Το Σάββατο και την Κυριακή, 27 και 28 Μαΐου 2023, θα πραγματοποιηθεί το «9ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Επιτραπέζιας Ελιάς Καλαμάτας».

Το Φεστιβάλ θα λάβει χώρα στο συνεδριακό κέντρο του Elite City Resort, στην παραλία της πόλης. Το συνδιοργανώνουν ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καλαμάτας, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, οι δήμοι Καλαμάτας, Πύλου - Νέστορος και Τριφυλίας, το Επιμελητήριο Μεσσηνίας και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

Παράλληλα θα διεξαχθεί ο διαγωνισμός ελαιολάδου όπου επιτροπή γευσιγνωσίας των διαγωνιζόμενων ελαιολάδων θα απαρτίζεται από γευσιγνώστες ελαιολάδου, παραγωγούς, επισκέπτες και από εκπρόσωπους φορέων.

Ο ΑγροΤύπος είναι χορηγός επικοινωνίας του 9ου Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Επιτραπέζιας Ελιάς Καλαμάτας.

Ο κ. Μιχάλης Αντωνόπουλος, πρόεδρος Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού (ΑΕΣ) Καλαμάτας, που είναι ο συνδιοργανωτής της εκδήλωσης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «Θα πραγματοποιηθούν σημαντικές παρουσιάσεις και ομιλίες που αφορούν  το παρόν και το μέλλον της ελαιοπαραγωγής.

Οι βασικοί άξονες των ομιλητών θα αφορούν:

• Αθροιστική συσσώρευση Φυτοφαρμάκων στις τροφές και ελαιόλαδο
• Κλιματική αλλαγή και προσαρμογή στην ελαιοκαλλιέργεια του 2030
• Σύγχρονοι τρόποι ελαιοσυγκομιδής, ελαιοποίησης κόστος καλλιέργειας ανά εδαφικές ενότητες και ζώνες.
• Επισκέψεις στα ελαιοτριβεία με την καινούργια νομοθεσία 
• Νομοθετικές αλλαγές στη λειτουργία των ελαιοτριβείων και στην ελαιοκομία

Σημαντική ομιλία θα κάνει ο κ. Roberto Garcia Ruiz, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Xαέν (Ισπανία), στην οποία θα παρουσιάσει την έρευνα που έχει κάνει, με τη βοήθεια του προγράμματος Sunstolive, για την  ελαιοκαλλιέργεια της Ισπανίας και το πως έχει επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το θέμα που θα αναφερθεί ο κ. Χριστοφόρου Ευάγγελος, Διευθυντής Εργαστηρίου Ηλεκτρονικών Αισθητηρίων του ΕΜΠ, ο οποίος με την βοήθεια της τεχνολογίας κατάφερε να κάνει καταγραφεί του DNA του ελαιολάδου. Ουσιαστικά μιλάμε για την ιχνηλασιμότητα του ελαιολάδου με τεχνικές φθορισμού. Με αυτό τον τρόπο θα γνωρίζουμε από που προέρχεται το ελαιόλαδο που καταναλώνουμε.

Όλες τις εξελίξεις και τα νέα δεδομένα για την άρδευση αλλά και την μέτρηση των υπόγειων υδάτων θα αναφέρει ο κ. Κώστας  Χαρτζουλάκης, Γεωπόνος ερευνητής και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου ελιάς και υποτροπικών φυτών. Έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε τα αποθέματα των υδάτων που έχουμε γιατί έτσι μπορούμε να κάνουμε μια πιο ορθολογική χρήση τους.

Θα υπάρχει επίσης ομιλία και για τα επισκέψιμα ελαιοτριβεία, τις προδιαγραφές και παρεχόμενες υπηρεσίες που αναφέρει η ελληνική νομοθεσία. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τα ελαιοτριβεία της περιοχής να πάρουν την πιστοποίηση και να γίνουν επισκέψιμα. 

Ένα ακόμη θέμα που θα παρουσιαστεί είναι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για το ανθρακικό αποτύπωμα στην καλλιέργεια και πώς μπορούν να επωφεληθούν οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί. Ο ΑΕΣ Καλαμάτας έχει ήδη ξεκινήσει την σχετική διαδικασία και αναμένεται σε περίπου ένα έτος να έχει πάρει την σχετική πιστοποίηση».

Φέτος υπάρχει μια ελαιοκομική χρονιά σχετικά όψιμη, λόγω των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Επίσης λόγω της μεγάλης περσινής παραγωγής ελαιολάδου στις περισσότερες περιοχές της χώρας αναμέναμε φέτος μικρότερη παραγωγή.

Όμως οι συνεχόμενες βροχοπτώσεις αρχίζουν να προβληματίζουν τους παραγωγούς σε θέματα φυτοπροσίας (μυκητολογικές και εντομολογικές ασθένειες).

Ο εκπρόσωπος της ΔΑΟΚ Λακωνίας, Ιωάννης Ράλλης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «σε πολλά χωράφια της περιοχής είναι ορατός ο δάκος αν και ακόμη δεν έχουν τοποθετηθεί παγίδες. Οι καιρικές συνθήκες έχουν ευνοήσει τους πληθυσμούς. Θα πρέπει να υπάρξει προσοχή και συντονισμός φέτος στην δακοκτονία. Το θετικό είναι ότι έχουμε όψιμη ανθοφορία και καρπόδεση. Ελπίζουμε στα τέλη Ιουνίου που θα ξεκινήσουν οι ψεκασμοί από ΔΑΟΚ να υπάρχουν και καλές καιρικές συνθήκες για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε το δάκο και να μην δημιουργήσει προβλήματα στη νέα παραγωγή του ελαιολάδου».

Κάποιες περιοχές έχουν πρόβλημα με το δάκο, ενώ άλλες περιοχές με την ακαρπία.  Μειωμένη αναμένεται να είναι η φετινή παραγωγή στις ελιές Χαλκιδικής σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις. Μιλάμε για άδεια δέντρα που δεν άνθισαν ούτε έχουν καρπίδιο.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος της ΕΑΣ Πολυγύρου, Ευάγγελος Ευαγγελινός, «εξήντα χρόνια στην καλλιέργεια ελιάς δεν έχω ξαναδεί τέτοια εικόνα. Το 2021 είχαμε σοβαρά προβλήματα και οι παραγωγοί δεν πήραν καμιά ενίσχυση από το κράτος. Φέτος όμως η εικόνα στα δέντρα είναι ακόμη χειρότερη. Πολλές ελιές (επιτραπέζιες και ελαιοποιήσιμες) δεν άνθισαν και δεν πρόκειται να δώσουν καρπό. Θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς της Χαλκιδικής».

Ο πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου (Biolivia), Δημήτρης Ευαγγελινός, «ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει την ακαρπία. Περιμένουμε όμως ένα επίσημο έγγραφο από τον ΕΛΓΑ ότι έχουμε μείωση της παραγωγής λόγω ακαρπίας. Η προϊσταμένη του ΕΛΓΑ Θεσσαλονίκης έχει υποσχεθεί ότι μετά την καπρόδεση (μέσα Ιουνίου) θα πάνε εκτιμητές του Οργανισμού στα χωράφια να καταγράψουν το πρόβλημα. Επίσης έχει υποσχεθεί και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ότι θα πραγματοποιήσει μια έρευνα για το πρόβλημα στην περιοχή».  
 

Έχοντας ήδη φθάσει στο μέσον της καλλιεργητικής περιόδου για το 2023 κρίνεται επιτακτικό να προχωρήσουν οι διαδικασίες την άμεση έκδοση του εθνικού εφαρμοστικού πλαισίου για τα προγράμματα του τομέα ελαιόλαδου και επιτραπέζιας ελιάς. Αυτό ζητά σε επιστολή της προς το ΥπΑΑΤ η ΕΘΕΑΣ.

Αναφέρεται ειδικά στις διαδικασίες επιλογής και εφαρμογής των υποχρεωτικών συλλογικών οικολογικών σχημάτων (που ακόμη δεν έχουν βγει οι Εφαρμοστικές) αλλά και στους όρους και τις προϋποθέσεις αναγνώρισης των Οργανώσεων Παραγωγών ως Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (Ο.Ε.Φ.).

Η επιστολή της ΕΘΕΑΣ αναφέρει τα εξής:

«Ως γνωστό σημαντική αλλαγή στη νέα ΚΑΠ 2023-27, αποτελούν τα τομεακά προγράμματα, ένα εκ των οποίων αποτελεί αυτό του Ελαιόλαδου και της Επιτραπέζιας Ελιάς.

Η Εθνική Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών - ΕΘΕΑΣ στην οποία μέλη της είναι οι σημαντικότερες οργανώσεις αγροτών που δραστηριοποιούνται στην ελαιοκαλλιέργεια ζήτησε με τα δύο έγγραφά της στις 7.7.2022 και 20.12.022 να συμμετέχει θεσμικά και ενεργά στις υπηρεσιακές ομάδες έργου, που προετοιμάζουν, τις εφαρμοστικές των νέων τομεακών προγραμμάτων της νέας ΚΑΠ 2023-202, προκειμένου αυτά να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό για τους συνεταιρισμούς, τους παραγωγούς και την ίδια την καλλιέργεια.

Έχοντας ήδη φθάσει στο μέσον της καλλιεργητικής περιόδου για το 2023 κρίνεται επιτακτικό να προχωρήσουν οι διαδικασίες την άμεση έκδοση του εθνικού εφαρμοστικού πλαισίου για τα προγράμματα του τομέα ελαιόλαδου και επιτραπέζιας ελιάς, με το οποίο θα εξειδικευθούν όσα καταρχήν αναφέρονται στο κεφάλαιο του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου (Σ.Σ) “Ελαιόλαδο και επιτραπέζια ελιά” σελ. 663- 704 και ειδικότερα:

i. Τους όρους και τις προϋποθέσεις αναγνώρισης των Οργανώσεων Παραγωγών ως Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (Ο.Ε.Φ.) και μάλιστα με αυξημένο κύκλο εργασιών (μεγαλύτερο των 800.000€), όπως αναφέρεται στη σελίδα 672 του Σ.Σ. και

ii. Τις διαδικασίες επιλογής και εφαρμογής των υποχρεωτικών συλλογικών οικολογικών σχημάτων που αναφέρεται στη σελίδα 674 του Σ.Σ και μάλιστα με ποσοστό μεγαλύτερο ή ίσο του 45% του προϋπολογισμού του επιχειρησιακού σχεδίου.

Ζητούμε την άμεση σύγκλιση των ομάδων εργασίας προκειμένου να μη διακινδυνεύσουμε την απώλεια των σχετικών πόρων για τα νέα 5-ετή προγράμματα Ο.Ε.Φ., καθώς και τη συμμετοχή της ΕΘΕΑΣ κατά τη διαμόρφωση των σχεδίων, όπου έχουμε προετοιμασθεί για κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων, ώστε να αποφευχθούν προβλήματα εφαρμογής και απώλειας πόρων για την ελαιοκαλλιέργεια».

Η ​​​​Green Land Co-farming καταγράφει μια μακρά πορεία επιτυχημένης δραστηριοποίησης στον τομέα της παραγωγής και της πώλησης ελαιοκομικών προϊόντων. 

Τα αδέλφια της οικογένειας Ξηρογιάννη συσπειρώθηκαν το 2013, έπειτα από την επίπονη περίοδο της οικονομικής κρίσης, και δημιούργησαν την άνω ομάδα, η οποία αποτελείται από νέους αγρότες και τεχνολόγους τροφίμων, με έδρα την Στέρνα Μεσσηνίας.

Κατά την προσπάθεια εκκίνησης του άνω επιχειρηματικού εγχειρήματος ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέρνας Μεσσηνίας, όπως σημειώνει η παραγωγός Ιουλία Ξηρόγιαννη, υπήρξε αρωγός, καθώς τους παρείχε τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και μηχανήματα με τη μορφή παροχής υπηρεσιών. Σήμερα, η Green Land Co-farming καλλιεργεί ένα μεγάλο αριθμό ελαιοδέντρων, που εκτείνονται σε χίλια στρέμματα γης. Παράλληλα, φροντίζει κάθε χρόνο να αυξάνει την παραγωγή της με την φύτευση νέων δένδρων ελιάς είτε σε νέες εκτάσεις, τις οποίες αγοράζουν, είτε σε εκτάσεις που ήδη κατέχουν. Βέβαια, όπως εξηγεί η κ. Ιουλία Ξηρόγιαννη, η αύξηση στην απόδοσης της ετήσιας παραγωγής με την φύτευση νέων ελαιοδένδρων είναι μικρή αλλά σταθερή, καθώς «τα ελαιόδεντρα τα οποία έχουν φυτευτεί την τελευταία τριετία, έχουν μικρότερη παραγωγικότητα».

Ελιές Καλαμών και η παραδοσιακή συνταγή του χαράγματος και του ξεπρικρίσματος

Δύο χρόνια έπειτα από το ξεκίνημα της, η Green Land Co-farming επέκτεινε την ενασχόληση της και στην παραγωγή της ελιάς Καλαμών. Έχοντας ως στόχο, μάλιστα, να διαφοροποιηθούν από την αγορά, ώστε να μπορέσουν να ανταγωνιστούν την παραγωγική δυναμικότητα των διάφορων άλλων εταιρειών στον χώρο των ελαιοκομικών προϊόντων, η οικογένεια Ξηρόγιαννη «επέστεψε» στην παραδοσιακή συνταγή του χαράγματος και του ξεπρικρίσματος της ελιάς. Η απόφαση τους αυτή όχι μόνο τους βοήθησε στο να διακριθούν από την υπόλοιπη αγορά αλλά και στο να κερδίσουν μια πληθώρα βραβείων σε διαγωνισμούς ποιότητας. Μέσα στην επόμενη διετία από την σύλληψη της άνω ιδέας δημιούργησαν και το πρώτο τους τυποποιητήριο ελιάς.

Η συγκομιδή των ελαιοδένδρων

Η διαδικασία της συγκομιδής έχει άμεση επίπτωση τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα της παραγωγής των ελαιοκομικών προϊόντων, είτε πρόκειται για ελαιόλαδο είτε για βρώσιμες ελιές. Μάλιστα, η παραγωγός Ιουλία Ξηρόγιαννη τόνισε ότι «η διαδικασία της συγκομιδής είναι αυτή που θα καθορίσει την ποιότητα της Κορωνέικης ποικιλίας, την οποία και παράγουμε, όσο και της ελιάς Καλαμών, η οποία, μάλιστα, είναι αρκετά ευαίσθητη».
Στην Green Land Co-farming κατά την συγκομηδή «ντύνουν» το κάτω μέρος της ελιάς με μεγάλα πανιά, ώστε η χρήση των μηχανημάτων, τα οποία έχουν τη μορφή «χτένας» με δόνηση, να μην «τραυματίζουν» το δένδρο. Εν συνεχεία, οι ελιές τοποθετούνται σε τελάρα χωρητικότητας 300 κιλών αντί των σακιών, καθώς, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η παραγωγός «οι ελιές στα σακιά συμπιέζονται, πατώντας η μια την άλλη». Την ίδια κιόλας ημέρα της συγκομιδής προχωρούν στην διαδικασία της ελαιοποίησης και έως τις 21:00 το βράδυ, η ποσότητα των ελαιοποιήσιμων ελιών μετατρέπεται σε λάδι, το οποίο μπαίνει σε ανοξείδωτες δεξαμενές, συνδυασμένες με συμπλήρωμα αδρανούς αζώτου.

Πιστοποιημένη βιολογική καλλιέργεια 

Η Green Land Co-farming, επιλέγοντας ορθές πρακτικές καλλιέργειας με φιλικές προς το περιβάλλον διαδικασίες, έχει λάβει πιστοποίηση για την βιολογική της καλλιέργεια, με την κα Ξηρόγιαννη να σημειώνει ότι «προσπαθούμε όσο το δυνατόν να μην επεμβαίνουμε στη φυσική χλωρίδα και πανίδα των εκτάσεων που έχουμε τις καλλιέργειες μας». Συγκεκριμένα: 

• Τα ξερά χορτάρια, που συλλέγονται κατά το «καθάρισμα» των εκτάσεων, χρησιμοποιούνται ως λίπασμα για τα δέντρα. 
• Επιλέγεται βιολογικό ράντισμα και όχι χρήση ισχυρών φαρμάκων. 
• Δεν οργώνουν το έδαφος, παρά μόνο όταν κάνουν χρήση γραβάλου, το οποίο δεν ανακατεύει το χώμα. 
• Προσεκτικό  κλάδεμα και μόνο όταν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Αναφορικά με το κλάδεμα η παραγωγός Ιουλία Ξηρόγιαννη εκμυστηρεύτηκε στον ΑγροΤύπο, ότι μπορεί να αφήσουν να περάσει ένα διάστημα 3 χρόνων προτού κλαδέψουν τις ελιές και μόνο, μάλιστα, όταν οι παραγωγοί κρίνουν ότι χρειάζεται να «καθαρίσουν» εσωτερικά τα δέντρα από ξηρά κλαριά και φύλλα. 
Ωστόσο, παρά τις εργασίες, στις οποίες επιδίδονται, για μια φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια, όπως η ίδια τονίζει, φέτος σε μέρος της καλλιέργειας τους ανιχνεύθηκαν στοιχεία φυτοφαρμάκων, γεγονός, το οποίο η παραγωγός αποδίδει στις ανελλιπείς μελέτες και στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται η περιφέρεια τον ψεκασμό για τον δάκο, επηρεάζοντας έτσι την ποιότητα της ελιάς και του ελαιόλαδου των καλλιεργητών, που επιθυμούν οι καλλιέργειες τους να λάβουν βιολογική πιστοποίηση. Εντούτοις, το βιολογικό λάδι διατηρεί την τιμή πώλησης σε ικανοποιητικά επίπεδα, γεγονός που  αποζημιώνει την σκληρή δουλειά για την εξασφάλιση της βιολογικής καλλιέργειας.

Εξαγωγή στο εξωτερικό και το πρότζεκτ Fruits of solidarity

Ήδη κατά το ξεκίνημα του άνω εγχειρήματος των αδερφών Ξηρόγιαννη η τύχη ήταν με το μέρος τους, καθώς η ποιότητα του λαδιού που παρήγαγαν ήταν πολύ καλή και αυτό τους οδήγησε στην απόφαση να στείλουν δείγματα σε αρκετούς διεθνείς διαγωνισμούς. Παράλληλα, στην εξαγωγή των ελαιοκομικών προϊόντων τους, συνέβαλε και το γεγονός, ότι αρκετοί φίλοι τους, που διέμεναν εκτός χώρας, λειτούργησαν ως δίαυλο επικοινωνίας με την αγορά στο εξωτερικό. 
Η Green Land Co-farming έχει καταφέρει μέσω του πρότζεκτ Fruits of solidarity, το οποίο αποτελείται από τρείς συνεταιρισμούς, με έναν εξ αυτών να είναι της οικογένειας Ξηρόγιαννη, να πουλά τα προϊόντα της κατευθείαν στους τελικούς καταναλωτές. Πιο συγκεκριμένα, σε συνεργασία με ορισμένους ΜΚΟ της Γερμανίας και της Αυστρίας διοργανώνεται μια φορά το χρόνο μια καμπάνια με online καταστήματα, από τα οποία παρέχεται η δυνατότητα σε κάποιον καταναλωτή των άνωθεν χωρών να παραγγείλει ένα προϊόν από την ηλεκτρονική πλατφόρμα και να το παραλάβει από ένα κεντρικό σημείο της χώρας του. Το 80% των πωλήσεων της Green Land Co-farming γίνεται με αυτόν τον τρόπο, ενώ αξίζει να σημειωθεί, ότι με το 10% από τα κέρδη υποστηρίζουν συλλόγους και δράσεις της χώρας μας με κοινωνικό ή περιβαλλοντολογικό περιεχόμενο. 

Καινοτομίες, βραβεία και αγροτουρισμός

Η Green Land Co-farming έχει αποσπάσει μια πληθώρα βραβείων ποιότητας από τις συμμετοχές της σε διεθνείς διαγωνισμούς, οι οποίοι έχουν πραγματοποιηθεί στην Ιταλία, το Λονδίνο, το Λος Άντζελες και το Τόκυο. Ιδιαίτερη θέση, ωστόσο, κατέχει το τελευταίο βραβείο που κατέκτησε στο Παρίσι, το οποίο μάλιστα αποτελεί βραβείο καινοτομίας, όπου διαγωνίστηκαν με τις «Kalamata baked olives», ένα υγιεινό σνακ ψημένων ελιών.
Επιπροσθέτως, με αφορμή το φόρουμ που διοργανώθηκε από το σύλλογο εστίασης Μεσσηνίας με θέμα την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας σε όλους τους τομείς που συνδέονται με την εστίαση, τα ξενοδοχεία και τις τοπικές εμπορικές επιχειρήσεις, η Green Land Co-farming παρουσίασε το «Μix ξηρών καρπών», με πρωταγωνιστή στη γεύση την ελιά «Kalamata baked olive», το αράπικο φιστίκι και τη σταφίδα. 
Αναμφισβήτητα, τα αδέλφια της οικογένειας Ξηρόγιαννη γνωρίζουν να τολμούν και ως αποτέλεσμα αυτού διακρίνονται και επεκτείνονται. Μάλιστα, ήδη από το 2019 έχουν στρέψει το βλέμμα τους προς τον αγροτουρισμό, όπου μέσω της πλατφόρμας Open Farms ομάδες ατόμων από διάφορα μέρη του κόσμου έρχονται στα κτήματα τους στη Στέρνα Μεσσηνίας με σκοπό να ζήσουν την εμπειρία της αγροτικής ζωής, καθώς και να μάθουν και να συμβάλλουν στην καλλιέργεια της ελιάς.

Οι ελαιοπαραγωγοί της Σάμου ζητούν να τους καταβληθούν αποζημιώσεις για ακαρπία την περίοδο 2020-2021, όπως έδωσαν στη Λέσβο.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γιώργος Λάφης, αγρότης και πρόεδρος Πανσαμιακός Αγροτικός Σύλλογος, «οι αγρότες στη Μυτιλήνη αποζημιώθηκαν για την ακαρπία στα ελαιόδεντρα για την ελαιοκομική περίοδο 2020-2021, με 21 ευρώ ανά στρέμμα. Αυτό σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση de minimis στους ελαιοκαλλιεργητές της Λέσβου που είχε δημοσιευτεί σε ΦΕΚ τον περασμένο Δεκέμβριο.

Στο νησί της Σάμου είχαμε το ίδιο πρόβλημα της ακαρπίας με αυτό της Λέσβου και την ίδια χρονική περίοδο. Κάναμε συζητήσεις με τοπικούς φορείς αλλά το μόνο που εισπράξαμε ήταν υποσχέσεις.

Το ΔΣ του Πανσαμιακού Αγροτικού Συλλόγου ήρθε σε επικοινωνία με εκπρόσωπο της Ομοσπονδίας των Αγροτικών Συλλόγων στη Μυτιλήνη, ο οποίος επιβεβαίωσε την πίστωση στους λογαριασμούς τους, τονίζοντας ότι δε σταμάτησαν να διεκδικούν και να καλούν τους αγρότες να συσπειρωθούν στους Συλλόγους τους για να ικανοποιηθεί τα συγκεκριμένο αίτημα καθώς και άλλα. 

Και ρωτάμε εμείς; Οι αγρότες στη Σάμο, ίδιας περιφέρειας με το νησί της Λέσβου, είναι δεύτερης κατηγορίας αγρότες; Καλώς αποζημιώθηκαν οι συνάδελφοί μας και πίεσαν τους αρμόδιους προς αυτή την κατεύθυνση. Εμείς εδώ στη Σάμο τα τελευταία χρόνια έχουμε έρθει αντιμέτωποι με καύσωνες, λειψυδρία, καταστροφή από δάκο. Είναι ώρα να μας λάβουν κι εμάς υπ’ όψιν. Πόσο μάλλον όταν την τελευταία χρονιά ήρθαμε αντιμέτωποι και με αύξηση του εκθλιπτικού δικαιώματος στα λιοτρίβια από 14% στο 18% και παρά τις παρεμβάσεις μας στους ελαιοτριβείς, σε βουλευτή, Περιφέρεια και Δήμους, απάντηση ακόμα δεν έχουμε λάβει. 

Επιπλέον, ενώ ήταν να πληρωθούμε την επιδότηση για τις συνδεδεμένες (διατήρηση παραδοσιακής ελιάς στα νησιά του Αιγαίου κ.α.) που πληρωνόμασταν μέχρι τέλη Μαρτίου, ακόμα δεν έχει μπει στους λογαριασμούς μας τίποτα. 

Με βάση τα παραπάνω ζητάμε την άμεση ενίσχυση - αποζημίωσή μας για την ακαρπία των ελαιώνων μας για τη χρονική περίοδο 2020-2021, όπως στο νησί της Μυτιλήνης, ενώ δε σταματάμε να διεκδικούμε: μείωση του κόστους παραγωγής, κατώτατες εγγυημένες τιμές, την αναπλήρωση του εισοδήματός μας, αλλαγή κανονισμού του ΕΛΓΑ για προστασία από κάθε φυσική καταστροφή και νόσο, τη μη περικοπή των επιδοτήσεών μας, τη μη περικοπή των βασικών ενισχύσεων, τη μη κατάργηση του πρασινίσματος, τη μη περικοπή των συνδεδεμένων ενισχύσεων σε προϊόντα, και γενικότερα στήριξη των βιοπαλαιστών αγροτών και του πρωτογενούς τομέα.

Συνεχίζουμε με συντονισμό της δράσης μας με τους αγροτικούς Συλλόγους ειδικά στην Περιφέρειά μας».

Θυμίζουμε ότι και οι ελαιοπαραγωγοί της Χαλκιδικής ζητούν αποζημιώσεις για την ακαρπία για το ίδιο χρονικό διάστημα.

Μειωμένη αναμένεται να είναι η φετινή παραγωγή στις ελιές Χαλκιδικής σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις. Όπως φαίνεται θα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επαναληφθεί το φαινόμενο της ακαρπίας που είχαμε το 2021 και δημιούργησε πολλά προβλήματα στους παραγωγούς.

Ο πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου (Biolivia), Δημήτρης Ευαγγελινός, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «τα δέντρα αυτή την εποχή είναι σε ταξιανθίες αλλά βλέπουμε παντού άδεια χωράφια. Οι γεωπόνοι στην περιοχή εκτιμούν ότι τα δέντρα θα ανθίσουν 15 - 20 Ιουνίου. Όμως ακόμη δεν έχουμε ταξιανθίες και είμαστε μήνα Μάιο. Έχω επισκεφτεί μεγάλο αριθμό χωραφιών και βλέπω παντού αυτή την εικόνα.

Πρέπει να μας προβληματίσει το φαινόμενο της ακαρπίας. Το 2021 είχαμε σοβαρά προβλήματα και οι παραγωγοί δεν πήραν καμιά ενίσχυση από το κράτος. Οι καιρικές συνθήκες φαίνεται ότι έχουν δημιουργήσει στρες στα δέντρα. Επίσης υπάρχουν και ποιλλές μυκητολογικές ασθένειες.

Εκτιμώ ότι υπάρχει πρόβλημα με θερμοκρασίες και ακραία καιρικά φαινόμενα. Τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου είχαμε ποιλύ χαμηλές θερμοκρασίες που επηρέασαν τα δέντρα. Πάντως σε αντίθεση με τις βρώσιμες ελιές οι λαδοελίες έχουν καλύτερη εικόνα και μιλάμε για δέντρα που είναι στο ίδιο χωράφι. Βλέπουμε ότι η βρώσιμη ελιά Χαλκιδικής βάλλεται πρώτη από όλες τις ποικιλίες από την κλιματική αλλαγή. 

Το 2022 είχαμε μια καλή χρονιά όσον αφορά την παραγωγή ελιάς Χαλκιδικής αλλά υπήρξε ανομοιογένεια στις αποδόσεις ανάλογα την κάθε περιοχή. Είχαμε μια παραγωγή γύρω στους 150.000 τόνους. Φέτος αναμένεται μια μείωση της παραγωγής και δεν είναι μόνο η παρενιαυτοφορία. Θα είμαστε πολύ τυχεροί αν δούμε την παραγωγή να φτάσει τους 40.000 τόνους. 

Οι παραγωγοί είναι προβληματισμένοι από την εικόνα των δέντρων. Πρόσφατα είχα ταξιδέψει στην Ιταλία και με ενημέρωσαν ότι η Κομισιόν διαθέτει ένα «ταμείο» με κονδύλια για τους παραγωγούς που έχουν προβλήματα στο εισόδημά τους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξουμε και τις καλλιεργητικές φροντίδες και να προσαρμοστούμε και εμείς οι παραγωγοί στα νέα δεδομένα. Θα πρέπει οι ελαιοπαραγωγοί πάντως να προετοιμαστούμε για μια δύσκολη χρονιά που έρχεται».  

Τις ποσότητες που διακινήθηκαν το 2022 στην ελληνική αγορά σκευασμάτων βιοδιεγερτών και μιγμάτων θρεπτικών στοιχείων με βιοδιεγερτικές ουσίες ανακοίνωσε ο Σύνδεσμος Παραγώγων και Εμπόρων Λιπασμάτων (ΣΠΕΛ).

Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει τα εξής:

Ο ΣΠΕΛ πρωτοπόρος για άλλη μια φορά πραγματοποίησε την πρώτη καταμέτρηση στα προϊόντα λίπανσης με βιοδιεγέρτες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά από τα μέλη του ΣΠΕΛ. 

Οι Εταιρείες - Μέλη του ΣΠΕΛ διαχρονικά είναι αυτές που έχουν φέρει στην Ελληνική Αγορά καινοτόμες τεχνολογίες και πρωτοπόρα προϊόντα θρέψης και λιπάσματα, καθώς και ολοκληρωμένες λύσεις για την ανάπτυξη της Ελληνικής Γεωργίας και την αντιμετώπιση σημαντικών προβλημάτων θρέψης των καλλιεργειών της χώρας μας. 

Ο κλάδος της θρέψης φυτών αναπτύσσει συνεχώς καινοτόμα προϊόντα βιοδιεγερτών που συμπληρώνουν τις λύσεις λίπανσης και είναι προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές συνθήκες της χώρας και τις ανάγκες του Έλληνα αγρότη. Συγκεκριμένα οι βιοδιεγέρτες αποτελούν προϊόντα που ενισχύουν το δυναμικό των καλλιεργειών, αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της λίπανσης, αντιμετωπίζουν τις αβιοτικές καταπονήσεις των καλλιεργειών, αυξάνοντας την αντοχή των φυτών σε συνθήκες στρες, μειώνουν τις απώλειες των θρεπτικών στοιχείων, βελτιώνουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αγροτικών προϊόντων και αυξάνουν το μετασυλλεκτικό χρόνο διατήρησής τους. 

Η διαμόρφωση της διαδικασίας για τη συγκέντρωση των στοιχείων για την αγορά των βιοδιεγερτών είναι το αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας που πραγματοποιείται εδώ και έναν χρόνο από τα μέλη του ΣΠΕΛ και συγκεκριμένα από την Επιτροπή των βιοδιεγερτών του ΣΠΕΛ. 

Για το σκοπό αυτό έχει αναπτύξει ειδική ψηφιακή πλατφόρμα καταμέτρησης, σε ένα περιβάλλον φιλικό προς το χρήστη, που εγγυάται την ασφάλεια της ψηφοφορίας, εξασφαλίζει τη μη ταυτοποίησης του χρήστη (ανωνυμία) και τη καταγραφή του περιεχομένου της κάθε συμμετοχής (μυστικότητα). Μεγάλη και αξιοσημείωτη ήταν η συμμετοχή των εταιρειών- μελών του ΣΠΕΛ που συμμετείχαν στη διαδικασία, αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη δυναμική αυτών των προϊόντων. Στη διαδικασία συμμετείχαν 42 εταιρείες, εκπροσωπώντας το 90% των εταιρειών που διακινούν προϊόντα λίπανσης με βιοδιεγέρτες στην Ελληνική αγορά. 

Οι κατηγορίες που συμπεριλήφθηκαν ως βιοδιεγέρτες είναι χουμικές ενώσεις, εκχυλίσματα φυκών, εκχυλίσματα φυτικών μερών, προϊόντα υδρόλυσης- αμινοξέα, μικροβιακά εμβόλια, ανόργανες ενώσεις, άλλες κατηγορίες, μίγματα βιοδιεγερτών -δυο ή περισσότερες βιοδιεγερτικές ουσίες χωρίς θρεπτικά στοιχεία-, καθώς και μίγματα ιχνοστοιχείων με βιοδιεγερτές (μια ή περισσότερες βιοδιεγερτικές ουσίες με ένα ή περισσότερα ιχνοστοιχεία). 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το 2022 στην Ελληνική Αγορά διακινηθήκαν σκευάσματα βιοδιεγερτών συνολικού όγκου 4.482 τόνοι.

Παράλληλα, καταμετρήθηκαν και τα μίγματα Θρεπτικών στοιχείων με βιοδιεγερτικές ουσίες (μια ή περισσότερες βιοδιεγερτικές ουσίες με ένα ή περισσότερα κύρια ή/και δευτερεύοντα ΘΣ) σε στερεή και υγρή μορφή. 

Με βάση τα αποτελέσματα τα μίγματα Θρεπτικών στοιχείων εμπλουτισμένων με βιοδιεγερτικές ουσίες που διακινήθηκαν το έτος 2022 στην ελληνική αγορά ήταν 9.626 τόνοι. 

Με βάση τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι ο κύριος όγκος των προϊόντων αυτών διακινούνται στην ελληνική αγορά με την εθνική νομοθεσία, δηλαδή είτε ως Λιπάσματα Νέου Τύπου (ΚΥΑ 291180_11034_02), είτε ως Υποβοηθητικά Ανάπτυξης Φυτών (ΚΥΑ 217217_04). 

Η συγκέντρωση στοιχείων για την αγορά των βιοδιεγερτών αναδεικνύει το σημαντικό ρόλο που κατέχουν αυτά τα προϊόντα στον κλάδο των λιπασμάτων, καθώς και τη μεγάλη προστιθέμενη αξία που προσδίδουν στα ελληνικά γεωργικά προϊόντα με όρους ποιότητας και ποσότητας

Νέα πώληση ελαιολάδου είχαμε στην Λακωνία στην τιμή των 5,70 ευρώ το κιλό. Η πώληση του ελαιολάδου έγινε από το ελαιοτριβείο Κολοκούρης - Βλάχος που είναι στην περιοχή Βλαχιώτη.

Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Βλάχος, ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου, «την Τετάρτη (26/4) έγινε εμπορική συμφωνία για πώληση δύο βυτίων έξτρα παρθένου ελαιολάδου, οξύτητας 0,25, το οποίο είχε παραχθεί τον Οκτώβριο του 2022. Η τιμή πώλήσης ανήλθε στα 5,70 ευρώ το κιλό. Πάντως υπάρχουν ακόμη αρκετά αποθέματα ελαιολάδου στην περιοχή γιατί οι παραγωγοί δεν φαίνεται να βιάζονται να πουλήσουν».

Προβλήματα στην Ισπανία
Στο μεταξύ στην Ισπανία υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στον ελαιοκομικό κλάδο που απειλούν την βιωσιμότητά του, τονίστηκε σε συνέδριο για την καινοτομία που διοργανώθηκε από την ισπανική Ένωση Νέων Αγροτών (Asociación Agraria jovenes Agricultores - ASAJA) της Σεβίλλης.

Όπως τονίστηκε μεταξύ άλλων η αύξηση του κόστους, η μείωση της στήριξης από την ΚΑΠ και η ξηρασία απειλούν την επιβίωση των ελαιοκαλλιεργειών στην χώρα.

«Για την μείωση του κόστους καλλιέργειας και την προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες της αγοράς οι ελαιοπαραγωγοί θα πρέπει να στραφούν σε νέες ποικιλίες (ανθεκτικές στην ξηρασία) που θα πρέπει γίνουν σε πυκνές φυτεύσεις», ανέφεραν οι ομιλητές.

Πάντως ο ελαιοκομικός κλάδος της χώρας συμφωνεί ότι η νέα ΚΑΠ αφήνει μεγάλο αριθμό ελαιοκαλλιεργητών, που είναι ετεροεπαγγελματίες, εκτός ενισχύσεων, κάτι που μειώνει την ανταγωνιστικότητά τους και επιβαρύνει το κόστος παραγωγής.

Την Τετάρτη 5 Απριλίου, το Πολυτεχνείο Κρήτης στα πλαίσια του ερευνητικού έργου WaysTUP! πραγματοποίησε ανοικτό μαθησιακό σεμινάριο με θέμα τη «Μεταφορά καλών πρακτικών στην αξιοποίηση της λυματολάσπης, του κατσίγαρου και του κομπόστ ως αγροτικά προϊόντα».
Εισηγητής του σεμιναρίου ήταν ο καθηγητής Νικόλαος Νικολαΐδης ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της τετραετούς έρευνας της ομάδας του για τη μετατροπή της λυματολάσπης σε βιοκάρβουνο, καθώς και τα αποτελέσματα πιλοτικής εφαρμογής βιοκάρβουνου σε αγροτικές καλλιέργειες.
Ειδικότερα, παρουσίασε τα αποτελέσματα χρήσης του βιοκάρβουνου σε πειράματα αγρού και θερμοκηπίου για καλλιέργεια ντομάτας, την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του βιοκάρβουνου ως εδαφοβελτιωτικό και βιοδιεγερτικό, και τις διαδικασίες για τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης του (ιδιότητες και δοσολογίες). Επίσης έκανε οικονομική ανάλυση του προϊόντος και της διαδικασίας παραγωγής του, και συγκριτική αξιολόγηση με διεθνή, ευρωπαϊκά και ελληνικά πρότυπα.
Η συμμετοχή εκπροσώπων Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης, Περιφερειακών Διευθύνσεων, αγροτών και αγροτικών συνεταιρισμών από όλη την Ελλάδα, ήταν μεγάλη.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του WaysTUP!

Σε βροχοπτώσεις, τον υπόλοιπο Απρίλιο και τον μήνα Μάιο, ελπίζουν οι Ισπανοί για να καταφέρουν να έχουν φέτος μια μέση παραγωγή ελαιολάδου.

Οι καύσωνες όταν τα ελαιόδεντρα ανθούσαν την περασμένη άνοιξη και τα προβλήματα ξηρασίας από το περασμένο καλοκαίρι αναμένεται να επηρεάσουν και την φετινή παραγωγή. 

Όπως υποστηρίζουν οι ισπανικές αγροτικές οργανώσεις COAG, ASAJA, UPA και Cooperativas Agro-alimentarias, ο ελαιώνας έχει δύο κρίσιμες περιόδους, στις οποίες χρειάζεται το νερό, αυτές είναι οι μήνες Απρίλιος - Μάιος που έχουμε την ανθοφορία και αυτή της ωρίμανσης του καρπού που είναι τον μήνα Σεπτέμβριο.

Αυτή την εποχή τα ελαιόδεντρα φαίνεται να είναι στρεσαρισμένα λόγω της ξηρασίας των προηγούμενων ετών. Επίσης στις αρχές της Άνοιξης είχαμε υψηλές θερμοκρασίες, κάτι που αναμένεται να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη νέα παραγωγή. Από την άλλη οι υψηλές τιμές στα λιπάσματα ανάγκασαν πολλούς παραγωγούς να μην κάνουν καλές λιπάνσεις στα ελαιόδεντρα.

Η καλλιέργεια φαίνεται να έχει μια πρωιμότητα κατά δύο εβδομάδες. Το νερό αυτή την εποχή είναι απαραίτητο για να μην έχουμε προβλήματα στην επερχόμενη παραγωγή ελαιολάδου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και Ελέγχου Τροφίμων (AICA), που εξέδωσε τον Μάρτιο του 2023, η περυσινή ισπανική παραγωγή ελαιολάδου (περίοδος 2022/2023) ανήλθε στους 652.086 τόνους, ποσότητα που είναι μικρότερη και από το αρνητικό ρεκόρ παραγωγής που είχαμε την περίοδο 2012/2013, όταν παρήχθησαν στην χώρα 652.687 τόνοι.

Εκδικάστηκε, την Τρίτη (4/4/2023), στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) η προσφυγή του ΣΥΜΕΠΟΠ (Σύλλογος Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων Προστατευτόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και άλλων φορέων της Μεσσηνίας, κατά της πρόσφατης απόφασης του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Γεωργαντά, για το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Κατά της συγκεκριμένης απόφασης, που ουσιαστικά ενεργοποιεί την απόφαση του πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Βαγγέλη Αποστόλου και η οποία πριν ένα περίπου χρόνο είχε κριθεί αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει προσφύγει εκτός από τον ΣΥΜΕΠΟΠ, η Περιφέρειας Πελοποννήσου και δήμοι της Μεσσηνίας.

Απέναντι στους φορείς από τη Μεσσηνία βρίσκονται ενώσεις τυποποιητών, σύλλογοι και επιμελητήρια από άλλες περιοχές της χώρας, όπως η ΠΕΜΕΤΕ, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας κ.α.

Οι δύο πλευρές κατέθεσαν τους ισχυρισμούς τους, με τους Μεσσήνιους να υποστηρίζουν το δικαίωμά τους στην ονομασία ΠΟΠ και την αντίθετη πλευρά να ισχυρίζεται ότι τυχόν ακύρωση της απόφασης Γεωργαντά θα σήμαινε την απώλεια περίπου 200.000.000 ευρώ για το εθνικό εισόδημα, το οποίο αποφέρουν οι εξαγωγές της επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών.

Η νέα απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί τους επόμενους μήνες.

Υπενθυμίζεται από τον ΑγροΤύπο ότι στην πρώτη τους προσφυγή οι φορείς από τη Μεσσηνία δικαιώθηκαν στο ΣτΕ, αλλά ήρθε η απόφαση Γεωργαντά να ενεργοποιήσει και πάλι τις προβλέψεις της απόφασης Αποστόλου.

Σε δύσκολη κατάσταση βρίσκονται οι παραγωγοί ελιάς Καλαμών που θέλησαν να αποθηκεύσουν το προϊόν τους. Η αγορά έχει παγώσει και οι έμποροι δίνουν τιμές σε πολύ χαμηλά επίπεδα. 

Από την άλλη οι παραγωγοί, που την περσινή χρονιά είχαν μεγάλα έξοδα, δεν είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν σε τόσο χαμηλές τιμές που ουσιαστικά είναι απαξιωτικές για αυτό το προϊόν. 

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Χρήστος Καραδήμας, διευθυντής στον Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Στυλίδας, «η αγορά έχει παγώσει και οι παραγωγοί είναι πολύ απογοητευμένοι από την όλη κατάσταση. Υπάρχει πρόβλημα στην ζήτηση και χαμηλές τιμές. Οι τιμές για όποιον επιθυμεί να πουλήσει αυτή την εποχή είναι... τελάρου, δηλαδή γύρω στα 1,10 έως 1,20 ευρώ το κιλό το 200άρι, όσο ξεκίνησε η ελιά στη συγκομιδή. Μόνο που τώρα ο παραγωγός έχει επωμιστεί και τη φύρα και δεν έχει περιθώριο κέρδους. Κανένας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην αγορά αλλά το σίγουρο είναι ότι στο εξωτερικό (η ελιά Καλαμών είναι εξαγώγιμο προϊόν) έχει πρόβλημα η ζήτηση λόγω της οικονομικής κρίσης και του πληθωρισμού».

Ο κ. Παναγιώτης Πουλάκος, τέλος, διαχειριστής στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Πετρίνας Λακωνίας δήλωσε στον ΑγροΤύπο τα εξής: «τον Φεβρουαρίου κάναμε μια δημοπρασία 90 τόνων ελιάς Καλαμών φετινής (2022) εσοδείας, με μέση τιμή στο 1 ευρώ το κιλό. Στην συνέχεια η τιμή έπεσε ακόμη περισσότερο και σήμερα έχει φτάσει να πωλούνται οι ελιές στα 80 και 90 λεπτά το κιλό το 200άρι. Πολλοί παραγωγοί στην περιοχή έχουν αποθηκεύσει ελιές. Έχουν έξοδα και απώλειες στην παραγωγή. Οι έμποροι δεν φαίνεται να θέλουν να ανεβάσουν τις τιμές αλλά καΙ οι παραγωγοί δεν σκοπεύουν να πουλήσουν σε τόσο χαμηλές τιμές».

Αναβολή για την επόμενη Τρίτη (4 Απριλίου) η προγραμματισμένη για σήμερα συζήτηση από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) της νέας προσφυγή φορέων της Μεσσηνίας ενάντια στην πρόσφατη απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Γιώργου Γεωργαντά, για το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Θυμίζουμε ότι η συνεδρίαση του ΣτΕ θα γίνει με νέα αναβαθμισμένη, επταμελή, αντί πενταμελή σύνθεση.

Η νέα προσφυγή, που αρχικά ήταν προγραμματισμένη να συζητηθεί στο ΣτΕ στις 24 Ιανουαρίου, έχει κατατεθεί από 12 φορείς της Μεσσηνίας (μεταξύ αυτών και Περιφέρεια Πελοποννήσου).

Απέναντι στους φορείς από τη Μεσσηνία βρίσκονται ενώσεις τυποποιητών, σύλλογοι και επιμελητήρια από άλλες περιοχές της χώρας, όπως η ΠΕΜΕΤΕ, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, τα Επιμελητήρια Αιτωλοακαρνανίας, Λακωνίας και Φθιώτιδας, οι Δήμοι Στυλίδας, Καμένων Βούρλων και Λοκρών.

Υπενθυμίζεται από τον ΑγροΤύπο ότι στην πρώτη τους προσφυγή οι φορείς από τη Μεσσηνία δικαιώθηκαν στο ΣτΕ, αλλά ήρθε η απόφαση Γεωργαντά να ενεργοποιήσει και πάλι τις προβλέψεις της απόφασης Αποστόλου.

Tην έντονη ανησυχία της για το μέλλον του ελαιοκομικού τομέα στη χώρα μας, εξαιτίας της ανεπάρκειας των όποιων προβλεπόμενων πολιτικών και μέτρων στήριξης, εκφράζει με επιστολή της η ΠΟΓΕΔΥ.

Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής: Η ελαιοκαλλιέργεια έχει ανεβάσει τη χώρα μας στην τρίτη θέση των ελαιοπαραγωγών χωρών παγκοσμίως με την ποιότητα (ποιοτικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που δίνουν την ευκαιρία ακόμη και για την εμπορία με ισχυρισμό διατροφής και υγείας) του ελληνικού ελαιολάδου να είναι ασυναγώνιστη καθιστώντας μας πρωταθλητές παγκόσμια, ενώ παράλληλα ο κλάδος της επιτραπέζιας ελιάς εμφάνισε ρεκόρ εξαγωγών την περυσινή χρονιά. 

Αναλογιστείτε έναν άλλο Τομέα στον οποίο είμαστε παγκόσμια πρωτοπόροι, πάρτε ως παράδειγμα την ποντοπόρο ναυτιλία και ψάξτε πως ως πολιτεία έχουμε ειδικές προβλέψεις για αυτήν. 

Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι οι Έλληνες αρμόδιοι θα έδιναν την δέουσα σημασία στην ελαιοκαλλιέργεια, παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα στο Στρατηγικό Σχέδιο της νέας ΚΑΠ, βαρύτητα που της ανήκει και που θα την αναγνώριζε ως θεμελιακό στοιχείο της Ελληνικής Γεωργίας αλλά και αυταπόδεικτο σήμα κατατεθέν του Ελληνικού Πολιτισμού και του αγροτικού μας περιβάλλοντος. 

Η εκούσια έλλειψη βαρύτητας στην νούμερο ένα δενδρώδη καλλιέργεια γίνεται χαρακτηριστική μέσα από την εκπεφρασμένη δημόσια άποψη που έχει διατυπωθεί από τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Υπ.Α.Α.Τ. κ. Μπαγινέτα, σε απάντηση των αιτημάτων Παραγωγικών Φορέων για την μεγαλύτερη ενίσχυση της ελαιοκαλλιέργειας, στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ 2023-2027. 

Άποψη κατά την οποία η ελαιοκαλλιέργεια δεν χρειάζεται πρόσθετη στήριξη καθώς τυγχάνει να έχει πολλούς ετεροεπαγγελματίες μιας και μόλις το 20% των εκμεταλλεύσεων κατέχονται από επαγγελματίες Αγρότες!! Άποψη η οποία ακόμη και αν αρχικά διατυπώθηκε από τον προαναφερθέντα Γενικό Γραμματέα, εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι υιοθετήθηκε από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του ΥπΑΑΤ. 

Πρέπει να σας αναφέρουμε ότι πέραν του ότι η υψηλή συμμετοχή ετεροεπαγγελματιών στους κλάδους της Γεωργικής Παραγωγής αποτελεί χαρακτηριστικό της Ελληνικής Γεωργίας γενικότερα, οι κύριοι στόχοι της ΚΑΠ είναι η ενίσχυση της παραγωγής ασφαλών και ποιοτικών τροφίμων και η ενίσχυση για τη διατήρηση της Περιβαλλοντικής Αειφορίας και του Αγροτικού Περιβάλλοντος. 

Για το λόγο αυτό οι ενισχύσεις χορηγούνται στους «ενεργούς Αγρότες», δηλαδή σε αυτούς που ασκούν αγροτική δραστηριότητα και όχι μόνο στους κατά κύριο επάγγελμα Αγρότες. Επιπλέον, η αποδοχή τέτοιων λογικών περί ετεροεπαγγελματιών οδηγεί στον αποκλεισμό από το σύστημα ενισχύσεων χιλιάδων μικροϊδιοκτητών (κάτω των 4 στρεμμάτων) οι οποίοι όμως ως σύνολο αποτελούν κρίσιμη μάζα για την Ελληνική ελαιοκαλλιέργεια, με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό για την εγχώρια ελαιοπαραγωγή. 

Φαίνεται όμως ότι μέσω της επίκλησης ύπαρξης των Ετεροεπαγγελματιών Ελαιοκαλλιεργητών προφανώς προκρίθηκε το «τσουβάλιασμα» της ελαιοκαλλιέργειας μέσα στην «περιφέρεια» βασικών ενισχύσεων των δενδρωδών καλλιεργειών, το οποίο συντελεί στην ανακατανομή της βασικής ενίσχυσης από τα υψηλής αξίας - πάλαι ποτέ – ιστορικά «ελαιοδικαιώματα» σε άλλα μικρότερης αξίας άλλων δενδρωδών καλλιεργειών. 

Η προσπάθεια σύγκλισης εντός μιας «περιφέρειας» ενισχύσεων, πέρα από το αφήγημα της «δίκαιης κατανομής», πρακτικά σημαίνει μεταφορά ενισχύσεων από καλλιέργειες (εν προκειμένω ελιά) – άρα και περιοχές όπου υπάρχουν – σε άλλες καλλιέργειες και συνεπώς σε άλλες περιοχές. Έτσι η κατέχουσα εξέχουσα θέση σε στρέμματα αλλά και σε όγκο παραγωγής ελαιοκαλλιέργεια «αιμορραγεί» ως προς την βασική ενίσχυση προς ήσσονος σημασίας δενδρώδεις καλλιέργειες (σε εκτάσεις, παραγωγή αλλά και μοναδική εμπορικότητα-brand) με τις οποίες μπαίνει στο ίδιο σακί ως προς την βασική ενίσχυση. 

Και στον Τομέα όμως των συνδεδεμένων ενισχύσεων, η μεταφορά αυτή και αιμορραγία του Ελαιοκομικού Κλάδου διευκολύνεται από την πολιτική επιλογή να μην στηριχθεί ο κλάδος επιτραπέζιας ελιάς, έστω και για την εμβληματική ποικιλία Καλαμών, όπως συνέβη π.χ. στα μήλα, μέσω των συνδεδεμένων ενισχύσεων. 

Αντί λοιπόν να ενισχυθεί περαιτέρω ο Τομέας, με ενίσχυση παραγωγής ποιοτικών προϊόντων, επιλέγεται η πλήρης απένταξή του από το σύστημα συνδεδεμένων ενισχύσεων, σαν να μην είναι γνωστό ότι η επιτραπέζια ελιά βάλλεται εμπορικά από ανταγωνίστριες χώρες οι οποίες καπηλεύονται το εμπορικό μας όνομα «Καλαμών», την ίδια στιγμή που θα έπρεπε να στηριχθεί η επέκταση της καλλιέργειας αυτής, ειδικά σε παραδοσιακές περιοχές της Νότιας Πελοποννήσου όπου φυλλοροεί. 

Το πρόβλημα της αναιμικής στήριξης της ελαιοκαλλιέργειας επιτείνεται και από την πρόταση εφαρμογής παρεμβάσεων μέσω των νεοσεισερχόμενων στην ΚΑΠ λεγόμενων «οικολογικών σχημάτων» όπου η οικονομική ενίσχυση που προβλέπεται για την ένταξη σε αυτά δεν αντανακλά ούτε στο ελάχιστο τις δεσμεύσεις που πρέπει να αναληφθούν για την λήψη της. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι το μέχρι τώρα πρασίνισμα είχε ως προϋπόθεση την τήρηση κωδίκων ορθής Γεωργικής πρακτικής, οι απαιτήσεις πλέον πολλαπλασιάζονται σε σχέση και με την εφαρμογή νέων μεθόδων ελέγχου (monitoring) και περιπλέκουν περισσότερο τα πράγματα. 

Πέρα όμως από την χρηματοδότηση του Ελαιοκομικού Τομέα από τον πρώην πρώτο πυλώνα και στον Τομέα της Εμπορίας της ελιάς και του ελαιολάδου, υπάρχουν πολλές φωνές που κάνουν λόγο για εκτεταμένα φαινόμενα «μη συμμορφώσεων», τα οποία ο Ελεγκτικός Μηχανισμός του ΕΦΕΤ αδυνατεί να αντιμετωπίσει λόγω υποστελέχωσης, απαξίωσης αλλά και ελλείμματος οράματος και στρατηγικής όλα τα τελευταία χρόνια. 

Συνέπεια της έλλειψης επαρκών ελέγχων στην αγορά είναι αφενός να κινδυνεύει η τιμή του Παραγωγού και αφετέρου να αμφισβητείται η γνησιότητα και η ποιότητα του ξακουστού Ελληνικού «έξτρα παρθένου ελαιόλαδου» και των επιτραπέζιων ελιών ποικιλίας «Καλαμών». Η εξαιρετική πρωτοβουλία, επί υπουργίας του κ. Λιβανού, για την στοχευμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων του κλάδου, φαίνεται ότι έχει μείνει στα αζήτητα καθώς ουδείς γνωρίζει τι απέγιναν οι προτάσεις που κατέθεσε η Ομάδα Εργασίας για την ανάπτυξη Εθνικής Στρατηγικής στον Τομέα του ελαιολάδου που είχε συσταθεί τον Οκτώβριο του 2021. 

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι οι προτάσεις της δεν έτυχαν σχετικής «έγκρισης» από τους γνωστούς Επαγγελματίες λομπίστες Συνδικαλιστές μιας και δεν διαθέτουν τέτοιες καλλιέργειες στα μέρη τους. Στον Τομέα των συλλογικοτήτων, οι Οργανώσεις Παραγωγών του κλάδου ακόμα αναμένουν με αγωνία την έκδοση σχετικής ΥΑ για τα νέα προγράμματα των Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων. 

Η προκήρυξη των νέων προγραμμάτων για την φετινή χρονιά έπρεπε να είχε βγει ήδη και ακόμα αγνοείται η τύχη της. Ακόμη και εκεί που φαίνεται ότι «καλά πήγε αυτό», καθιστώντας βέβαια το ΥπΑΑΤ ένα Υπουργείο Αγροτικών Αποζημιώσεων, ήταν στην ανέμελη χορήγηση ενισχύσεων και αποζημιώσεων λόγω του COVID, του παγετού, του πολέμου της Ουκρανίας κ.α.. 

Αλλά ακόμα και εκεί οι εξαγγελίες με την πραγματικότητα απέχουν παρασάγγας. Οι επιπτώσεις των καιρικών φαινομένων, της κλιματικής αλλαγής, του πολέμου και της πανδημίας εκδηλώθηκαν κυρίως και κατά προτίμηση μόνο στα πυρηνόκαρπα και όχι στις ελιές. Εάν σε αυτά συμπεριληφθεί και η νομοθετική εμπλοκή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την παροχή δυνατότητας απαλλοτρίωσης ιδιωτικών εκτάσεων (άρα και ελαιώνων) για την υλοποίηση έργων σχετικών με ΑΠΕ, τότε από όλα τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ελαιοκαλλιέργεια στη χώρα μας εισέρχεται σε επικίνδυνα μονοπάτια απαξίωσης και εγκατάλειψης, δείχνει δε την απομόνωση του ΥπΑΑΤ από την διαφύλαξη της Αγροτικής Παραγωγής. 

Βέβαια, την ίδια στιγμή που στην χώρα μας γίνονται τα παραπάνω οι άλλοι δύο βασικοί ανταγωνιστές μας, η Ισπανία και η Ιταλία, θωράκισαν την ελαιοκαλλιέργεια μέσα από τα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΑΠ με διάφορα ειδικά μέτρα, όπως εντάσσοντας μέρος ή το σύνολο των ελαιώνων τους στις συνδεδεμένες ενισχύσεις και φυσικά διαθέτοντας όλες τις απαραίτητες Διοικητικές Υποδομές για να στηρίξουν τον κλάδο, την ίδια στιγμή που το ελληνικό ΥπΑΑΤ, πολυδιασπασμένο σε Φορείς, Οργανισμούς και την εμβληματική κατά τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Βορίδη «πολυεπίπεδη διακυβέρνηση» παραπαίει, αδύναμο να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. 

Κατόπιν τούτων, σας καλούμε να αντιληφθείτε την κρισιμότητα της στιγμής και να υλοποιηθούν άμεσα, ειδικά μέτρα και δράσεις για τη στήριξη της ελαιοκαλλιέργειας της χώρας πριν είναι πολύ αργά, άλλως ο Αγροτικός Κόσμος γνωρίζει ότι …..«έχουμε ελιές και ελίδια, έχουμε και αγριελίδια».

Σε δημοπρασία πώλησης έξτρα παρθένου ελαιολάδου, εσοδείας 2022-2023 και οξύτητας 0,37%, προχώρησε η Ομάδα Παραγωγών Βακιώτες ΙΚΕ από το Ηράκλειο της Κρήτης, την Τετάρτη, 15 Μαρτίου 2023.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Νικόλαος Λέριος, παραγωγός και υπεύθυνος εμπορίας ελαιολάδου της Ομάδας, «είχαμε τρεις προσφορές από ντόπιους τυποποιητές. Οι δύο έδιναν τιμή στα 5 ευρώ και η τρίτη στα 5,03 ευρώ το κιλό, την οποία και κάναμε αποδεκτή. Η ποσότητα αφορούσε 21,5 τόνους έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Έχουμε ακόμη περίπου 50 τόνους στις αποθήκες μας αλλά δεν βιαζόμαστε να προχωρήσουμε σε πώληση».

Καρκίνωση (Pseudomonas  savastanoi)
Η συγκομιδή έχει ολοκληρωθεί και σε πολλές ελαιοπαραγωγικές περιοχές θα ξεκινήσει το κλάδεμα. Μια σοβαρή ασθένεια της ελιάς που μπορεί να παρατηρηθεί αυτή την εποχή στην ελιά είναι η καρκίνωση, που προκαλείται από το βακτήριο Pseudomonas savastanoi το οποίο εισέρχεται στο δέντρο μέσα από τις πληγές και σχισμές των κλαδιών που γίνονται στην συγκομιδή και στο κλάδεμα.

Η αντιμετώπιση της καρκίνωσης περιλαμβάνει:

• την αφαίρεση και κάψιμο των κλαδίσκων και κλάδων που έχουν εμφανίσει τους χαρακτηριστικούς όγκους. Στους μεγάλους βραχίονες συνιστάται να γίνεται αφαίρεση όγκων και απολύμανση των πληγών με διάλυμα χαλκούχου σκευάσματος.
• την αξιοποίηση των ψεκασμών χαλκούχων σκευασμάτων, οποίοι ετησίως πραγματοποιούνται για την αντιμετώπιση του κυκλοκόνιου και οι οποίοι επιδρούν ανασχετικά στον πολλαπλασιασμό και στην διάδοση του βακτηρίου.

Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Νικόλαος Λέριος, «για την αντιμετώπιση της καρκίνωσης κάνουμε αμέσως μετά την συγκομιδή ψεκασμούς με χαλκούχα. Φέτος είχαμε μια καθυστέρηση της συγκομιδής λόγω αυξημένης παραγωγής και έλλειψης εργατών γης. Εκτιμώ ότι στα μέσα Μαρτίου αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί τα κλαδέματα από τους περισσότερους παραγωγούς της περιοχής. Πρέπει να γίνει με προσοχή η αφαίρεση των κλαδιών που έχουν καρκίνωση κατά την διάρκεια του κλαδέματος».

Από την πλευρά του ο ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος του ΑΣ Νηλέας, κ. Γιώργος Κόκκινος, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «θα πρέπει να γίνει με προσοχή η αφαίρεση και η καταστροφή των κλαδιών που έχουν καρκίνωση. Πολλοί παραγωγοί κάνουν πρώιμο κλάδεμα από τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου. Επίσης επειδή κατά την συγκομιδή χτυπάμε τα κλαδιά και έχουν πληγές, που μπορεί να συμβάλουν στην διάδοση της καρκίνωσης, καλό θα είναι να κάνουμε ψεκασμούς με χαλκούχα για να αποτρέψουμε την μόλυνση».   

Το νέο νομοσχέδιο του ΥπΑΑΤ για τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ περιλαμβάνει, στο άρθρο 49, την λειτουργία του ελαιοκομικού μητρώου.

Όπως αναφέρει οι παραγωγοί, μεταποιητές, τυποποιητές και έμποροι προϊόντων ελαίας, ιδίως του ελαιολάδου, των ελιών και των πυρηνελαίων, υποβάλλουν σε τακτά χρονικά διαστήματα δηλώσεις συγκομιδής, παραγωγής, μεταποίησης, τυποποίησης, εμπορίας, τιμών και αποθεμάτων των προϊόντων αυτών, οι οποίες διασταυρώνονται με το Σύστημα Γεωγραφικών Πληροφοριών Ελαιοκομικού Τομέα (Ελαιοκομικό Μητρώο).

Η υποβολή των δηλώσεων θα γίνεται μέσω ψηφιακής υπηρεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προσβάσιμης μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (ΕΨΠ-gov.gr).

Με Υπουργική Απόφαση, που θα υπογραφεί μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου θα καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις, με βάση τις οποίες υποβάλλονται οι δηλώσεις, ειδικότερα θέματα σχετικά με τους υπόχρεους, το περιεχόμενο των δηλώσεων, η διαδικασία υποβολής και ελέγχου αυτών, η διαδικασία τήρησης και ενημέρωσης του Ελαιοκομικού Μητρώου. Επίσης θα προβλέπονται και πρόστιμα για όσους δεν κάνουν δηλώσεις. 

Επίσης με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης θα καθορίζονται ο τρόπος λειτουργίας της πλατφόρμας και οι τεχνικές λεπτομέρειες τήρησης και επεξεργασίας των στοιχείων που καταχωρίζονται, καθώς και ζητήματα διασύνδεσης της υπηρεσίας με άλλες ψηφιακές βάσεις δεδομένων (ΟΣΔΕ κ.α.).

Μέχρι σήμερα η αιτήσεις στο ελαιοκομικό μητρώο γίνονταν μέσω ΔΑΟΚ. Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο προϊστάμενος της ΔΑΟΚ Τριφυλίας, Αντώνης Παρασκευόπουλος, «ποτέ δεν λειτούργησε το ελαιοκομικό μητρώο. Δεν έχει γίνει σωστή καταγραφή, όπως γίνεται στο αμπελουργικό μητρώο. Υπάρχουν λάθη και αρκετές επικαλύψεις και δεν είναι συνδεδεμένο με τη δήλωση ΟΣΔΕ. Θα πρέπει να ξαναγραφεί από την αρχή. Λένε ότι θα γίνεται με ηλεκτρονικό τρόπο η καταγραφή στοιχείων αλλά θα πρέπει να υπάρχουν άτομα για να κάνουν και τους ελέγχους». 

Σε απελπιστική κατάσταση χιλιάδες οικογένειες αγροτών στις περισσότερες παραγωγικές ζώνες της χώρας με εσπεριδοειδή και ελιές.

Με καθαρά... αρνητικό πρόσημο η καλλιέργεια Κλημεντίνης φέτος στην Ελλάδα, αλλά και της ελιάς Καλαμών, με τους παραγωγούς να δηλώνουν απογοητευμένοι όχι μόνο από την κατάσταση στο εμπόριο, αλλά και από την χαρακτηριστική αδράνεια της πολιτείας και ειδικά του ΥπΑΑΤ, που όπου θέλει βρίσκει και δίνει ενισχύσεις και de mimimis. Οι παραγωγοί τονίζουν με νόημα μιλώντας στον ΑγροΤύπο ότι η ώρα της κάλπης πλησιάζει και ότι θα τιμωρήσουν παραδειγματικά, όσους αδιαφορούν για την κατάστασή τους.

Ο κ. Αντώνης Σταμάτης είναι μεγάλος παραγωγός με Κλημεντίνες και ελιές Καλαμών από την περιοχή της Γουριάς Μεσολογγίου, μια περιοχή που βασίζεται στην καλλιέργεια κυρίως της ελιάς Καλαμών, αλλά και των εσπεριδοειδών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μιλώντας στον ΑγροΤύπο: «φέτος η κατάσταση στην περιοχή μας είναι απερίγραπτα κακή και ο αγροτικός κόσμος αδυνατεί να καλύψει και τις βασικές του υποχρεώσεις. Εκτός από κάποια πολύ πρώιμα μανταρίνια που έπιασαν στο ξεκίνημα 40 λεπτά το κιλό, η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών με Κλημεντίνες, είτε εισέπραξε ψίχουλα, είτε και τίποτα. Τα πιο πολλά κτήματα έμειναν αμάζευτα και υπάρχουν κτήματα που πληρώθηκαν 8 και 10 λεπτά το κιλό. Την ίδια ώρα, τα συλλεκτικά στοίχιζαν 15 ολόκληρα λεπτά το κιλό, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μη μπει πολύς κόσμος στο χωράφι να μαζέψει. Εκτός όλων των άλλων είχαμε και τα γνωστά θέματα με τους εργάτες γης, που έχουν εξελιχθεί σε είδος... πολυτελείας, μαζεύουν όποτε θέλουν και ζητάνε όσα θέλουν. Σαν να μην έφτανε αυτό με τις Κλημεντίνες, ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα με τις ελιές Καλαμών. Οι έμποροι βγήκαν στο ξεκίνημα με τιμή τελάρου στα 1,10-1,20 το 200άρι και ο περισσότερος κόσμος πήγε το προϊόν στις κάδες για να πουλήσει αργότερα. Λόγω της μικροκαρπίας το στήσιμο, μια μέση τιμή δηλαδή στον παραγωγό, δεν ξεπερνά φέτος τα 70 λεπτά το κιλό, δηλαδή είμαστε κάτω από το κόστος και δεν μιλάει κανένας. Αντίθετα βλέπουμε να δίνονται ενισχύσεις έκτακτες και de minimis σε άλλες καλλιέργειες και άλλες περιοχές. Ο αγροτικός κόσμος θέλει να λιπάνει και να περιποιηθεί τα δέντρα του, αλλά όπως πάει η κατάσταση, θα δυσκολευτεί πολύ φέτος».

Για εξαιρετικά δυσχερή θέση στην οποία έχουν περιέλθει φέτος οι οικογένειες των ελαιοπαραγωγών στη Φθιώτιδα κάνει λόγο μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο κ. Γιώργος Μπουραμάς, αγρότης με ελιές Καλαμών, αλλά και άλλα προϊόντα, από τις Λιβανάτες Φθιώτιδας. Όπως τονίζει: «φέτος στην περιοχή μας υπήρχε μεγάλη και έντονη μικροκαρπία στις ελιές Καλαμών. Οι τιμές είναι στα τάρταρα και δεν κουνιέται φύλλο. Ο αγροτικός κόσμος έχει ανάγκες να καλύψει καλλιεργητικές και ο λογαριασμός φέτος είναι... μείον. Στο στήσιμο η ελιά δεν πιάνει ούτε 70-80 λεπτά επειδή είναι ψιλή και γενικά είμαστε κάτω από το κόστος. Πρέπει το κράτος να σκεφτεί σοβαρά να μας ενισχύσει ή να βάλει τάξη στην αγορά και να πατάξει επιτέλους τυχόν ελληνοποιήσεις, που καταρρακώνουν το εισόδημά μας».

Στα κάγκελα οι αγρότες και στην Άρτα, έμειναν δίχως εισόδημα

Για πολλά περιβόλια, τα οποία έμειναν αμάζευτα, κάνει λόγο από την πλευρά του μιλώντας στον ΑγροΤύπο, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Άρτας, κ. Νίκος Γκίζας. «Βασικό πρόβλημα παραμένει η εκτίναξη του κόστους παραγωγής. Πέρσι καλλιεργήσαμε με τα πάντα στα ύψη. Φέτος υπάρχει μια αποκλιμάκωση στις εισροές, αλλά δεν έχουμε επιστρέψει σε καμιά περίπτωση στο 2021. Μέσα σε όλα αυτά αναγκαστήκαμε σε πολλές περιπτώσεις να αφήσουμε τα μανταρίνια, της Κλημεντίνες αμάζευτες, καθώς είτε δεν τις έπαιρναν οι έμποροι, είτε δεν συνέφερε με τις τρέχουσες τιμές να τις μαζέψουμε. Βασικό πρόβλημα για μας είναι τα πανάκριβα εργατικά. Ο καθένας ζητάει ό,τι θέλει.  Αν οι τιμές στις Κλημεντίνες ήταν 25 λεπτά, στον παραγωγό δεν έμειναν παρά 10 λεπτά το κιλό. Αυτό επαναλαμβάνω, αν κατάφερε να πουλήσει, γιατί πολλές έμειναν στα δέντρα. Για ενίσχυση, φυσικά, ούτε λόγος...», σημειώνει ο ίδιος.

Αναλυτικό ρεπορτάζ-συνεντεύξεις για το θέμα των μανταρινιών και της ελιάς μπορείτε να διαβάσετε στο Περιοδικό Γεωργία - Κτηνοτροφία που κυκλοφορεί από τις 4 Μαρτίου στα περίπτερα όλης της χώρας

Το γλοιοσπόριο αποτελεί μία από τις σημαντικότερες μυκητολογικές ασθένειες της ελιάς, καθώς μπορεί να προκαλέσει ποικιλία συμπτωμάτων σε ελαιοποιήσιμες και επιτραπέζιες ποικιλίες. Αποτέλεσμα των προσβολών είναι σημαντική ποσοτική και ποιοτική υποβάθμιση της παραγωγής.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο προϊστάμενος της ΔΑΟΚ Τριφυλίας, Αντώνης Παρασκευόπουλος, «η περιοδική έξαρση της ασθένειας που παρατηρείται στα τελευταία χρόνια, φαίνεται να είναι στενά συνδεδεμένη με την αλλαγή των κλιματικών συνθηκών, όπως για παράδειγμα τα υψηλά επίπεδα σχετικής υγρασίας. Τα τελευταία χρόνια η προσβολή και η μόλυνση έχει επεκταθεί σε όλη τη δυτική Ελλάδα. Το παθογόνο προσβάλλει κυρίως τους καρπούς, προκαλώντας ποικίλα συμπτώματα, ενώ προσβολές παρατηρούνται στα άνθη και στα φύλλα.

Από τον Νοέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο οι καιρικές συνθήκες ευνόησαν σε μεγάλο βαθμό την μόλυνση από τον συγκεκριμένο μύκητα. Θα πρέπει οι ελαιοκαλλιεργητές της περιοχής να προχωρήσουν στις κατάλληλες καλλιεργητικές επεμβάσεις το επόμενο χρονικό διάστημα για να μην έχουν πρόβλημα στην ερχόμενη παραγωγή. Η ανθοφορία είναι το πιο κρίσιμο στάδιο για την εγκατάσταση του μύκητα. Σε αυτό το στάδιο συμβαίνουν οι πρωτογενείς μολύνσεις. Αν δεν νεκρωθούν τα άνθη και παραμείνει ο μύκητας στο δέντρο τότε υπάρχουν κίνδυνοι για περαιτέρω μολύνσεις και εξέλιξη της ασθένειας. Οι προσβολές στους καρπούς παρατηρούνται από τα αρχικά στάδια ανάπτυξης προκαλώντας σε περιπτώσεις έντονων προσβολών την πρόωρη πτώση τους.

Πρέπει οι παραγωγοί να κάνουν τις κατάλληλες καλλιεργητικές επεμβάσεις (κλάδεμα και αφαίρεση των αφυδατωμένων καρπών που παραμένουν πάνω στο δένδρο από την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο για να μειωθούν οι εστίες μόλυνσης). Όσον αφορά τη χημική αντιμετώπιση, κρίσιμη επέμβαση αποτελεί ο ψεκασμός με εγκεκριμένα μυκητοκτόνα κατά του κρόκιασμα των ταξιανθιών (μόνο το 3% - 5% των ανθέων έχουν ανοίξει). Στην περιοχή γίνονται οι επεμβάσεις από τα τέλη Μαρτίου. Αν διαπιστώσουμε μόλυνση συνίσταται και μια δεύτερη επέμβαση μετά την καρπόδεση. Οι εγκεκριμένες δραστικές ανήκουν στις ομάδες των γουανιδικών, διθειακαρβαμιδικών, στρομπιλουρινών, τριαζολών και χαλκούχων».

Ο πρόεδρος στον Αγροτικό Ελαιοπαραγωγικό Συνεταιρισμό Νηλέας, Γιώργος Κόκκινος, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «το γλοιοσπόριο μαζί με τον δάκο είναι οι σοβαρότερες ασθένειες στην ελαιοκαλλιέργεια. Για την αντιμετώπισή τους χρειάζονται ψεκασμοί που σημαίνει αυξημένο κόστος για τον παραγωγό. Εγώ πέρυσι αναγκάστηκα να κάνω 9 ψεκασμούς για να μπορέσω να έχω παραγωγή. Το 2016 εμφανίστηκαν για πρώτη φορά συστηματικά προβλήματα από το γλοιοσπόριο. Από τότε τα καιρικά φαινόμενα βοηθούν στην εξάπλωση των μολυσμάτων. Την φετινή περίοδο από τα μέσα Δεκεμβρίου και μετά είχαμε μολύνσεις λόγω της υψηλής θερμοκρασίας σε συνδιασμό με τα υψηλά επίπεδα υγρασίας.

Ένας ακόμη παράγοντας είναι η ελλειψη εργατών γης. Για να μην έχεις πρόβλημα από το γλοιοσπόριο θα πρέπει να ξεκινάς γρήγορα την συγκομιδή και να την έχεις ολοκληρώσεις μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου. Αν δεν βρίσκεις εργάτες τότε αναγκαστικά θα καθυστερήσει η συγκομιδή και οι χειμώνες είναι απρόβλεπτοι τα τελευταία χρόνια.

Αν εμφανιστεί η ασθένεια είναι αργά. Πρέπει ο παραγωγός να κάνει έναν προληπτικό ψεκασμό όταν ξεκινούν τα άνθη (κρόκιασμα) και είναι πολύ βασικός για την αντιμετώπιση του μύκητα. Επίσης η εμπειρία μου λέει ότι αν έχουμε βροχές στις αρχές του καλοκαιριού πρέπει να γίνει ακόμη ένας ψεκασμός. Από τον Σεπτέμβριο που θα ξεκινήσουν οι υγρασίες και οι βροχές θα πρέπει να επαναληφθούν. Χρειάζονται σχολαστικοί ψεκασμοί με πολύ καλή διαβροχή των δένδρων (περίπου 150 λίτρα το στρέμμα). Κάθε ψεκασμός πρέπει να γίνεται με τις εγκεκριμένες δραστικές και προστατεύει για περίπου 20 ημέρες. Τα σκευάσματα πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή και με την βοήθεια των γεωπόνων για να μην υπάρξει πρόβλημα με υπολείμματα».

Ο γεωπόνος και παραγωγός από τους Γαργαλιάνους κ. Ασημάκης Ντεμερούκας, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου «τρέχει» ένα τριετές ερευνητικό πρόγραμμα σχετικά με τα προβλήματα από το γλοιοσπόριο σε Μεσσηνία, Λακωνία και Αρκαδία. Το γλοιοσπόριο μπορεί να προσβάλλει τα φύλλα, τα άνθη, τους καρπούς, ενώ επηρεάζει σημαντικά και το παραγόμενο ελαιόλαδο, μέσω της προσβολής των καρπών. Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε σημαντικό πρόβλημα για την ελαιοκαλλιέργεια της περιοχής η προσβολή του ελαιόκαρπου από το γλοιοσπόριο ή πιο δόκιμα, η ανθράκωση της ελιάς.

Η έρευνα έδειξε ότι οι προσβολές γίνονται στο ανθικό στάδιο την Άνοιξη. Ο μύκητας παραμένει στο δέντρο και κάνει την εμφάνισή του το Φθινόπωρο, την περίοδο Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου, σε καρπούς που πλησιάζουν την ωρίμανση. Στα καλλιεργητικά μέτρα εντάσσονται μέτρα μείωσης των μολυσμάτων, π.χ. αφαίρεση και απομάκρυνση μουμιοποιημένων καρπών. Ένα καλό κλάδεμα βοηθά στο σωστό αερισμό της κόμης των δένδρων και την καλύτερη  διείσδυση του φωτός του ηλίου, μειώνοντας έτσι την υγρασία. Επίσης συνίστανται ψεκασμοί με εγκεκριμένα μυκητοκτόνα λίγο πριν την πλήρη άνθιση (κατά το κρόκιασμα). Η έρευνα έδειξε ότι η στρομπιλουρίνη έχει φέρει καλά αποτελέσματα».  

«Στην Λακωνία το γλοιοσπόριο έπληξε τις περιοχές γύρω από την Σπάρτη και τον Ευρώτα», τονίζει στον ΑγροΤύπο ο έμπειρος ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος της ΕΑΣ κ. Νίκος Προκοβάκης. «Είναι μια ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπιστεί θα πρέπει όμως και οι παραγωγοί να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα. Χρονιές με υψηλές θερμοκρασίες θα πρέπει να γίνουν δύο ψεκασμοί την Άνοιξη, μια πριν και μια μετά την ανθοφορία. Επίσης αν διαπιστώσουμε μόλυνση θα πρέπει να γίνει ένας ακόμη ψεκασμός τουλάχιστον ένα μήνα πριν την συγκομιδή. Θα πρέπει οι παραγωγοί να κοιτάζουν πρώτα την ποσότητα και την ποιότητα και μετά την τιμή του ελαιοκάρπου».

Δημοσιεύθηκε στη Διαύγεια η απόφαση με την κατανομή εποχικού προσωπικού στις Περιφερειακές Ενότητες - Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (ΔΑΟΚ) για το πρόγραμμα καταπολέμησης του δάκου της ελιάς του 2023.

Σύμφωνα με την απόφαση στους 750 ανέρχεται το εποχικό προσωπικό που θα εργαστεί στο πρόγραμμα καταπολέμησης του δάκου σε όλη την χώρα.

Πάντως γενικό αίτημα των ΔΑΟΚ της χώρας είναι η αύξηση του προσωπικού στα επίπεδα του 2010. Όπως αναφέρουν στον ΑγροΤύπο δεν είναι δυνατόν το ίδιο έργο να το κάνουν σωστά εργαζόμενοι που έχουν μειωθεί κατά 50 - 70% σε σχέση με τα χρόνια πριν τα μνημόνια. Επίσης δεν είναι δυνατόν με τόσο μειωμένο προσωπικό να γίνει σωστός έλεγχος της εφαρμογής της δακοκτονίας.

Ο ΑγροΤύπος βρήκε την αντίστοιχη απόφαση του 2010 στον οποία αναφέρει ότι το εποχικό προσωπικό για την καταπολέμηση του δάκου ήταν 4.316 άτομα (298 τομεάρχες δακοκτονία και οι υπόλοιποι εργατοτεχνικό προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων). Για την απόφαση του 2010 (πατήστε εδώ)   

Το προσωπικό αυτό θα απασχοληθεί ως εξής: 
Α) οι τομεάρχες δακοκτονίας, τα διακόσια δεκατέσσερα (214) άτομα ΠΕ Γεωπόνοι ή εν ελλείψει ΤΕ Τεχνολόγοι για χρονικό διάστημα 6,5 μηνών, 
Β) το εργατοτεχνικό προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων:
στα εκατόν ογδόντα έξι (186) άτομα έως 34 ημερομίσθια ανά άτομο για χρονικό διάστημα 6,5 μηνών
στα τριακόσια πενήντα (350) άτομα έως 60 ημερομίσθια ανά άτομο για χρονικό διάστημα 6,5 μηνών

Η απασχόλησή τους θα γίνει εντός του χρονικού διαστήματος από την ημερομηνία πρόσληψης μέχρι τις 30/11/2023.

Για την απόφαση του 2023 (πατήστε εδώ)

Όπως επισημαίνει η απόφαση η δαπάνη που θα προκληθεί από την πρόσληψη του ανωτέρω προσωπικού για το οικονομικό έτος 2023 θα βαρύνει τους προϋπολογισμούς των οικείων Ο.Τ.Α. β΄ βαθμού (Περιφέρειες) και θα καλυφθεί από τους αποδιδόμενους προς αυτές από τον τακτικό προϋπολογισμό Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους.

Οι αρμόδιες Υπηρεσίες των Περιφερειών - Περιφερειακών Ενοτήτων θα πρέπει να φροντίσουν ώστε οι προσλήψεις του προσωπικού να γίνουν έγκαιρα προκειμένου να εξασφαλιστεί η έγκαιρη έναρξη και αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος δακοκτονίας για το έτος 2023.

Ο προϊστάμενος της ΔΑΟΚ Τριφυλίας κ. Αντώνης Παρασκευόπουλος, δήλωσε στον ΑγροΤύπο ότι «ενημερωθήκαμε για την συγκεκριμένη απόφαση και βλέπουμε ότι στην περιοχή μας το προσωπικό παραμένει ίδιο σε σχέση με περυσι. Το θετικό είναι ότι υπογράφηκε έγκαιρα η απόφαση και έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε γρήγορα τη διαδικασία πρόσληψης των εργαζομένων».

Τη νομοθετική ρύθμιση των Εθνικών Ανόργανων Λιπασμάτων ζητά ο ΣΠΕΛ (Σύνδεσμος Παραγώγων και Εμπόρων Λιπασμάτων) με επιστολή του στο ΥπΑΑΤ.

Εκπρόσωποι του ΣΠΕΛ αναφέρουν στον ΑγροΤύπο ότι «δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στο θέμα της θέσπισης νέας νομοθετικής εθνικής ρύθμισης για τα ανόργανα λιπάσματα, που υπήρχαν στον ΕΚ 2003/2003. Μετά από ομόφωνη απόφαση του ΔΣ, απέστειλε νέα επιστολή στην Αρμόδια Υπηρεσία και στην Πολιτική Ηγεσία. Όπως αναφέρει στην επιστολή ο κλάδος των λιπασμάτων είναι εγκλωβισμένος σε ένα αναχρονιστικό και άκρως γραφειοκρατικό εθνικό νομοθετικό πλαίσιο που έγινε πριν 20 χρόνια.

Η νέα ΚΥΑ έληξε στις 16/12/2022 και δεν έχει ανανεωθεί. Οπότε τώρα ισχύει η παλιά ΚΥΑ του 2002. Οι άδειες ενός νέου προϊόντος μπορούν να δοθούν είτε με την εθνική νομοθεσία είτε με την ευρωπαϊκή αλλά και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει γραφειοκρατικό πρόβλημα. Και μιλάμε για τα ανόργανα λιπάσματα, που αντιπροσωπεύουν το 85% της αγοράς λιπασμάτων».

Εθνική νομοθεσία
Για κάθε νέο προϊόν θα πρέπει να κατατεθεί εθνικός φάκελος και η αρμόδια επιτροπή (ΤΕΓΕΛ) θα πρέπει να συνεδριάσει για να δώσει την έγκριση. Είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που μπορεί να φτάσει 6 έως 8 μήνες. Αλλά για να υπάρξει έγκριση πρέπει να συνεδριάσει η ΤΕΓΕΛ, που εδώ και δύο μήνες δεν το έχει κάνει.

Ευρωπαϊκή νομοθεσία
Πρέπει να καταθέσει την αίτηση στην αρμόδια ηλεκτρονική πλατφόρμα. Αρχικά ζητούσαν να κατατίθεται στην πλατφόρμα η Δήλωση Βαρέων Μετάλλων των προϊόντων λίπανσης, στη συνέχεια η Δήλωση Συμμόρφωσης και τώρα ζητείται η ετικέτα των προϊόντων. Έχει δημιουργηθεί μια άτυπη διαδικασία προέγκρισης από υπάλληλο του ΥπΑΑΤ, κάτι που δεν προβλέπεται πουθενά στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό.    

Επιστολή
Η επιστολή του ΣΠΕΛ προς Δ/ση Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Μίχος Κων/νος Τμήμα Λιπασμάτων και Εδαφολογίας-ΥπΑΑΤ, κ. Μπαρδάκου, κ. Βλάχου, κ. Γιαννόπουλο, αναφέρει τα εξής:

Αξιότιμοι κύριοι, 
Θεωρούμε απαράδεκτη και εξόχως εμπαικτική τη στάση του ΥπΑΑΤ έναντι ολόκληρου σχεδόν του κλάδου των λιπασμάτων, για το θέμα που μας ταλανίζει εδώ και μήνες. 

Η στάση σας αυτή, πλέον εγείρει ερωτηματικά περί των προθέσεων σας, εάν δηλαδή πραγματικά υπάρχει η βούληση επίλυσης ή πρόκειται περί διαβεβαιώσεων κενών περιεχομένου με στόχο τον εφησυχασμό μας. Αποτέλεσμα, να είναι ο κλάδος εγκλωβισμένος σε ένα αναχρονιστικό και άκρως γραφειοκρατικό εθνικό νομοθετικό πλαίσιο που έγινε πριν 20 χρόνια, χωρίς καμία πρακτική ενέργεια που θα επιφέρει επίλυση του θέματος. 

Παρά τις ως πρόσφατα ρητές διαβεβαιώσεις τόσο της Πολιτικής Ηγεσίας όσο και της Αρμόδιας Υπηρεσίας οτι θα υπάρξει νέα Υπουργική Απόφαση για ένα πιο σύγχρονο απλοποιημένο νέο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο για την κυκλοφορία των συγκεκριμένων ανόργανων λιπασμάτων, δεν έχει γίνει καμία πρόοδος. Τονίζουμε οτι αυτά, τα ανόργανα λιπάσματα, που αιτούμαστε να ρυθμιστούν, καλύπτονταν για 20 χρόνια με τον ΕΚ 2003/2033 και αντιπροσωπεύουν το 85% της αγοράς λιπασμάτων.

H παρούσα Εθνική νομοθεσία (ΚΥΑ 291180/11034/02) αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ανεπαρκής αφενός εξαιτίας της μεγάλης κωλυσιεργίας της ΤΕΓΕΛ, (έχει να συνεδριάσει από 16 Δεκεμβρίου!!) αλλά και αφετέρου λόγω της κατακόρυφης αύξησης των αιτήσεων των εταιρειών λιπασμάτων για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας εθνικών λιπασμάτων (νέου τύπου). 

Ο μεγαλύτερος όγκος των αιτήσεων αφορούν τα εν λόγω σκευάσματα ανόργανων λιπασμάτων και παρά το αίτημα του ΣΠΕΛ, στις 11/1/23, στην Αρμόδια Υπηρεσία για πιο συχνή σύγκλιση της ΤΕΓΕΛ, πάλι δεν υπάρχει καμία επιτάχυνση των διαδικασιών. Όχι μόνο δεν υπάρχει πρόνοια για τη λύση του προβλήματος, αλλά υπάρχει και εσφαλμένη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1009/2019. 

Οι εταιρείες καλούνται να δηλώνουν στην ψηφιακή πλατφόρμα των λιπασμάτων, όσα από τα λιπάσματα κυκλοφορούν με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 1009/2019, ενώ έχει δημιουργηθεί μια άτυπη διαδικασία προέγκρισης, κάτι που δεν προβλέπεται πουθενά στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό, και έχει ρητά διευκρινιστεί και από την ΕΕ. 

Στην αρχή ζητούσαν να κατατίθεται στην πλατφόρμα η Δήλωση Βαρέων Μετάλλων των προϊόντων λίπανσης, στη συνέχεια η Δήλωση Συμμόρφωσης και τώρα ζητείται η ετικέτα των προϊόντων! Και όλα αυτά όχι με επίσημα έγγραφα, ώστε να ξέρουν οι εταιρείες λιπασμάτων τι πρέπει να κάνουν. Είναι προφανές ότι υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση στον κλάδο.

Σε μια περίοδο που η ενεργειακή κρίση εξακολουθεί και βάλλει τη γεωργία αυξάνοντας το κόστος παραγωγής, αναρωτιόμαστε γιατί δημιουργούνται τέτοια προσκόμματα στον υγιή ανταγωνισμό των επιχειρήσεων και γιατί δεν προβαίνετε στην απλοποίηση της εθνικής νομοθεσίας. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να πλήττεται η βιωσιμότητα των εταιρειών, και η επιχειρηματικότητα, να περιορίζονται οι επιλογές του Έλληνα αγρότη, και να δημιουργούνται παραπλανητικά δημοσιεύματα για την ποιότητα των λιπασμάτων αυξάνοντας εν τέλει το κόστος παραγωγής. 

Ως ΣΠΕΛ και εκπροσωπώντας σχεδόν το σύνολο των Ελληνικών Εταιρειών και όλες τις Πολυεθνικές Εταιρείες λιπασμάτων, που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, εκφράζει για μία ακόμη φορά την έντονη δυσαρέσκεια των μελών μας, και αιτείται την άμεση επίλυση του θέματος, όπως επανειλημμένα έχετε δεσμευτεί, δηλαδή: 
1. την άμεση επίλυση του θέματος των πρώην λιπασμάτων ΕΚ για την εξασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος. 
2. την προσαρμογή στον Κανονισμό 1009/2019 χωρίς καταχρηστικές επινοήσεις, που μόνο σκοπό έχουν την αύξηση της γραφειοκρατίας και την αναποτελεσματικότητα των ελέγχων.

Οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές και ξεκίνησε η λίπανση στις ροδακινές και νεκταρινιές, ενώ παράλληλα γίνεται και η προληπτική φυτοπροστασία.

Αναφερόμενος στην εξέλιξη της καλλιέργειας ο Τάσος Χαλκίδης, παραγωγός από την Κουλούρα, δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι «ολοκλήρωσα το κλάδεμα των δέντρων. Στις επιτραπέζιες ποικιλίες ροδάκινου αφήνεις λιγότερες βέργες, ενώ στα συμπύρηνα περισσότερες. Το πρόβλημα είναι ότι όταν ξεκινήσουν τα αραιώματα θα είναι δύσκολο να βρεις εργάτες γης. Φέτος θα είναι μια δύσκολη χρονιά. Αναμένουμε τα νέα Σχέδια Βελτίωσης που θα χρηματοδοτήσουν την κατασκευή οικίσκων για να μένουν οι εργάτες.

Από σήμερα Τετάρτη (1/3) ξεκίνησε η λίπανση των δέντρων μιας και οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές (βροχερός καιρός). Ήδη κάποιες πρώιμες ποικιλίες ροδάκινων έχουν ανθίσει. Το κόστος λίπανσης είναι πολύ υψηλό για αυτό θα πρέπει οι παραγωγοί να είναι προσεκτικοί και να κάνουν σωστή χρήση. Αυτό που φοβόμαστε είναι μην έχουμε χαμηλές θερμοκρασίες και παγετούς μέσα στον Μάρτιο. 

Παράλληλα κάνουμε και φυτοπροστασία και ήδη έχω κάνει έναν ψεκασμό με χαλκό και έναν για τον εξώασκο. Θα ακολουθήσουν και οι επόμενοι για εντομολογικούς και μυκητολογικούς εχθρούς. Περιμένουμε την πληρωμή των αποζημιώσεων για τις ζημιές του καλοκαιριού γιατί ξεκίνησαν οι καλλιεργητικές φροντίδες και πολλοί παραγωγοί έχουν ανάγκη αυτά τα χρήματα για να καλύψουν τα έξοδά τους».

Ξεκίνησε την προληπτική φυτοπροστασία και ο Μάκης Αντωνιάδης, παραγωγός ροδάκινων και νεκταρινιών από τη Νάουσα. Όπως τονίζει στον ΑγροΤύπο «αυτή την εποχή κάνουμε τα ραντίσματα για μυκητολογικές και εντομολογικές ασθένειες.

Όσον αφορά την λίπανση αναμένεται να ξεκινήσει κυρίως από τα μέσα Μαρτίου. Πολλοί όμως παραγωγοί έχουν ήδη ξεκινήσει να ρίχνουν Άζωτο (βοηθάνε οι βροχοπτώσεις). Βέβαια το κόστος της λίπανσης είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα και θα πρέπει να γίνεται με προσοχή από τον παραγωγό. 

Προς το τέλος είμαστε στα κλαδέματα. Κάποιοι λένε ότι αν γίνει καλό κλάδεμα θα γλυτώσουν το αραίωμα σε μια εποχή που δεν υπάρχουν πολλά εργατικά χέρια αλλά εγώ δεν συμφωνώ. Αν έχουμε λίγες βέργες στο δέντρο και πέσει παγετός τότε η ζημιά θα είναι μεγάλη για τον παραγωγό και αυτή δεν αποζημιώνεται από τον ΕΛΓΑ». 

Οι τιμές στις ελιές δεν ικανοποιούν τους ανθρώπους του Αγροτικού Συνεταιρισμού.

Στη δημιουργία μεταποιητικής μονάδας ελιάς προσανατολίζεται ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καινούργιου Τριχωνίδας, με έδρα ένα χωριό έξω από το Αγρίνιο. Ο συγκεκριμένος Συνεταιρισμός συγκεντρώνει έως τώρα και εμπορεύεται ελιές Αγρινίου, αλλά και μια ποσότητα Καλαμών. 

«Η χρονιά φέτος δεν εξελίσσεται ικανοποιητικά για τους παραγωγούς, από την άποψη ότι οι τιμές στο τελάρο για την ελιά την πράσινη την Αγρινίου δεν ήταν καλές στη φάση της συλλογής, άσχετα αν τώρα έχουν ανεβεί αρκετά μετέπειτα και ειδικά τώρα που δεν υπάρχουν αποθέματα. Το ίδιο ισχύει και για τις Καλαμών, στις οποίες σήμερα που μιλάμε δεν βγαίνει καν το υψηλότατο -ιδίως πέρσι- κόστος παραγωγής. Με τις τρέχουσες τιμές δεν βγαίνει κάτι για τον παραγωγό. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που βάζουμε μπρος το σχέδιό μας για κατασκευή μια μεταποιητικής μονάδας, έστω μικρής, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να μεταποιούμε μέρος της παραγωγής μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μεταποιούμε όλη την ποσότητα, αλλά θα πορευόμαστε με βάση τις ανάγκες μας. Σίγουρα μια μεταποιητική ελιάς θα προσδώσει και παραπάνω υπεραξία στα τοπικά μας προϊόντα και θα δώσει διέξοδο στους παραγωγούς. Όλοι άλλωστε από κάπου ξεκινάμε», τονίζει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος της συνεταιριστικής οργάνωσης, κ. Περικλής Παπασάικας.

Μάλιστα γνωστοποιεί πως ο Συνεταιρισμός έχει ήδη στα χέρια του την μελέτη για το συγκεκριμένο εργοστάσιο, το οποίο υπάρχει βούληση και δυνατότητα να κατασκευαστεί σχετικά γρήγορα. «Έχουμε ήδη έτοιμη τη μελέτη, την οποία εκπονήσαμε με δικά μας κεφάλαια. Έχουμε ιδιόκτητη έκταση στο Καινούργιο, που μπορεί να γίνει η μονάδα και όλα είναι έτοιμα. Θα κάνουμε και μια προσπάθεια για ένταξη στον Αναπτυξιακό, καθώς μέσω των σχεδίων βελτίωσης δεν γίνεται, μιας και μιλάμε για συνεταιριστικό σχήμα», καταλήγει.