Σε διαπραγμάτευση βρίσκονται αυτή την εποχή οι κτηνοτρόφοι με εμπόρους για το Καθολικό Πάσχα και τις εξαγωγές των αμνοεριφίων. 

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Δημήτρης Καμπούρης, Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ), «οι δηλώσεις της κυβέρνησης ότι στις 4 Απριλίου θα είναι διαθέσιμο και το «καλάθι του Πάσχα», το οποίο θα περιλαμβάνει τα αμνοερίφια, έχει «παγώσει» την αγορά όχι μόνο του Ορθόδοξου αλλά και του Καθολικού Πάσχα (που κάθε χρόνο κάνουμε εξαγωγές). Αν βάλουν την τιμή του αμνοεριφίου στο «καλάθι» τότε θα υπάρξει πρόβλημα στις τιμές των παραγωγών».   

Από την πλευρά του ο Στέργιος Κύρτσος, πρόεδρος της ΠΕΚ, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «διαμαρτυρόμαστε και καταγγέλλουμε την συνεχιζόμενη άσχημη πολιτική στο χώρο της κτηνοτροφίας, η οποία μας έχει οδηγήσει σε ολοκληρωτική καταστροφή. Οι ενισχύσεις συνεχίζονται με τον ίδιο προβληματικό τρόπο που γίνονται και οι πληρωμές. Εκκρεμούν ακόμη για τους νέους κτηνοτρόφους και τα χρήματα για τις ζωοτροφές, ενώ και όσα ήδη έχουν δοθεί αποτελούν εμπαιγμό και παραπλάνηση.

Απαιτούμε γενναίες ενισχύσεις,ουσιαστική στήριξη και αλλαγή της κτηνοτροφικής πολιτικής. Απαιτούμε ακόμη 160 εκ. ευρώ ή 20 ευρώ ανά ζώο σε όλους τους κτηνοτρόφους, για να βγει η χρονιά, η οποία κορυφώνεται με αύξηση χρεών λόγω του υψηλότατου κόστους παραγωγής.

Οι τιμές των προϊόντων, όσο υψηλές και αν είναι, δεν μπορούν να υπερκεράσουν το κόστος παραγωγής. Απαιτείται γενναία στήριξη. Απαιτούνται μέτρα προστασίας και ενίσχυσης.

Ειδικότερα τώρα ενόψει της εμπορικής περιόδου του Πάσχα μέτρα στήριξης των τιμών του παραγωγού και όχι του καλαθιού του «Άδωνι».

Για μας εάν τα αμνοερίφια μπουν και αυτά στις προσφορές των «σούπερμάρκετ» και στο καλάθι του «Άδωνι» θα είναι Αιτία Πολέμου. Θα είναι ο γκρεμός, θα είναι ο δρόμος χωρίς επιστροφή.

Καλούμε τους κτηνοτρόφους σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση, και στις επερχόμενες εκλογές στην ανάλογη τιμωριτική «ψήφο» σε όσους οδήγησαν την κτηνοτροφία στον αφανισμό και τον πρωτογενή τομέα στην απαξίωση και την κακή του μοίρα.

Συνιστούμε «αναλογική τιμωρητική ψήφο» σε όσους μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια και μας ανάγκασαν στην καθημερινή σφαγή των κοπαδιών μας. Στην αφαίμαξη, στην υπερχρέωση, στην παραίτηση και στην απελπισία. Κυρίως των νέων ανθρώπων. Αυτούς που πείσαμε να συνεχίσουν με ψευτοκίνητρα και το τυρί στη «φάκα». Έγκλημα η πολιτική σας, τιμωρία από την πλευρά μας».

Σε δηλώσεις που έκανε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κτηνοτρόφων και κτηνοτροφικών συλλόγων Θεσσαλίας κ. Ιωάννης Γκουρομπίνος, αναφέρει ότι συνεχίζεται η νοθεία στην Φέτα και η παραγωγή της από αγελαδινό γάλα, ενώ εκφράζει αμφιβολίες στο κατά πόσο γίνονται έλεγχοι και κάνει λόγο για κοροϊδία από ΥπΑΑΤ και ΕΛΓΟ.

Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:

«Η ομοσπονδία κτηνοτρόφων Θεσσαλίας εκφράζει την έντονη ανησυχία της για το μέλλον της Φέτα, μετά και από το τελευταίο κρούσμα «νοθείας» με εμπλεκόμενο για ακόμη μία φορά γνωστή εταιρεία, που φωνάζει πως ή δεν γίνονται έλεγχοι ή αυτοί που γίνονται είναι αμελητέοι.

H γνωστή εταιρεία λοιπόν, φαίνεται πως εξακολουθεί να παραβιάζει τους κανόνες παραγωγής και διακίνησης της Φέτα ΠΟΠ και παρασκευάζει τυρί τύπου ΦΕΤΑΣ από αγελαδινό γάλα.

Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, η Φέτα είναι μία και φτιάχνεται από αιγοπρόβειο Ελληνικό γάλα. Δεν υπάρχει ούτε «τύπου φέτας», ούτε «στυλ φέτας», ούτε τίποτα άλλο παρεμφερή.

Η Φέτα ΠΟΠ είναι μία κι έχει συγκεκριμένους κανόνες παραγωγής και διακίνησης, οτιδήποτε άλλο δεν είναι Φέτα και αποσκοπεί στην παραπλάνηση του καταναλωτή και στην αισχροκέρδεια, ενώ αποτελεί και αθέμιτο ανταγωνισμό.

Αναρωτιόμαστε δε τι στο καλό γίνεται με τους ελέγχους του κράτους.

Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος που η συγκεκριμένη εταιρεία πιάστηκε στο εξωτερικό για νοθεία με αγελαδινό γάλα και μάλιστα τότε το τυρί είχε το θράσος να το ονομάζει μόνο Φέτα ΠΟΠ και τώρα την ξαναβρίσκουμε μπροστά μας να πρωταγωνιστεί σε ακόμη μια νοθεία.

Τελικά γίνονται έλεγχοι ή όχι;
Είναι λυπηρό και εξοργιστικό κάποιοι να πλουτίζουν στην πλάτη των κτηνοτρόφων και άλλων τυροκόμων που επιλέγουν τον δρόμο της νομιμότητας.
Είναι εξοργιστικό και απογοητευτικό να παραποιείται έτσι βάναυσα η ιστορία και ο πολιτισμός που φέρει μαζί του αυτό το τυρί που ονομάζεται ΦΕΤΑ ΠΟΠ κι έρχεται από τα βάθη της Αρχαίας Ελλάδας.

Απαιτούμαι αυστηρούς και συντονισμένους ελέγχους μαζί με αυστηρές ποινές στους παραβάτες. Εδώ και Τώρα.
Φτάνει πια η κοροϊδία από τον ΕΛΓΟ και το ΥπΑΑΤ». 

Το νέο θεσμικό πλαίσιο για τις αυτόχθονες φυλές αφήνει εκτός τις φυλές προβάτων και αιγών της Κρήτης. Αυτό τονίζει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος του ΣΕΚ, Παναγιώτης Πεβερέτος.

Και προσθέτει: «μια φυλή όταν έχει κάτω από 10.000 ζώα τότε είναι σε κίνδυνο για εξαφάνιση. Οι φυλές των αιγοπροβάτων της Κρήτης είναι σε αυτή την κατηγορία και θα πρέπει να ενισχυθούν οι κτηνοτρόφοι που έχουν αυτά τα ζώα από τη «Διατήρηση απειλούμενων αυτόχθονων φυλών αγροτικών ζώων».

Όπως γνωρίζετε και φαίνεται και από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η περιφέρεια της Κρήτης είναι μια από τις ισχυρότερες προβατοτροφικές και αιγοτροφικές περιοχές της Ελλάδος. 

Η αξιοποίηση των προγραμμάτων των Σχέδιων Βελτίωσης και των Νέων Αγροτών της ΚΑΠ, οπού η περιφέρεια βρίσκεται στις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα, οδήγησε στον εκσυγχρονισμό και την δημιουργία σύγχρονων και αποδοτικών αιγο-προβατοτροφικών εκμεταλλεύσεων σε ποσοστό μεγαλύτερο από 40%. Σήμερα οι εκμεταλλεύσεις αυτές, των οποίων ιδιοκτήτες είναι νέοι άνθρωποι αναζητούν απεγνωσμένα ζώα απαλλαγμένα νοσημάτων, παραγωγικών τα οποία θα βοηθούσαν στην μείωση του κόστους και στην αριστοποίηση της παραγωγής. 

Δυστυχώς και πάρα το ότι στην Κρήτη εκτρέφονται: 

• η Φυλή Σφακίων, ένα από τα καλύτερα ορεινά πρόβατα της Ευρώπης, 
• ένας μικρός αλλά, σημαντικός αριθμός προβάτων Αστερουσίων 
• ένας μικρός αριθμός προβάτων Ανωγείων και 
• η ντόπια αίγα της Κρήτης, έχει σταματήσει η όποια προσπάθεια γενετικής βελτίωσης είχε γίνει στον Σταθμό Γεωργικής Ερεύνης Ασωμάτων. 

Οι κτηνοτρόφοι προσπαθούν μονοί τους να βελτιώσουν τα ζώα τους και τελευταία έχει επεκταθεί η μόδα της Υπόλοιπης Ελλάδας να αγοράζονται ζώα από άλλες χώρες τα οποία έχουν τεράστια προβλήματα προσαρμοστικότητάς στο ξηροθερμικό περιβάλλον της Κρήτης. 

Επίσης τα ζώα αυτά είναι εντελώς ακατάλληλα για τό ημιεντατικό σύστημα εκτροφής, αλλά ελευθέρας βοσκής που δεσπόζει στην Κρήτη. Ενώ υπάρχει αυτή η τεράστια ανάγκη σε παραγωγικά ζώα και σε γενετική βελτίωση αλλά και διάσωση και των πολύτιμων γενετικών πόρων του τόπου μας, με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στον κατάλογο των αυτόχθονων φυλών δεν συμπεριλαμβάνεται η φυλή Σφακίων, το πρόβατο Αστερουσίων, το πρόβατο Ανωγείων και η αίγα της Κρήτης. 

Επειδή οι ευθύνες του Υπουργείου σας διαχρονικά είναι μεγάλες για την αναποτελεσματικότητα των όποιων προγραμμάτων γενετικής βελτίωσης έχει εφαρμόσει, ζητούμε: 
1. Την ένταξη στο κατάλογο των αυτόχθονων φυλών προβάτων Σφακίων, Αστερουσίων, Ανωγείων και της αίγας της Κρήτης. 
2. Την αξιοποίηση των Πόρων της ΚΑΠ για εφαρμογή αποτελεσματικών προγραμμάτων διάσωσης και γενετικής βελτίωσης των παραπάνω φυλών, με την εμπλοκή των ιδίων των κτηνοτροφών και των φορέων τους που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή».

Το Σερραϊκό πρόβατο είναι ένα εξαιρετικό ζώο με μεγάλη ικανότητα προσαρμογής σε κάθε περιβάλλον. Είναι εξίσου κατάλληλο για γαλακτοπαραγωγή και κρεατοπαραγωγή.

Λιτοδίαιτο και ανθεκτικό στο κρύο και την ζέστη. Ένα πρόβατο κατάλληλο τόσο για εντατική όσο και για ποιμενική εκτροφή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρούνται στο ΚΖΓΠ (Κέντρο Ζωικών Γενετικών Πόρων) Θεσσαλονίκης (2019), στο Συνεταιρισμό Προβατοτρόφων Φυλής Σερρών συμμετέχουν 21 εκτροφές, με συνολικά 4.604 θηλυκά και 196 αρσενικά ζώα. Η γαλακτοπαραγωγή του κυμαίνεται από 110 - 200 κιλά, ανάλογα το σύστημα εκτροφής. Η γαλακτική περίοδος είναι 165 - 185 ημερών. Το Σερραϊκό πρόβατο είναι κατάλληλο επίσης για μηχανική άλμεξη.

Ο κ. Νίκος Πίγκας, κτηνοτρόφος από την Βαμβακιά Σερρών και αντιπρόεδρος στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Προβατοτρόφων προβάτων Φυλής Σερρών «Ο ΣΤΡΥΜΩΝ», αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «είμαι 80 ετών και από το 1968 έχω κοπάδι που αποτελείται μόνο από αυτή την φυλή. Αγαπώ αυτά τα ζώα και τα γνωρίζω πολύ καλά. 

Ο αγώνας μου όλα αυτά τα χρόνια είναι να διατηρήσω την καθαρότητα αυτής της φυλής και συνεργάζομαι στενά για αυτό με το Κέντρο Ζωικών Γενετικών Πόρων στην Θεσσαλονίκη. 

Όταν έστησα το κοπάδι η προβατίνα έδινε 70 κιλά γάλα και την έφτασα στα 200 κιλά. Το γάλα που παράγεται έχει καλή λιποπεριεκτικότητα, ανώτερη από αυτή των περισσοτέρων ξένων φυλών. Η μέση λιποπεριεκτικότητα του γάλακτος είναι 7,5%. Καλοκαίρι και χειμώνα τα έχω σε ελεύθερη βοσκή.

Εκτός από γαλακτοπαραγωγή είναι κατάλληλα και για κρεατοπαραγωγή. Η προβατίνα φτάνει στα 40 κιλά καθαρό βάρος. Η φυλή είναι εύκολα παχυνόμενη. Το ζων βάρος του αρνιού στη γέννηση είναι κατά μέσο όρο στα 4 κιλά και απογαλακτίζονται σε ηλικία 45 - 60 ημερών, με βάρος που μπορεί να φτάσει 14 - 19 κιλά. Παράγονται άριστοι αμνοί γάλακτος.

Η παραγωγή μαλλιού κατά κουρά και προβατίνα είναι 1,25 - 2 κιλά, με απόδοση σε καθαρό μαλλί 62%.

Είχα μεγάλο κοπάδι αλλά τώρα πέρασαν τα χρόνια και κουράστηκα. Τώρα έχω 80 μάνες, 3 κριάρια και 70 αρνιά 35 ημερών στο κοπάδι. Όταν τα αρνιά φτάσουν 3 μηνών τα πουλάω. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση από όλη την Ελλάδα για αυτή την φυλή.  

Προσπαθώ να διατηρήσω καθαρή την φυλή και να την προωθήσω σε όλη την χώρα. Στο κοπάδι μου όλα τα ζώα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά.

Με τον συνεταιρισμό φτιάξαμε γενεαλογικό μητρώο και κάναμε μεγάλη προσπάθεια να διατηρήσουμε και να προωθήσουμε αυτή την φυλή».

Ανακοίνωση και από τον Σύνδεσμο Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ), με την οποία ζητά επιπλέον 160 εκατ. ευρώ.

Κατά την συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΕΚ που πραγματοποιήθηκε στις 9/3/2023, αναπτύχθηκε πλούσιος διάλογος και ανάλυση της σημερινής κατάστασης της Ελληνικής Κτηνοτροφίας, των προβλημάτων βιωσιμότητας που αντιμετωπίζει και τις μέχρι σήμερα παρεμβάσεις του ΣΕΚ για την επίλυσή τους.

Επί πλέον συζητήθηκαν οι αναγκαίες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν από το Διοικητικού Συμβούλιου, στην κατεύθυνση των προτεραιοτήτων του Εθνικού Σχεδίου που έχει εκπονήσει ο ΣΕΚ, για την ανάπτυξη της Ελληνικής Κτηνοτροφίας, τονίζεται στην σχετική ανακοίνωση του Συνδέσμου.

Στα πλαίσια της προσπάθειας του ΣΕΚ για την προστασία και ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, αποφασίσθηκε η ένταση της προβολής και προώθησης των αιτημάτων των παραγωγών που αποσκοπούν στην ενίσχυση της βιωσιμότητας. Αυτό προϋποθέτει:

• Αντιμετώπιση του αυξημένου κόστους παραγωγής (ζωοτροφές, λιπάσματα, κτηνιατρικά φάρμακα, ανταλλακτικά, ενέργεια, αγροτικό πετρέλαιο.
• Απαιτείται διόρθωση των κριτηρίων ενίσχυσης των παραγωγών για τις ζωοτροφές, που άφησαν χιλιάδες παραγωγούς χωρίς ενίσχυση. Θα πρέπει να υπάρξει επί πλέον ενίσχυση με τουλάχιστον άλλα 160 εκατ ευρώ δεδομένου ότι η τάση σφαγών ζωϊκού κεφαλαίου, που σήμερα αφοπλίζει την κτηνοτροφία μας, κοστίζει πολύ περισσότερα στην Ελληνική οικονομία,
• Ενίσχυση της θέσης του πρωτογενής τομέα στην διατροφική αλυσίδα με μέτρα προστασίας των παραγωγών από αθέμητες εμπορικές πρακτικές. (ελληνοποιήσεις, πιέσεις μείωσης τιμών παραγωγού κ.λπ.),
• Να ενισχυθούν άμεσα οι έλεγχοι κατά της κερδοσκοπίας σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών και επιτέλους να ολοκληρώσει το ΥΠΑΑΤ την διαδικασία των ελεγκτικών μηχανισμών με το «ΑΡΤΕΜΙΣ 2».

Ούτε για ένα μήνα δεν φθάνει η ενίσχυση, λέει η Παγώνα Λιανού, αιγοτρόφος από την Καβάλα

Με οικογενειακή αιγοτροφική μονάδα 400 ζώων η Παγώνα Λιανού από την περιοχή της Καβάλας μίλησε στον ΑγροΤύπο για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με βασικό αυτό της ρευστότητας. Όπως χαρακτηριστικά είπε στον ΑγροΤύπο πήρε γύρω στα 2.00 ευρώ ενίσχυση, τα οποία καλά-καλά δεν φθάνουν για ένα μήνα, από τη στιγμή που χρειάζεται πάνω από 500 ευρώ τη βδομάδα για καλαμπόκι, κριθάρι και σιτάρι, προκειμένου να ταίσει τα ζώα της. Εκτός αυτών λέει πως δεν υπάρχει άλλου είδους βοήθεια, κι ενώ υπάρχουν και πρόσθετες ανάγκες, όπως τα έξοδα για τον κτηνίατρο, τα καύσιμα κ.λπ. με αποτέλεσμα τα έσοδα από το γάλα, να μην μπορεί να καλύψουν τα κόστη.

Τα πλεονεκτήματα της ημιαυτόματης φυτευτικής μηχανής βιομηχανικής ντομάτας, σαλάτας και κρεμμυδιών Checchi & Magli παρουσιάζει μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο κ. Θανάσης Μακριάς, μεγαλοπαραγωγός κηπευτικών από τη Ρόδο.

Με 300 στρέμματα καλλιέργεια κηπευτικών είναι πολύ μεγάλες οι απαιτήσεις

Πράξη τη μηχανοποίηση της παραγωγής κάνει σταδιακά ο κ. Θανάσης Μακριάς, έμπειρος παραγωγός μιας μεγάλης γκάμας κηπευτικών προϊόντων με έδρα στο νησί της Ρόδου και 300 στρέμματα καλλιέργεια κατ' έτος, ο οποίος είναι παράλληλα και μηχανοτεχνίτης. Όπως εξομολογείται μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο κ. Μακριάς, η κατάσταση με την έλλειψη εργατών ξέφυγε φέτος κι αυτό τον ανάγκασε να αγοράσει μια φυτευτική μηχανή, με την οποία μείωσε σε μεγάλο βαθμό την εξάρτησή του από τα εργατικά χέρια και τον ανθρώπινο παράγοντα, ενώ έκανε πιο εύκολη και πιο καλά την δουλειά του.

«Κάνουμε μια απαιτητική δουλειά με αρκετά είδη κηπευτικών και κατά βάση το iceberg και συνεργαζόμαστε με γνωστές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις. Δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ποιότητα. Συνολικά μόνο στο iceberg κάνουμε φυτεύσεις ετησίως της τάξης του 1 εκατ. φυτών, χώρια τα άλλα προϊόντα, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχουν μεγάλες και ιδιαίτερες ανάγκες καλλιεργητικές. Μέχρι το Δεκέμβριο κι όλα τα προηγούμενα χρόνια κάναμε όλη τη δουλειά με το χέρι, οπότε χρειαζόμουν για αρκετούς μήνες το χρόνο, 8 και 10 εργάτες ημερησίως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Φέτος η κατάσταση δυσκόλεψε πάρα πολύ με τους εργάτες και δεν έρχονταν για δουλειά. Εκτός αυτού τα μεροκάματα που μας ανάγκασαν να δίνουμε έφθαναν τα 60 και 65 ευρώ. Η κατάσταση αυτή με οδήγησε να αγοράσω τη συγκεκριμένη μηχανή και επειδή ασχολούμαι γενικώς και με τα μηχανήματα είναι ακόμα καλύτερη η κατάσταση. Με τη μηχανή, αντί για 8 και 10 άτομα ημερησίως, χρειάζομαι πλέον μόνο... 2. Πέραν της εξοικονόμησης χρημάτων από τα πανάκριβα μεροκάματα με την συγκεκριμένη μηχανή υπάρχει κι άλλο μεγάλο όφελος, το οποίο είναι βασικό στη δουλειά που κάνω. Και θα σας εξηγήσω: Έχοντας 8 και 10 εργάτες κάθε μέρα για τις φυτεύσεις, οι οποίες γίνονταν μέχρι πρότινος αποκλειστικά με το χέρι, δεν υπάρχει αντικειμενική δυνατότητα για ομοιομορφία στις φυτεύσεις. Δηλαδή δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να φυτεύουν όλοι εργάτες με τον ίδιο τρόπο το φυτό, στο ίδιο βάθος κ.λπ. Με τη μηχανή αυτή σου δίνεται η δυνατότητα να ελαχιστοποιήσεις αυτές τις αποκλίσεις. Ελαχιστοποιώντας τις αποκλίσεις αυτές, έχεις ομοιόμορφη παραγωγή σε 60 ημέρες περίπου αν πάρουμε ως παράδειγμα το iceberg, έχεις σχεδόν 100% ομοιόμορφη ποιότητα και επίσης γλιτώνεις και τις ζημιές που γίνονταν στη συλλογή, καθώς με τις χειρωνακτικές φυτεύσεις, έπρεπε να ελέγξεις πιο λεπτομερώς ποιό iceberg έγινε και ποιό όχι, ενώ τώρα ξέρεις ότι φυτεύτηκαν όλα με τον ίδιο τρόπο... », προσθέτει ο κ. Μακριάς.

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μηχανής

Ρωτήσαμε τον κ. Μακριά, ως προς κάποια καθαρά τεχνικά χαρακτηριστικά της μηχανής και μας ανέφερε τα εξής: «Η μηχανή παίρνει κίνηση από τροχούς, οι οποίοι είναι κατασκευασμένοι από καουτσούκ. Ο στάνταρ εξοπλισμός περιλαμβάνει έναν περιστρεφόμενο δίσκο με ανοιγόμενους πάτους για κάθε διπλή μονάδα μεταφύτευσης και διαθέτει θέσεις (αναλόγια) για 4 δίσκους φυτών. Το σύστημα διανομής λειτουργεί με την οριζόντια περιστροφή των 12 κυπέλλων, δηλαδή είναι σε μορφή καρουζέλ. Το κάθε διπλό στοιχείο φύτευσης λειτουργεί ανεξάρτητα επιτυγχάνοντας τέλεια πρόσφυση και ποιότητα φύτευσης στο έδαφος. Με τη συγκεκριμένη μηχανή έχεις τη δυνατότητα να κάνεις ταυτόχρονα και λίπανση, αλλά και πότισμα».

«Αρκετά χρήματα την εβδομάδα για εργατικά χρειαζόμουν πριν, όχι όμως τώρα πλέον»

Όπως μας εξήγησε ο κ. Μακριάς, καταλήγοντας, πριν πάρει την μηχανή από την Παναγροτική, από την οποία είναι ήδη απόλυτα ευχαριστημένος, χρειάζονταν να δαπανά αρκετά χρήματα ανά εβδομάδα, ενώ κάθε εργάτης στο οκτάωρό του δεν μπορούσε να βάλει με το χέρι πάνω από 3.000 φυτά, δηλαδή με 10 εργάτες έμπαιναν γύρω στα 30.000 φυτά ημερησίως. Όλο αυτό τώρα έχει αλλάξει αφού με τη μηχανή είναι δυνατή στο ίδιο διάστημα, η φύτευση ακόμα και 40.000 - 50.000 φυτών.

Δείτε σχετικό φυλλάδιο της μηχανής πατώντας εδώ 

Σάρκα και οστά παίρνει ένας νέος συνεταιρισμός, ο Πανελλήνιος Αγροτικός Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμός Εκτροφέων Βοοειδών Αναπαραγωγής/Πάχυνσης Αγελαίας Μορφής.

Πρόκειται, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Συνεταιρισμού, για μια ομάδα εκτροφέων βοοειδών αναπαραγωγής/πάχυνσης ελευθέρας βοσκής, που με χαρακτηριστικά παρέας και γνώμονα το μεράκι και την αγάπη για το επάγγελμα του βοοτρόφου που επέλεξαν συνειδητά να ακολουθήσουν αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν τον Πανελλήνιο Αγροτικό Κτηνοτροφικό Συνεταιρισμό Εκτροφέων Βοοειδών Αναπαραγωγής/Πάχυνσης Αγελαίας Μορφής.

Ο Συνεταιρισμός έχει προσωρινό συμβούλιο με πρόεδρο τον κ. Θανάση Κουτίνα, ο οποίος μίλησε στον ΑγροΤύπο, τονίζοντας ότι το σχήμα ξεκίνησε με 11 μέλη, τα οποία ήδη έχουν φτάσει τα 30 με 40 από διάφορες περιοχές της χώρας, ενώ το ενδιαφέρον για εγγραφή στον Συνεταιρισμό ολοένα και μεγαλώνει με αποτέλεσμα ήδη να εκπροσωπούνται φάρμες με πάνω από 3.500 μάνες σε όλη την Ελλάδα.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, με ορμητήριο τα ορεινά βοσκοτόπια της Πίνδου, του Όλυμπου, του Γράμμου, τις Μπέλλες, του Μενοίκιου και του Βέρμιου, τα πεδινά βοσκοτόπια της Θεσσαλίας αλλά και τα παραθαλάσσια της Βόνιτσας και του Αλμυρού και έδρα στον Τύρναβο, ο Βοῦς ΕΛΛΑΣ (Π.Α.Κ.Σ.Ε.Β.Α.Π.Α.Μ.) φιλοδοξεί να ενώσει τους εκτροφείς βοοειδών σε όλη την Ελλάδα και να δώσει λύσεις, φωνή και στήριξη και στην πιο απόμερη εκτροφή και στον πιο απομακρυσμένο κτηνοτρόφο.

Στόχος μας, προσθέτει ο κ. Κουτίνας είναι η ανταλλαγή γνώσεων, η αύξηση της Ελληνικής παραγωγής μοσχαριών, η μεγιστοποίηση του κέρδους του παραγωγού, η μείωση του κόστους παραγωγής, η βελτίωση της συνολικής ευημερίας των μελών και όλα αυτά επιτυγχάνονται με την εκπαίδευση των μελών του, την άμεση, έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση, τη αγαστή συνεργασία όλων των μελών, την εθελοντική και ελεύθερη συμμετοχή αλλά και την Δημοκρατική Διοίκηση. Σύμφωνα με τον ίδιο, απώτερος σκοπός είναι αύξηση της εγχώριας παραγωγής που σήμερα δεν καλύπτει σε μοσχάρι πάνω από το 8% των αναγκών της Ελλάδας, αλλά και η πιστοποίηση του τελικού προϊόντος, δηλαδή του μοσχαρίσιου κρέατος.

Εν κατακλείδι, όπως ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο προσωρινός πρόεδρος του Συνεταιρισμού, οι τιμές στο μοσχαρίσιο κρέας έχουν ανέβει το τελευταίο διάστημα και κυμαίνονται μεταξύ 6,20 και 6,50 ευρώ το κιλό.

O κ. Αθανάσιος Μιχαηλίδης, εμπορικός διευθυντής της εταιρείας Theodoridis Tires μιλάει στον ΑγροΤύπο για τα ελαστικά των τρακτέρ και υπόλοιπων παρελκόμενων.

Αναφέρεται σε όλες τις νέες τάσεις και τεχνολογίες, στην καταναλωτική «συμπεριφορά» των αγροτών και στις προτιμήσεις τους, ενώ δίνει διάφορες συμβουλές για ορθή χρήση και συντήρηση, ούτως ώστε να αποφεύγονται φθορές.

Κε Μιχαηλίδη, τα ελαστικά των γεωργικών ελκυστήρων, αλλά και των υπόλοιπων παρελκομένων είναι υψίστης σημασίας, καθώς από αυτά εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό οι αποδόσεις των μηχανημάτων στο χωράφι. Κάθε πότε απαιτείται να αλλάζει ελαστικά ο αγρότης στο τρακτέρ και τι τελικά γίνεται στην πράξη;

Στην περίπτωση των γεωργικών μηχανημάτων με βασικό τα τρακτέρ και κατά δεύτερο λόγο ψεκαστικών, καρουλιών, κομπίνων κ.λπ., δεν ισχύουν όσα γνωρίζουμε για τα ελαστικά των επιβατικών οχημάτων, όπου η αλλαγή γίνεται με βάση τον αριθμό των χιλιομέτρων που έχουν διανύσει ή την πολυετία. Στα ελαστικά των τρακτέρ η αλλαγή γίνεται κατά βάση με κριτήρια πιο πολύ εμπειρικά. Δηλαδή, ο χρήστης του τρακτέρ, ο αγρότης, βλέπει οπτικά τυχόν φθορά που έχει υποστεί το ελαστικό που φοράει και αναλόγως πορεύεται. Κάποιοι παραγωγοί μπορεί να μετρούν εμπειρικά και τις ώρες που έχει δουλέψει το τρακτέρ με το συγκεκριμένο ελαστικό. Ένα κριτήριο, επίσης, σημαντικό είναι η ελκτική δυνατότητα του ελαστικού, που όσο πιο παλιό είναι και φθαρμένο, αυτή ελλατώνεται, με αποτέλεσμα ο οδηγός να βλέπει και διαφορά στην απόδοση. Όλα αυτά ισχύουν για τα μεγάλα τρακτέρ που δουλεύουν στα αροτραία, αλλά και στα μικρότερα, π.χ. τα δενδροκομικά. Πρέπει να σημειώσουμε πως στην περίπτωση των κομπίνων, που είναι πολύ πιο μεγάλα σε βάρος από τα τρακτέρ και ογκώδη μηχανήματα και αποθηκεύονται και σε αυτά τα προϊόντα στα αμπάρια τους, με αποτέλεσμα να αυξάνει έτι περαιτέρω το βάρος τους, η φθορά των ελαστικών είναι πολύ πιο γρήγορη και πολύ πιο εύκολη. Τέλος, από το τι απαιτείται μέχρι το τι γίνεται τελικά στην πράξη υπάρχει διαφορά. Δηλαδή, ο Έλληνας αγρότης αλλάζει ελαστικά όταν βλέπει με τα μάτια του ότι έχουν φθαρεί. Πιο γρήγορα απαιτείται να αλλάξει ελαστικά ο παραγωγός με αροτραία που έχει συνήθως μεγάλο τρακτέρ, ενώ όσοι έχουν δέντρα, αλλάζουν πιο αργά ελαστικά, καθώς οι φθορές είναι και μικρότερες. Μεγάλο πρόβλημα με φθορές αντιμετωπίζουν όσοι μπαίνουν στο χωράφι να δουλέψουν σε υπολλείμματα βάμβακος και καλαμποκιού, τα οποία είναι σκληρά και κόβουν. 

Ο Έλληνας αγρότης με ποιά κριτήρια επιλέγει τελικά να αγοράσει ελαστικά για τα μηχανήματά του και από πού ενημερώνεται σχετικά;

Ο Έλληνας αγρότης επιλέγει ελαστικά για το τρακτέρ του, αλλά και τα υπόλοιπα μηχανήματά του, με βάση τις πληροφορίες που έχει από άλλους παραγωγούς, που τυχόν τα έχουν δοκιμάσει. Δηλαδή, αυτό που μετράει περισσότερο στην επιλογή του είναι η... κοινή γνώμη θα έλεγα και το αποτέλεσμα και η δοκιμασία στην πράξη. Αυτό σημαίνει ότι μετράει πολύ η φήμη και η πώληση για μας έρχεται από στόμα σε στόμα. Καθοριστικό ρόλο στο τι ελαστικό θα επιλέξει είναι το είδος καλλιέργειας που κάνει και φυσικά ο τζίρος που έχει. Σημειωτέον ότι στα ελαστικά που πουλάμε δίνουμε εγγύση από 5-10 χρόνια.

Τι πρέπει να προσέχει ο παραγωγός κατά τη χρήση των ελαστικών και τι σε σχέση με τα πέλματα;

Πρέπει να προσέχει ότι η φθορά των ελαστικών ενός τρακτέρ έχει να κάνει με την απόδοση και την ιπποδύναμη. Όσο μεγαλύτερο είναι ένα τρακτέρ και όσο μεγαλύτερη ιπποδύναμη έχει, τόσο περισσότερο «βασανίζεται» το ελαστικό και τόσο γρηγορότερα έρχεται η φθορά. Παλιότερα, τα ελαστικά ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένα για κίνηση στο χώμα. Τώρα, οι τεχνολογίες έχουν βελτιωθεί και χρησιμοποιούνται καλύτερα υλικά, ώστε να υπάρχει αυξημένη αντοχή. Αυτό έχει να κάνει και με το γεγονός ότι σιγά-σιγά οι ανάγκες του αγρότη μεταβάλλονται. Δηλαδή, έχουν τα τελευταία χρόνια αυξηθεί οι περιπτώσεις παραγωγών που χρησιμοποιούν το τρακτέρ τους από το χωράφι για τη μεταφορά των αγροτικών τους προϊόντων. Άρα, οι κατασκευαστές προσπαθούν να βγάλουν προϊόντα, που να συνδυάζουν την απόδοση-αντοχή τόσο στο χωράφι όσο και σε άλλα εδάφη. Πάντως τα πέλματα είναι συγκεκριμένα. Μια από τις προτάσεις μας σε ελαστικά είναι τα Agrolox radial tractor tyre. Έχουν αυξημένη πρόσφυση, τόσο στο χώμα, όσο και στο δρόμο με ανανεωμένο σχεδιασμό, παρέχοντας προστασία από χτυπήματα και ραγίσματα χάρη στο αυξημένο μπλοκ προεξοχής, αυξημένη παραγωγικότητα με ειδικό σχεδιασμό πέλματος, άνετη οδήγηση τόσο στο χωράφι όσο και στο δρόμο, υψηλή αντοχή σε τρυπήματα και σκισίματα χάρη στο σχεδιασμό τριπλών στρώσεων στη δομή τους και ευέλικτη δομή στα πλευρικά τοιχώματα.

Ποιος είναι ο ρόλος της πίεσης στη συμπεριφορά των ελαστικών και στη φθορά τους;

Οι αγρότες πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στην πίεση των ελαστικών τους. Η χαμηλή πίεση στα ελαστικά ευνοεί την εμφάνιση προβλημάτων και κυρίως ραγισμάτων στα πλάγια, που είναι και πιο ευαίσθητα. Υπάρχουν περιπτώσεις που το πέλμα του ελαστικού είναι σε καλή κατάσταση, αλλά έχουν φαγωθεί τα πλάγια και χρειάζεται αλλαγή.

Τι πρέπει να κάνουν οι αγρότες για να διατηρούν σε καλή κατάσταση τα ελαστικά τους, όταν το τρακτέρ δεν δουλεύει στο χωράφι;

Το βασικό, που πρέπει να προσέχουν είναι να μην είναι εκτεθειμένα στον ήλιο, που προκαλεί φθορά, ξηραίνει το ελαστικό και κάνει ραγίσματα. Επίσης, να μην είναι κοντά σε κάποιο μηχάνημα παραγωγής αέρα, σε υγρά καύσιμα και σε λάδια. Καλό είναι οι παραγωγοί να τακάρουν το μηχάνημα, δηλαδή να ανασηκώνουν από το έδαφος το τρακτέρ ώστε να μην ακουμπάνε τα ελαστικά κάτω και φθείρονται.

Πείτε μας λίγα λόγια για την αγορά γενικότερα...

Δεν υπάρχει σαφής εκτίμηση για το τζίρο που γίνεται στη χώρα μας. Κύριες χώρες κατασκευής είναι καταρχήν οι Τουρκία, Ινδία, Τσεχία και δευτερευόντως οι Πορτογαλία και Κίνα.

Κινητικότητα υπήρξε την περασμένη εβδομάδα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ο οποίος ζήτησε στοιχεία από τα Κέντρα Ζωικών Γενετικών Πόρων για να προχωρήσει η πληρωμή στις αυτόχθονες φυλές.

Οι πληροφορίες του ΑγροΤύπου αναφέρουν ότι μέχρι τα τέλη της εβδομάδας αναμένεται να γίνει η πληρωμή της δράσης 10.1.09 «Διατήρηση απειλούμενων αυτόχθονων φυλών αγροτικών ζώων».

Το ΥπΑΑΤ δήλωνε ότι η πληρωμή θα γινόταν μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου. Φτάσαμε 7 Μαρτίου όμως και ακόμη οι δικαιούχοι δεν είδαν τα χρήματα.

Το θετικό είναι ότι έχει εγκριθεί η επέκταση της δράσης 10.1.09 «Διατήρηση απειλούμενων αυτόχθονων φυλών αγροτικών ζώων» για ένα χρόνο. 

Επίσης, ο υπουργός κ. Γεωργαντάς, όσον αφορά την «ξεχασμένη» ενίσχυση de minimis στις αυτόχθονες φυλές, είχε δηλώσει ότι θα ανακοινώσει αν θα καταβληθεί ή όχι στις 10 Φεβρουαρίου. Φτάνουμε 10 Μαρτίου και ακόμη δεν έκανε καμιά επίσημη ενημέρωση για το θέμα.

Δεκτό έκανε το ΥπΑΑΤ το αίτημα άτυπης ομάδας παραγωγών για το Τσαλαφούτι.

Στο μητρώο Προστατευόμενων Ονομασιών Προέλευσης (ΠΟΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης περνά το Τσαλαφούτι, το κρεμώδες τυρί, που παράγεται με μια παραδοσιακή συνταγή και έρχεται να ανταγωνιστεί ξένα, αλλά και Ελληνικά brands και να ανοίξει νέους δρόμους εξαγωγικούς για τη χώρα μας, αλλά και την κτηνοτροφία.

Οριστικά στο Μητρώο ΠΟΠ

Όπως αναφέρεται στην σχετική απόφαση (δείτε εδώ) του ΥπΑΑΤ: «Αποδέχεται το με αριθ. πρωτ. 1298/158166/8-6-2022 τελικό αίτημα της άτυπης ομάδας παραγωγών ΤΣΑΛΑΦΟΥΤΙ, για καταχώριση στο Μητρώο Προστατευόμενων Ονομασιών Προέλευσης (ΠΟΠ), Προστατευόμενων Γεωγραφικών Ενδείξεων (ΠΓΕ) και Εγγυημένων Παραδοσιακών Ιδιότυπων Προϊόντων (ΕΠΙΠ) της Ε. Ένωσης, της ονομασίας «ΤΣΑΛΑΦΟΥΤΙ», για προϊόν τυριού, ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), στο πλαίσιο του Κανονισμού (ΕΕ) 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 2012, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων». Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑγροΤύπου, στο πλαίσιο της αίτησης είχαν κατατεθεί και δυο ενστάσεις, οι οποίες καθώς φαίνεται και από την απόφαση δεν έγιναν δεκτές.

Πώς παράγεται το Τσαλαφούτι

Το Τσαλαφούτι παράγεται εδώ και αρκετά χρόνια με τον παραδοσιακό τρόπο στην οροσειρά των Αγράφων, ενώ από το 2014, όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο, ο κ. Ηλίας Κουτρομάνος, που διατηρεί παραδοσιακό τυροκομείο στο κέντρο του Καρπενησίου, ξεκίνησε ο ίδιος να το παράγει εμπορικά. Λίγα χρόνια μετά, το Τσαλαφούτι γίνεται ΠΟΠ με τον ίδιο να σημειώνει: «Το συγκεκριμένο άλλειμμα το παρασκευάζουμε πλέον όλο το χρόνο. Ουσιαστικά, παντρεύουμε γευστικά το γιαούρτι και το βούτυρο, με την μυστική παραδοσιακή συνταγή που κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας και το εξαιρετικής ποιότητας πρόβειο γάλα, για να κάνουμε την παραγωγή στις σύγχρονες εγκαταστάσεις, πάντοτε με τον παραδοσιακό μας τρόπο. Το κρεμώδες αυτό τυρί με την πλούσια και δροσερή του γεύση χρησιμοποιείται ως άλλειμα σε σαλάτες και συνδυάζεται υπέροχα με κρεατικά και αλλαντικά ή ακόμα και σε απολαυστικά επιδόρπια. Την πρωτοβουλία για το ΠΟΠ την πήραμε ως άτυπη ομάδα παραγωγών από τους ορεινούς όγκους των Αγράφων, του Ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, της Αργιθέας, του Ασπροποτάμου και των Τζουμέρκων και παρακείμενες σε αυτές περιοχές. Η εξέλιξη με το ΠΟΠ δίνει νέα πνοή στη προσπάθεια που κάνουμε να δώσουμε υπεραξία στην πρώτη ύλη, αλλά και να αναδείξουμε ακόμα περισσότερο την πόλη του Καρπενησίου και την Ευρυτανία γενικότερα».

Σε μεγάλη αλυσίδα, αρτοποιεία, εστιατόρια

Από το 2014 που πρωτοξεκίνησε ο Ηλίας Κουτρομάνος να παράγει εμπορικά το προϊόν, έχει κάνει... χιλιόμετρα για να προωθήσει το προϊόν του στην αγορά, με αποτέλεσμα σήμερα το Τσαλαφούτι του τυροκομείου του, να μπορεί να το βρίσκει ο καταναλωτής και σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, εκτός από το ιδιόκτητο κατάστημα λιανικής, που διατηρεί ο ίδιος στην πρωτεύουσα της Ευρυτανίας. Παράλληλα, όπως μας ανέφερε το προϊόν έχει μεγάλη ζήτηση και από εστιατόρια, φούρνους, ξενοδοχεία κ.λπ. που το χρησιμοποιούν κατά κόρον.

Σταθερή πορεία για την κτηνοτροφία στην Ευρυτανία

Σε σχετικά σταθερή πορεία βρίσκεται η κτηνοτροφία στην πανέμορφη, ορεινή Ευρυτανία, εκτιμά ο κ. Κουτρομάνος, ο οποίος συνεργάζεται για τις ανάγκες τις επιχείρησής του, με αρκετούς κτηνοτρόφους. Το 2022 απορρόφησε περί τους 300 τόνους γάλα από το νομό Ευρυτανίας, όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε, ενώ την εφετινή χρονιά, η τιμή παραγωγού στο πρόβειο γάλα, όπως λέει κυμαίνεται μεταξύ 1,40 και 1,67 ευρώ το κιλό.

Σύμφωνα με έγγραφο του γενικού γραμματέα Εμπορίου, που διαβιβάστηκε στη βουλή, έπειτα από ερώτηση - παρέμβαση του ΚΚΕ.

«Σε απάντηση της με αριθμό 2091/03-02-2022 Ερώτησης των βουλευτών της κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος με θέμα «Αναγκαία μέτρα στήριξης της εγχώριας παραγωγής αγελαδινού γάλακτος», σας γνωρίζουμε, σχετικά με το ερώτημα 3, περί εξασφάλισης εγγυημένων τιμών στους παραγωγούς γάλακτος με ταυτόχρονη εξασφάλιση προσιτών τιμών γάλακτος στους καταναλωτές, ότι οι δύο αναφερόμενες επιδιώξεις είναι αντιφατικές. Ειδικότερα η εξασφάλιση ελάχιστων εγγυημένων τιμών παραγωγού γάλακτος, με διάταξη νόμου, θα δημιουργούσε σημαντικά προβλήματα στην παραγωγή και στη διάθεση του εγχωρίως παραγόμενου γάλακτος στην περίπτωση που οι βιομηχανίες του κλάδου δεν επιθυμούσαν να αγοράσουν γάλα σε αυτήν την ελάχιστη τιμή ή επέλεγαν να εισάγουν γάλα σε χαμηλότερη τιμή από αγορές του εξωτερικού. Στην περίπτωση αυτή, οι Έλληνες παραγωγοί γάλακτος δεν θα μπορούσαν να διαθέσουν την παραγωγή τους στη βιομηχανία και θα οδηγούνταν, με μαθηματική ακρίβεια, σε οικονομική καταστροφή. Παράλληλα, η εφαρμογή με διάταξη νόμου ελάχιστης εγγυημένης τιμής παραγωγού γάλακτος θα οδηγούσε σε μετακύλιση της διαφοράς, μεταξύ της ελάχιστης εγγυημένης τιμής και της πραγματικής τιμής αγοράς του γάλακτος, στην τελική τιμή των προϊόντων γάλακτος επιβαρύνοντας απευθείας τον καταναλωτή», τονίζεται στο σχετικό έγγραφο.

Δείτε εδώ την απάντηση

Ο έμπειρος αιγοπροβατοτρόφος από το δήμο Τοπείρου Ξάνθης αναλύει τα δεδομένα της εφετινής αγοράς.

Στην τελική ευθεία για την εορταστική περίοδο του Πάσχα που γιορτάζεται φέτος στις 16 Απριλίου, τα κομπιουτεράκια των κτηνοτρόφων, που ετοιμάζονται να διαθέσουν την παραγωγή τους στην αγορά... παίρνουν φωτιά. Κι αυτό γιατί πρέπει να συνυπολογιστούν όλα τα κόστη που φέτος είναι λόγω ζωοτροφών και... γάλακτος εξαιρετικά αυξημένα.

Ο κ. Σάκης Λουκμακιάς είναι έμπειρος αιγοπροβατοτρόφος από το δήμο Τοπείρου Ξάνθης και στη διοίκηση του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ). Μιλώντας στον ΑγροΤύπο, αναλύει τα πραγματικά κόστη που έχει ο παραγωγός, προκειμένου να ετοιμάσει το αρνί για να το γευτεί μετέπειτα ο καταναλωτής.

Όπως λοιπόν αναφέρει στον ΑγροΤύπο: «Πριν τις Απόκριες το αρνί έφευγε από τον παραγωγό στα 4,70 ευρώ το κιλό ζων βάρος και σήμερα στα 4,50 ευρώ το κιλό. Αυτά τα δεδομένα αφορούν την περιοχή της Ξάνθης. Για να ετοιμάσουμε ένα αρνί 20 κιλών (ζων βάρος) σε διάστημα κατά προσέγγιση δυο μηνών, χρειαζόμαστε φέτος 70 κιλά γάλα πρόβειο, το οποίο στοιχίζει (με τιμή παραγωγού στα 1,60 ευρώ) 112 ευρώ. Επίσης, 20 κιλά τροφή, που σήμερα στοιχίζει 80 λεπτά κατά μέσο όρο στο κιλό, άρα συν 16 ευρώ. Αμέσως-αμέσως φτάσαμε στα 128 ευρώ κόστος. Μετά είναι τα εργατικά-πετρέλαιο και λοιπά κόστη συν 12 ευρώ, δηλαδή είμαστε στα 140 ευρώ. Πάνω σε αυτό πρέπει να βάλουμε την αμοιβή για τις εργατοώρες μας και το κέρδος μας, που δεν πρέπει να είναι κάτω από 20 ευρώ. Άρα φτάσαμε σε ένα λογιαριασμό στα 160 ευρώ για ένα αρνί 20 κιλά (ζων βάρος). Δηλαδή πρέπει ο παραγωγός αντί για 4,50 και 4,70 που ήταν μέχρι πρότινος και είναι σήμερα η τιμή, να πουλήσει ζων βάρος 8 ευρώ το κιλό με τα τρέχοντα κόστη, για να βγει κάποιο κέρδος. Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι στα 20 κιλά ζων βάρος, τα 12 κιλά αντιστοιχούν στο σφάγιο, δηλαδή υπάρχει απόδοση 60%. Άρα η τιμή παραγωγού στο σφάγιο πρέπει να είναι στα 13,3 ευρώ για να έχουμε κέρδος, όπερ σημαίνει ότι σε μια εποχή όπως η σημερινή, ο παραγωγός πρέπει να διαθέτει το κρέας του σε τιμή... κρεοπώλη για να βγει. Αν κάνουμε εκπτώσεις θα ζημιωθούμε οικονομικά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο...».

Σημειωτέον ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΑγροΤύπου, έχουν αρχίσει ήδη και ακούγονται οι πρώτες φωνές για συμπερίληψη του αρνιού και του κατσικιού στο... καλάθι της νοικοκυράς, κάτι που αν συμβεί, δεν θα αφήσει κανένα περιθώριο κέρδους, στον πιο ευαίσθητο κρίκο της αλυσίδας, δηλαδή τον Έλληνα κτηνοτρόφο. Όπως μάλιστα σημειώνουν έμπειροι κτηνοτρόφοι «μια φορά αγοράζει ο Έλληνας αρνί το χρόνο για το Πάσχα, οπότε ας το πληρώσει και ακριβά μια φορά».

Διαρκώς μειούμενος βαίνει ο πληθυσμός του Καλαρρύτικου προβάτου, μιας ράτσας με ιστορικό 300 ετών, που διατηρεί καθαρό το DNA της παρά το πέρασμα των αιώνων.

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις ξενικές φυλές αιγοπροβάτων, ωστόσο υπάρχουν και οι ντόπιες, οι αυτόχθονες, που με λίγη προσοχή από το κράτος, αλλά και τους ίδιους τους παραγωγούς συνειδητοποιημένους, θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε σημαντική διέξοδο για του επαγγελματίες κτηνοτρόφους, οδηγώντας σε premium προϊόντα, με υψηλές αποδόσεις σε χρήμα.

Ο Νίκος Κέλλας ασχολείται εδώ και αρκετά χρόνια με την εκτροφή του Καλαρρύτικου προβάτου και γνωρίζει πολύ καλά, τι πρέπει να γίνει για να αναγνωριστεί ακόμα παραπάνω η αξία της συγκεκριμένης φυλής, να διασωθεί και αποκτήσει και περαιτέρω προστιθέμενη αξία το τελικό προϊόν. Πάνω απ' όλα, όπως χαρακτηριστικά τονίζει, απαιτείται στήριξη από το κράτος, κονδύλια για έρευνα, αλλά και οργάνωση-συνεννόηση των παραγωγών.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο παραδοσιακός αυτός κτηνοτρόφος, τα συγκεκριμένα πρόβατα έχουν το πλεονέκτημα του καθαρού γενετικού υλικού τους εδώ και 300 χρόνια περίπου, αλλά ο πληθυσμός τους σε επίπεδο Ελλάδας δεν ξεπερνά τα 6.000. Σύμφωνα με τον κ. Κέλλα, που είναι μετακινούμενος κτηνοτρόφος, μονάδες με την ευρύτερη έννοια εκτροφής Καλαρρύτικου, συναντούμε κατά βάση στις περιοχές της Πίνδου, άσχετα αν σύμφωνα με τον ίδιο, το τελευταίο διάστημα παρατηρούνται περιπτώσεις παραγωγών που κάνουν πάχυνση και έχουν στραφεί στη σταβλισμένη κτηνοτροφία με Καλαρρύτικο. «Το βασικό πλεονέκτημα της φυλής είναι ότι μιλάμε για 100% αβελτίωτα ζώα, με υψηλή προσαρμοστικότητα και υψηλούς δείκτες υγείας, καθότι καθαρά σε θέμα DNA», συμπληρώνει.

«Καλαρρύτικο μόνο για κρεοπαραγωγή»

Ο κ. Κέλλας έχει επιλέξει αυστηρά την κατεύθυνση της κρεοπαραγωγής, σφάζοντας ένα μεγάλο μέρους του έτους και διαθέτοντας στην αγορά, όχι μεγάλες ποσότητες, αλλά πιο ακριβές από το μέσο όρο. «Δεν πάω για γαλακτοπαραγωγή γιατί οι αποδόσεις σε γάλα δεν είναι μεγάλες. Θεωρώ λάθος τακτική να προσπαθείς να έχεις ως κτηνοτρόφος με Καλαρρύτικο τέτοια κατεύθυνση. Για γαλακτοπαραγωγή θα μπορούσα να το κάνω μόνο αν επέλεγα να κάνω ταυτόχρονα τυροκόμηση, για παράδειγμα να κάνω ένα ξεχωριστό τυρί (π.χ. Φέτα από Καλαρρύτικο) από καλοκαιρικό γάλα, το οποίο θα πωλούνταν και πολύ ακριβά στην αγορά. Σήμερα αυτό δεν γίνεται και είναι πολλοί οι λόγοι».

«Απελπισία με τις καθυστερήσεις πληρωμών και τις τιμές των ζωοτροφών»

Έχοντας τα ζώα του για αρκετό καιρό να βόσκουν στο ύπαιθρο έχει μικρότερη έκθεση στον κίνδυνο της αύξησης κόστους, όμως όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Κέλλας: «εμείς χρειαζόμαστε πρώτο χέρι τριφύλλι και η τιμή του πέρσι ήταν απαγορευτική, τουλάχιστον 10 λεπτά πάνω σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Επίσης, δίνουμε βίκο και βρώμη, όπου επίσης είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση με τις τιμές. Μέσα σε όλα αυτά, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την ασυνέπεια στις πληρωμές. Πάρτε παράδειγμα το πρόγραμμα αυτόχθονων, που άλλες χρονιές το παίρναμε τέλος Νοεμβρίου και τώρα αρχές Μαρτίου, δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ. Αυτό είναι... απελπισία, αν σκεφτεί κανείς ότι το βασικό μας έσοδο είναι αυτό και συγκεκριμένα 35 ευρώ/πρόβατο».

Δεν μπορεί να πιστοποιήσει κανείς ότι αγοράζει Καλαρρύτικο κρέας

Διαθέτοντας μόνος του το προϊόν του στον κόσμο, γνωρίζει από την καλή και την... ανάποδη, τι συμβαίνει στην αγορά. «Αυτή τη στιγμή οι μονάδες που έχουμε Καλαρρύητικα πρόβατα μπορεί να έχουμε πιστοποίηση από το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης για τα ζώα μας, ωστόσο στον τελικό καταναλωτή και στα σημεία διάθεσης είναι δύσκολο για κάποιον που δεν ξέρει να γνωρίζει τι κρέας παίρνει. Υπάρχει πάντως το προϊόν μας στην επαρχία αλλά και στην Αθήνα και πιάνει και πολύ καλές τιμές», σημειώνει.

Το κράτος να βοηθήσει στην έρευνα

Ρωτήσαμε τον κ. Κέλλα, τι κατά τη γνώμη του πρέπει να γίνει για να διασωθεί η συγκεκριμένη ράτσα, αλλά και να αναδειχθεί περισσότερο. Μας απάντησε ότι πρέπει να γίνει έρευνα από το κράτος, όπως έγινε για παράδειγμα με το Χιώτικο, πριν λίγα χρόνια και πρέπει επίσης να καταδειχθεί για ποιό λόγο το Καλαρρύτικο εμφανίζει αυτές τις υψηλές αντοχές, ώστε να τεκμηριωθεί επιστημονικά και αναλόγως να αξιοποιηθεί. Τέλος, πρέπει και οι παραγωγοί από μόνοι τους να οργανωθούν σε σχήματα.

Σε ποσοστό 80 με 90% οι μονάδες οι κτηνοτροφικές στο νησί ασχολούνται με την εκτροφή του ντόπιου προβάτου.

Με πλεονέκτημα έναντι άλλων φυλών διανύει την εποχή των ανατιμήσεων στις τιμές των ζωοτροφών, το πρόβατο φυλής Λέσβου, το οποίο εκτρέφεται ως επί το πλείστον στο συγκεκριμένο νησί, αλλά όχι μόνον. Μια από τις φάρμες που εκτρέφει το συγκεκριμένο πρόβατο είναι η Φάρμα Μανάβη στη Στύψη Λέσβου, ένα χωριό στα βόρεια του νησιού, με μακρά παράδοση στην πρωτογενή παραγωγή.

Ο Στρατής Μανάβης, νέος σε ηλικία, είναι κτηνοτρόφος πέμπτης γενιάς και ασχολείται αποκλειστικά με τη μονάδα του, η οποία έχει καθαρά οικογενειακή μορφή. Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο: «στην κτηνοτροφική μονάδα κρατάμε την παράδοση και ασχολούμαστε οικογενειακά, γονείς και αδέρφια. Ο πατέρας μου, Ιγνάτιος Μανάβης, είναι κτηνοτρόφος τέταρτης γενιάς και γνωρίζει πολύ καλά τα της κτηνοτροφίας. Έχουμε επιλέξει και ασχολούμαστε αποκλειστικά με το πρόβατο της τοπικής φυλής Λέσβου και στη μονάδα έχουμε 600 πρόβατα αρμεγόμενα».

Στα 300-350 κιλά ετησίως η παραγωγή σε γάλα

Σύμφωνα με τον κ. Μανάβη, κάθε πρόβατο της φάρμας, η οποία έχει εκσυγχονιστεί με σχέδιο βελτίωσης το 2015, παράγει γύρω στα 300 με 350 κιλά γάλα το χρόνο. Το πλεονέκτημα, το βασικό της φυλής, όμως, όπως σημειώνει ο Στρατής, είναι πως τα ζώα αυτά είναι σαφώς πιο λιτοδίαιτα από άλλες φυλές (κυρίως ξενικές), με αποτέλεσμα να έχουν ανταγωνιστικό αβαντάζ, ειδικά τα τελευταία δυο έτη, που οι τιμές των ζωοτροφών έχουν πάει στα ύψη. «Τα πρόβατα για να είναι παραγωγικά πρέπει να περάσει 1 έτος ή και 18 μήνες. Το κόστος την περίοδο αυτή για την εκτροφή ενός προβάτου Λέσβου είναι ίσως 40-50% κάτω από το κόστος για την εκτροφή μιας π.χ. ξένης φυλής. Αλλά και μετέπειτα, που θα βγάζει γάλα πάλι το κόστος είναι πολύ χαμηλότερο. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι πρόκειται για μικρόσωμο ζώο, που έχει χαμηλότερες ανάγκες σε τροφή, ενώ έχει και μεγάλες αντοχές σε ασθένειες. Ο συγκεκριμένος παράγοντας είναι εξαιρετικά σημαντικός για την βιωσιμότητα μιας εκμετάλλευσης, ειδικά σε μια περιοχή όπως η δική μας, που οι ζωοτροφές είναι πιο ακριβές από την υπόλοιπη Ελλάδα λόγω των μεταφορικών, ενώ και το γάλα, αλλά και το αρνί είχε παραδοσιακά και έχει, σαφώς χαμηλότερες τιμές. Στο νησί μας το 80-90% των εκμεταλλεύσεων αφορούν πρόβαστα φυλής Λέσβου, ενώ υπάρχουν και σε άλλες περιοχές της χώρας», αναφέρει ο ίδιος.

Γύρω στα 1,50-1,60 οι τιμές στο γάλα, κάτω 1-2 ευρώ το κρέας από την υπόλοιπη Ελλάδα

Τα τελευταία δυο χρόνια η τιμή παραγωγού στο γάλα στο νησί έχει αυξηθεί και υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός καθώς μπήκαν εταιρείες και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Σύμφωνα με τον Στρατή Μανάβη οι τιμές τώρα είναι γύρω στα 1,50 με 1,60 ευρώ, σαφώς υψηλότερες από άλλες χρονιές, όμως ψηλά είναι και τα κόστη εκτροφής. Σύμφωνα με τον ίδιο, φθηνότερο είναι και το κρέας στη Λέσβο, ίσως και 1-2 ευρώ από τις τιμές που ισχύουν στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Η Ένωση Κτηνοτρόφων Προβάτου Φυλής Λέσβου

Στο νησί δραστηριοποιείται ένα Σωματείο, η Ένωση Κτηνοτρόφων Προβάτου Φυλής Λέσβου, που έχει ως σκοπό τη γενικότερη ανάπτυξη της συγκεκριμένης φυλής. Σύμφωνα με την συγκεκριμένη Ένωση και τον υπεύθυνο επικοινωνίας της, Δρ. Ιωάννη Μαστρανεστάση, MSc, τεχνολόγο γεωπόνο τα κύρια χαρακτηριστικά της φυλής είναι:

• Ο λιτοδίαιτος χαρακτήρας, η υψηλή ανθεκτικότητα σε εκτατικές συνθήκες εκτροφής και η ικανότητα αξιοποίησης ορεινών και φτωχών σε βλάστηση περιοχών
• Πολύ καλές αποδόσεις γαλακτοπαραγωγής, με μέσο όρο κοπαδιού που μπορεί να ξεπεράσει τα 250 κιλά ανά γαλακτική περίοδο, εφόσον τα ζώα έχουν διατραφεί ορθολογικά. Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που η γαλακτοπαραγωγή ενός κοπαδιού ξεπερνά μέσο όρο τα 300 κιλά
• Μεγάλη προσαρμοστικότητα στην Ελλάδα
• Μητέρες με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το μητρικό ένστικτο
• Μακροζωία προβάτων με διατήρηση της γαλακτοπαραγωγής ακόμα και σε μεγάλη ηλικία
• Δυνατότητα εκτροφής υπό ποικίλα συστήματα εκτροφής (εκτατικά, ημιεντατικά και μετακινούμενα)
• Υψηλή ανθεκτικότητα σε αρκετές ασθένειες κ.λπ.

Συνάντηση είχαν ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με το ΔΣ της Ένωσης Φυλής Χολστάιν Ελλάδας (ΕΦΧΕ) με επικεφαλής τον πρόεδρο, Ηλία Κοτόπουλο, στα γραφεία του ΥπΑΑΤ, επί της οδού Αχαρνών στην Αθήνα, την Τετάρτη (1/3/2023).

Στη συνάντηση συμμετείχαν από την πλευρά της ΕΦΧΕ, ο πρόεδρος Ηλίας Κοτόπουλος, ο αντιπεριφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Γιώργος Κεφαλάς, ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΦΧΕ, Θανάσης Βασιλέκας, τα μέλη Χρήστος Βουλγαρίδης και Θανάσης Παπαπαναγιώτου.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, που κράτησε περίπου 40 λεπτά τέθηκε ξανά επί τάπητος το ζήτημα αλλαγής του άρθρου 82 του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών, που προβλέπει γιαούρτι, όχι μόνο από νωπό γάλα.

Από την πλευρά των παραγωγών ζητήθηκε η επάνοδος της αναγραφής της χώρας αρμεγής ευκρινώς στη συσκευασία, ακόμη κι αν είναι πάνω από μία. 

Ζητήθηκε, επίσης να εξεταστεί το θέμα με τις παραπλανητικές ετικέτες σε ό,τι αφορά στα τοπωνύμια και να γίνονται έλεγχοι στα ράφια.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιώργος Γεωργαντάς, υποσχέθηκε πως θα ενημερώσει εκ νέου την ερχόμενη εβδομάδα για τα ζητήματα, στα οποία μπορούν να δοθούν άμεσα λύσεις. Έδωσε εντολή για εκτεταμένους ελέγχους σε ό,τι αφορά στο αγελαδινό γάλα και τα παράγωγά του. 

«Συναντηθήκαμε σήμερα με τον κύριο υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και μας υποσχέθηκε ότι θα κοιτάξει τα θέματά μας πολύ θετικά και πως θα έχουμε απαντήσεις μέσα στην επόμενη εβδομάδα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΕΦΧΕ, Ηλίας Κοτόπουλος.

Όπως ανέφεραν οι εκπρόσωποι των αγελαδοτρόφων στον ΑγροΤύπο, ο υπουργός μελετά το ζήτημα αλλαγής του άρθρου 82 του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών, που προβλέπει γιαούρτι, όχι μόνο από νωπό γάλα. Επίσης επειδή υπάρχουν καταγγελίες θα ζητήσει την αύξηση των ελέγχων στο αγελαδινό γάλα, ενώ βλέπει θετικά και την αναγραφή της πρώτης ύλης (γάλακτος) στα μεταποιημένα τρόφιμα. 

Το Χωριό της Κάρλας είναι το brand που επέλεξαν τρία αδέρφια που ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γαλακτοπαραγωγή για τα προϊόντα τους.

Ακόμα και ο προ-παππούς των τριών αδερφών από τα Κανάλια Βόλου, μια παρακάρλια περιοχή με πλούσια βοσκοτόπια που ξεχωρίζουν, ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Από γενιά σε γενιά το DNA έμεινε αναλλοίωτο κι αυτό φαίνεται από τη μετέπειτα πορεία της οικογένειας. Τι κι αν ο πατέρας των παιδιών, του Νίκου, του Θανάση, αλλά και του Δημήτρη, που μίλησε στον ΑγροΤύπο, για την κτηνοτροφία, αλλά και τη γενικότερη επιχειρηματική δραστηριότητα της οικογένειας, ασχολούνταν με την αγελαδοτροφία... Αυτό δεν εμπόδισε καθόλου τη μετάβαση στην αιγοπροβατοτροφία και κυρίως την αιγοτροφία. «Ο πατέρας μας, είχε μέχρι και κάποια χρόνια πριν από το 2000 μια μεγάλη μονάδα με αγελάδες γαλακτοπαραγωγής. Τότε οι καιροί δεν ήταν τόσο χαλεποί, όσο μετέπειτα για την αγελαδοτροφία, όμως αποτέλεσε για μας στρατηγική επιλογή και όχι τυχαίο γεγονός, να κάνουμε στροφή στην αιγοπροβατροφία, με έμφαση στην αιγοτροφία. Η στροφή αυτή άρχισε πριν το 2000 και ολοκληρώθηκε το 2004, όταν και είχαν πωληθεί όλες οι αγελάδες», ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο Δημήτρης Τσιούκας, ο ένας από τα τρία αδέρφια-ιδιοκτήτες της επιχείρησης. Σύμφωνα με τον ίδιο, η οικογένεια διείδε ευκαιρίες στο χώρο των γαλακτοκομικών και δη του κατσικίσιου γάλακτος, ενώ μετέπειτα μπήκε και στη μεταποίηση. Αφορμή για να γίνει αυτό, ήταν (τι άλλο;) η κρίση στην αγορά του γάλακτος γύρω στο 2010, που ανάγκασε την οικογένεια να διευρύνει το πεδίο της.

«Μέσα σε μια μέρα μας κατέβασαν αυθαίρετα 15% την τιμή του γάλακτος και γι' αυτό μπήκαμε στη μεταποίηση»

«Μέσα σε μια μέρα, κοντά στο 2010, μας επέβαλαν μείωση τιμής στο γάλα 15%, παρά τη σύμβαση που είχαμε τότε με μεταποιητική εταιρεία. Μετέπειτα η κατάσταση δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο και η παραγωγή έμενε στα αζήτητα. Όλο αυτό, αποτέλεσε εφαλτήριο για μας, να μπούμε σε νέα μονοπάτια και να μεταποιήσουμε την πρώτη μας ύλη, δηλαδή το φρέσκο γάλα», προσθέτει ο Δημήτρης Τσιούκας, τονίζοντας όμως ταυτόχρονα, ότι όλα έγιναν βάσει σχεδιασμού και με πολλή δουλειά από όλα τα μέλη της οικογένειας. «Απευθυνθήκαμε στους ειδικούς και πήγαμε για δυο κύκλων σεμινάρια για τη γαλακτοκομία στο ΑΠΘ, ώστε να πάρουμε τεχνογνωσία. Ταυτόχρονα με πολλές επενδύσεις και ίδια κεφάλαια, επεκτείναμε και εκσυγχρονίσαμε τους στάβλους μας, ενώ κάναμε και το τυροκομείο-μεταποιητική μονάδα. Όλα αυτά έγιναν με σκληρή εργασία από όλη την οικογένεια. Ακόμα και σήμερα απαιτείται από όλους μας 15ωρη εργασία ημερησίως για να τα ελέγχουμε όλα», δηλώνει ο κ. Τσιούκας.

«Επιχειρηματίας από την Αθήνα μας προέτρεψε να ασχοληθούμε με το κεφίρ»

Σήμερα, το Χωριό της Κάρλας και ξεκινώντας λίγο μετά το 2010 τη δραστηριότητά του, λειτουργεί δυο καταστήματα-γαλακτοπωλεία, το ένα στο Βόλο και το άλλο στην Αθήνα και συγκεκριμένα, κοντά στο σταθμό Μετρό Πανόρμου, στους Αμπελόκηπους. «Τα καταστήματα έχουν βιολογικά προϊόντα από γίδινο κυρίως γάλα, γλυκά, πίτες και πολλούς άλλους κωδικούς. Συνεχώς μπαίνουμε σε νέα προϊόντα. Αιχμή για μας είναι το γιαούρτι το κατσικίσιο και κυρίως το κεφίρ. Με το κεφίρ ασχοληθήκαμε, έπειτα από παρότρυνση συγκεκριμένου επιχειρηματία-καταστηματάρχη από το κέντρο της Αθήνας, που μας ενθάρρυνε να το δούμε πιο ζεστά. Τότε κυκλοφορούσε στην αγορά μόνο ένα κεφίρ και αυτό εισαγόμενο ήταν. Μπαίνουμε και θα μπούμε και το επόμενο διάστημα σε νέα προϊόντα. Τελευταίο που λανσάραμε είναι το Πρωινό, ένα προϊόν με βάση το κεφίρ και ξηρούς καρπούς, που μπορεί να καταναλωθεί όλη την ημέρα. Εκτός από τα δικά μας γαλακτοπωλεία, διαθέτουμε τα προϊόντα μας, συνολικά σε 150 σημεία διάθεσης κυρίως στην Αθήνα. Δεν θα μας ενδιέφερε να μπούμε σε ράφια μεγάλων σούπερ μάρκετ. Ο προσανατολισμός μας είναι σαφής. Δίνουμε βάρος στην αγορά και σε ανθρώπους που αναζητούν βιολογικά προϊόντα, υψηλής ποιότητας», εξηγεί.

«Το κοπάδι μας είναι προσανατολισμένο στην ποιότητα»

Σύμφωνα με τον κ. Τσιούκα, τις περισσότερες απαιτήσεις, από άποψη εργατοωρών και όχι μόνο, έχει το κοπάδι. «Το 2001 ξεκινήσαμε τα έργα για τους στάβλους και την ίδια χρονιά πήραμε και τα πρώτα γίδια. Σήμερα έχουμε 700 αιγοπρόβατα, εκ των οποίων τα 500 είναι γίδια, που είναι βελτιωμένα. Συγκεκριμένα έχουμε τις ράτσες Δαμασκού και Anglo-nubian. Τα ζώα όλα γεννιούνται εδώ και ζευγαρώνουν με δικά μας ζώα. Κάνουμε και ανανέωση του κοπαδιού και δίνουμε λίγα για κρέας. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το τονάζ των 100 τόνων γίδινου που έχουμε σε ετήσια βάση, να καλύπτει τις ανάγκες για τα γαλακτοκομικά μας προϊόντα. Δεν παίρνουμε από άλλους κτηνοτρόφους πρώτη ύλη, για να έχουμε και να διατηρούμε τον απόλυτο έλεγχο των ποιοτικών χαρακτηριστικών του γάλακτος, το οποίο είναι βιολογικό. Σημασία για μας δεν έχει τόσο η ποσότητα, όσο η διατήρηση της ποιότητας της παραγωγής μας σε υψηλά επίπεδα. Συνολικά στη μονάδα, στα γαλακτοπωλεία, αλλά και στο τυροκομείο μας, που τώρα επεκτείνουμε (μέσω ένταξης στον Αναπτυξιακό Νόμο), απασχολούμαστε συνολικά 14 άτομα. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι ο στάβλος και το κοπάδι μας. Τίποτα δεν γίνεται εύκολα και τυχαία», πρόσθεσε ο έμπειρος κτηνοτρόφος.

«Να δώσει έμφαση στην καταπολέμηση των ελληνοποιήσεων το κράτος»

Πέραν των δυσκολιών που ενέχει η ενασχόληση με καθετί άγνωστο, ο κ. Τσιούκας, επιμένει: «εκτός των καθημερινών δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε στην προσπάθεια που κάνουμε για να έχουμε ποσότητα, αλλά και σταθερή ποιότητα, υπάρχουν δυσκολίες, καθώς μιλάμε για πολύ ευπαθή προϊόντα. Ως κτηνοτρόφος αυτό που θα ήθελα να επισημάνω, είναι πως το κράτος και οι υπεύθυνοι φορείς, θα πρέπει να ρίξουν το βάρος στην καταπολέμηση των ελληνοποιήσεων. Από αυτό έχει ανάγκη κυρίως ο χώρος της κτηνοτροφίας».

Γαλακτοκομικά και παραγωγή αμυγδάλων

Γύρω από τις 3 κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις που διαθέτει σήμερα η οικογένεια Τσιούκα, καλλιεργεί τα τελευταία χρόνια και αμυγδαλιές. Άλλωστε, η περιοχή, όπως μας λέει ο Δημήτρης Τσιούκας, έχει ισχυρή παρουσία και μεγάλη παράδοση στην καλλιέργεια αμυγδάλου, οπότε δεν θα μπορούσαμε να είμαστε εκτός. «Έχουμε Τέξας και κάποια Ιταλικά αμύγδαλα. Όλες τις ποσότητες τις τυποποιούμε. Έχουμε συσκευασίες των 150 και 200 γραμμαρίων, τις οποίες διαθέτουμε μέσω των καταστημάτων μας», σημειώνει καταλήγοντας ο κ. Τσιούκας, ενώ υπόσχεται σύντομα, νέα και μάλιστα αρκετά ποιοτικά προϊόντα στο καταναλωτικό κοινό.

Την επέκταση δυνατότητας οδήγησης αγροτικών και στα αδέλφια των αγροτών ανακοίνωσε το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.

Συγκεκριμένα ανακοινώθηκε ότι επεκτείνεται και στα αδέλφια των ιδιοκτητών η δυνατότητα οδήγησης των Φορτηγών Ιδιωτικής Χρήσης (ΦΙΧ) που ανήκουν σε επαγγελματίες αγρότες, σύμφωνα με το Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΑΕ), ανεξαρτήτως μεικτού βάρους του οχήματος, με εγκύκλιο που υπέγραψε ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, αρμόδιος για τις Μεταφορές κ. Μιχάλης Παπαδόπουλος.

Σκοπός είναι η διευκόλυνση των αγροτών στην κάλυψη των μεταφορικών αναγκών των δραστηριοτήτων τους, σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης του αγροτικού αυτοκινήτου.

Ουσιαστικά, με τη συγκεκριμένη οδηγία επεκτείνεται και στα αδέλφια, το πλαίσιο που ίσχυε ήδη για τους γονείς, τα τέκνα και συζύγους των αγροτών, υπό τον όρο ότι έχουν τις νόμιμες προϋποθέσεις για την οδήγηση των οχημάτων των συγκεκριμένων κατηγοριών. 

Το άνοιγμα του ΟΣΔΕ αναμένουν οι αιγοπροβατοτρόφοι για να καταθέσουν τις τροποποιητικές δηλώσεις για τις ποσότητες γάλακτος και ζώων ώστε να μπορέσουν να πληρωθούν την συνδεδεμένη ενίσχυση.

Ο καιρός περνά και οι κτηνοτρόφοι ανησυχούν. Τα προηγούμενα χρόνια οι ΚΥΔ άνοιγαν το σύστημα στο τέλος κάθε έτους. Πολλοί φοβούνται ότι η καθυστέρηση αυτή θα πάει πίσω την πληρωμή της συνδεδεμένης ενίσχυσης, η οποία δινόταν συνήθως πριν τις ημέρες του Πάσχα.

Θυμίζουμε ότι δικαιούχοι της συνδεδεμένης ενίσχυσης αιγοπροβείου κρέατος είναι οι ενεργοί γεωργοί που πληρούν τους παρακάτω όρους επιλεξιμότητας:
1. Είναι κάτοχοι αιγοπροβατοτροφικής εκμετάλλευσης στη χώρα.
2. Παραδίδουν το γάλα που παράγουν σε εγκεκριμένες μονάδες μεταποίησης γάλακτος, είτε απευθείας (με προσκόμιση τιμολογίου αγοράς ή πώλησης του προϊόντος), είτε μέσω φορέων συγκέντρωσης γάλακτος (π.χ. οργανώσεις παραγωγών, φυσικά ή νομικά πρόσωπα). 
Οι κτηνοτρόφοι με καθετοποιημένες μονάδες μεταποίησης γάλακτος της κτηνοτροφικής τους εκμετάλλευσης, εφόσον πληρούν την έννοια του εγκεκριμένου μεταποιητή και οι κτηνοτρόφοι που είναι ενταγμένοι στο Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο (ΚΗΜΟ), οι οποίοι ιδιοπαράγουν και διαθέτουν οι ίδιοι τα γαλακτοκομικά τους προϊόντα, συμμετέχουν στο καθεστώς εφόσον έχουν δηλώσει ηλεκτρονικά, μέσω της διαδικτυακής σύνδεσης «ΑΡΤΕΜΙΣ» στον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, τις ποσότητες γάλακτος που μεταποίησαν.
3. Έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία της ετήσιας απογραφής της εκμετάλλευσής τους για το έτος ενίσχυσης. Αυτό διαπιστώνεται από την καταχώρηση στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Κτηνιατρικής (ΟΠΣΚ) της εν λόγω ετήσιας απογραφής.

Προσδιορισμός αριθμού επιλέξιμων αιγοπροβάτων:
Ως επιλέξιμα για πληρωμή θεωρούνται τα αιγοπρόβατα τα οποία πληρούν τους όρους επιλεξιμότητας.
Για τον υπολογισμό των επιλέξιμων αιγοπροβάτων λαμβάνεται υπόψη η ελάχιστη αναλογία ποσότητας γάλακτος-αριθμού επιλέξιμων προβατίνων ή/και αιγών η οποία πρέπει να είναι 100:1.
Ο συνολικός αριθμός προβατίνων ή αιγών της εκμετάλλευσης του δικαιούχου που θα πληρωθεί, προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τα επιλέξιμα δηλωθέντα αιγοπρόβατα στην ενιαία αίτηση ενίσχυσης (κατοχή κατά την υποβολή της αίτησης και πρόθεση διατήρησης), την ελάχιστη αναλογία ποσότητας γάλακτος - αριθμού επιλέξιμων προβατίνων ή και αιγών και τα ευρεθέντα επιλέξιμα αιγοπρόβατα κατά τους διοικητικούς και επιτόπιους ελέγχους.

Η ενίσχυση χορηγείται ανά επιλέξιμο ενήλικο ζώο, που είναι καταγεγραμμένο στην κτηνιατρική βάση δεδομένων και για το οποίο παραδίδεται γάλα τουλάχιστον 100 λίτρα/έτος, με βάση τα στοιχεία του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ (ΕΛΟΓΑΚ).

Στη νέα ΚΑΠ η εκτιμώμενη τιμή ενίσχυσης είναι στα 12 ευρώ ανά επιλέξιμη προβατίνα ή αίγα.

Η συνδεδεμένη ενίσχυση για κάθε έτος της ΚΑΠ για την περίοδο 2023-2027 αφορά 5.405.206 αιγοπρόβατα. Επομένως ο ετήσιος προϋπολογισμός της συνδεδεμένης ενίσχυσης είναι στα 64.862.467 ευρώ.

Η κτηνοτροφική μονάδα από τον Παρνασσό έχει πλάνο και χαράσσει πορεία ανάπτυξης από το 2010 έως σήμερα και μάλιστα με ίδια κεφάλαια.

Ο κ. Γιάννης Παπανικολάου έχει κάνει αρκετά πράγματα στη ζωή του, όμως από το 2010, μαζί με τον αδερφό του, έχουν κάνει επάγγελμα την ενσταβλισμένη αιγοτροφία και την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, τυποποιημένων και μη. Η πορεία μόνο εύκολη δεν ήταν, όπως εξομολογείται μιλώντας στον ΑγροΤύπο, ο εμπνευστής της προσπάθειας, δεδομένου ότι η κατανάλωση της πρώτης ύλης της μονάδας, το κατσικίσιο γάλα δηλαδή, ήταν μέχρι πρότινος... παρεξηγημένη. Σήμερα, η αιγοτροφική μονάδα έχει 400 κατσίκια, με κύρια ράτσα τα Μούρθια, αναβαθμίζεται, πάει σε νέο χώρο και σύντομα και σε νέα γαλακτοκομικά προϊόντα ιδίας παραγωγής, αφού η ζήτηση είναι εξαιρετικά μεγάλη.

Κε Παπανικολάου, πως επιλέξατε τα κατσίκια Μούρθια και ποια είναι τα βασικά τους χαρακτηριστικά, ως ζώα;

Στη μονάδα μας έχουμε 400 κατσίκια, από τα οποία τα 250 είναι καθαρόαιμα κατσίκια Μούρθια, από Ισπανία. Είχαμε κάνει κι άλλα πράγματα, αλλά πριν από 13 χρόνια και συγκεκριμένα το 2010 αποφασίσαμε από κοινού με τον αδελφό μου να κάνουμε κάτι πάνω στο γίδινο γάλα. Έτσι φτιάξαμε μια μονάδα, αρχικά με λίγα ζώα και μετά την επεκτείναμε, αφού βλέπαμε ότι υπάρχει μέλλον. Σίγουρα, κάθε φυλή, έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Εμείς επιλέξαμε να ασχοληθούμε με τα Μούρθια. Πήγαμε γι' αυτό το λόγο στο εξωτερικό, ρωτήσαμε ειδικούς, το ψάξαμε πολύ και φέραμε τα πρώτα ζώα, για να δοκιμάσουμε. Μετέπειτα αυξήσαμε τη δυναμικότητα της μονάδας και σήμερα έχουμε 400 ζώα. Τα συγκεκριμένα κατσίκια είναι ζώα Μεσογειακά, μικρόσωμα, ευπροσάρμοστα στην Ελληνική πραγματικότητα. Τα έχουμε σχεδόν απολύτως σταβλισμένα, καθώς βγαίνουν μόνο στην αυλή του στάβλου. Παραγωγή δίνουν από τον 1,5 μήνα έως τους 5 μήνες, με μέσο όρο στα 700 κιλά γάλα το καθένα στις 250 ημέρες αρμεγής. Υπάρχουν ζώα που δίνουν απόδοση έως και 1 τόνο ή ακόμα περισσότερο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο απογαλακτισμός να γίνει άμεσα και η αρμεγή να φτάσει στις 300 ημέρες το χρόνο. Σε λιποπρωτεΐνες φθάνουμε αυτές του πρόβειου γάλακτος, δηλαδή έως και 13,5%, με προϋπόθεση το καλό αυστηρά σιτηρέσιό μας, που είναι φουλ ενεργειακό. Σημειωτέον ότι η κατανάλωση νερού από το ζώο έχει επίδραση στην περιεκτικότητα. Στην παραγωγή γάλακτος υπάρχει καμπύλη. Δεν είναι όλο το χρόνο σταθερή. Πιο ψηλά είναι στην 60η ημέρα από τη γέννα, με νορμάλ πάντα τροφή και χωρίς εξάρσεις στον καιρό, ο οποίος επίσης επηρεάζει πολύ τα ζώα.

Πείτε μας λίγα λόγια για το σιτηρέσιο που ακολουθείτε για καλές αποδόσεις και ποιότητα...

Από χονδροειδείς τροφές, δίνουμε ενσίρωμα τριφυλλιού και καλαμποκιού, ξερό τριφύλλι και άχυρο, κατά βούληση. Πιο συγκεκριμένα, δίνουμε 1,8 κιλά ενσίρωμα τριφυλλιού, μισό κιλό ενσίρωμα καλαμποκιού, μισό κιλό ξερό τριφύλλι και άχυρο κατά βούληση, όπως προείπαμε, καθώς είναι λίαν απαραίτητο για σκληρό μηρυκασμό που φέρνει καλύτερη ποιότητα στο γάλα. Μετά δίνουμε μίγμα δημητριακών (κριθάρι, καλαμπόκι, σόγια, ηλιόπιτα ή βαμβακόπιτα, σιτάρι ανάλογα την τιμή και πίτουρο) και ισορροπιστή (σόδα, φυτικό λίπος, μαγιά). Το σιτηρέσιο είναι φουλ ενεργειακό και δημιουργήθηκε σε συνεργασία με ζωοτέχνες από το εξωτερικό και με δοκιμή ένα χρόνο σε λιγότερα ζώα.

Με το σημερινό κόστος εκτροφής και τις ισχύουσες τιμές, μένει κέρδος στον παραγωγό;

Παίζει μεγάλο ρόλο η διαχείριση. Είναι καλό να έχεις ιδιοπαραγόμενες τροφές. Εμείς αγοράζουμε τα πάντα, αλλά και πάλι υπάρχει περιθώριο κέρδους, δεδομένου ότι μιλάμε για τιμές παραγωγού που κυμαίνονται στο 1 ευρώ το κιλό κι άνω. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να έχει διαθεσιμότητα σε γάλα, περιόδους π.χ. όπως το καλοκαίρι, που ιδίως οι μικρές τυποποιητικές/τυροκόμοι συνήθως ξεμένουν.

Τι πρέπει να προσέξει ένας κτηνοτρόφος που θέλει να φέρει τέτοια ζώα στην Ελλάδα, αλλά και μετέπειτα όταν τα εκτρέφει;

Καταρχήν ο κτηνοτρόφος που ενδιαφέρεται να φέρει τέτοια ζώα στην Ελλάδα, πρέπει να κάνει σοβαρή έρευνα, τι και πόσα θέλει και τι επίσης θέλει να κάνει στη μονάδα του. Για παράδειγμα, αν θα δώσει το βάρος στις αποδόσεις ή στην ποιότητα. Ο κτηνοτρόφος που θα πάει στο εξωτερικό, επειδή θα κληθεί να δαπανήσει αρκετά χρήματα, ακόμα και 350-400 ευρώ για κάθε ζώο, καλό είναι εκτός από τα απαραίτητα πιστοποιητικά, να ζητήσει και στοιχεία παραγωγής γάλακτος προηγούμενης χρονιάς, από τα συγκεκριμένα ζώα. Επίσης, όταν τα φέρει και αρχίσει την εκτροφή, πρέπει να δώσει μεγάλo βάρος στον εμβολιασμό σε συνεργασία με κτηνιάτρους, να προσέχει τις αιμομιξίες και να έχει όσο μπορεί τον κατάλληλο μηχανολογικό εξοπλισμό και τα απαραίτητα μηχανήματα, ώστε να μειώνει τις ανάγκες για τα (δυσεύρετα) χέρια.

Πείτε μας λίγα λόγια για τα προϊόντα σας...

Εμπορευόμαστε γίδινο γάλα στην χονδρική, αλλά κάνουμε και δικά μας, τυποποιημένα προϊόντα με το brand Φάρμα Παπανικολάου (Παρνασσού). Έχουμε συνολικά 11 κωδικούς προϊόντων, με βασικό το εμφιαλωμένο γίδινο γάλα των 7 ημερών, κρέμες, γιαουρτάκια, ρυζόγαλο και απώτερος στόχος μας είναι να κάνουμε κι άλλα, όπως για παράδειγμα, την παραδοσιακή υγρή γιαούρτη, όπως ήταν παλιά. Τα προϊόντα με βάση το γίδινο γάλα ήταν μέχρι πρότινος... παρεξηγημένα μπορώ να πω, αλλά όσο υπάρχει καλή ενημέρωση και ο κόσμος μαθαίνει τι οφέλη έχουν τα συγκεκριμένα προϊόντα για τον οργανισμό, αναστρέφεται η τάση. Ήδη μπορώ να πω ότι έχει γίνει μόδα και τάση. Στην δε Αμερική γιατροί συστήνουν σε ασθενείς για αποκατάσταση το γίδινο γάλα. Τα τυποιημένα προϊόντα μας, τα διαθέτουμε στη γύρω περιοχή Φωκίδας - Βοιωτίας, αλλά και σε διάφορα καταστήματα τροφίμων των Αθηνών και σύντομα θα είναι σε ακόμα περισσότερα.

Όλα αυτά τα χρόνια έχετε κάνει αρκετές επενδύσεις. Αλήθεια, έχετε επωφεληθεί από κάποια επιδοτούμενα προγράμματα;

Ό, τι έχουμε κάνει, το έχουμε κάνει αποκλειστικά με ίδια κεφάλαια. Από την αγορά των ζώων, ως τα μηχανήματα και τον λοιπό εξοπλισμό μας. Το ίδιο συνεχίζουμε να κάνουμε και σήμερα, που μεταφέρουμε τη μονάδα μας σε νέο σημείο. Σιγά, σιγά όμως μπαίνουν και τα παιδιά μας στο επάγγελμα, που έχουν ενταχθεί στα προγράμματα νεών γεωργών και ενδεχομένως να μπούμε και σε κάποιο σχέδιο βελτίωσης ή σε άλλο πρόγραμμα. Είναι σημαντικό όταν επιχειρείς, ακόμα και στον πρωτογενή τομέα, να επενδύσεις για να καλύψεις πραγματικές ανάγκες της μονάδας σου.

Την επαναφορά του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών στο προηγούμενο καθεστώς, όπου το ελληνικό γιαούρτι παρασκευαζόταν αποκλειστικά και μόνο με ελληνικής προέλευσης φρέσκο γάλα, ζητούν οι αγελαδοτρόφοι μέλη της Ένωσης Φυλής Χολστάιν Ελλάδας (ΕΦΧΕ). 

Ακόμη ζητούν την στήριξη των καταναλωτών στην σύγκρουση κατά των γαλακτοβιομηχανιών που θέλουν να μειώσουν την τιμή παραγωγού. 

Επίσης τονίζουν ότι θα κινηθούν νομικά ενάντια σε κάθε περίπτωση που επιχειρείται εξαπάτηση του καταναλωτικού κοινού από τις γαλακτοβιομηχανίες και τα market, που χρησιμοποιούν ελληνικά τοπωνύμια για να δείξουν ότι παράγουν ελληνικό γιαούρτι από γάλα που είναι εισαγωγής.  

Η ανακοίνωση της ΕΦΧΕ αναφέρει τα εξής:
«Είναι γεγονός ότι κάποτε, τέλη δεκαετίας ‘80 και δεκαετία ‘90, οι γαλακτοβιομηχανίες (η ΔΕΛΤΑ του κ. Δασκαλόπουλου, η ΦΑΓΕ των Αφών Φιλίππου, η ΜΕΒΓΑΛ του κ. Χατζάκου κ.λ.π.) μαζί και κάποιες ακμάζουσες τότε συνεταιριστικές, συνετέλεσαν τα μέγιστα και χρηματοδότησαν την ανάπτυξη της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας. Κι αυτό βέβαια οφείλεται κατά τη γνώμη μας και στο ό,τι τότε το φρέσκο γάλα ήταν όντως από φρέσκο γάλα ελληνικό. Το γιαούρτι ήταν όντως γιαούρτι ελληνικό και δεν είχε ακόμα εξαπλωθεί η μόδα με τα γάλατα μακράς διάρκειας ζωής, τα οποία μαζί με τον Κώδικα Τροφίμων και Ποτών που ισχύει σήμερα αποτελούν τον «φερετζέ» πίσω από τον οποίο κρύβονται όλες οι εισαγωγές συμπυκνωμάτων, κυρίως από τις χώρες της ΕΕ.

Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε ότι όλοι οι προαναφερόμενοι γαλακτοβιομήχανοι ήταν αυτοδημιούργητοι και άνθρωποι, που είχαν στενές επαφές με τον χώρο και τους παραγωγούς. Άρα λοιπόν αντιλαμβάνονταν πολύ καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματα των Ελλήνων αγελαδοτρόφων, καθώς και την ανάγκη ανάπτυξης της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας. 

Και ερχόμαστε στο σήμερα.
Η γαλακτοβιομηχανία ΟΛΥΜΠΟΣ, που οι ιδιοκτήτες της, επίσης βοήθησαν στην ανάπτυξη του κλάδου, πρωτοστατεί στις μειώσεις και αποτελεί τον μπροστάρη στην προσπάθεια να οδηγηθεί η τιμή του γάλακτος στον παραγωγό περίπου στα 50 λεπτά. Δηλαδή μεσοσταθμικά επιχειρείται μία μείωση της τιμής της τάξης του 18 – 20%. 

Τι άλλαξε όμως στο κόστος παραγωγής; 
Αν εξαιρέσουμε μία μείωση στο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε. 
Αντιθέτως, εφόδια, ζωοτροφές, αναλώσιμα κτλ, βρίσκονται σε φάση ανόδου σταθερά, αντί για μείωση. Άρα λοιπόν για μια μείωση του ηλεκτρικού που αντιστοιχεί στο 1,5 – 2% του συνολικού κόστους λειτουργίας μιας μονάδας, ρίχνουμε την τιμή του γάλακτος κατά το 18 – 20%. Δηλαδή μειώνουμε τα έσοδα μιας μονάδας κατά 18 – 20%. 

Η εξίσωση μπορεί να φαίνεται ιδεατή στα μάτια ενός στυγνού επαγγελματία αλλά δεν είναι το ίδιο για τους Έλληνες παραγωγούς, για την εθνική μας παραγωγή (πολλές μονάδες δεν θα αντέξουν και θα κλείσουν), για την εθνική μας οικονομία και κατά συνέπεια και για το ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών.

Για να μην το κουράζουμε το πράγμα, είναι καθαρά θέμα πολιτείας, όπως έχουμε ξαναπεί, να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η αγορά, το οποίο αυτή τη στιγμή γέρνει εντελώς μονόπαντα προς την πλευρά των ελληνικών γαλακτοβιομηχανιών. 

Να αλλάξει επιτέλους χωρίς άλλη καθυστέρηση ο Κώδικας Τροφίμων και Ποτών και η Επιτροπή Ανταγωνισμού καλό θα είναι να φροντίσει ούτως ώστε ο κλάδος να μην περάσει σε 2 με 3 χέρια επιχειρηματιών. Αυτό και με δεδομένο ότι η εταιρεία ΦΑΓΕ έχει εδώ και καιρό αποστασιοποιηθεί από τα ελληνικά δρώμενα έχει καταστροφικές συνέπειες επίσης για τους Έλληνες κτηνοτρόφους.
Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο οι μεγάλες εταιρείες να θέλουν τον παραγωγό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Να επιβιώνει αλλά να μην κερδίζει. Να τον ωθούν να μπαινοβγαίνει στην εντατική. Βέβαια στην πορεία κάποιοι δεν τα καταφέρνουν, κάποιοι χάνονται. Είτε επιχειρηματικά είτε βιολογικά (π.χ αυτοκτονίες παραγωγών στην Αμερική). 

Να το πούμε καθαρά. Θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια για τη διατήρηση ενός minimum επιπέδου ζωής για τις οικογένειές μας. 
Κοντολογίς, το Δ.Σ. της Ένωσης Φυλής Χολστάιν Ελλάδας, το οποίο συνεδρίασε εκτάκτως στις 15 Φεβρουαρίου, αποφάσισε να συγκρουστεί μετωπικά ο κλάδος με όλους όσους επιβουλεύονται το μέλλον των παιδιών μας. 
Στη σύγκρουσή μας αυτή ζητάμε τη συμπαράσταση των Ελλήνων καταναλωτών και του ελληνικού λαού. 

Επίσης το Δ.Σ. αποφάσισε η ΕΦΧΕ σε συνεργασία με επιφανείς νομικούς να κινηθεί ενάντια σε κάθε περίπτωση που επιχειρείται εξαπάτηση του ελληνικού καταναλωτικού κοινού από τις γαλακτοβιομηχανίες και τα market, να κινηθεί νομικά μήπως και υπάρξει τελικά μία απάντηση πώς χρησιμοποιούνται τα τοπωνύμια, τί συνιστά εξαπάτηση και τι όχι και επίσης να κινηθεί νομικά φτάνοντας μέχρι και τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια για το ποιο προϊόν μπορεί να ονομάζεται ελληνικό γιαούρτι και ποιο όχι. 

Όπως μας εξέφρασε και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιώργος Γεωργαντάς, σε πρόσφατη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του Δ.Σ. της ΕΦΧΕ, το ΥπΑΑΤ αντιμετωπίζει θετικά την πρόταση των παραγωγών για επαναφορά του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών στο προηγούμενο καθεστώς, όπου το ελληνικό γιαούρτι παρασκευαζόταν αποκλειστικά και μόνο με ελληνικής προέλευσης φρέσκο γάλα. 

Επίσης, θα ζητήσουμε την εφαρμογή του νόμου περί υποχρεωτικής αναγραφής προέλευσης της πρώτης ύλης στη συσκευασία των προϊόντων, όπως εγκρίθηκε από τις Βρυξέλες, κατόπιν αιτήματος του πρώην αν. υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάρκου Μπόλαρη, σε συνεργασία με την ΕΦΧΕ και όχι όπως το έφερε για ψήφιση στη Βουλή ο κ. Αποστόλου, μήπως τυχόν και θιγούν τα συμφέροντα των γαλακτοβομηχανιών.

Τελειώνοντας, ελπίζουμε τις μειώσεις που επιχειρούν στον παραγωγό να τις δούμε και στο ράφι λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι στο νωπό γάλα ο παραγωγός πληρώνεται το 1/3 της τελικής τιμής στο ράφι των markets. Άρα λοιπόν κόβοντας 10 λεπτά περίπου από τον παραγωγό θα πρέπει και οι άλλοι συμμετέχοντες (εργοστάσια, markets) να αφαιρέσουν από τα κέρδη τους 10 λεπτά για κάθε λίτρο. Εκτός και αν, όπως είναι πασιφανές, ο πόνος τους για την τιμή στο ράφι αφορά μόνο στην τιμή, που πληρώνεται για τον μόχθο του και την επιβίωση του ο Έλληνας παραγωγός». 

Ζητούμενο είναι όμως να αυξηθούν τα κοπάδια, καθώς λόγω και της Φέτας, η διαθεσιμότητα δεν επαρκεί.

Σταθερή δυναμική ανάπτυξης φαίνεται να διατηρεί το γίδινο γάλα στην αγορά, κάτι που αποτυπώνεται και στις τιμές, που εισπράττει εν τέλει ο παραγωγός και οι οποίες ξεπερνούν ακόμα και τα 1-1,05 ευρώ το κιλό. Υπάρχουν περιοχές και με χαμηλότερες τιμές, ωστόσο, η ζήτηση είναι μεγάλη από τις μεταποιητικές, μεγάλες και μικρές, που επιτρέπει στους παραγωγούς, να... αισιοδοξούν.

Μεγάλη δυναμική έχουν τα προϊόντα με γίδινο γάλα

Τα Τυροκομικά Μόρνου Γρατσάνης δραστηριοποιούνται στο χώρο της γαλακτοβιομηχανίας από το 1973, ενώ τα τελευταία χρόνια η εταιρεία διαθέτει και εργαστήριο παραγωγής παραδοσιακών ζυμαρικών, αλλά και τέσσερα συνολικά καταστήματα πώλησης των προϊόντων της (1 στην Αθήνα και 3 στη Ναύπακτο), όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας, που έχει έδρα δίπλα από τον ποταμό Μόρνο, στο χωριό Καστράκι Φωκίδας, στα σύνορα με Αιτωλοακαρνανία. Όπως μας εξομολογείται ο ίδιος: «Υπάρχουν περιοχές με καλή παραγωγή σε γίδινο και κάποιες με μικρή παραγωγή. Σίγουρα με την κατανάλωση και τη ζήτηση που έχει το συγκεκριμένο προϊόν, θα πρέπει να ενισχυθούν τα κοπάδια πανελλαδικά για να αντεπεξέλθουμε στη ζήτηση. Εμείς δίνουμε στους παραγωγούς για το γίδινο γάλα 95 λεπτά το κιλό, αλλά η τιμή μπορεί να κυμαίνεται ανάλογα την περιοχή αυτή την περίοδο από τα 75 έως και τα 1,05 ευρώ το κιλό. Σίγουρα δεν υπάρχει μεγάλη διαθέσιμη ποσότητα για εμφιάλωση, από τη στιγμή που και η Φέτα χρειάζεται γίδινο γάλα. Προσωπικά ήμουνα από τους πρώτους που έκανα τα προϊόντα από γίδινο γάλα, όπως το γιαούρτι στην Αθήνα, αλλά και το εμφιαλωμένο, οπότε τώρα πάει πολύ καλά και έχει μεγάλη ζήτηση και στη λιανική που το δουλεύουμε, αλλά και στη χονδρική». Συνολικά, η εν λόγω εταιρεία συνεργάζεται με 80 αιγοπροβατοτρόφους από τρεις νομούς της χώρας.

Ο κ. Κωνσταντίνος Τόπας, κτηνοτρόφος από τον Αλμυρό Μαγνησίας και αντιπρόεδρος στην Ομοσπονδία Κτηνοτρόφων και Κτηνοτροφικών Συλλόγων Θεσσαλίας λέει στον ΑγροΤύπο πως το γίδινο γάλα είναι γενικά σε έλλειψη και οι τιμές έχουν φτάσει ή πάει και παραπάνω από 1 ευρώ το κιλό. Σύμφωνα με τον κ. Τόπα: «ο μεγάλος όγκος παραγωγής κατσικίσιου γάλακτος στην Ελλάδα, αφορά κτηνοτρόφους παραδοσιακούς. Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχουν νέοι κτηνοτρόφοι που φέρνουν βελτιωμένες ράτσες από το εξωτερικό για να επιτύχουν καλύτερες αποδόσεις. Σίγουρα οι τιμές δεν είναι παντού στα ίδια επίπεδα, αλλά είναι βέβαιο πως είναι ικανοποιητικές».

Ακριβότερο το προϊόν για εμφιάλωση

Ανήσυχος για την κατάσταση που επικρατεί στην κτηνοτροφία, αλλά και στα γαλακτοκομικά εμφανίζεται ο ιδιοκτήτης - διευθυντής της εταιρείας Ολυμπία Φέτα από το Καπελέτο Ηλείας, κ. Γιάννης Λιανάκης, ο οποίος ζητά επιτέλους να λάβει σοβαρά μέτρα για έλεγχο της αγοράς τυροκομικών. «Η εταιρεία μας εξάγει την παραγωγή της κατά 90% κι ένα 10% των προϊόντων πάει στην εσωτερική αγορά. Μας ζητάνε Φέτα από το εξωτερικό τα 200 γραμμάρια συσκευασία με 7 ευρώ το κιλό. Το κόστος είναι στα 8 ευρώ το κιλό με το πρόβειο γάλα στα 1,60 στον παραγωγό και δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε.. Αλλά και οι κτηνοτρόφοι έχουν δυσκολία με τα κόστη εκτροφής. Το πρόβλημα είναι μεγάλο με τις ζωοτροφές και τα καύσιμα για παράδειγμα. Πρέπει το κράτος να κάνει ελέγχους στα γαλακτοκομικά γιατί η κατάσταση είναι οριακή», ισχυρίζεται. Αναφορικά με το γίδινο γάλα, τονίζει, ότι η τιμή που πληρώνεται ο παραγωγός είναι για το γάλα που πάει για τυροκόμηση στα 80-90 λεπτά και έως 1 ευρώ για το γίδινο που προορίζεται για εμφιάλωση.

Η κα Μαρία Καραντάνη, τέλος, αιγοτρόφος από την περιοχή των Καλαβρύτων τόνισε μιλώντας στον ΑγροΤύπο ότι οι τιμές στο κατσικίσιο, παρά τη γενικότερη έλλειψη δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλές, σε όλες τις περιοχές, αν και σύμφωνα με πληροφορίες από συναδέλφους δίνεται μια τιμή γύρω στο 1 ευρώ το κιλό. Ενδεικτικά, όπως λέει η ίδια, μόλις 76 λεπτά έκοψε η ίδια, τιμολόγιο την 1η Νοέμβρη για το γάλα που παρέδωσε, ενώ τον Οκτώβριο ήταν ακόμα παρακάτω και συγκεκριμένα στα 72 λεπτά το κιλό.

Από πολιτικός μηχανικός και εργολάβος επί 25ετία στράφηκε στην κτηνοτροφική παραγωγή ο Δημήτρης Σπυρόπουλος και πλέον πιάνει 450 κιλά γάλα από τα Lacaune.

Σε ηλικία 45 ετών σήμερα ο Δημήτρης Σπυρόπουλος, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα με σπουδές στο Πολυτεχνείο προτίμησε αλλαγή επαγγελματικής κατεύθυνσης μετά το 2010, με τον ερχομό της κρίσης για τον ανθηρό μέχρι τότε τομέα. Λίγα χρόνια μετά κι έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια πρότυπη κτηνοτροφική μονάδα προβάτων υψηλής γαλακτοπαραγωγής της φυλής Lacaune (Λακόν) στην Κερατέα Αττικής, την «Φάρμα Σπυρόπουλος», που άρχισε να λειτουργεί το 2012, με σκοπό την παραγωγή και καθετοποίηση του πρόβειου γάλακτος.

Συνεχής αύξηση ζωικού κεφαλαίου

Όπως εξήγησε, μιλώντας στον ΑγροΤύπο, ο Δημήτρης Σπυρόπουλος, ξεκίνησε τη δραστηριότητά του, με 100 καθαρόαιμα πρόβατα, με πιστοποιητικό Upra Lacaune pedigree, αλλά προοδευτικά και μέσα σε μια δεκαετία, έκανε τα ζώα του 450 καθαρόαιμα και 50 γίδες καθαρόαιμες (Saanen), που σύντομα θα γίνουν 150. Ο ίδιος θέλει να είναι... ψαγμένος στη δουλειά του, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και γι' αυτό το λόγο δεν σταματά ποτέ να ψάχνεται και να εξελίσσεται στον τομέα του, αυτόν της κτηνοτροφίας πλέον. Για το λόγο αυτό ταξιδεύει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο στη Γαλλία, για να μπορεί, όπως τονίζει, να έχει διαρκή και άμεση ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στο χώρο, αλλά και να βρίσκει πάντοτε το καλύτερο γενετικά διαθέσιμο υλικό.

Το 75-80% των εσόδων προορίζεται για ζωοτροφές

«Στη Γαλλία τα συγκεκριμένα πρόβατα τα έχουν και για βοσκή στο ύπαιθρο, γιατί έχουν επαρκή βοσκοτόπια. Στη δική μας φάρμα τα έχουμε σταβλισμένα. Αυτό βέβαια μας στοιχίζει πολύ σε κόστος. Χαρακτηριστικά να σας πω ότι το 75-80% των εσόδων μας από την παραγωγή μας σε γάλα, προορίζεται αποκλειστικά και μόνο για να καλύψει το κόστος των ακριβών αυτή την περίοδο ζωοτροφών. Τα καθαρόαιμα αρνιά της φάρμας είναι υψηλής γενετικής αξίας. Οι δε αποδόσεις μας, ανά πρόβατο αγγίζουν τα 450 κιλά γάλα τη σεζόν, δηλαδή για 210 ημέρες το χρόνο. Όλοι οι γεννήτορες της μονάδας μου, είναι πάντα πιστοποιημένοι», συμπληρώνει.

Υψηλή περιεκτικότητα σε λιποπρωτεΐνες, σιτηρέσιο και εργάτες γης

Σύμφωνα με τον κ. Σπυρόπουλο, εκτός από πολύ σε ποσότητα, το γάλα που παράγουν τα συγκεκριμένα πρόβατα, είναι και υψηλής ποιοτικής αξίας. «Ένας μέσος όρος περιεκτικτικότητας είναι στο 12,6 με 13,8%, όταν σε άλλες φυλές προβάτων, oi περιεκτικότητες δεν περνούν το 12,5 με 13% κατ' ανώτερο όριο», υποστηρίζει ο ίδιος, για να συμπληρώσει ότι: «παρά τα πολλά κόστη παραγωγής λόγω ζωοτροφών και ενέργειας, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ισορροπία, καθώς οι αποδόσεις σε γάλα είναι υψηλές». Ακόμα, ο κ. Σπυρόπουλος αναφέρεται στο κόστος του συγκεκριμένου ζώου. Σύμφωνα με τον ίδιο, ανέρχεται σε 300 με 400 ευρώ, ανάλογα την περίπτωση. «Οι ισορροπίες σε σχεση με τα έξοδα και τα έσοδα υπάρχουν οριακά, όσο το γάλα κρατάει τιμή από 1,65 ευρώ κι άνω. Σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τον κτηνοτρόφο και ειδικά για τον παραγωγό με μικρό τονάζ. Τα σιτηρέσια ειναι βασικά προϊόντα της Ελληνικής γης, όπως τριφύλλι, άχυρο σίτου ή κριθαριού, καλαμπόκι, αλλά και κριθάρι. Η σόγια ενισχύει πρωτεϊνικά τα σιτηρέσιά μας, αλλά έχει καταστεί ασύμφορη λόγω τιμής κι όλοι ψάχνουμε εναλλακτικές λύσεις. Ακριβή πρώτη ύλη, ακριβό προϊόν. Παρά την αύξηση στην τιμή του γάλακτος, είναι αδικαιολόγητη η αύξηση των τελικών προϊόντων. Είναι καθαρά θέμα αισχροκέρδειας των μεγάλων λιανεμπόρων. Είμαι τυχερός που συνεργάζομαι με Αθηναϊκή εταιρία, με έδρα στην Κερατέα Αττικής, που παρά τις όποιες αυξήσεις, κρατάει τις τιμές της σε λογικά για την εποχή μας επίπεδα, διατηρώντας την ποιότητα των προϊόντων της, ίδια και απαράλλαχτη. Τέλος, ένα απο τα σημαντικότερα έξοδα της μονάδας είναι των εργατικών χεριών. Δεν υπάρχουν πλέον εργάτες κι αυτοί που υπάρχουν είναι και ακριβοί αλλά και ανεπαρκείς», καταλήγει.

Συνεργασίες με κορυφαίους επιστήμονες και οργανισμούς

Η εν λόγω κτηνοτροφική μονάδα έγινε επίσημος συνεργάτης των Γαλλικών Κτηνοτροφικών Συνεταιρισμών G.I.D Lacaune, Ovitest. Έχει, όπως μας είπε ο Δημήτρης Σπυρόπουλος, συνεργασίες της με κορυφαίους επιστήμονες αλλά και οργανισμούς, που, όπως υπογραμμίζει: «μας κάνουν να θέτουμε τον πήχη πάντα πιο ψηλά. Όμως, η γενετική βελτίωση είναι συνεχής και σε αυτό οφείλεται η υψηλή γαλακτοπαραγωγή αλλά και το εξαιρετικής ποιότητος γάλα μας».

Διαρκής επέκταση

Η μονάδα βρίσκεται έξω από την πόλη της Κερατέας του νομού Αττικής, σε ιδιόκτητη έκταση 20 στρεμμάτων. Διαθέτει σταβλικές εγκαταστάσεις 1.400 τετραγωνικών μέτρων, που συνεχώς αυξάνουν, ανάλογα και με τις ανάγκες τις εκτροφής. «Οι στάβλοι είναι κατασκευασμένοι, σύμφωνα με όλες τις ευρωπαϊκές και Ελληνικές προϋποθέσεις, για την ευζωία των προβάτων. Πάνω από 2 τετραγωνικά μέτρα είναι διαθέσιμα για κάθε πρόβατο. Επίσης, σε αποθήκες 500 τετραγωνικών μέτρων, αποθηκεύονται όλα τα σανά της χρονιάς. Δύο σιλό των 30 τόνων και μια αυτόματη μονάδα παρασκευής φυραμάτων είναι πλέον διαθέσιμα, με σκοπό πάντα την ευζωία και την σωστή εκτροφή των καθαρόαιμων προβάτων, που διαθέτουμε. Για τον απογαλακτισμό και την πάχυνση των αρνιών μας χρησιμοποιούμε ξεχωριστές εγκαταστάσεις που διαθέτουν όλα τα απαραίτητα μέσα για την σωστή εκτροφή τους», καταλήγει ο κ. Σπυρόπουλος.