Για προβλήματα ακαρπίας φέτος στα ακτινίδια της Πιερίας κάνει λόγο ο γεωπόνος της ΠΕΣΚΟ, Γιώργος Γεωργαντάς, σε επιστολή που έστειλε στο ΥπΑΑΤ.
Όπως αναφέρει ο κ. Γεωργαντάς, υπάρχει μεγάλο ποσοστό ακαρπίας και μη έκπτυξη οφθαλμών σε αρκετά χωράφια της περιοχής. Όπως υποστηρίζει το γεγονός αυτό συμβαίνει εξαιτίας του ήπιου χειμώνα και των χαμηλών θερμοκρασιών που βίωσαν τα δέντρα της ακτινιδιάς την φετινή άνοιξη. Αποτέλεσμα είναι να έχουμε ανομοιομορφία στην βλάστηση και οφθαλμούς που δεν «έσκασαν». Φέτος η ανθοφορία έλαβε χώρα δέκα ημέρες αργότερα σε σχέση με πέρσι.
Επειδή και το 2022 υπήρχαν μειωμένες στρεμματικές αποδόσεις και χαμηλές τιμές ο συνεταιρισμός ζητά την ενίσχυση των παραγωγών με την μορφή de minimis για τα έτη 2022 και 2023.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού ΠΕΣΚΟ, Ηλίας Γκρίνιας, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «υπάρχει ακαρπία στα ακτινίδιαν στην περιοχή μας και σε ολόκληρη την Πιερία που φτάνει μέχρι και στο 60%. Αυτή την περίοδο είμαστε στο στάδιο της γονιμοποίησης και φαίνεται το πρόβλημα. Οι παραγωγοί έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν τα απαραίτητα καλλιεργητικά έξοδα (λίπανση, φυτοπροστασία κ.α.) και δεν βλέπουν να υπάρχει παραγωγή. Θα πρέπει να υπάρξει μια οικονομική στήριξη γιατί είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που θα έχουν οικονομικά προβλήματα οι παραγωγοί».
Διαβάστε την επιστολή του συνεταιρισμού (εδώ)
Άλλη μια αγορά «ανοίγει» για το ελληνικό ακτινίδιο, αυτή της Βραζιλίας με πληθυσμό 215 εκατομμύρια κατοίκων, μετά από συντονισμένες προσπάθειες των στελεχών της Διεύθυνσης Προστασίας Φυτικής Παραγωγής του Τμήματος Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου, του ΥπΑΑΤ.
Η βραζιλιάνικη κυβέρνηση με έγγραφό της προς την ελληνική κυβέρνηση καθόρισε τους όρους βάσει των οποίων θα γίνει η εξαγωγή ακτινιδίων στην αγορά τους η δε ελληνική πλευρά αποδέχτηκε τους ως άνω όρους, γεγονός που σηματοδοτεί την έναρξη της εξαγωγής των ελληνικών ακτινιδίων στην εν λόγω αγορά.
«Καλούνται, λοιπόν οι ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις, συνεταιριστικές και ιδιωτικές, όπως φροντίσουν για την ανεύρεση των σχετικών δικτύων εισαγωγής νωπών προϊόντων, έτσι ώστε να γίνει άμεση αξιοποίηση της νέας αγοράς με τη νέα παραγωγική περίοδο ακτινιδίων», τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή της η ΕΘΕΑΣ.
Αναφερόμενος στο συγκεκριμένο γεγονός ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «υποβλήθηκε αίτημα της χώρας μας για έγκριση εισαγωγής ακτινιδίων στην αγορά της Βραζιλίας.
Ο Εθνικός Οργανισμός Φυτοπροστασίας της Βραζιλίας (DSV), σε συνέχεια διαπραγματεύσεων με την Δ/νση Προστασίας Φυτικής Παραγωγής του ΥπΑΑΤ και επίσκεψης ελεγκτών του στην χώρας μας, απέστειλε πρόσφατα επίσημη επιστολή με την οποία καθόρισε τις φυτοϋγειονομικές απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν τα εξαγόμενα από την χώρα μας φορτία ακτινιδίων προς την Βραζιλία
Με την αποδοχή των απαιτήσεων αυτών από την ελληνική πλευρά ολοκληρώθηκε η διαδικασία της πρόσβασης στην αγορά της Βραζιλίας για τα ελληνικά ακτινίδια για την επερχόμενη νέα σεζόν 2023 - 2024. Το άνοιγμα της αγοράς της Βραζιλίας αντιπροσωπεύει άλλο ένα σημαντικό βήμα για τον τομέα των εξαγωγών νωπών οπωροκηπευτικών της χώρας μας».
Ο μήνας Μάιος αποτελεί το τοπ στην συγκομιδή των μούρων (berries) της εταιρείας BerryPlasma World που βρίσκεται στη Βάρδα Ηλείας.
Το θετικό είναι ότι κάθε χρόνο αυξάνει η εγχώρια κατανάλωση και όλο και περισσότεροι Έλληνες βάζουν στις καθημερινές διατροφικές τους συνήθειες την κατανάλωση σμέουρων (Raspberries), μύρτιλων (Blueberries) και βατόμουρων (Blackberries).
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Ανδρέας Κορδονούρης, υπεύθυνος πωλήσεων της BerryPlasma World, «στην ελληνική αγορά οι καταναλωτές μπορούν να βρουν όλο τον χρόνο μούρα είτε εισαγωγής είτε εγχώριας παραγωγής. Γνωρίζουν όμως ότι αυτή την εποχή κυκλοφορούν τα εγχώρια μούρα και για αυτό τα προτιμούν. Τα τελευταία 5 χρόνια η εταιρεία έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα δυναμικό brand name το «Olympic Land Berries» και έχει εδραιωθεί στην ελληνική αγορά αλλά και να κάνει εξαγωγές. Τα προϊόντα μας τα πουλάμε μόνο νωπά.
Τα μούρα είνα ένα ευαίσθητο προϊόν αλλά έχουν μεγάλη διατροφική αξία. Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και φτωχά σε θερμίδες και λίπος. Κατατάσσονται ανάμεσα στα πιο ωφέλιμα φρούτα για την υγεία, ενώ κερδίζουν μία από τις πρώτες θέσεις στη λίστα με τις «σούπερ» τροφές. Επίσης καταφέραμε μετά από χρόνια ερευνών τα προϊόντα μας να εμφανίζουν μηδενική υπολειμματικότητα στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Η αυξημένη ζήτηση στην αγορά μας οδήγησε να βάλουμε σαν βασικό στόχο μας την αύξηση της παραγωγής αλλά και της διάρκειας της συγκομιδής.
Βέβαια όπως και στα υπόλοιπα προϊόντα έτσι και στα berries έχουμε μια αύξηση του κόστους παραγωγής που με τα εργατικά και τα υλικά συσκευασίας κυμαίνεται πάνω από 20%. Το κόστος καλλιέργειας ξεπερνά τα 5 ευρώ, ενώ αν προσθέσουμε τα έξοδα συγκομιδής και συσκευασίας φτάνει τα 6 έως 7 ευρώ, ανάλογα την περίοδο συγκομιδής. Από την άλλη προσπαθήσαμε η αύξηση της τιμής να είναι της τάξης 10 - 15% για να μπορεί να τα αγοράζει ο καταναλωτής.
Βέβαια πάντα υπάρχει ανταγωνισμός στην ελληνική αγορά με τα μούρα που εισάγονται από Ισπανία και Μαρόκο, τα οποία έχουν πιο μειωμένες τιμές αλλά εμείς κερδίζουμε στην ποιότητα.
Σμέουρα (Raspberries)
Κάνουμε παραγωγή 46 εβδομάδες τον χρόνο. Συνολικά γίνονται τέσσερις συγκομιδές. Η παραγωγή τους φτάνει περίπου σε 60-65 τόνους ετησίως. Από την ποσότητα αυτή το μεγαλύτερο μέρος πάει προς την εγχώρια αγορά και ένα μικρό ποσοστό πάει για εξαγωγή. Αυτή την εποχή είμαστε στην αγορά και η μέση τιμή χονδρικής φέτος κυμαίνεται από 8,5 έως 10 ευρώ το κιλό.
Μύρτιλα (Blueberries)
Η συγκομιδή τους ξεκίνησε από τις αρχές Απριλίου και ολοκληρώνεται τον Ιούνιο. Παράγουμε περίπου 55-60 τόνους ετησίως. Στην εγχώρια αγορά πηγαίνει το 85% της παραγωγής μας και το υπόλοιπο σε εξαγωγές. Το κλίμα της Ελλάδας είναι κατάλληλο για την καλλιέργεια του Μύρτιλου. Η μέση τιμή χονδρικής κυμαίνεται από 7,5 έως 10,5 ευρώ το κιλό.
Βατόμουρα (Blackberries)
Είναι η πιο δύσκολη καλλιέργεια γιατί είναι ένα πολύ ευαίσθητο προϊόν. Η συγκομιδή τους ξεκινά από τέλος Απριλίου και ολοκληρώνεται τέλη Ιουνίου. Παράγουμε γύρω στους 14 τόνους και όλη η ποσότητα πηγαίνει προς την εγχώρια αγορά. Αυτή την εποχή έχουν βγει στην εγχώρια αγορά μικρές ποσότητες αλλά μετά από 15 ημέρες θα αυξηθούν. Η μέση τιμή χονδρικής κυμαίνεται από 9 έως 11 ευρώ το κιλό.
Οι τιμές μπορεί να φαίνονται υψηλές για τα συγκεκριμένα προϊόντα αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας το αυξημένο κόστος που έχουν μέχρι να φτάσουν στο ράφι της αγοράς».
Τα στοιχεία δείχνουν μια αύξηση ρεκόρ στις φετινές εξαγωγές ακτινιδίων της χώρας μας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥπΑΑΤ, που επεξεργάστηκε ο Σύνδέσμος Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, από τις 1/9/2022 έως και 12/5/2023 οι αναγγελίες φορτίων που καταχωρήθηκαν στο ΜΕΝΟ για εξαγωγή - διακίνηση ακτινιδίων αφορούσαν 200.567 τόνους, έναντι 191.972 τόνων την αντίστοιχη περισυνή περίοδο.
Οι ποσότητες ακτινιδίων που εξήχθησαν προς ΗΠΑ να ανέρχονται σε 13.793 τόνους (έναντι 14.804 τόνων πέρυσι), προς Ισπανία 28.819 τόνους (27.785 τόνους πέρυσι), Ιταλία 20.687 τόνους (44.828 τόνων πέρυσι), Καναδά 6.725 τόνους (5.289 τόνους πέρυσι), Ινδία 20.133 τόνους (1.630 τόνους πέρυσι) και στη νέα αγορά του Ισραήλ έγιναν εξαγωγές ύψους 385 τόνων.
Με την υπέρβαση, βάσει των προσωρινών στοιχείων, των 200 χιλ τόνων εξαγωγής ρεκόρ στα ακτινίδια επισημαίνουμε την σημαντικότητα του προϊόντος, με την παραγωγή της χώρας μας να υπερέβη το 2022 κατ εκτίμηση τους 320 χιλ. τόνους ελαφρώς αυξημένη έναντι του 2021 των 12.570 εκταρίων και 313.390 τόνων.
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, «σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία έχουμε μια αύξηση εξαγωγών το 2022/2023 κατά 200.000 τόνους. Αυτό δείχνει την σημαντικότητα της χώρας μας η οποία είναι από τις μεγαλύτερες χώρες παραγωγής ακτινιδίων παγκοσμίως (τέταρτη μετά την Ιταλία) σύμφωνα και με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO). Εκτιμάται ότι η παραγωγή ακτινιδίων στην Ελλάδα το 2022 ανήλθε στους 320.000 τόνους και ήταν ελαφρώς αυξημένη σε σχέση με την παραγωγή του 2021 που ήταν στους 313.390 τόνους.
Την φετινή περίοδο το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας μας εκμεταλλευόμενο την καλή παραγωγή μας διεύρυνε και αύξησε τις εξαγωγές τυποποιημένων προϊόντων προς την ΕΕ και τις τρίτες χώρες και αντικατέστησε το Ιράν στην αγορά της Ινδίας καθιστώντας την για αυτή την περίοδο το δεύτερο προορισμό των τυποποιημένων ακτινιδίων μας μετά την Ισπανία.
Η παραγωγή της Ιταλίας (τρίτη χώρα παγκοσμίως μετά από Κίνα και Νέα Ζηλανδία) είχε μια ανάκαμψη το 2022 (σε σχέση με το 2021) και ανήλθε στους 431.558 τόνους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα φέτος να υπάρξει μείωση των εισαγωγών ακτινιδίων από την Ελλάδα (κατά 24.000 τόνους - κυρίως ατυποποίητων απευθείας από τον αγρό).
Οι ιταλικές εξαγωγές ακτινιδίων το 2022 σε ετήσια βάση ανήλθαν σε 282.219 τόνους (ένταντι 268.077 το 2021). Την τρέχουσα εμπορική περίοδο 2022/2023 (με τα μέχρι στιγμής στοιχεία) οι ιταλικές εξαγωγές ακτινιδίων είναι αυξημένες, κατά +16,6%, έναντι της αντίστοιχης περιόδου 2021/2022.
Πιστεύουμε ότι την νέα εμπορική περίοδο 2023/2024 θα διαφυλαχθεί η φήμη του ελληνικού ακτινιδίου από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς».
Για μεγάλη αδικία κάνουν λόγο στον ΑγροΤύπο οι συκοπαραγωγοί της Εύβοιας την στάση του ΕΛΓΑ τις ζημιές που έπαθαν το 2021 από τις χιονοπτώσεις και τις φωτιές.
Συγκεκριμένα ο ΕΛΓΑ καλεί τους παραγωγούς που είχαν πάθει ζημιές στην Εύβοια από τις χιονοπτώσεις στις 16 Φεβρουαρίου 2021 (κακοκαιρίας Μήδεια) να υποβάλουν οριστική δήλωση ζημιάς στον Ανταποκριτή από 3/4/2023 έως 12/4/2023 και από 24/4/2023 έως 2/5/2023. Από τις δηλώσεις ζημιάς εξαιρούνται οι συκιές, τονίζει ο ΕΛΓΑ.
«Αισθανόμαστε αγρότες δεύτερης κατηγορίας», δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Συκοπαραγωγών Ταξιάρχης στην Ευβοία κ. Δημήτριος Στολίδης.
Και πρόσθεσε: «ουσιαστικά οι συκοπαραγωγοί της Εύβοιας μένουν εκτός αποζημιώσεων για τις ζημιές από της χιονοπτώσεις του 2021. Τότε οι συκοπαραγωγοί δήλωσαν ότι είχαν ζημιές στο φυτικό κεφάλαιο σε 12.000 δέντρα. Οι εκτιμήσεις του ΕΛΓΑ έδειξαν ότι έσπασαν 8.500 δέντρα. Οι χιονοπτώσεις ήταν πολύ πυκνές στην περιοχή Καστανιώτισσας και εκεί έπαθαν ζημιές τα δέντρα. Στις γειτονικές περιοχές δεν δηλώθηκαν ζημιές.
Επειδή όμως ο ΕΛΓΑ λέει ότι σε όλο το Δήμο Ιστιαίας - Αιδηψού υπάρχουν 125.000 συκιές, η ζημιά σε 8.500 δέντρα δεν φτάνει το 30% και έτσι δεν θα αποζημιωθούν οι παραγωγοί.
Υπάρχει όμως και δεύτερη αδικία την ίδια χρονιά (2021) είχαμε τις φωτιές που είχαν σαν αποτέλεσμα την απώλεια παραγωγής. Το ΥπΑΑΤ μας είχε υποσχεθεί ενισχύσεις de minimis ύψους 250 ευρώ το στρέμμα στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και τα 125 ευρώ στους ετεροεπαγγελματίες. Μας υποσχέθηκαν ότι θα πληρωνόμασταν τον Σεπτέμβριο του 2022.
Τον Δεκέμβριο του 2022 όμως με μια απόφαση μείωσαν τα ποσά της ενίσχυσης στα 115 ευρώ στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και στα 57,50 ευρώ στους ετεροεπαγγελματίες. Και τα μείωσαν και ακόμη φτάσαμε στον Απρίλιο του 2023 και δεν μας πλήρωσαν. Όλα αυτά αποτελούν ένα μεγάλο χτύπημα στην συκοπαραγωγή της περιοχής».
Απογοήτευση υπάρχει στους παραγωγούς ακτινιδίων της χώρας οι οποίοι έμειναν εκτός του πακέτου πληρωμής ενισχύσεων de minimis που ανακοίνωσε το ΥπΑΑΤ.
Το υπουργείο κατάφερε να «βαφτίσει» τα χρήματα του de minimis που ήταν για ζημιές από βροχοπτώσεις σε αποζημίωση για την ενέργεια. Αλλά άφησε το ακτινίδιο εκτός που έχει πληγεί σε μεγάλο βαθμό από την αύξηση του κόστους ενέργειας.
Θυμίζουμε ότι στην Πιερία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός ΠΕΣΚΟ, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καρίτσας, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Δίου - Ολύμπου και η ΖΕΥΣ Ακτινίδια, είχαν καταθέσει από κοινού μελέτη στο ΥπΑΑΤ, στην οποία ανέγραφαν όλα τα στοιχεία προκειμένου να καταβληθεί ενίσχυση για την απώλεια εισοδήματος στους παραγωγούς ακτινιδίων.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού ΠΕΣΚΟ, Ηλίας Γκρίνιας, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «θα αρχίσω με τα 72,7 ευρώ ανά στρέμμα, που η πληρωμή έγινε τον Οκτώβριο του 2022 και την εισέπραξαν τα μέλη Οργανώσεων Παραγωγών (Ο.Π.) των οπωροκηπευτικών που υλοποιούν δράσεις στο στόχο «Περιβάλλον» . Ο συνεταιρισμός μας έχει 1.050 μέλη αλλά τα πήραν τα 230 μέλη της Ομάδας Παραγωγών. Περίμεναν και τα υπόλοιπα μέλη ότι θα κατάφερναν να εισπράξουν κάποια ενίσχυση που θα αναπλήρωνε την απώλεια του εισοδήματός τους.
Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε το ΥπΑΑΤ η οριζόντια αποζημίωση 70 ευρώ ανά στρέμμα, εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών που δημιουργήθηκε στην αγορά αυτών των προϊόντων από την ενεργειακή κρίση, δεν συμπεριλαμβάνει τα ακτινίδια. Και μιλάμε για ένα προϊόν που έχει υψηλό κόστος αποθήκευσης λόγω της ενεργειακής κρίσης. Βέβαια έμειναν εκτός και τα βερίκοκα της Πιερίας. Το ίδιο έχει συμβεί με τις αποζημιώσεις για το προανθικό στάδιο όπου ξανά μένουμε εκτός πληρωμής.
Ας μιλήσουμε για την φετινή χρονιά στο ακτινίδιο. Η μέση τιμή παραγωγού το 2022 κυμάνθηκε στα 30 λεπτά το κιλό. Η μέση απόδοση ήταν στους 3 τόνους το στρέμμα. Το κόστος παραγωγής ανέβηκε και έφτασε στα 1.108 ευρώ ανά στρέμμα. Εμείς είχαμε έσοδα 900 ευρώ το στρέμμα. Φέτος υπήρχε πρόβλημα μικροκαρπίας σε πολλές περιοχές της χώρας με αποτέλεσμα μέρος της παραγωγής να μην είναι εμπορεύσιμο.
Γνωρίζουμε ποιος ήταν ο πολιτικός αρχιτέκτονας αυτή της απόφασης. Υπάρχει «πίεση» προς το ΥπΑΑΤ να γίνει επέκταση της ενίσχυσης de minimis και σε άλλες περιοχές (εκτός από τις ΠΕ Ημαθίας, Πέλλας, Φλώρινας, Λάρισας και Κοζάνης). Επίσης ζητάμε να ενταχθούν στην ενίσχυση και τα ακτινίδια. Την Τετάρτη (8/3) είχαμε συνάντηση με την Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας κ. Σοφία Μαυρίδου, με την οποία συζχητήσαμε τους τρόπους στήριξης της καλλιέργειας».
Αίτημα για την στήριξη της καλλιέργειας ακτινιδίου έχει καταθέσει στο ΥπΑΑΤ και η ΕΑΣ Καβάλας. Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Σάββας Αργυράκης, παραγωγός ακτινιδίων και μέλος της διοίκησης της ΕΑΣ Καβάλας και της Ομάδας Εργασίας για το ακτινίδιο της ΕΘΕΑΣ, «καταθέσαμε μελέτη που την έκανε ο συνεταιρισμός με τη βοήθεια της ΔΑΟΚ και του Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας, Αλέξη Πολίτη, στην οποία αναφέραμε την ανάγκη να αντισταθμιστεί η απώλεια εισοδήματος των παραγωγών ακτινιδίων.
Το 2022 ήταν μια χρονιά που είχαμε μεγάλη αύξηση του κόστους καλλιέργειας, συσκευασίας και αποθήκευσης στο ακτινίδιο. Επίσης οι καιρικές συνθήκες στην ανθοφορία σε συνδιασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού έφεραν σε πολλές περιοχές της χώρας το πρόβλημα της μικροκαρπίας. Τα μικρά μεγέθη - άποντα (κάτω από 65 γρ.) δεν ήταν εμπορεύσιμα. Περίπου το 30% της παραγωγής σε πανελλαδικό επίπεδο είχε πρόβλημα μικροκαρπίας το 2022. Τα λίγα καλά μεγέθη πληρώθηκαν σε καλές τιμές. Αποζημιώσεις για την μικροκαρπία έχουν καταβληθεί στο παρελθόν.
Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα είναι ότι είχαμε καθυστέρηση στην συγκομιδή γιατί δεν έκλειναν εμπορικές συμφωνίες. Οι μεμονωμένοι παραγωγοί αναγκάστηκαν σε μεγάλο ποσοστό να δώσουν τα ακτινίδια με ανοικτές τιμές. Η παράταση της συγκομιδής μέχρι το Δεκέμβριο είχε σαν αποτέλεσμα τα ακτινίδια που συγκομίστηκαν όψιμα να έχουν υψηλά σάκχαρα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποθηκευτούν αλλά να βγουν απευθείας στην αγορά. Αυτό οδήγησε τον Δεκέμβριο να υπάρξουν μεγάλες ποσότητες ακτινιδίων στην αγορά που ήταν δύσκολο να απορροφηθούν και να δημιουργήσουν προβλήματα στην εμπορία του προϊόντος. Για όλα τα παραπάνω ζητάμε την στήριξη της καλλιέργειας».
Έχουν μπει ήδη εκτάσεις στην Αιτωλοακαρνανία, στην Άρτα, αλλά και σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας.
Τα πρώτα στρέμματα «χτίζουν» οι κίτρινες ποικιλίες ακτινιδίου στη χώρα μας, με τις πρώτες προσπάθειες να αφορούν αγρότες μέσω συνεταιρισμών, όπως στην περίπτωση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νεάπολης Αγρινίου, ιδιωτικών εταιρειών, αλλά και μεμονωμένων, έμπειρων παραγωγών, που ήδη ασχολούνται για χρόνια με τις ποικιλίες πράσινου ακτινίδιου.
Τα απαραίτητα ποιοτικά χαρακτηριστικά στο κίτρινο ακτινίδιο
Ιδιαίτερη γνώση πάνω στα συγκεκριμένα προϊόντα έχει ο κ. Θανάσης Πισαλίδης, έμπειρος γεωπόνος από το νομό Πιερίας και τεχνικός της εταιρείας Jingold, που ασχολείται με τις κίτρινες ποικιλίες. Όπως μας τόνισε ο κ. Πισαλίδης: «υπάρχει ενδιαφέρον μεγάλο για τις κίτρινες ποικιλίες, κατά βάση, από περιοχές με παράδοση στις πράσινες ποικιλίες, όπως η Αιτωλοακαρνανία, η Άρτα, οι νομοί της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και η Καβάλα και η Ξάνθη. Με τη νέα χρονιά, θα έχουμε και τις πρώτες αξιόλογες σοδειές. Οι κίτρινες ποικιλίες ακτινίδιου μπορεί να έχουν ομοιότητες στα καλλιεργητικά με τις πράσινες ποικιλίες, έχουν όμως και διαφοροποιήσεις. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές ποικιλίες και για όλες είναι κατοχυρωμένες εμπορικά. Καταρχήν, πέραν του αντιχαλαζικού που είναι αυτονόητο για κάθε παραγωγό, απαιτείται εγκατάσταση και διχτυού σκίασης, ώστε να υπάρχει προστασία από τον αέρα, το χαλάζι, κυρίως τον ήλιο, αλλά και να δημιουργείται γενικώς το καλοκαίρι και το χειμώνα, ένα ευνοϊκό περιβάλλον για το προϊόν και την ανάπτυξή του. Ως τιμή παραγωγού, το κίτρινο ακτινίδιο διεθνώς έχει διπλάσια από εκείνη του πράσινου. Το κίτρινο ακτινίδιο είναι πιο γλυκό και προτιμάται σε χώρες πιο Μεσογειακές για κατανάλωση, ενώ στις πιο βόρειες (π.χ. Ρωσία) καταναλώνεται τώρα πιο πολύ το πράσινο, που έχει πιο όξινη γεύση. Η τιμή πάντως στο κίτρινο ακτινίδιο θα εξαρτάται από την ποιότητα του προϊόντος. Και λέγοντας ποιότητα εννοούμε το χρώμα ασφαλώς, το μέγεθος, τα σάκχαρα, το ύψος της ξηράς ουσίας που πρέπει να είναι η βάση της στο 15%, αλλά και η σκληρότητα. Ως προϊόν το κίτρινο ακτινίδιο είναι πιο ντελικάτο θα λέγαμε από το πράσινο, που έχει πιο τραχιά υφή».
Μια πρώιμη και μια πιο όψιμη κίτρινη ποικιλία στην Άρτα
Πενήντα στρέμματα με κίτρινες ποικιλίες ακτινιδίου έχουν αρχίσει και καλλιεργούν κάποιοι αγρότες στην Άρτα, μια περιοχή με εμπειρία πολλών ετών στο πράσινο ακτινίδιο. Τα συγκεκριμένα στρέμματα έχει βάλει η οικογένεια Ξυλογιάννη και όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Άγγελος Ξυλογιάννης από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Εκμετάλλευσης Ακτινιδίων Άρτας (ΑΣΕΑ): «ουσιαστικά την πρώτη ικανή παραγωγή στα συγκεκριμένα ακτινίδια θα την έχουμε σε δυο χρόνια. Με την αγροτική αυτή εκμετάλλευση ασχολούνται οι γιοι μου, αλλά γνωρίζω πως έχουν βάλει δυο ποικιλίες. Το μεγάλο θέμα με τις κίτρινες ποικιλίες είναι το αρκετά αυξημένο κόστος εγκατάστασης σε σχέση με τις πράσινες ποικιλίες, καθώς απαιτούνται οπωσδήποτε αντιχαλαζικά και δίχτυα σκίασης, μόλις γίνεται η φύτευση, για να έχουν συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά ως προς το χρώμα, τη γεύση κ.λπ. Υπολογίζεται ότι απαιτούνται τουλάχιστον 6.000 με 7.000 ευρώ το στρέμμα. Οι απαιτήσεις είναι αυξημένες και σε σχέση με τη θρέψη, εν συγκρίσει με το πράσινο. Ενώ και με τα εργατικά υπάρχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις, δεδομένου ότι πρέπει να δένονται όλες οι βέργες και χρειάζεται και πιο λεπτομερές αραίωμα. Ένα ζήτημα που σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον με το συγκεκριμένο ακτινίδιο είναι ποιός θα το διακινεί, αλλά και η δυνατότητα της αγοράς να το απορροφήσει και του καταναλωτή να το πληρώσει, μιας και είναι πιο ακριβό από το πράσινο. Συνήθως όταν βγαίνει στην αγορά ένα καινούργιο προϊόν, έχει ζήτηση και οι τιμές είναι καλές για τον παραγωγό, αλλά όσο επεκτείνεται, αυτό συνήθως φθίνει». Σύμφωνα τώρα με τον παραγωγό Δημήτρη Οικονόμου από την ίδια περιοχή υπάρχουν κι άλλα στρέμματα με κίτρινη ποικιλία, από χρόνια με άριστες αποδόσεις, χωρίς δίχτυα και τιμή στα 1,20 ευρώ το κιλό, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, καθώς επίσης και σε άλλες περιοχές.
Ενδιαφέρον και από τους παραγωγούς της Νάουσας
Ο κ. Νίκος Δημητρίου, παραγωγός από την Επισκοπή Νάουσας τόνισε μιλώντας στον ΑγροΤύπο ότι υπάρχει μεν ενδιαφέρον για καθετί νέο στην περιοχή, όμως μέχρι ώρας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «δεν έχουν γίνει φυτεύσεις κίτρινων ποικιλιών, καθώς η καλλιέργεια αυτή απαιτεί και δίχτυα σκίασης, που έχουν μεγάλα κόστη και πολλοί αποτρέπονται. Είναι σίγουρα θετικό ότι υπάρχουν και προγράμματα επιδοτούμενα για τα δίχτυα, οπότε ίσως πιο μελλοντικά υπάρχει αύξηση του ενδιαφέροντος, καθώς η αγορά ζητάει νέα προϊόντα και στην Ιταλία, που μιλάω με παραγωγούς τα συγκεκριμένα ακτινίδια πιάνουν πολύ καλές τιμές».
Πιερία: Έχουν δώσει ήδη παραγωγή κάποια κτήματα
Ο κ. Διονύσης Φόλιος είναι καλλιεργητής ακτινίδιου και πρόεδρος στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Καρίτσας Πιερίας. Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο: «στην περιοχή μας έχουν μπει τα πρώτα κτήματα εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια, οπότε υπάρχει ήδη μια κάποια παραγωγή κίτρινων ακτινιδίων. Τα πράγματα με τα συγκεκριμένα ακτινίδια είναι πιο στενά καθώς υπάρχουν δικαιώματα από εταιρείες με τους συνεργαζόμενους παραγωγούς για τα φυτά, αλλά και μετέπειτα την εμπορία, καθώς το προϊόν τώρα το μαθαίνει ο κόσμος».
Κάμπος Γιαννιτσών: Ετοιμάζονται εκτάσεις με κίτρινες ποικιλίες
Ενδιαφέρον για τις κίτρινες ποικιλίες και στον κάμπο των Γιαννιτσών διαβλέπει και ο κ. Σάββας Παστόπουλος, γεωπόνος από το Νέο Μυλότοπο Γιαννιτσών. Όπως σημειώνει: «εκτιμώ πως στο άμεσο μέλλον οι ποικιλίες οι κίτρινες θα έχουν ζήτηση καθώς αυτό επιβάλλει η αγορά και οι ηγέτες στο ακτινίδιο διεθνώς. Υπ' αυτή την άποψη θα υπάρξει ενδιαφέρον. Ήδη, υπάρχει κινητικότητα στην περιοχή και υπάρχουν καλές ποικιλίες, οι οποίες έχουν δικαιώματα και δεν μπορεί να τις διακινεί ο καθένας, όπως και η εμπορία δεν μπορεί να γίνει από τον καθένα. Το κόστος για ένα κτήμα 10 στρέμματα με αντιχαλαζικά, συν τα πρώτα τρία - τέσσερα χρόνια, τα πρώτα της καλλιέργειας, σίγουρα είναι κοντά ή και πάνω από 50.000 ευρώ, δηλαδή μιλάμε για μεγάλη δαπάνη. Εμπορικά πάντως δείχνει πως το ζητάει η αγορά παγκοσμίως».
Στα πάνω της είναι η κρητική μπανάνα. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση από όλη την Ελλάδα και η παραγωγή δεν μπορεί να την καλύψει.
Ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής μπανάνας βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Άρβης στην Κρήτη. Καλλιεργείται επίσης στην Μεσαρά στο Ηράκλειο, στη Σητεία στο Λασίθι. Είναι μια καλλιέργεια που θέλει ζεστές περιοχές.
Ο κ. Χρήστος Μάλλιος, έμπειρος παραγωγός και πρόεδρος στον Συνεταιρισμό Μπανανοπαραγωγών Κρήτης, αναφέρει στον Αγροτύπο ότι «ασχολούμε με την καλλιέργεια της μπανάνας από το 1975 και είμαι πρόεδρος του συνεταιρισμού από το 1990. Με τον Συνεταιρισμό αυτό καταφέραμε να κρατήσουμε την καλλιέργεια ζωντανή.
Στην Κρήτη καλλιεργούνται περίπου 500 στρέμματα και βγάζει μια παραγωγή γύρω στους 3.000 τόνους. Από τον συνεταιρισμό διακινούμε περίπου 500 τόνους. Πολλοί παραγωγοί μεμονωμένοι τις πουλάνε σε λαϊκές αγορές στην Κρήτη και στην Αθήνα. Η τιμή παραγωγού είναι στο 1 ευρώ το κιλό για τις συμβατικές και στο 1,5 ευρώ για τις βιολογικές. Η τιμή παραμένει σε σταθερά επίπεδα (δεν είναι όπως τα άλλα κηπευτικά) εκτός αν παρουσιαστεί έλλειψη στην αγορά οπότε έχει μια αύξηση. Στην περιοχή πολλοί παραγωγοί ασχολούνται συμπληρωματικά και με την καλλιέργεια αγγουριών που είχε φέτος μια πολύ καλή πορεία όσον αφορά τις τιμές.
Η καλλιέργεια γίνεται σε θερμοκήπια αλλά και υπαίθρια. Η διαφορά είναι στις αποδόσεις, στις υπαίθριες κυμαίνονται από 2,5 έως 4 τόνους το στρέμμα και στα θερμοκήπια ξεκινά από 5 και μπορεί να φτάσει μέχρι και 12 τόνους το στρέμμα. Η μπανάνα είναι ανθεκτική στις ασθένειες και δεν εμφανίζει προβλήματα φυτοπροστασίας. Επίσης δεν χρησιμοποιούνται πολλά λιπάσματα. Αυτό έχει βοηθήσει και δεν έχει ανέβει σε υψηλά επίπεδα το κόστος παραγωγής, όπως συμβαίνει στις άλλες καλλιέργειες. Σοβαρό πρόβλημα όμως υπάρχει από την έλλειψη εργατών.
Η φύτευση γίνεται από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τα τέλη Απριλίου κυρίως με μεγάλες παραφυάδες. Όταν το φυτό (μπανανοστάφυλο) είναι έτοιμο, κόβεται πράσινο. Στον Συνεταιρισμό καθαρίζεται και μεταφέρεται προσεκτικά στα ωριμαντήρια. Εκεί ωριμάζει σε θερμοκρασίες από 16 μέχρι 16 βαθμούς Κελσίου και μετά από 2 ημέρες μπορεί να πάει για κατανάλωση.
Η μπανάνα έχει μεγάλες ανάγκες άρδευσης. Φέτος έχουμε μεγάλη ξηρασία και πολύ λίγες βροχές. Έριξε κάποια χιόνια στα ορεινά αλλά δεν είναι αρκετά. Στην περιοχή βρέχει μέχρι τέλη Μαρτίου και αν δεν έχουμε βροχοπτώσεις μέχρι τότε το καλοκαίρι θα είναι πολύ δύσκολο. Επίσης οι υψηλές θερμοκρασίες του φετινού χειμώνα αν και βοήθησαν την παραγωγή είχαν σαν αποτέλεσμα να υπάρξει συγκομιδή μεγάλων ποσοτήτων λόγω γρήγορης ωρίμανσης. Αυτό θα έχει αν αποτέλεσμα σε ένα περίπου μήνα να υπάρξει έλλειψη της κρητικής μπανάνας στην αγορά.
Πάντως υπάρχουν προοπτικές για την καλλιέργεια, αφού η παραγωγή με δυσκολία καλύπτει τις ανάγκες της Κρήτης και της Αθήνας, ενώ υπάρχει αυξημένη ζήτηση από την βόρεια Ελλάδα και την αγορά της Θεσσαλονίκης. Αν κάποιος ασχοληθεί αποκλειστικά με την καλλιέργεια μπανάνας, όπως εγώ, πρέπει να ξέρει ότι δεν έχει πολλές καλλιεργητικές απαιτήσεις και μπορεί να σου φέρει ένα καλό εισόδημα».
Προβληματισμός υπάρχει από τους παραγωγούς ακτινιδίων γιατί δεν ακούνε κάτι από την ηγεσία του ΥπΑΑΤ για ενισχύσεις λόγω της αύξησης του κόστους καλλιέργειας.
Υπάρχουν μόνο οι προφορικές δηλώσεις που έκανε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιώργος Γεωργαντάς, κατά την συνάντηση, που είχε τον Ιανουάριο του 2023, με εκπροσώπους φορέων και συνεταιρισμών της Πιερίας, ότι βλέπει θετικά την πληρωμή αποζημιώσεων για να αντισταθμιστούν οι απώλειες στο εισόδημα των παραγωγών ακτινιδίων.
Θετικά είδε την χορήγηση ενίσχυσης στους παραγωγούς ακτινιδίων και η Γενική Γραμματέας Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Χριστιάνα Καλογήρου, κατά την πρόσφατη επίσκεψη που έκανε στην Πιερία.
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός ΠΕΣΚΟ, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καρίτσας, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Δίου - Ολύμπου και η ΖΕΥΣ Ακτινίδια συνέταξαν από κοινού φάκελο στον οποίο ανέγραφαν τα στοιχεία, που ζητούσε το ΥπΑΑΤ, προκειμένου να καταβληθεί ενίσχυση για την απώλεια εισοδήματος στους παραγωγούς ακτινιδίων.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού ΠΕΣΚΟ, Ηλίας Γκρίνιας, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «με την βοήθεια του Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας έχουμε στείλει στο ΥπΑΑΤ τον φάκελο εδώ και πάνω από 25 ημέρες. Όμως ακόμη δεν έχουμε κάποια απάντηση από την αρμόδια ομάδα που μελετά τις καλλιέργειες στις οποίες θα χορηγηθούν ενισχύσεις de minimis.
Στον φάκελο αναγράφουμε την μέση τιμή παραγωγού, τις αποδόσεις και την αύξηση του κόστους καλλιέργειας. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2022 οι παραγωγοί ακτινιδίων είχαν μια απώλεια εισοδήματος πάνω από 200 ευρώ το στρέμμα. Περιμένουμε μια απάντηση από τους αρμόδιους του ΥπΑΑΤ.
Πριν ξεκινήσουμε κινητοποιήσεις θα ζητήσουμε συνάντηση με τον Πρωθυπουργό. Πάντως αν αρνηθούν το αίτημά μας να ξέρουν ότι το 39% που πήρε στις τελευταίες εκλογές η ΝΔ στην Πιερία θα είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθεί».
Μέχρι την Παρασκευή (24/2) αναμένεται να πληρωθούν οι μαστιχοπαραγωγοί της Χίου για τις ζημιές που υπέστησαν από τις βροχοπτώσεις του καλοκαιριού.
Σύµφωνα µε όσα αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου, Γιώργος Τούµπος, «τον Αύγουστο του 2022 είχαμε τρεις συνεχόμενες βροχοπτώσεις με αποτέλεσμα να έχουμε σοβαρές ζημιές στην παραγωγή.
Τα ποσοστά της ζηµιάς κυµαίνονται από 5% το χαµηλότερο έως 35% το υψηλότερο σύµφωνα µε τους ελέγχους που πραγµατοποίησαν οι εκτιμητές του ΕΛΓΑ. Να σηµειωθεί ότι τα πορίσµατα έχουν αναρτηθεί στην σχετική ενότητα του ΕΛΓΑ όπου µπορεί να πληροφορηθεί ο καθένας εξατοµικευµένα τα ποσοστά ζηµιάς, µε κωδικούς Taxis Net.
Όσον αφορα την πληρωμή μας έχουν ενημερώσει από τον ΕΛΓΑ ότι θα γίνει μέχρι την Παρασκευή. Το ποσό που αναμένεται να πληρωθεί θα ανέλθει σε περίπου 500.000 ευρώ και θα αποζημιώσει τους μαστιχοπαραγωγούς που έχουν εξοφλήσει τις ασφαλιστικές εισφορές τους στον Οργανισμό. Οι υπόλοιποι θα αποζημιωθούν σε επόµενη πληρωµή και αφού εξοφλήσουν πρώτα τις εισφορές με ένα πρόσθετο κονδύλι 500.000 ευρώ».
Σε Πέλλα και Ημαθία εντοπίζονται τα περισσότερα κτήματα που καλλιεργούν λωτούς στην χώρα μας. Φέτος είχαμε μείωση των τιμών και οι παραγωγοί ζητούν από το ΥπΑΑΤ στήριξη της καλλιέργειας.
Όπως δήλωσε μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο Τάσος Χαλκίδης από την Κουλούρα Ημαθίας, που καλλιεργεί λωτό ποικιλίας Ciro σε 12 στρέμματα, «η συγκεκριμένη ποικιλία είναι ένας γλυκός λωτός που μπορείς να τον γευτείς ακόμη και πράσινο. Δεν είναι στυφός, όπως συνέβαινε με τους παραδοσιακούς λωτούς. Η καλλιέργια δεν έχει πολλά ψεκάσματα αν και τα τελευταία χρόνια υπάρχουν κάποια προβλήματα από την Μύγα Μεσογείου. Η συγκομιδή γίνεται κατά τον Οκτώβριο, ενώ ένα παραγωγικό δέντρο μπορεί να δώσει από 70 μέχρι 100 κιλά καρπό. Τα προηγούμενα χρόνια είχε τιμή παραγωγού από 30-35 λεπτά το κιλό. Φέτος η τιμή που πούλησα τους λωτούς έπεσε στα 20 έως 22 λεπτά».
Όπως ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο κ. Νίκος Μηνάς, που καλλιεργεί στην Σκύδρα της Πέλλας λωτούς ποικιλίας Rojo Brillante, «είμαι ο μοναδικός στην Ελλάδα που καλλιεργώ την συγκεκριμένη ισπανική ποικιλία. Ο συγκεκριμένος καρπός έχει μεγάλο μέγεθος και σχήμα ωοειδές μακρόστενο και στρογγυλό στη βάση. Είναι ένας στυφός λωτός που μετά την συγκομιδή του κάνω κατάλληλη επεξεργασία και τον πουλάω σαν γλυκό λωτό. Η συγκομιδή πραγματοποιείται στα μέσα Οκτωβρίου μέχρι μέσα Νοεμβρίου, ενώ η μεθωρίμανση (εμπορική ωρίμανση) διαρκεί από αρχές έως τα μέσα Δεκεμβρίου. Οι λωτοί πάνε κυρίως προς εξαγωγή και επειδή είχαμε πρόβλημα με την Ιορδανία, που είναι η κυριότερη αγορά. Το 2012 είχαμε καλή παραγωγή αλλά μείωση της τιμής, κατά 50%, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια».
Στην περιοχή της Κρύας Βρύσης του νομού Πέλλας καλλιεργούνται περίπου 1.500 στρέμματα με λωτούς της ποικιλίας Ciro. Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο γεωπόνος με κατάστημα γεωργικών εφοδίων κ. Παύλος Σιδηρόπουλος, «στην περιοχή της Κρύας Βρύσης καλλιεργούνται τα περισσότερα στρέμματα με λωτούς στο νομό Πέλλας. Κατα 90% καλλιεργείται εδώ και 15 χρόνια η ποικιλία Ciro η οποία πάει κυρίως για εξαγωγή σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής (κυρίως Αίγυπτο και Ιορδανία). Πέρυσι η τιμή παραγωγού κυμαινόταν από 27 έως 32 λεπτά το κιλό. Φέτος οι έμποροι αγόρασαν από τους παραγωγούς από 20 έως 22 λεπτά. Ζητάμε την στήριξη από το ΥπΑΑΤ για να μπορέσει να συνεχιστεί η καλλιέργεια στην περιοχή».
Για τα προβλήματα στην καλλιέργεια λωτών αναφέρθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Πέλλας, Ιορδάνης Τζαμτζής, σε επιστολή του προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο η καλλιέργεια λωτών αγωνίζεται να επιβιώσει, εξαιτίας των χαμηλών τιμών διάθεσης του προϊόντος και του υψηλού κόστους παραγωγής. Μάλιστα επισυνάπτει στην επιστολή του προς τον κ. Γεώργιο Γεωργαντά, τιμολόγια παραγωγών, στα οποία καταδεικνύεται ότι η τιμή πώλησης του προϊόντος το 2022, ήταν μειωμένη κατά 40%, σε σχέση με προηγούμενα χρόνια. Ο κ. Τζαμτζής ζητά από τον Υπουργό, να ενισχυθεί το εισόδημα των παραγωγών ώστε να μην εγκαταλείψουν την καλλιέργεια λωτών.
Ακολουθεί η σχετική επιστολή του Ιορδάνη Τζαμτζή προς το ΥπΑΑΤ:
«Σας διαβιβάζουμε αντίγραφα πενήντα τριών (53) τιμολογίων παραγωγών λωτού της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας έτους 2022, από τα οποία φαίνεται ότι οι τιμές διάθεσης του προϊόντος ήταν πολύ χαμηλές, μειωμένες σε ποσοστό που υπερβαίνει το 40%, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Με τιμές που κυμαίνονται μεταξύ 0,12 και 0,25 ευρώ το κιλό, ενώ τα προηγούμενα χρόνια έφτανε τα 0,35 ευρώ ανά κιλό, και με αυξημένο το κόστος παραγωγής, απειλείται η επιβίωση μιας ξεχωριστής καλλιέργειας, με αξιόλογη δυναμική στην περιοχή μας, δεδομένου ότι εξάγεται σε μεγάλο ποσοστό σε Ευρώπη και Ιορδανία.
Η καλλιεργούμενη έκταση με λωτούς στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας είναι 4.877 στρέμματα (δηλώσεις ΟΣΔΕ 2022).
Ζητούμε την οικονομική ενίσχυση των παραγωγών λωτών, ώστε να μην εγκαταλείψουν μία καλλιέργεια με παρόν και μέλλον, στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας».
Ανοίγει ο δρόμος για την εξαγωγή ελληνικών ακτινιδίων στην αγορά του Ισραήλ μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών.
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, «σύμφωνα με το αριθ. 1423/38767/8.02.2023 έγγραφο της Δ/νσης Προστασίας Φυτικής Παραγωγής του ΥπΑΑΤ, οι Έλληνες εξαγωγείς έχουν την δυνατότητα να εξάγουν φρέσκους καρπούς ακτινιδίου (βοτανικά είδη: Actinidia chinensis και Actinidia deliciosa) στο Ισραήλ, από την λήψη του εγγράφου, σύμφωνα με τις επίσημες φυτοϋγειονομικές απαιτήσεις της χώρας. Χαιρετίζουμε την ολοκλήρωση της διμερούς συμφωνίας Ελλάδος - Ισραήλ».
Παράλληλα, όπως επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης, στο RASFF (σύστημα ταχείας ειδοποίησης για τρόφιμα και ζωοτροφές της ΕΕ) καταγράφηκε, στις 7 και 8 Φεβρουαρίου 2023, ανίχνευση υψηλής περιεκτικότητας σε υπολείμματα φυτοφαρμάκων σε μανταρίνια από την Τουρκία, σε πιπεριές και πορτοκάλια από την Αίγυπτο, όπως και η παρουσία του Norovirus GII σε μαρούλια από την Ισπανία. Εφιστάται η προσοχή των ελεγκτικών αρχών για τον φυτουγειονομικό έλεγχο των αφικνούμενων αλλά και διερχομένων με προορισμό τις χώρες της ΕΕ φορτίων φρούτων και λαχανικών ως προς τις απαιτήσεις της Ενωσιακής Νομοθεσίας.
Της συνεταιριστικής επιχείρησης με έδρα τη Μεσσηνία η πρώτη αίτηση για ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης.
Στο Ταμείο Ανάκαμψης εντάχθηκε το έργο εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων και του μηχανολογικού εξοπλισμού της συνεταιριστικής επιχείρησης ΣΥΚΙΚΗ, με συνολικό προϋπολογισμό λίγο πάνω από τα 1,3 εκατ. ευρώ.
Το έργο που εγκρίθηκε είναι στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης στη μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων και όπως τονίζει στον ΑγροΤύπο ο διευθυντής του Συνεταιρισμού, κ. Γιώργος Αγγελόπουλος, θα εξασφαλίσει στον Συνεταιρισμό εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά και το σημαντικότερο, νέες δυνατότητες στον τομέα της παραγωγής, με έμφαση στην πρωιμότητα της παραγωγής, ούτως ώστε να έχει πλεονέκτημα η οργάνωση, έναντι ανταγωνιστών από το εξωτερικό και κυρίως της Τουρκίας.
«Με τις παρεμβάσεις στο μηχανολογικό μας εξοπλισμό και των νέων μηχανημάτων θα μειώσουμε έως και πάνω από 60% το χρόνο που χρειαζόμαστε για να βγουν τα σύκα μας στις αγορές του εξωτερικού και να κερδίσουμε τη μάχη της πρωιμότητας έναντι των ανταγωνιστών μας και κυρίως της Τουρκίας. Εκτιμούμε πως από εκεί που χρειαζόμασταν 7 ημέρες στις αρχές Σεπτεμβρίου ώστε να ετοιμαστεί και να φύγει ένα φορτίο με σύκα για εξαγωγή, με τα καινούργια μηχανήματα τα οποία απαντούν και στο πρόβλημα της έλλειψης εργατικών, θα χρειαζόμαστε μόλις 2 ημέρες. Όλο αυτό θα μας δώσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των Τούρκων», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Εξοικονόμηση ενέργειας με φωτοβολταϊκά 100 KW και αλλαγή λαμπτήρων σε όλες τις κεντρικές υποδομές
Στη συνέχεια ο κ. Αγγελόπουλος αναφέρεται και σε ένα ακόμα τομέα παρέμβασης μέσω του εγκεκριμένου προγράμματος, μια παρέμβαση που αφορά τις κεντρικές εγκαταστάσεις στη Μεσσηνία, οι οποίες βρίσκονται σε μια έκταση 28 στρεμμάτων. Οι αποθηκευτικές δομές και οι γραφειακοί χώροι της ΣΥΚΙΚΗΣ καταλαμβάνουν μια έκταση 5 στρεμμάτων συνολικά. Σε αυτές τις υποδομές και συγκεκριμένα στις στέγες θα τοποθετηθούν νέα πάνελ με φωτοβολταϊκά ενσωματωμένα σε αυτά. Η δυναμικότητα των πάνελ αγγίζει τα 100 KW και είναι όπως λέει ο διευθυντής της επιχείρησης, αρκετά και αυτό τεκμαίρεται από ειδική μελέτη, να καλύπτουν όλες τις ανάγκες της ΣΥΚΙΚΗΣ σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Πέραν των φωτοβολταϊκών που θα τοποθετηθούν στις στέγες, το έργο θα συνοδευτεί και με αντικατάσταση όλων των λαμπτήρων με νέους, για πρόσθετη εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά και αλλαγή στις καλωδιώσεις.
Χρειάζονται αλλαγές στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης
Σύμφωνα τέλος με τον κ. Αγγελόπουλο απαιτείται μια νέα προκήρυξη του προγράμματος αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, ώστε να έχει τη δυνατότητα να ενταχθεί η συκιά και να ανανεωθούν οι γηρασμένοι πλέον συκεώνες της Μεσσηνίας. Το πρόγραμμα, θα πρέπει, τονίζουν από την ΣΥΚΙΚΗ, να παρέχει κάποια χρήματα στους παραγωγούς και για την απώλεια εισοδήματος, τουλάχιστον για μια πενταετία, ώστε να... αρχίσουν δηλαδή να αποδίδουν τα νέα δέντρα. «Χρόνος για αλλαγές, αλλά και την υλοποίηση της αναδιάρθρωσης έως και το 2025 υπάρχει, οπότε, αν γίνουν αλλαγές θα υπάρξει μεγάλο όφελος για τους παραγωγούς και όχι μόνο», καταλήγει ο κ. Αγγελόπουλος.
Οι Κρητικοί καλούν τις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου να εντείνουν τις ελεγκτικές διαδικασίες, καθώς γίνεται πάρτι στην αγορά, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Μετά από μερικούς μήνες που το προϊόν το ντόπιο ήταν περιζήτητο στην αγορά, δίνοντας ελπίδα και πνοή για νέες φυτεύσεις, ιδίως στην Κρήτη, οι εισαγωγές ήρθαν να... προσγειώσουν τους ενδιαφερόμενους στην πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει κανένας σχεδιαασμός για την καλλιέργεια
Ο κ. Κώστας Καράτζης από το Μελιδοχώρι Ηρακλείου είναι εκ των μεγαλύτερων παραγωγών χαρουπιού στο νησί και στη χώρα γενικότερα, καθώς καλλιεργεί 500 στρέμματα με χαρουπιές οι οποίες όμως δεν είναι ακόμα όλες σε παραγωγική φάση. Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο: «μέχρι το Σεπτέμβριο οι τιμές ήταν στο απόγειο, ειδικά στο ξεκίνημα της συγκομιδής και οι τιμές παραγωγού στο χαρούπι έφτασαν και τα 1,30 ευρώ το κιλό, από εκεί που κάποτε το χαρούπι το άγριο το δίναν για τροφή στα ζώα. Η αγορά είχε ανέβει πέρσι, αλλά φέτος κατέρρευσε. Σ' αυτό κατά τη γνώμη μου έχει συντελέσει το γεγονός πως και σε αυτό το προϊόν δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός. Δεν έχει γίνει επιλογή ποικιλιακών κλώνων, όπως κάνουν άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να έχουμε μείνει πίσω σαν χώρα. Επίσης, εκτιμώ πως έχουν γίνει και αθρόες εισαγωγές πρώτων υλών χαρουπιού και γι' αυτό έχει κατρακυλήσει η τιμή, με αποτέλεσμα τώρα να μην υπάρχει καθόλου αγορά. Και αυτό συνέβη μέσα σε λίγους μόλις μήνες. Πέρσι είχαμε υπερπαραγωγή στο νησί, αλλά την επόμενη χρονιά, θα έχουμε μείωση».
Αρκετές προγραμματισμένες νέες φυτεύσεις
Ο κ. Ηλίας Μανούσακας, ιδιοκτήτης της πρωτοπόρας Creta Carob καλλιεργεί 8.000 δέντρα χαρουπιάς, σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο. Όπως επισημαίνει μιλώντας στον ΑγροΤύπο: «όπως στα περισσότερα προϊόντα, έτσι και στο χαρούπι υπάρχει πρόβλημα με τις αθρόες εισαγωγές πρώτων υλών (π.χ. χαρουπόμελο, χαρουπάλευρο κ.λπ.) και τις ελληνοποιήσεις. Βασική χώρα εισαγωγής για προϊόντα χαρουπιού είναι η Τουρκία, που είναι και δίπλα μας, κάνοντας μεγάλη ζημιά στα προϊόντα μας, αλλά η Τουρκία δεν είναι η μόνη. Ενώ για μερικούς μήνες η αγορά ήταν ψηλά και με καλές τιμές παραγωγού, τώρα έχει καταρρεύσει. Σε αυτό εκτιμώ έχουν συμβάλλει οι αθρόες εισαγωγές σε χαμηλές μάλιστα τιμές. Στην Κρήτη υπάρχει κόσμος που θέλει να επενδύσει στην καλλιέργεια και είναι προγραμματισμένες πολλές φυτεύσεις με εμβολιασμένες χαρουπιές, αλλά πλέον τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά».
Φταίει η υπερ-βεντέμα, λέει ο Χιλετζάκης
«Έπεσαν μαζεμένες ποσότητες χαρουπιού στην αγορά και γι' αυτό υπάρχει η συγκεκριμένη εξέλιξη με τις τιμές παραγωγού. Όπως στην ελιά, έτσι και στο χαρούπι, είχαμε υπερ-βεντέμα την εφετινή χρονιά, με αποτέλεσμα να υπάρξει πίεση στις τιμές. Θεωρώ πως αν ανοίξει το πρόγραμμα της Δάσωσης, θα μπουν χιλιάδες νέα στρέμματα με εκτάσεις. Πρέπει να πούμε πως το χαρούπι ως καλλιέργεια έχει συμπεριληφθει στην πρόσφατη προκήρυξη με τα βιολογικά και συγκεκριμένα με τον κωδικό 8 στα ακρόδρυα. Κτηνοτρόφοι δηλαδή με καλλιέργεια χαρουπιάς, μπορούν να επωφεληθούν και στο μέλλον. Κατ΄ επέκταση, θεωρώ, ότι έχει μέλλον το προϊόν και η πτώση είναι συγκυριακή», τόνισε στον ΑγροΤύπο, από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου, κ. Μύρων Χιλετζάκης, που είναι και ο ίδιος παραγωγός χαρουπιού.
Πανελλαδική προσπάθεια για την καταβολή de minimis στα ακτινίδια ξεκινά από την Άρτα.
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Εκμετάλλευσης Ακτινιδίων (ΑΣΕΑ) Άρτας, σε συνεργασία με τη Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωσης Ακτινιδίου (ΕΔΟΑ), καθώς και με άλλους συνεταιρισμούς της χώρας ετοιμάζουν τα στοιχεία για να τα καταθέσουν στο ΥπΑΑΤ ώστε να γίνει αποδεκτή η καταβολή ενισχύσεων de minimis για την απώλεια εισοδήματος στους παραγωγούς ακτινιδίων.
Να θυμίσουμε ότι πριν λίγες ημέρες είχε γίνει συνάντηση με παραγωγικούς φορείς της Πιερίας, στην οποία ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Γιώργος Γεωργαντάς, τόνισε ότι βλέπει θετικά το ενδεχόμενο αποζημιώσεων στους παραγωγωγούς ακτινιδίων, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απώλειες στο εισόδημά τους.
Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο κ. Άγγελος Ξυλογιάννης, υπεύθυνος αγοράς στον ΑΣΕΑ, «βρισκόμαστε σε επικοινωνία με τη Διεπαγγελματική και έχουμε συγκεντρώσει τα στοιχεία της καλλιέργειας με τα οποία ζητάμε στήριξη για τους παραγωγούς ακτινιδίων όλης της χώρας.
Από το περασμένο καλοκαίρι πριν τη συγκομιδή είχαμε ενημερώσει την κυβέρνηση (με επιστολές σε 3 υπουργεία και στον πρωθυπουργό) για τα προβλήματα που έχει η καλλιέργεια και η αποθήκευση στα ακτινίδια. Υπάρχουν τα στοιχεία τα οποία θα παρουσιάσουμε στο ΥπΑΑΤ.
Οι τιμές αυτή την εποχή παραμένουν στα επίπεδα του περασμένου Οκτωβρίου. Το κόστος παραγωγής (για αποδόσεις 3 τόνοι / στρέμμα) ξεπερνά τα 1.100 ευρώ. Από την άλλη οι μέσες τιμές έφεραν εισόδημα στον παραγωγό στα 820 ευρώ το στρέμμα.
Επίσης σοβαρό πρόβλημα έχει η καλλιέργεια λόγω υψηλών θερμοκρασιών. Φέτος τον Ιούνιο είχαμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να υπάρχει απώλεια παραγωγής αφού το 25% ήταν μη εμπορεύσιμα. Υπάρχουν προτάσεις για τα προβλήματα αλλά θα πρέπει το ΥπΑΑΤ να λειτουργεί με μακροχρόνιο σχεδιασμό και στοχευμένες επενδύσεις».
Συνάντηση στο ΥπΑΑΤ είχαν παραγωγικοί φορείς του νομού, παρουσία των τριών κυβερνητικών βουλευτών.
Με θετικό μάτι φέρεται να βλέπει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφιμων, κ. Γιώργος Γεωργαντάς, το ενδεχόμενο αποζημιώσεων στους ακτινιδιοπαραγωγούς της Πιερίας, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απώλειες στο εισόδημα των παραγωγών.
Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο αντιδήμαρχος αγροτικών δήμου Δίου και πρόεδρος στον ΑΣ Καρίτσας, κ. Διονύσης Φόλιος, το αίτημα θα στηριχτεί με στοιχεία από την ΔΑΟΚ, που θα είναι έτοιμα την ερχόμενη Παρασκευή, επίσης, με έκθεση του ΕΛΓΑ για τις επιπτώσεις ενός παγετού στο προανθικό στάδιο, στις χαμηλές εμπορικές τιμές και φυσικά στην αναστάτωση που έχει προκαλέσει στις αγορές ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Όλοι οι παραπάνω παράγοντες συνετέλεσαν, ώστε να καταστεί ζημιογόνα η καλλιεργητική περίοδος για τους παραγωγούς ακτινιδίου της Πιερίας. Σύμφωνα με τους παραγωγούς, αλλά και τους βουλευτές, ο ΥπΑΑΤ ήταν ενήμερος για το θέμα, αλλά ζήτησε από την πλευρά του, να στείλουν άμεσα οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί και οι αρμόδιες Υπηρεσίες όλα τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να εκτιμηθεί το μέγεθος των ζημιών και να προχωρήσει η αναζήτηση λύσεων.
Δεν ευθύνεται μόνον ο καιρός για το φαινόμενο που παρατηρήθηκε την περασμένη πλέον χρονιά, σημειώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Θανάσης Πισαλίδης, έμπειρος γεωπόνος από το νομό Πιερίας.
Μικροκαρπία στα ακτινίδια νοείται όταν η πλειοψηφία των καρπών σε ένα κτήματα ακτινιδιάς, είναι μικρού μεγέθους και άρα δεν μπορεί να θεωρείται αυτό το ποσοστό, εμπορικό.
Μπορεί να ήταν γενικευμένο, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη γειτονική Ιταλία, το φαινόμενο της μικροκαρπίας στα ακτινίδια την περασμένη πλέον καλλιεργητική σεζόν, ωστόσο, όπως αναφέρει μιλώντας στον ΑγροΤύπο, ο κ. Θανάσης Πισαλίδης, γεωπόνος από την Πιερία, που ασχολείται πολύ με την συγκεκριμένη καλλιέργεια, δεν πρέπει να αποδίδεται στις καιρικές συνθήκες και μόνον σε αυτές. Αυτό, τονίζει, αποδεικνύεται από το γεγονός, ότι παρατηρήθηκε φέτος το φαινόμενο σε περιοχές με κοντινά, ακόμα και γειτονικά κτήματα, αλλού να υπάρχει μικροκαρπία και αλλού να μην υπάρχει καθόλου και τα μεγέθη να είναι φυσιολογικά. Σύμφωνα με τον κ. Πισαλίδη, όλο αυτό αποδεικνύει πως ότι το θέμα της μικροκαρπίας δεν σχετίζεται με έναν μόνο παράγοντα, αλλά με πολλούς. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς, έχουν να κάνουν με την διαχείριση που έχει κάνει στο κτήμα του κάθε παραγωγός κατά την καλλιεργητική περίοδο.
«Σημαντικό ρόλο παίζει η μετασυλλετική λίπανση, πόσο μάλλον μετά από χρονιές με μεγάλη παραγωγή και φορτίο στα δέντρα, όπως ακριβώς συνέβη δηλαδή στην Ελλάδα», εξηγεί ο κ. Πισαλίδης, για να προσθέσει πως: «ρόλο παίζει καθώς φαίνεται το χειμερινό κλάδεμα, που μπορεί να γίνει λανθασμένα ή και άκαιρα, δηλαδή πολύ πρώιμα ή πολύ όψιμα. Ακόμα η μη ισορροπημένη λίπανση. Εδώ σημαντική είναι η ανάλυση του εδάφους. Επιπλέον, παράγοντες-κλειδί είναι το έγκαιρο αραίωμα των μπουμπουκιών, που επιτρέπει στο φυτό να εξοικονομεί ενέργεια, η λανθασμένη αντιμετώπιση προβλημάτων φυτοπροστασίας, η κακή γονιμοποίηση και άρδευση, το κακό αραίωμα καρπιδίου, αλλά και η κακή δομή του εδάφους».
Ο Νίκος Δημητρίου καλλιεργεί αρκετά στρέμματα με ακτινίδια στην περιοχή της Νάουσας και συγκεκριμένα στην Επισκοπή. Όπως τονίζει στον ΑγροΤύπο: «γενικότερα στην περιοχή της Επισκοπής, δεν είχαμε καθόλου πρόβλημα την περασμένη χρονιά με την μικροκαρπία. Ιδίως, όσοι περιποιηθήκαμε τα κτήματά μας, όπως κάθε χρόνο, δεν αντιμετωπίσαμε τα προβλήματα άλλων περιοχών. Προσωπικά εκτιμώ πως αυτό οφείλεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, όχι τόσο στις καιρικές συνθήκες, όσο στη διαχείριση που κάνουμε μετασυλλεκτικά. Εφαρμόζουμε ολοκληρωμένα προγράμματα θρέψης με κυτοκινίνες και αυξίνες. Απ' ό,τι έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια παίζουν μεγάλο ρόλο, μαζί όμως με τα κλαδέματα και τις υπόλοιπες φροντίδες, τις καθιερωμένες».
Τέλος, από την πλευρά του ο κ. Νίκος Γκίζας, πρόεδρος στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Άρτας δήλωσε μιλώντας στον ΑγροΤύπο τα εξής: «σε ορισμένα κτήματα της Άρτας παρατηρήθηκαν φαινόμενα μικροκαρπίας την περασμένη σεζόν, όμως σαφώς αυτό, δεν ήταν μαζικό και εκτεταμένο. Άρα εκτιμώ πως σε αυτό συνετέλεσε η φροντίδα που έκανε κάθε παραγωγός και λιγότερο οι καιρικές συνθήκες. Υπάρχουν παραγωγοί που παρακινήθηκαν, από το γενικότερο εμπορικό κλίμα και την συζήτηση για τη ζήτηση, με αποτέλεσμα, να μην κάνουν όλες τις φροντίδες (π.χ. τα αραιώματα), αλλά και κάποιοι που δεν είχαν οικονομική ευχέρεια. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, πρέπει να πούμε, πως η μικροκαρπία στο μικρό αυτό βαθμό που παρατηρήθηκε σε εμάς, δεν διαμόρφωσε τις τιμές αγοράς που ήταν σε κάθε περίπτωση εξευτελιστικές για τους αγρότες».
Από τον επόμενο μήνα ξεκινούν τα κλαδέματα οι συκοπαραγωγοί.
Ο κ. Δημήτρης Στολίδης, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Συκοπαραγωγών Ταξιάρχης, τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι «η καλλιέργεια της συκιάς θέλει κλάδεμα για να μας δώσει πλούσια καρποφορία.
Κανονικά αρχίζουμε το κλάδεμα του δέντρου από αρχές του Φεβρουαρίου. Τότε τα δέντρα βρίσκονται σε κατάσταση λήθαργου και δε θα τρέξει χυμός από τις τομές του κλαδέματος που κάνουμε. Αυτό θα κάνω και εγώ. Βέβαια μπορεί να γίνει κλάδεμα και με τα φύλλα στα μέσα Φεβρουαρίου.
Κλαδεύουμε τις συκιές με τέτοιο τρόπο, ώστε να διατηρήσουμε το σχήμα και και το ύψος των δένδρων και να εξασφαλίσουμε ικανοποιητικό φωτισμό και αερισμό στο εσωτερικό του φυλλώματος.
Η λίπανση του δέντρου με Φώσφορο και Κάλιο γίνεται στα τέλη Νοεμβρίου. Τα αζωτούχα λιπάσματα τα βάζουμε από τέλος Φεβρουαρίου μέχρι 15 Μαρτίου. Προσπαθούμε να κάνουμε ορθολογική λίπανση γιατί το κόστος είναι πολύ αυξημένο και οι συκοπαραγωγοί δεν έχουν στήριξη από την πολιτεία.
Αρκεί να σας αναφέρω ότι την κορονοενίσχυση του 2020 ο τότε υπουργός κ. Λιβανός μας έλεγε ότι θα είναι στα 130 ευρώ το στρέμμα. Τελικά το ποσό το ποσό μειώθηκε και μας έδωσαν 67 ευρώ το στρέμμα.
Στη συνέχεια μας ανακοίνωσαν την καταβολή κρατικών ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) λόγω της σοβαρής μείωσης του εισοδήματος που είχαμε από την καταστροφική πυρκαγιά του 2021. Το ποσό αρχικά μας είπαν οτι θα ήταν στα 250 ευρώ το στρέμμα. Στο ΦΕΚ όμως είδαμε με έκπληξη ότι το ποσό μειώθηκε στα 115 ευρώ. Τελικά το ΥπΑΑΤ άλλα μας λέει και άλλα τελικά κάνει».
Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Δημήτρης Τσώτος, παραγωγός στην Κορινθία που καλλιεργεί 25 στρέμματα με σύκα, «το κλάδεμα κανονικά άλλες χρονιές θα έπρεπε να το είχα ήδη ξεκινήσει αλλά φέτος λόγω των καιρικών συνθηκών καθυστέρησα. Από τέλος του Ιανουαρίου θα το ξεκινήσω.
Όσον αφορά την λίπανση, προς το τέλος Φεβρουαρίου θα γίνει με τα αζωτούχα. Στη συνέχεια κάνουμε λίπανση με σύνθετα σταδιακά με μικρές ποσότητες κάθε μήνα μέχρι την συγκομιδή. Αυτή την μέθοδο την εφαρμόζουμε στην περιοχή πιλοτικά εδώ και τρια χρόνια και βλέπουμε πολύ καλά αποτελέσματα όσον αφορά την ποσότητα παραγωγής όσο και στα μεγέθη».
Απογοήτευση υπάρχει στους παραγωγούς ακτινιδίου από τις φετινές τιμές που ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Οι εκπρόσωποι των παραγωγών και η Διεπαγγελματική ακτινιδίου ζητάνε από το ΥπΑΑΤ να προχωρήσει στην καταβολή ενισχύσεων de minimis.
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Ηλίας Γκρίνιας, πρόεδρος στον ΑΣ ΠΕΣΚΟ Πιερίας, «είμαστε από τους πρώτους συνεταιρισμούς που από τα μέσα της συγκομιδής ακτινιδίων, στις 2 Νοεμβρίου, ξεκινήσαμε να έχουμε επαφές με την ηγεσία του ΥπΑΑΤ, από την οποία ζητούσαμε στήριξη των παραγωγών για απώλεια εισοδήματος.
Ο υπουργός κ. Γεωργαντάς από τότε είχε δεσμευτεί ότι θα υπάρξει στήριξη του εισοδήματος των παραγωγών. Περιμένουμε όμως να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το είδος της στήριξης.
Δεν είμαστε αχάριστοι. Τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε τιμή δεν ζητήσαμε κάτι. Φέτος όμως απαιτούμε ενίσχυση de minimis. Το κόστος παραγωγής αυξήθηκε στα 38 λεπτά το κιλό. Η μέση τιμή που πουλήθηκαν τα ακτινίδια είναι στα 30 λεπτά το κιλό. Η μείωση της φορολογίας για του αγροτες μέλη των συνεταιρισμών είναι ένα θετικό μέτρο αλλά φέτος δεν έχει κανένα αποτέλεσμα με τα τόσα προβλήματα στην εμπορία των ακτινιδίων. Η κατάσταση είναι τραγική για τον κλάδο.
Στις περιοχές που καλλιεργούνται ακτινίδια οι παραγωγοί δεν έχουν ρευστότητα ούτε για να πληρώσουν τα εφόδια. Στην αγορά υπάρχει μια μειοψηφία εμπόρων που αγοράζουν χωρίς να πληρώνουν. Αυτά θα πρέπει να σταματήσουν για αυτό ζητάμε να αγοράζουν με εγγυητική. Η Πιερία έχει σχεδόν μονοκαλλιέργεια το ακτινίδιο και υπάρχει μεγάλο πρόβλημα».
Από την πλευρά το όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Σάββας Αργυράκης, παραγωγός ακτινιδίων από την Καβάλα και πρόεδρος στον Αγροτικό Σύλλογο Νέστου, «τα ακτινίδια φέτος είχαν πρόβλημα μικροκαρπίας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πανελλαδικά ένα ποσοστό περίπου 30% να μην είναι εμπορεύσιμο. Επίσης και η υπόλοιπη παραγωγή δεν είχε μεγάλα μεγέθη. Το φαινόμενο οφείλεται στις καιρικές συνθήκες και είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχει απώλεια εισοδήματος στους παραγωγούς.
Ακόμη θα πρέπει να επισημάνουμε ότι υπάρχει υποκατανάλωση στις ευρωπαϊκές αγορές φρούτων και λαχανικών. Από την άλλη έχουμε αύξηση του κόστους καλλιέργειας και αποθήκευσης.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να έχουμε μειωμένη τιμή παραγωγού και αυξημένη τιμή λιανικής στο ράφι. Μελέτη που εξέδωσε η ΔΑΟΚ Καβάλας σε συνεργασία με τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Πολίτη αποδεικνύει ότι υπάρχει απώλεια εισοδήματος στους παραγωγούς. Στην Καβάλα καλλιεργούνται 23.000 στρέμματα με ακτινίδια. Θα πρέπει να ενισχυθούν με ενιχύσεις de minimis οι παραγωγοί για να μπορέσουν να συνεχίσουν την καλλιέργεια».
Ο κ. Χρήστος Κολιός, πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ακτινιδίου (ΕΔΟΑ), δήλωσε στον ΑγροΤύπο ότι «φέτος είχαμε υψηλό κόστος καλλιέργειας, αποθήκευσης και μεταφορών για τα ακτινίδια. Επίσης υπήρχε έλλειψη εργατών κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορούσε να γίνει αραίωμα και συγκομιδή. Ακόμη είχαμε πρόβλημα μικροκαρπίας λόγω των καιρικών συνθηκών του Απριλίου και της ξηρασίας του καλοκαιριού.
Από τις αρχές Νοεμβρίου στείλαμε επιστολή και αναφέραμε τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο κλάδος. Επίσης σε πρόσφατη επικοινωνία που είχαμε με τον υπουργό ΑΑΤ κ. Γεωργαντά ζητήσαμε να καταβληθούν ενισχύσεις de minimis στους παραγωγούς ακτινιδίων.
Εκτός από τους παραγωγούς και οι μεταποιητικές επιχειρήσεις που έχουν στους ψυκτικούς θαλάμους αποθηκευμένα ακτινίδια δεν γνωρίζουν το κόστος ενέργειας γιατί κάθε μήνα αλλάζει. Φέτος έχουμε μειώσει τις ποσότητες αποθήκευσης ακτινιδίων επειδή είναι αυξημένο το κόστος ενέργειας. Επίσης οι έμποροι προσπαθούν να κάνουν όσο το δυνατόν γρήγορες πωλήσεις για να μην μένουν τα ακτινίδια στα ψυγεία, κάτι που δεν φέρνει καλή τιμή διαπραγμάτευσης.
Σε όλα αυτά έρχεται και το πρόβλημα της υποκατανάλωσης που αντιμετωπίζουν οι αγορές της Ευρώπης για όλα τα φρούτα και λαχανικά. Η κατανάλωση φαίνεται να έχει μειωθεί φέτος κατά 30 - 40% σε σχέση με πέρσι. Για όλα τα παραπάνω προβλήματα θα πρέπει να υπάρξει στήριξη του κλάδου».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, «από 1/9/2022 έως και 13/1/2023 οι αναγγελίες φορτίων που καταχωρήθηκαν στο ΜΕΝΟ (Μητρώο Εμπόρων Νωπών Οπωροκηπευτικών) για εξαγωγή - διακίνηση ακτινιδίων αφορούσαν 97.184 τόνους, έναντι 103.518 τόνων την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Μεταξύ των εξαχθέντων φορτίων συμπεριλαμβάνονται και φορτία ακτινιδίων για βιομηχανική χρήση εκτιμώμενα σε 1.260 τόνους (προς Ιταλία, Ουκρανία κ.α. προορισμούς), για τα οποία πιστεύουμε ότι διασφαλίσθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας μας ότι έλαβαν την χρήση που προορίζονταν (δηλ. μεταποιήθηκαν) και δεν διατέθηκαν προς νωπή κατανάλωση. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι παρά τα προβλήματα διάθεσης του προϊόντος, εισήχθησαν ακτινίδια, στο σύνολό τους 755 τόνοι, από τους οποίους οι 324 τόνοι από Ιταλία (από τις οποίες οι 220 τόνοι ποικιλίας Hayward) σύμφωνα με τα στοιχεία που καταχωρήθηκαν στο Μητρώο».
Η περσινή κακή χρονιά σε σχέση με τις εμπορικές τιμές, φαίνεται να έχει επηρεάσει και το ρυθμό των νέων φυτεύσεων, που προγραμματίζονται για το 2023.
Τονώνονται οι πωλήσεις στο ακτινίδιο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΑγροΤύπου, όμως αυτό που δεν αλλάζει είναι το αρνητικό εν τέλει πρόσημο για τις τιμές παραγωγού. Οι οποίες φαίνεται να έχουν ήδη επηρεάσει και τις προγραμματισμένες για το 2023 νέες φυτεύσεις.
Το κύριο χαρακτηριστικό της χρονιάς είναι η απογοήτευση των παραγωγών για τις τιμές στο ακτινίδιο εσοδείας 2022, αναφέρει μιλώντας στον ΑγροΤύπο, ο διευθυντής του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νέστου Καβάλας, κ. Τάσος Καρκάντζελος. Σύμφωνα με τον ίδιο: «τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο φεύγει προϊόν μεν, όμως η ζήτηση δεν είναι έντονη και αφορά ως επί το πλείστον αγορές εκτός ΕΕ. Στην Ευρώπη φαίνεται να υπάρχει ανασφάλεια από την ενεργειακή κρίση στους καταναλωτές και καταγράφεται μείωση της κατανάλωσης γενικότερα για τα φρούτα, άνω του 30%. Με τα σημερινά δεδομένα των πωλήσεων, οι τιμές εκκαθάρισης για τον παραγωγό θα είναι στα 40 με 45 λεπτά. Εκκαθάριση εμείς κάνουμε το Μάιο. Για την τιμή δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη, γιατί μπορεί να υπάρξει διαφοροποίηση. Η όλη αυτή κατάσταση με τις τιμές, έχει προβληματίσει όσους ήθελαν να κάνουν νέες φυτεύσεις το 2023. Στην περιοχή πάντως της Καβάλας στο Νέστο, στις παραποτάμιες ζώνες, όπου καλλιεργέιται σε μεγάλο βαθμό ακτινίδιο, εκτιμώ, πως έχουμε ήδη ένα τονάζ της τάξης των 45.000 τόνων, ενώ μόλις μπουν σε παραγωγή τα νέα στρέμματα, σίγουρα θα φτάσουμε στους 60.000 τόνους».
Ο κ. Διονύσης Φόλιος, παραγωγός ακτινίδιου από την Καρίτσα Πιερίας, πρόεδρος στον τοπικό Αγροτικό Συνεταιρισμό και αντιδήμαρχος αγροτικών του δήμου Δίου τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι έχει αρχίσει και υπάρχει κινητικότητα στην αγορά για το αποθηκευμένο προϊόν, καθώς ολοκληρώθηκαν το περασμένο διάστημα και οι πωλήσεις από το χωράφι. Σύμφωνα με τον κ. Φόλιο, γίνονται πράξεις στα 70-80 λεπτά το κιλό για τα μεγάλα μεγέθη, όμως τα κόστη των συγκεκριμένων προϊόντων για να μείνουν στο ψυγείο δυο μήνες τώρα είναι πάρα πολλά, όπως και τα κόστη για την συσκευασία. Όπως λέει ο πρόεδρος του ΑΣ Καρίτσας, οι τιμές αυτές είναι αρκετά χαμηλότερες για τα μικρότερα μεγέθη. Τέλος, όπως μας ανέφερε, οι παραγωγοί τώρα είναι στα κλαδέματα κι ενώ συνεχίζονται οι νέες φυτεύσεις στην περιοχή, με το ακτινίδιο να τείνει να εξελιχθεί σε μονοκαλλιέργεια, μετά τη μείωση των εκτάσεων στην καπνοκαλλιέργεια.
Ο κ. Νίκος Δημητρίου, παραγωγός από την Επισκοπή Νάουσας δήλωσε τα εξής στον ΑγροΤύπο: «αυτή την εποχή είμαστε στα κλαδέματα. Δεν υπάρχει καλή ψυχολογία στις τάξεις των παραγωγών λόγω των χαμηλών τιμών απορρόφησης της περσινής εσοδείας. Όπως όμως βλέπουμε τώρα τα συσκευαστήρια και το εμπόριο έχει αρχίσει και παίρνει τα πάνω του, έχουν ανοίξει νέες αγορές και οι εμπορικές εταιρείες δουλεύουν στο φουλ, για να εξυπηρετήσουν τις παραγγελίες. Η τιμή λέγεται ότι είναι και πάνω από τα 80 λεπτά. Αυτή είναι μια καλή εξέλιξη για την παραγωγή της νέας χρονιάς. Κατά τα άλλα, η περσινή κακή χρονιά όσον αφορά στην τιμή παραγωγού, φαίνετιαι να έχει βάλει και ένα... φρένο στις νέες φυτεύσεις».
Τέλος, όπως μας ανέφερε ο κ. Άγγελος Ξυλογιάννης, που ασχολείται με τις πωλήσεις του Αγροτικού Συνεταιρισμού Εκμετάλλευσης Ακτινιδίων Άρτας (ΑΣΕΑ): «η ζήτηση για ακτινίδιο παραμένει υποτονική και οι τιμές παραμένουν στα επίπεδα του περασμένου Νοεμβρίου, δηλαδή χαμηλά. Ευελπιστούμε από αρχές Φεβρουαρίου, να επανέλθει τόνωση της ζήτησης, όπως γίνεται παραδοσιακά κι αφού μειωθεί και η προσφορά στα εσπεριδοειδή. Θεωρώ πάντως πως η κατάσταση στην καλλιέργεια, θα μας προβληματίσει στο μέλλον. Όσον αφορά σε νέες φυτεύσεις, εκτιμώ, πως θα αφορούν μόνο αγρότες που εντάχθηκαν σε κάποιο πρόγραμμα».
Στο πλαίσιο της στρατηγικής εξωστρέφειας του τομέα των φρούτων και λαχανικών υποβλήθηκε αίτημα της χώρας μας για έγκριση εισαγωγής ακτινιδίων και άλλων φρούτων στην αγορά του Ισραήλ και κατόπιν σχετικής διαβούλευσης των αρμοδίων Υπηρεσιών των δύο χωρών επίκειται η υπογραφή του πρωτοκόλλου που θα καθορίζει τις απαιτήσεις για εισαγωγή ακτινιδίων στο Ισραήλ.
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, «εκτιμούμε ότι θα γίνει σύντομα η σύναψη του σχετικού πρωτοκόλλου και κατά συνέπεια το ελληνικό ακτινίδιο θα δύναται πλέον να εξαχθεί και στο Ισραήλ (την ακριβή ημερομηνία θα την γνωρίσουμε εγκαίρως στα μέλη μας). Το άνοιγμα της αγοράς του Ισραήλ αντιπροσωπεύει άλλο ένα σημαντικό βήμα για τον τομέα των εξαγωγών νωπών οπωροκηπευτικών της χώρας μας, που έχει στοχεύσει πολλές διαφορετικές αγορές κατά την τελευταία δεκαπενταετία».
Επίσης εκμεταλλευόμενη η χώρα μας την απαγόρευση εισαγωγής ακτινιδίων στην Ινδία από Ιράν την τρέχουσα εμπορική περίοδο, προχώρησε στην σύναψη συμβάσεων για πώληση ελληνικών ακτινιδίων στην ινδική αγορά. «Η Ινδία είναι μια αγορά, που οι εισαγωγές της σε ακτινίδια ανέρχονται σε 68 - 70 χιλιάδες τόνους τον χρόνο και πιστεύουμε ότι μετά την γνωριμία των Ινδών καταναλωτών με τα ελληνικά προϊόντα θα διατηρηθεί η παρουσία μας και θα διευρυνθεί παρά του ότι αναμένεται η άρση του εμπάργκο στα Ιρανικά ακτινίδια», σχολιάζει ο κ. Γιώργος Πολυχρονάκης, παραθέτοντας δήλωση Ινδού εισαγωγέα, ο οποίος σημείωσε ότι «εάν το ιρανικό ακτινίδιο επιτρεπόταν να επιστρέψει στην αγορά, θα είχαν αντίκτυπο τα ιταλικά ακτινίδια περισσότερο από τα ελληνικά». Συμπληρώνει δε, ότι ως εκ τούτου είναι επιβεβλημένη η αυστηρή τήρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των εξαγομένων προϊόντων μας προκειμένου να διατηρηθεί αυτή η αγορά για τα ελληνικά ακτινίδια και στο μέλλον.
Πάντως εισημαίνει ότι ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι παρά τα προβλήματα διάθεσης φέτος του προϊόντος, εισήχθησαν ακτινίδια στο σύνολό τους 750 τόνοι, από τους οποίους οι 317 τόνοι από Ιταλία (οι 220 ποικιλίας Hayward) και 124 τόνοι από Βέλγιο, βάσει στοιχείων που καταχωρήθηκαν στο ΜΕΝΟ, πλην όμως υπήρξε εισαγωγή, σύμφωνα με πληροφορίες μας, φορτίου ακτινιδίων 21 τόνων από το Ιράν.
Μια θετική εξέλιξη που αποκαθιστά την ομαλότητα της διαταραχθείσας εξαγωγής ακτινιδίων προς την Κίνα είναι η πιστοποίηση των Ελλήνων εξαγωγέων που έκαναν οι αρχές της ασιατικής χώρας.
Όπως επισημαίνει ο κ. Γιώργος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Incofruit - Hellas, «σε συνέχεια της τηλε-επιθεώρησης καλλιεργειών και μονάδων τυποποίησης καρπών ακτινιδίων, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 18/11/2022, από τις αρμόδιες Υπηρεσίες της Κίνας, σε συνεργασία με τις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΥπΑΑΤ, αναρτήθηκε το Μητρώο εγκεκριμένων Ελλήνων εξαγωγέων καρπών ακτινιδίων στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας για την εξαγωγική περίοδο 2022/2023».
Υπενθυμίζουμε πως κανονικά το μητρώο αυτό εγκρίνεται κάθε χρόνο από τον Μάιο, αλλά φέτος οι Κινέζοι ζήτησαν να πραγματοποιηθεί ειδική τηλεπιθεώρηση στα ελληνικά κτήματα και συσκευαστήρια που αφορούσε τα μέτρα προφύλαξης από τη διάδοση του covid.
Ιδιαίτερα χρήσιμη για μια νεοεισερχόμενη ελληνική εταιρεία εξαγωγών ακτινιδίων στην κινεζική αγορά είναι η ενημέρωση που κάνει το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στη Σαγκάη. Όπως αναφέρει οι δύο πιο διαδεδομένοι τρόποι εξαγωγής φρούτων είναι είτε μέσω του Χονγκ Κονγκ είτε με απευθείας εξαγωγή στην ηπειρωτική Κίνα.
Συνίσταται η απευθείας εξαγωγή σε λιμάνια της ηπειρωτικής Κίνας, όπως αυτά της Σαγκάης και του Γκουάνγκτζου, ως η πιο ασφαλής και αποτελεσματική μέθοδος πρόσβασης στην κινεζική αγορά, ειδικά όταν πρόκειται για εξαγωγές φρούτων, καθώς έτσι εξαλείφονται προβλήματα στην αποθήκευση και μεταφορά που συχνά παρουσιάζονται στην επιλογή μέσω του Χονγκ Κονγκ. Η ηπειρωτική Κίνα προσφέρει τη δυνατότητα εξαγωγής μέσω των ζωνών ελεύθερου εμπορίου της Τιαντζίν, του Γκουανγκντόνγκ, της Φουτζιάν ή της Σαγκάης (εμπορική ζώνη του Γιανγκ-Σαν), στις οποίες οι χρόνοι επιθεώρησης και εποπτείας της ποιότητας των εισαγόμενων προϊόντων κατά την είσοδο στην Λ.Δ. της Κίνας κυμαίνονται από 6 έως 48 ώρες, μειώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο το κόστος για τους εισαγωγείς, διατηρώντας ταυτόχρονα τη φρεσκάδα των φρούτων και διασφαλίζοντας την άμεση παράδοση στους τελικούς καταναλωτές.
Ο λιμένας της Σαγκάης αποτελεί τη βέλτιστη επιλογή για εξαγωγές φρούτων εν συγκρίσει με άλλα μεγάλα λιμάνια πλησίον του Πεκίνου, διότι παρουσιάζει τόσο άριστη συνδεσιμότητα με οδικές αρτηρίες της ενδοχώρας όσο και απορροφητικότητα των φρούτων άμεσα από τις αγορές χονδρικής πώλησης πέριξ του λιμένα. Η επιτυχής εξαγωγή και διείσδυση στην Κίνα προϋποθέτει την κατανόηση των πολύπλοκων δικτύων διανομής και των αντίστοιχων κανονισμών, την εύρεση των κατάλληλων κινέζων συνεργατών και συνάμα την επιλογή των ορθών καναλιών προώθησης και πώλησης του προϊόντος. Στο Γράφημα 9. αποτυπώνεται το μοντέλο εισαγωγής φρούτων στην Λ.Δ. της Κίνας, το οποίο νεοεισερχόμενες εταιρείες με περιορισμένη εμπειρία και δίκτυα στην Κίνα μπορούν να ακολουθήσουν ως πρότυπο, εξασφαλίζοντας την επιτυχή κατάληξη του προϊόντος τους στους κινέζους καταναλωτές.
Οι ελληνικές εταιρείες-παραγωγοί ακτινιδίων καλούνται να επιλέξουν μεταξύ ενός ή περισσότερων επιλογών όπως αποτυπώνονται εντός των κόκκινων πλαισίων στο παραπάνω πρότυπο εισαγωγής φρούτων στη Λ.Δ. της Κίνας. Πρώτη επιλογή είναι αυτή ενός τοπικού εισαγωγέα. Ένας κινέζος εισαγωγέας διαθέτει τα κατάλληλα δίκτυα με εγχώριους διανομείς και κυβερνητικούς φορείς, μπορεί να λειτουργήσει τόσο ως χονδρέμπορος όσο και ως διανομέας λιανικής, ενώ κατέχει την τεχνογνωσία ως προς τις διαδικασίες εισαγωγής και την τελωνειακή διαχείριση. Παράλληλα, ο εγχώριος εισαγωγέας δύναται να αντιπροσωπεύει και κατά αποκλειστικότητα ξένους εξαγωγείς ή εταιρείεςπαραγωγούς. Δεύτερη επιλογή για τους ξένους εισαγωγείς φρούτων είναι αυτή της απευθείας πώλησης του φορτίου στις αγορές χονδρικής (φρουταγορές) πλησίον των λιμένων εισαγωγής.
Στη Λ.Δ. της Κίνας υπάρχουν πάνω από 4.000 αγορές χονδρικής σε όλες σχεδόν τις πόλεις, με τη μεγαλύτερη αγορά γεωργικών προϊόντων «Xinfadi Agricultural Market» να βρίσκεται στο Πεκίνο, καλύπτοντας το 80% της συνολικής κατανάλωσης φρούτων στην πρωτεύουσα της Κίνας.
Λιγότερα χρήματα από αυτά που περίμεναν είδαν οι συκοπαραγωγοί της Εύβοιας στο ΦΕΚ με την απόφαση καταβολή κρατικών ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis), στο πλαίσιο στήριξής τους λόγω της σοβαρής μείωσης του εισοδήματός τους που υπέστησαν από την καταστροφική πυρκαγιά του 2021.
Όπως τονίζει στον ΑγροΤύπο ο κ. Δημήτρης Στολίδης, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Συκοπαραγωγών Ταξιάρχη Ευβοίας, «τα πορίσματα της ζημιάς αλλά και οι δηλώσεις των υπευθύνων έκαναν λόγω για 250 ευρώ το στρέμμα κρατικών ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) στους παραγωγούς σύκων.
Από τους γεωπόνους του ΕΛΓΑ η ζημιά από τις πυρκαγιές υπολογίστηκε στα 250 ευρώ το στρέμμα, καθώς ο μέσος όρος της παραγωγής μειώθηκε κατά 42 - 45% το 2021, σε σχέση με το 2020. Με έκπληξή μου, διαβάζω ότι τελικά εγκρίθηκε το ποσό των 115 ευρώ το στρέμμα.
Αυτό δεν γίνεται πρώτη φορά. Συνέβη και με την ενίσχυση για τις επιπτώσεις του covid-19, που χάσαμε 70 λεπτά στα σύκα. Κάναμε τηλεδιάσκεψη με τον τότε υπουργό κ. Λιβανό και συμφωνήσαμε για ενίσχυση 130 ευρώ το στρέμμα. Τελικά, πριν τρεις μήνες μας έδωσαν 67 ευρώ το στρέμμα.
Έχουν περάσει 17 μήνες και όχι μόνο έχουν καθυστερήσει την πληρωμή για τις ζημιές από τις πυρκαγιές αλλά μειώνουν και την ενίσχυση που περιμέναμε. Οι παραγωγοί έχουν οφειλές και χρωστάνε χρήματα. Έχασαν την παραγωγή τους και δεν έχουν εισόδημα.
Να βρουν τα κονδύλια και να τροποποιηθεί η σχετική υπουργική απόφαση για να δοθούν τα χρήματα που είχαν υποσχεθεί στους συκοπαραγωγούς. Δεν μπορούν να φέρονται με αυτό τον τρόπο στους αγρότες».
Δείτε το ΦΕΚ (εδώ)
Την καταβολή κρατικών ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) στους παραγωγούς ξηρών σύκων της Βόρειας Εύβοιας, προβλέπει Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ Β’ 6644/22.12.2022), στο πλαίσιο στήριξής τους λόγω της σοβαρής μείωσης του εισοδήματός τους που υπέστησαν από την καταστροφική πυρκαγιά του 2021.
Όπως επισημαίνει το ΥπΑΑΤ, δικαιούχοι είναι οι παραγωγοί σύκων στους Δήμους Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Άννας και Ιστιαίας - Αιδηψού, που έχουν υποβάλλει ενιαία αίτηση ενίσχυσης για το έτος 2021, διατηρούν παραγωγικά δένδρα και τουλάχιστον ένα στρέμμα καλλιέργειας.
Το ύψος του ποσού καθορίζεται σε 115 € ανά στρέμμα καλλιέργειας σύκων για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, ενώ στην περίπτωση των μη κατά κύριο επάγγελμα αγροτών, η εν λόγω ενίσχυση, προς την πληττόμενη αγροτική εκμετάλλευση περιορίζεται στο 50% του ποσού που θα λάβουν οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
Επιπροσθέτως, από το σύνολο των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ για ζημιές του 2022 στην ΠΕ Εύβοιας που ξεπερνούν τα 4.2 εκατ.€, σήμερα καταβάλλεται το ποσό των 2.555.548 € που αφορά πληρωμή αποζημιώσεων από βροχοπτώσεις σε Σύκα Β. Εύβοιας και Κύμης.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κ. Χρήστου Σταϊκούρα, του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, κ. Θεόδωρου Σκυλακάκη, και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γιώργου Γεωργαντά, χορηγείται προκαταβολή ύψους 4,2 εκατ.€ σε κατά κύριο επάγγελμα αγρότες που δεν ήταν εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΕΕ), και προκαταβολή ύψους 9,2 εκατ.€ προς τους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, οι οποίοι υπέστησαν απώλειες σε φυτικά μέσα παραγωγής από τις πυρκαγιές της περιόδου Ιουλίου και Αυγούστου 2021 σε πληγείσες περιοχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της Β. Εύβοιας, (ΦΕΚ Β’ 6606/21.12.2022).
Το ποσό της προκαταβολής ανέρχεται σε 50,4€ ανά ελαιόδεντρο και σε 33,6 € ανά δέντρο για λοιπές δενδρώδεις καλλιέργειες για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, ενώ τα αντίστοιχα ποσά για τους μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες ανέρχονται σε 25,2 και 16,8 €.