Ξεκίνησε η μάχη κατά του δάκου και φέτος με προβλήματα, οι πρώτες εικόνες της καρπόδεσης

Με τη συγκομιδή ελαιόκαρπου σε πλήρη εξέλιξη στην Τουρκία, το Εθνικό Συμβούλιο Ελιάς και Ελαιολάδου (UZZK) ανακοίνωσε την πρόβλεψή του για την φετινή παραγωγή.

Σύμφωνα με αυτήν η παραγωγή ελιάς στην Τουρκία αυτή τη σεζόν θα κυμανθεί στους 2,45 εκατομμύρια τόνους. Από αυτούς οι 740.000 τόνοι θα χρησιμοποιηθούν για επιτραπέζιες ελιές.

Οι υπόλοιποι 1,71 εκατομμύρια τόνοι θα οδηγηθούν για ελαιοποίηση για να αποδώσουν μια ποσότητα 310.000 τόνων ελαιολάδου.

Πέρσι, το Υπουργείο Γεωργίας της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι η συνολική παραγωγή ελιάς της Τουρκίας ανήλθε σε 3,75 εκατομμύρια τόνους, από αυτή την ποσότητα για επιτραπέζιες ελιές πήγαν 750.000 τόνοι και η παραγωγή ελαιολάδου ανήλθε σε 475.000 τόνους. Άρα σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά αναμένουμε φέτος μια μείωση της παραγωγής επιτραπέζιων ελιών και ελαιολάδου στην Τουρκία.

Πάντως η πρόβλεψη για παραγωγή 310.000 τόνων ελαιολάδου για την περίοδο 2025/2026 κρίθηκε μη πειστική από σχεδόν ολόκληρο τον ελαιοκομικό κλάδο της χώρας, που υποστήριξε ότι ήταν «πολύ υψηλή».

Οι Τούρκοι παραγωγοί, εξαγωγείς, ελαιοτριβείς και τυποποιητές, κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Συγκομιδής Ελιάς, που έγινε στο Αϊβαλί, από τις 16 έως τις 19 Οκτωβρίου, ανέφεραν στις δηλώσεις τους ότι η φετινή τουρκική παραγωγή ελαιολάδου αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 150.000 και 180.000 τόνων. Ίσως λόγω των βροχοπτώσεων του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου να έχουμε μια μικρή αύξηση και θα μπορούσε να φτάσει έως και τους 200.000 τόνους.

Πάντως ολόκληρος ο ελαιουργικός τομέας της Τουρκίας έχει παράπονα. Οι παραγωγοί παραπονιούνται για το αυξανόμενο κόστος, οι εξαγωγείς παραπονιούνται για την αύξηση των τιμών και την αδυναμία ανταγωνισμού, καθώς και για την απώλεια διεθνών αγορών που προκαλείται από τους περιορισμούς στις εξαγωγές. Η μεταποίηση κάνει λόγο για έλλειψη ποιοτικού λαδιού. Οι καταναλωτές παραπονιούνται για την υψηλή τιμή του ελαιολάδου στα ράφια.

Η επιλογή ποικιλίας ελιάς είναι ίσως η πιο καθοριστική απόφαση για τον ελαιοπαραγωγό. Από αυτήν εξαρτώνται η απόδοση, η ποιότητα, η ανθεκτικότητα και η βιωσιμότητα του ελαιώνα. Κάθε περιοχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά — έδαφος, μικροκλίμα, υγρασία, κινδύνους παγετού — και η σωστή ποικιλία πρέπει να “ταιριάζει” σε αυτά, όχι απλώς να αρέσει στον παραγωγό.

Η σωστή επιλογή δεν είναι ζήτημα τύχης, αλλά γνώσης, προσαρμογής και σχεδιασμού. Οι ντόπιες ποικιλίες, εξελιγμένες μέσα στις ελληνικές συνθήκες, υπερέχουν συνήθως σε προσαρμοστικότητα και ποιότητα, ενώ συχνά συνδέονται με προϊόντα Π.Ο.Π. ή Π.Γ.Ε. που προσδίδουν προστιθέμενη αξία. Αντίθετα, η αντικατάστασή τους χωρίς τεχνική αξιολόγηση μπορεί να αποδειχθεί ριψοκίνδυνη. Ακόμη και παράγοντες όπως η αυτογονιμότητα, η αντοχή σε ασθένειες ή η περίοδος ωρίμανσης καθορίζουν το αποτέλεσμα μιας φύτευσης — γιατί στην ελιά, η σωστή επιλογή δεν είναι θέμα τύχης, αλλά γνώσης και προσαρμογής.

Παράγοντες που καθορίζουν την επιλογή ποικιλίας

Η επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας απαιτεί γνώση, προγραμματισμό και καλή κατανόηση του περιβάλλοντος στο οποίο θα αναπτυχθεί ο ελαιώνας. Δεν υπάρχει μία “καλύτερη” ποικιλία για όλους· υπάρχει όμως η σωστή για κάθε τόπο.

1. Το περιβάλλον και το μικροκλίμα

Οι ποικιλίες αντιδρούν διαφορετικά σε εδαφοκλιματικές συνθήκες. Σε ψυχρότερες περιοχές με κινδύνους παγετού, προτιμώνται ανθεκτικές ποικιλίες όπως η Κοθρέικη, που έχουν δείξει καλή συμπεριφορά στο ψύχος. Αντίθετα, σε ξηροθερμικές ζώνες χωρίς παγετούς, χρειάζονται ποικιλίες που αντέχουν στην ξηρασία και παραμένουν παραγωγικές — χαρακτηριστικό παράδειγμα η Κορωνέικη, η οποία έχει επικρατήσει σε πολλές περιοχές της Νότιας Ελλάδας.

2. Ο σκοπός της παραγωγής

Η χρήση του καρπού καθορίζει και το είδος της ποικιλίας. Άλλες προορίζονται για ελαιοποίηση και άλλες για επιτραπέζια χρήση. Οι πρώτες στοχεύουν στην υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι και την ποιότητα του ελαιολάδου, ενώ οι δεύτερες στη μορφή, το μέγεθος και τη σάρκα του καρπού. Η Καλαμών, για παράδειγμα, αποτελεί μία από τις πιο γνωστές επιτραπέζιες ποικιλίες παγκοσμίως, ενώ η Κονσερβολιά είναι ευρέως διαδεδομένη λόγω της προσαρμοστικότητάς της και της καλής απόδοσης.

3. Η ανθεκτικότητα και η συμβατότητα

Οι ποικιλίες δεν διαφέρουν μόνο ως προς την παραγωγικότητα, αλλά και ως προς την ανθεκτικότητά τους σε περιβαλλοντικές πιέσεις ή παθογόνα. Η επιλογή ανθεκτικών ποικιλιών μειώνει την ανάγκη για φυτοπροστασία και συνεπώς το κόστος παραγωγής. Παράλληλα, η συμβατότητα μεταξύ ποικιλιών είναι κρίσιμη, ειδικά για τις αυτόστειρες που χρειάζονται επικονιαστή. Ένας σωστός συνδυασμός ποικιλιών μπορεί να εξασφαλίσει σταθερότερη καρποφορία.

4. Το σύστημα φύτευσης και η μηχανική συγκομιδή

Η σύγχρονη ελαιοκαλλιέργεια στρέφεται σε ολοένα πιο εκμηχανισμένα σχήματα. Σε πυκνές ή υπέρπυκνες φυτεύσεις επιλέγονται ποικιλίες με χαμηλή ζωηρότητα και συμπαγή κόμη, που διευκολύνουν τη μηχανική συλλογή. Η Κορωνέικη έχει δείξει ιδιαίτερα καλή προσαρμογή σε τέτοια συστήματα, διατηρώντας ταυτόχρονα υψηλή ποιότητα ελαίου.

5. Ο ρόλος της εμπειρίας και της τοπικής γνώσης

Οι τοπικές γεωπονικές υπηρεσίες, οι ερευνητικοί φορείς και η εμπειρία των ίδιων των παραγωγών αποτελούν πολύτιμες πηγές πληροφόρησης. Κάθε περιοχή έχει “δοκιμάσει” στο χρόνο συγκεκριμένες ποικιλίες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις τοπικές συνθήκες. Η συλλογή αυτής της εμπειρίας και η συνεργασία με ειδικούς είναι αναγκαία για να μειωθούν τα ρίσκα μιας νέας εγκατάστασης.

Ποικιλίες λαδολιάς

Κορωνέικη: Η πιο διαδεδομένη ποικιλία στην Ελλάδα, αποκλειστικά για ελαιοποίηση. Ανθεκτική στην ξηρασία και στις υψηλές θερμοκρασίες, δίνει λάδι εξαιρετικής ποιότητας με έντονο άρωμα. Πρώιμης ωρίμανσης και σταθερής παραγωγής.

Μαστοειδής: Ανθεκτική στο ψύχος, καλλιεργείται ακόμη και σε υψόμετρα έως 1.000 μ. Δίνει λάδι υψηλής ποιότητας (20–30%) και προτιμά γόνιμα, μέσης σύστασης εδάφη. Όψιμης ωρίμανσης και μέσης παραγωγικότητας.

Λιανολιά Κερκύρας: Παραδοσιακή ποικιλία των Ιονίων, δίνει λάδι πολύ καλής ποιότητας (19–20%). Ανθεκτική, προσαρμόζεται σε άγονα εδάφη αλλά αγαπά την υγρασία. Όψιμη, με παρενιαυτοφορία.

Κουτσουρελιά: Πρώιμη ποικιλία με μικρό καρπό που αποδίδει 24–30% λάδι. Προτιμά πλούσια, μέσης σύστασης εδάφη και δεν αντέχει σε μεγάλο υψόμετρο. Δίνει λάδι καλής ποιότητας, με σταθερή απόδοση όταν καλλιεργείται σε κατάλληλες συνθήκες.

Αδραμυττινή: Κατάγεται από το Αδραμύττιο και καλλιεργείται κυρίως στη Λέσβο. Δίνει αρωματικό, λεπτό λάδι καλής ποιότητας, με μέτρια απόδοση.

Αγουρομανακολιά: Όψιμη ποικιλία, ανθεκτική στο ψύχος, με καρπό που φτάνει σε περιεκτικότητα λαδιού έως 30%. Παράγει εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο.

Επιτραπέζιες ποικιλίες

Οι επιτραπέζιες ελιές αποτελούν βασικό εξαγώγιμο προϊόν της χώρας. Διαφοροποιούνται από τις λαδολιές ως προς το μέγεθος του καρπού, τη σάρκα, την αναλογία πυρήνα-σάρκας και την ευκολία επεξεργασίας.

Κονσερβολιά (Αμφίσσης): Η πιο γνωστή ελληνική επιτραπέζια ποικιλία, με ομοιόμορφο μέγεθος καρπού και μεγάλη παραγωγικότητα. Προσφέρεται τόσο για πράσινη όσο και για μαύρη επεξεργασία, ανάλογα με το στάδιο συγκομιδής. Καλλιεργείται κυρίως στη Φωκίδα, την Άμφισσα, τη Λαμία και σε πολλές ηπειρωτικές περιοχές.

Καλαμών: Ποικιλία-σύμβολο των εξαγωγών. Ο καρπός της είναι ελλειπτικός, με χαρακτηριστικό βαθύ μαύρο χρώμα και γυαλιστερή επιφάνεια. Η σάρκα της είναι σταθερή και πλούσια σε γεύση, κατάλληλη για άμεση κατανάλωση. Ανθεκτική στο βερτισιλλίωμα και αποδίδει καλύτερα σε περιοχές με υψηλή σχετική υγρασία. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή του γνωστού εμπορικού τύπου «Καλαμών».

Χαλκιδικής (Γαϊδουρολιά): Ποικιλία με μεγάλο καρπό, ιδανική για πράσινες ελιές ισπανικού τύπου

Ποικιλίες διπλής χρήσης

Μεγαρέτικη: Ανθεκτική στην ξηρασία, με μικρές απαιτήσεις σε χειμερινό ψύχος. Μεσοπρώιμη, τείνει σε παρενιαυτοφορία αν δεν έχει καλή φροντίδα. Δίνει λάδι καλής ποιότητας και χρησιμοποιείται για πράσινες «τσακιστές» επιτραπέζιες.

Θρουμπολιά: Απαιτητική σε εδαφική υγρασία και ψύχος· δεν αποδίδει σε ξηροθερμικές ζώνες. Δίνει λάδι έως ~28–30% και τις γνωστές «θρούμπες» που αποπικρίζουν φυσικά πάνω στο δέντρο, ιδίως σε νησιωτικές/παραθαλάσσιες περιοχές.

Κοθρέικη: Ανθεκτική στην ξηρασία, στο ψύχος και στους ανέμους· ευδοκιμεί και σε μεγαλύτερα υψόμετρα. Λάδι ~20% με ισορροπημένο προφίλ· μέρος της παραγωγής πάει και σε μαύρες αλατισμένες επιτραπέζιες.

Βαλανολιά: Κύρια της Λέσβου. Όψιμης ωρίμανσης, με σταθερές αποδόσεις όταν οι συνθήκες βοηθούν. Δίνει λάδι πολύ καλής ποιότητας και, λόγω σχήματος καρπού και χαρακτηριστικών, μπορεί να αξιοποιηθεί και επιτραπέζια σε ορισμένους τύπους.

Η ποικιλία που ταιριάζει στη γη σου καθορίζει την επιτυχία της παραγωγής σου

Η επιλογή της σωστής ποικιλίας δεν είναι απλή γεωπονική απόφαση, αλλά στρατηγική επένδυση. Οι τοπικές ποικιλίες, προσαρμοσμένες στις ελληνικές συνθήκες, αποτελούν την πιο ασφαλή βάση για σταθερή παραγωγή και ποιοτικό προϊόν. Οι νέες φυτεύσεις χρειάζονται προσεκτικό σχεδιασμό, με γνώση του κλίματος, του εδάφους και του σκοπού της καλλιέργειας. Όπου υπάρχει ανάγκη για πειραματισμό με νέες ή ξένες ποικιλίες, αυτό πρέπει να γίνεται με καθοδήγηση ειδικών. Στο τέλος, κάθε ελαιώνας που “ταιριάζει” στη γη του παραγωγού, είναι και αυτός που θα αντέξει στο χρόνο.

Πηγή:  Γεωργία - Κτηνοτροφία, τεύχος 6/2009, Σ. Βέμμος & Π. Βαχαμίδης, «Οι ποικιλίες της ελιάς», σελ. 16–25.

Η παραγωγή της ελιάς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την λίπανσή της. Επίσης και η ποιότητα της παραγωγής εξαρτάται  σημαντικά από την λίπανσή της και τον εφοδιασμό της με θρεπτικά στοιχεία. Ένα από τα κύρια θρεπτικά στοιχεία, το κάλιο κατέχει ιδιαίτερη θέση από πλευράς σπουδαιότητας στην θρέψη της ελιάς. Αυτό το συμπέρασμα προέρχεται  τόσο από την συχνότητα εμφάνισης της τροφοπενίας καλίου όσο και από τον υπολογισμό των αφαιρούμενων ποσοτήτων καλίου ετησίως , από τον συγκομισμένο καρπό  και το κλάδεμα (φύλλων , βλαστών).

Η τροφοπενία καλίου καλύπτει το 62% των περιπτώσεων τροφοπενίων στην καλλιέργεια της ελιάς

Η βέλτιστη συγκέντρωση Καλίου (Κ) στα φύλλα ( για φύλλα που μαζεύτηκαν το χειμώνα από το μέσο της ετήσιας βλάστησης , 5-8 μηνών) είναι 0,70-0,90 % κ.β. ξηρού βάρους φύλλου.  Η τροφοπενία καλίου εμφανίζεται με ελαφρό κιτρίνισμα των  φύλλων  ενώ σε περίπτωση έντονης έλλειψης παρατηρούνται νεκρώσεις της κορυφής των φύλλων. θα πρέπει να σημειωθεί  ότι  υπάρχει σημαντική έλλειψη καλίου  κάτω από του 0,50 %, παρόλο ότι  τα εμφανή συμπτώματα τροφοπενίας  του καλίου παρουσιάζονται μόνο κάτω από του 0,30%. Τούτο σημαίνει ότι παραδεχόμαστε την ύπαρξη περιοχής λανθάνουσας τροφοπενίας μεταξύ 0,30% μέχρι του 0,50%. Η διάγνωση της τροφοπενίας καλίου από τα συμπτώματα δεν είναι πάντα ασφαλής.  Ίδια συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από χλωριούχα άλατα, ή από κακή λειτουργία του ριζικού συστήματος  ή από άλλη τροφοπενία όπως  φωσφόρου, βορίου,  που μπορεί να εκληφθεί ως τροφοπενία καλίου.

Η επίδραση του καλίου στο ελαιόδενδρο

• Αυξάνει το βάρος του καρπού, μέσω της αύξησης των σάρκας και της περιεκτικότητας σε λάδι.
• Αυξάνει την παραγωγή
• Βελτιώνει την ποιότητα του ελαιολάδου (όσον αφορά τα λιπαρά οξέα και τις φαινολικές ενώσεις)
• Αυξάνει το ποσοστό της σάρκας στον καρπό
• Προσδίδει ένα βαθμό ανθεκτικότητας σε αβιοτικούς παράγοντες (ξηρασία, ψύχος κτλ)

Οι ποσότητες Καλίου που απαιτούνται ετησίως από ένα ελαιόδενδρο:

0,95kg/100kg καρπού
0,28kg/50 kg φύλλων
0,195kg/50kg Ξύλου

Περίπου: 1, 4 kg (K) ή  1,7 kg K2O Καλίου

Αυτή είναι η ποσότητα καλίου που απορροφάται από το δένδρο  σε μια πολύ καλή παραγωγική χρονιά. Φυσικά ένα ποσοστό  του καλίου παραμένει στο έδαφος  είτε από τα φύλλα ή από την καύση των κλαδιών. Βέβαια η μεγάλη ποσότητα καλίου έχει απομακρυνθεί από τον καρπό. Πέρα από τα επίπεδα περιεκτικότητας  του δένδρου σε κάλιο (εφόσον δεν υπάρχει ανάλυση), η  ελάχιστη  ποσότητα καλίου που  πρέπει να αναπληρώνεται τις χρονιές που υπάρχει καρποφορία είναι:  1kg  K2O/ δένδρο. Η ποσότητα του καλίου μπορεί να δίδεται κάθε 2 έτη σε αυξημένη δόση ή κάθε χρονιά σε κανονικές δόσεις. Οι ανάγκες του δένδρου σε κάλιο προσδιορίζονται από την φυλλοδιαγνωστική  και την παραγωγή του δένδρου.

Με βάση τις προσδιορισμένες συγκεντρώσεις Κ στα φύλλα (Πίνακας 1)

1. Συγκέντρωση καλίου K2O στο δέντρο < 0.3%
   Εφοδιασμός με K2O (Κάλιο) 3.0 – 7.0 Κιλά
2. Συγκέντρωση καλίου στο δέντρο μεταξύ 0.3–0.5%
   Εφοδιασμός με K2O (Κάλιο) 2.0 – 5.0 Κιλά
3. Συγκέντρωση καλίου στο δέντρο μεταξύ 0.6–0.9%
   Εφοδιασμός με K2O (Κάλιο) 0.5 – 1.0 Κιλά
4. Συγκέντρωση καλίου στο δέντρο πάνω από 0.9%
   Δεν απαιτείται προσθήκη καλίου

Είναι προφανές ότι τα δένδρα που δεν λιπαίνονται σωστά, έχουμε μείωση της παραγωγής και της απόδοσης σε λάδι. Σύμφωνα με πειραματικά δεδομένα που έχουμε στην λεκάνη της Μεσογείου (N.Γαβαλάς , Η ανόργανη Θρέψη & λίπανση της ελιάς) για να διατηρήσουμε τα δένδρα σε ικανοποιητικό επίπεδο καλίου, ως λίπανση συντηρήσεως  μπορούμε να θεωρήσουμε το (K2O= N) και όχι ως λίπανση διορθώσεως. Εάν τα δένδρα είναι σε καρποφορία απαιτούν διπλάσιες ποσότητες καλίου σε σχέση με τα άζωτο. Εάν τα δένδρα εμφανίζουν τροφοπενία τότε θα πρέπει να εφαρμοστεί υψηλή καλιούχος λίπανση όπως αναφέρεται στον πίνακα 1. Φυσικά με την  χρήση της φυλλοδιαγνωστική μπορούμε να γνωρίζουμε τα επίπεδα θρεπτικών στοιχείων  και να πράττουμε αναλόγως.

Ως γενικός  κανόνας ανάλογα με την περιεκτικότητα των φύλλων σε Κ και το ύψος παραγωγής μπορούμε να εφοδιάζουμε  κάθε 1-2 χρόνια το δένδρο με 0,5 - 1 kg K2O ως λίπανση  συντήρησης.

Προτεινόμενα λιπάσματα:

Για αναμενόμενο μεσαίο ύψος παραγωγής
Patentkali Θειικό Καλιομαγνήσιο 2.5 – 3.5 κιλά
ή KALISOP Θειικό Κάλιο 1.5 – 2.0 κιλά

Για αναμενόμενη υψηλή παραγωγή
Patentkali Θειικό Καλιομαγνήσιο 3.5 – 5.0 κιλά
ή KALISOP Θειικό Κάλιο 2.0 – 3.0 κιλά

• Σε επικλινείς εκτάσεις η δόση εφαρμογής μπορεί να φτάσει κατά τη χρονιά της μεγάλης παραγωγής και τα 5 κιλά  K2O  το χρόνο.
• Υπό ξηρικές συνθήκες σε ελαιοποιήσιμες ποικιλίες συνιστάται εφαρμογή 500 g K2O ανά δένδρο.
• Το Κάλιο θα πρέπει να βρίσκεται στα επιθυμητά επίπεδα κατά τη διάρκεια της ελαιογένεσης (τέλη καλοκαιριού-αρχές Σεπτεμβρίου) ούτως ώστε να επιτευχθούν υψηλά ποσοστά λαδιού.
• Αυτό μπορεί να επιτευχθεί περά απο την βασική λίπανση του χειμώνα με υδρολίπανση το καλοκαίρι. θα μπορούσαμε όπου υπάρχουν αρδευόμενες εκτάσεις να εφαρμόσουμε το 90% το χειμώνα & το  10% της ετήσιας συνιστώμενης δόσης Καλίου τον Αύγουστο.
• Επίσης διαφυλλικοί ψεκασμοί με Κάλιο τον Σεπτέμβριο δρούν επικουρικά στην ωρίμανση του καρπού.
• Σε περιοχές με χαμηλές βροχοπτώσεις η χρήση θειικού καλίου προτιμάται έναντι αυτής χλωριούχου καλίου, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος αλάτωσης του εδάφους.

Η αλληλεπίδραση μεταξύ K/Mg

Η ισορροπία μεταξύ του καλίου, μαγνησίου και ασβεστίου  είναι σημαντική  Mg+Ca/K.
Όταν έχουμε υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο, έχουμε ανταγωνισμό και παρεμπόδιση απορρόφησης του μαγνησίου. Δεν ισχύει το αντίστροφο αφού το μαγνήσιο απορροφάτε με διαφορετικό τρόπο από ότι το κάλιο (δηλαδή σχετικά  υψηλές περιεκτικότητες σε μαγνήσιο να προκαλούν δυσκολία απορρόφησης του καλίου). Επομένως όταν εφοδιάζουμε το δένδρο με σημαντικές ποσότητες καλίου καλό θα είναι να το εφοδιάζουμε και με μαγνήσιο ώστε να αποφεύγεται η  ανισορροπία μεταξύ των θρεπτικών στοιχείων.

Βιβλιογραφία:
Ν. ΓΑΒΑΛΑΣ - Η ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΘΡΕΨΗ ΚΑΙ Η ΛΙΠΑΝΣΗ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ, Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ / K+S Minerals & Agriculture GmbΗ

Συγγραφέας:
Σακελλαρίου Μάνος
Business Partner of K+S - Γεωπόνος, Msc Marketing

Με τροποποιητική απόφαση που αναρτήθηκε στη Διαύγεια, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προχωρά σε παράταση της υποχρέωσης υποβολής δηλώσεων συγκομιδής ελαιοκάρπου για όλους τους νόμιμους κατόχους ελαιοτεμαχίων.

Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, οι δηλώσεις συγκομιδής καθίστανται υποχρεωτικές από την 1η Οκτωβρίου 2026, ενώ οι κυρώσεις για μη συμμόρφωση θα αρχίσουν να επιβάλλονται από την 1η Οκτωβρίου 2027, προσφέροντας έτσι στους παραγωγούς ένα επιπλέον έτος προσαρμογής.

Η συγκεκριμένη τροποποίηση αφορά την υπουργική απόφαση 77979/21-3-2025 (ΦΕΚ 1749 Β’), η οποία καθορίζει τα συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του άρθρου 49 του Ν. 5035/2023 (Α’ 76), σχετικά με τη διαχείριση και την ιχνηλασιμότητα της παραγωγής ελαιοκάρπου.

Η νέα απόφαση υπογράφεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κωνσταντίνο Τσιάρα και τον Υφυπουργό Ιωάννη Ανδριανό και τίθεται σε ισχύ από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Δείτε την απόφαση εδώ

Δημοσίευσε η ΑΑΔΕ εγκύκλιο με πίνακα περιοχών στις οποίες διενεργήθηκε, με μέριμνα του Δημοσίου, ομαδική καταπολέμηση δάκου της ελιάς κατά το ελαιοκομικό έτος 2025-2026.

Σύμφωνα με την σχετική νομοθεσία η εισφορά δακοκτονίας ορίζεται σε ποσοστό 2% επί της αξίας του ελαιόλαδου που παράγεται. Αυτή υπολογίζεται για την τιμή (παρέμβασης) για το κοινό Παρθένο Ελαιόλαδο οξύτητας 2% - 3,3%.

Επίσης με την με την εγκύκλιο Ε.2077/11-09-2025 (ΑΔΑ: 9ΒΕΗ46ΜΠ3Ζ-5ΨΣ) γνωστοποιήθηκε η τιμή του ελαιολάδου κατά κιλό (1,524 ευρώ/κιλό), η οποία θα λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή των διατάξεων της εισφοράς δακοκτονίας για το ελαιοκομικό έτος 2025-2026.

Στο ανωτέρω ποσό αναλογεί ανά κιλό, εισφορά δακοκτονίας 1,524 x 2% = 0,030 ευρώ. Σημειώνεται ότι το ποσό των 1,524 ευρώ/τόνο, μειώνεται κατά 36,70 ευρώ/τόνο για κάθε επιπλέον βαθμό οξύτητας.

Η εισφορά δακοκτονίας στις πωλούμενες χονδρικά από τους παραγωγούς ή τους εντολοδόχους αυτών επιτραπέζιες ελιές, ορίζεται σε ποσοστό 2% επί της τιμολογιακής αξίας πώλησής τους.

Όπως αναφέρει η εγκύκλιο της ΑΑΔΕ

1. Η εισφορά δακοκτονίας θεσπίστηκε με τις διατάξεις του α.ν. 112/1967, οι οποίες κωδικοποιήθηκαν με τις διατάξεις του όγδοου βιβλίου (άρθρα 50 και 51) του νόμου 5177/2025 (Α' 21). Οι αναλυτικές οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων της εισφοράς δακοκτονίας που είχαν δοθεί με την εγκύκλιο Σ.4309/159/ΕΓΚ.19/01.12.1983 εξακολουθούν να ισχύουν.

2. Οι ελαιοκαλλιεργητές, οι οποίοι κατά το έτος 2025 άσκησαν τους κανόνες της Βιολογικής Γεωργίας, δεν υποχρεούνται στην καταβολή εισφοράς δακοκτονίας. Οι Περιφερειακές Ενότητες θα αποστείλουν στις αρμόδιες Φορολογικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ./ΚΕΦΟΔΕ/ΕΛΚΕ) κατάσταση με τα ονόματα των καλλιεργητών αυτών κατά περιοχή. Αντίγραφο της σχετικής απόφασης θα παραδίδεται από τον βιοκαλλιεργητή στον ελαιοτριβέα ως δικαιολογητικό για την μη είσπραξη από αυτόν εισφοράς δακοκτονίας.

3. Οι ελαιοκαλλιεργητές ελαιώνων, οι οποίοι κατ' αρχάς εντάχθηκαν στο πρόγραμμα συλλογικής καταπολέμησης του δάκου της ελιάς, αλλά μέχρι το τέλος της ελαιοκομικής περιόδου 2025 δεν εφαρμόσθηκε το πρόγραμμα της συλλογικής καταπολέμησης, δεν υποχρεούνται στην καταβολή της εισφοράς δακοκτονίας για το έτος 2025. Οι Περιφερειακές Ενότητες θα αποστείλουν στις αρμόδιες Φορολογικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ./ΚΕΦΟΔΕ/ΕΛΚΕ) κατάσταση των πρωτοβάθμιων Ο.Τ.Α. στις περιοχές των οποίων δεν εφαρμόσθηκε πρόγραμμα συλλογικής καταπολέμησης.

Διαβάστε την εγκύκλιο με τις περιοχές που έγινε δακοκτονία (εδώ)

Ξεκίνησε αυτές τις ημέρες η συγκομιδή της ελιάς Καλαμών, με την πρώτη εικόνα να δείχνει μια παραγωγή φέτος μειωμένη αλλά να υπάρχουν καλά μεγέθη και ποιότητα.

Πρόβλημα αποτελεί η έλλειψη εργατών γης και κυρίως των εξειδικευμένων εργατών που είναι απαραίτητοι για την συλλογή του ελαιόκαρπου των επιτραπέζιων ποικιλιών.

Ο κ. Γιάννης Ξαγοραράκης, παραγωγός και αυτός ελιάς Καλαμών από το Μεσολόγγι, τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι ξεκίνησε η συγκομιδή με την φετινή παραγωγή να είναι μειωμένη λόγω προβλημάτων κατά την περίοδο της καρπόδεσης. Πάντως φέτος έχουμε καλά μεγέθη και καλή ποιότητα. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει αυξημένο κόστος συγκομιδής, με τα μεροκάματα να έχουν φτάσει στα 60 ευρώ από 50 ευρώ που ήταν την περσινή περίοδο. Ζήτηση υπάρχει για την περσινή παραγωγή και από τις αποθήκες το εμπόριο αγοράζει το 200άρι στα 2,5 έως 2,6 ευρώ το κιλό.

Ο κ. Ανδρέας Καλπογιαννάκης, παραγωγός ελιάς Καλαμών από το Νεοχώρι Μεσολογγίου, δήλωσε στον ΑγροΤύπο ότι μειωμένη η φετινή παραγωγή κατά περίπου 30%. Μεγάλα μεγέθη υπάρχουν και έχουμε καλή ποιότητα. Η παύση πληρωμών από τον ΟΠΕΚΕΠΕ έχει φέρει μεγάλη έλλειψη ρευστότητας και από την άλλη τα υψηλά μεροκάματα (60 έως 70 ευρώ) αναγκάζουν πολλούς παραγωγούς να μην κάνουν συγκομιδή.

Ο κ. Θανάσης Παλούκης, παραγωγός και γεωπόνος, από τη Βόνιτσα της Αιτωλοακαρνανίας, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι φέτος δεν υπάρχει μεγάλη παραγωγή στις ελιές Καλαμών. Αυτή την εποχή δεν υπάρχουν προβλήματα φυτοπροστασίας επειδή οι παραγωγοί έχουν κάνει τους απαραίτητους ψεκασμούς. Οι καιρικές συνθήκες όμως θα δημιουργήσουν προβλήματα με δάκο και γλοιοσπόριο για αυτό και αναγκαζόμαστε να κάνουμε πρόωρη συγκομιδή. Προφορικά ακούμε τιμή για τις νέες ελιές το 200άρι στα 1,70 ευρώ το κιλό αλλά εκτιμώ ότι θα αυξηθεί το επόμενο διάστημα. Για τις περσινές ελιές από τους κάδους αυτή την εποχή οι έμποροι δίνουν τιμή για το 200άρι στα 2,70 ευρώ. Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει λόγω της έλλειψης εργατών γης ειδικά στους μεγάλους παραγωγούς, με τα μεροκάματα να κυμαίνονται από 60 έως 70 ευρώ. Και δεν υπάρχουν νόμιμοι εργάτες γης αλλά και υπάρχει μεγάλη αναμονή για να έρθουν οι μετακλητοί.

Ο κ. Τάσος Σουλτανόπουλος, γεωπόνος και παραγωγός ελιάς Καλαμών από την περιοχή της Αταλάντης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι ξεκίνησε η συγκομιδή για τις επιτραπέζιες ελιές Καλαμών. Στην περιοχή υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ξηρασίας και περιμένουμε με αγωνία τις βροχοπτώσεις. Φέτος αναμένουμε μια μέτρια παραγωγή, ενώ και τα περσινά αποθέματα είναι περιορισμένα. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα από την έλλειψη ρευστότητας των παραγωγών λόγω της παύσης πληρωμών από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Αυτό αναγκάζει πολλούς παραγωγούς - ειδικά τους μεμονωμένους, τους συνταξιούχους και τους ετεροεπαγγελματίες - να πωλούν το προϊόν τους σε χαμηλές τιμές.   

Ο κ. Τάκης Μάρκος, παραγωγός ελιάς Καλαμών από το Γεράκι Λακωνίας, ανέφερε στον ΑγροΤύπο ότι σε περίπου πέντε ημέρες αναμένεται να ξεκινήσει η συγκομιδή των επιτραπέζιων ελιών Καλαμών στην Λακωνία. Οι ελιές λόγω των πρόσφατων βροχοπτώσεων είναι ακόμη πράσινες. Αν συνεχιστούν οι βροχοπτώσεις θα έχουμε πρόβλημα γιατί δεν βοηθούν στο μαύρισμα της ελιάς. Πάντως η φετινή παραγωγή φαίνεται να είναι μειωμένη σε σχέση με πέρσι λόγω των καιρικών συνθηκών στην καρπόδεση. Επίσης τα περσινά αποθέματα είναι και αυτά σε χαμηλά επίπεδα.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς (ΔΟΕΠΕΛ) για την ηρτημένη εσοδεία της ποικιλίας «Καλαμών»/«Καλαμάτα», οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ελαφρώς μειωμένη παραγωγή σε σύγκριση με την περσινή. Ωστόσο, λόγω του μεγάλου τεμαχισμού, δεν αναμένεται να υπάρξει προϊόν προς απόσυρση (ελαιοποίηση), με αποτέλεσμα υπό κανονικές συνθήκες το σύνολο σχεδόν της παραγωγής να κατευθυνθεί στην επιτραπέζια χρήση.  

H υποχρέωση των ελαιοπαραγωγών για την υποβολή δηλώσεων συγκομιδής ελαιοκάρπου πήγε για τον Οκτώβριο του 2026.

Συγκεκριμένα δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η τροποποιητική της υπ’ αρ. 77979/21-3-2025 υπουργικής απόφασης «Θέσπιση των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων για την εφαρμογή του άρθρου 49 του ν. 5035/2023 (Α’ 76) όσον αφορά στην υποβολή δηλώσεων συγκομιδής ελαιοκάρπου», στην οποία αναφέρει ότι η υποχρέωση των ελαιοπαραγωγών για δήλωση συγκομιδής θα γίνεται από 1η Οκτωβρίου 2026 και τα πρόστιμα θα επιβάλλονται από 1η Οκτωβρίου 2027.

Η συγκεκριμένη απόφαση αναφέρει τα εξής:

Άρθρο 1

1. Η παρ. 1 του άρθρου 5 της υπ’ αρ. 77979/21-3-2025 υπουργικής απόφασης αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«1. Όλοι οι νόμιμοι κάτοχοι ελαιοτεμαχίων είναι υπόχρεοι δήλωσης συγκομιδής ελαιοκάρπου από 1ης Οκτωβρίου 2026».

2. Το άρθρο 7 «Μεταβατικές διατάξεις» της υπ’ αρ. 77979/21-3-2025 υπουργικής απόφασης αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Οι κυρώσεις του άρθρου 6 δεν επιβάλλονται πριν την 1η Οκτωβρίου 2027».

Διαβάστε το ΦΕΚ

Η περίοδος της ελαιοσυγκομιδής δεν είναι απλώς μια αγροτική δουλειά, είναι η στιγμή που αποτυπώνεται ο κόπος ολόκληρης χρονιάς. Όπως επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Οικονόμου, γεωπόνος από την περιοχή της Φθιώτιδας, κάθε φθινόπωρο επαναλαμβάνονται οι ίδιες «παγίδες» — μικρές κινήσεις που μοιάζουν ασήμαντες, αλλά τελικά ρίχνουν την ποιότητα του ελαιόκαρπου και του ελαιολάδου. Από τη βιαστική επιλογή του χρόνου συγκομιδής μέχρι την αποθήκευση του τελικού προϊόντος, οι λεπτομέρειες είναι εκείνες που ξεχωρίζουν το απλώς καλό από το πραγματικά εξαιρετικό.

Όταν η συγκομιδή γίνεται “όποτε προλάβουμε”

Η επιλογή της ημέρας με βάση το πρόγραμμα και όχι τον καρπό είναι ίσως το πιο συχνό λάθος. Η ωρίμανση της ελιάς δεν περιμένει: το ιδανικό στάδιο είναι όταν οι περισσότεροι καρποί αρχίζουν να αλλάζουν χρώμα από πράσινο σε ιώδες. Αν βιαστείτε, η περιεκτικότητα σε λάδι θα είναι χαμηλή· αν αργήσετε, θα αυξηθεί η οξύτητα και θα χαθεί η φρεσκάδα των αρωμάτων.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω των υψηλότερων θερμοκρασιών, η ωρίμανση έχει μετατεθεί έως και δέκα μέρες νωρίτερα σε πολλές περιοχές — κάτι που χρειάζεται προσεκτική παρακολούθηση από τον παραγωγό.

Κρίμα να πάνε χαμένες, ας μαζέψουμε και τις πεσμένες

Οι καρποί που έχουν βρεθεί στο χώμα δεν είναι κατάλληλοι για παραγωγή ποιοτικού λαδιού. Η επαφή με υγρασία, σκόνη και μικροοργανισμούς οδηγεί σε αλλοιώσεις που δύσκολα διορθώνονται. Ακόμα κι αν το λάδι φανεί “καλό” στην αρχή, υποβαθμίζεται γρήγορα και χάνει την καθαρότητά του. Για υψηλής κατηγορίας ελαιόλαδο ή επιτραπέζια ελιά, συλλέγεται μόνο ο καρπός που πέφτει στο δίχτυ — όχι στο έδαφος.

 Όσο πιο δυνατά, τόσο πιο γρήγορα

Το έντονο ράβδισμα δεν είναι ένδειξη αποτελεσματικότητας αλλά κακομεταχείρισης. Οι χτυπημένες ελιές και τα πληγωμένα κλαδιά υποβαθμίζουν το δέντρο και το τελικό προϊόν. Η βία οδηγεί σε τραυματισμούς που επιταχύνουν την αλλοίωση του καρπού, αυξάνουν την οξύτητα και μειώνουν τη διάρκεια ζωής του λαδιού. Αντίθετα, οι ήπιες τεχνικές —όπως τα ηλεκτρικά ραβδιστικά μικρής έντασης ή το χειρωνακτικό τίναγμα— διατηρούν ανέπαφες τις πολυφαινόλες και εξασφαλίζουν σταθερότερη ποιότητα.

Αύριο θα τις πάω στο ελαιοτριβείο

Η αναμονή κοστίζει. Από τη στιγμή που η ελιά κόβεται, ξεκινούν οι διεργασίες αποσύνθεσης: ο καρπός “αναπνέει”, θερμαίνεται και αλλοιώνεται. Η παραμονή του σε σακιά ή πλαστικά δοχεία προκαλεί ζυμώσεις και αυξάνει την οξύτητα. Η άλεση πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν συντομότερα — ιδανικά μέσα σε 24 ώρες — αν θέλουμε να διατηρήσουμε τα φυσικά αρώματα και τη φρεσκάδα του ελαιολάδου.

Όλες οι ποικιλίες μαζί - το ίδιο πράγμα είναι

Η κάθε ποικιλία έχει τον δικό της ρυθμό ωρίμανσης, άρωμα και χημικό προφίλ. Η ανάμιξή τους πριν τη συγκομιδή ή την άλεση μπορεί να οδηγήσει σε λάδι χωρίς ταυτότητα, με ασταθή χαρακτηριστικά και ασαφή γεύση. Η σωστή πρακτική είναι η ξεχωριστή συγκομιδή και ελαιοποίηση ανά ποικιλία, ώστε να αξιοποιηθεί η φυσική ισορροπία του κάθε τύπου καρπού.

 Το λάδι δεν παθαίνει τίποτα

Παθαίνει — και μάλιστα εύκολα. Το φως, ο αέρας και η υψηλή θερμοκρασία αλλοιώνουν το ελαιόλαδο πολύ γρηγορότερα απ’ όσο νομίζουμε. Τα διάφανα πλαστικά δοχεία το εκθέτουν στο φως και προκαλούν φωτοοξείδωση, ενώ η ζέστη επιταχύνει τα ταγγίσματα. Η σωστή αποθήκευση γίνεται σε σκούρα γυάλινα μπουκάλια ή ανοξείδωτες δεξαμενές, γεμάτες ως επάνω και σε θερμοκρασίες 10–15°C.

Η φροντίδα είναι η υπογραφή του καλού ελαιοπαραγωγού

Στο τέλος της ημέρας, το λάδι “μιλάει”. Λέει αν ο παραγωγός βιάστηκε, αν πρόσεξε, αν τίμησε τον καρπό του. Η συγκομιδή μπορεί να κρατά λίγες εβδομάδες, αλλά καθορίζει τη φήμη μιας χρονιάς — και, πολλές φορές, ενός ολόκληρου τόπου. Η φροντίδα στην ελιά δεν είναι λεπτομέρεια· είναι η υπογραφή του καλού ελαιοπαραγωγού.

Ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός (ΑΕΣ) Αγίων Αποστόλων στην Λακωνία ανακοίνωσε την πώληση 10 βυτίων εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου φετινής σοδειάς, στην τιμή των 5,35 ευρώ το κιλό. 

Πάντως οι καιρικές συνθήκες και οι υψηλές θερμοκρασίες του περασμένου καλοκαιριού έχουν δημιουργήσει προβλήματα και μειωμένη καρποφορία, ιδιαίτερα στην Μεσσηνία και την Κρήτη.

Οι ελαιοπαραγωγοί αυτή την εποχή έχουν μείνει απλήρωτοι από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με αποτέλεσμα να μην έχουν οικονομική ρευστότητα ούτε για τα έξοδα της συγκομιδής.

Από την άλλη μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν από την έλλειψη εργατών γης, με αποτέλεσμα τα μεροκάματα να έχουν αυξηθεί και να υπάρχει κίνδυνος πολλοί ελαιώνες να μην κάνουν συγκομιδή.

Σε πολλές περιοχές της χώρας οι παραγωγοί αναγκάζονται να κάνουν εκ περιτροπής συγκομιδή στα χωράφια με τα λίγα συνεργεία που υπάρχουν.

Προβλέψεις ελλληνικής παραγωγής

Σημαντικά μειωμένη, σε σχέση με μία καλή ελαιοκομική χρονιά, εκτιμάται ότι θα είναι η ελαιοπαραγωγή της χώρας μας για το 2025, σύμφωνα με τον Σύλλογο Γεωπόνων Ελευθέρων Επαγγελματιών Νομού Μεσσηνίας.

Από στοιχεία μελών του σε διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας, η παραγωγή ελαιολάδου υπολογίζεται στις 35.000–40.000 τόνους. Σε μια καλή χρονιά η Μεσσηνία φτάνει περίπου τους 75.000 τόνους.

Οι αιτίες της πτώσης συνδέονται με τις καιρικές συνθήκες της άνοιξης. Καταγράφονται άνιση καρποφορία, προβλήματα ανθοφορίας και καρπόδεσης. Η παρατεταμένη ξηρασία για μεγάλο διάστημα επηρέασε αρνητικά την ανάπτυξη και την καρποφορία των ελαιοδέντρων.

Ακόμη όπως αναφέρει από την επικοινωνία με συλλόγους γεωπόνων σε όλη τη χώρα, οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι η συνολική παραγωγή ελαιολάδου στην Ελλάδα για το 2025 δεν θα ξεπεράσει τους 200.000 τόνους. 

Προβλήματα ξηρασίας στην Ισπανία

Σοβαρά προβλήματα ξηρασίας αντιμετωπίζει η περιοχή της Εξτρεμαδούρα στην Ισπανία. Όπως αναφέρει η ισπανική αγροτοσυνδικαλιστική οργάνωση Asaja της περιφέρειας Εξτρεμαδούρας, η παραγωγή ελαιοκάρπου αναμένεται να έχει υποστεί σημαντική μείωση, σαν άμεση συνέπεια της σοβαρής ξηρασίας που έπληξε τους ελαιώνες της περιοχής, κατά τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.

Η γεωργική οργάνωση επισημαίνει ότι η έλλειψη βροχοπτώσεων και οι υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχουν προκαλέσει σοβαρή καταπόνηση στα δέντρα. Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε φαινόμενα καρπόπτωσης, γεγονός που επηρεάζει άμεσα τον τελικό όγκο παραγωγής που θα συλλεχθεί από τους παραγωγούς.

Οι παραγωγοί περιμένουν να δουν αν οι βροχοπτώσεις, που αναμένονται τις επόμενες ημέρες, μπορούν να βελτιώσουν τη κατάσταση των ελαιόδέντρων.

Η πρόβλεψη παραγωγής που έκανε το Υπουργείο Γεωργίας για την περιοχή αναφέρει μια συγκομιδή στην περιοχή της Εξτρεμαδούρας περίπου στους 77.000 τόνους ελαιολάδου. Ωστόσο, η ισπανική αγροτική οργάνωση πιστεύει ότι αυτή η πρόβλεψη σίγουρα αναμένεται να μειωθεί μετά την ολοκλήρωση της συγκομιδής.

Όσον αφορά τα περσινά αποθέματα ελαιολάδου στην Ισπανία αυτή την περίοδο (λίγο πριν την έναρξη της συγκομιδής) ανέρχονται σε περίπου 280.000 τόνους.

Ξεκίνησε η συγκομιδή ελαιοκάρπου στις πρώιμες περιοχές της χώρας και το επόμενο διάστημα θα συνεχιστεί και στις υπόλοιπες.

Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί με την έλλειψη εργατών γης. Έχουν γίνει όλα τα καλλιεργητικά έξοδα και τώρα που φτάσαμε στην συγκομιδή ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν εργάτες για να μαζέψουν την σοδειά τους.

Ο κ. Γιάννης Λάγγης, πρόεδρος στον Ελαιουργικό Αγροτικό Συνεταιρισμό Μεταμόρφωσης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι σε δέκα ημέρες ξεκινά η συγκομιδή στην περιοχή μας και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την έλλειψη εργατών γης. Όσοι εργάτες έρχονται νόμιμα στην χώρα μας κοιτάζουν να φύγουν στο εξωτερικό ή να πάνε στις πόλεις να εργαστούν.

Φέτος τα μεροκάματα έχουν ανέβει από 50 στα 60 ευρώ αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν νόμιμοι εργάτες για να κάνουμε συγκομιδή. Επίσης στην περιοχή μας είναι μειωμένη η παραγωγή λόγω της ξηρασίας κατά έως και 50%. Οι βροχές που είχαμε ήταν ποτιστικές και βοήθησαν τις ελιές. Όμως οι υγρασίες θα δημιουργήσουν προβλήματα με δάκο και γλοιοσπόριο. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί παραγωγοί δεν θα συγκομίσουν επειδή η μικρή παραγωγή και δεν τους αφήνει εισόδημα. Για να μπορεί να βγει φέτος ο παραγωγός πρέπει η τιμή στο ελαιόλαδο να φτάσει στα 6 ευρώ το κιλό. Τα καλλιεργητικά έξοδα φέτος είναι αυξημένα.

Επίσης η ξηρασία έχει δημιουργήσει πρόβλημα στην άρδευση και το τιμολόγιο για το ηλεκτρικό ρεύμα οι παραγωγοί καλούνται να το πληρώνουν κάθε μήνα. Η ελαιοκαλλιέργεια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που ζητούν λύσεις αν θέλουμε να συνεχίσουμε να παράγουμε ελαιόλαδο. 

Ο κ. Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος μέλος στο Δ.Σ. του Αγροτικού Συνεταιρισμού Φιλιατρών «Τριφυλία», τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι είναι λίγοι οι εργάτες γης και οι ανάγκες για χέρια είναι μεγάλες αυτή την περίοδο. Η παραγωγή φέτος είναι μειωμένη και πολλοί ελαιώνες θα μείνουν ασυγκόμιστοι. Στην μειωμένη παραγωγή και τα υψηλά μεροκάματα θα πρέπει να προσθέσεις και τα προβλήματα με γλοιοσπόριο και δάκο που έχουμε λόγω υγρασίας.

Ένα συνεργείο με 500 ευρώ θα μαζέψει 20 σάκους (55 έως 60 κιλά ο καθένας) και ο παραγωγός θα πάρει από αυτή την ποσότητα 100 κιλά ελαιόλαδο. Με τιμή 5 ευρώ θα του φέρει ένα εισόδημα 900 ευρώ που θα είναι ίσα για να καλύψει το κόστος. Τα μεροκάματα έχουν φτάσει στα ύψη, από 60 μέχρι 80 ευρώ. Στα θερμοκήπια οι εργάτες έχουν μεροκάματο στα 40 ευρώ οπότε για να έρθουν στις ελιές ζητάνε υψηλότερο μεροκάματο.

Έχουμε πρόταση για να δουλέψουμε την συγκομιδή νόμιμα και με εργόσημο με εργάτες που δεν έχουν χαρτιά.

Όσοι ζουν στην χώρα μας χωρίς έγγραφα δεν μπορούν να εργαστούν νόμιμα στο χωράφι. Ζητούσαμε να έχουμε - στο όνομα του κάθε παραγωγού - ένα μπλόκ από την τράπεζα (όπως είναι οι επιταγές). Με αυτό να πληρώνει τον εργάτη και να αναγράφει πάνω τα στοιχεία από το διαβατήριο. Στην συνέχεια ο εργάτης θα πηγαίνει στην τράπεζα για να εισπράξει την αμοιβή του. Από την τράπεζα θα μπορεί να παρακρατηθεί η ασφαλιστική εισφορά και η φορολογία. Έτσι θα δουλεύουν οι εργάτες νόμιμα στα χωράφια και θα μπορούν να καταγραφούν οι ελαιοπαραγωγοί στα έξοδα τα μεροκάματα της συγκομιδής.

Γιατί είναι απαραίτητη η μετασυλλεκτική λίπανση στην ελιά

H συγκομιδή της ελιάς είναι μια διαδικασία που, αναλόγως της γεωγραφικής περιοχής και της ποικιλίας, έχει ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο και θα συνεχίσει ακόμα και μέχρι τον επόμενο Ιανουάριο. Είναι ένα στάδιο κατά το οποίο απομακρύνονται από τα δέντρα πόροι και θρεπτικά στοιχεία και αποτελεί ένα γεγονός κατά το οποίο τα δέντρα καταπονούνται. 

Η απομάκρυνση θρεπτικών στοιχείων μέσω των συγκομιζόμενων καρπών μειώνει τα επίπεδά τους στα δέντρα. Όσο μεγαλύτερη είναι η απόδοση σε καρπό, τόσο μεγαλύτερη και η απομάκρυνση των θρεπτικών στοιχείων. Αυτή θα ενταθεί ακόμη περισσότερο με το επερχόμενο χειμερινό κλάδεμα όπου θα αφαιρεθούν επιπλέον ποσότητες θρεπτικών στοιχείων που περιέχονται στο ξύλο.  Για αυτό χρειάζεται να αναπληρώσουμε τα χαμένα θρεπτικά στοιχεία με την εφαρμογή λιπασμάτων είτε μέσω του εδάφους είτε διαφυλλικά. Με τα αποθέματα που θα δημιουργήσουν τα δέντρα, θα αναπτύξουν τις απαραίτητες δομές οι οποίες θα υποστηρίξουν την παραγωγή της επόμενης χρονιάς, τη διαφοροποίηση οφθαλμών για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο και την εξομάλυνση της παρενιαυτοφορίας.

Ποια θρεπτικά στοιχεία θα πρέπει να εφαρμόσουμε

Ο σωστότερος τρόπος ώστε να προσδιορίσουμε τα θρεπτικά στοιχεία που χρήζουν αναπλήρωσης μετά τη συγκομιδή είναι να έχουμε διενεργήσει μια αξιόπιστη ανάλυση φύλλων κατά την καλοκαιρινή περίοδο, καθώς και να έχουμε μια καλή εκτίμηση της τρέχουσας παραγωγής. Η φυλλοδιαγνωστική ανάλυση θα μας δείξει τη θρεπτική κατάσταση των δένδρων. Είναι ένα δείκτης που μαρτυρά αν έχουμε καλύψει τις ανάγκες με την τακτική θρέψης που έχουμε ακολουθήσει ως εκείνη τη στιγμή. Η παραγωγή σε ελαιόκαρπο μας βοηθά να υπολογίσουμε την απομάκρυνση θρεπτικών στοιχείων. 

Σε πολλές περιπτώσεις τα παραπάνω δεδομένα δεν είναι διαθέσιμα. Αναγκάζονται έτσι οι παραγωγοί να ακολουθήσουν μια πιο συνηθισμένη οδό, η οποία αφορά σε προϊόντα που περιέχουν τα θρεπτικά στοιχεία που γνωρίζουμε ότι απομακρύνονται περισσότερο με τη συγκομιδή και που είναι απαραίτητο να αποθηκευτούν πριν την είσοδο των δένδρων στη χειμερινή περίοδο του ληθάργου. 

Τα πιο κρίσιμα θρεπτικά στοιχεία που απαιτούνται μετά τη συγκομιδή είναι ο φώσφορος και το κάλιο.  Και τα δύο έχουν καταναλωθεί από τα δέντρα σημαντικά κατά την ανάπτυξη των καρπών. Για αυτό απαιτείται η αναπλήρωσή τους στο έδαφος, ώστε να υποστηριχθεί η συσσώρευση αποθεμάτων στις ρίζες, στα κλαδιά και τον κορμό. Από τα υπόλοιπα θρεπτικά στοιχεία είναι σημαντικά, αλλά σε μικρότερες ποσότητες, το άζωτο, το μαγνήσιο, το βόριο και ο ψευδάργυρος. Το ασβέστιο επίσης βοηθά στη γρηγορότερη ωρίμανση των ετήσιων βλαστών.

Ο κατάλληλος χρόνος για μετασυλλεκτική λίπανση

Ιδανικά, η καλύτερη περίοδος για τη μετασυλλεκτική λίπανση των ελαιόδενδρων είναι από τον Σεπτέμβριο έως και τον Νοέμβριο, εφόσον έχει ολοκληρωθεί η συγκομιδή. Σε αυτή την περίοδο εκμεταλλευόμαστε την ενεργή χλωροφύλλη, τη δραστηριότητα της ρίζας και τη θερμοκρασία του εδάφους η οποία ακόμα επιτρέπει την απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων. Μετασυλλεκτικές εφαρμογές πολύ νωρίς μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη βλαστικότητα των δένδρων. Αντίθετα, καθυστερημένες εφαρμογές μπορεί να έχουν χαμηλή αποτελεσματικότητα διότι μειώνεται αρκετά η ικανότητα απορρόφησης από το ριζικό σύστημα και η δραστηριότητα των φύλλων.

Λίπανση από το έδαφος

Εφόσον οι συνθήκες και ο χρόνος συγκομιδής το επιτρέπουν, η εφαρμογή του YaraMila COMPLEX, είναι η ιδανική λύση για την αποδοτική τροφοδότηση των δένδρων από το έδαφος. Η σειρά YaraMila περιέχει την τεχνολογία P-Extend που εξασφαλίζει μεγαλύτερη διαθεσιμότητα φωσφόρου σε σχέση με τα κοινά λιπάσματα του ανταγωνισμού. Επιπρόσθετα, τα λιπάσματα YaraMila λιώνουν ταχύτατα, διασφαλίζοντας την άμεση προσέγγιση των θρεπτικών στοιχείων στις ρίζες, ακόμα και σε εδάφη με χαμηλή εδαφική υγρασία. Άλλοι τύποι που ενδείκνυνται για τη μετασυλλεκτική λίπανση της ελιάς από το έδαφος είναι τα YaraMila ELIOS και YaraMila K-MAX.

Διαφυλλική λίπανση

Στις περιπτώσεις που οι συνθήκες, η δυνατότητα των παραγωγών ή ο χρόνος συγκομιδής δεν επιτρέπουν την από εδάφους παροχή θρεπτικών στοιχείων, απαιτείται η χρήση αξιόπιστων διαφυλλικών λιπασμάτων. Τα διαφυλλικά λιπάσματα εισέρχονται στα φυτά διαμέσου των φύλλων από τα στομάτια παρέχοντάς τους τα θρεπτικά στοιχεία. Θα πρέπει να είναι αποτελεσματικά και ασφαλή για το χρήστη, την καλλιέργεια και τον τελικό καταναλωτή.
 
Η σειρά YaraVita διαθέτει διαφυλλικά λιπάσματα κύριων και δευτερευόντων θρεπτικών στοιχείων, καθώς και ιχνοστοιχείων που παρέχονται στις καλλιέργειες με ακρίβεια. Είναι συνθέσεις θρεπτικών στοιχείων, σε χημικές ενώσεις μικρού μοριακού βάρους, ώστε να διεισδύουν εύκολα στα φύλλα. Παρασκευάζονται από επιλεγμένες πρώτες ύλες αυστηρών προδιαγραφών και μέσα από μακροχρόνιες διαδικασίες έρευνας και ανάπτυξης. Σε συνδυασμό με τους υψηλής ποιότητας διαβρέκτες και προσκολλητικά συστατικά που περιέχονται, βελτιστοποιούν τη διασπορά των σταγόνων του ψεκαστικού διαλύματος στα μέρη του φυτού όπου εφαρμόζονται και μειώνουν την πιθανότητα έκπλυσης από τη βροχή.  

Τα λιπάσματα YaraVita που είναι κατάλληλα για εφαρμογή στα ελαιόδεντρα, μετασυλλεκτικά είναι τα, YaraVita BUD BOOST, YaraVita FRUTREL ή YaraVita POWERBOR Ca. Ένα από αυτά συνδυαστικά με το YaraVita AGRIPOTASH συνιστούν μια αποτελεσματική, αξιόπιστη και ασφαλή λύση για την παροχή των απαραίτητων πόρων στα δέντρα, διαφυλλικά, μετά τη συγκομιδή. Μπορούν να συνδυαστούν εύκολα με άλλα λιπάσματα, βιοδιεγέρτες ή φυτοπροστατευτικά προϊόντα της αγοράς.

Στη Yara προσεγγίζουμε ολιστικά τη θρέψη των καλλιεργειών. Εκτός από τα προϊόντα προσφέρουμε και λύσεις που αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για τους παραγωγούς, τους γεωπόνους και τους γεωργικούς συμβούλους. 

Η υπηρεσία Megalab που αφορά σε αναλύσεις φύλλων και εδάφους από τη Yara στο Pocklington της Αγγλίας είναι διαθέσιμη στους αγρότες μέσω των γεωπονικών καταστημάτων-συνεργατών μας. https://www.yara.gr/psifiakes-epharmoges/yara-megalab/

Επίσης στην ιστοσελίδα tankmix.com μπορείτε να ελέγξετε τη φυσική συμβατότητα των διαφυλλικών λιπασμάτων YaraVita με αγροχημικά σκευάσματα που εφαρμόζονται διαφυλλικά. https://www.yara.gr/psifiakes-epharmoges/tankmixit/

Στον τομέα της ψηφιακής γεωργίας και της γεωργίας ακριβείας, μέσα από την πλατφόρμα της FarmB® Digital Agriculture μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή YaraFX INSIGHT. Το YaraFX INSIGHT είναι ένα λειτουργικό σύστημα της Yara που προσδιορίζει τις ανάγκες των καλλιεργειών σε θρεπτικά στοιχεία με βάση το εκτιμώμενο ύψος της παραγωγής, τη σύσταση και τη γονιμότητα των εδαφών. Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν προγράμματα θρέψης διασφαλίζοντας ότι οι καλλιέργειες λαμβάνουν τη σωστή ποσότητα θρεπτικών στοιχείων τη χρονική στιγμή που τα απαιτούν. Η καλλιέργεια της ελιάς συμπεριλαμβάνεται στις καλλιέργειες του Yara FX INSIGHT. https://www.yara.gr/psifiakes-epharmoges/farmb/
Συγγραφέας:
Αλέξανδρος Παναγόπουλος
Senior Agronomist – Yara Hellas

Η αποθήκευση των επιτραπέζιων ελιών αποτελεί για πολλούς παραγωγούς μια συνειδητή επιλογή στρατηγικής. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτιμούν να μη διαθέσουν αμέσως την παραγωγή τους, περιμένοντας πιο ευνοϊκές συνθήκες στην αγορά. Η πρακτική αυτή μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα κερδοφόρα, εφόσον η αποθήκευση γίνει σωστά και το προϊόν διατηρήσει την ποιότητά του.

Η διαδικασία, αν και φαινομενικά απλή, απαιτεί προσοχή, σωστή υποδομή και τήρηση συγκεκριμένων κανόνων. Είτε πρόκειται για ελιές Καλαμών, Χαλκιδικής ή Αμφίσσης, η φιλοσοφία είναι η ίδια: ασφαλής αποθήκευση, σταθερή άλμη και προσεκτική παρακολούθηση της ζύμωσης. Η ίδια μέθοδος εφαρμόζεται τόσο στις ώριμες μαύρες όσο και στις άγουρες πράσινες ελιές, με μικρές μόνο διαφορές στο χρόνο ζύμωσης.

Επιλογή χώρου και συνθηκών

Το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα είναι η επιλογή του κατάλληλου χώρου. Η αποθήκη πρέπει να είναι καθαρή, στεγανή και δροσερή, χωρίς υγρασία, και να αερίζεται τακτικά. Ο χώρος πρέπει να πληροί βασικές προδιαγραφές συντήρησης τροφίμων, να προστατεύεται από τρωκτικά και να ελέγχεται περιοδικά για μούχλα ή διαρροές. Μια οργανωμένη, τακτοποιημένη αποθήκη εξασφαλίζει τη σταθερότητα που χρειάζεται το προϊόν για τους επόμενους μήνες.

Οι κατάλληλοι κάδοι

Οι ελιές αποθηκεύονται σε πλαστικούς κάδους ή βαρέλια κατάλληλα για τρόφιμα, τα οποία δεν επηρεάζουν τη γεύση ή το χρώμα του προϊόντος. Τα μεταλλικά δοχεία καλό είναι να αποφεύγονται, καθώς ενδέχεται να αντιδράσουν με το περιεχόμενο και να προκαλέσουν αλλοιώσεις. Οι κάδοι πρέπει να σφραγίζουν καλά, ώστε να μην εισέρχεται αέρας ή σκόνη. Αν δεν υπάρχει καπάκι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα χοντρό νάιλον που εφαρμόζει καλά στο άνοιγμα του δοχείου.

Η σημασία της άλμης

Το βασικό «μυστικό» της επιτυχούς αποθήκευσης βρίσκεται στη σωστή άλμη. Πριν από την τοποθέτηση στους κάδους, οι ελιές πλένονται προσεκτικά με καθαρό νερό και, όταν είναι εφικτό, διαχωρίζονται ανάλογα με το μέγεθός τους ώστε η ζύμωση να είναι πιο ομοιόμορφη.

Μετά τη συγκομιδή, τοποθετούνται αρχικά σε νερό χωρίς αλάτι για περίπου έναν μήνα. Στη συνέχεια, προστίθεται χοντρό αλάτι ειδικό για αποθήκευση, ώστε να σχηματιστεί διάλυμα με περιεκτικότητα 7–8%. Η αλατότητα ελέγχεται με αλατόμετρο, ένα απλό αλλά αποτελεσματικό εργαλείο που δείχνει το ποσοστό άλατος στο νερό.

Καθώς οι εβδομάδες περνούν, η ελιά απορροφά μέρος του άλατος, οπότε απαιτείται περιοδική ενίσχυση της άλμης. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται την άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν οι υψηλές θερμοκρασίες αυξάνουν τον κίνδυνο αλλοίωσης. Εφόσον οι ελιές παραμείνουν αποθηκευμένες τους θερινούς μήνες, η περιεκτικότητα σε αλάτι μπορεί να ανέλθει έως το 10%, ώστε να διατηρηθεί η σταθερότητα του προϊόντος.

Ζύμωση και έλεγχοι

Η ζύμωση είναι φυσική διαδικασία που επιτρέπει στις ελιές να αναπτύξουν τη χαρακτηριστική τους γεύση. Κατά τη διάρκειά της, τα καπάκια των δοχείων δεν πρέπει να είναι ερμητικά κλειστά, ώστε να υπάρχει διέξοδος για τα αέρια που παράγονται.

Ο παραγωγός πρέπει να ελέγχει τακτικά το περιεχόμενο για σημάδια μούχλας, δυσάρεστες οσμές ή πτώση της αλατότητας. Αν δεν διαθέτει εμπειρία, ο έλεγχος της ζύμωσης μπορεί να γίνει με τη συνδρομή τεχνολόγου τροφίμων, ώστε να εξασφαλιστεί η σωστή εξέλιξη της διαδικασίας.

Υπομονή που αποδίδει

Η σωστή αποθήκευση των επιτραπέζιων ελιών δεν είναι ζήτημα τύχης, αλλά μεθοδικότητας. Όσοι παραγωγοί αφιερώνουν χρόνο και προσοχή στη διαδικασία, βλέπουν τα οφέλη στην πράξη, καθώς η ποιότητα διατηρείται και η αξία του προϊόντος παραμένει υψηλή.

Η αποθήκευση σε άλμη αποτελεί μια ασφαλή και δοκιμασμένη μέθοδο για όλες τις επιτραπέζιες ποικιλίες, αρκεί να τηρούνται οι βασικοί κανόνες: καθαρός χώρος, κατάλληλα δοχεία και συνεχής έλεγχος της αλατότητας. Η υπομονή, η συνέπεια και η γνώση αυτών των αρχών είναι τα τρία «συστατικά» που καθορίζουν την επιτυχία.

Γιατί, όπως γνωρίζουν καλά οι παλιοί, μια σωστά αποθηκευμένη ελιά… πληρώνει τον κόπο της διπλά.

Πηγή: 
Περιοδικό Γεωργία – Κτηνοτροφία, τεύχος 8/2018, σελ. 28–29.

Η συγκομιδή της ελιάς σηματοδοτεί το τέλος ενός παραγωγικού κύκλου και ταυτόχρονα την αρχή του επόμενου. Μετά τη συγκομιδή, τα ελαιόδεντρα βρίσκονται σε κατάσταση «εξάντλησης», έχοντας καταναλώσει σημαντικά αποθέματα θρεπτικών στοιχείων. Σε αυτή τη φάση χρειάζονται «ενίσχυση» για να αναπληρώσουν δυνάμεις, να αναπτύξουν νέα βλάστηση και να προετοιμαστούν για την επερχόμενη ανθοφορία.

Για να φωτίσει τη σημασία της μετασυλλεκτικής λίπανσης και τις πρακτικές που ακολουθούνται σήμερα, ο ΑγροΤύπος επικοινώνησε με επαγγελματίες του κλάδου, προκειμένου να καταγράψει τις απόψεις και τις προτάσεις τους σχετικά με τον σωστό προγραμματισμό της λίπανσης στην ελιά.

Γιατί είναι κρίσιμη η μετασυλλεκτική λίπανση

Η ελιά έχει υψηλές ανάγκες σε άζωτο (Ν), φώσφορο (P) και κάλιο (K). Για μια παραγωγή 60–80 κιλών καρπού ανά δένδρο, απαιτούνται περίπου 0,8–1,5 kg Ν, 0,25–0,35 kg P και 0,7–1,1 kg K. Αυτές οι ποσότητες αντιστοιχούν σε πάνω από 5 κιλά ενός σύνθετου λιπάσματος σαν το ENTEC® Bor ανά δένδρο.

Η επιστημονική έρευνα έχει δείξει ότι η ορθολογική λίπανση όχι μόνο αυξάνει την παραγωγή, αλλά και περιορίζει την παρενιαυτοφορία. Εξασφαλίζει καλύτερη ανθοφορία και καρπόδεση, καθώς τα δένδρα διαθέτουν επαρκή «αποθέματα» θρεπτικών. Παράλληλα, βελτιώνει την αντοχή τους σε ακραίες καιρικές συνθήκες και βιοτικές καταπονήσεις. Με τη σωστή μετασυλλεκτική λίπανση, η ελιά «επανέρχεται» έτοιμη για το νέο κύκλο βλάστησης, άνθησης και καρποφορίας.

Πότε πρέπει να εφαρμόζεται

Η κατάλληλη εποχή εξαρτάται από παράγοντες όπως η ποικιλία, η περιοχή, η δυνατότητα άρδευσης και οι καιρικές συνθήκες.

1. Θερμοκρασία εδάφους

Η απορρόφηση θρεπτικών είναι αποτελεσματική όταν η θερμοκρασία του εδάφους είναι σχετικά υψηλή. Αν η λίπανση γίνει πολύ νωρίς, σε ψυχρό έδαφος (π.χ. Νοέμβριο-Δεκέμβριο στη βόρεια Ελλάδα), μπορεί η πρόσληψη να είναι περιορισμένη.

2. Βροχοπτώσεις

Η υγρασία είναι απαραίτητη για τη διάλυση και τη μεταφορά των θρεπτικών στις ρίζες. Σε ξηρές συνθήκες, η αποδοτικότητα της λίπανσης μειώνεται, ενώ οι έντονες βροχοπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν απώλειες, κυρίως αζώτου.

3. Παγετοί και χαμηλές θερμοκρασίες

Αν ακολουθήσει παγετός μετά τη λίπανση, τα δέντρα ενδέχεται να μην αξιοποιήσουν τα θρεπτικά στοιχεία και να υποστούν ζημιές. Επομένως, σε ευπαθείς περιοχές συνιστάται η εφαρμογή μετά την υποχώρηση των χαμηλών θερμοκρασιών.

4. Κατάσταση δένδρων και κλάδεμα

Μετά από αυστηρό κλάδεμα ή χρονιά υψηλής καρποφορίας, οι ανάγκες σε θρεπτικά είναι αυξημένες. Αντίθετα, σε δέντρα με πλούσια βλάστηση και μικρή παραγωγή, η εφαρμογή μπορεί να περιοριστεί.

5. Θρεπτική κατάσταση εδάφους

Οι αναλύσεις εδάφους και φυλλώματος αποτελούν τον πιο αξιόπιστο οδηγό για το σωστό χρόνο και τη δοσολογία. Χωρίς αυτές, η λίπανση γίνεται στα «τυφλά» και συχνά αναποτελεσματικά.

6. Μορφή λιπάσματος

Τα κοκκώδη λιπάσματα εφαρμόζονται συνήθως τον χειμώνα ώστε να προλάβουν να διαλυθούν με τις βροχές, ενώ τα κρυσταλλικά ή υδατοδιαλυτά χρησιμοποιούνται αργότερα, προσφέροντας πιο άμεση δράση.

Τα λιπάσματα ENTEC® αποτελούν αξιόπιστη επιλογή, καθώς διατηρούν το άζωτο διαθέσιμο για μεγαλύτερο διάστημα και μειώνουν τις απώλειες από έκπλυση. Παρέχουν σταδιακή και σταθερή τροφοδοσία, εναρμονισμένη με τις ανάγκες της ελιάς κατά τα κρίσιμα στάδια άνθησης, καρπόδεσης και σκλήρυνσης του ενδοκαρπίου.

Ποια θρεπτικά στοιχεία είναι πιο κρίσιμα

Μακροστοιχεία

Άζωτο (N)

Είναι βασικό για την ανάπτυξη νέας βλάστησης, για το σχηματισμό ανθικών οργάνων, αλλά χρειάζεται προσοχή στην υπερδοσολογία, που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική βλαστική ανάπτυξη σε βάρος της καρποφορίας. 
Προσοχή, το άζωτο είναι ιδιαίτερα ευκίνητο στο έδαφος και υπάρχει κίνδυνος έκπλυσης.

Φώσφορος (P)

Αν και η ελιά συχνά θεωρείται ότι έχει περιορισμένες ανάγκες σε P, μελέτες έχουν δείξει ότι η επάρκεια P ενισχύει την ανθοφορία και την καρπόδεση (όταν δεν υπάρχει έλλειψη). 
Σε εδάφη όξινα ή με μεγάλη περιεκτικότητα σε ανθρακικά, η διαθέσιμη μορφή P μειώνεται, οπότε η προσθήκη P γίνεται αναγκαία.

Κάλιο (K)

Πολύ σημαντικό στην ελιά, καθώς μεγάλο ποσοστό του καλίου βρίσκεται στους καρπούς και αφαιρείται με τη συγκομιδή. Το K σχετίζεται με καλύτερη περιεκτικότητα σε λάδι, ρύθμιση νερού στους ιστούς, αντοχή σε αβιοτικές καταπονήσεις (ξηρασία, θερμότητα) αλλά και σε βιοτικά στρες. 

Ιχνοστοιχεία

Βόριο (B)

Απαραίτητο για τη γονιμοποίηση και την καρπόδεση. Η έλλειψή του είναι συχνή στην Ελλάδα και προκαλεί προβλήματα όπως νέκρωση φύλλων, μειωμένη ανθοφορία και το φαινόμενο της “σκούπας της μάγισσας”.

Μαγνήσιο (Mg)

Συστατικό της χλωροφύλλης, συμβάλλει στη φωτοσύνθεση και την ενεργειακή ισορροπία των δέντρων του ελαιώνα μας.

Ασβέστιο (Ca)

Εξασφαλίζει ανθεκτικότερες κυτταρικές δομές και καλύτερη ποιότητα καρπών. Η έλλειψη παρατηρείται συχνά σε εδάφη με χαμηλό pH ή ύστερα από μακροχρόνια χρήση θειικής αμμωνίας.

Πρακτικές προτάσεις λίπανσης για τη φετινή χρονιά

Οι καιρικές συνθήκες, η υγρασία και η κατάσταση των δέντρων καθορίζουν τη δόση και το είδος του λιπάσματος. 

Μερικές ενδεικτικές προτάσεις της EuroChem:

1. ENTEC® Bor 20-8-10 +2MgO +0,3Β ή

Nitrophoska® Bor 20-5-10 +3MgO+5S+0,3B+Fe+Zn

3–5 κιλά/δένδρο

2.  Patentkali® 0-0-30 +10MgO+18S μαζί με UTEC® 46-0-0

2–4 κιλά Patentkali® και 1 κιλό UTEC® 46/δένδρο

3.  ENTEC® 21-0-0 + 0,2B ή ENTEC® 21-0-0 + 0,2B+0,08Zn

Σε ελαιώνες που έχουν κλαδευτεί αυστηρά, ή στη βρώσιμη ελιά για να αυξήσουμε την καρπόδεση και να αποφύγουμε την καρπόπτωση κάνουμε επιφανειακή λίπανση με τις παραπάνω επιλογές.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι αναλύσεις εδάφους και φυλλώματος, μας βοηθούν να μειώσουμε το κόστος της λίπανσης, (που λόγω παγκόσμιων συγκυριών δεν είναι διόλου φθηνή στις μέρες μας), και να την κάνουμε πιο αποδοτική και αποτελεσματική.

Συνήθη λάθη μετά τη συγκομιδή

Άκαιρη ή υπερβολική λίπανση:

Η εφαρμογή πρέπει να γίνεται με επαρκή υγρασία ώστε το λίπασμα να διαλυθεί χωρίς να εκπλυθεί. Οι υπερβολές οδηγούν σε βλαστομανία και μειωμένη παραγωγικότητα.

Ελλειμματική χρήση ιχνοστοιχείων:

Η αποκλειστική χρήση NPK ή αζωτούχων λιπασμάτων χωρίς βόριο και μαγνήσιο περιορίζει την καρπόδεση και την ποιότητα λαδιού.

Ασυνεπής παρακολούθηση και απουσία αναλύσεων:

Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο του να μην γίνονται αναλύσεις εδάφους/φυλλώματος, αυτό οδηγεί σε  «τυφλή» λίπανση, με υπερβολές ή υπολίπανση.

Κακή ή καθόλου ενσωμάτωση:

Αν τα λιπάσματα παραμείνουν στην επιφάνεια χωρίς βροχές ή άρδευση, μπορεί να μην «κατέβουν» προς τις ρίζες, με αποτέλεσμα να χάσουμε μέρος του λιπάσματος που δόθηκε στην καλλιέργεια.

Παράβλεψη διαφοροποιήσεων του αγρού:

Συχνά η γονιμότητα του εδάφους διαφέρει εντός του ίδιου ελαιώνα και φυσικά δεν είναι όλα τα χωράφια ίδια, για παράδειγμα οι «άκρες» μπορεί να χρειάζονται επιπλέον λίπανση, ενώ τα δυνατά χωράφια να μην χρειάζονται υπερβολές. 

Το “κλειδί”  για την νέα σοδειά

Η μετασυλλεκτική λίπανση αποτελεί επένδυση για τη νέα παραγωγική περίοδο. Ο σωστός συνδυασμός χρόνου, ποσότητας και τύπου λιπάσματος διασφαλίζει υγιή δένδρα, σταθερή καρποφορία και υψηλή ποιότητα και ποσότητα λαδιού. Η ελιά «θυμάται» τη φροντίδα που της δίνουμε μετά τη συγκομιδή — και σε αυτή τη φάση μπαίνουν τα θεμέλια της επόμενης επιτυχημένης σοδειάς.
Συγγραφέας:
Άλκης Παρασκευόπουλος
Product Manager υδ/των λιπασμάτων, Διευθυντής Τεχνικού & Εγκρίσεων Eurochem Hellas

Την 13η Οκτωβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη εκπροσώπων των φορέων-μελών της Εθνικής ΔΟΕΠΕΛ από τις βασικότερες Π.Ε. καλλιέργειας επιτραπέζιων ποικιλιών ελιάς και από όλους του τομείς του κλάδου (πρωτογενής, δευτερογενής, τριτογενής), για θέματα της τρέχουσας ελαιοκομικής περιόδου 2025/26.

Με την συλλογή του πράσινου ελαιόκαρπου να είναι ακόμα σε εξέλιξη, η ποσότητα της ποικιλίας "Χαλκιδικής" που θα οδηγηθεί στην επιτραπέζια χρήση, καθ΄υπέρβαση των αρχικών εκτιμήσεων, εκτιμάται στους 200.000 τόνους, ποσότητα ικανή να καλύψει τις ανάγκες της κατανάλωσης και των εξαγωγών της χώρας.

Αντίστοιχα ικανοποιητική είναι και η ποσότητα του πράσινου ελαιόκαρπου της ποικιλίας "Αμφίσσης"/"Κονσερβολιά" η οποία εκτιμάται στους 45.000 τόνους.

Η ποιότητα του ελαιόκαρπου και των δυο ποικιλιών κρίνεται ικανοποιητική, με εξαιρέσεις που συνδέονται περισσότερο με τον τρόπο συγκομιδής (παρέκκλιση από τον παραδοσιακό τρόπο), που ενισχύεται και από τον λανθασμένο τρόπο παραλαβής από την μεταποίηση ("σκούπα").  

Παρά τη γενική παραδοχή για την ικανοποιητική πορεία διάθεσης του πράσινου ελαιόκαρπου από την πλευρά του πρωτογενή τομέα, ο εξαγωγικός τομέας εξέφρασε επιφυλάξεις σχετικά με την ομαλή εξέλιξη των εξαγωγών, λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες προκλήσεις και τις αυξημένες δυσχέρειες στη διεθνή αγορά. Ιδιαίτερα σε περιόδους διαταραχής της παγκόσμιας αγοράς, όπως είναι η τρέχουσα περίοδος, πρέπει ο κλάδος των επιτραπέζιων ελιών να είναι πολύ προσεκτικός στις εκτιμήσεις του πριν την έναρξη της ελαιοκομικής περιόδου.

Η ορθή εκτίμηση της ηρτημένης εσοδείας στην έναρξη της κάθε ελαιοκομικής περιόδου είναι κρίσιμη, καθώς προφυλάσσει ολόκληρο τον κλάδο από πιθανές στρεβλώσεις που οδηγούν σε μείωση της ανταγωνιστικότητας και τελικά σε ζημιές.

Όσον αφορά στην ηρτημένη εσοδεία της ποικιλίας "Καλαμών"/"Καλαμάτα", οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ελαφρώς μειωμένη παραγωγή σε σύγκριση με την περσινή. Ωστόσο, λόγω του μεγάλου τεμαχισμού, δεν αναμένεται να υπάρξει προϊόν προς απόσυρση (ελαιοποίηση), με αποτέλεσμα υπό κανονικές συνθήκες το σύνολο σχεδόν της παραγωγής να κατευθυνθεί στην επιτραπέζια χρήση καλύπτοντας τις ανάγκες κατανάλωσης και των εξαγωγών της χώρας.

Ανυπέρβλητο και συνεχώς εντεινόμενο πρόβλημα αποτελεί η έλλειψη εργατών γης και κυρίως των εξειδικευμένων εργατών που είναι απαραίτητοι για την συλλογή του ελαιόκαρπου των επιτραπέζιων ποικιλιών η οποία απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό, προκειμένου να μην υποβαθμίζεται η ποιότητα του καρπού και να διασφαλίζεται η προστασία της αειφορίας των δέντρων.

Η υψηλή ποιότητα του ελαιόκαρπου των επιτραπέζιων ποικιλιών αποτελεί το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας έναντι του διεθνούς ανταγωνισμού.

Αντί όμως να προωθούνται μέτρα απλοποίησης της διαδικασίας μετάκλησης εργατών γης και άλλες διευκολύνσεις για τον παραγωγό, όπως η θέσπιση κινήτρων για τις εργασίες συλλογής, εμφανίζονται συνεχώς νέα εμπόδια και τιμωρητικές ρυθμίσεις με τις διαδικασίες που η Διοίκηση προσεγγίζει τις εργασιακές συνθήκες στον ελαιώνα, λες και πρόκειται για εστεγασμένο χώρο εργασίας.

Σε ό,τι αφορά στο Ελαιοκομικό Μητρώο και στην υποχρεωτική -από την 1η Οκτωβρίου 2026- υποβολή Δήλωσης Συγκομιδής, επισημάνθηκε ότι η συγκεκριμένη ημερομηνία θα πρέπει να διορθωθεί, καθώς δεν καλύπτει ολόκληρη την περίοδο συλλογής του ελαιοκάρπου επιτραπέζιων ποικιλιών, όπως αυτή ορίζεται και από το Διεθνές Ελαιοκομικό Συμβούλιο (ΔΕΣ).

Τονίστηκε, επίσης, ότι είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί πως οι ελαιοπαραγωγοί δεν θα επιβαρυνθούν με πρόσθετες γραφειοκρατικές διαδικασίες και δαπάνες στο πλαίσιο της επανασύστασης του Ελαιοκομικού Μητρώου, διαδικασία που οφείλει να είναι λειτουργική και φιλική προς τον ελαιοπαραγωγό.

Η Εθνική ΔΟΕΠΕΛ υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη στενής συνεργασίας της Διοίκησης με την Οργάνωση, ώστε να αντιμετωπίζονται έγκαιρα και αποτελεσματικά τα θέματα του κλάδου. Η συνεργασία αυτή, διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και την βιωσιμότητα του κλάδου των επιτραπέζιων ελιών, ενός δυναμικού και σχεδόν αποκλειστικά εξαγωγικού κλάδου της χώρας μας.

Η συγκομιδή της ελιάς είναι η κορυφαία στιγμή της ελαιοκομικής χρονιάς — και ίσως η πιο καθοριστική για την ποιότητα της ελιάς και του ελαιόλαδου. Η επιλογή του σωστού χρόνου δεν είναι θέμα ημερομηνίας, αλλά ισορροπίας: ανάμεσα στην απόδοση, την ποιότητα και τη φυσιολογία του δέντρου. Το ίδιο καθοριστική, όμως, είναι και η επιλογή της μεθόδου συγκομιδής, καθώς από τον τρόπο που θα συλλεχθεί ο καρπός εξαρτάται η τελική ποιότητα και η υγεία του ελαιώνα.

Η ωρίμανση του ελαιοκάρπου

Η ωρίμανση του ελαιοκάρπου ξεκινά με την εμφάνιση των πρώτων μωβ κηλίδων πάνω στον πράσινο καρπό και ολοκληρώνεται όταν όλοι οι καρποί αποκτήσουν το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας. Η διαδικασία αυτή δεν είναι ταυτόχρονη — εξελίσσεται σταδιακά και επηρεάζεται από την ποικιλία, την παραγωγικότητα των δέντρων και τις κλιματικές συνθήκες κάθε περιοχής.

Καθώς προχωρά η ωρίμανση, αυξάνεται η περιεκτικότητα των καρπών σε λάδι, φτάνοντας στο μέγιστο σημείο όταν πλέον δεν υπάρχουν πράσινοι καρποί στο δέντρο. Από εκεί και μετά, η συνολική ποσότητα ελαίου παραμένει πρακτικά σταθερή, αν και η απώλεια υγρασίας δημιουργεί την εντύπωση ότι η ελαιοπεριεκτικότητα αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, η στρεμματική απόδοση δεν βελτιώνεται μετά το στάδιο της πλήρους ωρίμανσης, παρά την κοινή αντίληψη ότι η καθυστέρηση στη συγκομιδή οδηγεί σε περισσότερο λάδι.

Έχει διαπιστωθεί ότι το πιο αρωματικό ελαιόλαδο παράγεται όταν οι ελιές συγκομίζονται στα αρχικά στάδια της ωρίμανσης, δηλαδή όταν υπάρχουν ακόμη αρκετοί πράσινοι καρποί. Όσο καθυστερεί η συγκομιδή, οι οργανοληπτικές ιδιότητες του ελαιολάδου υποβαθμίζονται. Συνεπώς, ο σωστός χρόνος συγκομιδής είναι όταν ο ελαιόκαρπος έχει πλήρως ωριμάσει, χωρίς να υπάρχουν πλέον πράσινοι καρποί, ενώ για παραγωγή ελαιολάδου ανώτερης ποιότητας ενδείκνυται η συγκομιδή να πραγματοποιείται 10–20 ημέρες νωρίτερα, με αποδοχή μιας μικρής μείωσης στην ποσότητα.

Η σημασία του σωστού χρόνου συγκομιδής

Ο χρόνος συγκομιδής αποτελεί έναν από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες για την ποιότητα του τελικού προϊόντος — είτε πρόκειται για ελαιόλαδο είτε για επιτραπέζιες ελιές.
Η επιλογή της σωστής στιγμής δεν επηρεάζει μόνο τη γεύση, το άρωμα και τη σύσταση του ελαιολάδου ή τη σταθερότητα και υφή των επιτραπέζιων ελιών, αλλά και τη μελλοντική παραγωγικότητα του ελαιώνα.

Όταν ο καρπός παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω στο δέντρο, παρατηρείται υποβάθμιση της ποιότητας και μείωση της επόμενης καρποφορίας, καθώς τα δέντρα εξαντλούνται φυσιολογικά.
Αντίθετα, η έγκαιρη συγκομιδή, σε στάδιο κατάλληλο για κάθε τύπο παραγωγής, συμβάλλει τόσο στη διατήρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών όσο και στη βελτίωση της απόδοσης της επόμενης χρονιάς.

Ο σωστός χρονισμός, επομένως, δεν αποτελεί απλώς τεχνική επιλογή, αλλά κρίσιμο παράγοντα βιωσιμότητας και ποιότητας για κάθε ελαιοπαραγωγό — ανεξάρτητα αν η καλλιέργεια προορίζεται για λάδι ή για επιτραπέζια κατανάλωση.

Πώς καθορίζεται η άριστη στιγμή συγκομιδής για τις ελιές που προορίζονται για λάδι;

Όταν ο ελαιόκαρπος προορίζεται για την παραγωγή άριστης ποιότητας ελαιολάδου, η ελαιοσυλλογή πρέπει να γίνεται όσο οι ελιές βρίσκονται ακόμα πάνω στο δέντρο — πριν αρχίσει η φυσιολογική καρπόπτωση — και έχουν φτάσει στο μέγιστο της περιεκτικότητάς τους σε καλής ποιότητας λάδι.

Για τον ακριβή προσδιορισμό της κατάλληλης χρονικής στιγμής, πέρα από την εξέλιξη του χρώματος των καρπών, συνιστάται να παρακολουθούνται και οι εξής παράγοντες:

Η αντίσταση στην απόσπαση των καρπών, η οποία μειώνεται σταδιακά όσο προχωρά η ωρίμανση.

Η ελαιοπεριεκτικότητα, που βρίσκεται στο μέγιστο κατά την πλήρη ωρίμανση.

Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου (άρωμα, γεύση, φρουτώδες), τα οποία τείνουν να υποβαθμίζονται με την υπερωρίμανση.

Η φυσιολογική πτώση των καρπών, η οποία αυξάνεται σημαντικά μετά την ωρίμανση.

Με τη συνδυασμένη αξιολόγηση αυτών των τεσσάρων κριτηρίων μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια η άριστη περίοδος ελαιοσυλλογής για κάθε ποικιλία και περιοχή.
Στην πράξη, ο έμπειρος καλλιεργητής μπορεί, μέσα από την παρακολούθηση της αλλαγής χρώματος, της αντοχής στην απόσπαση και της καρπόπτωσης, να καθορίσει πότε θα ξεκινήσει τη συγκομιδή και σε ποιο χρονικό διάστημα θα την ολοκληρώσει.

Ωστόσο, οι καιρικές συνθήκες αποτελούν πάντα κρίσιμο παράγοντα: παρατεταμένες βροχές ή παγετοί κατά την περίοδο συγκομιδής μπορεί να καθυστερήσουν ή να υποβαθμίσουν την παραγωγή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι προτιμότερο η έναρξη της ελαιοσυλλογής να μετατοπίζεται λίγο νωρίτερα, ώστε να προστατευθεί η ποιότητα του ελαιολάδου.

Ο κατάλληλος χρόνος συγκομιδής για τις επιτραπέζιες ελιές

Όταν ο ελαιόκαρπος προορίζεται για την παρασκευή επιτραπέζιας ελιάς, τα κριτήρια ωριμότητας διαφοροποιούνται σημαντικά σε σχέση με εκείνα των ελαιοποιήσιμων ποικιλιών.
Καθοριστικοί παράγοντες είναι η αντίσταση στην απόσπαση του καρπού, το χρώμα και η ευκολία με την οποία αποσπάται ο πυρήνας από τη σάρκα.

Για τις πράσινες ελιές, η συγκομιδή πραγματοποιείται όταν οι καρποί έχουν αποκτήσει το οριστικό τους μέγεθος, αλλά πριν αρχίσει η αλλαγή του χρώματος. Στις περισσότερες περιοχές της χώρας, αυτό συμβαίνει από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τις αρχές Οκτωβρίου.

Οι μαύρες επιτραπέζιες ελιές, αντίθετα, συγκομίζονται αργότερα — όταν αποκτήσουν το επιθυμητό μαύρο χρώμα, αλλά προτού αρχίσουν να μαλακώνουν.

Η περιεκτικότητα των καρπών σε ζάχαρα και πηκτίνες, καθώς και η ευκολία αποκόλλησης του πυρήνα από τη σάρκα, επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα του τελικού προϊόντος και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό του χρόνου συγκομιδής.

Παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή μεθόδου συγκομιδής

Η ελαιοσυλλογή γίνεται με διαφορετικούς τρόπους, από τελείως χειρωνακτικές πρακτικές έως πλήρως μηχανικές λύσεις. Η επιλογή επηρεάζει το κόστος, την ταχύτητα, τους πιθανούς τραυματισμούς καρπού και δέντρων, αλλά και την τελική ποιότητα του ελαιολάδου.

Η συγκομιδή του ελαιοκάρπου είναι από τις πιο απαιτητικές και δαπανηρές εργασίες της ελαιοκαλλιέργειας. Εκτός από το υψηλό κόστος, καθορίζει την ποιότητα του προϊόντος και επηρεάζει τη ζωηρότητα των δέντρων. Η σωστή επιλογή μεθόδου επομένως δεν είναι μόνο θέμα ταχύτητας, αλλά και ισορροπίας ανάμεσα σε ποιότητα, κόστος και μακροχρόνια παραγωγικότητα.

Καθοριστικοί παράγοντες είναι το μέγεθος της εκμετάλλευσης, η τοπογραφία και η διαμόρφωση των δέντρων. Οι μεγάλες εκτάσεις ευνοούν τη χρήση μηχανικών μέσων, ενώ οι μικρές οικογενειακές καλλιέργειες μπορούν να βασιστούν σε πιο χειρωνακτικές πρακτικές. Η ποικιλία και ο προορισμός του καρπού (ελαιοποιήσιμη ή βρώσιμη), η ομοιομορφία ωρίμανσης, καθώς και οι καιρικές και εδαφικές συνθήκες παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο.

Για παράδειγμα, σε επικλινή αγροτεμάχια με δυσκολία πρόσβασης, η χρήση βαρέων μηχανημάτων είναι πρακτικά αδύνατη, ενώ σε χαμηλά, αραιά δέντρα με καλή πρόσβαση, η μηχανική συλλογή προσφέρει μεγάλη εξοικονόμηση χρόνου και κόστους. Τέλος, το κόστος αγοράς και συντήρησης του εξοπλισμού, η διαθεσιμότητα εξειδικευμένου προσωπικού και το ποσοστό καρπού που παραμένει στο δέντρο μετά τη συγκομιδή καθορίζουν τη βιωσιμότητα της επιλογής.

Η αξιολόγηση όλων αυτών των παραμέτρων οδηγεί τελικά στην επιλογή της μεθόδου που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες κάθε ελαιώνα.

Μέθοδοι συγκομιδής ελιάς

Ανάλογα με τις συνθήκες και το σκοπό παραγωγής, η συγκομιδή πραγματοποιείται είτε με χειρωνακτικές είτε με μηχανικές μεθόδους. Κάθε επιλογή έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, που σχετίζονται κυρίως με την ποιότητα του προϊόντος, το κόστος και την ταχύτητα συλλογής.

Χειρωνακτική συγκομιδή

Περιλαμβάνει τη συλλογή με τα χέρια («άρμεγμα») ή με απλό ράβδισμα. Είναι η πιο ήπια για τον καρπό και το δέντρο, κατάλληλη ιδιαίτερα για επιτραπέζιες ποικιλίες, καθώς αποφεύγονται οι μωλωπισμοί και οι τραυματισμοί. Ωστόσο, απαιτεί περισσότερο χρόνο και υψηλό εργατικό κόστος, γεγονός που περιορίζει τη χρήση της σε μικρότερες ή οικογενειακές εκμεταλλεύσεις.

Μηχανική συγκομιδή

Γίνεται με φορητά ραβδιστικά, δονητές κλαδιών ή δέντρων και αυτοκινούμενα μηχανήματα. Οι φορητοί δονητές και ραβδιστικά μειώνουν την καταπόνηση των εργατών και αυξάνουν την ταχύτητα συλλογής, αλλά χρειάζονται σωστή χρήση ώστε να αποφευχθούν πληγές και αποφυλλώσεις. Οι δονητές δέντρων με «ομπρέλα» ή τα αυτοκινούμενα συστήματα εφαρμόζονται σε πεδινές, ομοιόμορφες φυτείες με κατάλληλη διάταξη και μπορούν να επιτύχουν πολύ υψηλή παραγωγικότητα, αν και απαιτούν σημαντική αρχική επένδυση.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από τη μορφή και την ηλικία των δέντρων, την ποικιλία, το ανάγλυφο του εδάφους και την οικονομική δυνατότητα του παραγωγού. Ο σωστός συνδυασμός τεχνικής και χρόνου συγκομιδής εξασφαλίζει τόσο την ποιότητα του προϊόντος όσο και τη διατήρηση της ζωηρότητας του ελαιώνα.

Ο καρπός της σωστής επιλογής

Η συγκομιδή δεν είναι απλώς το τέλος της ελαιοκομικής χρονιάς, αλλά το σημείο όπου ανταμείβεται η φροντίδα του παραγωγού. Η σωστή στιγμή και ο κατάλληλος τρόπος καθορίζουν όχι μόνο την ποιότητα του ελαιολάδου ή της επιτραπέζιας ελιάς, αλλά και τη ζωηρότητα του δέντρου για την επόμενη χρονιά. Η ισορροπία ανάμεσα στην εμπειρία, την παρατήρηση και τη γνώση κάνει τη διαφορά — μετατρέποντας κάθε λιομάζωμα σε επένδυση για το μέλλον του ελαιώνα.

Πηγές:
Βαχαμίδης Π.Α. & Γιαννοπολίτης Κ.Ν. (2009). Η ελαιοσυλλογή – Καθορισμός του χρόνου και επιλογή μεθόδου και μέσων. Γεωργία – Κτηνοτροφία, τεύχος 6, σελ. 142–150.

Τρυφωνόπουλος Κ. (2020). Ο κατάλληλος χρόνος συγκομιδής της ελιάς. Γεωργία – Κτηνοτροφία, τεύχος 11, σελ. 24–25.

InterPower ΚΥΔΩΝΑΚΗΣ

Πλήρης γκάμα εξοπλισμού ελαιοσυλλογής

Ελαιοραβδιστικές βέργες: ΣΙΚ Κυριακάκης αχινός με μοτέρ για λειτουργία από γεννήτρια ή μπαταρία και καρμπονικές βέργες των εργοστασίων ZANON, VOLPI, BLUE BIRD. Οι βέργες δουλεύουν από γεννήτριες ελαιοραβδιστικών με κινητήρες επιλογής σας INTERPOWER, HONDA, MITSUBISHI. Τα δυναμό-ελαιοραβδιστικές γεννήτριες είναι σε καροτσάκι για εύκολη μεταφορά στο κτήμα & μπορούν να λειτουργήσουν πολλές βέργες ελιάς ταυτόχρονα.

Μπαταρίες: Για τη λειτουργία ελαιοραβδιστικών 12V από μπαταρία, μπαταρίες βαθιάς εκφόρτισης, φορτιστές καθώς & καροτσάκια μεταφοράς μπαταρίας.

Κόσκινα ελιάς: Χειροκίνητα, καθώς και αποφυλλωτή βενζίνης για εύκολο διαχωρισμό του καρπού από τα φύλλα. Επίσης, υπάρχει κόσκινο-αποφυλλωτής 12V με αέρα.

Ελαιόδιχτα, πανιά και σακιά διαφόρων διαστάσεων-χρωμάτων.

Ραβδιστικοί πάγκοι ελιάς (τραπέζια συλλογής): όπου κλαδεύουμε το δέντρο και περνάμε τις κλάρες από τους περιστρεφόμενους κυλίνδρους του πάγκου. Οι πάγκοι διαθέτουν κίνηση στους τροχούς και έχουν τουρμπίνα αέρα ή κόσκινο δόνησης και σακιάζουν τις ελιές ενώ ταυτόχρονα αποφυλλώνουν, πετούν τα φύλλα εκτός σάκου.

Σκαντζόχοιροι - συλλέκτες εδάφους: Σε περίπτωση που οι ελιές έπεσαν κάτω, υπάρχουν οι «σκαντζόχοιροι» συλλέκτες εδάφους Ισπανίας Felipe Borras, με ειδικό κύλινδρο foam που συλλέγουν χωρίς να τραυματίζουν τις ελιές από το έδαφος.

Ελαιοραβδιστικά μηχανήματα αέρος, που δουλεύουν από τον αεροσυμπιεστή στο PTO του τρακτέρ ή από φορητούς αεροσυμπιεστές(κομπρεσέρ).

Θρυμματιστές κλαδιών: Τέλος στο κάψιμο των κλαδιών, απαγόρευση σε όλη την Ευρώπη ! Όλα τα κλαδιά από τις ελιές πρέπει να τα θρυμματίζοναται με θρυμματιστή κλαδιών & να γυρίζουν στον αγρό.

Μάθετε περισσότερα στο www.kidonakis.com

YAMASTIK

Ελαιοραβδιστικό YAMASTIK - Diablo 4X4

Προηγμένο ελαιοραβδιστικό με ανεξάρτητα ημισφαίρια. 
Το σύστημα κίνησης 4x4 και τα λεπτά ραβδάκια του επιτρέπουν να διεισδύει βαθιά μέσα στο δέντρο χωρίς να προκαλεί μπλέξιμο ή να ρίχνει κλαδιά. Είναι πολύ ελαφρύ και εύχρηστο, με σχεδιασμό που διευκολύνει την αλλαγή των ραβδακίων μεμονωμένα.

• Απόδοση: 160 έως 190 kg/h
• Τύπος μοτερ : BRUSHLESS
• Ισχύς: 800 Watt
• Ύψος : 2.3m - 2.8m
• Βάρος : 2.7 Kg

Μάθετε περισσότερα στο www.yamastik.gr

ΑΓΓΕΛΗΣ ΕΛΑΙΟΡΑΒΔΙΣΤΙΚΑ

Αmolivo και Asteras - Δύο σειρές, μία φιλοσοφία καινοτομίας

Η εταιρεία Αγγελής Ελαιοραβδιστικά πρωτοπορεί για περισσότερες από 50 χρόνια στον χώρο των ελαιοραβδιστικών μηχανημάτων, προσφέροντας αξιόπιστες λύσεις που συνδυάζουν τεχνολογία, αντοχή και εργονομία. Δύο από τις κορυφαίες σειρές της, Amolivo και Asteras, αποτελούν σήμερα σημείο αναφοράς για τον επαγγελματία παραγωγό.

Η σειρά Amolivo έχει σχεδιαστεί με γνώμονα την απόλυτη ισορροπία και την προστασία του καρπού. Ο μηχανισμός διπλής χτένας με ανθρακονήματα και διάταξη σε σχήμα V προσφέρει άνετο ραβδισμό και αποδοτικότητα που αγγίζει τα 270 kg καρπού/ώρα. Ο κινητήρας brushless 800W λειτουργεί σε 6 ταχύτητες , δίνοντας στον χρήστη τη δυνατότητα να προσαρμόζει την ταχύτητα ανάλογα με την ποικιλία και την ωρίμανση. Τα μοντέλα της σειράς – Amolivo, All Carbon, Telescopic, Telescopic All Carbon – διακρίνονται για το χαμηλό βάρος (από 2,3 kg) και την αυτονομία με μπαταρία.

Η σειρά Asteras απευθύνεται σε όσους ζητούν μέγιστη δύναμη και αντοχή σε εντατικές συνθήκες. Ο πρωτοποριακός μηχανισμός 4×4 εξασφαλίζει ανεξάρτητη κίνηση στις δύο κεφαλές με 32 ράβδους από carbon, επιτυγχάνοντας βαθύτερη διείσδυση στο φύλλωμα. Τα μοντέλα CF 4×4, All Carbon, Battery Power, Electric και MAX 6×6 καλύπτουν κάθε ανάγκη: από φορητές λύσεις με μπαταρία 12 V/400 W έως ηλεκτρικές εκδόσεις με ισχύ 1000W. Με βάρος περίπου 2,9–3,3 kg και αποδόσεις που ξεπερνούν τα 250 kg/ώρα, η σειρά Asteras έχει καθιερωθεί ως εργαλείο υψηλής απόδοσης για μεγάλες καλλιέργειες.

Οι σειρές Amolivo και Asteras συμπληρώνουν η μία την άλλη: η πρώτη με έμφαση στην εργονομία και την προστασία του καρπού, η δεύτερη στη δύναμη και την αντοχή. Μαζί αποτυπώνουν τη φιλοσοφία της Αγγελής: συνεχής καινοτομία για τον επαγγελματία ελαιοπαραγωγό.

Μάθετε περισσότερα στο Αγγελής Ελαιοραβδιστικά

ΑΥΓΕΡΟΣ

Υβριδικό τηλεχειριζόμενο Ελαιοραβδιστικό

Το Υβριδικό τηλεχειριζόμενο ελαιοραβδιστικό μηχάνημα  “ΑΙΟΛΟΣ” είναι ένα καινοτόμο μηχάνημα συλλογής ελαιοκάρπου που κατασκευάζεται από την εταιρεία ΑΥΓΕΡΟΣ.
Ο έλεγχος της λειτουργίας του μηχανήματος γίνεται με ασύρματο ηλεκτρονικό χειριστήριο. Το μηχάνημα αυτό έχει ως πλεονεκτήματα, το μεγάλο βαθμό ευελιξίας στη μετακίνηση και στη λειτουργία, τη δυνατότητα πρόσβασης και σε ανώμαλο έδαφος, την εύκολη προσέγγιση στο ελαιόδενδρο και τη μικρή ισχύ των κινητήρων, επιτυγχάνοντας χαμηλό κόστος λειτουργίας. Έτσι μειώνεται σημαντικά το κόστος συγκομιδής, ενώ με τη χρήση του μηχανήματος δεν προκαλείται ζημιά στους καρπούς, τους ανθοφόρους βλαστούς και τα κλαδιά, με αποτέλεσμα τη  δυνατότητα καρποφορίας της ελιάς κάθε χρόνο.
Ήδη διατίθεται στην αγορά το ΜΙΝΙ ΑΙΟΛΟΣ με αρκετά μικρότερο κόστος, που απευθύνεται σε μικρούς παραγωγούς.

Μάθετε περισσότερα στο www.avgeros.gr

ΠΑΝΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ

Αυτοκινούμενο δονητικό μηχάνημα B440XL της SICMA

Στη συγκομιδή, ο χρόνος είναι χρήμα. Και κάθε χαμένη μέρα κοστίζει. Οι παραγωγοί που επενδύουν στο B440XL, το αυτοκινούμενο δονητικό μηχάνημα νέας γενιάς, βλέπουν μέχρι και 40% αύξηση στην ταχύτητα συγκομιδής.

Γιατί να επιλέξεις B440XL SICMA;

• Κινητήρας Diesel, Kubota V3307, Turbo Common Rail, STAGE V 75.3 HP
• Δόνηση υψηλών συχνοτήτων με απόλυτο έλεγχο – ιδανικό για ελιά, καρύδι, φιστίκι και πλέον και αμύγδαλο με φλούδα – με έναν μόνο χειριστή
• Ο πιο εξελιγμένος αυτοκινούμενος δονητής της αγοράς με:
  Ομπρέλα συλλογής καρπών
  Κοχλία αποφλοίωσης για αμύγδαλα
  Καμπίνα κλειστού τύπου με A/C
  Πλήρη αυτονομία

Το B440XL δεν είναι απλώς ένα μηχάνημα. Είναι εργαλείο παραγωγής. Είναι πολυμηχάνημα! Μπορεί να εξοπλιστεί με:

• Αρπάγη
• Πιρούνια
• Κλαδευτικό
• Κουβά

Δούλεψε έξυπνα. Συγκόμισε αποτελεσματικά.

Μάθετε περισσότερα: www.panagrotiki.gr

Σοβαρά προβλήματα μπορούν να δημιουργήσουν στα ελαιόλαδα επιμολυντές, δηλαδή τα υπολείμματα γεωργικών φαρμάκων (από ψεκασμούς), υδρογονάνθρακες ορυκτελαίων (MOSH-MOHA) κλπ.

Οι επιμολυντές επιβαρύνουν σημαντικά την ποιότητα και οδηγούν σε απόρριψη ολόκληρες παρτίδες ελαιολάδων, δημιουργούνται κυρίως λόγω της χρήσης ακατάλληλων λιπαντικών στα κλαδευτικά μηχανήματα, όταν υπάρχει η πρακτική της κοπής των κλαδιών ταυτόχρονα με την ελαιοσυλλογή.

Στην ανάγκη ενημέρωσης των παραγωγών για την επικείμενη εφαρμογή ελέγχων επιμολυντών, από 1/1/2027, σε ευρωπαϊκές χώρες όπου η Ελλάδα εξάγει ελαιόλαδο, αναφέρθηκε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιάννης Ανδριανός, ο οποίος κήρυξε την έναρξη των εργασιών της Ημερίδας Ενημέρωσης Ελαιοτριβέων και Ελαιοπαραγωγών, που πραγματοποιήθηκε, το Σάββατο (4 Οκτωβρίου), στην Τρίπολη, υπό την αιγίδα του ΥπΑΑΤ.

Στον χαιρετισμό του, ο Υφυπουργός τόνισε ότι η ελιά και το ελαιόλαδο είναι για την Ελλάδα στοιχείο ταυτότητας, ιστορίας και πολιτισμού και πως η διατήρηση της ποιότητας και η ενίσχυση της εξωστρέφειας και της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού ελαιολάδου αποτελούν σταθερή κυβερνητική προτεραιότητα.

Συγκεκριμένα ο κ. Ανδριανός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων:

• Στην ανάγκη ενημέρωσης των παραγωγών για την επικείμενη εφαρμογή ελέγχων επιμολυντών από 1/1/2027 σε ευρωπαϊκές χώρες όπου η Ελλάδα εξάγει ελαιόλαδο,
• Στην αναβάθμιση του Ελαιοκομικού Μητρώου, που έως το 2026 θα είναι πλήρως διασυνδεδεμένο με το Κτηματολόγιο, το ΟΣΔΕ και τους δασικούς χάρτες,
• Στη μετάθεση της έναρξης της υποχρεωτικής υποβολής Δηλώσεων Συγκομιδής Ελαιοκάρπου στην επόμενη ελαιοκομική περίοδο (1η Οκτωβρίου 2026) με πρόσφατη Υπουργική Απόφαση, ώστε να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες τεχνικές προσαρμογές,
• και στη θεσμοθέτηση των επισκέψιμων ελαιοτριβείων από τον Μάρτιο του 2025, μια πρωτοβουλία που, όπως είπε, «ανοίγει νέους δρόμους για την ενίσχυση των τοπικών οικονομιών και την ανάδειξη του πολιτισμού της ελιάς ως αυθεντικής εμπειρίας για τον επισκέπτη».

Κλείνοντας, υπογράμμισε ότι «η ελαιοκομία είναι για την Ελλάδα ένας εθνικός θησαυρός» και πως με στρατηγικό σχέδιο, συνεργασία κράτους και παραγωγών, επένδυση στην ποιότητα, την εξωστρέφεια και την τυποποίηση, η Ελλάδα μπορεί να ενισχύσει το εισόδημα των παραγωγών και να εξασφαλίσει ένα βιώσιμο μέλλον για τις τοπικές κοινωνίες.

Η ημερίδα διοργανώθηκε από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ελαιουργείων – ΠΑΣΕΛ, το Επιμελητήριο Αρκαδίας, την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιολάδου (ΕΔΟΕ) και την Επιστημονική Λέσχη Φίλων Ελαιολάδου & Ελιάς (ΦΙΛΑΙΟΣ).

«Αρχόμενες μυκητολογικές προσβολές ελαιοκάρπου εσοδείας 2025-2026»

Ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Πρωτογενή Τομέα

Σε ανακοίνωση της Γενικής Διεύθυνσης Πρωτογενή Τομέα που υπογράφει ο Αναπληρωτής Προϊστάμενος Κωνσταντίνος Φωτάκης, αναφέρεται σε μυκητολογικές προσβολές που έχουν εμφανιστεί σε ελαιώνες.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης:

Η Περιφέρεια Κρήτης στο πλαίσιο του αναπτυξιακού της ρόλου και συγκεκριμένα της ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα έχει συγκροτήσει την επιστημονική-συμβουλευτική επιτροπή για θέματα φυτοπροστασίας. Στην εν λόγω επιτροπή συμμετέχουν τα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα του νησιού με σκοπό την παροχή εξειδικευμένης συμβουλευτικής υποστήριξης σε θέματα φυτοπροστασίας της Περιφέρειας.

Στο πλαίσιο αυτό ενημερώνουμε τους ελαιοπαραγωγούς του νησιού, ότι το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο σε συνεργασία με τις κατά τόπους Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης Π.Κ έχει  εντοπίσει από τα μέσα Σεπτεμβρίου αρχόμενες μυκητολογικές προσβολές του ελαιοκάρπου σε ελαιώνες του Ν. Χανίων και ειδικότερα στις περιοχές Γραμβούσα, Παλαιά Ρούματα και Βρύσσες Πλατανιά.

Από  τα αποτελέσματα εργαστηριακών αναλύσεων σε αντιπροσωπευτικά δείγματα ελαιοκάρπου που προσκομίστηκαν στο εργαστήριο Βιοτεχνολογικών Εφαρμογών και Φυτοπροστασίας του ΕΛΜΕΠΑ, βρέθηκαν σε υψηλή συχνότητα τα γένη μυκήτων Botryosphaeria, Pseudocercospora και Fusarium, ενώ σε μικρότερο ποσοστό διαπιστώθηκαν και άλλα γένη μυκήτων (π.χ. Cladosporium, Alternaria, Stemphyllium) που προσβάλλουν των ελαιόκαρπο.

Προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω μολύνσεις, καθώς θα ακολουθήσουν υγρές-βροχερές ημέρες, συστήνεται στους παραγωγούς:

• Να εποπτεύουν συστηματικά τα δένδρα τους για διαπίστωση τυχόν προσβολών στον ελαιόκαρπο και να προσκομίζουν δείγματα στα αρμόδια γραφεία-υπηρεσίες.
• Όπου απαιτείται, να προβούν στην  εφαρμογή κατάλληλών – εγκεκριμένων σκευασμάτων, σύμφωνα πάντα με τις Γεωργικές Προειδοποιήσεις του Περιφερειακού  Κέντρου Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού & Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Ηρακλείου, ιδιαίτερα εάν σκοπεύουν να συγκομίσουν όψιμα. Η εκτίμηση του είδους και της έντασης της ασθένειας θα πρέπει να γίνεται από τον επιβλέποντα γεωπόνο, προκειμένου να δοθούν οι ορθές πρακτικές αντιμετώπισης. Σε κάθε περίπτωση  εφαρμόζεται η ποσότητα του σκευάσματος όπως ορίζεται από την ετικέτα ώστε να μην γίνεται υπερ-δοσολόγηση και τηρείται πιστά το διάστημα τελευταίας επέμβασης έως τη συγκομιδή, διαφορετικά υπάρχει πιθανότητά να ανιχνευτούν υπολείμματα στο προϊόν.
• Σε περίπτωση αυξημένων προσβολών, να προβούν σε έγκαιρη ελαιοσυγκομιδή ώστε να μετριαστούν οι απώλειες.
  Η Περιφέρεια Κρήτης σε συνεργασία με την επιστημονική-συμβουλευτική επιτροπή για θέματα φυτοπροστασίας θα προβαίνει σε τακτά χρονικά  διαστήματα και όποτε το επιβάλλουν οι συνθήκες στην έκδοση σχετικών ενημερωτικών δελτίων.

Άμεση Παρέμβαση της Περιφέρειας Κρήτης για τα Επιχειρησιακά Προγράμματα των Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων

Σε άμεσες ενέργειες για την επίλυση του σοβαρού ζητήματος που έχει προκύψει με τα Επιχειρησιακά Προγράμματα των Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων (Ο.Ε.Φ.) προχωρά η Περιφέρεια Κρήτης, με πρωτοβουλία του Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Οικονομίας, Σταύρου Τζεδάκη.
Σήμερα, Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2025, πραγματοποιήθηκε έκτακτη σύσκεψη στη Γενική Διεύθυνση Πρωτογενή Τομέα, υπό την προεδρία του Αντιπεριφερειάρχη και με τη συμμετοχή εκπροσώπων των Ελαιουργικών Φορέων και υπηρεσιακών παραγόντων της Περιφέρειας Κρήτης.

Αφορμή της σύσκεψης ήταν η πρόσφατη τροποποιητική Υπουργική Απόφαση, η οποία θέτει σε άμεσο κίνδυνο την εφαρμογή και χρηματοδότηση των εγκεκριμένων προγραμμάτων των Ο.Ε.Φ. Συγκεκριμένα, η απόφαση προβλέπει την απόρριψη ή την εξ ολοκλήρου ανάκτηση της στήριξης για κάθε αίτηση πληρωμής σε περίπτωση που δεν πληρούνται τα κριτήρια επιλεξιμότητας.
Αυτή η αυστηρή κύρωση δεν περιλαμβανόταν στην αρχική Υπουργική Απόφαση, με αποτέλεσμα 24 από τα 25 συνολικά Επιχειρησιακά Προγράμματα που είχαν αρχικά εγκριθεί στην Περιφέρεια Κρήτης να κινδυνεύουν πλέον με απόρριψη. Η εξέλιξη αυτή απειλεί να ανατρέψει τον επενδυτικό σχεδιασμό τετραετίας των φορέων και να οδηγήσει σε οικονομική τους κατάρρευση, χωρίς δική τους υπαιτιότητα.

Η Περιφέρεια Κρήτης, αντιλαμβανόμενη την κρισιμότητα της κατάστασης, έχει ήδη αποστείλει το υπ’ αριθ. πρωτ. 328325/26-09-2025 έγγραφο προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων. Στο έγγραφο αυτό, τονίζεται ο αιφνιδιασμός των Ο.Ε.Φ. και οι καταστροφικές συνέπειες που θα επιφέρει η εφαρμογή της νέας απόφασης σε ήδη δρομολογημένες επενδύσεις.

Κατά τη σημερινή σύσκεψη, και με στόχο την απρόσκοπτη και αποτελεσματική συνέχιση της λειτουργίας των Ο.Ε.Φ. της Κρήτης, αποφασίστηκε ομόφωνα η άμεση κλιμάκωση των ενεργειών. Συγκεκριμένα, θα ζητηθεί να πραγματοποιηθεί συνάντηση του Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Οικονομίας, Σταύρου Τζεδάκη, μαζί με εκπροσώπους των Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων, με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων στην Αθήνα, προκειμένου να εκτεθεί η σοβαρότητα της κατάστασης και να αναζητηθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση.

Τιμοκατάλογο ανακοίνωσε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Πηλίου - Βορείων Σποράδων για την παραλαβή πράσινων επιτραπέζιων ελιών βιολογικής και συμβατικής καλλιέργειας.

Ο κ. Νικόλαος Ψοφογιώργος, Διευθυντής στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Πηλίου - Βορείων Σποράδων, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι η φετινή παραγωγή επιτραπέζιων ελιών είναι μειωμένη στην περιοχή σε σχέση με την περσινή.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι ελαιοπαραγωγοί υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο θέματα με το δάκο αλλά το μέγεθος του προβλήματος θα φανεί μετά την συγκομιδή.

Αυτή την εποχή συγκομίζονται οι πράσινες ελιές Πηλίου και Χαλκιδικής. Οι τιμές του συνεταιρισμού είναι αυξημένες σε σχέση με τις περσινές.

Συγκεκριμένα οι τιμές για τις επιτραπέζιες ελιές, εσοδείας 2025, που ανακοίνωσε ο συνεταιρισμός είναι οι εξής:

Για τις πράσινες ελιές Πηλίου (Κονσερβολιά):
τα μεγάλα τεμάχια (110) για συμβατικές και βιολογικές 1,80 ευρώ το κιλό.
τα μεσαία (200άρι) 1,10 ευρώ για συμβατικές και 1,35 για βιολογικές
τα ψιλά (300άρι) 0,65 ευρώ για συμβατικές και 0,65 για βιολογικές

Για τις πράσινες ελιές Χαλκιδικής:
τα μεγάλα τεμάχια (110) για συμβατικές και βιολογικές 1,70 ευρώ το κιλό.
τα μεσαία (200άρι) για συμβατικές 0,90 ευρώ και για βιολογικές 1,20 ευρώ το κιλό
τα ψιλά (240άρι) 0,80 ευρώ για συμβατικές και για βιολογικές 1 ευρώ το κιλό

Για τις ελιές ξανθές Πηλίου:
τα μεγάλα τεμάχια (110) 1,10 ευρώ το κιλό
τα μεσαία (200άρι) 0,70 ευρώ
τα ψιλά (240άρι) 0,80 ευρώ

Το φθινόπωρο του 2025 βρίσκει την ελαιοκαλλιέργεια σε μια κρίσιμη καμπή. Οι πρώτες βροχές, σε συνδυασμό με ήπιες θερμοκρασίες γύρω στους 15–20 °C, δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για την εκδήλωση μυκητολογικών ασθενειών. Στο επίκεντρο βρίσκεται το κυκλοκόνιο, μια από τις πιο σοβαρές και επίμονες ασθένειες της ελιάς, που κάθε φθινόπωρο προκαλεί ανησυχία στους παραγωγούς και απαιτεί προσεκτική διαχείριση.

Συμπτώματα

Το κυκλοκόνιο αναγνωρίζεται εύκολα από τις χαρακτηριστικές κυκλικές κηλίδες που σχηματίζονται στα φύλλα, γνωστές και ως «μάτια παγωνιού». Οι κηλίδες είναι συνήθως καστανές ή σκουρόχρωμες, με πιο έντονο περίγραμμα, και εμφανίζονται στην επάνω επιφάνεια του φύλλου. Σε προχωρημένο στάδιο, το κέντρο τους μπορεί να ξεθωριάζει, αφήνοντας μια πιο ανοιχτόχρωμη ζώνη.

Η προσβολή ξεκινά συνήθως από τα παλαιότερα φύλλα, κυρίως στα χαμηλότερα τμήματα του δέντρου όπου η υγρασία διατηρείται περισσότερο και ο αερισμός είναι περιορισμένος. Όσο η ασθένεια εξελίσσεται, οι κηλίδες πολλαπλασιάζονται και οδηγούν σε εκτεταμένη φυλλόπτωση. Η απώλεια φύλλων έχει σοβαρές συνέπειες: μειώνει την ικανότητα του φυτού για φωτοσύνθεση, αποδυναμώνει σταδιακά το δέντρο και περιορίζει την παραγωγική του δυνατότητα για την επόμενη χρονιά.

Σε σοβαρές προσβολές, το δέντρο μπορεί να εμφανίζει έντονα απογυμνωμένα κλαδιά, γεγονός που το καθιστά πιο ευάλωτο σε άλλες ασθένειες και σε ακραίες καιρικές συνθήκες.

Αν και λιγότερο συχνά, το κυκλοκόνιο δεν περιορίζεται μόνο στο φύλλωμα. Μπορεί να προσβάλει και άλλα όργανα της ελιάς:

Ποδίσκοι ανθέων: δημιουργούνται μικρές κηλίδες, οι οποίες οδηγούν σε ανθόρροια, μειώνοντας σημαντικά την καρπόδεση.

Ποδίσκοι καρπών: η προσβολή μπορεί να προκαλέσει καρπόπτωση, στερώντας παραγωγή λίγο πριν τη συγκομιδή.

Αν και αυτές οι μορφές είναι σπανιότερες, η εμφάνισή τους είναι ιδιαίτερα ζημιογόνα, αφού μπορούν να οδηγήσουν σε άμεση απώλεια παραγωγής.

Συνολικά, το κυκλοκόνιο δεν αποτελεί μόνο αισθητικό πρόβλημα στα φύλλα· είναι ασθένεια που εξασθενεί μακροπρόθεσμα τα δέντρα, μειώνει την παραγωγικότητα και υποβαθμίζει την ποιότητα του ελαιολάδου.

Αίτιο και συνθήκες μόλυνσης

Το κυκλοκόνιο προκαλείται από τον μύκητα Spilocaea oleagina (παλαιότερη ονομασία Cycloconium oleaginum), έναν παθογόνο μικροοργανισμό που αποτελεί μία από τις σοβαρότερες απειλές για την ελιά στη χώρα μας. Ο μύκητας αναπτύσσεται κυρίως στο επιφανειακό στρώμα του φύλλου, ανάμεσα στην εφυμενίδα και την επιδερμίδα, ενώ σπάνια διεισδύει βαθύτερα. Η μετάδοσή του ξεκινά από τα κονίδια που σχηματίζονται στις χαρακτηριστικές κηλίδες των ήδη προσβεβλημένων φύλλων. Αυτά τα σπόρια απελευθερώνονται με τη βροχή και διασπείρονται σε μικρές αποστάσεις, εγκαθιστώντας νέες μολύνσεις σε γειτονικά φύλλα.

Η ανάπτυξη και εξάπλωση της ασθένειας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις καιρικές συνθήκες. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για τον μύκητα κυμαίνονται μεταξύ 15–20 °C, ενώ για να βλαστήσουν τα σπόρια απαιτείται η παρουσία νερού (σταγόνα βροχής ή πρωινή δροσιά) και θερμοκρασία 9–25 °C. Έτσι, οι πιο κρίσιμες περίοδοι για την εμφάνιση μολύνσεων είναι το φθινόπωρο και η άνοιξη, όταν η υγρασία είναι υψηλή και οι θερμοκρασίες ήπιες. Αντίθετα, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, οι υψηλές θερμοκρασίες περιορίζουν σημαντικά τη δραστηριότητα του παθογόνου, εκτός εάν επικρατήσουν ασυνήθιστα δροσερές και υγρές συνθήκες.

Η δυναμική της ασθένειας επηρεάζεται και από τον κύκλο του φυλλώματος: τα φύλλα που μολύνονται την άνοιξη παραμένουν στο δέντρο και αποτελούν την κύρια πηγή μολυσμάτων για τις φθινοπωρινές μολύνσεις. Αντίθετα, τα φύλλα που προσβάλλονται το φθινόπωρο πέφτουν τον χειμώνα, με αποτέλεσμα την άνοιξη το αρχικό μόλυσμα να είναι περιορισμένο.

Η ένταση του κυκλοκονίου ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με την περιοχή και την ποικιλία. Η ασθένεια είναι πιο έντονη σε πεδινές καλλιέργειες με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και ανεπαρκή αερισμό, ιδιαίτερα σε ελαιώνες με πυκνή φύτευση. Από τις ελληνικές ποικιλίες, πιο ευπαθείς θεωρούνται η Λιανολιά Κέρκυρας, η Κονσερβολιά (Αμφίσσης, Αγρινίου) και η Καλαμών, ενώ η Κορωνέικη παρουσιάζει σαφώς μεγαλύτερη αντοχή.

Σύμφωνα με πρόσφατες γεωργικές προειδοποιήσεις, οι κίνδυνοι είναι ακόμη πιο αυξημένοι σε ορεινές ζώνες με παρατεταμένη υγρασία, αλλά και σε πεδινές περιοχές όπου οι συνεχείς βροχοπτώσεις δημιουργούν συνθήκες για γρήγορη εξάπλωση της ασθένειας.

Αντιμετώπιση

Η διαχείριση του κυκλοκονίου είναι μια σύνθετη υπόθεση, καθώς ο μύκητας αξιοποιεί τις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες και παραμένει ενεργός σχεδόν όλο τον χρόνο, με κορύφωση την άνοιξη και το φθινόπωρο. Η εμπειρία δείχνει ότι η πρόληψη είναι πιο αποτελεσματική από την προσπάθεια περιορισμού της ασθένειας αφού εκδηλωθεί. Για τον λόγο αυτόν, οι πρακτικές αντιμετώπισης χωρίζονται σε δύο βασικούς άξονες: τα καλλιεργητικά μέτρα που μειώνουν την υγρασία και το μόλυσμα, και τις χημικές εφαρμογές που προστατεύουν προληπτικά το φύλλωμα.

Καλλιεργητικά μέτρα

Κλάδεμα και αερισμός κόμης

Ένα σωστά κλαδεμένο δέντρο με αραιωμένη κόμη επιτρέπει στο φως και στον αέρα να κυκλοφορούν καλύτερα, μειώνοντας την υγρασία που παραμένει στα φύλλα μετά από βροχή ή δροσιά. Ο καλός αερισμός μειώνει τον χρόνο παραμονής της σταγόνας νερού που είναι απαραίτητη για να μολύνει ο μύκητας, καθιστώντας δυσκολότερη την εγκατάσταση της ασθένειας.

Ισορροπημένη λίπανση και διαχείριση βλάστησης

Η υπερβολική χορήγηση αζώτου οδηγεί σε τρυφερή, πυκνή βλάστηση που είναι πιο ευάλωτη σε μολύνσεις. Η προσεκτική ισορροπία στη θρέψη, με έμφαση στην αποφυγή υπερβολών, συμβάλλει στη δημιουργία ανθεκτικότερου φυλλώματος.

Απομάκρυνση και υγιεινή ελαιώνα

Παρότι σε μεγάλες εκμεταλλεύσεις είναι δύσκολο να εφαρμοστεί συστηματικά, η απομάκρυνση έντονα προσβεβλημένων κλαδιών και φύλλων περιορίζει την παρουσία εστιών μολύσματος. Σε μικρότερους ελαιώνες μπορεί να έχει ιδιαίτερη αξία ως συμπληρωματικό μέτρο.

Επιλογή ποικιλίας

Σε νέες φυτεύσεις, η επιλογή ανθεκτικότερων ποικιλιών, όπως η Κορωνέικη, μπορεί να μειώσει μακροπρόθεσμα το πρόβλημα. Αντίθετα, ευπαθείς ποικιλίες όπως η Λιανολιά Κέρκυρας ή η Καλαμών χρειάζονται αυξημένη φροντίδα και πιο συστηματική προστασία.

Χημική προστασία

Προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα

Ο χαλκός παραμένει το βασικό «όπλο» κατά του κυκλοκονίου, δρώντας προληπτικά και δημιουργώντας ένα προστατευτικό φιλμ στην επιφάνεια των φύλλων. Επειδή δεν έχει θεραπευτική δράση, η εφαρμογή πρέπει να γίνεται πριν εγκατασταθεί η ασθένεια.

Χρονισμός εφαρμογών

Άνοιξη (Μάρτιος–Απρίλιος): όταν η νέα βλάστηση έχει μήκος περίπου 5 εκ., για να προστατευθούν τα πιο ευαίσθητα νεαρά φύλλα.

Φθινόπωρο (Σεπτέμβριος–Οκτώβριος): λίγο πριν τις πρώτες βροχές, ώστε τα φύλλα να είναι ήδη καλυμμένα όταν εμφανιστούν οι συνθήκες που ευνοούν μολύνσεις.

Συχνότητα ψεκασμών

Σε περιοχές με υψηλή υγρασία ή επαναλαμβανόμενες βροχοπτώσεις, συχνά απαιτείται και δεύτερος φθινοπωρινός ψεκασμός, προκειμένου να διατηρηθεί η προστασία στη διάρκεια της υγρής περιόδου.

Σημασία της κάλυψης

Η αποτελεσματικότητα των εφαρμογών εξαρτάται από την πλήρη κάλυψη της κόμης, ιδιαίτερα στο εσωτερικό τμήμα του δέντρου, όπου παραμένουν μολυσμένα φύλλα που μπορούν να λειτουργήσουν ως εστία νέων σπορίων.

Διαφοροποίηση ανά περιοχή

Οι γεωργικές προειδοποιήσεις τονίζουν ότι σε ορεινές ζώνες με παρατεταμένη υγρασία ή σε πεδινές περιοχές με συχνές βροχές ο κίνδυνος είναι αυξημένος και απαιτείται προσαρμογή του προγράμματος ψεκασμών στις τοπικές συνθήκες.

 Στρατηγική πρόληψης

Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του κυκλοκονίου δεν βασίζεται σε ένα μεμονωμένο μέτρο, αλλά στον συνδυασμό καλλιεργητικών πρακτικών και προληπτικών ψεκασμών. Ο σωστός σχεδιασμός ξεκινάει από τη διαχείριση του ελαιώνα: ο αερισμός της κόμης με τακτικό και ισορροπημένο κλάδεμα, η αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης και η τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής (απομάκρυνση έντονα προσβεβλημένων κλαδιών) περιορίζουν σημαντικά την πίεση της ασθένειας. Με αυτόν τον τρόπο, οι μολύνσεις γίνονται πιο δύσκολες και το μόλυσμα μειώνεται στο ελάχιστο δυνατό.

Συμπληρωματικά, οι προληπτικοί ψεκασμοί με χαλκούχα μυκητοκτόνα λειτουργούν ως «ασπίδα» για τα φύλλα. Η χρονική στιγμή εφαρμογής τους είναι κρίσιμη: ο ανοιξιάτικος ψεκασμός προστατεύει τη νέα βλάστηση, ενώ ο φθινοπωρινός πρέπει να προηγείται των πρώτων βροχών. Σε ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχές με υψηλή υγρασία ή σε ποικιλίες που είναι γνωστά ευαίσθητες, μπορεί να απαιτείται ενίσχυση του φθινοπωρινού προγράμματος με δεύτερη εφαρμογή.

Η στρατηγική πρόληψης πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη το ιστορικό προσβολών του κάθε αγρού. Σε εκμεταλλεύσεις με χρόνια προβλήματα, η συνέπεια και ο προγραμματισμός αποκτούν καθοριστική σημασία, καθώς η παραμικρή αμέλεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές απώλειες παραγωγής και ποιότητας ελαιολάδου. Αντίθετα, σε ελαιώνες με περιορισμένο ιστορικό προσβολών, οι παρεμβάσεις μπορούν να προσαρμόζονται πιο ήπια, πάντα όμως με γνώμονα τις καιρικές συνθήκες.

Τελικά, η στρατηγική πρόληψης δεν είναι μια στατική συνταγή, αλλά ένα σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης που στηρίζεται σε τρεις άξονες:

Καλή καλλιεργητική πρακτική (κλάδεμα, θρέψη, υγιεινή).

Έγκαιρη και στοχευμένη χημική προστασία με βάση τον καιρό.

Συνεχής παρακολούθηση του ελαιώνα για έγκαιρη προσαρμογή των μέτρων.

Η εφαρμογή αυτού του πλαισίου είναι που μπορεί να θωρακίσει αποτελεσματικά τον ελαιώνα απέναντι στο κυκλοκόνιο και να διασφαλίσει τη σταθερότητα της παραγωγής σε βάθος χρόνου.

Ο ρόλος της συμβουλευτικής υποστήριξης

Η αντιμετώπιση του κυκλοκονίου δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στη θεωρία ή σε ένα γενικό πρόγραμμα. Κάθε περιοχή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, τόσο σε επίπεδο κλίματος και εδαφικών συνθηκών όσο και σε επίπεδο ποικιλιών. Για τον λόγο αυτόν, η έγκαιρη και αξιόπιστη ενημέρωση από τις επίσημες δομές και τους ειδικούς είναι καθοριστική.

Τα Περιφερειακά Κέντρα Προστασίας Φυτών εκδίδουν γεωργικές προειδοποιήσεις που στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα και μετρήσεις, προσφέροντας οδηγίες προσαρμοσμένες στις τρέχουσες καιρικές συνθήκες κάθε περιοχής. Η αξιοποίηση αυτών των ανακοινώσεων αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για τον παραγωγό, καθώς του δείχνει πότε και πώς πρέπει να δράσει προληπτικά.

Παράλληλα, καμία σύσταση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη συμβουλή του τοπικού γεωπόνου. Ο γεωπόνος γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του κάθε ελαιώνα, το ιστορικό προσβολών και τις απαιτήσεις της ποικιλίας που καλλιεργείται. Η συνεργασία παραγωγού–γεωπόνου εξασφαλίζει ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν στοχευμένα και αποτελεσματικά, αποφεύγοντας άσκοπες ή καθυστερημένες επεμβάσεις.

Η πρόληψη του κυκλοκονίου είναι, τελικά, αποτέλεσμα ενός συνδυασμού γνώσης και πράξης: βιβλιογραφικά δεδομένα, γεωργικές προειδοποιήσεις και τοπική συμβουλευτική στήριξη ενώνονται για να προσφέρουν στον παραγωγό την καλύτερη δυνατή θωράκιση απέναντι σε μια ασθένεια που κάθε χρόνο επανέρχεται με νέα ένταση.

Προστατεύοντας την παραγωγή

Το κυκλοκόνιο παραμένει μια από τις πιο επίμονες απειλές της ελιάς, με τη βιολογία του να το καθιστά ικανό να εκμεταλλεύεται πλήρως τις ευνοϊκές συνθήκες της εποχής. Το φθινόπωρο του 2025, με τις συχνές βροχοπτώσεις και τις ήπιες θερμοκρασίες γύρω στους 15–20 °C, δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον για μολύνσεις. Η εμπειρία δείχνει ότι εάν σε αυτή τη φάση δεν εφαρμοστούν τα απαραίτητα μέτρα, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένες προσβολές, έντονη φυλλόπτωση και μείωση της παραγωγής.

Η παραγωγή του ελαιώνα μπορεί να προστατευτεί εφόσον οι καλλιεργητές μείνουν συνεπείς στην πρόληψη και προσαρμόσουν τα μέτρα στις τοπικές τους συνθήκες. Η ισορροπία ανάμεσα στη γνώση, την έγκαιρη ενημέρωση και τη σωστή πρακτική θα είναι εκείνη που θα καθορίσει αν η φετινή ελαιοκομική χρονιά θα κυλήσει με ασφάλεια και χωρίς μεγάλες απώλειες.

Πηγές:

Παναγόπουλος, Χ.Γ. (2007). Ασθένειες Καρποφόρων Δένδρων και Αμπέλου. Εκδόσεις Σταμούλη, Αθήνα, σ. 606.

Καλομοίρα, Ε., & Αλιβιζάτος, Α. (2009). <<Ασθένειες της ελιάς>> Γεωργία – Κτηνοτροφία, Τεύχος 6/2009, σ. 132–140.

Γεωργικές Προειδοποιήσεις Κέντρων Προστασίας Φυτών, Βόλου και Αχαίας 

Από τον Σεπτέμβριο έχει ξεκινήσει η συγκομιδή πράσινης Κονσερβολιάς, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι τις 28 Οκτωβρίου.

Οι ποσότητες φέτος είναι μειωμένες σε σχέση με πέρσι κυρίως λόγω της ξηρασίας. Ήδη ανακοινώθηκαν και οι πρώτοι τιμοκατάλογοι με τις τιμές παραγωγού.

Ο κ. Δημήτριος Λυμπέρης, εκπρόσωπος Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού (ΑΕΣ) Στυλίδας, δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι αν και αρχικά φάνηκε οτι είχαμε παραγωγή η ξηρασία που επικράτησε επηρέασε αρνητικά την Κονσερβολιά. Φέτος η ηρτημένη παραγωγή φαίνεται να είναι μειωμένη σε σχέση με περσι κατά 20% - 30%. Επειδή όμως οι περιοχές που έχουν παραγωγή φέτος είναι οι ημιορεινές και οι ορεινές, που κυρίως αργούν την συγκομιδή και πάνε για παραγωγή μαύρης Κονσερβολιάς ή για ελαιοποίηση, αναμένεται η παραγωγή πράσινης Κονσερβολιάς που θα συγκομιστεί θα είναι μειωμένη κατά 50%. Ο συνεταιρισμός ανακοίνωσε τιμοκατάλογο για πράσινες Κονσερβολιές και το επόμενο διάστημα θα ανακοινώσει τιμές για μαύρες  Κονσερβολιές και ελιές Καλαμών. Πάντως οι φετινές τιμές για τις πράσινες είναι αυξημένες κατά 12% σε σχέση με τις περσινές (10 - 15 λεπτά ανά τεμαχισμό).

Από την πλευρά της η κα Ακριβή Κούκη, Γενική Διευθύντρια της εταιρείας εμπορίας επιτραπέζιας ελιάς ELEAEPIRUS από την Άρτα, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι έχει ξεκινήσει η συγκομιδή για τις πράσινες χονδροελιές. Υπάρχουν κάποια ποιοτικά προβλήματα κατά τόπους λόγω του δάκου που ευνοήθηκε από τις καιρικές συνθήκες. Οι πρόσφατες πάντως βροχοπτώσεις βοήθησαν την παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς, κυρίως στις περιοχές που έχουμε ξηρικούς ελαιώνες.

Τιμοκατάλογοι

Τιμές αγοράς για επιτραπέζιες ελιές, εσοδείας 2025, ανακοίνωσε ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας.

Για τις πράσινες ελιές Αμφίσσης (Κονσερβολιά):
τα μεγάλα τεμάχια (110) για συμβατικές και βιολογικές 1,80 ευρώ το κιλό.
τα μεσαία (200άρι) 1 ευρώ για συμβατικές και 1,35 για βιολογικές
τα ψιλά (300άρι) 0,65 ευρώ για συμβατικές και 0,85 για βιολογικές

Για τις πράσινες ελιές Χαλκιδικής:
τα μεγάλα τεμάχια (110) για συμβατικές 1,75 ευρώ και βιολογικές 1,65 ευρώ το κιλό.
τα μεσαία (200άρι) για συμβατικές 0,85 ευρώ και για βιολογικές 1,20 ευρώ το κιλό
τα ψιλά (300άρι) 0,60 ευρώ για συμβατικές

Για τις ελιές Μεγάρων σκούπα:
τα μεγάλα τεμάχια (110) 0,80 ευρώ το κιλό
τα μεσαία (200άρι) 0,80 ευρώ
τα ψιλά (300άρι) 0,80 ευρώ

Για τις Κόκκινες ελιές:
τα μεγάλα τεμάχια (110) 1,10 ευρώ το κιλό
τα μεσαία τεμάχια (160) 0,65 ευρώ το κιλό

Διαβάστε ολόκληρο τον τιμοκατάλογο της ΑΕΣ Στυλίδας

Από την πλευρά της η Ένωση Αγρινίου ανακοίνωσε τον τιμοκατάλογο για τις πράσινες ελιές εσοδείας 2025/2026:

• τα μεγάλα τεμάχια (110 τεμάχια) τιμή 1,15 ευρώ το κιλό.
• τα μεσαία (200άρι) τιμή 0,85 ευρώ το κιλό
• τα ψιλά (300άρι) τιμή 0,55 ευρώ το κιλό.

Οι παραπάνω τιμές ισχύουν για ελιές πρώτης ποιότητας χωρίς μειονεκτήματα (κόκκινες, δάκος, χαλάζι), με ανοχή έως 2%. Όσοι παραγωγοί δεν είναι μέλη στις Ομάδες Παραγωγών Επιτραπέζιας Ελιάς του Α.Σ. Ένωση Αγρινίου θα έχουν μείον -0,05 ευρώ στις παραπάνω τιμές. 

Σε πολλές περιοχές, ύστερα από παρατεταμένη ανομβρία, οι ελαιώνες μπαίνουν στο φθινόπωρο με καρπό εμφανώς καταπονημένο. Ο ΑγροΤύπος μίλησε με τον κ. Κώστα Χαρτζουλάκη, γεωπόνο–ερευνητή και συγγραφέα του βιβλίου «Η άρδευση των καλλιεργειών», για το πότε και πόσο πρέπει να ποτίζεται η ελιά.

Όπως εξηγεί, η ελιά –ως ξηροθερμικό είδος– μπορεί να «συνεφέρει» με μία καλή βροχή, γύρω στα 20 χιλιοστά (≈20 κ.μ./στρ.) «τα δέντρα θα ανακάμψουν σιγά-σιγά». Το κρίσιμο όμως είναι ότι το ελαιόλαδο μέσα στον καρπό δεν αποκαθίσταται πλήρως: επηρεάζονται ποσότητα και ποιότητα, γιατί «άλλο λάδι δίνει καρπός με ικανοποιητική σάρκα/ενδοκάρπιο και άλλο όταν το “φιλείο” γυρίζει προς το κουκούτσι». Με άλλα λόγια, η βροχή βοηθά το δέντρο, όχι όμως πλήρως τον ελαιόκαρπο και το λάδι του.

Με αυτό ως δεδομένο, ο κ. Χαρτζουλάκης περνά στα στάδια-κλειδιά, όπου το νερό «γράφει» πάνω στην παραγωγή και την ποιότητα.

Τα τρία κρίσιμα στάδια άρδευσης

1) Δημιουργία ανθικών καταβολών (Φεβρουάριος–Απρίλιος). Συνήθως «το στάδιο αυτό καλύπτεται από τις βροχές». Όταν όμως συμπέσουν ανομβρία και υψηλές θερμοκρασίες, σχηματίζονται ατελή άνθη και, παρότι τα δέντρα «ανθοφορούν κανονικά», «δεν θα δέσουμε» γιατί τα άνθη είναι προβληματικά. Πρόκειται για μια σιωπηρή απώλεια που φαίνεται αργότερα στην καρπόδεση. 

2) Καρπόδεση & νεαρή βλάστηση (Απρίλιος–μέσα Ιουνίου). Το πιο κρίσιμο σημείο της χρονιάς. Η έλλειψη υγρασίας –από καύσωνες, ανέμους/σκόνη Σαχάρας ή απουσία βροχών– «ρίχνει» την καρπόδεση και «κόβει» τη νεαρή βλάστηση που θα καρποφορήσει τον επόμενο χρόνο. «Μεγάλο λάθος να λέει ο παραγωγός “δεν έχω φέτος παραγωγή, άρα δεν ποτίζω”», υπογραμμίζει. Ο στόχος είναι νέα βλάστηση >20–25 εκ., για να «στηθεί» η επόμενη χρονιά.

3) Σχηματισμός ελαιόκοκκου (Αύγουστος–Οκτώβριος). Εδώ κρίνεται ο όγκος και η ποιότητα του ελαίου. Σε περιοχές όπως η Κρήτη οι βροχές είναι σπάνιες, άρα η άρδευση γίνεται αναγκαία ώστε να μη «στεγνώσει» ο καρπός και να συνεχιστεί ο σχηματισμός ελαίου στη σάρκα. 

Από πρακτική σκοπιά, όταν το νερό δεν επαρκεί, η λύση δεν είναι να σταματά το πότισμα, αλλά να στοχεύει κανείς στα καίρια σημεία — δηλαδή να εφαρμόζει ελλειμματική άρδευση. 

Ελλειμματική άρδευση: πώς «δουλεύει» στην πράξη

Ο κ. Χαρτζουλάκης περιγράφει ένα λειτουργικό πρωτόκολλο για χρόνια πίεσης νερού: στοχευμένο πότισμα λίγο πριν/στην έναρξη της άνθησης–καρπόδεσης (ιδίως αν ο Μάιος «βγει» χωρίς βροχές), για να «ξαναδούμε υγρασία». Ένα-δυο ποτίσματα μέχρι τις 15 Ιουνίου στηρίζουν την καρπόδεση και τη βλάστηση. Ακολουθεί παύση τον Ιούλιο όταν το νερό δεν επαρκεί – «εξοικονόμηση περίπου 25–30% ανάλογα με το έδαφος» – και επανέναρξη στις αρχές Αυγούστου, συχνά μαζί με λίπανση καλίου μέσω άρδευσης, περίοδο όπου «το χρειάζεται το φυτό για να αυξήσει την ελαιοπεριεκτικότητα» και να είναι άμεσα προσλήψιμο. Ούτε «ποτίζω όπως όπως», ούτε «κόβω τελείως»· ποτίζω εκεί που μετράει.

Πότισμα με βάση το έδαφος

«Δεν μιλάμε καθόλου για επιφανειακή άρδευση· μιλάμε για στάγδην», τονίζει ο κ. Χαρτζουλάκης. Κλειδί είναι να γνωρίζουμε πρώτα το χωράφι μας: η ανάλυση εδάφους δείχνει τη σύσταση και από εκεί προκύπτουν συχνότητα και δόση. Όπως λέει, «η σύσταση του εδάφους θα καθορίσει κάθε πότε θα ποτίσουν».

Σε ελαφρά/αμμώδη εδάφη το νερό “φεύγει” πιο γρήγορα· χρειάζονται μικρές ποσότητες, πιο συχνά (ακόμη και ανά 2–3–5 ημέρες). Σε μέτρια προς βαριά/αργιλώδη εδάφη κρατιέται περισσότερο· ποτίζουμε αραιότερα αλλά με μεγαλύτερες δόσεις (ως και μία φορά τη βδομάδα ή και παραπάνω, ανάλογα με τη σύσταση). Έτσι αποφεύγονται και η σπατάλη και το στρες από εναλλαγές ξηρασίας–υπερποτισμού.

Η στάγδην λειτουργεί και ως όχημα στοχευμένης λίπανσης. Όταν το νερό δεν επαρκεί και γίνεται παύση τον Ιούλιο, η επανεκκίνηση τον Αύγουστο συχνά συνοδεύεται από κάλιο μέσω του λιπαντήρα — περίοδος που, όπως σημειώνει, «το χρειάζεται το φυτό για να αυξήσει την ελαιοπεριεκτικότητα» και να το προσλάβει άμεσα. Με αυτόν τον τρόπο ο τρόπος ποτίσματος “δένει” με το έδαφος και τη θρέψη, υπηρετώντας το αποτέλεσμα στον καρπό και το λάδι.

Τεχνολογία & γεωργία ακριβείας: η απόφαση στο κινητό

«Σήμερα ο παραγωγός, με πολύ μικρό κόστος, μπορεί να παίρνει σε πραγματικό χρόνο στο κινητό του το πότε και πόσο να ποτίσει», τονίζει ο κ. Χαρτζουλάκης. Η λογική είναι απλή: ένας μικρός μετεωρολογικός σταθμός και βασικοί αισθητήρες στο χωράφι τροφοδοτούν μια πλατφόρμα που «διαβάζει» το έδαφος, το στάδιο ανάπτυξης και τα καιρικά δεδομένα, και επιστρέφει συγκεκριμένη οδηγία: σήμερα ποτίζεις — με αυτή την ποσότητα. Όχι γενικόλογα, αλλά με πραγματικά στοιχεία του αγρού εκείνης της ημέρας.

Στην πράξη, ο παραγωγός εγγράφεται σε μια πλατφόρμα, συμπληρώνει τα στοιχεία του αγρού (σύσταση εδάφους, πυκνότητα φύτευσης, στάδιο του δέντρου) και, από εκεί και πέρα, λαμβάνει ειδοποιήσεις στο κινητό του: «σήμερα πρέπει να ποτίσετε και με αυτή την ποσότητα». Η σύσταση μπορεί να αφορά μία ή περισσότερες ζώνες του αγρού, ακολουθώντας τις πραγματικές ανάγκες, όπως τις «βλέπει» το σύστημα την ίδια στιγμή.

Τι δυσκολεύει την άρδευση στην πράξη 

Πέρα από τα τεχνικά, ο κ. Χαρτζουλάκης βάζει στο τραπέζι τις δομικές αδυναμίες του τομέα. Πρώτα απ’ όλα, η απόσταση ανάμεσα στο «υπάρχει η τεχνολογία» και στο «την εφαρμόζω κάθε μέρα». Όπως λέει, τα εργαλεία είναι πλέον φτηνά και διαθέσιμα, όμως «το θέμα δεν είναι η τεχνολογία—είναι να αλλάξουμε νοοτροπία». Δηλαδή να περάσουμε από τις συνήθειες του “με το μάτι” σε αποφάσεις ποτίσματος με δεδομένα (στάδιο, έδαφος, καιρός).

Δεύτερον, ο πολυτεμαχισμός του κλήρου κάνει δύσκολη τη διαχείριση: πολλά και μικρά τεμάχια σημαίνουν περισσότερα δίκτυα, περισσότερες βάνες, ανομοιομορφίες εδάφους και, τελικά, υψηλότερη πολυπλοκότητα για να κρατηθεί ένας ρυθμός ποτίσματος που να έχει νόημα. Εδώ, ο κ. Χαρτζουλάκης επιμένει στην ανάγκη οργάνωσης: «οι παραγωγοί δεν είναι οργανωμένοι» και «μια κινητοποίηση για μια μέρα δεν αλλάζει τίποτα». Η ουσία είναι να υπάρχει συντονισμός και συνέπεια, όχι αποσπασματικές κινήσεις.

Τρίτον, η σύγκλιση με άλλες χώρες. «Άλλες χώρες κάνουν άλματα», λέει ο κ. Χαρτζουλάκης. Για να ακολουθήσουμε, χρειάζονται σταθερό πλαίσιο, καλύτερος συντονισμός και αρωγή της πολιτείας — όχι μόνο στις διακρίσεις και τις βραβεύσεις. Στόχος είναι ο προγραμματισμός άρδευσης βάσει δεδομένων να εφαρμόζεται καθημερινά, ώστε οι ορθές πρακτικές να γίνουν κανόνας στη μεγαλύτερη καλλιέργεια της χώρας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η σωστή άρδευση «πιάνει τόπο» όταν συνδυάζεται με αλλαγή νοοτροπίας, συνεργασία και προσήλωση στα βασικά — όχι μόνο με εξοπλισμό.

Άρδευση: μοχλός ποιότητας και σταθερότητας

Η άρδευση δεν είναι «νερό που φεύγει»· είναι στρατηγικό εργαλείο που προστατεύει την καρπόδεση, κρατά ενεργό τον σχηματισμό ελαίου και χτίζει την παραγωγή της επόμενης χρονιάς. Μετά από ξηρασία το δέντρο μπορεί να συνέλθει με μια καλή βροχή, το λάδι όμως που δεν σχηματίστηκε δεν επιστρέφει—γι’ αυτό ποτίζουμε έγκαιρα στα τρία κρίσιμα παράθυρα, ακόμη κι αν «δεν έχει χρονιά», ώστε να πετύχουμε νέα βλάστηση. Με λίγα λόγια: ποτίζουμε εκεί που μετράει, για καρπό και λάδι που να ανταμείβουν τον κόπο του παραγωγού. 

Έστω και αργά ανακάλυψαν στο ΥπΑΑΤ τα προβλήματα που υπάρχουν με το ελαιοκομικό μητρώο και τη δήλωση συγκομιδής ελαιοκάρπου.

Σύμφωνα με δήλωση του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Γιάννη Ανδριανού, ύστερα από συνεργασία με τον Υπουργό κ. Κώστα Τσιάρα, η υποχρεωτική εφαρμογή των Δηλώσεων Συγκομιδής Ελαιοκάρπου, που είχε θεσπιστεί με την ΥΑ 77979/21-3-2025 (ΦΕΚ 1749 Β), μετατίθεται για την επόμενη ελαιοκομική περίοδο, με έναρξη από την 1η Οκτωβρίου 2026.

Όπως δηλώνει ο Υφυπουργός, η υποχρέωση υποβολής δηλώσεων απορρέει από την κοινοτική νομοθεσία και τον εθνικό νόμο 5035/2023 (άρθρο 49), με στόχο την προστασία της παραγωγικής και εμπορικής αλυσίδας, την αποτροπή αθέμιτων πρακτικών και τη διασφάλιση της ποιότητας και ασφάλειας του ελαιολάδου.

Και προσθέτει: Κατά την πιλοτική εφαρμογή του μέτρου σε αρκετές Περιφερειακές Ενότητες, ιδίως σε περιοχές με έντονη ελαιοκαλλιέργεια, προέκυψαν τεχνικά ζητήματα στην ενημέρωση του ελαιοκομικού μητρώου. Για τον λόγο αυτό, το ΥΠΑΑΤ αποφάσισε τη μετάθεση της υποχρεωτικότητας για την οποία σύντομα θα εκδοθεί σχετική υπουργική απόφαση.

Παρά την παράταση, το ΥΠΑΑΤ συνιστά στους παραγωγούς, ιδιοκτήτες και μισθωτές ελαιοκτημάτων να απευθύνονται από τώρα στις τοπικές Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης, ώστε να ενημερώνουν το μητρώο τους και να είναι έτοιμοι για την ορθή και έγκαιρη υποβολή Δηλώσεων Συγκομιδής από τον Οκτώβριο του 2026.