Παγωμένη είναι αυτή την εποχή η εγχώρια αγορά ελαιολάδου στην χώρα μας, ενώ αν και δεν γίνονται αγοραπωλησίες οι προσφερόμενες τιμές έχουν μειωθεί σε σχέση με αυτές που ήταν το προηγούμενο διάστημα.
Όπως δηλώνουν στον ΑγροΤύπο εκπρόσωποι των συνεταιρισμών, δεν υπάρχει ούτε πρόθεση αγοράς και υπογραφή συμβολαίων από μεγάλους αγοραστές του εξωτερικού, αλλά ούτε και διάθεση, προσώρας, από τους παραγωγούς για να κάνουν πώληση. Οι πρώτοι περιμένουν τις προβλέψεις για την φετινή ισπανική παραγωγοί για να δουν πως θα κινηθεί η αγορά, ενώ οι δεύτεροι αναμένουν να υπάρξει νέα αύξηση τιμών.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνεταιριστικές οργανώσεις στην χώρα μας είναι ότι υπάρχει δυσκολία στην συγκέντρωση του ελαιολάδου για να προχωρήσει η πώληση. Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γιάννης Λάγγης, πρόεδρος στον Ελαιουργικό Αγροτικό Συνεταιρισμό Μεταμόρφωσης Λακωνίας, «όταν τον περαμένο Ιανουάριο βρήκαμε αγοραστή, που έδινε τιμή στα 9,53 ευρώ το κιλό, δεν μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε ούτε ένα βυτίο. Αυτό γινόταν γιατί τότε οι παραγωγοί περίμεναν ότι θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη τιμή. Έτσι όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει το εμπόριο».
Ισπανία
Στο μεταξύ ανακοίνωσε το Ισπανικό Υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων (MAPA), τα επίσημα στοιχεία για την παραγωγή ελαιολάδου, πυρηνέλαιου και επιτραπέζιων ελιών, της περιόδου 2023/2024.
Σύμφωνα με αυτά η περσινή ισπανική παραγωγή ελαιολάδου ανέρχεται σε 845.000 τόνους. Οι συνολικές εισαγωγές ελαιολάδου ανήλθαν σε 215.000 τόνους, από τους οποίους οι 115.455 τόνοι προέρχονται από χώρες της ΕΕ και οι 99.545 τόνοι από τρίτες χώρες. Αν προστεθούν τα αρχικά αποθέματα που ήταν στους 248.172 τόνους, τότε η ισπανική παραγωγή ήταν της τάξης των 1.308.172 τόνων ελαιολάδου.
Η ισπανική παραγωγή πυρηνέλαιου το 2023/2024 ανήλθε στους 81.000 τόνους. Οι συνολικές εισαγωγές έφτασαν στους 75.000 τόνους, από τους οποίους οι 51.000 τόνοι από χώρες της ΕΕ και οι 24.000 από τρίτες χώρες. Τα αρχικά αποθέματα ήταν στους 57.063 τόνους και έφτασαν σε μια συνολική παραγωγή 213.000 τόνων.
Η ισπανική παραγωγή επιτραπέζιων ελιών το 2023/2024 ανήλθε 408.720 τόνοι. Μαζί με τα αρχικά αποθέματα 323.588 τόνους και τις εισαγωγές 45.000 τόνων έφτασε στους 777.308 τόνους.
Τις πρώτες επίσημες προβλέψεις για την φετινή (2024/2025) παραγωγή ελαιολάδου ανακοίνωσε η Κομισιόν.
Σύμφωνα με αυτές, φέτος η συνολική παραγωγή ελαιολάδου στην ΕΕ είναι αυξημένη, κατά 29%, σε σχέση με την περσινή (2023/2024).
Όσον αφορά τα κράτη μέλη η πρόβλεψη της Κομισιόν για την ελληνική παραγωγή ελαιολάδου είναι ότι θα είναι αυξημένη κατά 43% (250.000 τόνους).
Την μεγαλύτερη αύξηση στην ΕΕ παρουσιάζει η ισπανική παραγωγή ελαιολάδου κατά 51% (1,2 εκατ. τόνους).
Σημαντική αύξηση έχουμε και στην πορτογαλική παραγωγή κατά 21% (190.000 τόνους).
Αντίθετα μειωμένη προβλέπεται να είναι η ιταλική παραγωγή κατά -32% (224.000 τόνους).
Πάντως σημαντικές αυξήσεις στην παραγωγή ελαιολάδου φέτος έχουμε και στις χώρες εκτός ΕΕ κατά 26%.
Μεγάλη αύξηση της παραγωγή ανεμένεται να έχει το τουρκικό ελαιόλαδο που εκτιμά η Κομισιόν ότι θα είναι 104% ( 450.000 τόνους, σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με πέρσι).
Αύξηση παρουσιάζει και η παραγωγή ελαιολάδου της Τυνησίας σε ποσοστό 55% (340.000 τόνους).
Αντίθετα μειωμένη αναμένεται να είναι η παραγωγή ελαιολάδου στο Μαρόκο κατά -15% (106.000 τόνους).
Όσον αφορά τις τιμές παραγωγού για το έξτρα παρθένο στην ΕΕ, το Νοέμβριο του 2024, η Ελλάδα παρουσίασε την μεγαλύτερη πτώση, κατά -27%, σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή (μέση τιμή 5,3 ευρώ το κιλό).
Η Ισπανία είχε μια πτώση της τιμής, κατά -22%, σε σχέση με πέρσι (μέση τιμή 6,1 ευρώ το κιλό), ενώ αντίθετα η Ιταλία είχε μια αύξηση της τιμής, κατά 2% (μέση τιμή 8,6 ευρώ το κιλό).
Στις περισσότερες περιοχές της χώρας, οι καλλιεργητές, κυρίως οι επαγγελματίες, αυτή την περίοδο έχουν αρχίσει τη συγκομιδή στις ελιές ή μερικοί έχουν ήδη πάρει το ελαιόλαδο.
Οι παρατεταμένοι καύσωνες και η λειψυδρία φέτος δεν επέτρεψαν σε πολλές περιπτώσεις τη συγκομιδή να είναι η προσδοκώμενη, αλλά αυτό το ζήτημα θα το θίξουμε σε επόμενη αρθρογραφία. Στο άρθρο αυτό θα μιλήσουμε για τις ορθές πρακτικές που πρέπει να εφαρμοστούν αυτή την περίοδο καθώς και μετά τη συγκομιδή της ελιάς, διότι αυτό το διάστημα πρέπει να βοηθήσουμε τα δέντρα να επουλώσουν τις πληγές της συγκομιδής και να αναπληρώσουν μέρος των χαμένων κατά τη συγκομιδή θρεπτικών στοιχείων, ώστε η επόμενη χρονιά να είναι παραγωγική και απαλλαγμένη κατά το δυνατόν από προβλήματα.
Κλάδεμα
Το κλάδεμα είναι μια από τις πιο σημαντικές καλλιεργητικές φροντίδες. Οι στόχοι του κλαδέματος είναι αφενός η δημιουργία ισχυρού σκελετού με κατάλληλο σχήμα, που να διευκολύνει τις καλλιεργητικές φροντίδες και να επηρεάζει θετικά τη σχέση βλάστησης / καρποφορίας, ανάλογα με τις συνθήκες της περιοχής και αφετέρου η μείωση της παρενιαυτοφορίας στην ελιά. Σημαντικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο σε ένα ορθολογικό κλάδεμα είναι ο τρόπος καρποφορίας της ελιάς, η παρουσία λαίμαργων βλαστών, ο φωτισμός της κόμης, οι συνθήκες καλλιέργειας, η ευρωστία των δένδρων και η ηλικία τους.
Το κλάδεμα διακρίνεται:
- Σε κλάδεμα διαμόρφωσης στα νεαρά δένδρα.
- Σε κλάδεμα καρποφορίας στα παραγωγικά δένδρα και
- Σε κλάδεμα ανανέωσης στα ηλικιωμένα δένδρα
- Κλάδεμα διαμόρφωσης ή ανανέωσης πρέπει να γίνεται με το τέλος της χειμερινής περιόδου και την αρχή της εαρινής. Ο λόγος είναι ότι η κόμη δεν είναι καλό να αραιώνει πολύ κατά τους χειμερινούς μήνες, καθώς αποτελεί παράγοντα που βοηθά το δέντρο να αντέξει το κρύο του χειμώνα, προστατεύοντας τα κλαδιά και τον κορμό.
Διαχείριση εδάφους και ζιζανίων
Παραδοσιακά πολλοί καλλιεργητές, καίνε τα κλαδιά στο χωράφι. Στη σημερινή εποχή, καλό είναι αυτή η πρακτική να εγκαταλειφθεί. Είτε συνεταιρικά, είτε κατά μόνας, αν το μέγεθος της εγκατάστασης το επιτρέπει, ένας θρυμματιστής κλαδιών και μια εγκατάσταση κομποστοποίησης είναι μια λύση πολύ προτιμότερη. Αφενός για το περιβάλλον, που δεν επιβαρύνεται με διοξείδιο του άνθρακα και μικροσωματίδια κατά την καύση και αφετέρου για το έδαφος όπου η προσθήκη κομπόστ αυξάνει την οργανική ουσία του και με την απόθεση στην επιφάνειά του θρυμματισμένων κλαδιών, περιορίζεται η απώλεια της εδαφικής υγρασίας κατά την περίοδο που η ελιά έχει αυξημένες υδατικές και θρεπτικές ανάγκες (άνοιξη – καλοκαίρι), καθώς και η ανάπτυξη ζιζανίων.
Τα ζιζάνια ανταγωνίζονται τα δένδρα στην προσρόφηση νερού και θρεπτικών στοιχείων, δημιουργούν προβλήματα στη συγκομιδή και όταν είναι ξερά αυξάνουν τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Όμως, είναι πολλές φορές χρήσιμα γιατί προστατεύουν το έδαφος από τη διάβρωση, φιλοξενούν ωφέλιμα έντομα και εμπλουτίζουν το έδαφος με οργανική ουσία. Η διαχείριση των ζιζανίων στον ελαιώνα είναι σημαντική και εξαρτάται από την ηλικία των δένδρων, την εποχή και από το αν ο ελαιώνας είναι αρδευόμενος ή όχι.
Τα ζιζάνια πρέπει να περιορίζονται τους χειμερινούς μήνες γιατί εκτός των άλλων αποτελούν ευνοϊκό περιβάλλον σε περίπτωση παγετού. Τα ζιζανιοκτόνα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει άλλη κατάλληλη μέθοδος καταπολέμησης. Στις περιπτώσεις αυτές συνιστάται ο συνδυασμός μηχανικής και χημικής καταπολέμησης (χορτοκοπή, σκάλισμα ή ελαφρά άροση μεταξύ των γραμμών) ενώ τα χημικά ζιζανιοκτόνα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο επί της γραμμής. Η χρήση ζιζανιοκτόνων πρέπει να είναι στοχευμένη, προσεκτική και αποτελεσματική. Η χρήση ουσιών νανοτεχνολογίας που βοηθούν την καλύτερη διείσδυση των ζιζανιοκτόνων μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα και να μειώσει την απαιτούμενη ποσότητά τους.
Λίπανση
Κατά τη διάρκεια της καρποφορίας και μέχρι τη συγκομιδή, απομακρύνονται πολλά θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος, τα οποία πρέπει να αναπληρωθούν. Γενικά για κάθε 50Kg ελαιοκάρπου απομακρύνονται από το έδαφος 450g άζωτο, 100g φώσφορος, 500g κάλιο και 200g ασβέστιο. Η χρήση σύνθετων λιπασμάτων αυξάνει υπερβολικά το φώσφορο στο έδαφος με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η πρόσληψη άλλων θρεπτικών στοιχείων. Η χημική ανάλυση του εδάφους και η φυλλοδιαγνωστική είναι οι απαραίτητες μέθοδοι που μπορούν να καθορίσουν την ορθολογική λίπανση των ελαιόδεντρων. Λίγο πριν την έναρξη της συγκομιδής οι καλλιεργητές μπορούν να εφαρμόσουν διαφυλλική θρέψη, το αργότερο μέχρι τον Νοέμβριο καθώς, όσο ο καιρός κρυώνει, η δραστηριότητα και η μετακίνηση θρεπτικών από τη ρίζα προς τα φύλλα μειώνεται. Πιο συγκεκριμένα μια διαφυλλική εφαρμογή θρεπτικών πρέπει να περιλαμβάνει όξινο κάλιο και πυρίτιο, ενώ αμέσως μετά το φούσκωμα των ματιών πρέπει να χορηγηθεί ασβέστιο, άζωτο, βόριο και μαγνήσιο. Σημειωτέον ότι η επάρκεια ασβεστίου στους βλαστούς στα αρχικά στάδια της βλάστησης βοηθά την ανθοφορία και τη μείωση των προσβολών από γλοιοσπόριο. Ο δε συνδυασμός του καλίου με πυρίτιο, μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικός, καθώς αποτελούν δύο στοιχεία που βοηθούν το δέντρο να ανταποκριθεί στο αβιοτικό στρες που προκαλείται από το κρύο και τους χειμωνιάτικους παγετούς. Η μεγάλη ποσότητα αζώτου πρέπει να αποφεύγεται πριν τον χειμώνα, καθώς δεν είναι επιθυμητή η παράταση της βλάστησης ή και ανάπτυξη νέας βλάστησης πρόωρα, διότι αυτή η βλάστηση δεν θα μπορέσει να αντέξει το κρύο του χειμώνα. Ιχνοστοιχεία όπως το μολυβδαίνιο, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο και ο σίδηρος που υποστηρίζουν τη διαφοροποίηση των οφθαλμών, μπορεί να χρησιμεύσουν, ώστε τα δέντρα να μπουν στη φάση της χειμερινής ανάπαυσης ομαλά. Στο τέλος του χειμώνα, αναπληρώνουμε τις ανάγκες όλων εκείνων των θρεπτικών στοιχείων που θα βοηθήσουν στη επερχόμενη νέα βλάστηση και την προετοιμασία για την επόμενη ανθοφορία.
Φυτοπροστασία
Μετά το πέρας της συγκομιδής, τα δέντρα μπορεί να είναι πληγωμένα από τη χρήση των εργαλείων συλλογής (ραβδιστικές μηχανές, λανάρια, πριόνια). Ακόμη, η δραστηριότητα των εντόμων που είναι αυξημένη κατά το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, μπορεί να έχει λειτουργήσει ως φορέας μετάδοσης ασθενειών. Οι ασθένειες αυτές είναι κυρίως μυκητολογικές και βακτηριακές. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι η βακτηριακή καρκίνωση, το γλοιοσπόριο, το κυκλοκόνιο κλπ. Γι’ αυτό η περίοδος μετά τη συγκομιδή είναι κατάλληλη για να εφαρμόσουμε μυκητοκτόνα. Όσο περισσότερους πληθυσμούς εξουδετερώσουμε, τόσο λιγότεροι βλαβεροί μικροοργανισμοί θα διαχειμάσουν, και τόσο λιγότερους θα χρειαστεί να καταπολεμήσουμε κατά την περίοδο της άνθησης και της καρποφορίας. Τα σκευάσματα καλό θα είναι να είναι βιολογικά και κυρίως χαλκούχα. Η δραστηριότητα των εντόμων κατά τη χειμερινή περίοδο είναι περιορισμένη, διότι τα περισσότερα διαχειμάζουν.
Σημείωση για τη μετασυλλεκτική φροντίδα του προϊόντος
Η συσκευασία και αποθήκευση του τελικού προϊόντος, είτε αυτό είναι ελαιόλαδο, είτε είναι βρώσιμη ελιά, είναι πολύ σημαντική γιατί προσθέτει και διαφυλάσσει την αξία του προϊόντος και συνακόλουθα το εισόδημα του παραγωγού. Προτείνουμε αυτή να μην γίνεται κατ’ οίκον, αλλά σε πιστοποιημένα ελαιουργεία και τυποποιητήρια, είτε συνεταιρισμών, είτε ιδιωτικά.
Εκεί μπορούν να τηρηθούν τα πρωτόκολλα τύπου HACCP που απαιτούνται ώστε το τελικό προϊόν να είναι εμπορεύσιμο και αξιόπιστο, να πωλείται στην καλύτερη δυνατή τιμή και οι πωλήσεις αυτές να επαναλαμβάνονται, καθώς ο καταναλωτής μπορεί βάσιμα να το θεωρεί αξιόπιστο και να δημιουργήσει σχέση εμπιστοσύνης με το προϊόν.
Επίλογος
Μιλήσαμε για τις καλλιεργητικές πρακτικές που προτείνουμε να υιοθετούνται, καθώς και ποιες χρειάζεται να ξεπεραστούν, για τη θρέψη και τους χρόνους εφαρμογής της, την απαραίτητη φυτοπροστασία από τις ασθένειες, και θίξαμε επίσης και το θέμα της μετασυλλεκτικής διαχείρισης του τελικού προϊόντος.
Η διεθνής και εγχώρια έρευνα και η καλλιεργητική εμπειρία έχει αποδείξει τη σημασία της ορθής γεωργικής πρακτικής για την ποιοτική παραγωγή ελαιόλαδου καθώς και της μετασυλλεκτικής φροντίδας της ελιάς. Ας την αποδώσουμε κι εμείς στην καλλιέργεια του σημαντικότερου δέντρου της ελληνικής γης.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΝΤΑΣΚΑΣ
Τεχνολόγος Γεωπόνος
Geogreen Agro Solutions
Συμβουλές προς τους καταναλωτές για την σωστή επιλογή του ελαιολάδου, ανακοίνωσαν οι ιταλικές οργανώσεις Unaprol (Italian Olive Oil Consortium) και Coldiretti, με αφορμή τη έναρξη της νέας εμπορικής περιόδου.
Όπως επισημαίνουν, «ο πρώτος κανόνα που εγγυάται ένα ποιοτικό ελαιόλαδο, είναι να προτιμάτε την κατηγορία έξτρα παρθένο. Η προέλευση του προϊόντος πρέπει να αναφέρεται σαφώς στην ετικέτα της φιάλης. Αν είναι ιταλικό θα λέει «ιταλικό ελαιόλαδο» αλλά αν γράφει «ΕΕ και εκτός ΕΕ» θα μπορούσε να προέρχεται από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Ένας επιπλέον τρόπος για να διασφαλιστεί η ταυτότητα του προϊόντος ότι είναι ιταλική είναι να επιλέξετε ελαιόλαδα με ονομασία προέλευσης, ΠΟΠ ή ΠΓΕ. Ελαιόλαδο που αναγράφει ιταλική μάρκα δεν ισοδυναμεί με ένα ιταλικό προϊόν, ειδικά αν έχει χαμηλή τιμή.
Όσον αφορά την εστίαση, είναι απαραίτητο να απαιτηθεί από τον καταναλωτή το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο να σερβίρεται συσκευασμένο και σφραγισμένο με ετικέτα».
Τιμές στην Ισπανία
Στην Ισπανία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το σύστημα Poolred, από τις 25 Νοεμβρίου έως την 1η Δεκεμβρίου 2024, η τιμή παραγωγού του έξτρα παρθένου ελαιολάδου ήταν 5.133 ευρώ/τόνο (5,13 ευρώ το κιλό), το παρθένο 4.874 (4,87 ευρώ το κιλό) και το λαμπάντε 4.626 (4,62 ευρώ το κιλό). Καταγράφηκε για το συγκεκριμένο διάστημα εμπορική συναλλαγή ποσότητας 5.992 τόνων ελαιολάδου.
Σε εξέλιξη βρίσκεται η συγκομιδή της επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών στις κύριες ζώνες καλλιέργειας της χώρας.
Οι βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών έχουν φέρει μια καθυστέρηση στην συγκομιδή, ενώ η έλλειψη εργατών γης έχει αυξήσει τα μεροκάματα που κυμαίνονται πάνω από 60 ευρώ. Φέτος δεν έχουμε πολλά μεγάλα μεγέθη λόγω της ξηρασίας και αυτή την εποχή οι μεγάλοι παραγωγοί πάνε για αποθήκευση.
Ο κ. Κώστας Τσιριμώκος, παραγωγός ελιάς Καλαμών από το Μεσολόγγι, δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι «στην περιοχή με τις βροχοπτώσεις μας πήγε πίσω η συγκομιδή. Φέτος δεν έχει μεγάλα μεγέθη η παραγωγή και τα πολλά μικρά θα πάνε για ελαιοποίηση. Περσινά αποθέματα δεν υπάρχουν στην περιοχή».
Ο κ. Γιάννης Ξαγοράκης, παραγωγός και αυτός ελιάς Καλαμών από το Μεσολόγγι, τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι «λίγα φέτος τα μεγάλα μεγέθη και δεν υπάρχουν περσινά αποθέματα. Οι παραγωγοί συγκομίζουν και αποθηκεύουν αυτή την εποχή. Οι τιμές στο 200άρι ξεκίνησαν από 1,50 και πρόσφατα έγινε μια αγορά στα 1,70 ευρώ».
Ο κ. Τάσος Σουλτανόπουλος, γεωπόνος και παραγωγός ελιάς Καλαμών από την περιοχή της Αταλάντης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «σε περίπου 10 ημέρες θα ολοκληρωθεί η φετινή συγκομιδή της ελιάς Καλαμών στην Φθιώτιδα. Την περασμένη εβδομάδα είχαμε ζημιές από ισχυρούς ανέμους που έριξαν στο έδαφος τις ελιές. Θα γίνουν εκτιμήσεις από τον ΕΛΓΑ αλλά δεν περιμένουμε αποζημιώσεις για την ζημιά στην παραγωγή.
Φέτος είναι μια μέτρια χρονιά όσον αφορά την ποσότητα παραγωγής και όσον αφορά τα μεγέθη. Από την άλλη υπάρχει αυξημένη ζήτηση για εξαγωγές και πολύ λίγα είναι τα αποθέματα. Πάντως γίνεται προσπάθεια για ακόμη μια φορά από την αγορά να κρατήσουν σε χαμηλά επίπεδα τις τιμές παραγωγού. Οι περσινές ελιές έχουν τιμή σκούπα στα 2,50 ευρώ το κιλό. Για τις φετινές αυτή την εποχή δίνουν στον παραγωγό 1,50 έως 1,55 ευρώ το κιλό. Αυτή την εποχή οι μεγάλοι παραγωγοί δεν πουλάνε αλλά αποθηκεύουν».
Ο κ. Γεώργιος Φλώρος, παραγωγός ελιάς Καλαμών απο Αγίους Αναργύρους της Λακωνίας, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «προχωρά κανονικά η συγκομιδή της ελιάς και μέχρι 15 Δεκεμβρίου αναμένεται να έχει συγκομιστεί το 95% της παραγωγής στην Λακωνία. Φέτος δεν έχουμε μεγάλα μεγέθη αλλά πολλά ψιλά που πάνε για ελαιοποίηση.
Το 80% της παραγωγής είναι στα 220 έως 260 τεμάχια στο κιλό. Αρνητικό είναι ότι φέτος κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα η τιμή του ελαιολάδου. Αυτή την εποχή μόνο οι ετεροεπαγγελματίες και οι μικροί παραγωγοί πουλάνε ελιές. Οι μεγάλοι παραγωγοί αποθηκεύουν και περιμένουν από Μάρτιο έως και Μάιο να πουλήσουν. Οι τιμές παραγωγού είναι για το 200άρι στα 1,60 - 1,70 ευρώ το κιλό. Από την άλλη τα ελαιοτριβεία δίνουν για ελιές Καλαμών στον παραγωγό τιμή 5,5 ευρώ το κιλό. Πάντως περσινά αποθέματα δεν υπάρχουν και η ζήτηση αναμένεται να είναι αυξημένη».
Ιστορικό ρεκόρ εξαγωγών ελαιολάδου, όσον αφορά την αξία, πέτυχε η Ιταλία κατά το πρώτο οκτάμηνο του 2024.
Τα στοιχεία του ιταλικού Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής (Istat) αναφέρουν μια αύξηση των εξαγωγών, κατά 59%, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2023.
Η αξία των ιταλικών εξαγωγών, για το συγκεκριμένο διάστημα, ξεπέρασε την αξία που καταγράφηκε ολόκληρο το 2023, που έφτανε στα 2 δις ευρώ.
Περίπου το ένα τρίτο των εξαγωγών καταλήγει στην αγορά των ΗΠΑ, που είναι η πρώτη αγορά του ιταλικού ελαιολάδου, ενώ ακολουθούν η Γερμανία και η Γαλλία.
Όσον αφορά την κατανάλωση, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ismea, παρά την αύξηση της τιμής - λόγω της μείωσης της παραγωγής - δεν έχει καταγράψει καμία πτώση στις αγορές.
Πάντως οι Ιταλοί αναφέρουν ότι οι πολυεθνικές θέλουν να μειώσουν, κατά 50%, την αξία του ελαιολάδου τους και αντιδρούν σε αυτό.
«Υπάρχει μια αδικαιολόγητη αύξηση των εισαγωγών από Τυνησία και Τουρκία και άλλες χώρες», καταγγέλλει σε δηλώσεις του ο κ. David Granieri, Αντιπρόεδρος της Coldiretti και Πρόεδρος της Unaprol.
Και προσθέτει: «Οι μεγάλες πολυεθνικές στοχεύουν να μειώσουν στο μισό την τιμή του «πράσινου χρυσού» μας αλλά αυτό εμείς δεν πρόκειται να το αποδεχτούμε. Ένα λάδι που πωλείται σε χαμηλές τιμές δεν είναι ούτε ιταλικό ούτε ποιοτικό. Το ιταλικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο πρέπει να διατηρήσει μια ελάχιστη τιμή πλαφόν για να προστατεύσει τους ελαιοπαραγωγούς και τους ελαιοτριβείς, που εγγυώνται την εξαιρετική ποιότητα παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν.
Ενάντια στην απάτη και την κερδοσκοπία, ζητάμε αυστηρούς ελέγχους για την προστασία ενός μοναδικού προϊόντος, πυλώνα της Μεσογειακής Διατροφής και σύμβολου της Ιταλίας στον κόσμο.
Επίσης η αλυσίδα εφοδιασμού πρέπει να δίνει μια δίκαιη τιμή στους ελαιοπαραγωγούς γιατί χωρίς αυτούς, δεν υπάρχει μέλλον για το ιταλικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο».
Σταμάτησε αυτή την εβδομάδα η «πίεση» για πτώση των τιμών στο ελαιόλαδο και φαίνεται να υπάρχει μια αύξηση της ζήτησης. Κάποιοι ελαιοπαραγωγοί πούλησαν για να καλύψουν τα εξοδά τους και τα εργατικά (που είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα), ενώ οι υπόλοιποι το πάνε για αποθήκευση.
Στην Λακωνία ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Παπαδιανίκων προχώρησε σε πώληση 3 βυτίων έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, εσοδείας 2024/2025, στην τιμή των 6 ευρώ το κιλό.
Θυμίζουμε ότι και στην Κρήτη, πριν λίγες ημέρες, στα 6 ευρώ το κιλό τιμή παραγωγού συμφώνησε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ελαιοπαραγωγών Θραψανού στην πώληση ενός βυτίου έξτρα παρθένου ελαιολάδου, εσοδείας 2024/2025 και οξύτητας 0,2.
Στην Μεσσηνία μέχρι πριν μια εβδομάδα είχαμε μια συνεχόμενη καθοδική πορεία των τιμών που έφτασαν στα 4,5 έως και 5 ευρώ. Αυτή την εβδομάδα άρχισε να υπάρχει μια ζήτηση και έγινε προσφορά για τιμή στα 5,20 ευρώ το κιλό.
Στο μεταξύ στην Ισπανία σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το σύστημα Poolred, από τις 18 έως τις 24 Νοεμβρίου 2024, η τιμή παραγωγού του έξτρα παρθένου ελαιολάδου ήταν στα 5.225 ευρώ/τόνο (5,22 ευρώ το κιλό), το παρθένο 4.909 (4,90 ευρώ το κιλό) και το λαμπάντε 4.637 ευρώ (4,63 ευρώ το κιλό).
Τα τομεακά προγράμματα ελαιολάδου στην Ελλάδα μετράνε πάνω από 20 χρόνια εμπειρίας, με το πρώτο πρόγραμμα να υλοποιείται το 2003. Παρά τη μακρόχρονη εφαρμογή τους που θα έπρεπε να συνεπάγεται αντίστοιχη διαχειριστική και διοικητική εμπειρία από πλευράς των υπηρεσιακών φορέων εφαρμογής, καμία περίοδος δεν έχει υπάρξει χειρότερη από την τρέχουσα, όπου σημειώθηκε σωρεία παρατυπιών και πασαλειμμάτων υπό την ασφυκτική πίεση χρόνου και το πρόσχημα της μη απώλειας πόρων. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Η αρχή του κακού έχει τη ρίζα της στο Στρατηγικό Σχέδιο της νέας ΚΑΠ 2023-2027. Χωρίς να είναι γνωστό πώς, πότε και κυρίως από ποιούς, ως προϋπόθεση για τις Οργανώσεις που υποβάλλουν αίτηση στήριξης στο τομεακό πρόγραμμα ορίστηκε ο κύκλος εργασιών των 800.000€, ποσό αφύσικα υψηλό σε σχέση με τις τιμές ελαιολάδου που επικρατούσαν το έτος έγκρισης του Στρατηγικού Σχεδίου. Εξίσου αφύσικη ήταν η προσθήκη του ελάχιστου κύκλου εργασιών σε ένα ευρωπαϊκό κείμενο Στρατηγικής όταν είναι γνωστό ότι τέτοιες προϋποθέσεις ορίζονται σε εθνικό επίπεδο, ακριβώς για να αποφεύγεται μια περίπλοκη διαδικασία ευρωπαϊκής έγκρισης. Το γεγονός ότι το ποσό των 800.000€ δεν προέκυψε ως αποτέλεσμα κάποιας επίσημης διαβούλευσης ή ακόμα και μελέτης, δημιουργεί υποψίες ότι προστέθηκε τεχνηέντως από λίγες και συγκεκριμένες Οργανώσεις ελαιολάδου που επιθυμούσαν περισσότερη «πίτα» από τα προγράμματα των ΟΕΦ.
Με τη δημοσιοποίηση του Στρατηγικού Σχεδίου άρχισε να γίνεται γνωστό σε όλο και περισσότερους ενδιαφερόμενους ότι το ποσό αυτό θα δημιουργούσε μόνο προβλήματα, αλλά ήταν πλέον αργά. Άπαξ και εγκριθεί το Στρατηγικό Σχέδιο μιας χώρας, οποιαδήποτε αλλαγή – έστω και μικρή – απαιτεί μια πολύπλοκη διαδικασία που διαρκεί σχεδόν 1 έτος. Αποτέλεσμα της αστοχίας και της οργής που προκάλεσε η δημοσιοποίηση του όρου αυτού ήταν να ζητήσει επισήμως η Ελλάδα την απάλειψη του ποσού που η ίδια είχε προτείνει λίγους μήνες νωρίτερα! Όπως ήταν φυσικό το πισωγύρισμα αυτό προκάλεσε μια χρονοβόρα διαδικασία που διήρκησε όλο το 2023 και στην οποία όχι μόνο χάθηκε το 2023 ως έτος υλοποίησης αλλά και 4,85εκ. € που προβλέπονταν για το τομεακό πρόγραμμα, για τα οποία την αποκλειστική ευθύνη φέρει το ΥΠΑΑΤ.
Αλλά δεν ήταν η μόνη ζημιά – με την απώλεια του 2023 χάθηκε και η δυνατότητα από τις Οργανώσεις ελαιολάδου να διεκδικήσουν το 30% του κύκλου εργασιών τους ως αξία επιδότησης, με αποτέλεσμα να εγκριθούν τελικά για μικρότερα προγράμματα. Το τελευταίο μοιάζει λεπτομέρεια αλλά καθώς τα ποσοστά ενισχύσεων βαίνουν κάθε χρόνο μειούμενα η απώλεια του 2023 με το μοναδικά υψηλό ποσοστό ενίσχυσης είχε μεγάλο ειδικό βάρος που δεν πρόκειται να επαναληφθεί τα επόμενα έτη, όπου το ποσοστό ενίσχυσης πέφτει στο 10%.
Αν το 2024 είχε ξεκινήσει ομαλά τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε μεγάλη σημασία. Όμως φαίνεται ότι η ασυνεννοησία μεταξύ των αρμόδιων αρχών είχε τραγικά αποτελέσματα στην τελική τροποποίηση του Στρατηγικού Σχεδίου. Γιατί μπορεί μεν να αφαιρέθηκε ο περιοριστικός όρος των 800.000€ αλλά δεν εξαλείφθηκε η απαίτηση των προγραμμάτων εργασίας να έχουν ελάχιστο προϋπολογισμό 500.000€. Αυτό σήμαινε ότι ο κύκλος εργασιών των Οργανώσεων Παραγωγών έπρεπε να είναι τουλάχιστον 714.000€ - οπότε το πρόγραμμα των ΟΕΦ κατέληξε πάλι στο ίδιο σημείο που ξεκίνησε το 2023, έχοντας εντωμεταξύ χάσει 4,85εκ. €!
Η νέα δυσφορία προκάλεσε και πάλι καθυστερήσεις και γκρίνια. Μέχρι να δημοσιευθεί το κείμενο της Υπουργικής Απόφασης φτάσαμε στον Ιούλιο του 2024 με βασική οδηγία από το ΥΠΑΑΤ το «τρέχετε να προλάβουμε», μεταθέτοντας την ευθύνη (και φυσικά το τρέξιμο) στις ενδιαφερόμενες Οργανώσεις Παραγωγών. Η πίεση χρόνου έφερε μια σειρά από παρατράγουδα και παρατυπίες, πρωτοφανείς για προγράμματα ΟΕΦ:
- Η πρόσκληση ανακοινώνεται στις 15.07 με καταληκτική ημερομηνία την 30.07! Για την προετοιμασία δηλαδή ενός απαιτητικού επιχειρησιακού προγράμματος, που περιλαμβάνει την καταγραφή αναγκών από τους παραγωγούς, προσφορών, δικαιολογητικών, εγγυητικών από την τράπεζα κλπ. δόθηκε περιθώριο μόλις 15 ημερών - και μάλιστα εν μέσω καλοκαιριού - όταν για πολύ μικρότερα σχέδια βελτίωσης το αντίστοιχο διάστημα ξεπέρασε τους 2 μήνες! Περιττό να αναφερθεί ότι κανένας σοβαρός σχεδιασμός δεν μπορούσε να γίνει με τη λύση που επιλέχθηκε να είναι η κατάθεση πανομοιότυπων επιχειρησιακών προγραμμάτων σε ΟΕΦ με τελείως διαφορετικές ανάγκες.
- Η αξιολόγηση των αιτήσεων έγινε χωρίς γραπτές οδηγίες ή οδηγό αξιολόγησης και επί της ουσίας τα αποτελέσματα διαφοροποιούνταν ανάλογα με τον αξιολογητή! Ενδεικτικό της ασυνεννοησίας και της προχειρότητας ήταν ότι δύο μέλη από τις επιτροπές αξιολόγησης παραιτήθηκαν/άλλαξαν εν μέσω της διαδικασίας. Σε οργανώσεις εγκρίνονταν δαπάνες που ίδιες σε άλλη οργάνωση απορρίπτονταν. Η αιτιολόγηση για τις περικοπές ήταν ολιγόλογη και ασαφής. Δαπάνες που εγκρίνονταν στην αιτιολόγηση εμφανίζονταν κομμένες στον προϋπολογισμό του προγράμματος και αντίστροφα. Ειδικά η αξιολόγηση των οικονομικών στοιχείων των φορέων που συμμετείχαν ήταν αόριστη και γενική καθώς φαίνεται ότι Οργανώσεις που δεν είχαν καμιά φερεγγυότητα ούτε τρόπο κάλυψης της ιδίας συμμετοχής τους τελικά εγκρίθηκαν!
- Το σημαντικότερο δε αγκάθι της διαδικασίας, που συνιστά όχι μόνο παράβαση σε σχέση με τις απαιτήσεις που ορίζουν οι Κοινοτικοί Κανονισμοί αλλά και κατάφωρη αδικία για πολλές Οργανώσεις Παραγωγών, ήταν ότι το ποσό της ενίσχυσης καθορίστηκε όχι με βάση την αξία της παραγωγής που εμπορεύεται μια οργάνωση παραγωγών αλλά με βάση την αξία που εμπορεύονται τα μέλη της. Ο βασικός λόγος που θεσπίζονται τα τομεακά προγράμματα είναι για να επιδοτούνται οι δράσεις τους και να ενδυναμώνεται η θέση των Οργανώσεων Παραγωγών με βάση τον κύκλο εργασιών που καταφέρνουν να συγκεντρώνουν και να εμπορεύονται στην αγορά. Τα τομεακά προγράμματα των οπωροκηπευτικών βασίζονται σε αυτή ακριβώς την αρχή επιβράβευσης και για αυτό και χαρακτηρίζονται τόσο πετυχημένα. Αν τα επιχειρησιακά προγράμματα των ΟΕΦ βασίζονται στις πωλήσεις των μελών τους ποιος ο λόγος ύπαρξης των Οργανώσεων Παραγωγών και γιατί να τους επιχορηγείται το πρόγραμμα;
- Για τις Οργανώσεις που απορρίφθηκε το επιχειρησιακό τους πρόγραμμα δεν εκδόθηκαν ποτέ διοικητικές πράξεις απόρριψης, όπως προβλέπεται από το θεσμικό πλαίσιο. Επί της ουσίας τα προγράμματα που απορρίφθηκαν δεν είχαν σαφή αιτιολογία με αποτέλεσμα οι ενδιαφερόμενοι να μην γνωρίζουν τον ακριβή λόγο απόρριψης, μια σοβαρότατη παρατυπία της διαδικασίας.
- Το περιθώριο ενστάσεων που δόθηκε ήταν κυριολεκτικά εντός ενός σαββατοκύριακου, ενώ το διάστημα των τριών ημερών για την αξιολόγησή τους σήμαινε ότι πρακτικά δεν ήταν δυνατό να γίνει αξιολόγηση. Η διαδικασία ήταν τυπική, γιατί προβλέπεται από το θεσμικό πλαίσιο να υπάρχει, αλλά δεν υπήρχε καμιά αναφορά στην αξιολόγηση των ενστάσεων ούτε δημοσιεύτηκε κάποια απόφαση για τα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Όπου έγινε, έγινε εν κρυπτώ και για συγκεκριμένα προγράμματα. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής αντικαταστάθηκε και η προϊσταμένη του τμήματος Ελαίας από την επιτροπή αξιολόγησης και, ως φαίνεται μετακινήθηκε εν τέλει και σε τελείως διαφορετικό αντικείμενο!
Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας η γεωγραφική κατανομή των αποτελεσμάτων μοιάζει περίεργη. Μόνο η Λακωνία με μόλις 17 Οργανώσεις Παραγωγών συγκεντρώνει το 40,3% του συνολικού προϋπολογισμού των προγραμμάτων όταν το δεύτερο στη σειρά Ηράκλειο, με 12 Οργανώσεις Παραγωγών, απορροφά μόλις το 14,6%. Τα στοιχεία αυτά δεν συνάδουν ούτε με την παραγωγή ελαιολάδου της περιόδου αναφοράς (αφού για την περίοδο 2022-2023 η Λακωνία δεν είχε το 40,3% της παραγόμενης ποσότητας ελαιολάδου στην Ελλάδα) ούτε και η παραγωγή της έχει ξεπεράσει ποτέ κατά 3 φορές αυτής του Ηρακλείου.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει οι Οργανώσεις τρέχουν να προλάβουν την υλοποίηση του 1ου έτους και να υλοποιήσουν φυσικό και οικονομικό αντικείμενο μέχρι… το τέλος Δεκεμβρίου. Ο στόχος είναι ανέφικτος αλλά κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τις Οργανώσεις για αυτό. Άλλωστε στη χώρα όπου σημασία έχει η απορρόφηση και όχι η αποτελεσματικότητα των έργων η προστιθέμενη αξία των τομεακών προγραμμάτων ελαιολάδου ήταν σταθερά χαμηλή. Φαίνεται ότι η τρέχουσα τετραετία δεν θα αποτελέσει εξαίρεση.
Στα 6 ευρώ το κιλό τιμή παραγωγού συμφώνησε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ελαιοπαραγωγών Θραψανού στην πώληση ενός βυτίου έξτρα παρθένου ελαιολάδου, εσοδείας 2024/2025 και οξύτητας 0,2.
Όπως τόνισε στον ΑγροΤύπο ο κ. Μανώλης Λιπαράκης, πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Ελαιοπαραγωγών Θραψανού, «είναι η πρώτη πώληση ελαιολάδου που κάνουμε την φετινή περίοδο.
Στην περιοχή παράγουμε το ελαιόλαδο ΠΟΠ Θραψανό «Λαΐνι» αποκλειστικά από τους ελαιώνες του χωριού, που βρίσκεται στο Δήμο Μινώα Πεδιάδoς του νομού Ηρακλείου.
Ο συνεταιρισμός έχει ελαιοτριβείο και τυποποιητήριο και κάνουμε εξαγωγές απευθείας στην Ιταλία. Κάνουμε κοινή άλεση και μέσα σε μια ωρα από την στιγμή που θα φέρει ο παραγωγός τον καρπό του γίνεται η ελαιοποίηση.
Φέτος λόγω των καιρικών συνθηκών οι ξηρικοί ελαιώνες είχαν μειωμένη παραγωγή αλλά καλή ποιότητα. Στους αρδευόμενους όμως παρά την ξηρασία έχουμε πολύ καλές αποδόσεις.
Η συγκομιδή στην περιοχή ξεκίνησε από τις 29 Οκτωβρίου και μέχρι στιγμής έχουμε φτάσει στο 30% της ελαιοπαραγωγής.
Ήδη στις αποθήκες του συνεταιρισμού έχουμε φέτος 150 τόνους ελαιολάδου και υπολογίζουμε μέχρι την ολοκλήρωση της συγκομιδής να φτάσουμε τους 500 τόνους, ποσότητα που θεωρώ ότι είναι καλή για τα δεδομένα της φετινής χρονιάς».
Στο μεταξύ μετά την φημολογία για απότομη και μεγάλη πτώση των τιμών, που ξεκίνησε από τον περασμένο Μάιο, με τη δικαιολογία της μειωμένης ζήτησης και της υπερπροσφοράς, φαίνεται οι τιμές στην χώρα μας να έχουν σταθεροποιηθεί.
Υπήρξε μια «πίεση» στους ελαιοπαραγωγούς στην αρχή της συγκομιδής για να πουλήσουν σε χαμηλή τιμή ώστε να καλύψουν τα εργατικά έξοδα, με τα μεροκάματα να φτάνουν ακόμη και στα 60 ευρώ.
Όταν ολοκληρωθεί η συγκομιδή και κλείσουν τα ελαιοτριβεία υπάρχει η εκτίμηση για μια αυξητική τάση των τιμών, που βέβαια δεν θα φτάνουν στα περσινά επίπεδα αλλά δεν θα είναι και κάτω του κόστους καλλιέργειας.
Τα 5 ευρώ θα αποτελέσουν την βάση και θα δούμε πως θα διαμορφωθούν οι τιμές μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων.
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ελαιοπαραγωγών Δήμου Καντάνου Σελίνου «Ένωση Σελίνου» προχώρησε σε πλειοδοτικό διαγωνισμό για την πώληση 1 βυτίου περσινού βιομηχανικού ελαιολάδου 28 τόνων και οξύτητας 6,20.
Όπως δήλωσαν εκπρόσωποι του συνετιαρισμού στον ΑγροΤύπο, την Παρασκευή (22/11/2024), ήρθε σε συμφωνία με Έλληνα έμπορο στην τιμή των 3,35 ευρώ το κιλό.
Το 80% της παραγωγής ελαιολάδου στην Παλαιόχωρα Σελίνου γίνεται με στρώση μόνιμων διχτυών με αποτέλεσμα η περιοχή να έχει τις μεγαλύτερες ποσότητες βιομηχανικού ελαιολάδου. Η συγκομιδή του ελαιοκάρπου καθε χρόνο φτάνει έως και τον Απρίλιο.
Πάντως αυτή την περίοδο στην περιοχή η τιμή παραγωγού για το φετινό βιομηχανικό ελαιόλαδο είναι στα 3 ευρώ, ενώ για το έξτρα παρθένο είναι στα 5 ευρώ το κιλό. Το μεροκάματο για τους εργάτες στην περιοχή έχει φτάσει στα 70 ευρώ.
Τουρκία και ΕΕ
Στο μεταξύ κανένας ελαιοπαραγωγός αλλά και ελαιουργικός συνεταιρισμός στην χώρα μας δεν αντιδρά για τις εισαγωγές στην ΕΕ τουρκικού ελαιολάδου χωρίς δασμούς.
Θυμίζουμε αρχές Νοεμβρίου η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε στην άρση και των τελευταίων περιορισμών στις εξαγωγές χύμα ελαιολάδου από την χώρα, όπως έγινε γνωστό στα τέλη του Οκτωβρίου. Η απόφαση αυτή λήφθηκε σε συνέχεια των αποφάσεων για μερική άρση της απαγόρευσης εξαγωγών που είχε ανακοινωθεί τον περασμένο Ιούλιο.
Όταν ανακοινώθηκε η απόφαση - και χωρίς να χρειαστεί η τουρκική ηγεσία να ρίξει στην αγορά μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου - είχαμε μέσα σε μια ημέρα στην Ελλάδα πτώση της τιμής παραγωγού του έξτρα παρθένου ελαιολάδου, από τα 6 στα 5 ευρώ το κιλό.
Να θυμίσουμε ακόμη ότι σε αντίθεση με την Τυνησία που έχει όριο της ποσότητας που μπορεί να εξάγει χωρίς δασμούς στην ΕΕ, η Τουρκία δεν έχει κανένα πλαφόν γιατί απλά είναι σε καθεστώς υπό ένταξη χώρα στην ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι ποσότητες ελαιολάδου που θα εξάγει η χώρα στην ΕΕ είναι χωρίς δασμούς.
Βέβαια η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα να βάζει δασμούς όποτε θέλει στις εισαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων, μιας και οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν ποτέ αντιδράσει για αυτό.
Μετά τον τιμοκατάλογο που ανακοίνωσε ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας για τις ελιές Καλαμών έχουμε ανακοίνωση νέου τιμοκαταλόγου από ιδιωτική εταιρεία.
Αφορά επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον τομέα της επεξεργασίας, μεταποίησης και συσκευασίας βρώσιμης ελιάς, στην περιοχή της Αταλάντης, που ανακοίνωσε τιμές για Καλαμών εσοδείας 2024/2025.
Οι τιμές ανά τεμαχισμό είναι:
για τεμάχια 140 το κιλό τιμή παραγωγού 2,20 ευρώ
για τεμάχια 150 το κιλό τιμή παραγωγού 2 ευρώ
για τεμάχια 160 το κιλό τιμή παραγωγού 1,80 ευρώ
για τεμάχια 170 το κιλό τιμή παραγωγού 1,70 ευρώ
για τεμάχια 180 το κιλό τιμή παραγωγού 1,60 ευρώ
για τεμάχια 200 το κιλό τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ
για τεμάχια 220 το κιλό τιμή παραγωγού 1,40 ευρώ
για τεμάχια 240 το κιλό τιμή παραγωγού 1,30 ευρώ
για τεμάχια 260 το κιλό τιμή παραγωγού 1,20 ευρώ
για τεμάχια 280 το κιλό τιμή παραγωγού 1,10 ευρώ
για τεμάχια 300 το κιλό τιμή παραγωγού 1 ευρώ
για τεμάχια 320 το κιλό τιμή παραγωγού 0,90 ευρώ
για τεμάχια 350 το κιλό τιμή παραγωγού 0,80 ευρώ
για τεμάχια 400 το κιλό τιμή παραγωγού 0,70 ευρώ
Εξαρθρώθηκαν δύο εγκληματικές ομάδες που δραστηριοποιούνταν στην παρασκευή, τυποποίηση και διακίνηση νοθευμένων ελαίων σε περιοχή της Ημαθίας.
Συνελήφθησαν συνολικά 8 μέλη των οργανώσεων, ενώ έχουν ταυτοποιηθεί ακόμα 4 άτομα
Νόθευαν ηλιέλαιο, προσθέτοντας σε αυτό χρωστικές ουσίες και αρωματικές ουσίες, προκειμένου να προσομοιάζει με ελαιόλαδο
Από το Τμήμα Δίωξης Οικονομικών Εγκλημάτων της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος Βορείου Ελλάδος, σε συνεργασία με τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων, εξαρθρώθηκαν 2 εγκληματικές οργανώσεις, που δραστηριοποιούνταν στην παρασκευή, τυποποίηση και διακίνηση νοθευμένων ελαίων, σε περιοχή της Ημαθίας, με σκοπό την αποκόμιση μεγάλου παράνομου οικονομικού οφέλους.
Για την αποδόμηση των οργανώσεων πραγματοποιήθηκε, απογευματινές ώρες της Δευτέρας, 18 Νοεμβρίου 2024, οργανωμένη αστυνομική επιχείρηση με τη συνδρομή αστυνομικών του Τμήματος Πληροφοριών και Ειδικών Δράσεων, της Διεύθυνσης Αστυνομίας Ημαθίας, της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης και της Διεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Θεσσαλονίκης.
Επιπλέον, κατά τις έρευνες εντοπίσθηκαν δύο εργαστήρια παρασκευής και τυποποίησης νοθευμένων ελαίων, στα οποία τα μέλη τον οργανώσεων, τουλάχιστον από τον Νοέμβριο του 2023, αφού προμηθεύονταν ποσότητες ηλιελαίου, προχωρούσαν στη νοθεία του, προσθέτοντας χρωστικές ουσίες και αρωματικές ουσίες, προκειμένου το τελικό προϊόν να προσομοιάζει με ελαιόλαδο.
Στην συνέχεια, τα μέλη τυποποιούσαν το προϊόν σε πλαστικούς και μεταλλικούς περιέκτες των 5 λίτρων, στους οποίους επικολλούσαν ετικέτες με την επισήμανση «Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο», με ονομασίες προέλευσης περιοχές της Ελλάδας που είναι γνωστές για την παραγωγή ελαιόλαδου.
Όπως αναφέρει η Ελληνική Αστυνομία, κατά τις έρευνες, συνολικά βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:
- 17.395 λίτρα ελαίων, εκ των οποίων τα 3.145 ήταν τυποποιημένα σε περιέκτες με αναγραφή «Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο»,
- 497 κενοί περιέκτες,
- χρωστικές και αρωματικές ουσίες,
- πλήθος αυτοκόλλητων ετικετών με επισήμανση «Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο» και «Παρθένο Ελαιόλαδο», καταφανώς πλαστές,
- πλήθος χαρτοκιβωτιών και πωμάτων,
- παλετοφόρο,
- χειρόγραφες σημειώσεις και
- σύνεργα για νόθευση ελαίων.
Τα κατασχεθέντα αντικείμενα θα παραδοθούν στην αρμόδια τελωνειακή Αρχή, ενώ υπάλληλοι του ΕΦΕΤ έλαβαν δείγματα των κατασχεμένων ελαίων, τα οποία θα αποσταλούν στη Χημική Υπηρεσία Κεντρικής Μακεδονίας για εργαστηριακές εξετάσεις.
Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή, ενώ οι έρευνες για την ταυτοποίηση και σύλληψη έτερων δραστών συνεχίζονται.
Όλοι μιλάνε για πτώση τιμών λόγω αύξησης της φετινής παραγωγής ελαιολάδου στην Ισπανία αλλά «ξεχνούν» να αναφέρουν τους χιλιάδες τόνους τουρκικού ελαιολάδου που περιμένει να εξαχθεί με χαμηλή τιμή στην ΕΕ.
Ίσως γιατί φοβούνται να μιλήσουν για «βαφτίσια» τουρκικού ελαιολάδου στην χώρα μας, όπως έχει ήδη συμβεί με τις ντομάτες και άλλα προϊόντα;
Μήπως είδατε στην λιανική αγορά κάνα τουρκικό λεμόνι, τουρκική ντομάτα, αιγυπτιακό πορτοκάλι, σερβικό μήλο; Όπως δεν βρήκατε όλα αυτά δεν πρόκειται να βρείτε και τουρκικό λάδι.
Σύμφωνα με τις πρόσφατες φθινοπωρινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε 2 εκατ. τόνους αναμένεται να ανέλθει η συνολική φετινή παραγωγή ελαιολάδου σε όλη την ΕΕ. Όπως τονίζει στις εκτιμήσεις της, καθώς φέτος η προσφορά θα αυξάνει αναμένεται να φέρει πτώση τιμών, αύξηση των ευρωπαϊκών εξαγωγών και μείωση των εισαγωγών στην ΕΕ.
Υπάρχει όμως μια «επιφύλαξη» στην παραπάνω πρόβλεψη για μείωση των εισαγωγών, γιατί όπως τονίζει «αυτό θα εξαρτηθεί από την παραγωγή ελαιολάδου της Τουρκίας (μπορεί να εξάγει χωρίς δασμούς στην ΕΕ)».
Η Κομισιόν επίσης παραδέχεται στις προβλέψεις της ότι οι ελαιοπαραγωγοί της ΕΕ (και ειδικά στην Ελλάδα του μικρού κλήρου), λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής, δεν μπορούν να ανταγωνιστούν το ελαιόλαδο που παράγουν σε Τυνησία και Τουρκία (η αύξηση του κόστους οφείλεται στην πολιτική της Κομισιόν αλλά κανείς δεν αντιδρά).
Στο μεταξύ στους 475.000 τόνους αναμένεται να ανέλθει η παραγωγή ελαιολάδου στην Τουρκία, την περίοδο 2024/2025, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Εθνικού Συμβουλίου Ελιάς και Ελαιόλαδου της χώρας.
Σε δηλώσεις που έκανε ο κ. Mustafa Tan, πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Ελιάς και Ελαιόλαδου, λόγω των συνθηκών ξηρασίας που υπήρξε στην Τουρκία, χρειάζονται περίπου 6 με 7 κιλά ελιές για να παραχθεί 1 λίτρο ελαιόλαδο. Δηλαδή κατά μέσο όρο η αναλογία είναι 1 στα 6. Όταν διαιρούμε 2.850.000 τόνους επί 6, εκτιμάται ότι η παραγωγή φέτος ελαιολάδου είναι 475.000 τόνοι.
Επίσης ανέφερε ότι λόγω της απαγόρευσης εξαγωγών χύμα ελαιολάδου στην Τουρκία (το μέτρο καταργήθηκε από την τουρκική κυβέρνηση στις αρχές Νοεμβρίου), οι εξαγωγές δεν έφτασαν τα αναμενόμενα επίπεδα πέρυσι, δημιουργώντας ένα απόθεμα γύρω στους 100.000 έως 150.000 τόνους.
Έχουμε δηλαδή μια ποσότητα τουρκικού ελαιολάδου, γύρω στους 625.000 τόνους, που πιθανόν να εξαχθεί στις αγορές της ΕΕ.
Όλοι φωτογραφίζουν σαν αιτία της πτώσης των τιμών την Ισπανία. Δεν θέλουν να πουν ότι οι εισαγωγές από μια τρίτη χώρα (η γειτονική Τουρκία), με το χαμηλό κόστος παραγωγής, είναι ικανές να ρίξουν τις τιμές ελαιολάδου στην ΕΕ. Έλεγχοι στην χώρα μας δεν γίνονται και οι Ιταλοί θα συνεχίζουν να αγοράζουν «ελληνικό» ελαιόλαδο.
Τον Οκτώβριο ξεκίνησε η συγκομιδή ελαιοκάρπου στην Ισπανία με μια παραγωγή ελαιολάδου ύψους 36.000 τόνων.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το σύστημα Poolred, από τις 11 έως τις 17 Νοεμβρίου 2024, η τιμή παραγωγού του έξτρα παρθένου ελαιολάδου ήταν 5,2 ευρώ το κιλό, στο παρθένο 4,8 και στο λαμπάντε 4,6 ευρώ το κιλό.
Στο μεταξύ με την ευκαιρία της πρώτης συνάντησης του νέου Παρατηρητηρίου Αγοράς Ελαιόλαδου και Επιτραπέζιας Ελιάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, ο διευθυντής της Ισπανικής Ένωση Δήμων Ελαιολάδου (AEMO), José María Penco, παρουσίασε τη μελέτη του κόστους παραγωγής στην χώρα του με τα στοιχεία του 2023.
Αυτή η έκθεση δείχνει «τη σκληρή πραγματικότητα που προκύπτει από την έντονη αύξηση του κόστους τα τελευταία τρία χρόνια», σε ποσοστό 32% για όλα τα συστήματα καλλιέργειας. Συγκεκριμένα το κόστος για την παραγωγή ενός κιλού ελαιολάδου στην Ισπανία κυμαίνεται στα 2,81 ευρώ/κιλό στους αρδευόμενους ελαιώνες, στα 4,61 ευρώ/κιλό από ορεινούς ελαιώνες, στα 3 και 4 ευρώ στους παραδοσιακούς ελαιώνες ανάλογα αν είναι αρδευόμενοι ή ξηρικοί.
«Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουν στην ΕΕ είναι το υψηλό κόστος καλλιέργειας που έχει το ελαιόλαδο, που είναι το πιο υγιές έλαιο στη διατροφή μας», τόνισε ο κ. José María Penco.
«Είναι φυσιολογικό να υπάρχει φέτος μια προσαρμογή τιμών λόγω της αυξημένης προσφοράς», δήλωσε ο κ. José María Penco, αν και θεώρησε ότι «καταρρέουν γρήγορα, οι τιμές, γεγονός που ενέχει κίνδυνο για το κόστος παραγωγής».
Από την πλευρά του ο κ. Cristóbal Cano, Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Κλάδου Ελαιολάδου της Ένωσης Μικροκαλλιεργητών και Αγροτών (UPA), σε δηλώσεις του τόνισε ότι «όλο το προηγούμενο διάστημα από τίτλους δημοσιευμάτων που παραπληροφορούν για μια υποτιθέμενη «πτώση της ζήτηση» στο ελαιόλαδο. Ό,τι δεν υπάρχει δεν μπορεί να πουληθεί.
Εάν οι διαθεσιμότητες ήταν 40% χαμηλότερες, προφανώς έπρεπε να πουληθεί πολύ μικρότερος όγκος στην λιανική αγορά. Αν γινόταν το αντίθετο θα σήμαινε ότι θα είχαμε μια τεράστια απάτη (νοθεία) και θα πουλούσαμε κάτι που δεν υπήρχε. Όλα τα αποθέματα που είχαμε αποθηκεύσει έχουν πουληθεί και με τις υψηλότερες τιμές στην ιστορία.
Μετά από δύο χρόνια έντονης ξηρασίας, όπου υπήρχε τιμή αλλά όχι ποσότητα και υψηλό κόστος παραγωγής, τώρα έχουμε τη δυνατότητα να παρέχουμε ρευστότητα στον παραγωγικό τομέα. Ζητάμε λοιπόν τιμή παραγωγού. Νομίζουμε ότι το αξίζουμε».
Επανήλθαν δυναμικά οι δημοπρασίες ελαιολάδου στην χώρα μας, ενώ αρχίζει να μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς η φετινή συγκομιδή ελαιοκάρπου.
Ο Αγροτικός Ελαιοκομικός Συνεταιρισμός Ζάκρου ήρθε σε εμπορική συμφωνία για την πώληση 20 τόνων έξτρα παρθένου ελαιολάδου ΠΟΠ Σητείας Λασιθίου, περσινής εσοδείας (2023-2024) και οξύτητας 0,5.
Όπως ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο κ. Κωνσταντίνος Κεκερίδης, πρόεδρος Αγροτικού Ελαιοκομικού Συνεταιρισμού Ζάκρου, «το ελαιόλαδο πουλήθηκε σε έμπορα στην τιμή των 8,591 ευρώ το κιλό. Θα πάει στην αγορά της Σαουδικής Αραβίας. Είχαμε στείλει δείγματα του ελαιολάδου και έδειξαν ενδιαφέρον και έστειλαν προσφορά για τον διαγωνισμό. Η εκτίμησή μου είναι ότι θα έχουμε καλή πορεία στις τιμές του ελαιολάδου.
Έχει ξεκινήσει κανονικά η συγκομιδή ελαιοκάρπου στην περιοχή μας. Ένας καύσωνας που είχαμε κατά την καρπόδεση έφερε μείωση της παραγωγής. Οι περισσότεροι ελαιώνες είναι αρδευόμενοι και αναμένεται να έχουμε παραγωγή αν και θα είναι μειωμένη σε σχέση με την περσινή. Πάντως οι ξηρικοί ελαιώνες σε όλη την χώρα θα έχουν μειωμένη παραγωγή. Το ελαιόλαδο μας είναι καλής ποιότητας και ΠΟΠ Σητείας Λασιθίου».
Το Ινστιτούτο Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου (ΙΕΛΥΑ) του ΕΛΓΟ - ΔΗΜΗΤΡΑ διοργανώνει ένα διαδικτυακό σεμινάριο την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024, 14:00 μ.μ.
Με αφορμή της παγκόσμια Ημέρα της Ελιάς (26 Νοεμβρίου) το σεμινάριο θα έχει ως κύριες θεματικές την Υγεία του Εδάφους ως φυσικός πόρος & την αντίστοιχη βιώσιμη διαχείριση ελαιώνων ενώ απευθύνεται σε γεωπόνους, ερευνητές, ακαδημαϊκούς αγρότες & ευρύτερο κοινό. Στόχος είναι η ενημέρωση σχετικά με τις τελευταίες σχετικές εξελίξεις σε επίπεδο ΕΕ & η ανάδειξη των αποτελεσμάτων της έρευνας που υλοποιεί το Ινστιτούτο για την εφαρμογή σύγχρονων πρακτικών & τεχνολογιών για τη διασφάλιση της υγείας & γονιμότητας εδάφους. Επίσης, θα παρουσιαστούν οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τη διαχείριση εδάφους σε Ευρωπαϊκό επίπεδο καθώς και του έργου Soil O-live, το οποίο υλοποιείται από το τμήμα Ελαίας & Οπ/κων Καλαμάτας του ΙΕΛΥΑ, με σκοπό την ενίσχυση της αειφορίας στον ελαιοκομικό τομέα μέσω καινοτόμων αγροοικολογικών πρακτικών που αφορά, μεταξύ άλλων, στη διαχείριση εδάφους.
Κύριοι ομιλητές του σεμιναρίου:
-Δρ. Πάνος Πανάγος: Με περισσότερα από 20 χρόνια επιστημονικής δραστηριότητας στο Κοινό Ερευνητικό Κέντρο (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ειδικεύεται στη διαμόρφωση περιβαλλοντικών μοντέλων και στην ανάπτυξη πολιτικών. Επικεφαλής Αξιολόγησης της Υγείας του Εδάφους που συμβάλλει στην υποστήριξη των Αγρο-περιβαλλοντικών πολιτικών στην ΕΕ. Αναγνωρισμένος ως μία από τις κύριες προσωπικότητες στο Παρατηρητήριο Εδάφους της ΕΕ, τιμήθηκε ως ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως για 5 χρόνια από το Web of Science.
-Δρ. Γεώργιος Ψαρράς: Διευθυντής του ΙΕΛΥΑ & ερευνητής με εμπειρία στις καινοτόμες μεθόδους διαχείρισης ελαιώνων, ο οποίος θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα μακροχρόνιων ερευνών του Ινστιτούτου, σχετικά με τη διαχείριση εδάφους & θρέψης των ελαιώνων.
Τη συζήτηση θα συντονίσει ο Δρ. Βασίλειος Γκισάκης, εντεταλμένος ερευνητής, ενώ θα εστιάσει στις εφαρμογές & αρχικά αποτελέσματα του έργου Soil O-live, ως επιστημονικός υπεύθυνος του έργου που υλοποιείται από το Τμήμα Ελαίας & Οπ/κων Καλαμάτας, με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Tο Soil O-live, διάρκειας 5 ετών (2023-2027), σκοπεύει στην στήριξη της βιώσιμης γεωργίας, καθώς προωθεί πρακτικές διαχείρισης εδαφών που ενισχύουν τη βιοποικιλότητα και τη γονιμότητα τους, με απώτερο σκοπό την ανθεκτικότητα και την παραγωγικότητα των ελαιώνων στην Ευρώπη. Περιλαμβάνει δε, την ανάπτυξη & εφαρμογή νέων τεχνολογιών & μεθόδων που θα επιτρέψουν στους ελαιοπαραγωγούς να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις, όπως η υποβάθμιση των εδαφών και οι αυξανόμενες κλιματικές πιέσεις.
Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί μέσω Microsoft Teams.
Η συμμετοχή είναι δωρεάν με απαραίτητη εγγραφή στην ακόλουθη πλατφόρμα: https://forms.office.com/e/X2MQNGhzbH
Ανάγκη λήψης μέτρων στήριξης του εισοδήματος των ελαιοκαλλιεργητών από τις μεγάλες ζημιές λόγω ανομβρίας.
Η ΕΘΕΑΣ απέστειλε επιστολή προς την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για τα προβλήματα που έχουν ανακύψει στις ελαιοκαλλιέργειες, μετά την παρατεταμένη ανομβρία που επικράτησε ανά περιοχές, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν, τόσο ποσοτικές, όσο και ποιοτικές ζημιές.
Όπως αναφέρει η τριτοβάθμια συνεταιριστική οργάνωση, φέτος η μείωση της παραγωγής ελαιόλαδου και της βρώσιμης ελιάς κυμαίνεται από 25-40% και σε ορισμένες περιοχές σε μεγαλύτερα ποσοστά.
Επίσης οι καρποί που συγκομίζονται έχουν μικρό μέγεθος και δεν βοηθούν τους παραγωγούς να «αγγίξουν» τα μεγέθη και τις ποιοτικές αποδόσεις μιας κανονικής ελαιοκομικής χρονιάς.
Η επιστολή της ΕΘΕΑΣ αναφέρει τα εξής:
Η φετινή ελαιοκομική περίοδος, χαρακτηρίζεται από συνεχή ανομβρία, σε συνδυασμό με τον παρατεταμένο θερινό καύσωνα που προηγήθηκε και ξηρούς ανέμους το φθινόπωρο. Αυτός ο συνδυασμός ασυνήθιστων κλιματικών συνθηκών, είχε προκαλέσει έντονο υδατικό στρες, ιδιαίτερα σε μη αρδευόμενες περιοχές, όπως είναι οι ορεινές και νησιωτικές όπου βρίσκεται μεγάλο μέρος από τα εκατομμύρια ελαιόδεντρα της χώρας. Επακόλουθο αυτών των εξαιρετικά δυσμενών συνθηκών, είναι η συρρίκνωση του ελαιοκάρπου, η καρπόπτωση και εκτεταμένες ξηράνσεις των βλαστικών μερών, ζημιές μη αντιστρέψιμες από τις λίγες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών.
Τα ανωτέρω προβλήματα, συναντώνται στις μεγαλύτερες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, με τους καλλιεργητές ελιάς να βρίσκονται αντιμέτωποι με σημαντικές απώλειες στην παραγωγή τους και ως εκ τούτου με μεγάλη απώλεια του εισοδήματός τους, κρίσιμο για την επιβίωσή τους. Ειδικότερα, με βάση τα στοιχεία των ελαιοπαραγωγικών συνεταιρισμών μελών μας, από όλες τις ελαιοκομικές περιφέρειες της χώρας, έχουν δημιουργηθεί δύο είδη ζημιών:
α) Ποσοτικές ζημιές:
Η μείωση της παραγωγής ελαιόλαδου και της βρώσιμης ελιάς κυμαίνεται από 25 - 40 % και σε ορισμένες περιοχές σε μεγαλύτερα ποσοστά. Με βάση αυτά τα στοιχεία οι ελαιοκομικοί συνεταιρισμοί μέλη μας εκτιμούν πως η μείωση στο ελαιόλαδο θα ανέλθει σε 50 - 60.000 τόνους.
β) Ποιοτικές ζημιές:
Οι καρποί που συγκομίζονται έχουν μικρότερο μέγεθος, ένεκα της αφυδάτωσης και δεν βοηθούν τους παραγωγούς να «αγγίξουν» τα μεγέθη και τις ποιοτικές αποδόσεις μιας κανονικής ελαιοκομικής χρονιάς, οι οποίες είναι σημαντικά μικρότερες.
Καθίσταται σαφές, πως πλέον οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής πλήττουν ανεπανόρθωτα τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις με επακόλουθο τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος. Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω δυσμενή δεδομένα, όπως διαμορφώθηκαν για τους καλλιεργητές ελιάς, κρίνεται αναγκαία η αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης των ζημιών που έχουν προκληθεί.
Τέλος, είναι απαραίτητη η οικονομική ενίσχυση και η υποστήριξη των παραγωγών, ώστε να υπάρξει αντιστάθμιση στην απώλεια του εισοδήματος τους και να μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την παραγωγική τους δραστηριότητα.
Το τέλος της πρώτης εβδομάδας του Νοεμβρίου σηματοδότησε πτώση των τιμών του ελαιολάδου στην χώρα μας.
Αυτό αν και είναι φάνερο πως από την αγορά λείπουν ποσότητες και η έλλειψη αυτή θα συνεχιστεί και την επόμενη ελαιοκομική περίοδο. Και επειδή δεν έχουμε ελαιόλαδα ίσως κάποιοι σχεδιάζουν να κάνουν εισαγωγές ελαιολάδου από Τουρκία, με φετινή παραγωγή γύρω στους 400.000 τόνους (έχει συμβεί και σε άλλα προϊόντα και κάνουμε παράλληλα και μια ελληνοποίηση να μην το λέμε τουρκικό).
Η προσπάθεια της εγχώριας αγοράς είναι να πέσει η τιμή παραγωγού στο ελαιόλαδο στα 5 ευρώ το κιλό και ήδη έχουν αρχίσει να μιλάνε για αυτή την τιμή οι γνωστοί «αναλυτές» του κλάδου.
Το εξαγωγικό εμπόριο στην χώρα μας έχει εδώ και χρόνια σχεδιαστεί για να στηρίζει τα συμφέροντα των Ιταλών αγοραστών και όχι των Ελλήνων παραγωγών.
Η πτώση τιμών παραγωγού γίνεται με τη δικαιολογία της μείωσης των τιμών στην λιανική αγορά. Βέβαια με αυτή την πολιτική τιμών που ακολουθούν στην χώρα μας υποβιβάζουν το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στην κατηγορία του λαδιού.
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση, η αύξηση του πληθωρισμού στα τρόφιμα προέρχεται κυρίως από την υψηλή τιμή που έχει στο ράφι το ελαιόλαδο. Οπότε αν πέσουν οι τιμές του ελαιολάδου θα έχουμε και πτώση του πληθωρισμού και θα ανασάνει ο καταναλωτής, λέει το κυβερνητικό αφήγημα.
Παρατηρητήριο Τιμών κάνει η ΕΕ
Το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Αγοράς Ελαιολάδου και Επιτραπέζιων Ελιών ξεκίνησε, στις 11/11/2024, στις Βρυξέλλες, σηματοδοτώντας ένα ορόσημο στις προσπάθειες της Επιτροπής για την προώθηση της διαφάνειας της αγοράς και της συνεργασίας στον τομέα της ελιάς.
Στόχος του παρατηρητηρίου είναι να παράσχει στους τομείς του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών μεγαλύτερη διαφάνεια μέσω της έγκαιρης διάδοσης των στοιχείων της αγοράς και της βραχυπρόθεσμης ανάλυσης.
Όπως αναφέρει η Κομισιόν, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Αγοράς Ελαιολάδου και Επιτραπέζιων Ελιών θα χρησιμεύσει ως πλατφόρμα συζήτησης και συνεργασίας μεταξύ εμπειρογνωμόνων που εκπροσωπούν ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού, από τους παραγωγούς έως τους εξαγωγείς.
Το νέο αυτό παρατηρητήριο θα διαμορφωθεί σύμφωνα με τα ήδη υφιστάμενα παρατηρητήρια της αγοράς για διάφορους γεωργικούς τομείς, ιδίως το γάλα, τις καλλιέργειες και τα οπωροκηπευτικά. Με τη συλλογή και την αξιολόγηση των δεδομένων της αγοράς και των στατιστικών στοιχείων, το παρατηρητήριο θα συντάσσει εκθέσεις και θα παρέχει πληροφορίες για την αγορά προσβάσιμες σε όλους.
Δεδομένου ότι η παραγωγή ελαιολάδου της ΕΕ διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην παγκόσμια αγορά, η έναρξη λειτουργίας του παρατηρητηρίου σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς μια πιο ενημερωμένη και προορατική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του τομέα.
Η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί μέρος των ευρύτερων προσπαθειών της Επιτροπής για την προώθηση της διαφάνειας της αγοράς και της συνεργασίας στον γεωργικό τομέα, συμβάλλοντας τελικά σε έναν πιο ισχυρό και ανθεκτικό ελαιοκομικό τομέα.
Το ερώτημα είναι τι στοιχεία θα έχει το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για την χώρα μας, όταν δεν ξέρουμε ούτε την ποσότητα που παράγουμε ούτε τον ρυθμό πωλήσεων σε μηνιαία βάση που κάνουμε αλλά ούτε τα αποθέματα που έχουμε. Αντίστοιχα Παρατηρητήρια Τιμών έχει δημιουργήσει η ΕΕ και για άλλα προϊόντα, που όμως δεν δίνουν καμιά ουσιαστική ενημέρωση.
Πατήστε εδώ για το Παρατηρητήριο Τιμών
Ζεσταίνεται η αγορά μιας και ξεκίνησαν ξανά οι δημοπρασίες ελαιολάδου στην χώρα μας, ενώ αρχίζει να μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς η φετινή συγκομιδή ελαιοκάρπου.
Ο Αγροτικός Ελαιοκομικός Συνεταιρισμός Ζάκρου ανακοίνωσε ότι προκηρύσσει δημοπρασία για την πώληση 20 τόνων έξτρα παρθένου ελαιολάδου ΠΟΠ Σητείας Λασιθίου, περσινής εσοδείας (2023-2024) και οξύτητας 0,5.
Η κατάθεση προσφορών πρέπει να γίνει έως την Πέμπτη (14/11/2024).
Όπως ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού κ. Κεκερίδης, «από σήμερα ξεκινά η συγκομιδή ελαιοκάρπου στην περιοχή μας. Οι περισσότεροι ελαιώνες είναι αρδευόμενοι και αναμένεται να έχουμε συγκομιδή αν και θα είναι μειωμένη σε σχέση με την περσινή. Πάντως οι ξηρικοί ελαιώνες σε όλη την χώρα θα έχουν μειωμένη παραγωγή. Το ελαιόλαδο μας είναι καλής ποιότητας και ΠΟΠ Σητείας Λασιθίου. Αναμένουμε να υπάρξει ζήτηση και περιμένουμε να δούμε τις προσφορές».
Κινητοποιήσεις ελαιοπαραγωγών Δυτικής Ελλάδας
Στην οργάνωση της πάλης και των διεκδικήσεών τους, με πολύμορφες δράσεις το επόμενο διάστημα, απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα οποία οξύνονται από την παρατεταμένη ανομβρία, προχωρούν Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες από τη Δυτική Ελλάδα που, το βράδυ του Σαββάτου (9 Νοεμβρίου), πραγματοποίησαν σύσκεψη στην Πάτρα.
Στο κάλεσμα των Αγροτικών Συλλόγων Καινούργιου Αιτωλοακαρνανίας, Πελοπίου και Ζαχάρως Ηλίας, Αιγίου «Μπακόπουλος - Ντρίνιας», καθώς και των τριών Ομοσπονδιών από τους τρεις νομούς, ανταποκρίθηκαν επιπλέον οι Σύλλογοι Ακτίου – Βόνιτσας, Αγρινίου, Κατούνας, Καρδαμά, Χειμαδιού – Σοπίου, Ξυλοκέρας, Αμαλιάδας, Ερυμάνθου, Ωλενίας, Ζακύνθου.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αιγίου «Μπακόπουλος-Ντρίνιας», ο Γιάννης Μποδιώτης, δήλωσε στον ΑγροΤύπο ότι «οι ελαιοπαραγωγοί της περιοχής πραγματοποίησαν την συνάντηση γιατί θα πρέπει το κράτος να προχωρήσει στην στήριξη της ελαιοκαλλιέργειας.
Εδώ και χρόνια ζητάμε την αλλαγή του Κανονισμού του ΕΛΓΑ γιατί αν και πληρώνουν οι ελαιοπαραγωγοί ασφαλιστικές εισφορές δεν έχουν ποτέ αποζημιωθεί. Ο ΕΛΓΑ ασφαλίζει την ελιά για χαλάζι και ανεμοθύελλα. Οι περιοχές ελαιοκαλλιέργειας σπάνια έχουν χαλάζι και όποτε είχαμε ανεμοθύελλα δεν αποζημιωθήκαμε.
Η απώλεια της παραγωγής λόγω της ξηρασίας τελικά είναι μεγαλύτερη από τις αρχικές προβλέξεις που κάναμε το καλοκαίρι. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγω για μια απώλεια της τάξης του 80% μιας και οι περισσότεροι ελαιώνες στην περιοχή είναι ξηρικοί.
Οι βροχές ήρθαν πολύ αργά δεν θα βοηθήσουν την κατάσταση στην παραγωγή. Οι ελιές έχουν μόνο κουκούτσι και σάρκα αλλά καθόλου χυμό. Επίσης οι αρδευόμενοι ελαιώνες είχαν αύξηση του κόστους ρεύματος με τα συνεχόμενα ποτίσματα που αναγκάστηκαν να κάνουν οι παραγωγοί.
Θα προχωρήσουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις κάθε σύλλογος γιατί πρέπει να στηριχθεί η ελαιοκαλλιέργεια, αφού η σταφίδα στην περιοχή φάνηκε ότι δεν μπορεί να δώσει εισόδημα στον παραγωγό και την εγκαταλείπουμε».
Στην συνάντηση οι αγρότες αναφέρθηκαν στις χαμηλές τιμές κάτω του κόστους παραγωγής κυρίως στη βρώσιμη ελιά.
Ο Γιάννης Καρναβιάς, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Αιτωλοακαρνανίας, αναφέρθηκε στο τεράστιο κόστος παραγωγής, «με τα λιπάσματα και τα εφόδια να έχουν τριπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια», καθώς και στις ασθένειες, όπως ο δάκος κ.α. «που απειλούν την παραγωγή και απαιτούν νέα μεγαλύτερα έξοδα, μιας και το κράτος δεν μας προστατεύει επαρκώς». Ακόμη αναφέρθηκε στον αναχρονιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ «που έφτιαξαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, όπου είτε παίρνουμε ελάχιστα από μια καταστροφή όπως το χαλάζι είτε καθόλου όπως πέρυσι με την ακαρπία». Τέλος τονίσε την έλλειψη αρδευτικού δικτύου, που σε συνδυασμό με την ξηρασία, δημιουργεί υποβάθμιση της παραγωγής.
«Ακόμα και όταν η τιμή των προϊόντων είναι καλύτερη, έστω και προσωρινά, κερδισμένοι πάντα βγαίνουν οι εμποροβιομήχανοι. Από τις εξαγωγές που κάνουν, από την πώληση του λαδιού στα ράφια των σουπερμάρκετ όπου οι εργαζόμενοι τελικά το αγοράζουν σε διπλάσια και τριπλάσια τιμή. Ακόμα και από την εκμετάλλευση του πυρήνα της ελιάς που μας ανήκει, οι εμποροβιομήχανοι βγάζουν κέρδος», σημείωσε.
Μετά από εισήγηση των διοργανωτών, αποφασίστηκε να οριστεί ως ημέρα δράσης η Πέμπτη (14 Νοέμβρη), με συγκεντρώσεις στα κατά τόπους γραφεία του ΕΛΓΑ. Επίσης, θα συμμετάσχουν μαζικά με τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα στις απεργιακές συγκεντρώσεις την ημέρα της πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας στις 20 Νοεμβρίου, ενώ θα γίνουν συλλαλητήρια στις 29 του μήνα σε κάθε νομό της Δυτικής Ελλάδας.
Με 1,50 ευρώ το 200άρι και 2 ευρώ το κιλό για τα μεγάλα μεγέθη (131-140 τεμάχια το κιλό) ανακοίνωσε τιμοκατάλογο για τις συμβατικές ελιές Καλαμών, εσοδείας 2024/2025, ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας.
Ο Συνεταιρισμός θα παραλαμβάνει και ψιλά μεγέθη (281-300 τεμάχια το κιλό) με τιμή παραγωγού στα 1 ευρώ το κιλό.
Όσον αφορά τις βιολογικές ελιές Καλαμών, ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας δίνει συν 20 λεπτά στην κάθε κατηγορίας επιτραπέζιας ελιάς.
Οι τιμές ανά τεμαχισμό είναι:
για τεμάχια 131-140 το κιλό τιμή παραγωγού 2 ευρώ συμβατικές και 2,20 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 141-150 το κιλό τιμή παραγωγού 1,90 ευρώ συμβατικές και 2,10 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 151-160 το κιλό τιμή παραγωγού 1,80 ευρώ συμβατικές και 2 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 161-170 το κιλό τιμή παραγωγού 1,70 ευρώ συμβατικές και 2,20 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 171-180 το κιλό τιμή παραγωγού 1,60 ευρώ συμβατικές και 1,80 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 181-200 το κιλό τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ συμβατικές και 1,70 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 201-220 το κιλό τιμή παραγωγού 1,40 ευρώ συμβατικές και 1,60 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 221-240 το κιλό τιμή παραγωγού 1,30 ευρώ συμβατικές και 1,50 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 241-260 το κιλό τιμή παραγωγού 1,20 ευρώ συμβατικές και 1,40 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 261-280 το κιλό τιμή παραγωγού 1,10 ευρώ συμβατικές και 1,30 ευρώ βιολογικές
για τεμάχια 281-300 το κιλό τιμή παραγωγού 1 ευρώ συμβατικές και 1,20 ευρώ βιολογικές
Την 5η Νοεμβρίου 2024 πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη εκπροσώπων των φορέων μελών της Εθνικής ΔΟΕΠΕΛ (Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς) για θέματα της τρέχουσας ελαιοκομικής περιόδου 2024/25
Αναφέρθηκαν συγκεκριμένα στην εσοδεία του πράσινου ελαιόκαρπου των ποικιλιών «Χαλκιδικής» και «Αμφίσσης/Κονσερβολιά» που οδηγήθηκαν στην επιτραπέζια χρήση, καθώς και για την επανεκτίμηση της ηρτημένης εσοδείας των μαύρων ελιών των ποικιλιών «Καλαμών/Καλαμάτα» και «Αμφίσσης/Κονσερβολιά».
Στην τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι των μελών της Εθνικής ΔΟΕΠΕΛ από τις βασικότερες Π.Ε. καλλιέργειας επιτραπέζιων ποικιλιών (Αιτωλοακαρνανίας, Άρτας, Καβάλας, Λακωνίας, Μαγνησίας, Χαλκιδικής, Φθιώτιδας και Φωκίδας) και από όλους τους τομείς του κλάδου (πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής).
Με το τέλος της συλλογής η ποσότητα του πράσινου ελαιόκαρπου της ποικιλίας Χαλκιδικής που οδηγήθηκε στην επιτραπέζια χρήση εκτιμάται σε 185.000 τόνους, ποσότητα ικανή να καλύψει τις ανάγκες της κατανάλωσης και των εξαγωγών της χώρας.
Ο πράσινος ελαιόκαρπος της ποικιλίας Αμφίσσης/Κονσερβολιά που οδηγήθηκε στην επιτραπέζια χρήση δεν ξεπερνά τους 25.000 τόνους, ποσότητα που υπολείπεται σημαντικά για την κάλυψη των αναγκών της χώρας. Σημαντική ποσότητα πράσινου ελαιόκαρπου της ποικιλίας Αμφίσσης δεν συλλέχθηκε. Η παρατεταμένη ανομβρία και οι καύσωνες του καλοκαιριού επηρέασαν το μέγεθος του καρπού ακόμα και σε αρδευόμενους ελαιώνες.
Oι χαμηλές τιμές αγοράς του προϊόντος από τους ελαιοπαραγωγούς που ανακοινώθηκαν αργοπορημένα σε συνδυασμό με το αυξημένο κόστος της άρδευσης, θεωρήθηκαν ασύμφορες από μεγάλο μέρος των ελαιοπαραγωγών της ποικιλίας Αμφίσσης/Κονσερβολιά, έχοντας ως εναλλακτική λύση να οδηγήσουν τον ελαιόκαρπο αργότερα στην ελαιοποίηση και ενδεχομένως και στην συλλογή μαύρου ελαιόκαρπου για επιτραπέζια χρήση.
Η ποιότητα του πράσινου ελαιόκαρπου και των δυο ποικιλιών (Χαλκιδικής, Αμφίσσης/Κονσερβολιά) είναι εξαιρετική.
Οι άνθρωποι του κλάδου της επιτραπέζιας ελιάς (ελαιοπαραγωγοί, μεταποιητές, εξαγωγείς) είναι προβληματισμένοι με την εξέλιξη που είχε η αξιοποίηση του πράσινου ελαιόκαρπου της ποικιλίας Αμφίσσης/Κονσερβολιά.
Όσον αφορά στην ηρτημένη εσοδεία της ποικιλίας Καλαμών/Καλαμάτα εκτιμάται στους 110.000 τόνους, μια καλή εσοδεία, που όμως αν δεν βρέξει, στο άμεσο διάστημα, η ποσότητα που θα οδηγηθεί στην επιτραπέζια χρήση θα είναι σημαντικά μειωμένη.
Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της ΔΟΕΠΕΛ κ. Γεώργιος Ντούτσιας, «η κλιματική κρίση δημιουργεί επιτακτικότερη την ανάγκη άρδευσης των ελαιώνων. Χωρίς έγγειες βελτιώσεις οι ελαιοπαραγωγοί μένουν ανοχύρωτοι ακόμη και στις Π.Ε. που είναι πλούσιες σε υδατικό δυναμικό. Διάχυτη είναι και η ανησυχία για την επόμενη ελαιοκομική περίοδο, αλλά και για το μέλλον του ελαιώνα. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα καθιστούν πολύ δύσκολες τις οποιεσδήποτε εκτιμήσεις. Η παρατεταμένη ανομβρία έχει επίπτωση στην μελλοντική ανθοφορία και επομένως και στην καρποφορία την Άνοιξη του 2025».
Η ξηρασία έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην ελαιοκαλλιέργεια της χώρας με απώλειες παραγωγής ειδικά σε ξηρικούς ελαιώνες.
Πάντως αναμένονται προβλήματα και στην παραγωγή ελαιολάδου της επόμενης χρονιάς, λόγω της αφυδάτωσης των ελαιόδεντρων που έχουν υποστεί από την ανομβρία και τις παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού.
Επίσης οι παραγωγοί φοβούνται για το φυτικό κεφάλαιο γιατί αρχίζουν να ξεραίνονται τα δέντρα, ενώ στις γεωτρήσεις έχει αρχίσει να μειώνεται σε επικίνδυνο βαθμό η στάθμη των υδάτων μετά από τόσο συχνά ποτίσματα.
Από την άλλη το εμπόριο προσπαθεί να αγοράσει με μειωμένες τιμές και ήδη σε κάποιες περιοχές η τιμή παραγωγού έπεσε κάτω από τα 6 ευρώ.
Οι ελαιοπαραγωγοί όμως δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν σε χαμηλή τιμή την σοδειά τους σε μια χρονιά που έκαναν έξοδα λόγω της υψηλής περσινής τιμής. Οι πωλήσεις έχουν παγώσει και υπάρχει πρόβλημα με τους παραγωγούς που δεν έχουν ρευστότητα για να πληρώσουν τα εργατικά έξοδα για την συγκομιδή.
Ο κ. Κώστας Αποστολόπουλος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Χανδρινού από την Μεσσηνία, η κατάσταση στο δήμο Πύλου - Νέστορος είναι τραγική. Οι ξηρικοί ελαιώνες έχουν μεγάλη απώλεια παραγωγής. Από την άλλη το εμπόριο αυτή την εποχή αγοράζει με τιμή παραγωγού από 5,80 έως 6 ευρώ το κιλό.
Η μείωση της παραγωγής και η χαμηλή τιμή κάνει ασύμφορη την συγκομιδή. Και μάλιστα όταν έχουμε μεροκάματα 40 έως 60 ευρώ. Πολλοί ελαιώνες δεν συμφέρει να συγκομιστούν στην περιοχή της Μεσσηνίας».
Σοβαρά προβλήματα λόγω της ξηρασίας έχουμε και στους ελαιώνες της Σάμου. Ο κ. Γιώργος Λάφης, πρόεδρος στον Πανσαμιακό Αγροτικό Σύλλογο, ζητάει άμεση αποζημίωση για τους ελαιοπαραγωγούς της Σάμου λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας και ξηρασίας. Όπως τονίζει στον ΑγροΤύπο, το 80% των ελαιώνων στην Σάμο είναι ξηρικοί. Από τον περασμένο Μάρτιο έχει να βρέξει στο νησί.
Η μείωση της παραγωγής είναι μεγάλη και είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μετά την περσινή ακαρπία.
Βρισκόμαστε στην έναρξη της ελαιοκομικής περιόδου του 2024-2025 με την ελαιοκαλλιέργεια, μία από τις σημαντικότερες καλλιέργειες στη χώρα μας και στο νησί μας, να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Συγκεκριμένα, καταστροφή της σοδειάς, καρπόπτωση, διαλυμένος καρπός, μεγάλες ζημιές στο φυτικό κεφάλαιο με ότι αυτό συνεπάγεται για τη μείωση του εισοδήματός μας.
Οι καιρικές συνθήκες κατά την περίοδο της ανθοφορίας και της καρποδεσίας, όσο και η έλλειψη νερού, λειτούργησαν αρνητικά σαν καταλύτης για την καταστροφή αυτή.
Την ίδια ώρα όμως, οι αγρότες ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνώντων και τοπικών αρχόντων (περιφέρεια, δήμος) για την έλλειψη των απαραίτητων υποδομών άρδευσης, που θα προλάμβαναν αυτή την κατάσταση.
Αναφερόμαστε επίσης στον αναχρονιστικό κανονισμό του ΕΛΓΑ όπου δεν καλύπτει ασφαλιστικά το συγκεκριμένο πρόβλημα. Ζητάμε:
- Άμεση καταγραφή των ζημιών στην ελαιοπαραγωγή
- Άμεση αποζημίωση για τις καταστροφές στην ελαιοκαλλιέργεια στο νησί της Σάμου
- Να αλλάξει ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ, ώστε να καλύπτεται το σύνολο των ζημιών στο 100%, από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις αρρώστιες με την απαραίτητη κρατική χρηματοδότηση και την ταυτόχρονη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους βιοπαλαιστές αγρότες.
- Να προχωρήσουν άμεσα, με κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση, όλα τα αναγκαία αρδευτικά έργα υποδομής».
Απογοήτευση υπάρχει φέτος στους παραγωγούς της Λέσβου, που περίμεναν μια καλή παραγωγή αλλά οι καιρικές συνθήκες διέψευσαν τις προβλέψεις τους. Ο κ. Στρατής Ψαριανός, μέλος του Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Παλαιοκήπου Α' από την Λέσβο, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «φέτος είχαμε μια πολύ καλή ανθοφορία και καρπόδεση.
Αναμέναμε μια καλή παραγωγή στην Λέσβο. Ωστόσο η ξηρασία και οι παρατεταμένοι καύσωνες έχουν δημιουργήσει προβλήματα στην παραγωγή των ξηρικών ελαιώνων σε όλο το νησί. Υπάρχουν ακόμη δέντρα που έχουν ξεραθεί. Και δεν φαίνεται ότι θα έχουμε βροχές μέσα στο Νοέμβριο κάτι που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την κατάσταση.
Ξεκίνησαν να συγκομίζουν στην περιοχή αλλά είναι ακόμη μικρές οι ποσότητες. Η τιμή που έδωσαν αρχικά οι έμποροι για τα παρθένα ελαιόλαδα με οξύτητα ενός βαθμού (άσσος) είναι στα 6 ευρώ το κιλό. Στην συνέχεια όμως έχει παγώσει η αγορά και περιμένουν να δουν τι θα γίνει με την φετινή παραγωγή της Ισπανίας.
Πάντως για το πρόβλημα της ξηρασίας, που φαίνεται ότι θα αντιμετωπίσουμε και τα επόμενα χρόνια, τα δέντρα χρειάζονται ένα σωστό κλάδεμα».
Υπόμνημα ΣΕΔΗΚ
Υπόμνημα έστειλε ο ΣΕΔΗΚ προς το ΥπΑΑΤ με το οποίο ζητά αποζημιώσεις απωλειών ελαιοπαραγωγής από ανομβρία και καύσωνες. Συγκεκριμένα το υπόμνημα αναφέρει τα εξής:
Μετά το ιστορικό χαμηλό των 52.000 τόνων, το όποιο σημείωσε η ελαιοπαραγωγή της Κρήτης την περσινή χρονιά, δυστυχώς έρχεται και δεύτερο, πιθανότατα χαμηλότερο από περσινό, κατά την τρέχουσα περίοδο. Βασική αιτία και των ζημιών αυτών είναι η ασυνήθιστη ανομβρία και οι παρατεταμένοι καύσωνες, που έπληξαν φέτος την Κρητη κατά τις περιόδους της Άνοιξης και του Φθινοπώρου οι οποίες συμπίπτουν με τις πλέον ευαίσθητες για την ελαιοκαλλιέργεια φάσεις της άνθησης - καρπόδεσης η πρώτη και της ελαίωσης του καρπού η δεύτερη.
Ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) με το αρ.πρ. 53/24-7-2024 Υπόμνημα που έχει προ μηνών υποβάλλει στο Υπουργείο σας, σας εξέθεσε ήδη τα προβλήματα που έχουν ανακύψει στην ελαιοπαραγωγή του νησιού από τις ζημιές στην άνθηση - καρπόδεση κατά την περασμένη Άνοιξη.
Ωστόσο, στην συνέχεια, λόγω των θερινών καυσώνων και της παρατεταμένης ανομβρίας του φετινού Φθινόπωρου, προκλήθηκε και νέα δραματική καταστροφή της ήδη χαμηλής ηρτημένης ελαιοπαραγωγής, αλλά και μόνιμη μάρανση και ξήρανση των ιδίων των ελαιοδέντρων αρκετών ελαιώνων του νησιού, η έκταση και ένταση των οποίων μπορεί να εκτιμηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥπΑΑΤ και του ΕΛΓΑ.
Μετά από αυτά το Δ.Σ. του ΣΕΔΗΚ, κατά την συνεδρίαση του της 1/11/2024, αποφάσισε ομόφωνα όπως επαναφέρει το θέμα των δραματικών καταστροφών της φετινής ελαιοπαραγωγής του νησιού, με την παράκληση όπως αυτή την φορά το εξετάσετε με την δέουσα προσοχή λαμβάνοντας υπόψη τα εξής:
1. H ελαιοκαλλιέργεια στην Κρήτη, που αποτελούσε διαχρονικά έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας και απασχόλησης του νησιού, με τα αλλεπάλληλα ισχυρά πλήγματα που δέχεται τελευταία από ακραίες καιρικές συνθήκες, οδεύει ήδη σε μη αντιστρεπτή κατάρρευση.
2. Οι απώλειες της τάξεως του 40% σε σχέση με τον μέσο όρο που προκλήθηκαν στην περσινή ελαιοπαραγωγή αλλα και οι απώλειες παρόμοιου ύψους που ήδη δέχεται η ερχόμενη ελαιοπαραγωγή λόγω συνθηκών ακραίας ανομβρίας και παρατεταμένων καυσώνων έχει φέρει σε δραματική κατάσταση μεγάλο μέρος των ελαιοπαραγωγών της Κρήτης
3. Οι ζημιές που προκλήθηκαν στην ελαιοπαραγωγή κατά την φετινή και περσινή Άνοιξη, όπως και οι παρόμοιες ζημίες του 2013/14 και 2016/17, για τις οποίες έγιναν σχετικά υπομνήματα, δεν αποζημιώθηκαν γιατί θεωρήθηκαν ως υπαγόμενες στις εξαιρέσεις του άρθρου 6, παρ. 4. του Κανονισμού ΕΛΓΑ (Απ. 157502/27-7-2011), σύμφωνα με το οποίο δεν αποζημιώνονται «ζημιές που προξενούνται από τα καλυπτόμενα ασφαλιστικά ζημιογόνα αίτια πριν από το δέσιμο του καρπού, εκτός του παγετού στα καρποφόρα δέντρα»
4. Οι πρόσφατες καταστροφές, που προκλήθηκαν κατά το τρέχον Φθινόπωρο και επομένως «μετά το δέσιμο του καρπού», από τους έντονους καύσωνες και την παρατεταμένη ανομβρία, από διάφορα δημοσιεύματα, διαφαίνεται ότι και πάλι θα υπαχθούν στις εξαιρέσεις του άρθρου 6 του Καν. ΕΛΓΑ (Απ. 157502/27-7-2011) και θα θεωρηθούν ως μη αποζημιώσιμες.
Κύριε Υπουργέ και κύριε Πρόεδρε του ΕΛΓΑ
Μετά από αυτά, όπως και με παλαιότερα υπομνήματα του ΣΕΔΗΚ (αρ.πρ.34/15-07-2013, αρ.27/27-7-2020 και αρ. 53/24-7-2024) έχουμε τεκμηριώσει, οι προβλέψεις του Κανονισμού του ΕΛΓΑ για τις ελιές είναι φανερό ότι δεν έχουν ούτε επιστημονική, ούτε λογική,ούτε ηθική βάση.
Και δεν έχουν επιστημονική βάση γιατί δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση ότι τα άνθη ή και οι νεοδημιουργηθέντες μικροί καρποί, δεν αποτελούν μέρος και μάλιστα βασικό της ερχομένης παραγωγής και επομένως η καταστροφή τους από καιρικά αίτια ανομβρία η και ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες, αποτελεί στάδιο που πρέπει να υπαχθεί στα μη αποζημιώσιμα αίτια!
Όμως δεν έχουν ούτε λογική βάση, αφού ζημιές στα ίδια βλαστικά στάδια (προ της καρπόδεσης) όταν προκαλούνται από παγετό καλύπτονται ασφαλιστικά!
Επομένως υπάρχει λογική αντίφαση ως προς την αξιολόγηση των αιτίων.
Αλλά δεν έχουν ούτε ηθική βάση όταν είναι γνωστό ότι οι ελαιοκαλλιεργητές, που αποτελούν το 38% των εκμεταλλεύσεων της χώρας και με τις εισφορές που καταβάλλουν καλύπτουν ένα σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού του ΕΛΓΑ, σχεδόν ποτέ δεν τυγχάνουν αποζημιώσεων
ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ
Με βάση τα προαναφερθέντα, είναι φανερό ότι πρέπει επιτέλους να δρομολογηθούν τα έξης:
(α) Άμεση έναρξη διαδικασιών χορήγησης αποζημιώσεων για τις ζημιές που προκλήθηκαν κατά φετινή ελαιοπαραγωγή της Κρήτης από ακραίες συνθήκες ανομβρίας και υψηλών θερμοκρασιών, είτε με άμεση τροποποίηση του Κανονισμού ΕΛΓΑ, είτε από πιστώσεις «de minimiς», ή σε έσχατη περίπτωση από Κρατικές Οικονομικές Ενισχύσεις (ΠΣΕΑ).
(β) Τροποποίηση του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να καλύπτει όλες τις ζημιές που μπορούν να προκληθούν στην ελαιοπαραγωγή από ακραία και ασυνήθιστα καιρικά αίτια, τα οποία δεν μπορούν να προληφθούν ή αποτραπούν από τους παραγωγούς.
Ειδικότερα, για τις ζημιές από καύσωνες, πρέπει να ισχύουν ότι και για τις ζημιές από παγετούς, με σχετική τροποποίηση του Κανονισμού στο άρθρο 6 παρ. 4 και απάλειψη από το άρθρο 3, παρ. 8 ε, του χαρακτηρισμού ως ζημιών από καύσωνες εκείνων που συμβαίνουν «από καταγεγραμμένες θερμοκρασίες άνω 40 βαθμών».
Και αυτό γιατί δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση ότι ζημιές από καύσωνες συμβαίνουν μόνο υπό θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών, αφού είναι γνωστό ότι ζημιές από αφυδάτωση ανθέων η καρπών μπορούν να συμβούν και υπό χαμηλότερες θερμοκρασίες εάν αυτές συνοδεύονται από ξηρούς θερμούς ανέμους.
Το μείζον ζήτημα της άμεσης αποζημίωσης των ελαιοπαραγωγών λόγω της δραστικής μείωσης της παραγωγής εξαιτίας της ανομβρίας, φέρνει στη Βουλή των Ελλήνων, με την κατάθεση ερώτησης, σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, κατόπιν πρωτοβουλίας του Βουλευτή Ρεθύμνης και υπευθύνου ΚΤΕ Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων της παράταξης, Μανόλη Χνάρη.
Ειδικότερα, οι βουλευτές επισημαίνουν ότι οι ολοένα αυξανόμενες επιπτώσεις των έκτακτων κλιματικών μεταβολών (παρατεταμένη ανομβρία – διαρκείς και ασυνήθιστοι καύσωνες) έχουν προκαλέσει αφυδάτωση των καρπών, μικροκαρπία και ακαρπία στις ελιές, με τεράστιες καταστροφές στην παραγωγή σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, με συνέπεια, παρά τις ενδεδειγμένες καλλιεργητικές εργασίες την απώλεια παραγωγής λόγω χαμηλής περιεκτικότητας λίγο πριν τη συγκομιδή του ελαιόκαρπου, οδηγώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τους ελαιοπαραγωγούς σε απόγνωση καθώς αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο αφανισμού του εισοδήματος τους.
Παράλληλα, τονίζουν ότι, αν και τα ελαιοκομικά προϊόντα συμβάλλουν τα μέγιστα στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, δεδομένου ότι οι εξαγωγές ελαιόλαδου και βρώσιμων ελιών εισφέρουν τεράστια έσοδα στο κράτος, εντούτοις η ελαιοκαλλιέργεια εισπράττει από την ΚΑΠ τα λιγότερα χρήματα, καθώς δε συμπεριλαμβάνεται στις συνδεδεμένες ενισχύσεις και αποζημιώνεται μόλις κατά το 1/4 των εισφορών παραγωγών από τον ΕΛΓΑ.
Επιπλέον, ασκούν δριμεία κριτική στην Κυβέρνηση της ΝΔ, για την ολιγωρία της στην ανάληψη νομοθετικών πρωτοβουλιών για τον εκσυγχρονισμό του κανονισμού λειτουργίας του ΕΛΓΑ, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να μην υπάρχει σχετική πρόβλεψη για τη διεύρυνση των ασφαλιστικών καλύψεων που προκαλούνται από τις έκτακτες κλιματικές μεταβολές, μεταξύ των οποίων είναι και η απώλεια παραγωγής του ελαιόκαρπου, τονίζοντας ότι το εισόδημα των ελαιοκαλλιεργητών δεν μπορεί να αναπληρωθεί με κάποιον άλλο τρόπο χωρίς τη συνδρομή του κράτους ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εν κατακλείδι, υπογραμμίζουν ότι τα ανωτέρω, έχουν ως συνέπεια να καθίσταται αδύνατη τόσο η αποζημίωση των παραγωγών όσο και η συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας, παρά το γεγονός ότι η ελιά αποτελεί το εθνικό μας προϊόν και η ελαιοκομική παραγωγή συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, θέτουν στον αρμόδιο Υπουργό ΑΑΤ τα ακόλουθα ερωτήματα:
- Πως και πότε προτίθεται να αποζημιώσει τους ελαιοπαραγωγούς της χώρας που έχουν πληγεί από τη μείωση της παραγωγής λόγω του φαινομένου των έκτακτων κλιματικών μεταβολών προκειμένου να καταστεί εφικτή η συνέχιση της παραγωγικής τους διαδικασίας,
- Αν υπάρχει προγραμματισμός για την κατασκευή νέων αλλά και τη συντήρηση των παλαιών εγγειοβελτιωτικών έργων για την άρδευση των ελαιώνων με σκοπό την αντιμετώπιση των έκτακτων συνεπειών της κλιματικής κρίσης και κατ’ επέκταση τη διατήρηση και την αύξηση της καρποφορίας των ελαιόδεντρων,
- Αν επιτέλους σκοπεύει να προβεί στον εκσυγχρονισμό του ΕΛΓΑ με σκοπό να περιλαμβάνει τη διεύρυνση των ασφαλιστικών καλύψεων για τις καταστροφές που προκαλούνται από τις έκτακτες κλιματικές μεταβολές σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, μεταξύ των οποίων είναι: η απώλεια παραγωγής στην ελιά είτε από μικροκαρπία είτε από ακαρπία των καρποφόρων δέντρων,
- Αν προτίθεται να αναλάβει πρωτοβουλία για την εκπόνηση μελέτης και κατάθεσης φακέλου επιστημονικά τεκμηριωμένου που να αφορά τη μείωση της παραγωγής ελιάς λόγω της ανομβρίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση,
- Αν προτίθεται να προβεί στην Αναθεώρηση του τρέχοντος ΣΣ και στην αύξηση της βασικής ενίσχυσης στην ελαιοκαλλιέργεια και
- Ποιες είναι οι θέσεις της Κυβέρνησης της ΝΔ για την ενίσχυση της ελαιοκαλλιέργειας στο πλαίσιο της Αναθεώρησης της ΚΑΠ της επομένης προγραμματικής περιόδου.
Μεγάλες αντιδράσεις έχει ξεσηκώσει η αδιαφορία του ΥπΑΑΤ για τα προβλήματα που υπάρχουν στην ελαιοκαλλιέργεια εξαιτίας της ξηρασίας που έχει πλήξει πολλές περιοχές της χώρας.
Οι ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Πελοποννήσου, της Κρήτης, της Στερεάς και της Βόρειας Ελλάδας μας μεταφέρουν εφιαλτικές εικόνες.
Παρόλα αυτά η ηγεσία του ΥπΑΑΤ δεν έχει αναλάβει καμιά πρωτοβουλία στήριξης της ελαιοκαλλιέργειας. Η δικαιολογία είναι ότι έχουμε πολλά στρέμματα καλλιέργειας στην χώρα μας και δεν μπορεί η κυβέρνηση να βρει κονδύλια αλλά επειδή δεν έχει και στοιχεία (δεν υπάρχουν σωστά μητρώα) αδυνατεί να καταθέσει στην ΕΕ σχετικό φάκελο με αποζημιώσεις.
Όσον αφορά την υπόλοιπη κυβέρνηση, με το μόνο που φαίνεται να ασχολείται είναι πόσο γρήγορα θα μειωθεί η τιμή παραγωγού στο ελαιόλαδο, ώστε να έχουμε πτώση της τιμής στο ράφι. Βλέπετε το κυβερνητικό αφήγημα είναι ότι ο υψηλός πληθωρισμός στα τρόφιμα οφείλεται μόνο στην αύξηση των τιμών παραγωγού.
Επιστολή προς όλα τα κόμματα
Ο κ. Γεώργιος Κατσούλης, πρόεδρος στον Σύνδεσμο Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδας (Σ.Α.Σ.Ο.Ε.Ε), σε επιστολή του αναφέρει τα εξής:
Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή κρίση στον πρωτογενή τομέα, με την ελαιοκαλλιέργεια - τον πυλώνα της αγροτικής μας οικονομίας - να πλήττεται σοβαρά από την παρατεταμένη ανομβρία και την κλιματική κρίση. Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι εξαιρετικά ανησυχητικές, όχι μόνο για την παραγωγή ελαιολάδου, αλλά και για την κοινωνική συνοχή των αγροτικών περιοχών.
Τα μέλη μας από όλη την χώρα και ιδιαίτερα από τις ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Πελοποννήσου, της Κρήτης, της Στερεάς και της Βόρειας Ελλάδας μας μεταφέρουν εφιαλτικές εικόνες. Η ανομβρία έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα που απειλεί τη βιωσιμότητα των καλλιεργειών και τις οικονομίες των ελαιοπαραγωγικών περιοχών της χώρας. Χωρίς επαρκείς υποδομές για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και με τη δημόσια διοίκηση να αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις, οι παραγωγοί βρίσκονται χωρίς μηχανισμούς στήριξης και αποζημίωσης. Οι προοπτικές για τη μείωση της παραγωγής ελαιολάδου είναι σοβαρές, με αναμενόμενες απώλειες που μπορεί να φτάσουν σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Η έλλειψη εργατικών χεριών έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα. Η διαθεσιμότητα εποχιακών εργατών έχει μειωθεί κατά 40% τα τελευταία χρόνια, αναγκάζοντας πολλούς παραγωγούς να αφήσουν τα χωράφια τους ακαλλιέργητα ή να καθυστερήσουν τη συγκομιδή, με αποτέλεσμα απώλειες 15%-20% της παραγωγής. Η διαδικασία μετάκλησης εργατών από τρίτες χώρες είναι γραφειοκρατική και χρονοβόρα, καθυστερώντας την κάλυψη των αναγκών των παραγωγών.
Απαιτούμε την άμεση απλούστευση των διαδικασιών μετάκλησης και την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής μέσω κινήτρων για τη συμμετοχή νέων και γηγενών εργατών στον τομέα. Παράλληλα, η κυβέρνηση πρέπει να εκσυγχρονίσει τον ΕΛΓΑ και να εφαρμόσει άμεσα αποζημιωτικά μέτρα για τους πληγέντες παραγωγούς.
Επιπλέον, οι αγρότες αντιμετωπίζουν νέες υποχρεώσεις με τα mydata και τους πίνακες προσωπικού για τους εργάτες γης, οι οποίες, αντί να απλοποιούν τη διαδικασία, προσθέτουν επιπλέον διοικητικά βάρη και πρόστιμα.
Ζητούμε την αναγκαία αναθεώρηση αυτών των υποχρεώσεων ώστε να διευκολυνθεί η διαδικασία και να ενισχυθεί η παραγωγικότητα.
Ο Σύνδεσμος Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδας (Σ.Α.Σ.Ο.Ε.Ε) απαιτεί από την κυβέρνηση και την αυτοδιοίκηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δράσουν με αποφασιστικότητα:
1. Άμεση εφαρμογή αποζημιωτικών μέτρων για τους πληγέντες παραγωγούς με υποβολή τεκμηριωμένου αιτήματος προς την Ε.Ε όπως έπραξαν άλλες χώρες. Ο ΕΛΓΑ πρέπει να εκσυγχρονίσει τα εργαλεία του ώστε να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες.
2. Σχεδιασμός και υλοποίηση έργων υποδομής για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Είναι απαραίτητο να γίνουν έργα άρδευσης και ταμιευτήρες για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των καλλιεργειών.
3. Ενίσχυση και στήριξη της νέας γενιάς αγροτών με ουσιαστικά κίνητρα και προγράμματα εκπαίδευσης.
4. Δημιουργία κινήτρων για τη διατήρηση και προσέλκυση πληθυσμών στην ύπαιθρο, ώστε να αντιμετωπιστεί η δημογραφική κρίση.
5. Ανάπτυξη βιώσιμων καλλιεργητικών πρακτικών και ενσωμάτωσης ψηφιακών δεξιοτήτων για την ανθεκτικότητα της παραγωγής.
6. Στήριξη στα συνεργατικά σχήματα με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση (νομοθετικά – χρηματοδοτικά – φορολογικά – ασφαλιστικά)
7. Απλούστευση της διαδικασίας μετάκλησης εργατών και κίνητρα για την ενασχόληση των γηγενών με τον πρωτογενή τομέα.
8. Θέσπιση βιώσιμων χρηματοδοτικών και ασφαλιστικών εργαλείων για την ανάπτυξη των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
9. Στήριξη της έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της γεωργίας για την ανάπτυξη νέων, πιο ανθεκτικών καλλιεργειών και τεχνολογιών.
Η αδράνεια δεν είναι επιλογή. Η κρίση είναι παρούσα και απαιτεί άμεσες δράσεις.
Ο Σ.Α.Σ.Ο.Ε.Ε θα συνεχίσει να διεκδικεί λύσεις που θα στηρίξουν τους παραγωγούς, θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία και θα διασφαλίσουν το μέλλον της γεωργικής παραγωγής σε όλες τις ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας.
Μειωμένη παραγωγή ελαιοκάρπου και για την επόμενη χρονιά
Για την ξηρασία στην ελαιοκαλλιέργεια ανακοίνωση του Αγροτικού Συλλόγου Φιλιατρών αναφέρει τα εξής:
Κύριοι, όπως σας είναι απόλυτα γνωστό η Ελλάδα πλήττεται από σοβαρή ξηρασία και μαζί με το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, το οποίο μάλιστα επηρεάζει όλο το φάσμα των λειτουργιών στην ύδρευση έως και άρδευση, με απρόβλεπτες συνέπειες. Όσον αφορά την περιοχή αρμοδιότητας μας οπού ζούμε και εργαζόμαστε, την Τριφυλία Μεσσηνίας, στον τομέα της άρδευσης των καλλιεργειών και κυρίως στην ελαιοκαλλιέργεια η οποία είναι με διαφορά η πρώτη σε έκταση, η κατάσταση είναι απλά τραγική.
Βρισκόμαστε ήδη στην περίοδο ελαιοσυγκομιδής και ένα μεγάλο ποσοστό (οι πρώτες εκτιμήσεις λένε για 60-70 %) των κτημάτων που δεν αρδεύονται (ξερικές), βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση με αποτέλεσμα η παραγωγή να είναι μηδενική η ελάχιστη και ποιοτικά υποβαθμισμένη. Αυτό σημαίνει ότι ελαχιστοποιείται ή και μηδενίζεται η ακαθάριστη πρόσοδος των παράγωγων που αποτελεί για τους περισσοτέρους την μοναδική πηγή εισοδήματος, παρά τα αυξημένα κόστη που έχουν καταβάλει στην διάρκεια της χρονιάς.
Επιπρόσθετα, με τέτοιες συνθήκες απειλείται και η παραγωγή του επομένου έτους αλλά και το φυτικό κεφάλαιο. Τα αρδευόμενα κτήματα βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση, αλλά αυτό έχει απαιτήσει αρκετά μεγαλύτερο κόστος άρδευσης αλλά και όγκους νερού που δοκιμάζουν τα όρια όσων γεωτρήσεων παραμένουν ακόμη σε λειτουργία, αφού αρκετές έχουν πρακτικά μηδενίσει την παροχή τους.
Επειδή έστω και τώρα είναι ώρα για αποφάσεις και έργα προκειμένου να υπάρξει διαχείριση των προβλημάτων στο άμεσο μέλλον , ζητάμε επιτακτικά την ολοκλήρωση του έργου του φράγματος του Φιλιατρινού ποταμού με την τοποθέτηση - εγκατάσταση των δίκτυών άρδευσης (πρόκειται για πανευρωπαϊκή πρωτιά να έχεις έτοιμο φράγμα χωρίς δίκτυα) προκειμένου να συντελεστεί η πολυπόθητη άρδευση της Τριφυλίας.
Επίσης θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να βελτιωθεί ο κανονισμός του ΕΛΓΑ προκειμένου να μπορούν να ενταχθούν τέτοια φαινόμενα και να τυγχάνουν αποζημίωσης δεδομένου ότι θα εμφανίζονται συνέχεια τα επόμενα χρόνια λόγω κλιματικής αλλαγής.