Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το σεμινάριο με θέμα «Efficient Water Use in Olive Orchards in a Context of Climate Change» για την κατάρτιση 50 γεωπόνων από χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας (IOC) σε θέματα αποτελεσματικής άρδευσης της ελιάς.
Το σεμινάριο έγινε στις εγκαταστάσεις του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου της Σαραγόσας της Ισπανίας και το οργάνωσε το IOC και το CIHEAM από 18 έως 23 Σεπτεμβρίου 2023.
Ο κ. Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, Γεωπόνος-Ερευνητής και τέως Δ/ντής Ινστιτούτου Ελιάς & Υποτροπικών Φυτών, που συμμετείχε στην εκδήλωση, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «στην Ισπανία περίμεναν φέτος μια καλή παραγωγή όμως οι καύσωνας του Μαΐου δημιούργησε το πρόβλημα. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μια φετινή ισπανική παραγωγή ελαιολάδου της τάξης των 600.000 τόνων.
Πάντως στην Ισπανία που θεωρείται σοβαρό κράτος έχουν ξεκινήσει να μελετούν το φαινόμενο και να προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες για μια πιο ορθολογική άρδευση. Παραμένουν όμως «δέσμιοι» στην προώθηση της υπέρπυκνης φύτευσης, που έχει υψηλές ανάγκες νερού. Για παράδειγμα αν σε έναν παραδοσιακό ελαιώνα χρειάζονται 1.500 κυβικά νερού για άρδευση ανά εκτάριο σε μια υπέρπυκνη φύτευση η ποσότητα διπλασιάζεται και φτάνει στα 3.000 κυβικά.
Επίσης τα τελευταία χρόνια γίνονται χωρίς κάποιο σχεδιασμό νέες φυτεύσεις ελαιόδεντρων, με ισπανικές ποικιλίες, σε τρίτες χώρες, στις οποίες υπάρχει πρόβλημα επάρκειας νερού.
Η τάση πάντως που υπάρχει σήμερα στην Ισπανία είναι να γίνεται συνένωση των συνεταιριστικών οργανώσεων της χώρας με στόχο την μείωση του κόστους καλλιέργειας.
Αντίθετα στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά πολιτική για τον ελαιοκομικό τομέα. Δεν ασχολείται το ΥπΑΑΤ με την ελαιοκαλλιέργεια.
Στην χώρα μας δεν μπορεί να δίνει προστιθέμενη αξία στο ελαιόλαδο μια ισπανική ποικιλία. Δεν υπάρχει όμως καμιά στήριξη στις ντόπιες ποικιλίες. Πουλάμε σε καλύτερη τιμή τα ελληνικά ελαιόλαδα λόγω των καλύτερων ποιοτικών χαρακτηριστικών. Αλλά προχωράμε σε υπέρπυκνες φυτεύσεις στην Ελλάδα, που έχουν διπλάσιες ανάγκες σε άρδευση. Επίσης το έδαφος δεν είναι ίδιο με αυτό της Ισπανίας για να υποστηρίξουμε αυτό το είδος φυτεύσεων.
Πέρυσι στην Κρήτη είχαμε μια πολύ καλή ελαιοπαραγωγή αλλά μεγάλο μέρος χάθηκε επειδή δεν υπήρχαν εργάτες στην συγκομιδή. Σε πολλές περιπτώσεις καθυστέρηση η συγκομιδή. Το κράτος δεν φαίνεται να θέλει να λύσει το πρόβλημα. Φέτος στην Κρήτη δεν αναμένουμε μεγάλη παραγωγή. Αντίθετα σε άλλες περιοχές, όπως στην Τριφυλία, που οι παραγωγοί έχουν κάνει τις απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες, αναμένεται να έχουν καλή παραγωγή.
Η λύση για την μείωση του κόστους παραγωγής είναι η οργάνωση με Ομάδες Παραγωγών. Έτσι μπορούν οι παραγωγοί να μειώνουν τα έξοδα αλλά και να κάνουν ένα προϊόν με καλή ποιότητα.
Επίσης με τη νέα τεχνολογία μπορούμε να κάνουμε μια πιο ορθολογική άρδευση στα ελαιόδεντρα και να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις που ζουν σήμερα οι Ισπανοί. Σε τοπικό επίπεδο συνεργαστήκαμε με το δήμο Κισάμου και μπορούμε να δίνουμε με αποστολή email συμβουλές άρδευσης στους ελαιοπαραγωγούς της περιοχής.
Πάντως εκτιμώ ότι όπως έγινε και με το ηλιέλαιο η αγορά στο ελαιόλαδο θα ισορροπήσει σε τιμές παραγωγού γύρω στα 4-5 ευρώ το κιλό».
Τα βασικά συμπεράσματα από τις εισηγήσεις των εκπαιδευτών αλλά και από τις τοποθετήσεις των εκπαιδευομένων από τις ελαιοπαραγωγικές χώρες, που αφορούν και την Ελλάδα, είναι:
- Η έλλειψη νερού αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για την αγροτική παραγωγή και την ελαιοκαλλιέργεια, ιδιαίτερα στις νέες υπερεντατικές φυτεύσεις σε όλες τις χώρες.
- Η ελιά είναι μια από τις λίγες δενδρώδεις καλλιέργειες που έχουν μικρές ανάγκες σε νερό για να παράγουν οικονομικά, επειδή έχει μηχανισμούς προσαρμογής και αντοχής στην έλλειψη νερού αλλά και γρήγορης ανάκαμψης.
- Η έρευνα και η τεχνολογία έχουν δώσει εργαλεία για την αποτελεσματική χρήση του νερού άρδευσης (ελλειμματική άρδευση, άρδευση ακριβείας, συμβουλευτική άρδευση) σε ακραίες συνθήκες που εξασφαλίζουν την αειφορία.
- Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης σε θέματα άρδευσης (σχεδιασμός, εφαρμογής στον αγρό, εργαλεία, επιπτώσεις στην ποιότητα ελαιολάδου, κλπ), εκτός από τα πολύ μεγάλα ιδιωτικά και συλλογικά αγροκτήματα.
- Υπάρχει έντονη ανάγκη επιμόρφωσης των ελαιοπαραγωγών σε θέματα άρδευσης για την εξοικονόμηση νερού, την αειφορία του ελαιώνα αλλά και την βελτίωση της ποιότητας του ελαιολάδου.
- Η χρήση των νερών υποβαθμισμένης ποιότητας (αλατούχων, επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων) ακολουθώντας τις προδιαγραφές είναι πλέον αναγκαιότητα.
- Χωρίς την αλλαγή νοοτροπίας των ελαιοπαραγωγών οποιαδήποτε προσπάθεια δεν θα έχει αποτέλεσμα.
Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) γνωστοποίησε την τιμή ελαιλάδου ελαιοκομικού έτους 2024-2025, για την εφαρμογή των διατάξεων της εισφοράς δακοκτονίας.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, η εισφορά δακοκτονίας ορίζεται σε ποσοστό 2% επί της αξίας λαδιού που παράγεται.
Η εισφορά δακοκτονίας στις πωλούμενες χονδρικά από τους παραγωγούς ή τους εντολοδόχους αυτών ελιές, ορίζεται όπως και πριν σε ποσοστό 2% επί της τιμολογιακής αξίας πώλησής τους.
Η κατώτατη τιμή αναφοράς για τη χορήγηση ενίσχυσης για ιδιωτική αποθεματοποίηση για την κατηγορία ελαιολάδου Λαμπάντε (lampante) με ελεύθερη οξύτητα δύο βαθμών, για το ελαιοκομικό έτος 2024-2025, θα είναι 1.524 ευρώ/τόνο, η οποία θα λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της εισφοράς δακοκτονίας του λαδιού. Στο ανωτέρω ποσό αναλογεί ανά κιλό, εισφορά δακοκτονίας 1,524 x 2% = 0,030 ευρώ.
Σημειώνεται ότι το ποσό των 1.524 ευρώ /τόνο, μειώνεται κατά 36,70 ευρώ/τόνο για κάθε επιπλέον βαθμό οξύτητας.
Δείτε την εγκύκλιο (εδώ)
Η εισφορά αυτή προκειμένου για λάδι καταβάλλεται σε χρήμα από το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου γίνεται η έκθλιψη των ελιών στον ελαιοτριβέα. και όταν το πρόσωπο αυτό αρνείται, ο ελαιοτριβέας δικαιούται, να παρακρατήσει από το λάδι που παράχθηκε ποσότητα της οποίας η αξία υπολογιζόμενη με την τιμή χονδρικής πώλησης από τον παραγωγό κατά το χρόνο της έκθλιψης.
Αναγράφεται στην απόδειξη παροχής υπηρεσιών, η οποία εκδίδεται από τον ελαιοτριβέα μόλις τελειώσει η έκθλιψη των ελιών και αμέσως μετά τη σχετική ζύγιση του λαδιού που παράχθηκε.
Προκειμένου όμως για ελιές η εισφορά δακοτονίας αναγράφεται στο τιμολόγιο αγοράς που εκδίδεται από τον αγοραστή ή στην εκκαθάριση που εκδίδεται, όταν πρόκειται για πώληση ελιών από επιτηδευματία για λογαριασμό του παράγωγου.
Στις περιπτώσεις που ο πωλητής των ελιών παραγωγός έχει υποχρέωση από τις διατάξεις του Κ.Φ.Σ., έκδοσης του τιμολογίου, η εισφορά δακοκτονίας δεν είναι απαραίτητο να αναγράφεται σ' αυτό, γιατί βαρύνει τον ίδιο τον εκδότη του τιμολογίου.
Επίσης να θυμήσουμε ότι οι επιχειρήσεις παραγωγής, τυποποίησης και εμπορίας ελαιόκαρπου και ελαιόλαδου από 1 Δεκεμβρίου υποχρεούνται να εκδίδουν ψηφιακά παραστατικά διακίνησης και να διαβιβάζουν τα δεδομένα τους στην ψηφιακή πλατφόρμα myDATA.
Σε περίπτωση μη έκδοσης παραστατικών διακίνησης, το πρόστιμο ανέρχεται:
- στα πεντακόσια (500) ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, αν η επιχείρηση τηρεί απλογραφικό λογιστικό σύστημα ή
- στα χίλια (1.000) ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, αν η επιχείρηση τηρεί διπλογραφικό λογιστικό σύστημα.
Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση (ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ), θα πρέπει να αναλάβουν την σταδιακή τοποθέτηση συστημάτων μέτρησης της κατανάλωσης ύδατος στο σύνολο των χρηστών του δικτύου αρμοδιότητάς τους.
Σε κάθε περίπτωση, η τοποθέτηση συστημάτων μέτρησης της κατανάλωσης ύδατος πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2026, αναφέρει η σχετική ΚΥΑ που δημοσιεύθηκε στην Εφημεριδα της Κυβέρνησης.
Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος δύνανται να αναλαμβάνουν το σχετικό κόστος και να το ανακτούν μέσω της αποπληρωμής του από τους χρήστες.
Επίσης στο ίδιο ΦΕΚ, αναφέρει ότι με απόφαση του Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία εκδίδεται κατόπιν τεκμηριωμένης εισήγησης της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων, δύνανται να εξαιρούνται ή να βαρύνονται μερικώς με τα περιβαλλοντικά τέλη αγρότες οι οποίοι, με την εφαρμογή πρακτικών ορθολογικής διαχείρισης υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης επεξεργασμένων λυμάτων, συμβάλλουν στη διατήρηση ή και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων. Η μείωση του περιβαλλοντικού τέλους πρέπει να είναι ανάλογη της παρέμβασης.
Κανόνες τιμολόγησης
1. Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπο ώστε τα έσοδα των παρόχων από την δραστηριότητα παροχής των υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση, να ανακτούν το κόστος παροχής της υπηρεσίας. Για τον προσδιορισμό τους δύναται να λαμβάνεται υπόψιν η βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων στην περιοχή και τυχόν ειδικές συνθήκες λόγω καταστάσεων έκτακτων αναγκών ή ανωτέρας βίας.
2. Ο τρόπος τιμολόγησης των τελικών χρηστών πραγματοποιείται με μικτό σύστημα χρέωσης. Τα τέλη βάσει της μεθόδου αυτής αποτελούνται από ένα σταθερό τέλος και ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα όγκου ύδατος, το οποίο αυξάνεται με την αύξηση της κατανάλωση ύδατος αποτελώντας κίνητρο για τη μείωση αυτής. Για τον προσδιορισμό του μεταβλητού τέλους δύναται να λαμβάνεται υπόψη το είδος της αγροτικής εκμετάλλευσης και η συγκριτική αξιολόγηση ομοειδών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, στην βάση των επιδόσεων τους ως προς την ορθολογική χρήση του ύδατος (π.χ. βάσει ορθών γεωργικών πρακτικών).
3. Το σταθερό τέλος αφορά στο κόστος διοίκησης του παρόχου υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση και εφαρμόζεται ανά στρέμμα καλλιέργειας.
4. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος που χρησιμοποιήθηκε.
5. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του ύδατος ώστε να γίνεται χρέωση ανά κυβικό μέτρο και μέχρι την συμμόρφωση των παρόχων με την τοποθέτηση μετρητών νερού, ο πάροχος εκτιμά την ποσότητα του ύδατος που χρησιμοποιήθηκε, είτε κατά έκταση γης, είδος καλλιέργειας και μέθοδο άρδευσης, είτε ανάλογα με το χρόνο χρήσης του ύδατος από τον τελικό χρήστη (π.χ. βάσει της καταναλισκόμενης ενέργειας για άντληση νερού) ανάλογα με τα διαθέσιμα δεδομένα.
Διαβάστε το ΦΕΚ (εδώ)
Το μέλλον του παραδοσιακού ελαιώνα ήταν το κύριο θέμα του διαδραστικού συμποσίου Oliday που πραγματοποιήθηκε, για δεύτερη συνεχή χρονιά, στις 27 και 28 Σεπτεμβρίου, στη Χώρα της Μεσσηνίας.
Τη διοργάνωση της ημερίδας έκανε ο ΑΕΣ - ΟΠ Νηλέας. Ο ΑγροΤύπος έκανε αισθητή την παρουσία του και ήταν χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης.
Η πρώτη ημέρα, Παρασκευή (27 Σεπτεμβρίου), περιλάμβανε ξενάγηση των μαθητών στον ελαιώνα και γευσιγνωσία ελαιολάδου.
Τη δεύτερη μέρα, Σάββατο (28 Σεπτεμβρίου), πραγματοποιήθηκε διάλογος για το μέλλον του παραδοσιακού ελαιώνα. Εισηγητές από όλη την Ελλάδα θα κατέθεσαν τις απόψεις τους για τη θέση του ελληνικού ελαιώνα στον παγκόσμιο ελαιοκομικό χάρτη και αναφέρθηκαν στις προκλήσεις, τις απειλές και τις ευκαιρίες που έχει ο παραδοσιακός ελαιώνας.
Κατά την ομιλία του ο πρόεδρος του ΑΕΣ-ΟΠ Νηλέας κ. Γιώργος Κόκκινος, στην ομιλία του αναφέρθηκε στην εξάπλωση σε παγκόσμιο επίπεδο των συστημάτων καλλιέργειας πυκνής φύτευσης εις βάρος των παραδοσιακών ελαιώνων.
«Το 2050 προβλέπεται ότι το 77% της παγκόσμιας παραγωγής ελαιολάδου θα παράγεται από εντατικούς ελαιώνες. Αυτή είναι η μια πτυχή του προβλήματος. Η άλλη είναι η κλιματική κρίση που απειλεί το μέλλον μας. Οι συνάδελφοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Οι πρόσφατες βροχοπτώσεις δεν ήταν σε όλη την περιοχή. Οι ζημιές του ελαιοκάρπου από τις μετρήσεις που κάναμε φτάνουν στο 80% στις περιοχές που δεν έχει βρέξει και σε πολλές περιπτώσεις οι ελαιοπαραγωγοί δεν θα κάνουν καν συγκομιδή», ανέφερε ο κ. Κόκκινος.
Και πρόσθεσε: Δεν θέλουμε να κάνουμε διαπιστώσεις του προβλήματος αλλά το ζητούμενο είναι τι κάνουμε για την λύση του προβλήματος. Ο συνεταιρισμός έχει νέα μέλη και θα είναι καταστροφικό να αναγκαστούν αυτοί οι άνθρωποι να εγκαταλείψουν την ύπαιθρο. Έχουμε όλοι μια τεράστια ευθύνη να μην αφήσουμε τους νέους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την γεωργία. Πολλοί διαμαρτύρονται για τις υψηλές τιμές ελαιολάδου. Κανένας ελαιοπαραγωγός δεν έβαλε χρήματα στην τσέπη του από αυτή την αύξηση της τιμής. Αντίθετα είχαμε μια αύξηση του κόστους καλλιέργειας και θα το δούμε μπροστά μας αυτό. Αρχές Ιουλίου είχαμε μια εποικοδομητική συζήτηση με τον Περιφερειάρχη και καταθέσαμε τις προτάσεις μας. Πιστεύω ότι σε κάθε πρόβλημα υπάρχουν λύσεις αρκεί να κάτσουμε όλοι μαζί για να τις βρούμε».
Από την πλευρά του ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Δημήτρης Πτωχός, αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού brand name στο ελαιόλαδο της Πελοποννήσου. «Η ποιότητα του ελαιολάδου της περιφέρειας μας είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Δεν αρκεί αυτό αλλά θα πρέπει να ενσωματώσουμε την καινοτομία σε κάθε στάδιο της παραγωγής του. Θα πρέπει να συνδέσουμε την παραγωγή με τον τουρισμό και της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Οι τουρίστες να έρχονται όχι μόνο για να απολαύσουν το ελαιόλαδό μας αλλά για να ζήσουν μια εμπειρία ζωής. Πρέπει να προχωρήσουμε στην παραγωγή βιώσιμων πρακτικών ελαιοκαλλιέργειας ακολουθώντας παραδείγματα και πρακτικές από άλλες χώρες που τα έχουν καταφέρει (π.χ. Ιταλία). Πρέπει να επενδύσουμε σε καμπάνιες προώθησης. Μπορούμε να χτίσουμε ένα πρότυπο βιολογικής καλλιέργειας που να σέβεται το περιβάλλον και την βιοποικιλότητα του τόπου μας. Η αειφορία είναι μια ανάγκη. Για να γίνουν όλα αυτά όμως θα πρέπει να στηρίξουμε τους ελαιοπαραγωγούς και να ενισχύσουμε τις υποδομές. Όμως στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός Place Brand δεν έχουμε ακόμη τον αριθμό των παραγωγών που θα θέλαμε να συμμετέχουν με τις δικές τους προτάσεις και ιδέες. Για αυτό σας καλώ να συμμετέχετε προκειμένου να σας ακούσουμε και να ενσωματώσουμε τις προτάσεις σας στην στρατηγική μας».
Η κα Χριστίνα Στριμπάκου, συνιδρύτρια της εταιρείας παραγωγή εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου LIA Cultivators, ενός προϊόντος υψηλής ποιότητας που προέρχεται από τους οικογενειακούς ελαιώνες στα Φιλιατρά, αναφέρθηκε στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο μοντέλο βιώσιμης μικρής παραγωγικής μονάδας στην σημερινή εποχή και στις δυσκολίες που υπάρχουν. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην σημασία της ορολογίας παραδοσιακός ελαιώνας. Στην χώρα μας επίσημα αναγνωρισμένος είναι ο παραδοσιακός ελαιώνας της Άμφισσας που έχει δέντρα ηλικίας τριών χιλιάδων χρόνων και της Μαρώνειας στους πρόποδες του Ισμάρου. Στην Μεσσηνία έχουμε αναφορές στις μοναδικές αιωνόβιες ελιές αλλά μπορεί να αποφασίσουμε ότι είναι ένας παραδοσιακός ελαιώνας και να ενταχθεί στην UNESCO. Το ηλικιακό πρόβλημα είναι σημαντικό, αφού στην χώρα μας οι αγρότες που είναι μικρότεροι των 35 ετών με πλήρη γεωργικά εκπαιδευση αποτελούν μόλις 2,9%, έναντι 21,7% στην ΕΕ. Η ελαιοκαλλιέργεια αντί να θεωρείται σαν μια επιχειρηματική ευκαιρία εκλαμβάνεται σαν μια κατώτερη αγροτική εργασία. Τα ελαιοτριβεία από την άλλη θα πρέπει να στραφούν στην παραγωγή ενός ποιοτικού προϊόντος και όχι να ρίχνουν βάρος μόνο στην ποσότητα. Δεν θα πρέπει να θεωρείται επιτυχία όταν ελαιοτριβεία και ομάδες παραγωγών διαθέτουν μεγάλες ποσότητες χύμα ελαιολάδου (βυτίο) στους Ιταλούς και να πουλάνε κάποια λεπτά παραπάνω το προϊόν. Το να πουλάς ένα επώνυμο προϊόν είναι δύσκολο και θα πρέπει να λειτουργούμε σαν ομάδα. Κάποιος να αναλάβει την παραγωγή του και κάποιος την πώλησή του.
Ο κ. Φώτης Μαθιός, ελαιοπαραγωγός και μέλος του ΔΣ του ΑΕΣ - ΟΠ Νηλέας, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει ένας ελαιοπαραγωγός που μάλιστα ασχολείται με την βιολογική καλλιέργεια. Τόνισε ότι οι συνεταιρισμοί είναι η μόνη λύση για να καταφέρει να αποκτήσει ένα προϊόν την υπεραξία που του αρμόζει. Σε λίγες ημέρες θα ξεκινήσει η νέα συγκομιδή αλλά πολλοί παραγωγοί δεν θα καταφέρουν να την κάνουν λόγω της ξηρασίας. Αυτοί που θα καταφέρουν να την κάνουν θα έχουν πρόβλημα με την έλλειψη εργατικού δυναμικού. Υπάρχουν ελαιώνες που η διαδικασία της ελαιοσυλλογής γίνεται χειρωνακτικά και αυτοί οι ελαιώνες κινδυνεύουν σήμερα με εγκατάλειψη λόγω του αυξημένου κόστους καλλιέργειας. Για να είναι βιώσιμη η παραδοσιακή ελαιοκαλλιέργεια θα πρέπει να αξιοποιήσουμε τα ύδατα. Επίσης οι παραγωγοί θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση σε οικονομικά εργαλεία για να μπορούν να κάνουν επενδύσεις.
Η κα Sheila Darmos, συνιδρύτρια του αγροκτήματος Νότιο Σέλας (Southern Lights) στην Λακωνία, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός εκπαίδευσης και διαχείρισης της γης, που έχει ως σκοπό την ενεργή αναγέννηση των οικοσυστημάτων. Μίλησε για την αναγεννητική γεωργία και την αγροδασοπονία. Όπως ανέφερε η αγροοικολογία αποτελεί την μετάβαση προς μια βιώσιμη, φιλική για το κλίμα και τα οικοσυστήματα γεωργία. Παρατήρησε με τα χρόνια ότι με αυτή τη νέα μέθοδο καλλιέργειας ο ελαιώνας γίνεται πιο ανθεκτικός σε ξηρασία και σε απειλές από έντομα. «Είμαστε ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ξεκινήσαμε από το 2021 το πρόγραμμα διάδοσης της αναγεννητικής γεωργίας, έχουμε μεταφράσει ενημερωτικό υλικό και δημιουργούμε πιλοτικά αγροκτήματα», τόνισε.
Ο Δρ. Θεόδωρος Ζαχαριάδης, Καθηγητής και Πρόεδρος στο Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης, Αγροδιατροφής και Διαχείρισης Φυσικών Πόρων στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναφέρθηκε στα προβλήματα μη σωστής άρδευσης και στους υπέρμετρους ψεκασμούς. Μόνο στην Πελοπόννησο έχουμε μείωση 36% της καλλιεργήσιμης έκτασης. Ακόμη αναφέρθηκε στα προβλήματα της μειωμένης παραγωγικότητας στην χώρα μας που οφείλονται στις μειωμένες επενδύσεις που γίνονται στον αγροτικό τομέα της χώρας μας. Η γεωργία ακριβείας βοηθά την μείωση των εκροών και την βελτίωση της απόδοσης. Επίσης με νέες τεχνολογίες κάνουμε ορθολογική άρδευση και μπορούμε να έχουμε σημαντικά οφέλη στο κόστος αλλά και να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή.
Η αναγεννητική γεωργία είναι σίγουρο ότι θα μας απασχολήσει στο μέλλον και εντάχθηκε στην ΚΑΠ. Μίλησε επίσης για ελαιοτριβεία που με τις νέες τεχνολογίες θα είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες που υπάρχουν με στόχο την καλύτερη ποιότητα του ελαιολάδου που θα παράγουν. Η νέα τεχνολογία μπορεί να προσαρμοστεί στον παραδοσιακό ελαιώνα και να δώσει πολλά θετικά αποτελέσματα.
Ο Δρ. Βασίλειος Γκισάκης, ερευνητής στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ στην Καλαμάτα, ανέφερε την ανάγκη για πιστοποιημένο προβασικό υλικό που δίνει πιστοποιημένες ελιές. Ακλόμη ανέφερε ότι ο ελαιώνας θα πρέπει να δίνει έμφαση στις φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις αλλά θα πρέπει να είναι και βιώσιμος. Τόνισε την προστιθέμενη αξία που έχει ο παραδοσιακός ελαιώνας, που έχει να κάνει με το περιβάλλον αλλά και την ποιότητα του ελαιολάδου που παράγει. Η αγροοικολογία δεν αφορά μόνο τα λιγότερα εφόδια (π.χ.λιπάσματα κ.α.) αλλά είναι μια διαφορετική προσέγγιση στην καλλιέργεια.
Μια βασική αρχή που θα πρέπει να γνωρίζουν οι παραγωγοί είναι ότι η μείωση της βιοποικιλότητας μειώνει την παραγωγικότητα. Ακόμη ανέφερε ότι «ο παραγωγός θα πρέπει να έχει δίπλα του τον ερευνητή και μαζί να δουλεύουν στο πεδίο. Έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε καλά αποτελέσματα στην έρευνα».
Την Πέμπτη (26/9/2024) πραγματοποιήθηκε εσπερίδα, την οποία διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποίησης Ελαιολάδου – ΣΕΒΙΤΕΛ με θέμα «Το ελαιόλαδο και η Βιομηχανία Τυποποίησής του, προβλήματα και προοπτικές», στην οποία συμμετείχαν άνθρωποι της αγοράς ελαιολάδου και εκπρόσωποι του ΥπΑΑΤ.
Σε μια προσπάθεια το ελληνικό κράτος να αποκτήσει μια εικόνα της παραγωγής ελαιολάδου σε ετήσια βάση (όπως γίνεται στις ανταγωνίστριες χώρες της Ισπανία και της Ιταλία) ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιώργος Στρατάκος, ανακοίνωσε ότι το επόμενο διάστημα έρχεται ψηφιακό σύστημα στο οποίο οι ελαιοπαραγωγοί θα κάνουν δηλώσεις συγκομιδής. Παράλληλα θα γίνεται ψηφιακή δήλωση της παραγωγής ελαιολάδου από τα ελαιοτριβεία και τα τυποποιητήρια. Τα συγκεκριμένα μέτρα θα ξεκινήσουν να εφαρμόζονται από την επόμενη ελαιοκομική περίοδο.
Ακόμη ο κ. Στρατάκος έκανε αναφορά στην ΚΑΠ και στα προγράμματα που στηρίζουν την ελαιοκομία, όπως τα ΟΕΦ (απάντησε σε ερώτηση του ΑγροΤύπου ότι οι προκαταβολές θα καταβληθούν μέσα Οκτωβρίου). Ακόμη αναφέρθηκε στα προγράμματα προβολής και προώθησης που εφαρμόζει η ΕΕ στην εσωτερική αγορά της Ένωσης αλλά και σε τρίτες χώρες, τα οποία χαρακτήρισε ένα σημαντικό εργαλείο για τον τομέα του ελαιολάδου. Βέβαια στην συνέχεια αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι αυτή την στιγμή τρέχουν μόλις 4 προγράμματα προώθησης που έχουν προϋπολογισμό γύρω στα 6,5 εκ. ευρώ. Επίσης υπάρχει και το πρόγραμμα Μεταποίησης 4.2 στο οποίο την προηγούμενη περίοδο είχαν ενταχθεί 36 επιχειρήσεις ελαιολάδου. Ακόμη έκανε αναφορά στα Οικολογικά Σχήματα της ΚΑΠ τα οποία αφορούν όλους τους αγρότες και τους ελαιοπαραγωγούς, στους οποίους καταβάλουν 62 εκ. ευρώ.
Πάντως στα θετικά είναι ότι οι εξαγωγές ελαιολάδου είναι στο 17,9% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών αγροτικών προϊόντων.
Από τα 119 προϊόντα με γεωγραφικές ενδείξεις (ΠΟΠ - ΠΓΕ) που έχει η χώρα μας τα 32 αφορούν ελαιόλαδα. Η κατοχύρωση αυτών των προϊόντων θα γίνει με το νέο νομοσχέδιο που κατέθεσαι το ΥπΑΑΤ στην Βουλή.
Αναφορά έκανε επίσης ο Γραμματέας του ΥπΑΑΤ και στους ελέγχους στα ελαιόλαδα και τόνισε ότι την περίοσο 2023 - 2024 υπήρξαν πρόστιμα συνολικού ύψους 63.000 ευρώ. Στο σημείο αυτό έκανε παρέμβαση ο γενικός Διευθυντής του ΣΕΒΙΤΕΛ, Γιώργος Οικονόμου, ο οποίος ζήτησε να γίνονται έλεγχοι και στη διακίνηση χύμα ελαιολάδου και όχι μόνο στην τυποποίηση (όπως γίνεται σήμερα).
Πάντως όλοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην προσπάθεια επαναλειτουργίας της Διεπαγγελματικής Ελαιολάδου.
Επίσης τονίστηκε η αποτυχία του συστήματος σήμανσης Nutri-Score που έβαζε το ελαιόλαδο στην ίδια διατροφική αξίμα με το κέτσαπ.
Από την πλευρά του ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Τσιάρας, στον χαιρετισμό του ανέφερε ότι υπάρχουν θετικές επιδόσεις στον κλάδο του ελαιολάδου, που οφείλονται στην ποιότητα του προϊόντος αλλά και στις επενδύσεις που έχουν γίνει. Πρέπει όμως να γίνουν περισσότερα βήματα με στοχο να δοθεί υπεραξία στο προϊόν με ένα νέο rebranding (ο κατεξοχήν σκοπός του rebranding είναι να επανατοποθετήσει το brand στην αγορά και να επανεγκαταστήσει νέα εικόνα στη συνείδηση του κοινού του) στην παραγωγή του.
Στη διεθνοποίηση των ελληνικών ελαιοκομικών επιχειρήσεων», αναφέρθηκε ο Γιάννης Ρέτσας, Γενικός Δντής ανάπτυξης εξωτερικού εμπορίου του ENTERPRISE GREECE, ενώ ο Πρόεδρος του ΠΣΕ & ΣΕΚ κ. Αλκιβιάδης Καλαμπόκης περιέργραψε τρόπους και διαδικασίες με την εισήγησή του «Βελτιώνοντας την εξωστρέφεια του ελληνικού ελαιολάδου» και τόνισε την ανάγκη για αύξηση των εξαγωγών τυποποιημένου ελαιολάδου.
Υπήρξε επίσης προβληματισμός για το γεγονός ότι η χώρα μας εξάγει μόλις το 12% της ελληνικής παραγωγής ελαιολάδου ενώ το υπόλοιπο εξάγεται χύμα. Ακόμη πρέπει να υπάρξει βελτίωση στο έργο της δακοκτονίας, ειδικά στην Κρήτη που υπάρχει πρόβλημα με απώλεια παραγωγής.
Στην συνέχεια έγινε βράβευση του κ. Γρηγόρη Αντωνιάδη, για τα 20 χρόνια παρουσίας στην προεδρία του ΣΕΒΙΤΕΛ και 26 χρόνια αδιάληπτης παρουσίας του στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου. Την βράβευση έκανε ο επί 41 χρόνια γενικός Διευθυντής του ΣΕΒΙΤΕΛ, Γιώργος Οικονόμου. Όπως δήλωσε ο κ. Αντωνιάδης, ο κλάδος δεν έχει παραγωγικές επενδύσεις αλλά μέχρι σήμερα έχουμε κυρίως χρηματηστηριακές επενδύσεις και αυτό θα πρέπει να αλλάξει.
Όλοι οι ομιλητές τόνισαν προς την πολιτική ηγεσία του ΥπΑΑΤ την ανάγκη να καταρτιστεί ένα σχέδιο ανάπτυξης του ελληνικού ελαιολάδου.
Ανακοινώθηκαν οι τιμοκατάλογοι για την ποικιλία της πράσινης ελιάς Χαλκιδικής μετά από 15 περίπου ημέρες που ξεκίνησε η συγκομιδή του προϊόντος και έφεραν μεγάλη απογοήτευση στους παραγωγούς.
Όλες οι τιμές παραγωγού που ανακοινώθηκαν μέχρι σήμερα δίνουν για τα μεγάλα μεγέθη ελιάς (έως 110 τεμάχια το κιλό) τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ.
Οι παραγωγοί πάντως θα πρέπει να προσέχουν τα «ψιλά γράμματα» των τιμοκαταλόγων για να μην βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Γενικά δεν υπάρχουν αποκλίσεις προς τα πάνω, εκτός από έναν κατάλογο που έδωσε 1,55 ευρώ το κιλό. Παρατηρήθηκαν μικρές διαφορές κυρίως στην 3η και 4η κατηγορία, καθώς και στα μικρότερα κομμάτια.
Ορισμένοι κατάλογοι επιβάλλουν περιορισμό για παράδοση άνω των 200 τεμαχίων. Όλοι οι μεταποιητές ζητούν την άριστη ποιότητα των προϊόντων κατά την παραλαβή.
Υπάρχει κατάλογος που αναφέρει σαφέστατα ότι θα αφαιρούνται κιλά «φύρα» για τις αδιαλόγιστες (πάει για μείωση τιμής).
Επίσης υπάρχει αναφορά οποιοδήποτε λάθος γίνει στον τεμαχισμό στο χωράφι θα μπορεί να διορθωθεί στο εργοστάσιο (πάει και αυτό για μείωση τιμής).
Ο ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου (Biolivia), Δημήτρης Ευαγγελινός, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «η μεταποίηση ακολουθεί συγκεκριμένη στρατηγική απέναντι στον παραγωγό. Στην αρχή λέει ότι θα πάει καλά η τιμή για να γίνουν οι απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες. Μετά κάνει λόγο για μείωση της τιμής και έτσι οι ελαιοπαραγωγοί είναι «ικανοποιημένοι» με τα 1,50 ευρώ το κιλό.
Με την εικόνα της φετινής παραγωγής αυτή η τιμή για τα μεγάλα τεμάχια δίνει στον παραγωγό επιτραπέζιας ελιάς ποικιλίας Χαλκιδικής μια μέση τιμή στα 1 - 1,10 ευρώ το κιλό.
Και αυτή η τιμή έρχεται να καλύψει ένα υψηλό κόστος καλλιέργειας με αυξημένα ποτίσματα και υψηλά εργατικά, που στην πράξη δεν αφήνουν κανένα εισόδημα στον παραγωγό.
Η συγκομιδή εκτιμώ ότι θα ολοκληρωθεί σε ένα μήνα και ελπίζω να έχουμε μια αναπροσαρμογή προς τα πάνω αυτών των τιμών. Υπάρχει φέτος μεγάλη δυσαρέσκεια από την πλευρά των ελαιοπαραγωγών από αυτές τις χαμηλές τιμές.
Όλα τα αγροτικά προϊόντα πιέζονται σε επίπεδο τιμών παραγωγού αλλά είμαστε όλοι καταναλωτές και βλέπουμε ότι δεν μειώνονται οι τιμές στο ράφι. Αν υπάρχει σε κάποιο στάδιο της εφοδιαστικής αλυσίδας αισχροκέρδεια είναι δουλειά του κράτους να το βρει.
Υπάρχει πρόβλημα στην χώρα μας από τις συνεταιριστικές οργανώσεις που δεν μπορούν να κάνουν παρέμβαση στην αγορά (όπως κάνουν άλλα κράτη της ΕΕ). Αυτό που έχω πει εδώ και καιρό είναι ότι για να λειτουργήσει ένας συνεταιρισμός και να δημιουργήσει ένα brand name στην αγορά θα πρέπει να υπάρξει εξειδικευμένο προσωπικό και αυτό το προσωπικό θα πρέπει να έχει μια αμοιβή. Έτσι θα καταφέρουν τα μέλη της οργάνωσης να έχουν προστιθέμενη αξία από το προϊόν που παράγουν».
Ανακοίνωση συνεταιρισμών
Με αφορμή την ανακοίνωση τιμών για ποικιλίες πράσινης ελιάς Χαλκιδικής και Κονσερβοελιάς, η Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ) ανακοινώνει τα εξής:
«Τελικά ανακοινώθηκαν τιμές από διάφορες μεταποιητικές εταιρείες. Δυστυχώς οι παραγωγοί είναι πολύ δυσαρεστημένοι από τις χαμηλές τιμές που είναι σχεδόν τιμές κόστους.
Τις τιμές επιτραπέζιας Ελιάς της βγάζουν μόνοι τους οι μεταποιητές. Γιατί; Οι παραγωγοί δεν έχουν λόγο; Παραγωγοί και μεταποιητές δεν είναι στην ίδια αλυσίδα του προϊόντος;
Πότε επιτέλους θα καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι να συζητήσουμε για αρκετά προβλήματα που απασχολούν την επιτραπέζια ελιά και να βρούμε μία λογική τιμή παραγωγού, να μπορεί να ζήσει την οικογένεια του αξιοπρεπώς και να έχει την οικονομική άνεση να καλλιεργήσει την επόμενη χρονιά για να έχουμε ένα ποιοτικό προϊόν.
Η Επιτραπέζια ελιά το πρώτο εξαγώγιμο αγροτικό προϊόν της χώρας μας με αυξητικές τάσεις σε ποσότητα και σε συνάλλαγμα. Είναι δυνατόν οι παραγωγοί να είναι δυσαρεστημένοι. Γιατί δεν έχουν λογικό κέρδος;
Κύριοι της μεταποίησης συνεργάτες των παραγωγών σας ενημερώνουμε ότι ο πρωτογενής τομέας της επιτραπέζιας Ελιάς δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι από τη δουλειά μας. Απαιτούμε όμως να ζήσουμε αξιοπρεπώς τις οικογένειες μας να μπορούμε να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας και όχι να δουλεύουμε και να έχουμε χρέη.
Η επιτραπέζια ελιά έχει προοπτική και μέλλον και για τους παραγωγούς και για το εμπόριο - μεταποίηση αρκεί να συνεννοηθούμε.
Φίλοι συνεργάτες μεταποιητές αλλάξτε τις τιμές προς τα πάνω. Αυτές οι τιμές που ανακοινώθηκαν είναι ντροπή και για εσάς που διακινείται ένα προϊόν σημαία για την Ελληνική αγροτιά. Μην μας θεωρείται εργάτες κατώτερης νοημοσύνης.
Ο ευχαριστημένος ελαιοπαραγωγός θα είναι και δικό σας όφελος. Εάν συνεχίσουν αυτές οι τιμές ετοιμαστείτε να αλλάξετε μηχανήματα θα μεταπιείτε άλλα προϊόντα γιατί ελιές δεν θα βρίσκεται και αν βρίσκεται θα είναι υποβαθμισμένες. Περιμένουν όλοι οι παραγωγοί διόρθωση των τιμών ΑΜΕΣΑ.
Υ.Γ. Ξέρετε ότι υπάρχει και η λύση του ελαιολάδου».
Συνεχίζεται η συγκομιδή της πράσινης Κονσερβολιάς (ελιά Αμφίσσης) με τα περισσότερα μεγέθη στις ελιές που δεν είχαν καλή άρδευση να είναι μικρά.
Ο κ. Χρήστος Καραδήμος, Διευθυντής στον Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Στυλίδας, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «σε σχέση με πέρυσι που είχαμε σχεδόν μηδενική παραγωγή φέτος έχουμε μια μέτρια παραγωγή επιτραπέζιας ποικιλίας Κονσερβολίας.
Οι καιρικές συνθήκες και οι υψηλές θερμοκρασίες είχαν σαν αποτέλεσμα οι ξηρικοί ελαιώνες να μην δώσουν παραγωγή και όσα ελαιόδεντρα δεν είχαν καλή άρδευση να έχουν μικρά μεγέθη.
Η συγκομιδή έχει ξεκινήσει από 3 Σεπτεμβρίου και ο συνεταιρισμός μας έβγαλε τιμοκατάλογο την Πέμπτη (19/9). Το 200άρι στην πράσινη Κονσερβολιά έχει τιμή παραγωγού στα 90 λεπτά».
Αξίζει ακόμη να αναφέρουμε ότι ο συνεταιρισμός ανακοίνωσε τιμοκατάλογο και για τις άλλες ποικιλίες εσοδείας 2024, ενώ για την ποικιλία Χαλκιδικής θα παραλαμβάνει και μικρά μεγέθη (300 τεμάχια).
Ο τιμοκατάλογος για την πράσινη Κονσερβολία (ελιά Αμφίσσης) που ανακοινώθηκε από Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Στυλίδας, αναφέρει τις εξής τιμές ανά τεμαχισμό:
για μεγάλα μεγέθη έως 110 τεμάχια το κιλό τιμή παραγωγού 1,60 ευρώ
για τεμάχια 111-120 το κιλό τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ
για τεμάχια 121-130 το κιλό τιμή παραγωγού 1,40 ευρώ
για τεμάχια 131-140 το κιλό τιμή παραγωγού 1,30 ευρώ
για τεμάχια 141-150 το κιλό τιμή παραγωγού 1,15 ευρώ
για τεμάχια 151-160 το κιλό τιμή παραγωγού 1,05 ευρώ
για τεμάχια 161-170 το κιλό τιμή παραγωγού 1,00 ευρώ
για τεμάχια 171-180 το κιλό τιμή παραγωγού 0,95 ευρώ
για τεμάχια 181-200 το κιλό τιμή παραγωγού 0,90 ευρώ
για τεμάχια 201-220 το κιλό τιμή παραγωγού 0,80 ευρώ
για τεμάχια 221-240 το κιλό τιμή παραγωγού 0,70 ευρώ
για τεμάχια 241-260 το κιλό τιμή παραγωγού 0,60 ευρώ
για τεμάχια 261-280 το κιλό τιμή παραγωγού 0,55 ευρώ
για τεμάχια 281-300 το κιλό τιμή παραγωγού 0,50 ευρώ
Ο τιμοκατάλογος για την πράσινη ποικιλία Χαλκιδικής που ανακοινώθηκε από Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Στυλίδας, αναφέρει τις εξής τιμές ανά τεμαχισμό:
για μεγάλα μεγέθη έως 110 τεμάχια το κιλό τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ
για τεμάχια 111-120 το κιλό τιμή παραγωγού 1,40 ευρώ
για τεμάχια 121-130 το κιλό τιμή παραγωγού 1,30 ευρώ
για τεμάχια 131-140 το κιλό τιμή παραγωγού 1,20 ευρώ
για τεμάχια 141-150 το κιλό τιμή παραγωγού 1,10 ευρώ
για τεμάχια 151-160 το κιλό τιμή παραγωγού 1,00 ευρώ
για τεμάχια 161-170 το κιλό τιμή παραγωγού 0,90 ευρώ
για τεμάχια 171-180 το κιλό τιμή παραγωγού 0,80 ευρώ
για τεμάχια 181-200 το κιλό τιμή παραγωγού 0,75 ευρώ
για τεμάχια 201-220 το κιλό τιμή παραγωγού 0,70 ευρώ
για τεμάχια 221-240 το κιλό τιμή παραγωγού 0,60 ευρώ
για τεμάχια 241-260 το κιλό τιμή παραγωγού 0,55 ευρώ
για τεμάχια 261-280 το κιλό τιμή παραγωγού 0,50 ευρώ
για τεμάχια 281-300 το κιλό τιμή παραγωγού 0,40 ευρώ
Για τις ελιές Μεγάρων:
Σκούπα όλα τα μεγέθη στα 80 λεπτά το κιλό
Για τις Κόκκινες ελιές:
τα μεγάλα τεμάχια (110) 1,00 ευρώ το κιλό
τα μεσαία τεμάχια (160) 0,50 ευρώ το κιλό
Εγκύκλιο για τη λειψυδρία και την πιο ορθολογική διαχείριση των υδάτων για την άρδευση εξέδωσε ο Άρειος Πάγος, τονίζοντας ότι οι επιπτώσεις της μείωσης των υδατικών πόρων είναι έντονες και πολλές περιοχές της χώρας βρίσκονται ή αναμένεται να βρεθούν σε ανησυχητική κατάσταση.
Η Εισαγγελέας του Άρειου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, κάνει λόγο για αλόγιστη χρήση των υδάτων, στην οποία συμβάλλουν ουσιωδώς τόσο οι παράνομες γεωτρήσεις, όσο και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση κάποιου πλαφόν για την ποσότητα που δικαιούνται οι κατά νόμο δικαιούχοι αυτών.
Συγκεκριμένα, όπως υποστηρίζει, οι παράνομες γεωτρήσεις, όσο και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση οιουδήποτε ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι κατά νόμο δικαιούχοι αυτών, συνιστούν, εκτός των άλλων και αξιόποινες πράξεις, αφού εμπίπτουν στο πεδίο του άρθρου 28 του ν. 1650/1986, για την προστασία του περιβάλλοντος.
Ζητά από τους Εισαγγελείς όλης της χώρας να παρέμβουν δυναμικά και να προχωρούν σε ελέγχους παράνομων γεωτρήσεων εφαρμόζοντας το νόμο, με την συνδρομή των αρμόδιων αρχών ελέγχου (Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού, αλλά και της ΕΛΑΣ, σχετικά με τη διενέργεια ελέγχων των όρων των αδειών χρήσης ύδατος και των παραβάσεων των διατάξεων της ΚΥΑ 146896/2014») και να ζητούν να τους αποστέλλουν, όταν διαπιστώνουν τις πιο πάνω παραβάσεις, τις εκθέσεις διαπίστωσης αυτών, για την εκ μέρους σας αξιολόγησή τους και την άσκηση της ενδεδειγμένης κατά περίπτωση ποινικής δίωξης.
Διαβάστε την σχετική εγκλύκλιο (εδώ)
Πάντως να επισημάνουμε ότι σε σχετικό άρθρο του ΑγροΤύπου, αναφέραμε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες με τις άδειες γεωτρήσεων και τις άδειες χρήσης νερού. Οι άδειες γεώτρησης εκδίδονται από τη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας. Ο φάκελος κατατίθεται στο δήμο και από εκεί μεταβιβάζεται στην Αποκεντρωμένη. Το πρόβλημα είναι ότι οι άδειες βγαίνουν με «ρυθμό χελώνας» λόγω μεγάλης γραφειοκρατίας και ελλείψεων προσωπικού στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Ανακοινώθηκε ο πρώτος τιμοκατάλογος για τη νωπή επιτραπέζια πράσινη ελιά ποικιλίας Χαλκιδικής εσοδείας 2024.
Ο τιμοκατάλογος που ανακοινώθηκε από εταιρεία μεταποίησης της Χαλκιδικής από την περιοχή Ορμύλια, αναφέρει τις εξής τιμές ανά τεμαχισμό:
για μεγάλα μεγέθη έως 110 τεμάχια το κιλό τιμή παραγωγού 1,50 ευρώ
για τεμάχια 111-120 το κιλό τιμή παραγωγού 1,40 ευρώ
για τεμάχια 121-130 το κιλό τιμή παραγωγού 1,30 ευρώ
για τεμάχια 131-140 το κιλό τιμή παραγωγού 1,20 ευρώ
για τεμάχια 141-150 το κιλό τιμή παραγωγού 1,10 ευρώ
για τεμάχια 151-160 το κιλό τιμή παραγωγού 1,00 ευρώ
για τεμάχια 161-170 το κιλό τιμή παραγωγού 0,90 ευρώ
για τεμάχια 171-180 το κιλό τιμή παραγωγού 0,80 ευρώ
για τεμάχια 181-200 το κιλό τιμή παραγωγού 0,75 ευρώ
Το εξοργιστικό είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες του ΑγροΤύπου αυτές οι τιμές διαμορφώθηκαν το απόγευμα της Τρίτης (17/9), ενώ το κλίμα της αγοράς ήθελε να δώσει τιμή για τα μεγάλα μεγέθη στα 1,20 ευρώ.
Με τα νέα δεδομένα του τιμοκαταλόγου και με την εικόνα της φετινής παραγωγής στην Χαλκιδική ο μέσος όρος της παραλαβής αφορά 150άρια και επειδή οι ψιλές ελιές δεν έχουν βάρος ο έμπορας θα παραλάβει με κιλά και όχι με μεγέθη άρα χαμένος ο παραγωγός.
Ένα μικρό ποσοστό γύρω στο 17% αφορά τα μεγάλα μεγέθη που θα πάρουν τιμή στα 1,50 ευρώ. Το 50 - 60% της φετινής παραγωγής αφορά 200άρια και το υπόλοιπο ποσοστό αφορά τις ψιλές ελιές.
Ακόμη θα πρέπει να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τον τιμοκατάλογο παραλαβές γίνονται μέχρι τα 200 τεμάχια αλλά φέτος έχουμε πολλά ψιλά ακόμη και 220 τεμάχια που δεν θα τα παραλάβουν οι έμποροι.
Αυτά θα πάνε για ελαιοποίηση επειδή όμως έχουμε πρωίμιση παραγωγής και οι ψιλές ελιές θα έχουν μειωμένες αποδόσεις, με 15 κιλά καρπού να δίνουν μόλις 1 κιλό ελαιολάδου.
Ουσιαστικά φέτος οι ελαιοπαραγωγοί έχουν ζημιά με βάση το κόστος καλλιέργειας και συγκομιδής. Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που δεν θα φέρει εισόδημα στους παραγωγούς επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής.
Σε εξέλιξη βρίσκεται η συγκομιδή της πράσινης επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής αν και οι παραγωγοί μέχρι αυτή την στιγμή την παραδίνουν με ανοικτή τιμή στην μεταποίηση.
Μετά την περσινή ακαρπία τα δέντρα έχουν παραγωγή αλλά σε μεγάλο ποσοστό ο καρπός είναι μικρός σαν αποτέλεσμα της ξηρασίας και των υψηλών θερμοκρασιών.
Η αγορά μέχρι στιγμής δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της αλλά οι παραγωγοί ζητούν η τιμή να κυμανθεί στα περσινά επίπεδα για να είναι βιώσιμη η καλλιέργεια και να έχουν ένα εισόδημα.
Όπως τονίζουν στον ΑγροΤύπο η τιμή δεν πρέπει να πέσει κάτω από τα 2 ευρώ για τα μεγάλα μεγέθη (110 τεμάχια το κιλό) που είναι λίγα, ώστε να βγει μια καλή μέση τιμή.
Τιμές στα 1,30 και 1,40 ευρώ το κιλό είναι «καταστροφικές» για την καλλιέργεια και θα φέρουν μεγάλες αντιδράσεις από τους παραγωγούς, σε μια δύσκολη χρονιά που υπάρχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
Ο κ. Θανάσης Χαλάτης, πρόεδρος του Αγροτικού Ελαιοκομικού Συνεταιρισμού Καλυβών της Χαλκιδικής, στον ΑγροΤύπο ότι «εδώ και 2,5 εβδομάδες έχει ξεκινήσει η συγκομιδή στην Χαλκιδική και σε κάποια χωριά στα Μουδανιά είμαστε στο 60% της συγκομιδής ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί τιμή παραγωγού για την πράσινη επιτραπέζια ελιά.
Το κόστος είναι στα 1 ευρώ το κιλό και ζητάμε να μας δώσουν τιμές που θα μας αφήσουν κάποιο εισόδημα για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την ελαιοκαλλιέργεια.
Η περσινή ακαρπία έφερε δύο μεγάλα προβλήματα στην ελιά Χαλκιδικής.
Το πρώτο είναι ότι δεν υπήρχε παραγωγή και δεν κατάφεραμε να έχουμε εισόδημα από την καλλιέργεια.
Το δεύτερο είναι ότι οι μεταποιητές για να καλύψουν τους πελάτες τους στο εξωτερικό έκαναν εισαγωγές από τρίτες χώρες (μεσαία και μικρά μεγέθη) που βοηθάνε την συσκευασία.
Πρέπει κάποια στιγμή το κράτος να αποφασίσει να κάνει σοβαρούς ελέγχους στις εισαγωγές.
Οι παραγωγοί φέτος ζητούν καλές τιμές στα λίγα μεγάλα μεγέθη που υπάρχουν για να βγάλουν μια μέση τιμή που αν τους αφήσει ένα εισόδημα».
Ο κ. Γρηγόρης Γρουζίδης, παραγωγός και πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Παγγαίου στην Καβάλα, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «εδώ και 10 ημέρες έχουμε ξεκινήσει την συγκομιδή της ποικιλίας πράσινης επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής και ακόμη δεν μας έχουν ανακοινώσει τιμές. Η ποιότητα των ελιών είναι καλή αλλά υπάρχουν λίγα μεγάλα μεγέθη.
Αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι εξοργιστικό, η συγκομιδή στην πράσινη ελιά Χαλκιδικής κρατάει ένα μήνα έχουμε τόσες ημέρες ξεκινήσει και ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί τιμές.
Γνωρίζει η μεταποίηση ότι δεν μπορούμε να κρατήσουμε τις ελιές για μεγάλο διάστημα και μας εκβιάζει να την παραλάβει με ανοικτή τιμή.
Το κόστος καλλιέργειας και συγκομιδής είναι στο 1 ευρώ το κιλό αν έχουμε μια μέση τιμή σε αυτά τα επίπεδα θα είναι οικονομική καταστροφή για τους παραγωγούς και αυτό θα πρέπει να το καταλάβει η μεταποίηση».
Στις 27 και 28 Σεπτεμβρίου 2024 θα πραγματοποιηθεί το «2ο Oliday: Διαδραστικό Συμπόσιο», στη Χώρα της Μεσσηνίας. Το Oliday είναι μια ετήσια συνάντηση των ανθρώπων του μεσογειακού ελαιώνα και κυρίως μια πλατφόρμα αλληλεπίδρασης, που διοργανώνει ο ΑΕΣ Νηλέας.
Ο ΑγροΤύπος θα παρευρεθεί στην ημερίδα, στις 28 Σεπτεμβρίου - στο κτήριο Rex, με τον δημοσιογράφο κ. Σταύρο Παϊσιάδη, που θα συντονίζει την ενότητα «Παραδοσιακός ελαιώνας: Προκλήσεις, απειλές και ευκαιρίες».
Ανακοίνωση του ΑΕΣ Νηλέας αναφέρει τα εξής:
Με αφετηρία τη ρήση του Πλάτωνα «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» («αρχή ήμισυ παντός»), το 2023, ο ΑΕΣ Νηλέας εγκαινίασε το «Oliday: Διαδραστικό Συμπόσιο», δικαιώνοντας τις προσδοκίες και θέτοντας το πρώτο λιθαράκι για το μεγάλο όραμα.
Το «2ο Oliday: Διαδραστικό Συμπόσιο» είναι ένα επόμενο σημαντικό βήμα.
Η πρώτη ημέρα, Παρασκευή (27 Σεπτεμβρίου), δικαιωματικά θα ανήκει πάντα στη νέα γενιά, στους μικρούς μαθητές που έχουμε χρέος να μπολιάσουμε με τις διαχρονικές και ανυπέρβλητες αξίες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και του διατροφικού μας πολιτισμού.
Τη δεύτερη μέρα, Σάββατο (28 Σεπτεμβρίου), αποφασίσαμε να ανοίξουμε έναν διάλογο για το μέλλον του παραδοσιακού ελαιώνα. Σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει με καταιγιστικό ρυθμό, με προκλήσεις και απειλές που ήδη βιώνουμε, αλλά και με ορατές ευκαιρίες που μπορούμε να αξιοποιήσουμε, πιστεύουμε ότι επιβάλλεται να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας στον παγκόσμιο ελαιοκομικό χάρτη.
Για να γίνει αυτό πρέπει να δούμε που βρισκόμαστε αλλά και που θέλουμε να πάμε, να εντοπίσουμε τις αδυναμίες αλλά και τα δυνατά μας σημεία, αυτά που πρέπει να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εισηγητές από όλη την Ελλάδα θα καταθέσουν τις απόψεις τους συνθέτοντας τη θέση του ελληνικού ελαιώνα στον παγκόσμιο ελαιοκομικό χάρτη και απαντώντας στο εύλογο ερώτημα αν έχει μέλλον ο παραδοσιακός ελαιώνας.
Ο δημιουργικός διάλογος ενέχει αντιρρήσεις, αλλά και κριτική. Μέσω της διάδρασης, θέλουμε να βελτιώσουμε αδυναμίες και να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία είναι πολλά και μεγάλα. Και το πιο σημαντικό είναι ότι αυτά βρίσκονται δίπλα μας, είναι η κληρονομιά μας, είναι το πανέμορφο περιβάλλον που ζούμε, ο τοπικός πολιτισμός και το ελληνικό φως.
Ο μεσογειακός παραδοσιακός ελαιώνας, άρρηκτα συνδεδεμένος με το τοπίο από την εμφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού, με την ανυπέρβλητη αισθητική και ανεκτίμητη πολιτιστική, περιβαλλοντική και οικονομική αξία, απειλείται και μαζί με αυτόν ο κοινωνικός και ο οικονομικός ιστός της υπαίθρου.
Η ευθύνη μας απέναντι στις γενιές που έρχονται είναι να παραδώσουμε τη μεγάλη εντολή να μας ξεπεράσουν. Ένας τόπος ευλογημένος σαν τον δικό μας, «ηλιοστάλακτος», αγκαλιασμένος από θάλασσα και με γη σχεδόν αμόλυντη, θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει τις διαπιστώσεις, πρακτική κοινότυπη και κοινόχρηστη, και να δημιουργήσει τη γέφυρα μεταξύ του χθες, του σήμερα και του αύριο. Διότι το μέλλον ανήκει σε αυτούς που ξέρουν να το σχεδιάζουν και ακόμα περισσότερο σε αυτούς που μπορούν να το ονειρευτούν.
Δείτε το πρόγραμμα (εδώ)
Την Τετάρτη (11/09/2024) πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση της Πανελλήνιας Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ) και συζητήθηκαν τα τρέχοντα θέματα που αφορούν την επιτραπέζια ελιά.
Όπως επισημαίνουν το κύριο θέμα ήταν οι πράσινες ελιές που σε πολλές περιοχές άρχισαν να συγκομίζονται.
Η φετινή χρονιά για τις πράσινες ελιές ξεκίνησε ιδανικά αλλά μετά τον Μάιο 2024 παρατηρήθηκαν προβλήματα που σχετίζονται με την κλιματική κρίση όπως ανομβρία και υψηλές θερμοκρασίες. Τα προηγούμενα χρόνια ο παραγωγός άρδευε τον ελαιώνα του για να αυξήσει το μέγεθος του καρπού ενώ φέτος άρδευε έως και δύο φορές την εβδομάδα για να μπορέσει να κρατήσει τον καρπό στα δέντρα του, ανεξαρτήτως μεγέθους. Το αποτέλεσμα είναι σε ξερικούς ελαιώνες ο καρπός να είναι πάνω από 260 τεμάχια το κιλό, μην μπορεί να πάει στο εμπόριο και να οδηγείτε προς ελαιοποίηση ενώ στους αρδευόμενους ελαιώνες η μισή παραγωγή να είναι εμπορεύσιμη αλλά η άλλη μισή να οδηγείτε στην ελαιοποίηση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει η ΠΕΑΣΟΕΠΕ η παραγωγή ελιών ποικιλίας Χαλκιδικής αναμένεται να φτάσει περίπου τους 200.000 τόνους.
Περίπου το 40% της ποσότητας θα οδηγηθεί στην ελαιοποίηση καθώς είναι πάνω από τα 200 τεμάχια ανά κιλό και το υπόλοιπο θα οδηγηθεί στο εμπόριο.
Από τις ποσότητες που θα οδηγηθούν στο εμπόριο το 25% αφορά κομμάτια μέχρι 130, το 40% τα κομμάτια μέχρι 160 και 35% είναι μέχρι 200 κομμάτια.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο παραγωγός της πράσινης ελιάς έρχεται από μια χρονιά ακαρπίας 80% σε ελιές Χαλκιδικής και 90% ακαρπίας σε άλλες ποικιλίες. Το κόστος παραγωγής φέτος λόγω της κλιματικής κρίσης εκτοξεύτηκε ενώ η ποσότητα που θα οδηγηθεί στην ελαιοποίηση είναι κοντά στο 50%.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που δημοσιοποίησε και η ΠΕΜΕΤΕ, η αξία εξαγωγών του 2023 ξεπέρασε τα 640 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2024 ξεπέρασε τα 400 εκατομμύρια ευρώ.
Η μέση τιμή πώλησης στο εξωτερικό ανέρχεται σε 2,93 ευρώ το κιλό για όλες τις επιτραπέζιες ελιές.
Η ΠΕΑΣΟΕΠΕ αντιλαμβανόμενη την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τις πράσινες ελιές στηρίζει απόλυτα την πρόταση των Αγροτικών Συνεταιρισμών και των παραγωγών για τιμή εκκίνησης για τις πράσινες ελιές:
- 2,00 ευρώ ανά κιλό για τα 110-130 τεμάχια.
- 1,80 ευρώ ανά κιλό για τα 130-160 τεμάχια.
- 1,50 ευρώ ανά κιλό για τα 160-200 τεμάχια.
Για τις κονσερβοελιές ο εμπορικός τεμαχισμός είναι μέχρι 320-340 τεμάχια. Για τον τεμαχισμό αυτό δεν μπορεί να δοθεί τιμή κάτω του κόστους παραγωγής. Δεν νοείται παραγωγός να πουλάει την παραγωγή του κάτω του κόστους παραγωγής ούτε μεταποιητής - εξαγωγέας να αγοράζει την παραγωγή κάτω του κόστους παραγωγής. Ιστορικά όποτε συμβαίνει αυτό την επόμενη ελαιοκομική χρονιά υπάρχει μείωση της ποσότητας και ποιοτική υποβάθμιση της παραγωγής καθώς ο παραγωγός δεν έχει τα απαραίτητα κεφάλαια να καλλιεργήσει. Αποτέλεσμα είναι να ζημιώνεται ολόκληρος ο κλάδος της επιτραπέζιας ελιάς.
Ο αγροτικός τομέας στηρίζει διαχρονικά την κοινωνία και την οικονομία παράγοντας ποιοτικά αγροτικά προϊόντα τα οποία παραλαμβάνει η μεταποίηση και εξάγει. Η μεταποίηση έχει επενδύσει σε εξοπλισμό, τεχνολογία και ανθρώπινο δυναμικό και έχει κάνει γνωστή την Ελληνική επιτραπέζια ελιά σε όλο τον κόσμο. Ο κλάδος της επιτραπέζιας ελιάς με την συνεργασία παραγωγών και μεταποιητών καταγράφει κάθε χρόνο ρεκόρ εξαγωγών. Ευχόμαστε να συνεχίσουμε έτσι σαν κλάδος. Όμως να μην ξεχνάμε ότι χωρίς παραγωγή δεν θα υπάρχει μεταποίηση και εξαγωγή, αλλά και χωρίς μεταποίηση και εξαγωγή δεν θα υπάρχει αγροτική παραγωγή. Αυτό οφείλουμε να το αντιληφθούμε όλοι μας.
«Δύο πέτρες αν δε μονοιάσουν, αλεύρι δεν βγάζουν», τονίζει η ΠΕΑΣΟΕΠΕ.
Ξεκίνησε, με μικρές ποσότητες αλλά θα αυξηθούν τις επόμενες ημέρες, η συγκομιδή της επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής.
Φέτος αναμένεται μια καλή παραγωγή στην Χαλκιδική και στην Καβάλα. Όμως δεν θα υπάρχουν πολλά μεγάλα μεγέθη καρπού λόγω της ξηρασίας.
Οι παραγωγοί περιμένουν με αγωνία να ανακοινωθούν οι τιμές από την μεταποίηση πριν ξεκινήσει η συγκομιδή.
Κάποτε θα πρέπει η κυβέρνηση να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το πρόβλημα που ακολουθούν οι μεταποιητές να μην ανακοινώνουν τιμή παραγωγού πριν την συγκομιδή. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το ΥπΑΑΤ αν είναι αυτό νόμιμο σύμφωνα με τις εθνικές και κοινοτικές νομοθεσίες και να πάψει να πετά χαρταετό, αδιαφορώντας για το εισόδημα των παραγωγών. Οι παραγωγοί γνωρίζουν ότι αν φύγει το προϊόν από τα χέρια τους δεν μπορούν αν διαπραγματευτούν την τιμή.
Ο κ. Γρηγόρης Γρουζίδης, πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Παγγαίου, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «φέτος έχουμε μια καλή παραγωγή με υψηλή ποιότητα. Όμως δεν υπάρχουν μεγάλα μεγέθη λόγω των καιρικών συνθηκών.
Ξεκίνησαν να συγκομίζουν κάποιοι παραγωγοί και ζητάμε να μας που τιμές οι μεταποιητές. Δεν μπορεί να παραδίνουμε τις ελιές μας και να μην γνωρίζουμε την τιμή παραγωγού.
Για αυτό θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη των ελαιοπαραγωγών επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής των μελών του Α.Σ. Παγγαίου, σήμερα Πέμπτη (12/9) το απόγευμα, στην πλατεία στο Ποδοχώρι.
Πέρυσι που ήταν μια καταστροφική χρονιά με μειωμένη παραγωγή οι έμποροι έδωσαν τιμή σκούπα στα 2 έως 2,5 ευρώ το κιλό.
Φέτος ζητάμε μια καλή τιμή για τα μεγάλα μεγέθη που να καλύπτει το κόστος παραγωγής της ελιάς. Το κόστος εκτός της συγκομιδής ανέρχεται σε 94 έως 98 λεπτά το κιλό.
Οι εργάτες για την συγκομιδή πληρώνονται στα 3 έως 3,5 ευρώ το τελάρο. Οι παραγωγοί ζητούν μια τιμή που να τους αφήνει εισόδημα για να συνεχίσουν να καλλιεργούν τις ελιές τους».
Ο κ. Θανάσης Χαλάτης, πρόεδρος του Αγροτικού Ελαιοκομικού Συνεταιρισμού Καλυβών Χαλκιδικής, τονίζει από την πλευρά του στον ΑγροΤύπο ότι «φέτος η μεγάλη πλειοψηφία των παραγωγών έχει καλλιεργήσει με δανεισμό λόγω της απώλειας εισοδήματος που είχε από την περσινή ακαρπία. Το κόστος συγκομιδής είναι υψηλό και στην περιοχή ανέρχεται στα 3,5 έως 4 ευρώ το τελάρο. Πρέπει άμεσα να ανακοινωθούν τιμές από την μεταποίηση για να δουν οι παραγωγοί τι θα κάνουν το προϊόν τους».
Από την πλευρά μας θα αναφέρουμε τα στοιχεία της ΠΕΜΕΤΕ που λένε για τις επιτραπέζιες ελιές ότι «το 2023 έγιναν εξαγωγές που ξεπέρασαν τα 640 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2024 η αξία των εξαγωγών παρουσιάζει αύξηση, κατά 24,6% (400 εκατ. ευρώ), συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2023 (320 εκατ. ευρώ). Η εκτίμηση είναι ότι για το 2024 οι εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών θα έχουν την καλύτερη εξαγωγική επίδοση όλων των εποχών».
Αφού έχετε κέρδη δώστε τιμή στους ελαιοπαραγωγούς. Θα πρέπει ακόμη να επισημάνουμε ότι αν δεν δώσουν καλή τιμή στα μεγάλα μεγέθη και έχουμε φέτος μέσες τιμές των 70 και 80 λεπτών το κιλό, αυτό θα είναι καταστροφικό για την επιτραπέζια ελιά Χαλκιδικής.
Θυμίζουμε πέρυσι είναι δεδομένο ότι είχαμε ακαρπία στις ελιές. Φέτος έχει καλή παραγωγή με μικρά μεγέθη. Του χρόνου θα έχουμε δεδομένη ακαρπία λόγω της υπερβολικής φετινής καρποφορίας.
Άρα η φετινή τιμή που θα πάρουν οι ελαιοπαραγωγοί θα διαιρεθεί δια τρία έτη. Ήδη πολλοί παραγωγοί είναι με την πλάτη στον τοίχο από τα χρέη, αν δεν τους στηρίξουν οι φέτος μεταποιητές τελειώνει η καλλιέργεια στην χώρα μας.
Έρχονται αυξήσεις στο νερό άρδευσης, αφού είναι η εύκολη λύση σε μια χώρα που δεν έχει καμιά μακροχρόνια στρατηγική ύδατος.
Ενώ σε άλλες χώρες εδώ και χρόνια έχουν δημιουργήσει φράγματα και έχουν κάνει επενδύσεις με στόχο την την αφαλάτωση νερού με χαμηλό ενεργειακό κόστος αλλά ακόμη και την ανακύκλωση του νερού για άρδευση καλλιεργειών, στην Ελλάδα είναι πιο εύκολο κάθε φορά που έχουμε πρόβλημα λειψυδρίας να αυξάνουμε τις τιμές του νερού.
Την Τετάρτη, 11 Σεπτεμβρίου, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρος Σκυλακάκης, σε ειδική συνέντευξη τύπου, ανακοίνωσε τα μέτρα αντιμετώπισης της λειψυδρίας.
Μεταξύ των μέτρων ανέφερε την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για την κοστολόγηση - τιμολόγηση υπηρεσιών ύδατος.
Η εν λόγω Κοινή Απόφαση (ΚΥΑ) των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, περιλαμβάνει σαφείς και διαφανείς κανόνες, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60 που απαιτεί πλήρη ανάκτηση κόστους υπηρεσιών ύδατος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑγροΤύπου, θα προβλέπει πως τα τιμολόγια καθορίζονται από τον πάροχο και ελέγχονται από την ΡΑΑΕΥ και δεν μπορούν (γενικός κανόνας) να αυξηθούν περισσότερο από τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, ενώ δίνεται η δυνατότητα να καθοριστούν από τον ίδιο πάροχο διαφορετικές τιμές ανά περιοχή.
Στο πλαίσιο της Απόφασης παρέχεται, επίσης, η δυνατότητα καθορισμού διαφορετικών τιμών ανά περιοχή, η κλιμακωτή χρέωση ανάλογα με τα επίπεδα κατανάλωσης, με υποχρέωση η πρώτη κλίμακα κατανάλωσης να είναι οικονομικά προσιτή και να καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσης του πληθυσμού.
Θα υπάρχει μέριμνα για: ειδικό τιμολόγιο για συγκεκριμένους χρήστες, όπως είναι οι δημόσιες κοινωνικές υποδομές, τα ευάλωτα νοικοκυριά και οι πολύτεκνες ή τρίτεκνες οικογένειες, για υποχρέωση καταμέτρησης της κατανάλωσης 3 φορές ετησίως κ.ά.
Στην Ελλάδα φέτος οι παραγωγοί «κλαίνε» για την ξηρασία που έχει πλήξει τα ελαιόδεντρα. Αντίθετα στην Τυνησία, με βάση τον σχεδιασμό που έχουν κάνει, αυξάνουν σε ετήσια βάση τους αρδευόμενους ελαιώνες τους, με στόχο να αυξήσουν την παραγωγή τυνησιακού ελαιολάδου.
Η Τυνησία είναι μια χώρα στην βόρεια Αφρική δίπλα στην έρημο Σαχάρα. Παρόλα αυτά έχει στρατηγική στον ελαιοκομικό τομέα την οποία ακολουθεί κατά γράμμα.
Το Υπουργείο Γεωργίας της Τυνησίας τα τελευταία χρόνια προωθεί και ενισχύει με συγκεκριμένα προγράμματα τις αρδευόμενες ελαιοκαλλιέργειες, που μπορούν να προσφέρουν σταθερή παραγωγή, όποιες κι αν είναι οι κλιματικές συνθήκες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου, οι αρδευόμενες ελαιοκαλλιέργειες έχουν αυξηθεί μέσα στην τελευταία δεκαετία στην Τυνησία, από 400.000 στρέμματα σε 1.000.000 στρέμματα, από τα οποία παράγουν μεταξύ 80.000 και 100.000 τόνους ελαιολάδου κάθε χρόνο.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της κυβέρνησης, οι αρδευόμενες φυτείες θα μπορούσαν να παρέχουν σχεδόν το 80% της ελαιοκομίας στην χώρα.
Η σημασία της ελαιοπαραγωγής για την Τυνησία τονίζεται με κάθε τρόπο και υπάρχει ισχυρή κρατική και επιστημονική φροντίδα, καθώς και προωθητικές ενέργειες για το τυνησιακό ελαιόλαδο στην παγκόσμια αγορά.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Τυνησιακού Οργανισμού Ελαιολάδου, οι μεγαλύτερες ποσότητες εξάγονται κυρίως στον Καναδά, τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ.
Αντίθετα στην χώρα μας εδώ και χρόνια οι Ιταλοί αποτελούν τον αποκλειστικό προμηθευτή του ελληνικού ελαιολάδου, κάτι που κανένας δεν ενδιαφέρεται να αλλάξει.
Γενικότερα, το ελαιόλαδο αποτελεί ένας από τους κύριους πυλώνες της τυνησιακής οικονομίας, καθώς παρέχει εισόδημα σε ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Επίσης αποτελεί το κύριο εξαγώγιμο γεωργικό προϊόν, και πολύτιμη πηγή συναλλάγματος.
Στόχος του τυνησιακού Υπουργείου Γεωργίας είναι η αύξηση της παραγωγικότητας και της επιστημονικής έρευνας για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του τυνησιακού ελαιολάδου στις ξένες αγορές, η κατάκτηση νέων αγορών, η αύξηση της προστιθέμενης αξίας του, η προώθηση του βιολογικού ελαιολάδου κ.α.
Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχεδιασμό, η αύξηση των εκτάσεων ελαιοκαλλιέργειας (με νέες γραμμικές φυτεύσεις και σύγχρονα αρδευτικά συστήματα) φθάνει τα 22 χιλιάδες εκτάρια ετησίως.
Στην Ελλάδα προτιμούμε να «φυτεύουμε» φωτοβολταϊκά ή αιολικά πάρκα. Υπάρχει διαφορά στρατηγικής μεταξύ των δύο χωρών, το μέλλον θα δείξει ποια πλευρά βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση.
Συνεχόμενα ρεκόρ στις εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών έχουμε τα τελευταία χρόνια.
Συγκεκριμένα το 2023 έγιναν εξαγωγές που ξεπέρασαν τα 640 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2024 η αξία των εξαγωγών παρουσιάζει αύξηση κατά 24,6% (400 εκατ. ευρώ), συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2023 (320 εκατ. ευρώ).
Η εκτίμηση είναι ότι για το 2024 οι εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών θα έχουν την καλύτερη εξαγωγική επίδοση όλων των εποχών.
Αυτά τονίστηκαν στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των μελών της ΠΕΜΕΤΕ (Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών και Εξαγωγέων Επιτραπέζιας Ελιάς), που έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου 2024, στην Λάρισα.
Ο Πρόεδρος της ΠΕΜΕΤΕ, Κώστας Ζούκας, αναφερόμενος στην χρονιά που πέρασε, αλλά και στην τρέχουσα περίοδο τόνισε τις ιδιαίτερες οικονομικές, περιβαλλοντολογικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν τόσο στη χώρα μας, όσο και στην παγκόσμια κοινότητα. Η κλιματική αλλαγή και ιδιαίτερα το φαινόμενο της λειψυδρίας επηρεάζουν τόσο τον όγκο, όσο και την ποιότητα της αγροτικής παραγωγής, επομένως και του ελαιοκομικού κλάδου και από κοινού με τις συνέπειες των πολεμικών συρράξεων (κόστος ενέργειας και πρώτων υλών) και την έλλειψη εργατικού δυναμικού συνιστούν παράγοντες:
- αυξητικούς του κόστους των προϊόντων και
- μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε:
για το ζήτημα της από την δεκαετία του ’60 συνεχούς/επταήμερης λειτουργίας των μεταποιητικών μονάδων κατά την περίοδο της συλλογής του ελαιόκαρπου από τους παραγωγούς και την ολιγωρία της Δι οίκησης για την εναρμόνιση της εργατικής νομοθεσίας για την ομαλή απορρόφηση του πρωτογενούς προϊόντος από τις μεταποιητικές/εξαγωγικές επιχειρήσεις αγροτικών προϊόντων, και των επιτραπέζιων ελιών, και την έλλειψη προσοχής της Διοίκησης για την σύσταση «Μητρώου Συσκευαστηρίων Επιτραπέζιων Ελιών» - πάγιο αίτημα της ΠΕΜΕΤΕ από το 2010 - όπως συμβαίνει και σε άλλα αγροτικά προϊόντα, για να εξασφαλισθούν:
- η διακίνηση ασφαλών και ποιοτικών τελικών προϊόντων επιτραπέζιας ελιάς,
- η διαφάνεια κατά την εμπορική διακίνηση του προϊόντος και καταπολέμηση αδήλωτων συναλλαγών,
- η βιώσιμη επιχειρηματικότητα και ο υγιής ανταγωνισμός,
- η προστασία του εισοδήματος των Ελλήνων ελαιοπαραγωγών και καταναλωτών περιορίζοντας την διαφορά της τιμής από το «χωράφι στο ράφι».
Ο Πρόεδρος επισήμανε επίσης, ότι παρά το προαναφερθέν δυσμενές περιβάλλον η πορεία των εξαγωγών του προϊόντος κρίνεται ιδιαίτερα ικανοποιητική, αφού σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2023 οι εξαγωγές του ξεπέρασαν τα 640 εκατομμύρια ευρώ, παρά τον μικρό όγκο της πρωτογενούς παραγωγής της ελαιοκομικής περιόδου 2023/2024, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2024 η αξία των εξαγωγών παρουσιάζει αύξηση κατά 24,6% (400 εκατ. ευρώ), συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2023 (320 εκατ. ευρώ).
Εκτιμάται δε, ότι το 2024 οι εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών θα έχουν την καλύτερη εξαγωγική επίδοση όλων των εποχών συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επίτευξη των μακροοικονομικών στόχων της χώρας!
Επισημάνθηκε ωστόσο ότι η μέχρι τώρα ανοδική πορεία των εξαγωγών δεν διασφαλίζεται και για το μέλλον, αν δεν ρυθμιστούν σοβαρά διαρθρωτικά θέματα του κλάδου (όπως τα προαναφερόμενα) και δεν γίνει η απαραίτητη προσαρμογή στα νέα δεδομένα και τις προκλήσεις των καιρών.
Ειδική μνεία έγινε στην Απόφαση του ΣτΕ που έκρινε πλέον οριστικά, ότι η ονομασία "KALAMATA OLIVES" που έγινε παγκοσμίως γνωστή χάρη στις προσπάθειες των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων και συνδέεται άρρηκτα με την Ελλάδα, νόμιμα και μόνιμα καταχωρίστηκε ως συνώνυμο της ποικιλίας ΚΑΛΑΜΩΝ" και δικαιώνει την ισχύουσα πλέον "Απόφαση Γεωργαντά" που προβλέπει και την παράλληλη κυκλοφορία του προϊόντος ΠΟΠ "Ελιά Καλαμάτας"/PDO "Elia Kalamatas" και αποκαθιστά την ομαλότητα:
- για το 98% των ελαιοπαραγωγών εκτός της γεωγραφικής ζώνης ΠΟΠ που καλλιεργούν την επιτραπέζια ποικιλία ελιάς "ΚΑΛΑΜΩΝ/ΚΑΛΑΜΑΤΑ" και βρίσκονταν σε καθεστώς αβεβαιότητας μέχρι την εν λόγω Απόφαση του ΣτΕ και
- για τις εξαγωγές του προϊόντος που η αξία τους ξεπερνά πλέον τα 280 εκατ. ευρώ ετησίως και διενεργείται από το σύνολο των μεταποιητικών - τυποποιητικών - εξαγωγικών επιχειρήσεων της χώρας που εξάγουν με την ονομασία "KALAMATA OLIVES" από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο Πρόεδρος της Εθνικής ΔΟΕΠΕΛ (Διεπαγγελματική Οργάνωση. Επιτραπέζιας Ελιάς), Γιώργος Ντούτσιας, ο οποίος αναφέρθηκε σε σοβαρά θέματα που αποτελούν πάγια αιτήματα της Οργάνωσης από την ίδρυση της:
- στην έλλειψη διαχειριστικών στοιχείων για τις επιτραπέζιες ελιές και συνεργασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και των κατά τόπους ΔΑΟΚ,
- στην ανάγκη υπολογισμού αντικειμενικού κόστους παραγωγής του πρωτογενούς τομέα του προϊόντος σύμφωνα με την γεωργική λογιστική και
- στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού ελαιώνα, η επίτευξη του οποίου απαιτεί πολιτική βούληση και εθνικό σχεδιασμό σε συνδυασμό με επιστημονική έρευνα και μόνιμη συνεργασία με την Οργάνωση.
Για την τρέχουσα ελαιοκομική περίοδο 2024/2025 από την συζήτηση προέκυψε ότι ο όγκος της πρωτογενούς παραγωγής προβλέπεται ικανοποιητικός για τις βασικές επιτραπέζιες ποικιλίες ελιάς και εκτιμάται ότι θα καλύψει τις εξαγωγικές ανάγκες της χώρας, στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης αγοράς που θα εξασφαλίζει μεν το αγροτικό εισόδημα, αλλά δεν θα εντείνει τις πληθωριστικές πιέσεις και δεν θα περιορίσει την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος στις αγορές του εξωτερικού.
Η λειψυδρία έχει φέρει σε απελπιστική κατάσταση πολλές περιοχές της χώρας και το κόστος των γεωτρήσεων που κατεβαίνουν όλο και βαθύτερα καθιστούν επιτακτική τη λήψη μέτρων.
Oι παραγωγοί προειδοποιούν πως αν συνεχιστεί η κατάσταση ως έχει, αναμένεται σταδιακά να γίνουν είδος πολυτελείας ή και να εκλείψουν είδη όπως τα σταφύλια, οι ελιές, τα εσπεριδοειδή και τα κηπευτικά.
H αγροτική παραγωγή είναι ένας κλάδος που απαιτεί σημαντικό όγκο νερού προκειμένου να προχωρήσει στην παραγωγή των προϊόντων του.
Στην ανάγκη ορθολογικής διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού, αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την επίσκεψή του στην Θεσσαλία. Αρκεί όμως μόνο η ορθολογική χρήση; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το νερό δεν το έχουμε όποτε το θέλουμε καθότι πέφτει σε μεγάλη ένταση και ποσότητες χωρίς να μπορούμε να το μαζέψουμε και χάνεται είτε στη θάλασσα συμπαρασύροντας γόνιμο έδαφος και θρεπτικά στοιχεία για την γεωργία μας, ή στο υπέδαφος.
Η χώρα έχει ανάγκη από ένα εθνικό σχέδιο συγκομιδής νερού για άρδευση. Μπορεί να αραίωσαν οι βροχές αλλά το νερό που είναι να πέσει θα πρέπει και να μαζευτεί.
Αναγκαία η ανάληψη πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο
Την βούλησή τους να επενδύσουν περισσότερο σε καινοτόμες πρακτικές για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, διατύπωσαν τα κράτη μέλη της ΕΕ που ανήκουν στην ομάδα της EUMED9 και εκπροσωπούν τις χώρες της Μεσογείου, κατά τηn συνεδρίασή τους, στις 3 Σεπτεμβρίου 2024, στη Λάρνακα της Κύπρου, που πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία του Επιτρόπου Γεωργίας και Αλιείας, Γιάνους Βόιτσεσχόφσκι.
Στην κοινή τους δήλωση οι εκπρόσωποι των χωρών μελών της EUMED9 δεσμεύονται στην υιοθέτηση καινοτόμων λύσεων και πρακτικών για τη διασφάλιση υδατικών αποθεμάτων, όπως η αφαλάτωση, η επαναχρησιμοποίηση του νερού λυμάτων για άρδευση στην αγροτική παραγωγή, η ανακύκλωση στη χρήση υδάτινων πόρων στη γεωργία.
Στη συνεδρίαση της Ομάδας των χωρών των EUMED9, με απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστα Τσιάρα, τη χώρα μας εκπροσώπησε ο Γ. Γ. Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, Κώστας Μπαγινέτας, ο οποίος μετέφερε μήνυμα του κ. Τσιάρα για την ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσον αφορά την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.
Συγκεκριμένα οι εννέα εκπρόσωποι των χωρών μελών της ΕΕ από την Μεσόγειο (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα, Σλοβενία, Κροατία, Ελλάδα και Κύπρο), δεσμεύθηκαν:
1. Να εφαρμόσουν ήπιες και βιώσιμες πρακτικές διαχείρισης του νερού στη γεωργία και να υιοθετήσουμε προηγμένες τεχνικές άρδευσης και γεωργικές πρακτικές και τεχνολογίες εξοικονόμησης νερού, συμπεριλαμβανομένων των ανθεκτικών στην ξηρασία καλλιεργειών και ποικιλιών.
2. Να ενισχύσουν την συνεργασία μεταξύ των χωρών MED 9, την ανταλλαγή πληροφοριών, τη συμμετοχή σε κοινά ερευνητικά προγράμματα, την ανταλλαγή εμπειριών σχετικά με τις καλύτερες δυνατές πρακτικές διαχείρισης και τις καινοτόμες τεχνολογικές λύσεις για να μετριαστούν οι συνέπειες της ξηρασίας.
3. Να ενισχύσουν τις εταιρικές σχέσεις με τις μεσογειακές χώρες στο Νότο της ΕΕ, των οποίων ο γεωργικός τομέας αντιμετωπίζει επίσης ξηρασία και λειψυδρία.
4. Να υποστηρίξουν την καινοτομία και την ψηφιοποίηση στην παραγωγή γεωργικών προϊόντων διατροφής, με στόχο την προώθηση της αποτελεσματικής χρήσης του νερού ως εργαλείου για την προσαρμογή της γεωργίας μας στην κλιματική αλλαγή.
5. Να ενισχύσουν εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού και να προωθήσουν την καλλιέργεια κουλτούρας εξοικονόμησης νερού στους αγρότες μας.
Οι εκπρόσωποι, κράτη μέλη της ΕΕ, της Ομάδας EUMED9, καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προχωρήσει με γρήγορα βήματα στην υλοποίηση μιας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ανθεκτικότητας για το Νερό. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, όπως η μακροπρόθεσμη μη διαθεσιμότητα υδάτινων πόρων και οι μελλοντικές κλιματικές προβλέψεις, καθώς και ζητήματα που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα ολόκληρης της αγροδιατροφικής αλυσίδας, την ασφάλεια του εφοδιασμού των τροφίμων, του εισοδήματος των αγροτών και των προσδοκιών των καταναλωτών.
Σε αυτή τη λογική οι ομάδα των EUMED9 καλούν την ΕΕ:
- Σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη διασφάλιση συνέργειας και συνοχής σε όλες τις νομοθετικές διαδικασίες, προκειμένου να διασφαλιστεί η διαθεσιμότητα νερού και να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία, διασφαλίζοντας την απαραίτητη αποθήκευση νερού, δεδομένης της κρίσιμης σημασίας του νερού για τον πρωτογενή τομέα.
- Σε ευελιξία και απλούστευση στο δημοσιονομικό πλαίσιο της ΚΓΠ για μέτρα διαχείρισης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επιλεξιμότητας χρηματοδότησης παρεμβάσεων σε επενδύσεις άρδευσης και παροχής εργαλείων προσαρμογής και μετριασμού των επιπτώσεων της λειψυδρίας και της ξηρασίας, συμπεριλαμβανομένων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΓΠ).
- Στην προώθηση της εφαρμοσμένης έρευνας στην ΕΕ για τη συμβολή στη βιώσιμη διαχείριση του νερού, την προώθηση της χρήσης των διαθέσιμων τεχνολογιών και των καινοτόμων τεχνικών αναπαραγωγής φυτών για την απόκτηση φυτικών ποικιλιών καλύτερα προσαρμοσμένων στη λειψυδρία.
Κλείνοντας την διακήρυξή τους, οι εκπρόσωποι της ομάδας των EUMED9 τονίζουν ότι υποστηρίζουν την ανάπτυξη μιας συνολικής προσέγγισης, σύμφωνα με την ατζέντα που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 27 Ιουνίου 2024, πάντα με στόχο τη διασφάλιση ενός μέλλοντος ανθεκτικού στις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης, το οποίο θα μπορεί να διασφαλίζει την ευημερία των αγροτών.
Μνημόνιο συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Μάλτας
Στο περιθώριο της συνεδρίασης EUROMED9 οι εκπρόσωποι της Ελλάδας - Μάλτας και Κύπρου υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για την ενίσχυση της σχέσης των τριών χωρών στον αγροτικό τομέα.
Στο μνημόνιο προβλέπεται η διοργάνωση τακτικών διαβουλεύσεων για θέματα που αφορούν στην προώθηση της συνεργασίας στον τομέα της αγροτικής παραγωγής.
Οι διαβουλεύσεις περιλαμβάνουν όλους τους τομείς της αγροτικής πολιτικής συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, των επιστημονικών εξελίξεων, της οικονομικής συνεργασίας και άλλων θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος.
Στο μνημόνιο επίσης προβλέπεται η συγκρότηση ομάδων εργασίας που θα εμβαθύνουν σε συγκεκριμένους τομείς της παραγωγής όπως η ανάπτυξη ικανοτήτων μέσω ανταλλαγών εμπειρογνωμόνων, πρακτικής άσκησης, επισκέψεων μελέτης κ.λπ., με επίκεντρο:
Ποιότητα εδάφους.
Δέσμευση άνθρακα.
Εκπομπές οξειδίων.
Υποστήριξη Νέων Αγροτών.
Ενδυνάμωση των Γυναικών στη Γεωργία.
Προόδους στην καλή διαβίωση των ζώων στα αγροκτήματα.
Διαχείριση Υδάτων.
Εναλλακτικές και Βιώσιμες Μέθοδοι Γεωργίας (π.χ. υδροπονία).
Διευκόλυνση της πρόσβασης στην επίσημη εκπαίδευση ή/και κατάρτιση.
Παροχή συμβουλών για νομοθετικές αναθεωρήσεις και ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών.
Προώθηση της συνεργασίας σε έργα που βοηθούν τους μικρούς αγρότες στην προστιθέμενη αξία, ιδίως στην εμπορία και στη μεταποίηση.
Δημιουργία ή ενίσχυση πληροφοριακών συστημάτων για τη γεωργία.
Διευκόλυνση ανταλλαγών επισκέψεων για αγρότες.
Η χώρα χρειάζεται περισσότερα φράγματα, όλων των μεγεθών αλλά και ορθολογική διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, τόνισε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφερόμενος στην κατασκευή νέων έργων άρδευσης της Θεσσαλίας, στην εκδήλωση με θέμα «Στρατηγικό Σχέδιο για την Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας – Φράγματα, Υποδομές και Έργα Υδρονομίας», που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Κιλελέρ στη Νίκαια Λάρισας.
Περισσότερα από 16 έργα υλοποιούνται ή είναι σε προγραμματισμό στην Περιφέρεια Θεσσαλίας τα οποία εξασφαλίζουν την άρδευση σε πάνω από 500.000 στρέμματα, ανέφερε από την πλευρά του ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Τσιάρας, κατά τη παρουσίαση που έγινε στην εκδήλωση στο Δημαρχείο της Νίκαιας, ενώπιον του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μεταξύ των έργων που παρουσιάσθηκαν κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλία είναι:
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ ΑΡΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΤΟΕΒ ΤΑΥΡΩΠΟΥ (ΕΡΓΟ ΥΔΩΡ 2.0 ΜΕΣΩ ΣΔΙΤ).
Πρόκειται για ένα έργο άρδευσης εκτάσεων 19 χωριών και οικισμών από τον Νομό, συνολικού μήκους 685 χλμ. Η συνολική εξυπηρετούμενη έκταση του έργου ανέρχεται σε 115.000 στρέμματα, ήτοι το σύνολο της έκτασης που διαχειρίζεται ο ΤΟΕΒ Ταυρωπού. Ο Συνολικός προϋπολογισμός κατασκευής ανέρχεται σε 114 εκατ. ευρώ (πλέον ΦΠΑ). Το ανωτέρω έργο πρόκειται να εξυπηρετήσει την άρδευση των αγροκτημάτων Καναλίων, Παλαιοκκλησίου, Καρδίτσας, Ρούσσου, Αρτεσιανού, Κρύας Βρύσης, Γεωργικού, Μητρόπολης, Φράγκου, Φαναρίου, Λωξάδας, Μακρυχωρίου, Σταυρού, Προδρόμου και Μυρίνης της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας.
ΑΡΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΥΠΕΡΕΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ – ΟΡΦΑΝΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ (ΥΔΩΡ 2.0 (ΣΔΙΤ).
Ο προϋπολογισμός κατασκευής του έργου ανέρχεται σε 80.148.358 εκατ. ευρώ (πλέον ΦΠΑ). Είναι ένα έργο που καλύπτει περίπου 74.300 στρέμματα συνολική έκταση και περιλαμβάνει:
11 δεξαμενές ημερήσιας αναρρύθμισης (7,000 μ³ 11,500μ³)
11 αντλιοστάσια (52 αντλίες)
Περίπου 325 χλμ αγωγούς δικτύου
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑ Ν.ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥΡΝΑΡΙΟΥ-ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ”ΛΙΒΑΔΟΤΟΠΟΣ” (ΠΑΑ 2014-2022).
Ο προϋπολογισμός φτάνει 10.969.698 ευρώ και αντικείμενο είναι η κατασκευή φράγματος επί του ρέματος Λιβαδόρεμα, το οποίο εκβάλλει στον π. Πηνειό και των αγωγών μεταφοράς και διανομής νερού.
ΚΑΤΑΣΚΕΥH TAMIEYTHΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ: “ΑΓΙΟΚΑΜΠΟΣ-ΛΙΒΑΔΟΤΟΣ” Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ (ΠΑΑ 2014-2022).
Ο προϋπολογισμό αγγίζει τα 21.185.000 ευρώ. Αντικείμενο είναι η κατασκευή φράγματος στη θέση Αγιόκαμπος – Λιβαδότοπος, επί του ρέµατος Πουρί στην περιοχή του Αγιόκαµπου στο Ν. Λάρισας, στοχεύοντας στην κάλυψη των αναγκών άρδευσης, ύδρευσης, αλλά και των περιβαλλοντικών αναγκών της πεδιάδας Αγιάς – Ανάβρας.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΔΕΛΕΡΙΑ – “ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ ΜΠΕΓΔΕΝΙ” ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΑΥΤΟΥ ΕΡΓΩΝ (ΑΓΩΓΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ, ΟΔΟΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ, ΑΡΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ).
Αφορά στην κατασκευή και λειτουργία ενός ταμιευτήρα νερού στη θέση Δελέρια – «Χείμαρρος Μπεγδένι» και των συνοδών αυτού έργων που είναι ο αγωγός μεταφοράς του νερού, το αρδευτικό δίκτυο και οι αναγκαίοι οδοί πρόσβασης. Ενώ έχουν ήδη ολοκληρωθεί ο 2ος Ταμιευτήρας Γλαύκης Ν. Λάρισας και ο Ταμιευτήρας Καστρίου Δήμου Λακέρειας. Ο συνολικός προϋπολογισμός αγγίζει τα 27 εκατ. ευρώ.
ΥΠΟΓΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΡΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΕΩΤΡΗΣΕΩΝ Τ.Ο.Ε.Β ΣΕΛΛΑΝΩΝ Ν.ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ.
Αφορά την υπογειοποίηση του υπάρχοντος αρδευτικού δικτύου, με στόχο την διαχείριση των υδάτων, η οποία θα βασίζεται στον προγραμματισμό των αρδεύσεων και στη μέτρηση του εφαρμοζόμενου νερού.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΡΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ.
Ο προϋπολογισμός αγγίζει τα 13,1 εκατ. ευρώ, με το έργο να αφορά στην κατασκευή υπόγειων αγωγών συνολικού μήκους 255.230 μέτρων σε αγροκτήματα στους 4 Δήμους του Νομού Τρικάλων (ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ, ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ, ΠΥΛΗΣ, ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ).
ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ “ΦΡΑΓΜΑ ΛΗΘΑΙΟΥ – ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ”
Το ΦΡΑΓΜΑ ΝΕΟΧΩΡΙΤΗ ΔΗΜΟΥ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ
με ταμιευτήρα 32 εκατ. μ3 και αρδευόμενη έκταση συνολικά 270.000 στρέμματα, έναντι γεωργικής γης 462.500 στρεμμάτων (μελλοντικό έργο).
«ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΛΙΜΝΟΔΕΞΑΜΕΝΗΣ ΞΕΡΙΑ ΑΛΜΥΡΟΥ Ν. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ».
Αντικείμενο του έργου είναι η κατασκευή τεχνικών έργων για τη συλλογή και αξιοποίηση των χειμερινών πλημμυρικών απορροών του χειμάρρου Ξεριά για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών της περιοχής. Όπως τονίστηκε πρέπει να γίνει αποτίμηση των ζημιών και επανοδημοπράτηση του έργου.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΓΩΓΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΛΙΜΝΟΔΕΞΑΜΕΝΗ ΞΕΡΙΑ ΑΛΜΥΡΟΥ Ν. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ.
Ο προϋπολογισμός ανέρχεται σε 3.558.800 ευρώ και αφορά στην κατασκευή του αγωγού μεταφοράς νερού από την λιμνοδεξαμενή Ξεριά προς την Ευξεινούπολη και τον Αλμυρό του Δήμου Αλμυρού και ο οποίος θα εξυπηρετεί τοπικές ανάγκες άρδευσης.
Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
Θέλω καταρχάς να σας πω ότι βρισκόμαστε σήμερα εδώ, έναν χρόνο μετά από μία πρωτοφανή φυσική καταστροφή. Η πλημμύρα του “Daniel” ήταν μια πλημμύρα έξω από τα προβλεπτικά μοντέλα, ένα πρωτοφανές καιρικό φαινόμενο, τις συνέπειες του οποίου βιώσαμε και βιώσατε πρώτα και πάνω απ’ όλα εσείς με πρωτοφανή ένταση.
Θέλω, όμως, επίσης, να ξεκινήσω λέγοντας, κ. Περιφερειάρχα, ότι έναν χρόνο μετά απ’ αυτή την πολύ μεγάλη καταστροφή, τη μεγαλύτερη φυσική καταστροφή σχετιζόμενη με την κλιματική κρίση που έχει βιώσει ποτέ η χώρα μας, έχουν γίνει πολλά πράγματα. Έχουν να γίνουν πολλά περισσότερα και θα μιλήσουμε γι’ αυτά.
Αλλά πρώτα και πάνω απ’ όλα θέλω να σας ευχαριστήσω, την τοπική αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού, αλλά πρώτα και πάνω απ’ όλα τους ίδιους τους κατοίκους της Θεσσαλίας. Εργαστήκαμε και εργαστήκατε πάρα πολύ σκληρά για να μπορέσουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα πρώτα να ανατάξουμε, έστω και προσωρινά, από τις μεγάλες, τις πρωτοφανείς ζημιές που έγιναν, αλλά ταυτόχρονα να εργαστούμε και να σχεδιάσουμε μακροπρόθεσμες λύσεις, σε βάθος χρόνου, που θα μας επιτρέψουν με αρκετή βεβαιότητα να ισχυριστούμε ότι τέτοια καταστροφή δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.
Είναι η πολλοστή φορά που επισκέπτομαι την Θεσσαλία, το γνωρίζετε καλά. Είχαμε την ευκαιρία σε προηγούμενες παρουσιάσεις να μιλήσουμε και για την άμεση αποκατάσταση, την κρατική αρωγή, όπως αυτή δρομολογείται υπό την εποπτεία του κ. Τριαντόπουλου.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι, παρά τα σημαντικά ποσά τα οποία ήδη έχουν εκταμιευθεί, πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα για να μπορέσουμε να καλύψουμε όλους τους συμπολίτες μας οι οποίοι επλήγησαν, αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι μια διαδικασία πρωτοφανούς πολυπλοκότητας, επειδή κάθε υπόθεση έχει τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά.
Και σήμερα είμαστε εδώ να μιλήσουμε στα πλαίσια του στρατηγικού σχεδίου ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας για τη διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, για το τι πρέπει να γίνει βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, έτσι ώστε αφενός να αποτρέψουμε νέα πλημμυρικά φαινόμενα και για καταιγίδες μικρότερης έντασης από αυτή του «Daniel», που μετά βεβαιότητας θα έχουμε, αλλά και -θέλω να δώσω πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό- να μπορέσουμε επιτέλους να βάλουμε τις βάσεις για μια σωστή και ορθολογική διαχείριση του υδάτινου δυναμικού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 85% της κατανάλωσης νερού στη χώρα προορίζεται ουσιαστικά για ανάγκες άρδευσης. Προφανώς η Θεσσαλία σε αυτό έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Είχαμε την ευκαιρία πριν -και θα προσπαθήσω να συνοψίσω αυτά τα οποία είπαμε- να μιλήσουμε σε τρία επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο, τα έργα τα οποία διεξάγει η Περιφέρεια. Προσωρινές και γρήγορες αλλά σημαντικότατες παρεμβάσεις που αφορούν χειμάρρους, ρέματα, αναχώματα, έργα τα οποία έχουν ήδη δρομολογηθεί και τα οποία δρομολογούνται με μια γενναία χρηματοδότηση από το κράτος προς την Περιφέρεια. Πάντα καθ’ υπόδειξη, ανοίγω μια παρένθεση, των ειδικών και της εταιρείας στην οποία προΐσταται ο Μίλτος Γκουζούρης, τον οποίο τον γνωρίζετε πια καλά διότι έχει κάνει τη Θεσσαλία δεύτερο σπίτι του.
Γιατί κρίνω τόσο σημαντική αυτή την επιστημονική υποστήριξη; Γιατί έχω ακούσει και διάφορα κακοπροαίρετα σχόλια κριτικής για τους δήθεν Ολλανδούς οι οποίοι “έρχονται να μας υποδείξουν”.
Χρειαζόμαστε βαριά τεχνοκρατική και επιστημονική υποστήριξη από εταιρείες και από ανθρώπους οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά το αντικείμενο και οι οποίοι συνεργάζονται απόλυτα -και θέλω να το τονίσω αυτό- με τους δικούς μας επιστήμονες και με την Περιφέρεια. Διότι όλα αυτά τα έργα τα οποία έχουμε δρομολογήσει δεν είναι έργα τα οποία τα σχεδιάσαμε σε κάποιο γραφείο, είναι έργα τα οποία συζητήθηκαν στο πεδίο με εκτεταμένες επισκέψεις και τα οποία βρίσκουν απολύτως σύμφωνη και την Περιφέρεια και τους ειδικούς τους οποίους έχουμε εδώ.
Άρα, τα πρώτα έργα παρέμβασης, εξαιρετικά σημαντικά έργα τα οποία δρομολογεί η Περιφέρεια, ήδη τα βλέπετε στο πεδίο. Θα εκδηλώνονται και μέσα στους επόμενους μήνες. Είναι έργα τα οποία πολλά χρόνιζαν, ενδεχομένως κάποια να μην είχαν γίνει και ποτέ, και είναι τα έργα της άμεσης προστασίας απέναντι σε ενδεχόμενα νέα πλημμυρικά φαινόμενα.
Το δεύτερο πεδίο παρέμβασης -και θέλω να σταθώ λίγο περισσότερο σε αυτό, γιατί αποδίδω πολύ μεγάλη σημασία- είναι τα έργα για τα οποία μας μίλησε ο Θοδωρής Σκυλακάκης. Είναι έργα τα οποία μπορεί να μην τα δούμε ποτέ, γιατί γίνονται πάνω στα βουνά. Πολλά, μικρά έργα. Είδατε οπτικοποιημένα για τι μιλάμε, γι’ αυτούς οι οποίοι δεν είναι ειδικοί.
Έργα τα οποία έχουν δύο βασικούς σκοπούς: να συγκρατήσουν το νερό και να καθυστερήσουν την ορμή του νερού καθώς αυτό θα έρχεται από τα βουνά προς τα πεδινά. Από τα βουνά έρχονται τα νερά πρωτίστως, το ξέρουμε πολύ καλά. Τα έργα αυτά, τα οποία μας τα έχουν υποδείξει με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια, είναι έργα τα οποία μπορούν να υλοποιηθούν σχετικά γρήγορα, υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και έχουν πάρα-πάρα πολύ μεγάλο όφελος. Δεν λύνουν από μόνα τους το πρόβλημα, αλλά έχουν ένα πολύ μεγάλο όφελος και είναι τα πρώτα έργα τα οποία μπορούμε να δρομολογήσουμε και να υλοποιήσουμε.
Για τα έργα που έχουν γίνει ουσιαστικά σε ένα κομμάτι των ορεινών της Καρδίτσας, παλιά έργα, όχι τόσο στα Τρίκαλα, θα ήθελα να σας μεταφέρω -το δείξαμε κιόλας- το παράδειγμα της Εύβοιας, όπου κάναμε τέτοιες παρεμβάσεις -και δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα. Ήταν πάρα πολύ αποτελεσματικές, κατά γενική ομολογία και των κατοίκων της Εύβοιας.
Φανταστείτε, λοιπόν, αντίστοιχα τέτοια έργα σε πολύ μεγαλύτερη έκταση σε όλα τα ορεινά της Θεσσαλίας. Εδώ και πολύ καιρό ειδικοί επιστήμονες στην Ελλάδα φώναζαν για τα έργα ορεινής υδρονομίας, ότι έχουν πολύ καλή σχέση κόστους-οφέλους. Έχει έρθει η ώρα τα έργα αυτά επιτέλους να τα υλοποιήσουμε.
Είναι και έργα τα οποία εμπλέκουν σε μεγάλο βαθμό και την τοπική κατασκευαστική κοινότητα, διότι είναι μικρά, σχετικά απλά έργα, δεν απαιτούν μεγάλη μελετητική ωριμότητα. Είναι έργα στα οποία, όμως, πιστεύουμε πάρα πολύ και τα οποία νομίζω ότι συνολικά θα έχουν ένα πολύ σημαντικό αποτύπωμα στη διαχείριση ενδεχόμενων μελλοντικών πλημμυρικών φαινομένων.
Μετά, βέβαια, πάμε στα μεγάλα έργα, στη μεγάλη “προίκα” για τη Θεσσαλία. Τέσσερα έργα τα οποία έχουμε προτάξει και τα οποία θα μελετηθούν με πόρους της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, εξασφαλισμένη δαπάνη και ταχύτητα ταυτόχρονα, έτσι ώστε να μπορούμε μέσα σε έναν χρόνο να έχουμε μελετητική ωριμότητα για έργα τα οποία συζητούσαμε εδώ και πάρα πολύ καιρό, ουσιαστικά παρέμεναν όμως στο φαντασιακό μας, έτσι; Δεν υπήρχε τίποτα, υπήρχε μια ιδέα. Πύλη, Μουζάκι, η διώρυγα της Γυρτώνης προς την Κάρλα και φυσικά τα έργα τα οποία αφορούν την Κάρλα, σημαντικά έργα.
Γίνονται και άλλα έργα, τα παρουσιάσαμε, αλλά αυτά είναι τέσσερα έργα τα οποία απαιτούν μελετητική ωριμότητα. Προσθέστε στα μεγάλα φράγματα και τον Ενιπέα, ο οποίος είναι ούτως ή άλλως ένα έργο δρομολογημένο. Περιέγραψε όμως -και θέλω να το τονίσω αυτό- ο Χρήστος Σταϊκούρας τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης των έργων αυτών.
Η χώρα χρειάζεται περισσότερα φράγματα, όλων των μεγεθών. Όμως όταν φτιάχναμε τα φράγματα πριν από κάποιες δεκαετίες, τότε, θα έλεγα, οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες και οι κανονιστικές υποχρεώσεις ήταν πολύ πιο “ελαφριές” από ό,τι είναι σήμερα.
Όμως το συνολικό αποτύπωμα των φραγμάτων είναι πολλαπλό. Δεν είναι μόνο αντιπλημμυρικά, είναι αρδευτικά, μπορεί να είναι υδροηλεκτρικά και σε μία εποχή που χρειαζόμαστε μεγαλύτερα και περισσότερα φράγματα για να διαχειριζόμαστε το ίδιο το ηλεκτρικό δίκτυο έχουν τεράστια σημασία. Δείτε τα φράγματα, ουσιαστικά, ως μπαταρίες σε ένα μελλοντικό δίκτυο, το οποίο θα είναι πολύ περισσότερο εξαρτημένο από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αυτά τα έργα λοιπόν είναι, θα έλεγα, όχι τόσο μακράς ωρίμανσης, αλλά σίγουρα μακράς υλοποίησης. Ξέρετε, τα μεγάλα έργα έχουν μία ιδιαιτερότητα: πολλές φορές άλλος τα σχεδιάζει, άλλος τα υλοποιεί και άλλος τα εγκαινιάζει.
Yψηλή αναμένεται να είναι η ζήτηση για τη φετινή πράσινη επιτραπέζια ελιά Χαλκιδικής. Η μειωμένη έως και 90% περσινή παραγωγή έχει φέρει μηδενικά αποθέματα και οι παραγωγοί ελπίζουν σε μια καλή φετινή τιμή.
Ωστόσο η ξηρασία έχει φέρει μικρά μεγέθη στην φετινή παραγωγή. Μόνο όσες ελιές είχαν καλή άρδευση θα έχουν τα μεγάλα μεγέθη.
Πάντως οι παραγωγοί είναι αποφασισμένοι ότι σε περίπτωση που οι έμποροι δεν πληρώσουν «σε ικανοποιητικά επίπεδα» την επιτραπέζια ελιά Χαλκιδικής, ένα μέρος της παραγωγής να πάει για παραγωγή ελαιολάδου.
Ο πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου (Biolivia), Δημήτρης Ευαγγελινός, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «από τα τέλη της εβδομάδας με αρχές της επόμενης αναμένεται να ξεκινήσει η φετινή συγκομιδή της πράσινης επιτραπέζιας ελιάς Χαλκιδικής.
Φέτος αναμένεται μια καλή παραγωγή, που δεν θα έχει σχέση με την περσινή καταστροφική χρονιά. Όμως δεν θα υπάρχουν πολλά μεγάλα μεγέθη καρπού λόγω της ξηρασίας, εκτός από τα χωράφια που είχαν καλή άρδευση.
Το κόστος όμως είναι υψηλό λόγω της άρδευσης αλλά και των εργατικών. Θα θέλαμε να γνωρίζουμε πριν την συγκομιδή την τιμή παραγωγής για να δούμε τι θα γίνει με τους εργάτες γης. Σήμερα ο εργάτης για την συγκομιδή πληρώνεται στα 50 - 60 ευρώ μεροκάματο. Για να πληρωθούν πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα πουλήσουμε την σοδειά μας σε τιμή που να μας φέρει εισόδημα. Για αυτό προτείνουμε φέτος οι παραγωγοί να δώσουν εργατικά για τις ελιές τους στα 3 έως 3,5 ευρώ, πλέον του εργοσήμου».
Ο κ. Θανάσης Χαλάτης, πρόεδρος του Αγροτικού Ελαιοκομικού Συνεταιρισμού Καλυβών Χαλκιδικής, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «φέτος η μεγάλη πλειοψηφία των παραγωγών έχει καλλιεργήσει με δανεισμό λόγω της απώλειας εισοδήματος που είχε από την περσινή ακαρπία. Οι παραγωγοί περιμένουν με αγωνία φέτος τις τιμές που θα ανακοινώσουν οι έμποροι, που θα πρέπει να καλύπτουν το κόστος καλλιέργειας και εργατικών. Εκτιμώ ότι η αρχική τιμή θα πρέπει να ξεκινήσει από τα περσινά επίπεδα (2 ευρώ το κιλό) που λόγω τεμαχισμού θα καταλήξει σε μια μέση τιμή της τάξης των 1,5 ευρώ το κιλό».
Ανακοίνωση - Πρόταση συνεταιρισμών Χαλκιδικής
Ο Αγροτικός Ελαιοκομικός Συνεταιρισμός Καλυβών Χαλκιδικής και η Ομάδα Παραγωγών και η Ομάδα Παραγωγών Biolivia Ολύνθου Χαλκιδικής, ανακοινώνουν από κοινού τα κάτωθι:
Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα δεδομένα της φετινής καλλιεργητικής περιόδου, ανακοινώνει - προτείνει τιμή κόστους συγκομιδής της Επιτραπέζιας Ελιάς Χαλκιδικής ανά κλούβα, πόσο που θα κυμαίνεται μεταξύ 3 έως 3,5 ευρώ, πλέον του εργοσήμου. Παρακαλούνται όλοι οι ελαιοπαραγωγοί, συνέταιροι και μη, όπως ακολουθήσουν την παραπάνω προτεινόμενη τιμή.
Συνεχίζεται η εμπορία ελαιολάδου στην Ισπανία, σε αντίθεση με την Ιταλία που έχουν παγώσει οι αγοραπωλησίες λόγω αδειών Αυγούστου.
Έτσι στην Ισπανία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το σύστημα Poolred, από τις 19 έως τις 25 Αυγούστου, η μέση τιμή παραγωγού του έξτρα παρθένου ελαιολάδου ήταν 7,05 ευρώ το κιλό, το παρθένο ελαιόλαδο 6,73 ευρώ και το λαμπάντε 6,42 ευρώ.
Όσον αφορά τις μέσες τιμές παραγωγού που αφορούν την πρώιμη ποικιλία Picual (Χαέν), στις 26 Αυγούστου, είχαν ως εξής: το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο είναι στα 7,09 ευρώ το κιλό, το παρθένο στα 6,73 ευρώ και το λαμπάντε στα 6,59 ευρώ.
Στο μεταξύ, μετά από μεγάλο διάστημα ξηρασίας, άρχισαν να δημιουργούν προβλήματα στην ελαιοκαλλιέργεια της Ισπανίας και οι χαλαζοπτώσεις.
Σε ενημέρωση του ΑγροΤύπου από την Ισπανία μας ανέφεραν ότι η πρώτη χαλαζόπτωση, που έγινε στις 21 Αυγούστου, έπληξε αρκετά μεγάλες περιοχές της επαρχίας Χαέν (στις δημοτικές περιφέρειες Pegalajar, Cambil, Cárcheles, Ibros, Ubeda, Torreperogil, Sabiote, Canena, Peal de Cercero).
Ακολούθησε νέα χαλαζόπτωση, στις 23 Αυγούστου, που έπληξε κυρίως την περιοχή Beas de Segura.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει οι αγροτοσυνδικαλιστικές οργανώσεις της περιοχής, το ποσοστό ζημιάς κυμαίνεται από 20% έως και 90% σε κάποιες περιοχές.
Δεν υπήρξε ορθή διαχείριση των νερών στην περιοχή της Κάρλας, αφού στάλθηκαν στον Παγασητικό ποσότητες που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άρδευση.
Αυτό αναφέρουν μέλη της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας (ΠΠΜ), που επισκέφτηκαν χθες την περιοχή της Κάρλας και διαπίστωσαν τα εξής:
1. Πολύ λίγα νερά έχουν μείνει πλέον εκτός ταμιευτήρα και ήταν υπόθεση λίγων ημερών η πλήρης αποστράγγισή τους. Αυτό φυσικά ήταν και η αιτία για τους τόνους ψαριών που κατέληξαν στον Παγασητικό.
2. Με την αποκατάσταση χθες της ηλεκτροκίνητης λειτουργίας του θυροφράγματος, έκλεισε το θυρόφραγμα και σταμάτησε η ροή βρώμικων νερών και των ψαριών στον Παγασητικό.
3. Η στάθμη στον ταμιευτήρα ήταν χθες στα 48 m (σε σχέση με τη στάθμη της θάλασσας), με οικολογικό όριο τα 47 m, λόγω του ότι έχει αρχίσει η χρήση των νερών του ταμιευτήρα για ποτίσματα και το αναμενόμενο είναι να επαναληφθούν τα περυσινά. Δηλαδή η πτώση των νερών θα επιφέρει ξανά εκεί θάνατο των ψαριών του ταμιευτήρα, γεγονός για το οποίο η ΠΠΜ είχε κάνει πέρυσι μηνυτήρια αναφορά.
Και προσθέτουν: «Το συμπέρασμα είναι ότι δεν υπήρξε ορθή διαχείριση των νερών αφού στάλθηκαν στον Παγασητικό ποσότητες που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άρδευση και τώρα θα προκύψουν συνέπειες στον ταμιευτήρα.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι το έργο του ταμιευτήρα της Κάρλας, για το οποίο είχαν ξοδευτεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, είχε εγκαταλειφθεί από την εποχή Αγοραστού να ρημάξει, γεγονός που είχε καταγγελθεί από τότε από την ΠΠΜ.
Οι συνέπειες αυτού φαίνονται σήμερα.
Σε όλα αυτά υπάρχει η τραγική φιγούρα του Δημάρχου Βόλου κ. Μπέου ο οποίος προκειμένου για την κόντρα του με τον Περιφερειάρχη αδράνησε όλες αυτές τις μέρες για ένα πρόβλημα που δυσφήμισε περαιτέρω την περιοχή μας και έπληξε τον τουρισμό της. Σε χθεσινές του δηλώσεις μας είπε τι έκανε πέρυσι αλλά όχι τι έκανε φέτος! Όλοι βέβαια έχουμε καταλάβει ότι έκανε το θεατή σε ένα πρόβλημα στο οποίο έπρεπε να πρωταγωνιστήσει για να λυθεί, είναι δεν είναι αρμόδιος».
Στο μεταξύ η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Μαγνησίας παίρνει μια πρωτοβουλία - ένα χρόνο μετά την πλημμύρα στην περιοχή - και καλεί όλους τους φορείς, τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τους συνταξιούχους του νομού σε διαμαρτυρία, την Πέμπτη, 5 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ., στον Άγιο Νικόλαο Βόλου.
Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα εξελίσσεται η παραγωγή της βιομηχανικής ντομάτας στην Ηλεία, με το προϊόν πάντως να έχει επηρεαστεί από το μειωμένο πότισμα εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Από την πλευρά τους οι παραγωγοί κάνουν αγώνα να παραδώσουν τις ποσότητες που έχουν δεσμευτεί με τα συμφωνητικά που έχουν υπογράψει.
Ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Αμαλιάδας, Χρήστος Βαλιανάτος, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «φέτος εκτιμώ ότι η παραγωγή βιομηχανικής ντομάτας στην Ηλεία αναμένεται να κυμανθεί στους 30.000 τόνους. Μιλάμε για μια μέτρια παραγωγή που έχει προβλήματα λόγω των υψηλών θερμοκρασίων και των προβλημάτων στην άρδευση.
Το θετικό είναι ότι αυτή την περίοδο δεν έχουμε καύσωνες και εξελίσσεται ομαλά μέχρι σήμερα η συγκομιδή. Βρισκόμαστε στο 50% της παραγωγής, δηλαδή έχουν συγκομιστεί γύρω στους 15.000 τόνους. Αν όμως τις επόμενες ημέρες έχουμε καύσωνα η παραγωγή θα μειωθεί.
Πέρσι η μέση τιμή παραγωγού κυμάνθηκε στα 1,40 ευρώ το κιλό. Ελπίζουμε φέτος να έχουμε κάτι παραπάνω σε σχέση με την περσινή τιμή.
Όσον αφορά τα προβλήματα στην άρδευσης, τηλεδιάσκεψη πραγματοποιήθηκε, την Τρίτη (6 Αυγούστου 2024), μετά από πρόσκληση του Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας, Ανδρέα Φίλια, με υπηρεσιακούς παράγοντες της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής ΠΔΕ, της ΔΑΟ ΠΕ Ηλείας, εκπροσώπους του ΓΟΕΒ Πηνειού - Αλφειού καθώς και τους εκπροσώπους των ΤΟΕΒ, Μυρτουντίων, Γαστούνης και Αμαλιάδας.
Στη συνάντηση συζητήθηκε η εφαρμογή νέου προγράμματος άρδευσης στα αρδευτικά δίκτυα Ζώνης Πηνειού Ηλείας για το χρονικό διάστημα από 09/08/2024 έως 30/08/2024 και με τη σύμφωνη γνώμη όλων των συμμετεχόντων.
Για φέτος εκτιμώ ότι με το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα τα καταφέρουμε να ποτίσουμε τις καλλιέργειες. Αν όμως συνεχιστεί η ξηρασία το επόμενο έτος τότε θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στην καλλιέργεια».
Πρόγραμμα άρδευσης
Το νέο πρόγραμμα άρδευσης στα αρδευτικά δίκτυα Ζώνης Πηνειού Ηλείας, για το χρονικό διάστημα από 09/08/2024 έως 30/08/2024, έχει ως εξής:
Εφαρμογή στη κεντρική διώρυγα μεταφοράς αρδευτικού νερού από το φράγμα Πηνειού Ηλείας παροχής 17 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο (17 m3/sec) για λειτουργία των δικτύων:
- από την Παρασκευή 09/08/2024 και ώρα 08:00 π.μ., έως τη Δευτέρα 12/08/2024 και ώρα 08:00 μ.μ.
- από την Παρασκευή 16/08/2024 και ώρα 08:00 π.μ., έως τη Δευτέρα 19/08/2024 και ώρα 08:00 μ.μ.
- από την Παρασκευή 23/08/2024 και ώρα 08:00 π.μ., έως τη Δευτέρα 26/08/2024 και ώρα 08:00 μ.μ..
Διακοπή παροχέτευσης στη κεντρική διώρυγα μεταφοράς αρδευτικού νερού από το φράγμα Πηνειού Ηλείας:
- από τη Δευτέρα 12/08/2024 και ώρα 08:00 μ.μ., έως την Παρασκευή 16/08/2024 και ώρα 08:00 π.μ.
- από τη Δευτέρα 19/08/2024 και ώρα 08:00 μ.μ., έως την Παρασκευή 23/08/2024 και ώρα 08:00 π.μ.
- από τη Δευτέρα 26/08/2024 και ώρα 08:00 μ.μ., έως την Παρασκευή 30/08/2024 και ώρα 08:00 π.μ..
Ο Γ.Ο.Ε.Β. υποχρεούται στην τήρηση του παραπάνω προγράμματος άρδευσης στα δίκτυα Ζώνης Πηνειού Ηλείας.
Ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Στέφανος Γκίκας, υπέγραψε τις εγκρίσεις αδειών προσωρινής εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδων αφαλάτωσης στις νήσους Νάξο και Σέριφο, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα της λειψυδρίας.
Συγκεκριμένα οι σχετικές αποφάσεις αφορούν:
- Στη νήσο Νάξο την άδεια προσωρινής εγκατάστασης και λειτουργίας δύο μονάδων αφαλάτωσης, συνολικής δυναμικότητας 1600μ3/d, στη θέση «ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ» της Χώρας Νάξου για λογαριασμό του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων
- Στη νήσο Σέριφο την άδεια προσωρινής εγκατάστασης και λειτουργίας μιας μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600μ3/d, στην περιοχή «Αυλόμωνας» για λογαριασμό του Δήμου Σερίφου.
Ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Στέφανος Γκίκας, σχετικά με το θέμα, δήλωσε: «Οι ιδιαίτερα πιεστικές ανάγκες και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από το παρατεταμένο πρόβλημα της λειψυδρίας στα νησιά, μας υποχρεώνουν να κινηθούμε άμεσα, αποτελεσματικά και ευέλικτα προκειμένου οι τοπικές κοινωνίες να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και οι οικονομίες των νησιών μας να μην αντιμετωπίσουν πρόβλημα.
Ήδη το πρώτο επτάμηνο του 2024 έχουν εκδοθεί 16 άδειες προσωρινής λειτουργίας μονάδων αφαλάτωσης, όταν στην περίοδο 2018-2023 είχαν εκδοθεί συνολικά 25.
Το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, υπό τις κατευθύνσεις του Υπουργού Χρήστου Στυλιανίδη, με συγκεκριμένες αποφάσεις και σειρά παρεμβάσεων στο νησιωτικό χώρο, δίνει λύσεις στα ζητήματα που αφορούν στη διαχείριση του νερού. Η Κυβέρνησή μας, στηρίζει έμπρακτα τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης των νησιωτικών περιοχών, στις πρωτόγνωρες καταστάσεις που βιώνουμε λόγω της κλιματικής κρίσης».
Στο πρόβλημα της λειψυδρίας στη Νάξο έχει αναφερθεί σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου και μέλος της ΕΘΕΑΣ, κ. Δημήτρης Καπούνης. Όπως τόνισε από 6.000 τόνους πατάτας Νάξου που είχε παραγωγή στο παρελθόν φέτος είχε 1.800 τόνους επειδή δεν υπάρχει νερό στο νησί. Στην περιοχή του Λιβαδιού, πηγάδια 60 ετών και είναι από 15 έως 18 μέτρα αυτή τη στιγμή είναι ξερά.
Όπως αναφέρει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΟΓΕΔΥ), «το τελευταίο χρονικό διάστημα όλο και συχνότερα γίνεται αναφορά στα φαινόμενα λειψυδρίας που παρατηρούνται στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας.
Λίμνες σβήνουν, ποτάμια έχουν μειώσει δραματικά την παροχή τους και οι υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες έχουν «βυθιστεί» στα τάρταρα με αποτέλεσμα πάρα πολλές γεωτρήσεις είτε για ύδρευση, είτε για άρδευση να αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες καταναλωτών και αρδευτών.
Όλα τα ανωτέρω σίγουρα σχετίζονται με δύο παράγοντες. Αφενός με την κλιματική αλλαγή - κρίση, αφετέρου με την φυσική κλιματική μεταβλητότητα και τους διάφορους κλιματικούς κύκλους. Σε ότι αφορά το δεύτερο, τους διάφορους φυσικούς κύκλους δηλαδή, επισημαίνουμε πως για πολλές περιοχές και ιδιαίτερα για κάποιες λίμνες (π.χ. την διασυνοριακή λίμνη της Δοϊράνης στο Κιλκίς) είναι φυσικό φαινόμενο κάποιες χρονιές να είναι στο μέγιστο τους και μετά να ακολουθεί ένας κύκλος μείωσης έως κάποιο ελάχιστο και ξανά από την αρχή. Το θέμα είναι να παρατηρούμε τα μέγιστα και τα ελάχιστα του κάθε κύκλου και γενικά τις μετρήσεις της στάθμης σε βάθος χρόνου και μετά να βγάζουμε συμπεράσματα χωρίς να προτρέχουμε μόνο για την δημιουργία εντυπώσεων.
Σε κάθε περίπτωση όμως η ΠΟΓΕΔΥ δεν εφησυχάζει και έχει κατά καιρούς κάνει πολλές παρεμβάσεις σε ότι αφορά το θέμα του περιβάλλοντος γενικά και την διαχείριση των υδάτινων πόρων ειδικά.
Για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή υπενθυμίζουμε την θέση μας και τα πολλά έγγραφα που έχουμε κάνει για την αλόγιστη τοποθέτηση ανεμογεννητριών στα βουνά, αλλά και φωτοβολταϊκών (φ/β) συστημάτων σε παραγωγική γη. Δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός, τόσο δικαιωνόμαστε αφενός για το γεγονός ότι όλη αυτή η άναρχη κατάσταση μόνο κακό κάνει στο περιβάλλον (καταστροφή των βουνών μας και αλλαγή του μικροκλίματος στις περιοχές με φ/β), αλλά και στην τσέπη μας καθώς τελικά οι ΑΠΕ αποδεικνύονται πολύ ακριβές. Δεν θα υιοθετήσουμε αβίαστα τις υποψίες και κατηγορίες ότι για πάρα πολλές φωτιές στις ορεινές περιοχές ευθύνονται οι ανεμογεννήτριες (συγκεκριμένα αυτοί που πρόκειται να τις εγκαταστήσουν), αλλά ο λαός λέει ότι «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά» και εδώ δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολύ και τα δύο.
Ειδικότερα για το θέμα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, τουλάχιστον από το 2017 που με «ανώμαλο» τρόπο επέστρεψε η εποπτεία των τοπικών οργανισμών εγγείων βελτιώσεων (Τ.Ο.Ε.Β) από τους ΟΤΑ Α΄ στους ΟΤΑ Β΄, έχουμε κάνει παρεμβάσεις τόσο προς την Ένωση Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝ.Π.Ε), όσο και προς τους Περιφερειάρχες εν΄όψη των κατά περίπτωση εξαγγελθέντων αλλαγών στους οργανισμούς των περιφερειών τους. Λίγες ήταν οι Περιφέρειες που μας άκουσαν (π.χ. Δυτικής Μακεδονίας και Δυτικής Ελλάδας), ενώ οι περισσότερες είτε δεν έκαναν απολύτως τίποτα, είτε έκαναν άλλα αντ΄ άλλων (π.χ. της Θεσσαλίας).
Στις προτάσεις αυτές η Ομοσπονδία μας (Π.Ο.ΓΕ.Δ.Υ) ζητούσε την επαναδημιουργία και ενίσχυση των δομών εγγείων βελτιώσεων στις Περιφέρειες της χώρας και την ενίσχυσή τους με γεωτεχνικούς και άλλους ειδικούς επιστήμονες και με τεχνολογικό εξοπλισμό, ώστε να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο συντονισμό του συνόλου των φορέων που εμπλέκονται στη διαχείριση των αρδευτικών υδάτων προς όφελος των παραγωγικών τάξεων και του περιβάλλοντος.
Συγκεκριμένα τα πειράματα-εγκλήματα που η πολιτεία κάνει στην διαχείριση του νερού για την άρδευση των αγρών και τον έλεγχο των τοπικών οργανισμών εγγείων βελτιώσεων (Τ.Ο.Ε.Β) είναι συνεχόμενα και διαρκή. Αρχικά ο νόμος «Καλλικράτης από 1-1-2011 μετάφερε τον έλεγχο των Τ.Ο.Ε.Β από τις τέως Νομαρχίες στους Νέους Δήμους, διαλύοντας τις υπηρεσίες εγγείων βελτιώσεων (Υ.Ε.Β) και στην συνέχεια, μετά από επτά χρόνια από το τέλος του 2017, μετάφερε τον έλεγχο και εποπτεία στις Περιφέρειες με ένα θολό καθεστώς.
Στο μεσοδιάστημα, εξαιτίας της προφανούς αδυναμίας των Δήμων, κανένας έλεγχος και εποπτεία δεν υπήρχε και το εξειδικευμένο προσωπικό των Υ.Ε.Β που από τις τέως Νομαρχίες μεταφέρθηκε στις Περιφέρειες είτε ασχολήθηκε με άλλα αντικείμενα, είτε συνταξιοδοτήθηκε σιγά-σιγά. Σε κάθε περίπτωση και δεδομένης της χρονικής συγκυρίας νέοι διορισμοί ποτέ δεν έγιναν και σε ελάχιστες Περιφέρειες επανιδρύθηκαν οι Υ.Ε.Β (Δ/νσεις ή Τμήματα Εγγείων Βελτιώσεων). Στην Θεσσαλία δε, οι αρμοδιότητες εποπτείας και ελέγχου των Τ.Ο.Ε.Β αντί να μεταφερθούν σε νέες Δ/νσεις ή Τμήματα Εγγείων Βελτιώσεων ή έστω στις Δ.Α.Ο-Δ.Α.Ο.Κ, εκχωρήθηκαν από την Περιφερειακή Διοίκηση της στα Τμήματα Υδροοικονομίας, τα οποία αφενός ήταν υποστελεχωμένα, αφετέρου το αντικείμενο που είχαν ήδη ήταν υπεραρκετό και εντελώς διαφορετικό στην ουσία και στο πνεύμα από αυτό που τους εκχωρήθηκε.
Αντί όλων όσων εμείς προτείνουμε η πολιτεία με αφορμή το πλημμυρικό φαινόμενο «Ντάνιελ» του καλοκαιριού του 2023, προχώρησε στο πείραμα της δημιουργίας του οργανισμού – τέρατος του ΟΔΥΘ Α.Ε για την διαχείριση των υδάτων στην Θεσσαλία, ο οποίος είναι το πρώτο βήμα για την εκχώρηση των υδάτων στον ιδιωτικό τομέα και σιγά - σιγά αποσκοπούν αυτό το πείραμα να το εφαρμόσουν και στις άλλες περιφέρειες. Ήδη ακούγεται ως ο επόμενος «σταθμός» η Κρήτη και βλέπουμε.
Εμείς αυτό που προτείνουμε για τον σωστό έλεγχο των Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων και κατ΄ επέκταση της ορθής διαχείρισης των υδάτινων πόρων στην γεωργία είναι, να αναβαθμιστούν οι λειτουργίες των υπηρεσιών των Περιφερειών της χώρας, να δημιουργηθούν δομές (δ/νσεις και τμήματα) Εγγείων Βελτιώσεων και να στελεχωθούν με αρμόδιους γεωτεχνικούς επιστήμονες (Γεωπόνους και Γεωλόγους), αλλά και άλλους τεχνικούς επιστήμονες.
Εναλλακτικά και εάν πράγματι η Πολιτεία θέλει να κάνει μία μεγάλη και θεσμική παρέμβαση στην συνολική διαχείριση των υδάτινων πόρων και του νερού για ύδρευση, άρδευση και βιομηχανική χρήση και δεν επιθυμεί απλά να αναβαθμίσει και ενισχύσει τις υπάρχουσες δομές, τότε θα μπορούσε να πάρει μαθήματα από το καλύτερο μοντέλο διαχείρισης που υπάρχει στην «γειτονιά» μας και είναι αυτό του Ισραήλ. Εκεί το νερό το σέβονται ως έναν εθνικό πόρο ζωής και βασικό στοιχείο της ύπαρξης του κράτους τους. Οι ιδιώτες εμπλέκονται μόνο στην αφαλάτωση στις παράκτιες περιοχές.
Δεδομένου ότι οι αλλαγές του κλίματος μας οδηγούν όλο και πιο κοντά σε αυτό του Ισραήλ, καλούμε την κυβέρνηση να το αντιγράψει.
Να δημιουργήσει ένα Εθνικό - Κρατικό Οργανισμό Υδάτων με αρμοδιότητα από τον Έβρο έως την Γαύδο και να ξεχάσει τα πειράματα τύπου Ο.Δ.Υ.Θ Α.Ε.
Ειλικρινά πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι μία ειλικρινή, έντιμη και γενναία απόφαση για την ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων και την αντιμετώπιση της επερχόμενης λειψυδρίας. Εάν θέλεις να κάνεις κάτι σωστό μαθαίνεις από τους καλύτερους που έχουν συνθήκες ανάλογες με σένα και τέτοιοι είναι οι Ισραηλινοί».