Μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζει η καλλιέργεια του βαμβακιού στην χώρα μας, κάτι που αναγκάζει μεγάλο αριθμό παραγωγών να βγαίνουν με τα τρακτέρ στους δρόμους.
Βασικό πρόβλημα είναι οι χαμηλές τιμές παραγωγού, που αυτή την περίοδο κυμαίνονται στα 34 λεπτά το κιλό στο χωράφι και στα 37 λεπτά στην πύλη του εκκοκκιστηρίου.
Όμως δεν είναι μόνο οι τιμές, αφού είχαμε τα προηγούμενα χρόνια πολλές ζημιές από τις θεομηνίες (Ελίας, Ντάνιελ κ.α.) και την φυτοπροστασία (πράσινο και ρόδινο σκουλήκι).
Αυτό που ζητάει ο κλάδος είναι να υπάρξει μια στρατηγική για το προϊόν από το ΥπΑΑΤ και να αποφασίσει να θα συνεχιστεί η καλλιέργεια στην χώρα μας και θα πάρει μέτρα για να μειώσει το κόστος παραγωγής.
Από την άλλη ακούνε οι παραγωγοί στην Βουλή το πάρτι που έκαναν εδώ και πολλά χρόνια κάποιοι με τα δικά τους χρήματα και τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ο κ. Σάββας Παχατίρογλου, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Βαμβακοπαραγωγών Cotton Farsala, δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι βλέπουμε το ΥπΑΑΤ να μην έχει καμιά στρατηγική για την καλλιέργεια βαμβακιού. Το πρόβλημα είναι το υψηλό κόστος παραγωγής και ζητάμε μέτρα για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την καλλιέργεια. Είδαμε να κλείνουν μέσα σε μια μέρα τα κλωστήρια λόγω του κόστους ενέργειας και κανείς να μην αντιδρά. Φοβόμαστε ότι θα ακολουθήσουν οι παραγωγοί που έχουν πολύ υψηλό κόστος καλλιέργειας. Η Κομισιόν μας έχει επιβάλλει αυστηρά πρότυπα τα οποία δεν έχουν οι αναγωνιστές μας οι τρίτες χώρες που παράγουν βαμβάκι. Έχουμε επίσης μεγάλο κόστος ενέργειας και άρδευσης. Δεν ζητάμε επιδόματα αλλά μια μακροχρόνια στρατηγική για τον κλάδο.
Έκκληση στην κοινωνία για την υποστήριξη των δίκαιων αιτημάτων μας
Ο Συνεταιρισμός Cotton Farsala με ανοικτή επιστολή που δημοσίευσε επισημαίνει ότι επιθυμεί να ενημερώσει όλους εσάς, τους συμπολίτες μας για τα δίκαια αιτήματα των συναδέλφων αγροτών και να ζητήσουμε όχι μόνο την κατανόηση αλλά και την στήριξη σας στον αγώνα για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Οι αγρότες της Θεσσαλίας και όλης της χώρας δεν βρισκόμαστε στους δρόμους από επιλογή. Βρισκόμαστε εκεί γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τον πρωτογενή τομέα, τον θεμέλιο λίθο της οικονομίας της, τη δυνατότητα να παράγει ποιοτικά ελληνικά προϊόντα.
Σταδιακά τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε το κόστος παραγωγής να εκτοξεύεται σε επίπεδα δυσθεώρητα ενώ παράλληλα οι τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων μειώνονται δραματικά, σε σημείο που η καλλιέργεια να κρίνεται ασύμφορη . Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει την κατάσταση καθώς οδηγεί σε μείωση της παραγωγής και πολλές φορές σε ολική καταστροφή αυτής και των υποδομών μας.
Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας που αφορά στη μεταποίηση έχει εγκαταλειφθεί. Τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο επιφέροντας αφενός απώλεια θέσεων εργασίας και εισοδήματος κι αφετέρου τη δημιουργία ελάχιστων μονοπωλιακών μονάδων που καθορίζουν τις τιμές της αγοράς.
Το ελληνικό βαμβάκι αποτελούσε παραδοσιακά ένα από τους σημαντικότερους εξαγωγικούς πόρους της χώρας, που στηρίζει το ΑΕΠ, φέρνει συνάλλαγμα, δίνει εισόδημα σε χιλιάδες οικογένειες Κι όμως, η ελληνική κλωστοϋφαντουργία –ο κλάδος που έδινε τεράστια υπεραξία στη δική μας πρώτη ύλη και απασχολούσε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους– αφέθηκε να καταρρεύσει.
Υπάρχει ορατός κίνδυνος πλέον η ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα να συρρικνωθεί δραματικά με συνέπεια η οικονομία της υπαίθρου να εξαφανισθεί, να αυξηθούν οι εισαγωγές σε τρόφιμα και πρώτες ύλες , να χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας και το ΑΕΠ της χώρας να μειωθεί.
Αγωνιζόμαστε για να παραμείνει η Ελλάδα παραγωγική, να υπάρχει μέλλον στη γη και θέσεις εργασίας στον πρωτογενή τομέα.
Συγκεκριμένα ζητούμε:
1. όσον αφορά τις ενισχύσεις
- ΚΑΠ που στηρίζει τον παραγωγό και το προϊόν – Όχι τα ιστορικά δικαιώματα
- Ριζική αναθεώρηση της ΚΑΠ ώστε οι ενισχύσεις να κατευθύνονται στο προϊόν και στην ποιότητα, όχι σε ανύπαρκτα «ιστορικά δικαιώματα».
- Η συνδεδεμένη ενίσχυση στο βαμβάκι να διαφοροποιείται βάσει πραγματικής καλλιεργητικής προσπάθειας και ποιότητας: – άλλη ενίσχυση για ποτιστική καλλιέργεια με πλήρεις φροντίδες, – άλλη για ξερική, όπου η παραγωγικότητα και το κόστος διαφέρουν ριζικά.\
- Κανόνες που ανταμείβουν την πραγματική παραγωγή, όχι τη γραφειοκρατία.
- Έγκαιρες πληρωμές χωρίς συνεχείς αλλαγές, λάθη και αδικίες.
- Σταθερότητα και προβλεψιμότητα στις ενισχύσεις.
2. όσον αφορά το κόστος της ενέργειας στον πρωτογενή τομέα
- Ειδικό τιμολόγιο αγροτικού ρεύματος.
- Αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο ως εργαλείο παραγωγής.
- Μεσοπρόθεσμη σταθερότητα τιμών ενέργειας.
- Παροχή κινήτρων για χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και λοιπών πηγών φιλικών προς το περιβάλλον (Ανάπτυξη μονάδων αγροτικής βιοενέργειας αξιοποιώντας υπολείμματα καλλιεργειών και οργανικά υποπροϊόντα
3. Όσον αφορά την προστασία από την κλιματική κρίση τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος
- Έργα νερού – προστασία, άρδευση, αντιπλημμυρική θωράκιση
- Η Θεσσαλία πλημμυρίζει και ταυτόχρονα διψάει.
- Ζητάμε μόνιμη αποκατάσταση της υδρολογικής ισορροπίας.
- Σύγχρονα, αξιόπιστα αρδευτικά δίκτυα.
- Αντιπλημμυρικά έργα με έγκαιρο σχεδιασμό, όχι μετά την καταστροφή.
- Προστασία υδροφόρου και έξυπνη διαχείριση νερού.
4. όσον αφορά την ενίσχυση του μεταποιητικού κλάδου
- Η Ελλάδα δεν μπορεί να εξάγει πρώτη ύλη και να εισάγει το τελικό προϊόν.
- Ζητάμε εθνικό σχέδιο αναβίωσης της κλωστοϋφαντουργίας και των συναφών βιομηχανιών.
- Κίνητρα για μεταποίηση ελληνικού και ευρωπαϊκού βαμβακιού εντός της χώρας.
- Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην περιφέρεια
5. όσον αφορά τον αθέμιτο ανταγωνισμό
- Μηδενική ανοχή στην «Ελληνοποίηση» των εισαγόμενων προϊόντων
- Διαφάνεια και ίσοι κανόνες για όλους.
- Σεβασμός στον Έλληνα παραγωγό που παράγει με πραγματικό κόστος και υψηλή ποιότητα.
Κάλεσμα προς την Κοινωνία
Δεν ζητάμε απλώς κατανόηση. Ζητάμε συστράτευση. Δεν σας καλούμε να στηρίξετε τα μπλόκα. Σας καλούμε να στηρίξετε το δικαίωμα της χώρας να παράγει. Το δικαίωμα της Ελλάδας να μην εξαρτάται από εισαγωγές για το φαγητό της. Το δικαίωμα των παιδιών μας να ζήσουν σε ζωντανές κοινότητες, όχι σε χωριά που θα ερημώσουν. Το δικαίωμα κάθε πολίτη να έχει πρόσβαση σε ελληνικό, ποιοτικό, ασφαλές προϊόν σε δίκαιη τιμή.
Ο αγρότης δεν παλεύει για να κερδίσει κάτι παραπάνω και να πλουτίσει. Παλεύει για να μη χαθεί η παραγωγική βάση της χώρας.
Για να μην γίνει η Ελλάδα θεατής στο ίδιο της το μέλλον.
Υπερασπιζόμαστε το ΑΕΠ που παράγεται από τη γη, την αυτάρκεια που είναι εθνική ασφάλεια, τη μεταποίηση που χάθηκε και μπορεί να ξαναγεννηθεί τις δουλειές που έφυγαν και μπορούν να επιστρέψουν, την Ελλάδα που μπορεί να παράγει και όχι μόνο να καταναλώνει.
Ελάτε στο πλευρό μας — όχι για εμάς, αλλά για την ίδια τη χώρα και το δικό σας μέλλον. Η μάχη δεν είναι του αγρότη. Είναι της κοινωνίας. Και θα κριθεί από το αν θα σταθούμε όρθιοι όλοι μαζί.





