Οι πρώιμες πατατοκαλλιέργειες, τόσο στο θερμοκήπιο όσο και στην ύπαιθρο, διατηρούν σταθερά τη θέση τους στον παραγωγικό σχεδιασμό, προσφέροντας σημαντικά πλεονεκτήματα στην αγορά. Ωστόσο, οι χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και τα φαινόμενα παγετού δημιουργούν κάθε χρόνο αυξημένες απαιτήσεις για την προστασία των φυτών, φέρνοντας τους παραγωγούς αντιμέτωπους με πρόσθετους καλλιεργητικούς χειρισμούς και αυξημένο ρίσκο. Η ανάγκη για έγκαιρη και αποτελεσματική αντιπαγετική προστασία διαφοροποιείται ανάλογα με το αν η καλλιέργεια αναπτύσσεται σε θερμοκήπιο ή στην ύπαιθρο, καθώς και με το στάδιο ανάπτυξης των φυτών.
Θερμοκηπιακή πατάτα: προστασία σε αναπτυγμένα φυτά
Στις περιοχές όπου καλλιεργείται θερμοκηπιακή πατάτα, η καλλιέργεια αναπτύσσεται σε μη θερμαινόμενες εγκαταστάσεις, κοινές και για άλλα πρώιμα κηπευτικά. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν απότομα και εμφανίζονται παγετοί, τα φυτά βρίσκονται ήδη σε αναπτυγμένο στάδιο, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη λήψη πρόσθετων μέτρων προστασίας.
Μία πρακτική που εφαρμόζεται ευρέως είναι η κάλυψη των φυτών με ελαφρά ειδικά φύλλα πολυπροπυλενίου. Τα καλύμματα αυτά τοποθετούνται πάνω από την καλλιέργεια τις ημέρες με αυξημένο κίνδυνο παγετού και απομακρύνονται όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται ένα σταθερό μικροκλίμα κοντά στο έδαφος, περιορίζονται οι απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας και συνεχίζεται η ομαλή ανάπτυξη των φυτών.
Η χρήση των καλυμμάτων αυτών απαιτεί προσοχή, καθώς η αυξημένη υγρασία που εγκλωβίζεται μπορεί να ευνοήσει την εμφάνιση ασθενειών, γι’ αυτό και προηγούνται προληπτικοί καλλιεργητικοί χειρισμοί πριν από την εφαρμογή τους.
Πρώιμη υπαίθρια πατάτα: παγετός πριν την εμφάνιση των φυτών
Στην περίπτωση της πρώιμης υπαίθριας πατάτας, η εικόνα είναι διαφορετική. Η φύτευση ολοκληρώνεται μέσα στον χειμώνα και, σε πολλές περιπτώσεις, τα φυτά δεν έχουν ακόμη φυτρώσει όταν εκδηλώνονται τα πρώτα ψυχρά φαινόμενα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο παγετός να μην επηρεάζει άμεσα την καλλιέργεια, παρά μόνο σε ιδιαίτερα πρώιμες φυτεύσεις.
Όταν απαιτείται προστασία, οι παραγωγοί καταφεύγουν σε μεθόδους όπως η τεχνητή βροχή με λεπτή διασπορά νερού. Η εφαρμογή ξεκινά τις νυχτερινές ώρες, όταν η θερμοκρασία πλησιάζει το μηδέν, και διακόπτεται το πρωί με την άνοδο της θερμοκρασίας. Παράλληλα, επιλέγονται ποικιλίες που παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες, μειώνοντας τον κίνδυνο ζημιών.
Αυξημένες ανάγκες, αυξημένο κόστος
Κοινός παρονομαστής τόσο στη θερμοκηπιακή όσο και στην υπαίθρια πρώιμη πατάτα είναι ότι η αντιπαγετική προστασία συνεπάγεται αυξημένες εισροές και μεγαλύτερη επιβάρυνση για την καλλιέργεια. Τα πρόσθετα μέτρα που απαιτούνται, είτε πρόκειται για κάλυψη των φυτών είτε για παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας, εντάσσονται πλέον στην καθημερινότητα των παραγωγών κατά τους χειμερινούς μήνες.
Οι χειρισμοί αυτοί δεν αποτελούν επιλογή πολυτέλειας, αλλά αναγκαία συνθήκη για τη διασφάλιση της παραγωγής σε ένα περιβάλλον με έντονη και αυξημένη καιρική μεταβλητότητα, όπου ο παγετός μπορεί να ανατρέψει μέσα σε λίγες ώρες τον καλλιεργητικό σχεδιασμό.
Ένα στοίχημα κάθε χειμώνα
Για τους παραγωγούς πρώιμης πατάτας, ο χειμώνας παραμένει ένα κρίσιμο διάστημα. Η έγκαιρη προστασία μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε μια ομαλή καλλιεργητική πορεία και σε απώλειες που δύσκολα αναπληρώνονται. Σε κάθε περίπτωση, η αντιπαγετική θωράκιση της καλλιέργειας αποτελεί ένα στοίχημα που κρίνεται νύχτα με τη νύχτα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Πηγή: Γεωργία – Κτηνοτροφία, τεύχος 1/2017, «Αντιπαγετική προστασία θερμοκηπιακής και πρώιμης υπαίθριας πατάτας», σελ. 70–71.



