Με τη συγκομιδή του βαμβακιού να έχει ολοκληρωθεί σε πολλές περιοχές της χώρας και να οδεύει προς την ολοκλήρωσή της σε άλλες, η προσοχή των παραγωγών στρέφεται τώρα στη φροντίδα του χωραφιού. Σύμφωνα με τον γεωπόνο της ΔΑΟΚ Δράμας, Κωνσταντίνο Σίμογλου, οι μετασυλλεκτικές εργασίες στη βαμβακοκαλλιέργεια έχουν να κάνουν πρωτίστως με την καταστροφή και ενσωμάτωση των υπολειμμάτων της καλλιέργειας, κάτι που ισχύει για όλες τις περιοχές, είτε στη Θεσσαλία είτε στη Μακεδονία. Πρόκειται, όπως τονίζει, για μία από τις σοβαρότερες και πιο ουσιαστικές εργασίες της περιόδου, καθώς αποτελεί το πρώτο και βασικότερο βήμα για την προστασία της επόμενης καλλιεργητικής χρονιάς.
Καταστροφή και ενσωμάτωση των υπολειμμάτων
Η διαδικασία ξεκινά με τη χρήση καταστροφέα, ενός γεωργικού μηχανήματος που τεμαχίζει τα υπολείμματα της καλλιέργειας ώστε να μπορούν στη συνέχεια να ενσωματωθούν ευκολότερα στο έδαφος με όργωμα. Όπως εξηγεί ο γεωπόνος, «όταν μιλάμε για όργωμα, μιλάμε για αναστροφή – έχει σημασία να χρησιμοποιείται άροτρο και όχι βαρύς καλλιεργητής ή δισκοσβάρνα, γιατί αυτά δεν κάνουν αναστροφή και δεν ενσωματώνουν ικανοποιητικά τα υπολείμματα». Η σωστή αναστροφή συμβάλλει στη φυσική αποδόμηση των φυτικών καταλοίπων και, ταυτόχρονα, στη μείωση του πληθυσμού των εντόμων που διαχειμάζουν στο έδαφος ή στα στελέχη του φυτού.
Εχθροί και ασθένειες που αντιμετωπίζονται μετά τη συγκομιδή
Ο κύριος εχθρός του βαμβακιού παραμένει το πράσινο σκουλήκι. Αυτή την περίοδο, σύμφωνα με τον γεωπόνο της ΔΑΟΚ Δράμας, η διαχειμάζουσα γενιά του εντόμου βρίσκεται ήδη μέσα στο έδαφος με μορφή προνύμφης. Κάνει μια διαδρομή σε βάθος 5 έως 8 εκατοστών και παραμένει εκεί για να διαχειμάσει. Με την αναστροφή του εδάφους, οι προνύμφες είτε έρχονται στην επιφάνεια είτε παραχώνονται βαθύτερα, μειώνοντας σημαντικά τη δυνατότητα επιβίωσης και εξόδου ενηλίκων την επόμενη χρονιά.
Εξίσου σημαντική είναι η μετασυλλεκτική διαχείριση και για το ρόδινο σκουλήκι, του οποίου ο πληθυσμός τα τελευταία χρόνια κάνει αισθητή την παρουσία του και στη Μακεδονία. Το έντομο αυτό διαχειμάζει μέσα στα στελέχη του βαμβακιού· όταν γίνεται τεμαχισμός και ενσωμάτωση των φυτικών υπολειμμάτων, οι προνύμφες δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τον κύκλο τους και να εξέλθουν ως ενήλικα την επόμενη χρονιά. Όπως εξηγεί ο γεωπόνος, όταν η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται συστηματικά σε μια περιοχή, αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό τρόπο καταπολέμησης των δύο αυτών εχθρών.
Παράλληλα, η ενσωμάτωση των υπολειμμάτων συμβάλλει και στην αντιμετώπιση ασθενειών. Πριν λίγα χρόνια είχε εντοπιστεί εκ νέου η βακτηριακή σήψη του βαμβακιού, μια σοβαρή ασθένεια που διαχειμάζει στα υπολείμματα της καλλιέργειας. Με τις σωστές μετασυλλεκτικές εργασίες, το μόλυσμα του παθογόνου δεν μπορεί να επιβιώσει, ενώ παρόμοια αποτελέσματα παρατηρούνται και για άλλες ασθένειες που, αν και δεν εμφανίζονται συχνά, παραμένουν στο χωράφι μέσω των φυτικών υπολειμμάτων.
Οι εργασίες αυτές λειτουργούν τελικά ως φυσικός μηχανισμός πρόληψης και αντιμετώπισης εχθρών και ασθενειών, συμβάλλοντας σε μια πιο καθαρή και ισορροπημένη νέα καλλιεργητική χρονιά.
Ορθολογική φυτοπροστασία: υποχρέωση και νέα νοοτροπία
Η ενσωμάτωση των υπολειμμάτων δεν αποτελεί απλώς σύσταση, αλλά νομική υποχρέωση. Όπως υπογραμμίζει ο γεωπόνος της ΔΑΟΚ Δράμας, Κωνσταντίνος Σίμογλου, η συγκεκριμένη εργασία περιλαμβάνεται στις οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας του βαμβακιού, οι οποίες έχουν θεσπιστεί με βάση τον νόμο 4036/2012 και επομένως έχουν ισχύ νόμου. Δεν πρόκειται για προαιρετική πρακτική, αλλά για υποχρέωση των παραγωγών, ώστε να μειώνονται όσο το δυνατόν τα φαινόμενα φυτοπροστασίας και οι άσκοπες επεμβάσεις. Ωστόσο, η έννοια της ολοκληρωμένης διαχείρισης δεν έχει ακόμη περάσει πλήρως στη νοοτροπία όλων των βαμβακοπαραγωγών. Συχνά οι εργασίες πραγματοποιούνται ελλιπώς, είτε μόνο με στελεχοκοπή χωρίς ενσωμάτωση είτε το αντίστροφο. «Αν γίνει μόνο το ένα από τα δύο, η δουλειά μένει μισή», επισημαίνει ο γεωπόνος.
Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σταδιακή αλλαγή στη στάση των παραγωγών. Πολλοί δείχνουν πλέον μεγαλύτερη προσοχή, συμβουλεύονται τον γεωπόνο τους και ελέγχουν αν υπάρχει πραγματική προσβολή πριν προβούν σε ψεκασμούς. «Ο κόσμος πλέον προσέχει καλύτερα, συμβουλεύεται τον γεωπόνο του και τις προειδοποιήσεις, ελέγχει αν υπάρχει πραγματικά προσβολή πριν ψεκάσει. Έτσι αποφεύγονται άσκοποι ψεκασμοί, μειώνεται το κόστος και προστατεύεται το περιβάλλον», αναφέρει ο κ. Σίμογλου.
Τα αποτελέσματα αυτής της στροφής είναι ήδη ορατά: σε πολλές περιοχές, όπως σημειώνει, το πρόβλημα με το πράσινο σκουλήκι αντιμετωπίζεται πλέον αποτελεσματικά με έναν μόνο ψεκασμό ανά χρονιά. Πρόκειται, όπως λέει, για μια σαφή ένδειξη ότι η ορθολογική φυτοπροστασία αποδίδει, όταν συνοδεύεται από ενημέρωση, συνεργασία και συνέπεια στο χωράφι.
Επιλογές για την επόμενη καλλιέργεια και αμειψισπορά
Ανάλογα με το πλάνο του παραγωγού, μετά τις μετασυλλεκτικές φροντίδες μπορεί να ακολουθήσει είτε εαρινή καλλιέργεια, όπως καλαμπόκι ή ηλίανθος, είτε χειμερινή, όπως σιτηρά. Στη Βόρεια Ελλάδα συνηθίζεται η εναλλαγή βαμβακιού με αραβόσιτο ή χειμερινό σιτηρό, ωστόσο η συνεχής επανάληψη του σχήματος «βαμβάκι–καλαμπόκι–βαμβάκι» δεν θεωρείται ιδανική.
Όπως επισημαίνει ο κ. Σίμογλου, μέσω των παρατηρήσεων της ΔΑΟΚ και του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, αυτή η μορφή αμειψισποράς φαίνεται να δημιουργεί ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία στο βαμβάκι που ακολουθεί το καλαμπόκι. Αντίθετα, η ένταξη ψυχανθών – ακόμη κι αν δεν στοχεύει στην παραγωγή καρπού – μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη δομή και τη γονιμότητα του εδάφους.
Μια χειμερινή καλλιέργεια, όπως ρεβίθι ή άλλο ψυχανθές, λειτουργεί ιδανικά ως χλωρή λίπανση: παραμένει στο χωράφι τον χειμώνα και ενσωματώνεται την άνοιξη, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επόμενη εαρινή καλλιέργεια. Παρότι αρκετοί παραγωγοί παραμένουν διστακτικοί λόγω του κόστους, ο γεωπόνος τονίζει ότι το όφελος αυτής της πρακτικής είναι ξεκάθαρο σε βάθος χρόνου, τόσο για τη θρέψη των φυτών όσο και για τη συνολική υγεία του εδάφους.
Το μέλλον της καλλιέργειας γράφεται μετά τη συγκομιδή
Οι μετασυλλεκτικές εργασίες στο βαμβάκι δεν είναι μια τυπική διαδικασία, αλλά κρίσιμο στάδιο της ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας. Η σωστή καταστροφή και ενσωμάτωση των υπολειμμάτων μειώνει τους εχθρούς και τις ασθένειες, βελτιώνει τη γονιμότητα του εδάφους και μειώνει το κόστος παραγωγής. Κάθε εργασία που γίνεται μετά τη συγκομιδή είναι επένδυση για την επόμενη χρονιά. Η φροντίδα του χωραφιού τώρα καθορίζει πόσο υγιής και αποδοτική θα είναι η καλλιέργεια που θα ακολουθήσει.





