Συνεχίζονται τα προβλήματα στην χώρα μας με τα αδιάθετα πορτοκάλια, ενώ παράλληλα συνεχίζουμε να κάνουμε εισαγωγές πορτοκαλιών από Αίγυπτο σε χαμηλές τιμές που δεν μπορεί να ανταγωνιστεί η εγχώρια παραγωγή.

Οι παραγωγοί ζητούν να υπάρξουν έλεγχοι στις εισαγωγές για υπολείμματα και να γίνει καμπάνια για αύξηση των εξαγωγών. Αλλιώς αν το ελληνικό κράτος θέλει να «στηρίξει» την οικονομία της Αιγύπτου τότε θα πρέπει παράλληλα να ενισχύσει τους Έλληνες παραγωγούς για την απώλεια εισοδήματος.

Ο κ. Γιάννης Καραγιάννης, παραγωγός εσπεριδοειδών πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Κορίνθου, «αυτή την περίοδο έχει «παγώσει» το εμπόριο πορτοκαλιών. Στην περιοχή έχουμε Μέρλιν αλλά είναι κυριολεκτικά στα αζήτητα. Τα προβλήματα ξεκινούν από τις εξαγωγές που δεν υπάρχει ενδιαφέρον λόγω του ανταγωνισμού από την Αίγυπτο.

Γίνονται όμως και εισαγωγές στην Ελλάδα από την Αίγυπτο και αυτό είναι εξωφρενικό να συμβαίνει σε μια χώρα που δεν μπορεί να απορροφήσει την εγχώρια παραγωγή. Έχουμε μεγάλη προσφορά και δεν υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον. Δεν γίνονται κοπές και τα πορτοκάλια κινδυνεύουν να μείνουν άκοπα στα χωράφια».

Από την πλευρά του ο Βασίλης Δεληκωνσταντίνου, παραγωγός εσπεριδοειδών από την Σκάλα Λακωνίας, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «μας λένε ότι το εμπόριο είναι ελεύθερο αλλά αυτό δεν ισχύει στην πράξη.

Έχουμε πολιτικές αποφάσεις που βάζουν εμπόδια στη διακίνηση των τροφίμων. Είχαμε τα προβλήματα από το ρώσικο εμπάργκο τώρα έχουμε τα προβλήματα από τις εισαγωγές χωρίς δασμούς των εσπεριδοειδών από τη βόρεια Αφρική.

Έρχονται ευρωεκλογές και ακούμε υποσχέσεις αλλά ρωτάμε τι κάνουν όλοι αυτοί όταν στην ΕΕ εισάγονται από τρίτες χώρες χωρίς ελέγχους για υπολείμματα.

Τους Έλληνες παραγωγούς πορτοκαλιών δεν τους απασχολεί αν δεν μπορούν οι Αιγύπτιοι να κάνουν εξαγωγές στην Ασία λόγω των Χούτι. Αν η Κομισιόν και η κυβέρνηση μας θέλουν να στηρίξουν τις εξαγωγές τη Αιγύπτου να προχωρήσουν και σε στήριξη των παραγωγών του ευρωπαϊκού νότου.

Επιτέλους οι παραγωγοί εσπεριδοειδών της χώρας μας πρέπει να ξυπνήσουν δεν γίνεται να μένουν άκοπα τα πορτοκάλια μας πάνω στα δέντρα και να έχουμε τόσο υψηλό κόστος παραγωγής και διαβίωσης. Πρέπει άμεσα να σταματήσουν οι εισαγωγές από Αίγυπτο και να αποζημιωθεί ο Έλληνας παραγωγός για τα προϊόντα του που δεν συγκομίζονται. Πρέπει να διεκδικήσουμε άμεσα μέτρα από την Κομισιόν. Αποζημιώση μέχρι 30 λεπτά το κιλό που είναι το κόστος διαβίωσης στην χώρα μας.

Αυτή την περίοδο στην Σκάλα η τιμή παραγωγού (καθαρά) στα πορτοκάλια Βαλέντσια είναι από 18 έως 20 λεπτά. Τα Νάβελ που έχουν μείνει είναι στα 20 έως 25 λεπτά. Στον χυμό έχει μειωθεί η τιμή του αλλά εκτιμώ ότι θα ανέβει ξανά γιατί κάνουν για χυμό τα Βαλέντσια και θα αυξηθεί η ζήτηση.

Όμως αδιάθετα μένουν και τα μανταρίνια. Τα Ορτανίκ αυτή την περίοδο για χυμό μικτά είναι στα 10 λεπτά, αυτό σημαίνει ότι αν αφαιρέσεις κοπτικά στον παραγωγό θα μείνουν 2 - 3 λεπτά. Τα νωπά Ορτανίκ για την καλή ποιότητα η τιμή παραγωγού είναι στα 11 λεπτά. Το πρόβλημα είναι ότι τα Ορτανίκ όσο μένουν στα δέντρα αυξάνει το μέγεθος και δεν τα θέλουν μεγάλα οι καταναλωτές.

Πρέπει το ΥπΑΑΤ να πάψει να είναι απλός παρατηρητής και να αναλάβει πρωτοβουλίες. Άμεσα θα πρέπει να ξεκινήσει καμπάνια προώθησης στο εξωτερικό για το ελληνικό πορτοκάλι. Ας πάψουν να δίνουν κονδύλια μόνο για τον τουρισμό πρέπει να κάνουν εκστρατείες προώθησης και για τα αγροτικά προϊόντα όπως κάνουν και οι Ισπανοί.

Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τους Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024, που θα γίνουν στη Γαλλία και θα διαρκέσουν από τις 26 Ιουλίου έως τις 11 Αυγούστου 2024. Θα πρέπει να διαφημίσουμε το ελληνικό πορτοκάλι σε όλη τη διάρκεια των αγώνων. Πρέπει να υπάρχει συνεργασία με την Ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι και επιτέλους να λειτουργήσουν οι εμπορικοί ακόλουθοι και το διπλωματικό σώμα».

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥπΑΑΤ καταγράφεται μειωμένη ροή εξαγωγής ελληνικών πορτοκαλιών, οι οποίες ανέρχονται σε 257.920 τόνους (έναντι 302.406 τόνων πέρσι) μειωμένες κατά -15% και μανταρινιών σε 135.549 τόνους (έναντι 154.232 τόνων την περίοδο 2022/23) μειωμένες κατά -12,1%.

Τα αιγυπτιακά πορτοκάλια έχουν κατακλύσει τις καταναλωτικές αγορές ακόμη και τις βαλκανικές στην δε χώρα μας, από την αρχή του χρόνου, έχουν εισαχθεί 1.450 περίπου τόνοι, εκ των οποίων οι 1.350 από Αίγυπτο (ποικιλίας Βαλέτσια).

Σημειώνεται ότι βάσει στοιχείων ΕΛΣΤΑΤ η τιμή εισαγωγής τους το Α δίμηνο του 2024 ανήρχετο σε 0,51 ευρώ/κιλό (231.048 ευρώ - 431,460 τόνοι).

Πληροφορίες μας πάντως αναφέρουν ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να υιοθετήσει το αίτημα για απαίτηση εφαρμογής ψυχρής επεξεργασίας για όλα τα εισαγόμεννα εσπεριδοειδή από τρίτες χώρες. «Χαιρετίζουμε την είδηση ​​της πιθανής εφαρμογής αυτού του φυτοϋγειονομικού πρωτοκόλλου σε όλες τις εισαγωγές εσπεριδοειδών από χώρες με παράσιτα καραντίνας υπογραμμίζοντας τη σημασία του για την προστασία της φυτικής ασφάλειας της παραγωγής της ΕΕ και της Χώρας μας τονίζοντας την δημιουργία δίκαιων συνθηκών , την καθιέρωσης της αμοιβαιότητας, και της ισότητας στους φυτοϋγειονομικούς κανονισμούς που εφαρμόζονται», τονίζει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas.

Μια καταστροφική χρονιά αντιμετωπίζουν φέτος οι παραγωγοί λεμονίων στην Ισπανία, αφού μεγάλο μέρος της παραγωγής παραμένει ασυγκόμιστο στα δέντρα λόγω χαμηλών τιμών και μειωμένου εμπορικού ενδιαφέροντος.

Πρόσφατα έγινε συνάντηση εκπροσώπων από την Ένωση Μικροκαλλιεργητών και Κτηνοτρόφων (UPA) με τον Υπουργό Γεωργίας Αλιείας και Τροφίμων της Ισπανίας κ. Luis Plana και στελέχη του υπουργείου.

Οι εκπρόσωποι των παραγωγών τόνισαν στον υπουργό ότι έχουν απομείνει ασυγκόμιστα 400 εκατομμύρια κιλά (400.000 τόνοι) λεμονιών στα δέντρα λόγω έλλειψης εμπορικού ενδιαφέροντος και μειωμένων τιμών.

Όπως δήλωσε στον υπουργό ο επικεφαλής του τομέα λεμονιών της UPA, Antonio Moreno, τα τελευταία πέντε χρόνια υπήρξαν πολλές νέες φυτεύσεις στην χώρα, οι οποίες «ενθαρρύνθηκαν» από την σταθερή τιμή παραγωγού και την αυξημένη ζήτηση για εξαγωγές.

Όμως όταν οι νέες φυτείες μπήκαν στην παραγωγική διαδικασία είχαν σαν αποτέλεσμα να προκαλέσουν «κορεσμό» στην εγχώρια αγορά και στις εξαγωγές.

Η UPA ζητάει να ενεργοποιηθεί ένα μέτρο απόσυρσης του προϊόντος, ενώ παράλληλα να υπάρξει τροποποίηση για τα προγράμματα των Ομάδων Παραγωγών η οποία να μην ενθαρρύνει τις νέες φυτεύσεις.

Ακόμη κατατέθηκε αίτημα στην Υπηρεσία Πληροφοριών και Ελέγχου Τροφίμων (AICA) να αυξήσει τους ελέγχους στις συμβάσεις των λεμονοπαραγωγών με στόχο να αποτρέψει συμβόλαια σε τιμές κάτω του κόστους καλλιέργειας.

Σύμφωνα με τους Ισπανούς εκπροσώπους των αγροτών το κόστος παραγωγής στα λεμόνια υπολογίζεται στα 25 λεπτά το κιλό, ενώ σήμερα στο χωράφι οι παραγωγοί πουλάνε στα 8 λεπτά το κιλό.

Ακόμη ζητάνε αύξηση των ελέγχων στις εισαγωγές λεμονιών της χώρας, οι οποίες προέρχονται κυρίως από τη Νότια Αφρική και την Αργεντινή.

Επίσης οι Ισπανοί αντιμετωπίζουν προβλήματα από τα λεμόνια που εισάγονται από το Μαρόκο και την Αίγυπτο, τα οποία συγκομίζονται την ίδια εποχή με τα ισπανικά λεμόνια και πωλούνται σε χαμηλές μη ανταγωνιστικές τιμές.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Γεωργίας και Αναδασμού της Αιγύπτου, οι αγροτικές εξαγωγές της χώρας στην ΕΕ σημειώνουν φέτος εντυπωσιακή αύξηση.

Συγκεκριμένα οι εξαγωγές αυξήθηκαν στα 1,5 δις δολάρια κατά το πρώτο τρίμηνο του 2024, σημειώνοντας μια αύξηση κατά 300 εκ. δολάρια σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2023.

Όπως δήλωσε ο Υπουργός Γεωργίας της Αιγύπτου, Sayed Qusier, η συγκεκριμένη αύξηση οφείλεται στο πλεόνασμα της φετινής αιγυπτιακής παραγωγής και στον μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουν τα βασικά προϊόντα της χώρας στην ΕΕ, όπως τα πορτοκάλια.

Το ερώτημα είναι πως κατάφεραν οι Αιγύπτιοι να κάνουν τέτοια αύξηση των εξαγωγών τους στην ΕΕ.

Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, «οι Αιγύπτιοι κατάφεραν να στείλουν τα φρούτα τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε τιμές συγκρίσιμες με αυτές της τοπικής αγοράς. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς να έχουν καθοριστεί προηγουμένως τιμές, μια ασυνήθιστη πρακτική στην Ευρώπη. Αυτή η κατάσταση έχει κάνει την τοποθέτηση αιγυπτιακών πορτοκαλιών στα ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ φθηνότερη από ποτέ».

Όσον αφορά τις ελληνικές εξαγωγές, ο κ. Πολυχρονάκης αναφέρει ότι «έχουμε μειωμένη ροή εξαγωγής πορτοκαλιών, οι οποίες μέχρι τις 12 Απριλίου 2024 ανέρχονται σε 250.047 τόνους, έναντι 296.437 τόνων το αντίστοιχο περσινό διάστημα (μείωση -15,69%). Τα αιγυπτιακά πορτοκάλια έχουν κατακλύσει τις καταναλωτικές αγορές ακόμη και τις βαλκανικές χώρες. Στην Ελλάδα από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα έχουν εισαχθεί 1.250 τόνοι ποστοκαλιών, εκ των οποίων οι 1.150 τόνοι είναι από Αίγυπτο. Και βέβαια κάθε μέρα που περνά έρχονται και άλλες ποσότητες».

Πάντως ενδιαφέρον θα είχε να μας έλεγε ο Υπουργός ΑΑΤ αν το θέμα με τις αιγυπτιακές εξαγωγές πορτοκαλιών συζητήθηκε στην πρόσφατη συνάντηση που είχε με τον Υπουργό Γεωργίας Αλιείας και Τροφίμων της Ισπανίας κ. Luis Planas Puchades.

Η Ισπανία και η Ελλάδα είναι οι μεγάλοι εξαγωγείς επιτραπέζιων ελιών της ΕΕ.

Την φετινή περίοδο 2023/2024 είχαμε μια δύσκολη χρονιά όσον αφορά την παραγωγή επιτραπέζιων ελιών λόγω της ακαρπίας, παρόλα αυτά όμως συνεχίστηκε η άνοδος των ελληνικών εξαγωγών σε σχέση με τις ισπανικές εξαγωγές.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που εξέδωσε το Ισπανικό Υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων (MAPA), η ισπανική παραγωγή επιτραπέζιων ελιών το 2023/2024 ανήλθε 408.720 τόνοι.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία από το ΥπΑΑΤ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς (ΔΟΕΠΕΛ) η περίοδος 2023/2024 χαρακτηρίστηκε από ακαρπία, ευελπιτεί πάντως ότι η προσεχής παραγωγή ελαιοκάρπου επιτραπέζιων ποικιλιών την ελαιοκομική περίοδο 2024/2025 να είναι μία κανονική παραγωγή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (Δ.Σ.Ε.) το 2023/2024 εκτιμάται ότι η ισπανική παραγωγή ελιών ανήλθε σε 388.000 τόνους (μειωμένη κατά 6,4% σε σχέση με πέρσι) και η ελληνική στους 110.000 (μειωμένη κατά 66,2%).

Πάντως οι ελληνικές ελιές κάθε χρόνο καταφέρνουν να κερδίζουν νέες αγορές και να έχουμε αύξηση των εξαγωγών, σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές μας Ισπανούς.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας (IOC), οι ελληνικές εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών το 2023 ανήλθαν σε 195,5 χιλιάδες τόνους, σημειώνοντας μια αύξηση σε σχέση με το 2022 που ήταν στους 172,8 χιλιάδες τόνους (+13,1%).

Από την άλλη οι ισπανικές εξαγωγές επιτραπέζιων ελιών το 2023 ανήλθαν σε 281,6 χιλιάδες τόνους, σημειώνοντας μια μείωση σε σχέση με το 2022 που ήταν στους 329,8 χιλιάδες τόνους (-14,6%).

Για την περίοδο του 2023/2024 έχουμε:

Σεπτέμβριο 2023
Ελλάδα - 16.021 τόνους, έναντι 14.917 το προηγούμενο έτος
Ισπανία - 22.614 τόνους, έναντι 30.375 το προηγούμενο έτος

Οκτώβριο 2023
Ελλάδα - 17.232 τόνους, έναντι 14.962 το προηγούμενο έτος
Ισπανία - 25.982 τόνους, έναντι 31.161 το προηγούμενο έτος

Νοέμβριο 2023
Ελλάδα - 16.475 τόνους, έναντι 13.191 το προηγούμενο έτος
Ισπανία - 25.007 τόνους, έναντι 30.952 το προηγούμενο έτος

Δεκέμβριο 2023
Ελλάδα - 14.668 τόνους, έναντι 12.633 το προηγούμενο έτος
Ισπανία - 21.949 τόνους, έναντι 27.902 το προηγούμενο έτος

Συμπερασματικά η τάση δείχνει ότι έχουμε μια συνεχή άνοδο των ελληνικών εξαγωγών και παράλληλα μια συνεχή πτώση των ισπανικών εξαγωγών.

Αυτό αποτελεί μια καλή προοπτική στο μέλλον τις ελληνικές επιτραπέζιες ελιές που κερδίζουν με την ποιότητα και γεύση τους καταλανωτές και νέες αγορές.

Η αυξημένη ζήτηση θα φέρει και καλύτερες τιμές στους παραγωγούς ελιών, που είναι ένα καθαρά εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Elite, στις 5 Απριλίου του 2024 στην Καλαμάτα, η παρουσίαση με θέμα: «Το νέο Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον της γεωργίας, η στρατηγική της Syngenta και η ολοκληρωμένη πρόταση μας για την φροντίδα της ελιάς»
Περισσότεροι από 70 γεωπόνοι, παρακολούθησαν την εκδήλωση με μεγάλο ενδιαφέρον, η οποία ξεκίνησε με την ομιλία του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της Syngenta Hellas, κ. Γιώργου Ποντίκα ο οποίος αναφέρθηκε στο διεθνές περιβάλλον της φυτοπροστασίας και στα νέα δύσκολα μονοπάτια της γεωργίας και της αγροτικής παραγωγής στο Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο περιβάλλον.

Κατόπιν, ο Διευθυντής Marketing και Τεχνικού της Syngenta Hellas, κ. Κώστας Οικονομίδης, παρουσίασε τις νέες τάσεις της Γεωργίας, με την Syngenta να είναι πρωταγωνιστής με οδηγό την Καινοτομία.
Οι παρουσιάσεις ολοκληρώθηκαν με τους κ. Γιάννη Αβραμίδη, Marketing Manager Spec και κ. Παναγιώτη Κωστίκα, Biological & FVC Market Development Manager να παρουσιάζουν το πλήρες χαρτοφυλάκιο της Syngenta στην καλλιέργεια της ελιάς, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις σύγχρονες ολοκληρωμένες λύσεις φυτοπροστασίας, τον ρόλο των βιοδιεγερτών και βιοπροστατευτικών προϊόντων, που προσφέρει η Syngenta στους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς για την αριστοποίηση της παραγωγής τους.

Στην συνέχεια οι ομιλητές δέχθηκαν ερωτήσεις που αφορούσαν το πρόγραμμα που η Syngenta Hellas προτείνει αλλά και το πώς προσεγγίζει την ίδια την καλλιέργεια μέσα από τα προϊόντα της.
Η εκδήλωση έκλεισε με δείπνο που παρατέθηκε στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου, όπου εκεί δόθηκε η ευκαιρία στους γεωπόνους της περιοχής να συζητήσουν εκτενώς όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν.

Σε κάθετη πτώση βρίσκονται οι εξαγωγές πορτοκαλιών της χώρας μας, κάτι που δημιουργεί μεγάλες «πιέσεις» στις τιμές παραγωγού και πάγωμα του εμπορίου.

Πρόβλημα όμως έχει αρχίσει να υπάρχει και στην εγχώρια αγορά λόγω των πορτοκαλιών της Αιγύπτου.

Από την πλευρά του το ΥπΑΑΤ δεν φαίνεται να δείχνει κάποιο ενδιαφέρον για να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Όπως έχουμε γράψει πρώτοι στον ΑγροΤύπο, οι Αιγύπτιοι λόγω των προβλημάτων στην Ερυθρά Θάλασσα έχουν σταματήσει τις εξαγωγές προς Ασία και έχουν «πλημμυρίσει» τις ευρωπαϊκές αγορές με τα πορτοκάλια τους.

Στην Ισπανία έχουν ξεσηκωθεί όλες οι οργανώσεις αγροτών και ζητάνε έρευνα για τις εισαγωγές από Αίγυπτο.

Στην Ελλάδα έχει αρχίσει να φαίνεται το πρόβλημα και υπάρχει μεγάλη αναστάτωση στην εγχώρια αγορά αλλά και στις εξαγωγές μας.

Στην Αργολίδα ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει οι κοπές στα Βαλέντσια επειδή υπάρχουν ποσότητες από άλλες πρωιμότερες ποικιλίες.

Στην Λακωνία οι κοπές στα Βαλέντσια γίνονται με αργούς ρυθμούς γιατί υπάρχει ελάχιστο εμπορικό ενδιαφέρον.

Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο κ. Μιχάλης Καρούνης, παραγωγός από τους Μολάους, «αυτή την εποχή έχουμε λίγες κοπές πορτοκαλιών ποικιλίας Βαλέντσια. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει ελάχιστο εμπορικό ενδιαφέρον. Οι τιμές παραγωγού έχουν πέσει κάτω από τα 20 λεπτά το κιλό. Είμαστε στα μέσα Απριλίου και δεν φαίνεται να υπάρχει ενδιαφέρον από την αγορά. Επίσης τα πορτοκάλια όσο περνά ο καιρός και μένουν στο δέντρο θα αρχίσουν να έχουν προβλήματα ποιότητας».

Από την πλευρά του ο κ. Νίκος Σκάλκος, παραγωγός από την Σκάλα και πρώην πρόεδρος του Λεήμονα Λακωνίας, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «στα πρώιμα Μέρλιν οι μεγάλες ποσότητες πήγαν για χυμοποίηση με τιμή παραγωγού στα 18 λεπτά το κιλό (μικτά). Αυτή την εποχή είναι στα αζήτητα τα μανταρίνια Ορτανίκ. Τα καλής ποιότητας Βαλέντσια έχουν τιμή από 18 έως 21 λεπτά αλλά είναι πολύ λίγες ποσότητες. Η τιμή στον χυμό έπεσε στα 15 λεπτά το κιλό. Η εικόνα στην Σκάλα στα πορτοκάλια αυτή την περίοδο είναι τραγική. Πέρσι τα χαλαζόπληκτα πορτοκάλια τα δίναμε στα 30 έως 32 λεπτά και τα κανονικά στα 42 λεπτά. Φέτος δεν μπορούμε να πουλήσουμε την παραγωγή μας και κανείς δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με το πρόβλημα».

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, που σας παρουσιάζει αποκλειστικά ο ΑγροΤύπος, από τις αρχές της φετινής εμπορικής περιόδου (Οκτώβριος 2023) έως τέλη Μαρτίου 2024 έχουν γίνει συνολικά στην ΕΕ εισαγωγές 201.400 τόνων πορτοκαλιών από την Αίγυπτο. Μόνο τον μήνα Μάρτιο είχαμε εισαγωγές από Αίγυπτο συνολικά 70.605 τόνων στην αγορά της ΕΕ.

Στην Ελλάδα έχουμε στοιχεία για το πρώτο δίμηνο (Ιανουάριος - Φεβρουάριος) του 2024 που κάναμε εισαγωγές ποσότητας 450 τόνων πορτοκαλιών από Αίγυπτο, με αξία 221.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι τα αιγυπτιακά πορτοκάλια είχαν μέση τιμή CIF (λιμάνι Πειραιά) στα 47 λεπτά το κιλό πορτοκάλια τυποποιημένα - συσκευσμένα.

Την ίδια περίοδο τα ελληνικά πορτοκάλια με μεσοσταθμική τιμή παραγωγού στα 25 λεπτά το κιλό, με συσκευασία και μεταφορικά έφταναν στην Λαχαναγορά να έχουν τιμή στα 70 λεπτά για τα Lane Late και στα 55 λεπτά για τα ομφαλοφόρα.

Επίσης, μέσα Μαρτίου και Απρίλιο, είχαμε συνεχόμενες υποτιμήσεις του νομίσματος της Αιγύπτου, με αποτέλεσμα σήμερα η μέση τιμή CIF των πορτοκαλιών που φτάνουν στον Πειραιά να κυμαίνεται κάτω από τα 40 λεπτά.

Με αυτές τις τιμές όλοι μπορούν να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα αιγυπτιακά τα ελληνικά πορτοκάλια, ούτε στην εγχώρια αγορά ούτε στο εξωτερικό. Αρκεί να αναφέρουμε ότι πριν λίγες ημέρες έφτασε ένα φορτίο με πορτοκάλια από Αίγυπτο στην Κωνστάντζα και αμέσως είχαμε «φρένο» στις ελληνικές εξαγωγές προς την Ρουμανία. Και ακόμη είμαστε στον Απρίλιο.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ) εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει τα εξής:

Μετά από πολλά χρόνια αντιδικιών, εντός και εκτός δικαστικών αιθουσών, ατέλειωτες ώρες συσκέψεων και συναντήσεων μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών θεσμικών φορέων, επιτέλους λύθηκε το θέμα του συνώνυμου «ΚΑΛΑΜΑΤΑ/KALAMATA» της ποικιλίας «ΚΑΛΑΜΩΝ», που νομικά προέκυψε από το 2016. Είναι η ονομασία που εξάγεται το προϊόν από το 1930, σε ποσοστό άνω του 80% της εγχώριας παραγωγής και αποφέρει στους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς ετησίως πλέον των 150 εκατ. Ευρώ, αλλά και στην Εθνική μας οικονομία πλέον των 250 εκατ. eυρώ ετησίως.

Μετά την δίκαιη Απόφαση του ΣτΕ που απόρριψε την Αίτηση Ακύρωσης κατά της «Απόφασης Γεωργαντά» ορισμένων φορέων της Μεσσηνίας, στέλνουμε μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι μπορούν πλέον να προμηθεύονται το Εθνικό μας προϊόν «KALAMATA OLIVES» χωρίς την ανασφάλεια του παρελθόντος, χωρίς να εμποδίζεται σε καμία περίπτωση η εμπορία του προϊόντος ΠΟΠ ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ/PDO ELIA KALAMATAS.

Την επόμενη μέρα της Απόφασης δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.

Η θέση μας είναι ότι φορείς όπως το ΥΠΑΑΤ, η Εθνική ΔΟΕΠΕΛ, η ΠΕΜΕΤΕ, η ΠΕΑΣΟΕΠΕ, τα Επιμελητήρια και όσοι φορείς ασχολούνται με την ελαιοκαλλιέργεια της Καλαμών/Καλαμάτα, να ξεκινήσουμε με νηφαλιότητα μία κοινή προσπάθεια σε ρεαλιστικές βάσεις ώστε να βρεθεί η λύση που θα επιτρέψει να αναγνωριστεί το «KALAMATA OLIVES» ως ΕΘΝΙΚΟ και όχι ως τοπικό προϊόν. Με μεγάλη χαρά δε διαπιστώνουμε, ότι σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται η Εθνική ΔΟΕΠΕΛ και η ΠΕΜΕΤΕ με τις ανακοινώσεις τους.

Ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλλαν να φτάσουμε στην σημερινή λύση.

Ο δρόμος για την δημιουργία μιας προστατευόμενης ονομασίας της ποικιλίας Καλαμών/KALAMATA OLIVES είναι πλέον ανοικτός, αλλά και δύσκολος. Απαιτούνται καλή πρόθεση, συνεννόηση, συναίνεση και χρόνος, ώστε να πετύχουμε το δεύτερο και πιο σημαντικό στόχο.

Καλούμε τον υπουργό κ. Λευτέρη Αυγενάκη να καλέσει όλους τους φορείς, ώστε να ανοίξει ο διάλογος για την επόμενη μέρα και να κλείσει οριστικά η πόρτα σε άλλες χώρες να χρησιμοποιούν την ονομασία KALAMATA OLIVES.

Παγωμένη είναι αυτή την εποχή η εγχώρια αγορά ελαιολάδου στην χώρα μας, ενώ αν και δεν γίνονται αγοραπωλησίες οι προσφερόμενες τιμές έχουν μειωθεί σε σχέση με αυτές που ήταν το προηγούμενο διάστημα.

Όπως δηλώνουν στον ΑγροΤύπο εκπρόσωποι των συνεταιρισμών, δεν υπάρχει ούτε πρόθεση αγοράς και υπογραφή συμβολαίων από μεγάλους αγοραστές του εξωτερικού, αλλά ούτε και διάθεση, προσώρας, από τους παραγωγούς για να κάνουν πώληση. Οι πρώτοι περιμένουν τις προβλέψεις για την φετινή ισπανική παραγωγοί για να δουν πως θα κινηθεί η αγορά, ενώ οι δεύτεροι αναμένουν να υπάρξει νέα αύξηση τιμών.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνεταιριστικές οργανώσεις στην χώρα μας είναι ότι υπάρχει δυσκολία στην συγκέντρωση του ελαιολάδου για να προχωρήσει η πώληση. Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γιάννης Λάγγης, πρόεδρος στον Ελαιουργικό Αγροτικό Συνεταιρισμό Μεταμόρφωσης Λακωνίας, «όταν τον περαμένο Ιανουάριο βρήκαμε αγοραστή, που έδινε τιμή στα 9,53 ευρώ το κιλό, δεν μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε ούτε ένα βυτίο. Αυτό γινόταν γιατί τότε οι παραγωγοί περίμεναν ότι θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερη τιμή. Έτσι όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει το εμπόριο».

Ισπανία

Στο μεταξύ ανακοίνωσε το Ισπανικό Υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων (MAPA), τα επίσημα στοιχεία για την παραγωγή ελαιολάδου, πυρηνέλαιου και επιτραπέζιων ελιών, της περιόδου 2023/2024.

Σύμφωνα με αυτά η περσινή ισπανική παραγωγή ελαιολάδου ανέρχεται σε 845.000 τόνους. Οι συνολικές εισαγωγές ελαιολάδου ανήλθαν σε 215.000 τόνους, από τους οποίους οι 115.455 τόνοι προέρχονται από χώρες της ΕΕ και οι 99.545 τόνοι από τρίτες χώρες. Αν προστεθούν τα αρχικά αποθέματα που ήταν στους 248.172 τόνους, τότε η ισπανική παραγωγή ήταν της τάξης των 1.308.172 τόνων ελαιολάδου.

Η ισπανική παραγωγή πυρηνέλαιου το 2023/2024 ανήλθε στους 81.000 τόνους. Οι συνολικές εισαγωγές έφτασαν στους 75.000 τόνους, από τους οποίους οι 51.000 τόνοι από χώρες της ΕΕ και οι 24.000 από τρίτες χώρες. Τα αρχικά αποθέματα ήταν στους 57.063 τόνους και έφτασαν σε μια συνολική παραγωγή 213.000 τόνων.

Η ισπανική παραγωγή επιτραπέζιων ελιών το 2023/2024 ανήλθε 408.720 τόνοι. Μαζί με τα αρχικά αποθέματα 323.588 τόνους και τις εισαγωγές 45.000 τόνων έφτασε στους 777.308 τόνους.

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εξέδωσε την απόφαση με την κατανομή εποχικού προσωπικού σε Περιφερειακές Ενότητες Οικονομίας και Κτηνιατρικής για το Πρόγραμμα καταπολέμησης του δάκου της ελιάς για το έτος 2024.

Το προσωπικό θα προσληφθεί με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, ενώ θα γίνει μέσω ΑΣΕΠ.

Το προσωπικό αυτό θα απασχοληθεί ως εξής:

-oι τομεάρχες δακοκτονίας, τα διακόσια δεκαέξι (216) άτομα ΠΕ Γεωπόνοι ή εν ελλείψει ΤΕ Τεχνολόγοι για χρονικό διάστημα 6,5 μηνών,

-το εργατοτεχνικό προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων

• τα εκατόν ογδόντα οκτώ (188) άτομα έως 34 ημερομίσθια ανά άτομο για χρονικό διάστημα 6,5 μηνών
• τα τριακόσια σαράντα έξι (346) άτομα έως 60 ημερομίσθια ανά άτομο για χρονικό διάστημα 6,5 μηνών

η δε απασχόλησή τους θα γίνει εντός του χρονικού διαστήματος από την ημερομηνία πρόσληψης μέχρι 30/11/2024.

Η δαπάνη που θα προκληθεί από την πρόσληψη του ανωτέρω προσωπικού για το οικονομικό έτος 2024 θα βαρύνει τους προϋπολογισμούς των οικείων Ο.Τ.Α. β΄ βαθμού (Περιφέρειες) και θα καλυφθεί από τους αποδιδόμενους σε αυτούς από τον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Εσωτερικών Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους.

Οι αρμόδιες Υπηρεσίες των Περιφερειών/Περιφερειακών Ενοτήτων να φροντίσουν ώστε οι προσλήψεις του προσωπικού να γίνουν έγκαιρα προκειμένου να εξασφαλιστεί η έγκαιρη έναρξη και αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος δακοκτονίας για το έτος 2024.

Διαβάστε την απόφαση με την κατανομή ανά Περιφερειακή Ενότητα (εδώ)

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), απέρριψε την αίτηση ακύρωσης της απόφασης του πρώην υπουργού ΑΑΤ κ. Γεωργαντά, που είχε καταθέσει ο Σύλλογος Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων ΠΟΠ (ΣΥΜΕΠΟΠ).

Ο κ. Ανέστης Μαυροειδής, πρόεδρος στην Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ), δήλωσε στον ΑγροΤύπο ότι «την περιμέναμε εδώ και μήνες αυτή την απόφαση του ΣτΕ.

Είναι μια απόφαση η οποία θα διασφαλίσει την ομαλή ροή των πωλήσεων και εξαγωγών της ελιάς Καλαμών. Δικαιώθηκε η θέση που είχαμε και απορρίφθηκε το αίτημα των φορέων της Μεσσηνίας.

Μετά από αυτή την απόφαση ζητάμε τώρα να ανοίξει ο διάλογος, με την βοήθεια του ΥπΑΑΤ, για να λυθεί το πρόβλημα που τόσα χρόνια αντιμετωπίζουμε.

Στο τραπέζι του διαλόγου, που καλούμε να προσέλθουν και οι φορείς της Μεσσηνίας, θέλουμε να διασφαλίσουμε την ονομασία «Καλαμάτα» για όλους τους ελαιοπαραγωγούς της χώρας.

Η απόφαση θα πρέπει να διασφαλίζει όλους τους παραγωγούς της χώρας».

Ανακοίνωση από την Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών - Τυποποιητών - Εξαγωγέων Επιτραπέζιων Ελιών (ΠΕΜΕΤΕ)

Η σημερινή ημέρα είναι ιστορική για τον κλάδο της επιτραπέζιας ελιάς και την χώρα, καθώς αποτελεί ημέρα δικαίωσης για χιλιάδες Έλληνες ελαιοπαραγωγούς και μεταποιητικές-τυποποιητικές-εξαγωγικές επιχειρήσεις του προϊόντος της χώρας.

Με αυξημένη 7μελή σύνθεση του Δ’ Τμήματος και Πρόεδρο την κα Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και Εισηγήτρια την κα Κωνσταντίνα Κονιδιτσώτου, το Συμβούλιο της Επικρατείας δικαίωσε το 98% των ελαιοπαραγωγών που καλλιεργούν την επιτραπέζια ποικιλία ελιάς “ΚΑΛΑΜΩΝ/ΚΑΛΑΜΑΤΑ” και το σύνολο των μεταποιητικών-τυποποιητικών-εξαγωγικών επιχειρήσεων της χώρας που εξάγουν με την ονομασία “KALAMATA OLIVES” από τις αρχές του 20ου αιώνα, με εξαγωγές που η αξία τους ξεπερνά τα € 250 εκατ. ετησίως.

Σήμερα το ƩτΕ έκρινε πλέον οριστικά, ότι η ονομασία “KALAMATA OLIVES” που έγινε παγκοσμίως γνωστή χάρη στις προσπάθειες των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων και συνδέεται άρρηκτα με την Ελλάδα, νόμιμα και μόνιμα καταχωρίστηκε ως συνώνυμο της ποικιλίας “ΚΑΛΑΜΩΝ”.

Η Απόφαση του ΣτΕ έβαλε οριστικά τέλος σε μια εποχή καταπάτησης κάθε έννοιας σεβασμού του εισοδήματος των Ελλήνων παραγωγών επιτραπέζιων ελιών “ΚΑΛΑΜΩΝ/ΚΑΛΑΜΑΤΑ/KALAMATA”, αβεβαιότητας, συκοφαντίας, διασυρμού και σε πολλές περιπτώσεις βιωσιμότητας των Ελληνικών μεταποιητικών, τυποποιητικών, εξαγωγικών επιχειρήσεων και τέλος της ίδιας της χώρας, καθώς κινδύνευαν οι εξαγωγές του προϊόντος (€250 εκατ ετησίως).

Οι ελληνικές ελιές με την ονομασία“KALAMATA”, μετά από “παρεμβάσεις”, αποσύρθηκαν / εκτοπίστηκαν από τα ράφια των Supermarkets (S/Ms) της Ιταλίας, Ʃλοβενίας, Γερμανίας κ.α. προς όφελος ελιών τρίτων χωρών που αντικατέστησαν στα ράφια τις ελληνικές. Για πολλά χρόνια στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν ανυπέρβλητα προβλήματα επειδή κάποιες ΔΑΟΚ, μετά από υποδείξεις υπηρεσιών και Οργανισμών του ΥπΑΑΤ, συστηματικά δημιουργούσαν εμπόδια στις εξαγωγές ελιών ποικιλίας Καλαμών (Kalamata olives).

Μετά από 20 και πλέον χρόνια υπομονής και προσπαθειών των εξαγωγικών επιχειρήσεων της χώρας, έχοντας εξαντλήσει κάθε προσπάθεια διάσωσης των εξαγωγών του προϊόντος απέναντι σε τοπικιστικές εμμονές, με τις Αποφάσεις «Απόστολου» το 2018 και «Γεωργαντά» το 2022, δόθηκε από το ΣτΕ η δίκαιη λύση που επιτρέπει την παράλληλη κυκλοφορία της ονομασίας “ΚΑΛΑΜΑΤΑ/KALAMATA” (85.000 τον. μέσο όρο ετησίως) και της ΠΟΠ “ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ”/PDO “ELIA KALAMATAS” (277 τον. μέσο όρο ετησίως).

Η Απόφαση του ΣτΕ ομαλοποιεί και καθησυχάζει την εξαγωγική δραστηριότητα του προϊόντος (“Kalamata olives”) και παράλληλα εξασφαλίζει την απρόσκοπτη απορρόφηση του προϊόντος από τα χέρια των ελαιοπαραγωγών της ποικιλίας, χωρίς να εμποδίζει ούτε κατ’ ελάχιστο την παραγωγή, παρασκευή και εµπορία του προϊόντος ΠΟΠ. Δημιουργούνται πλέον οι συνθήκες ώστε να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος για την εθνική θωράκιση του προϊόντος.

Εκφράζουμε δημόσια τις θερμές ευχαριστίες μας στον πρ. Υπουργό ΑΑΤ κ. Γ. Γεωργαντά για την άμεση ανταπόκριση του και επίλυση του τεράστιου αυτού εθνικού θέματος που ταλάνιζε τον κλάδο.

Ευχαριστούμε την δικηγόρο της ΠΕΜΕΤΕ κα Νίκη-Λίνα Αγγελοπούλου που πίστεψε και στάθηκε δίπλα μας από την αρχή στην εθνική αυτή προσπάθεια και πάλεψε με ζήλο ακόμα και με προσωπικό κόστος.

Εκφράζουμε επίσης τις θερμές ευχαριστίες μας για την συμβολή τους στην δίκαιη αυτή Απόφαση:

• Στον Περιφερειάρχη Δυτ.Ελλάδας, κ.Ν.Φαρμάκη,
• Στους Δήμους Αγρινίου, Καμένων Βούρλων, Λοκρών, Μεσολογγίου και Στυλίδας,
• Στους Προέδρους των Επιμελητηρίων, Αιτωλοακαρνανίας κ. Πάνο Τσιχριτζή, Λακωνίας κ. Γιάννη Παναρίτη και Φθιώτιδας κ. Θανάση Κυρίτση,
• Στον Πρόεδρο της Εθνικής ΔΟΕΠΕΛ κ. Γιώργο Ντούτσια και το Δ.Σ. της Οργάνωσης, Α.Ε.Σ. Στυλίδας, Α.Σ. Αρχαία Ωλένεια Αιτωλοακαρνανίας, Α.Σ. Γερακίου Λακωνίας και Α.Σ. Αγ. Μάμμα Χαλκιδικής,
• Ιδιαίτερη και ξεχωριστή αναφορά στην Τεχνική μας Oμάδα, τους κ.κ. Δημήτρη Τσίνα και Γεράσιμο Αναστασίου της “ΓΑΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ”,
• Στα μέλη μας που προσέφυγαν στο ΣτΕ υπέρ της “Απόφασης Γεωργαντά” και στους συνεργαζόμενους δικηγόρους τους κ.κ. Καθηγητή Σπ. Βλαχόπουλο, Ξ. Παπαρρηγόπουλο, Αχ. Παπουτσάκη και Σ. Αναγνωστάκου,
• Στις επιχειρήσεις και φορείς των Π.Ε. που έστειλαν επιστολές υποστηρίζοντας την παράλληλη κυκλοφορία της ποικιλίας από το 2017. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τις επιχειρήσεις της Π.Ε. Μεσσηνίας,
• Στα τρία κόμματα του δημοκρατικού τόξου (ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) που στήριξαν την εθνική λύση που έδωσε η “Απόφαση Γεωργαντά”,
• Όλους τους Υπουργούς και βουλευτές από τις Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, Εύβοιας, Λακωνίας, Μαγνησίας, Φθιώτιδας και Φωκίδας.
• Σε όλα τα μέλη μας, ακόμα και από τις περιοχές που δεν καλλιεργείται η ποικιλία, για την εμπιστοσύνη και την συμβολή τους στην κοινή μας προσπάθεια,
• Στα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους για την προβολή των θέσεων της ΠΕΜΕΤΕ και στις εκατοντάδες ελαιοπαραγωγούς απ’ όλη τη χώρα που επικοινώνησαν με τα μέλη του ΔΣ της ΠΕΜΕΤΕ εκφράζοντας την αγωνία τους, δίνοντας μας θάρρος και δύναμη για την συνέχιση του δίκαιου αγώνα, ιδιαίτερα από τις περιοχές που προκλήθηκε έντονος διχασμός, καθώς η παραπληροφόρηση προκάλεσε το δίλημμα «ή το ΠΟΠ, ή η ποικιλία».

Σε όλους αυτούς λέμε ότι οι προσπάθειες μας για την καλύτερη αξιοποίηση και ανάπτυξη της ελληνικής επιτραπέζιας ελιάς δικαιώνονται με την σημερινή Απόφαση του ΣτΕ.

Χριστίνα Σταρακά: Ιστορική δικαίωση για τους ελαιοπαραγωγούς

Με αφορμή τη σημερινή απόφαση του ΣτΕ για την αναγνώριση της ονομασίας ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και συνυπεύθυνη του ΚΤΕ Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Χριστίνα Σταρακά, προέβη στην εξής δήλωση:

«Το προϊόν «Κalamata olives» εξάγεται με την ονομασία αυτή από το 1930 με κύριους παραγωγούς την Αιτωλοακαρνανία, τη Λακωνία και τη Φθιώτιδα που εκπροσωπούν το 98% της εθνικής παραγωγής.

Το προϊόν ΠΟΠ αναγνωρίστηκε πολλές δεκαετίες αργότερα και αντιπροσώπευε μέχρι χθες μόλις το 2% της εθνικής παραγωγής.

Από το 2018 ο σύλλογος που εκπροσωπεί το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας καταφεύγει στο ΣτΕ προσπαθώντας να ακυρώσει εξαγωγές που αποφέρουν στη χώρα περισσότερα από 200 εκ ευρώ τον χρόνο. Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή απόφαση του ΣτΕ αποτελεί ιστορική δικαίωση του 98% των ελαιοπαραγωγών και εξαγωγέων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και του Νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Με την απόφαση του το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, βάζει οριστικό τέλος στη διαμάχη μεταξύ των Μεσσηνίων παραγωγών και των παραγωγών της υπόλοιπης Ελλάδας για το προϊόν της Επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών.

Επιτρέπει έτσι την απρόσκοπτη συνέχιση των εξαγωγών του εθνικού μας προϊόντος, αναγνωρίζοντας τα δίκαια αιτήματα των παραγωγών της χώρας μας και του νομού μας που εκπροσωπεί το 45% των εξαγωγών της Ελιάς Καλαμών.

Ενός προϊόντος που μας κάνει εθνικά υπερηφάνους και γνωστούς σε όλο τον κόσμο. Θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στη δικηγόρο που στήριξε την προσπάθεια των εκπροσώπων του 98% των παραγωγών και εξαγωγέων της χώρας μας, την αναπληρώτρια Τομεάρχη του Τομέα Αγροτικής ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ κα Λίνα Αγγελοπούλου. Η επόμενη μέρα μας βρίσκει σταθερά δίπλα στον πρωτογενή τομέα και τον εξαγωγικό κλάδο με μοναδικό στόχο την περαιτέρω θωράκιση συνολικά του εθνικού μας προϊόντος και την εξεύρεση κοινής πορείας».

Σοβαρά οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζουν οι Ισπανοί παραγωγοί λεμονιών - όπως και οι Έλληνες - επειδή λόγω μειωμένου εμπορικού ενδιαφέροντος μεγάλος μέρος της παραγωγής μένει ασυγκόμιστη στα δέντρα.

Το πρόβλημα έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις στην επαρχία Αλικάντε, όπου καλλιεργείται το 40% της ισπανικής παραγωγής λεμονιού.

Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ισπανικής Ένωση Αγροτών ASAJA της επαρχίας Alicante, José Vicente Andreu, τονίζει ότι το πρόβλημα οφείλεται στην αύξηση των εισαγωγών από τρίτες χώρες, ιδίως από την Τουρκία, λόγω εμπορικών συμφωνιών και του προνομιούχου καθεστώτος της χώρας που έχει δώσει η ΕΕ.

Και προσθέτει: «Οι εισαγωγές λεμονιών από τρίτες χώρες στην ΕΕ αυξήθηκαν, κατά 22%, την τελευταία πενταετία. Από την άλλη οι εξαγωγές λεμονιών της Ισπανίας προς τις χώρες της ΕΕ μειώθηκαν, κατά 12%, την ίδια περίοδο».

Οι παραγωγοί λεμονιών ζητούν από την κυβέρνηση της Μαδρίτης να ενεργοποιηθεί έκτακτο πακέτο στήριξης για την ισπανική παραγωγή λεμονιών.

Τα έκτακτα μέτρα πρέπει να περιλαμβάνουν άμεση ενίσχυση στους παραγωγούς για ζημίες λόγω καιρικών αντιξοοτήτων, χρηματοδότηση (ad hoc) των παραγωγών με την μορφή άτοκων και επιδοτούμενων δανείων, καθώς και φορολογικές και ασφαλιστικές διευκολύνσεις για το 2024.

Ακόμη ζητούν ενίσχυση ήσσονος σημασίας για όλους τους παραγωγούς λεμονιών που πλήττονται από στρεβλώσεις στη διεθνή αγορά οι οποίες προκύπτουν από γεωπολιτικές συγκρούσεις (Ουκρανία, Σουέζ κ.α.).

Η Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ) εξέδωσε ανακοίνωση για την Ελιά καλαμών, που αφορά την απόφαση Γεωργαντά και την καταγγελία Μαντά.

Ζητά ακόμη από τη δικαιοσύνη να βγάλει επιτέλους μια απόφαση για το θέμα του ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Συγκεκριμένα η ΠΕΑΣΟΕΠΕ αναφέρει τα εξής:

«Την στιγμή που ο Έλληνας αγρότης αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα όπως κλιματική κρίση, τεράστια αύξηση κόστους καλλιέργειας, έλλειψη εργατικών χεριών, γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα, μείωση επιδοτήσεων, κλπ, για μια ακόμα φορά το επίσημο κράτος αδυνατεί να δώσει λύση στα προβλήματα που το ίδιο δημιούργησε από το 1993, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται και ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. Περικλής Μαντάς αποπροσανατολίζοντας από την ουσία, «καταγγέλλοντας» ότι στην έκθεση «FOOD EXPO 2024» βρέθηκαν Τούρκικες ελιές με ετικέτα KALAMATA OLIVES.

Κύριε Μαντά γιατί δεν καταγγείλατε το ίδιο ακριβώς πράγμα και για άλλες διεθνείς εκθέσεις τροφίμων (“ANUGA” στην Γερμανία, “SUMMER FANCY FOOD SHOW” στην Νέα Υόρκη, “PLMA” στην Ολλανδία, κ,ά), αλλά και εκτός εκθέσεων, που έχουν καταγραφεί ανάλογα περιστατικά από το 2004;

Αν θέλετε κ. Μαντά ως εκπρόσωπος πλέον του Ελληνικού Κοινοβουλίου και όχι ως τοπικός παράγων, να βοηθήσετε τον Έλληνα ελαιοπαραγωγό πείτε στους φορείς της Μεσσηνίας να αποσύρουν την Αίτηση Ακύρωσης κατά της «Απόφασης Γεωργαντά» που σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί πρόβλημα στην κυκλοφορία του προϊόντος ΠΟΠ «ΕΛΙΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»/PDO «ELIA KALAMATAS» και ελάτε ξανά στο τραπέζι να λύσουμε το θέμα Εθνικά. Σε αντίθετη περίπτωση ελάτε εσείς κ. Μαντά να διαχειριστείτε τους 100.000 τόνους KALAMATA OLIVES και να φέρεται στην χώρα 300 εκατ. Ευρώ εξαγωγών που κινδυνεύουν να χαθούν σε περίπτωση ακύρωσης της «Απόφασης Γεωργαντά».

Γνωρίζετε ότι λύσεις υπάρχουν, αλλά όταν συζητάμε με «το πιστόλι στο τραπέζι» που εσείς βάζετε δεν μπορούμε να τις βρούμε. Ας θυμηθούμε πριν δύο χρόνια, όταν πέντε Αγροτικοί Συνεταιρισμοί ήρθαμε στην Καλαμάτα να βρούμε λύση, και συμφωνήσαμε να εξετάσουμε την περίπτωση Πανελλαδικής επέκτασης του ΠΟΠ. Αλλά μόλις αποχωρήσαμε κατατέθηκε προσφυγή κατά της «απόφασης Γεωργαντά».

«Βάλτε πλάτη» για ένα ΠΟΠ Πανελλαδικό, ώστε να καρπωθεί την υπεραξία του KALAMATA OLIVES ο Έλληνας παραγωγός, ο Έλληνας μεταποιητής και η ίδια η χώρα. Είναι αδιανόητο για ένα θέμα που απασχολεί σχεδόν 30.000 ελαιοπαραγωγούς, περισσότερες από 180 επιχειρήσεις μεταποίησης, σχεδόν 100.000 τόνους και εξαγωγές πλέον των 90.000 τόνους Kalamata olives, αξίας άνω των 300 εκατ. ευρώ, η δικαιοσύνη μετά από δύο χρόνια να μην έχει βγάλει ακόμα απόφαση.

Οι ελαιοπαραγωγοί ολόκληρης της Ελλάδας, από άκρη σε άκρη, καλλιεργούμε το δέντρο της ελιάς Καλαμών και παράγουμε KALAMATA OLIVES από το 1930. Με το Βασιλικό Διάταγμα 10/1954 και το Προεδρικό Διάταγμα 221/1979 που ακολούθησαν κατέστη υποχρεωτική η αναγραφή του KALAMATA OLIVES στις εξαγωγές.
Αφενός η επιπολαιότητα του Ελληνικού Κράτους να αναγνωρίσει το 1993 σαν ΠΟΠ την Ελληνική ποικιλία Καλαμών/Καλαμάτα που καλλιεργείτε σε όλη την Ελλάδα, αποκλειστικά στον Νομό Μεσσηνίας που κατείχε το μικρότερο ποσοστό παραγωγής και αφετέρου οι εξαγωγές δεντρυλλίων ελιάς της ποικιλίας σε όλο τον κόσμο, δημιούργησαν ένα τεράστιο πρόβλημα σε παραγωγούς, μεταποιητές και εξαγωγείς του προϊόντος στα μεγαλύτερα τελωνεία της χώρας.

Οι βουλευτές των βασικών ελαιοπαραγωγικών Περιφερειακών Ενοτήτων Αιτωλοακαρνανίας, Λακωνίας, της Φθιώτιδας, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας γιατί δεν έχουν θέση για το συγκεκριμένο θέμα;

Καλούμε τους φορείς της Μεσσηνίας να αποσύρουν την Αίτηση Ακύρωσης κατά της «Απόφασης Γεωργαντά».

Καλούμε το ΥΠΑΑΤ να συμβάλει ουσιαστικά στον διάλογο για ένα ΠΟΠ KALAMATA OLIVES όπως έγινε με το ΠΟΠ ΦΕΤΑ προς όφελος όλων των ελαιοπαραγωγών της KALAMATA OLIVES της χώρας.

Καλούμε την δικαιοσύνη να βγάλει επιτέλους μια απόφαση για ένα θέμα που αποτελεί ζήτημα επιβίωσης για τους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς».

Στις πρώιμες περιοχές της ελαιοκαλλιέργειας στην χώρα μας άρχισε να υπάρχει μια εικόνα για την ερχόμενη ανθοφορία με μια καλή εξέλιξη.

Στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας η καλλιέργεια βρίσκεται σε προανθικό στάδιο με τους παραγωγούς να είναι προβληματισμένοι από τις καιρικές συνθήκες .

Πάντως οι παραγωγοί ελαιόλαδου αλλά και βρώσιμων ελιών φέτος είναι διατεθειμένοι να «επενδύσουν» στην καλλιέργεια, με λίπανση και προληπτικούς ψεκασμούς, για να έχουν μια καλή ποσοτικά και ποιοτικά παραγωγή. Αλλά αυτό δεν αρκεί θα πρέπει να βοηθήσουν και οι καιρικές συνθήκες.

Ο κ. Γιώργος Κόκκινος, παραγωγός και πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Νηλέας, από την Χώρα της Μεσσηνίας, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «σε γενικές γραμμές η χρονιά από την εξέλιξη της ανθοφορίας φαίνεται να είναι ικανοποιητική με μια ομοιογένεια. Οι υψηλές θερμοκρασίες το προηγούμενο διάστημα έχουν επιταχύνει τη διαδικασία. Οι παραγωγοί έχουν κάνει διαφυλλική λίπανση στη διαφοροποίηση των οφθαλμών. Οι καιρικές συνθήκες το επόμενο διάστημα θα παίξουν βασικό ρόλο για την εξέλιξη της καλλιέργειας. Η εικόνα της καρπόδεσης θα φανεί μετά τις 15 Απριλίου. Ένα πρόβλημα είναι ότι υπάρχει έλλειψη σε έμπειρους εργάτες γης αυτή την εποχή».

Ο κ. Ασημάκης Ντεμερούκας, γεωπόνος και παραγωγός από τους Γαργαλιάνους, δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι «από αυτή την εβδομάδα ξεκίνησαν οι προληπτικοί ψεκασμοί κατά της καλοκόρης. Επίσης οι παραγωγοί έχουν κάνει διαφυλλική, ιχνοστοιχεία και βόριο. Οι τιμές στο ελαιόλαδο έχουν αυξήσει το ενδιαφέρον των παραγωγών για την καλλιέργεια. Φέτος δεν μπορούσες να βρεις βόριο στην αγορά. Όλοι θέλουν να έχουν μια καλή παραγωγή. Μέχρι στιγμής στις πρώιμες περιοχές η ανθοφορία φαίνεται να είναι ικανοποιητική. Πέρσι δεν είχαμε καλή παραγωγή. Όλοι περιμένουν φέτος να δουν την καπρόδεση. Οι βροχές του Μαρτίου βοήθησαν την καλλιέργεια. Μέχρι το πρώτο 15ήμερο του Απριλίου θα βοηθήσει την καλλιέργεια αν έχουμε βροχοπτώσεις. Αυτό που δεν θέλουμε τώρα είναι να έχουμε ισχυρούς νοτιάδες».

Όπως ανέφερε στον ΑγροΤύπο ο κ. Θανάσης Χαλάτης, παραγωγός και πρόεδρος του Αγροτικού Ελαιοκομικού Συνεταιρισμού Καλυβών από την Χαλκιδική, «αυτή την περίοδο έχουμε μια καλή εικόνα οφθαλμών. Τα μάτια γίνονται μπουμπούκια και θέλει περίπου ένα μήνα για να ανθίσουν αν και θα εξαρτηθεί από τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν το επόμενο διάστημα. Κάναμε λίπανση και ψεκασμό για κυκλοκόνιο και θα γίνονται τρεις προληπτικοί ψεκασμοί για άκαρη (ένας έγινε ένας στην άνθιση και ένας στο καπρίδιο). Αυτή την προσπάθεια και τα έξοδα τα κάνουμε για να έχουμε φέτος μια καλή παραγωγή. Ελπίζουμε να βοηθήσουν και οι καιρικές συνθήκες».

Ο κ. Χρήστος Λιγδής, ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αταλάντης στην Φθιώτιδα, ανέφερε στον ΑγροΤύπο ότι «είμαστε στο στάδιο των οφθαλμών. Κάποιες πρώιμες περιοχές θα έχουν σε μια εβδομάδα εικόνα για την άνθιση. Πάντως μέχρι στιγμής φαίνεται να έχουμε μια καλή εικόνα στην καλλιέργεια. Ειδικά οι ποικιλίες Μεγάρων και Αμφίσσης αλλά ακόμη δεν έχει δείξει εικόνα η Καλαμών. Κάναμε ψεκασμούς με βόριο, χαλκό και ψευδάργυρο. Επίσης έγινε και η διαφυλλική λίπανση. Λόγω του ήπιου χειμώνα βλέπω φέτος μια πρωίμιση της παραγωγής. Αρνητικό είναι ότι δεν είχαμε πολλές βροχοπτώσεις. Πάντως κάνουμε τα καλλιεργητικά έξοδα μετά από μια δύσκολη χρονιά. Πέρσι ήταν καταστροφική χρονιά για την παραγωγή, αφού από τα 4.500 ελαιόδεντρα που έχω κατάφερα να βγάλω μόλις 55 κιλά ελαιόλαδο».

Ο παραγωγός από το Μεσολόγγι κ. Ανδρέας Κότσαλος δηλώνει στον ΑγροΤύπο ότι «ακόμη περιμένουμε τους οφθαλμούς. Είχαμε πολλές μεταπτώσεις στην θερμοκρασία και ακόμη δεν έχουμε εικόνα για την εξέλιξη της καλλιέργειας. Βροχές είχαμε το προηγούμενο διάστημα. Σε γενικές γραμμές οι πεδινές περιοχές είναι όψιμες και οι ορεινές πρώιμες αλλά παίζει ρόλο και το μικροκλίμα της κάθε περιοχής. Έχουμε ήδη κάνει λιπάνσεις σε αζωτούχα και πάμε για διαφυλλικές και βιοδιεγέρτες. Επίσης κάνουμε προληπτικους ψεκασμούς για πυρηνοτρήτη».

Από την πλευρά του ο Γιάννης Ξαγοραράκης, παραγωγός ελιάς Καλαμών από το Μεσολόγγι, τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι «πέρσι δεν είχαμε παραγωγή. Η εικόνα φέτος δείχνει ότι δεν θα είναι μια τόσο καλή παραγωγική χρονιά όσο περιμέναμε. Αυτή την περίοδο έχει σχηματιστεί μούρο. Αν τον Απρίλιο δεν έχουμε βροχοπτώσεις θα υπάρξει πρόβλημα. Επίσης υπάρχει προβληματισμός στους παραγωγούς γιατί δεν είχαμε φέτος τον χειμώνα χαμηλές θερμοκρασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα».

«Τον πρωτογενή ελαιοκομικό τομέα τον γνωρίζουμε καλά, καθώς καθημερινά βρισκόμαστε στους ελαιώνες μας, βιώνουμε τα προβλήματα της κλιματικής κρίσης, του αυξημένου κόστους παραγωγής, της έλλειψης εργατικών χεριών και της διάθεσης της παραγωγής σε τιμές κάτω του κόστους», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ).

Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Ένωσης: «πριν δύο χρόνια ξεκίνησε η προσπάθεια των Αγροτικών Συνεταιρισμών και των Οργανώσεων/Ομάδων Παραγωγών επιτραπέζιας ελιάς.

Στις 6 Μαρτίου 2024 δημοσιεύθηκε το Καταστατικό ίδρυσης της Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ) δίνοντας σάρκα και οστά στην προσπάθεια μας.

Στις 24 Μαρτίου 2024, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, συστάθηκε σε σώμα το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΑΣΟΕΠΕ ως εξής:

Πρόεδρος: Μαυροειδής Ανέστης (Α.Σ. Λιβανατών Φθιώτιδος ΚΥΝΟΣ)
Αντιπρόεδρος: Μπαλτάς Αθανάσιος (Α.Σ. Αρχαία Ωλένεια ΑιτΜας STAMNA OLIVES)
Γραμματέας: Μιχαλούτσος Στυλιανός (Α.Σ. Γερακίου Λακωνίας)
Ταμίας: Σιαδήμας Κωνσταντίνος (Α.Σ. Αιτωλία Μεσολόγγι)
Μέλη:
Βλάχος Χρήστος (Ο.Π. Κυνουρίας Αρκαδίας)
Ευαγγελινός Δημήτρης (Biolivia Όλινθος Χαλκιδικής)
Παπασάϊκας Περικλής (Α.Σ. Καινούργιου Αιτωλοακαρνανίας)
Χαντζησάββας Χαράλαμπος (Ο.Π. Αγίου Ανδρέα Καβάλα)
Χαλάτης Αθανάσιος (Α.Ε.Σ. Καλυβίων Χαλκιδικής).

Κατόπιν αιτήσεως τους προς το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΑΣΟΕΠΕ γίνονται δεκτά τα παρακάτω νέα μέλη:

• Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Ελαιοχώρια Χαλκιδικής
• Αγροτικός Συνεταιρισμός Ελαιοπαραγωγών Κεφαλόβρυσο Αιτ/νιας Ελαία
• Αγροτικός Συνεταιρισμός Aitoliko Olives

Απογοητευτική είναι η κατάσταση με τις τιμές παραγωγού στα πορτοκάλια σε Ελλάδα και Ιταλία λόγω των αυξημένων εισαγωγών από τρίτες χώρες.

Στην Ελλάδα ξεκίνησαν οι κοπές στα Βαλέντσια με τις τιμές να κυμαίνονται από 20 έως 22 λεπτά, με το εμπορικό ενδιαφέρον να είναι μειωμένο. Τα Lane αρχίζουν από 28 λεπτά και για καλά μεγέθη και ποιότητα φτάνουν στα 32 λεπτά

Στην Ισπανία τα πορτοκάλια στις ποικιλίες Navel και Lane Late δίνουν τιμή παραγωγού στα 25 λεπτά το κιλό, ενώ στα Βαλέντσια ξεκίνησαν κοπές με τιμή στα 21 λεπτά.

«Η μαζική εισαγωγή πορτοκαλιών από την Αίγυπτο έχει φέρει κορεσμό στην αγορά, βυθίζει τις τιμές και καταστρέφει τους παραγωγούς στην Ανδαλουσία», τονίζει ο κ. Francisco J. Bernal, πρόεδρος ομάδας εσπεριδοειδών Αγροδιατροφικών Συνεταιρισμών της Ανδαλουσίας.

Και προσθέτει: «Η φετινή εμπορική περίοδος ξεκίνησε με λογικές τιμές λόγω της μειωμένης παραγωγής αλλά έχει καταντήσει καταστροφική λόγω των ανεξέλεγκτων εισαγωγών από τρίτες χώρες. Στην Ισπανία γίνονται εισαγωγές κυρίως από Μαρόκο και Αίγυπτο. Η αυξημένη προσφορά έχει φέρει μείωση τιμών παραγωγού».

Ακόμη ο κ. Francisco J. Bernal επικρίνει τον κλάδο της βιομηχανίας χυμών της χώρας του, που εισάγει μεγάλες ποσότητες πορτοκαλιών εκτός ΕΕ και «επαναφέρει προς τα κάτω» τις τιμές στις συμβάσεις με τους συνεταιρισμούς της Ανδαλουσίας, παρότι έχει υπογράψει υψηλές τιμές στην αρχή της εμπορικής περιόδου.

Να επισημάνουμε ότι η περιοχή της Ανδαλουσίας παράγει το 32% των εσπεριδοειδών στην Ισπανία και το 45% της παραγωγής των πορτοκαλιών. Υπάρχουν επτά πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί μέσα από τους οποίους διακινείται το 90% της παραγωγής.

Αυξημένους ελέγχους στις εισαγωγές πορτοκαλιών και μανταρινιών από τις τρίτες χώρες ζητούν οι αγροτικές οργανώσεις της Ισπανίας.

Όπως υποστηρίζουν, οι τιμές παραγωγού στην Ισπανία φαίνεται από τα στοιχεία που έχουν συλλέξει ότι έχουν μια απότομη πτώση σε τιμές κάτω του κόστους αυτόν τον μήνα.

Ζητάνε από την κυβέρνηση της Μαδρίτης να υπάρξει μια έκτακτη οικονομική στήριξη του κλάδου για την απώλεια εισοδήματος των παραγωγών.

Επίσης η Ένωση Αγροτών της Βαλένθια (AVA-ASAJA) ζητά από την περιφερειακή και εθνική διοίκηση να διεξαγάγει μια εις βάθος έρευνα για να διευκρινιστούν τα αίτια της απότομης πτώσης των τιμών παραγωγού των εσπεριδοειδών στην χώρα.

Σύμφωνα με την αγορά εσπεριδοειδών της Βαλένθια, οι τιμές για τα πορτοκάλια έχουν μειωθεί μέσα στον Μάρτιο κατακόρυφα έως και 30%.

Ειδικότερα στα πορτοκάλια της ποικιλίας Navel και Lane Late, η τιμή παραγωγού από 0,36 μειώθηκε στα 0,25 ευρώ ανά κιλό.

Στην συνέχεια η Valencia ξεκίνησε κοπές με τιμή παραγωγού στα 0,21 ευρώ/κιλό, που είναι επίσης χαμηλότερη σε σχέση με το κόστος παραγωγής.

Όσον αφορά τα μανταρίνια, οι ποικιλίες που έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση τιμής στο χωράφι είναι τα Orri (-22%) και τα Ortanique (-17%).

Οι ισπανικές αγροτικές οργανώσεις ζητούν να κινητοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός και να γίν ουν έλεγχοι σε όλες τις αλυσίδες διανομής.

Επίσης, προτρέπουν την Υπηρεσία Πληροφοριών και Ελέγχου Τροφίμων (AICA), που εξαρτάται από το Υπουργείο Γεωργίας, να διερευνήσει και, όπου ενδείκνυται, να επιβάλει κυρώσεις, κάθε σύμβαση για την πώληση εσπεριδοειδών, των οποίων η τιμή είναι χαμηλότερη από το μέσο κόστος παραγωγής (έχουμε αναφερθεί στον ΑγροΤύπο για το νόμο που υπάρχει στην ισπανία που απαγορεύει την πώληση κάτω από το κόστος παραγωγής).

Πάντως τα προβλήματα στις τιμές φάνηκαν από τον περασμένο Ιανουάριο όταν ορισμένες ποικιλίες μανταρινιών, όπως η Clemenvilla ή η Hernandina, είχαν σοβαρά προβλήματα μειωμένης ζήτησης, με αποτέλεσμα πολλά χωράφια που να μείνουν ασυγκόμιστα.

Οι αγροτικές οργανώσεις ζητούν να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση σε προγράμματα προώθησης της κατανάλωσης εσπεριδοειδών στην χώρα, ειδικά στις νέες ηλικιές.

Στα πορτοκάλια τα προβλήματα με τις τιμές ξεκίνησαν από τον περασμένο Φεβρουάριο. Οι οργανώσεις αγροτών και το ιδιωτικό εμπόριο υποστηρίζουν ότι οφείλονται στις εισαγωγές πορτοκαλιών από τρίτες χώρες (Αίγυπτος, Μαρόκο, Ν. Αφρική κ.α.).

Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει με τα στοιχεία που εξέδωσε ότι εισαγωγές πορτοκαλιών στην ΕΕ από τρίτες χώρες από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο ήταν 263.437 τόνοι, 5% λιγότερες από την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. Επίσης οι εξαγωγές πορτοκαλιών, από την Ισπανία στην ΕΕ, την φετινή εμπορική περίοδο ανήλθαν σε 580.337 τόνους, γεγονός που διατηρεί το μερίδιο αγοράς περίπου στο 70%, σε μια εκστρατεία με μειωμένη παραγωγή λόγω των κλιματικών συνθηκών.

Ωστόσο, η AVA-ASAJA επαναλαμβάνει την «αγανάκτησή της για την εμπορική στρατηγική της ΕΕ που ενθαρρύνει τον αθέμιτο ανταγωνισμό με τις εισαγωγές από τρίτες χώρες, με τίμημα τη «θυσία» των Ισπανών παραγωγών μελών της».

Οι αυξημένες εξαγωγές από Αίγυπτο - που φέτος για πρώτη φορά ξεπέρασαν τις εξαγωγές από Νότια Αφρική - ανήλθαν σε 115.022 τόνους, που σημαίνει μια αύξηση 56% σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά.

Οι Ισπανοί ζητούν από την ΕΕ να επανεξετάσει την εμπορική συμφωνία που έχει υπογράψει η ΕΕ με την Αίγυπτο, καθώς και με άλλες τρίτες χώρες, όπως η Νότια Αφρική, η Τουρκία και το Μαρόκο.

Αν δεν γίνει αυτό άμεσα αναμένονται δυναμικές κινητοποιήσεις από τους Ισπανούς παραγωγούς εσπεριδοειδών.

Θυμίζουμε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την αύξηση των δασμών στις εισαγωγές στην ΕΕ δημητριακών και ελαιούχων σπόρων (κυρίως σιταριού, του καλαμποκιού και του ηλιέλαιου), μια απόφαση που ουσιαστικά οδηγεί σε «μπλόκο» τις εισαγωγές από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.

Σε κάθετη πτώση βρίσκονται οι εξαγωγές πορτοκαλιών στην χώρα μας κάτι που δημιουργεί «πιέσεις» στις τιμές παραγωγού.

Τα πορτοκάλια από την Αίγυπτο έχουν πλημμυρίσει τις ευρωπαϊκές αγορές και είναι άξιο απορίας γιατί στις πρόσφατες επισκέψεις που έκαναν οι Έλληνες πολιτικοί στην χώρα της Αφρικής δεν έθεσαν το θέμα στην κυβέρνηση του Καΐρου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, οι εξαγωγές πορτοκαλιών, από την αρχή της φετινής εμπορικής περιόδου μέχρι τις 22/3/2024, ανέρχεται σε 224.013 τόνους, παρουσιάζοντας μια μείωση κατά -16,9%, έναντι της αντίστοιχης περσινής (2022/2023) που ήταν στους 269.428 τόνους.

Αυτή τη στιγμή, η κρίση της Ερυθράς Θάλασσας ασκεί πίεση στη διεθνή διακίνηση εμπορευμάτων.

Όσον αφορά τον κλάδο των φρούτων, μεγάλες ποσότητες πορτοκαλιών, αποστέλλονταν από την Αίγυπτο προς τις άλλες ηπείρους, ανακατευθύνθηκαν και κατέληξαν στην αγορά της Ευρώπης, με αποτέλεσμα η μεγάλη προσφορά να φέρνει «πιέσεις» στις τιμές.

Περίπου το 20% της παραγωγής της αιγυπτιακής παραγωγής πορτοκαλιών, που είχε προορισμό αγορές στην Ασία, κατευθύνεται στην Ευρώπη.

Το ίδιο πρόβλημα αλλά σε μικρότερο ποσοστό ισχύει και για τα πορτοκάλια από το Μαρόκο.

Ο κ. Γεώργιος Πολυχρονάκης, Ειδικός Σύμβουλος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit - Hellas, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της TAXUD, για τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2024, η ΕΕ-27 έχει εισαγάγει 120.984 τόνους πορτοκαλιών, που αντιπροσωπεύει μια αύξηση κατά 46,4% (+38.400 τόνοι) σε σύγκριση με το πρώτο δίμηνο του 2023 και μια αύξηση 75,6% (+52.100 τόνους) σε σχέση με τον μέσο όρο.

Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στην άνοδο των εισαγωγών από την Αίγυπτο για δεύτερη συνεχή χρονιά, με το ποσοστό να ανέρχεται σε 55,9% (+40.000 τόνοι) σε σχέση με πέρυσι και 124,8% (+61.900 τόνοι) σε σχέση με τον μέσο όρο των τελευταίων ετών.

Τα πορτοκάλια που φτάνουν στην Ε.Ε. πρέπει να πληρούν τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Για αυτό λέμε ότι χρειάζονται αυξημένοι έλεγχοι στα εισαγόμενα στην Ε.Ε. φρούτα και λαχανικά».

Εκδήλωση στον Δήμο Στυλίδας θα πραγματοποιηθεί το πρωί της Τετάρτης 27 Μαρτίου από μεγάλο Γαλλικό όμιλο εταιρειών, Έλληνες συνεργάτες & τον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ για την παρουσίαση του πλαισίου & των πρώτων αποτελεσμάτων πολυετούς έργου για την αειφορία της παραγωγής επιτραπέζιας ελιάς.
Το τετραετές έργο με το με το Ελληνικό όνομα “KALYTERA” αποτελεί καρπό της συνεργασίας του ομίλου Labeyrie Fine Foods με έδρα τη Γαλλία, κύριος προμηθευτής για τις αγορές Γαλλίας & Βελγίου, με τη Θεσσαλική PVG Hellas. Υλοποιείται από Τμήμα Ελαίας & Οπωροκηπευτικών Καλαμάτας, Ινστιτούτο Ελιάς Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου (ΙΕΛΥΑ) του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, σε συνεργασία με πιλοτικές ομάδες παραγωγών από κύριες ελαιοκομικές περιοχές της κεντρικής & βόρειας Ελλάδος, όπως η Στυλίδα, το Πήλιο, η Λάρισα και η Χαλκιδική.
Το έργο στοχεύει στην παροχή τεχνικής βοήθεια για την εφαρμογή φιλο-περιβαλλοντικών ελαιοκομικών πρακτικών βασισμένων σε αγροοικολογικές αρχές. Κύριος στόχος, το να δοθούν μακροπρόθεσμες λύσεις για την μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων & αύξηση της ποιότητας των προϊόντων επιτραπέζιας ελιάς.

«Η εφαρμογή φιλο-περιβαλλοντικών πρακτικών στη γεωργία, είναι πια μονόδρομος» δηλώνει ο Βασίλης Γκισάκης, εντεταλμένος ερευνητής του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Τμήμα Ελαίας & Οπωροκηπευτικών Καλαμάτας. «Η αγορά, η νέα ΚΑΠ και το ίδιο το περιβάλλον δίνουν σήμα πως αν θέλουμε ο ελαιοκομικός κλάδος να έχει μέλλον πρέπει να προστατεύσουμε και να αναδείξουμε το φυσικό κεφάλαιο ως κύρια προστιθέμενη αξία των τοπικών προϊόντων. Το “KALYTERA” αποτελεί πολύ καλό παράδειγμα για τους Έλληνες παραγωγούς, σχετικά με το πως μπορούν να βελτιωθούν χωρίς να βάζουν σε ρίσκο την ποιότητα & ποσότητα της παραγωγής τους, καθώς αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες τους ώστε να προσαρμόσουμε κατάλληλα & με “οριζόντιο” τρόπο λήψης αποφάσεων τις πιλοτικές πρακτικές που πραγματοποιούνται».

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει συνάντηση διάφορων εμπλεκόμενων φορέων (επιστήμονες, παραγωγούς, τοπικούς φορείς και εκπρόσωπους του τομέα της μεταποίησης τροφίμων), επίσκεψη σε πιλοτικό ελαιώνα όπου υλοποιούνται οι καινοτόμες δράσεις του έργου καθώς και γευσιγνωσία προϊόντων του LABEYRIE.

Παρά υψηλές τις τιμές στο ελαιόλαδο - που πολλοί τις παρομοιάζουν με πτήσεις αεροπλάνων - τελικά δεν φαίνεται να πάνε καλά τα πράγματα στην ελληνική ελαιοκαλλιέργεια και υπάρχουν σοβαρά προβλήματα.

Τα προβλήματα αυτά αναφέρονται αναλυτικά σε υπόμνημα, που υπέβαλε πρόσφατα ο ΣΕΔΗΚ στο ΥπΑΑΤ, μετά από πρόσκληση του Υπουργού κ. Αυγενάκη, το οποίο επισημαίνει την δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελαιοκομία στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα υποβάλλει προτάσεις για την επαναφορά της στην ανοδική πορεία, στην οποία βρισκόταν πριν από μερικά χρόνια.

Τα κυριότερα σημεία του υπομνήματος, το οποίο υπογράφεται από τον πρόεδρο του ΣΕΔΗΚ, Γιώργο Μαρινάκη, Δήμαρχο Ρεθύμνου, έχουν ως εξής:
Κύριε Υπουργέ
Το ΔΣ του ΣΕΔΗΚ, παρά το ότι με τα αρ. 71/14-4-2021, 133/16-12-2021 και 23/16-6-2022 Υπομνήματα του προς ΥπΑΑΤ, έχει ήδη υποβάλλει τις επισημάνσεις του για τα προβλήματα της ελαιοκαλλιέργεια και τις προτάσεις του για αντιμετώπιση τους με τη νέα ΚΑΠ, χωρίς καμιά ανταπόκριση, αποφάσισε ομόφωνα όπως τις επαναφέρει επικαιροποιημένα, με την ελπίδα ότι η νέα ηγεσία του ΥπΑΑΤ θα τις εξετάσει με μεγαλύτερη προσοχή και κατανόηση.

Η στρατηγική αξία και η υποβάθμιση της ελαιοκαλλιέργειας

Η ελαιοκαλλιέργεια στην χώρα μας, η οποία επί χιλιάδες χρόνια είναι άρρηκτα δεμένη με την πολιτιστική, θρησκευτική και οικονομική ζωή των κατοίκων της, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να έχει ιδιαίτερα υψηλή στρατηγική αξία.
Προσφέρει εισόδημα και απασχόληση άμεσα στο 40% των αγροτικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, συμβάλλει σημαντικά στο εξαγωγικό εμπόριο, ενισχύει την επισιτιστική ασφάλεια, ενώ παράλληλα αποτελεί ένα φυσικό δάσος που με τεράστια θετική συμβολή στην αποτροπή της κλιματικής κρίσης. Συνεπώς συμβάλλει αποφασιστικά στις νέες στρατηγικές της ΕΕ «Από το χωράφι στο τραπέζι» και «Βιοποικιλότητα».
Ωστόσο, παρόλα αυτά, άγνωστο γιατί, χωρίς καμιά επίσημη επιστημονική και πολιτική τεκμηρίωση, η Ελαιοκαλλιέργεια τίθεται υπό εμφανέστατη δυσμένεια και περιθωριοποιείται, στα πλαίσια της ΚΑΠ, με συνέπεια η ελαιοπαραγωγή από το 2005 και μετά, ειδικά στην Κρήτη, να ακολουθεί μια έντονη καθοδική πορεία.

Τα κυριότερα πλήγματα που δέχτηκε η ελαιοκομία, κατά τις τελευταίες ΚΑΠ ήταν:

• Oι ελαιώνες, ενώ δεν αποτελούν μια απλή εδαφική έκταση, αλλά μια μόνιμη επένδυση, η οποία απαιτεί μόχθους γενεών, εντάχθηκαν αδικαιολόγητα στην Περιφέρεια «Δενδρώδεις» και ενισχύονται με βάση την έκταση που καταλαμβάνουν και όχι με την πραγματική δική τους αξία, η οποία είναι πολλαπλάσια της αξίας του εδάφους.
• Οι ενισχύσεις που προβλέπονται για τους ελαιοπαραγωγούς είναι αντιστρόφως ανάλογες με τον συνολικό αριθμό τους. Αυτό φαίνεται καθαρά από στοιχεία του ΟΣΔΕ, σύμφωνα με τα οποία οι ελαιοκομικές εκμεταλλεύσεις, ενώ αποτελούν το 40% περίπου του συνόλου των γεωργικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, απολαμβάνουν μόνο το 20% περίπου του συνόλου των ενισχύσεων.
• Οι ενισχύσεις των περίπου 550 εκατ. €, που επί δεκαετίες παρεχόταν μόνο στους ελαιώνες, αφού μειώθηκαν αρχικά σε μόνο 470 εκατ. €, κατανεμήθηκαν στην συνέχεια σε σειρά άλλων δενδρωδών καλλιεργειών, με αποτέλεσμα η ανά στρέμμα αναλογούσα ενίσχυση να μειωθεί μέχρι και 70%.

Οι συνεχείς περικοπές των ενισχύσεων

α) Η ενίσχυση των 152,9 €/στρ που ελάμβαναν κατά μ.ο. οι ελιές, πριν το 2014, στην Κρήτη, με συνεχείς περικοπές (συγκλίσεις) έφτασαν στα 48,5 €/στρ με την προηγούμενη ΚΑΠ και με την τρέχουσα οδηγούνται στα 28 €/στρ., εξισούμενες περίπου με εκείνες των ασκεπών εκτάσεων και βοσκότοπων.
β) Η περικοπή από τις ενισχύσεις των μικρών εκμεταλλεύσεων, που έχουν εκτάσεις κάτω από 4 στρ. ή λαμβάνουν ενισχύσεις χαμηλότερες των 250 ευρώ, η όποια - με δεδομένο ότι η μέση έκταση ελαιώνων ανά ελαιοπαραγωγό στην Κρήτη είναι μόλις 11 στρ. - συνετέλεσε ώστε χιλιάδες ελαιοπαραγωγοί, άνω του 30% του συνόλου, να τεθούν εκτός ενισχύσεων.

Η άστοχη αναδιανεμητική ενίσχυση

Η αναδιανεμητική ενίσχυση (περί τα 11 €/στρ), η οποία προβλέφθηκε για να εξομαλύνει αδικίες, τελικά εξοστρακίζει από τις ενισχύσεις χιλιάδες ελαιοπαραγωγούς, αφού η χορήγηση της στις «Δενδρώδεις», στις οποίες η ελιά εντάσσεται, προβλέπεται μόνο για εκμεταλλεύσεις 10 - 40 στρεμμάτων. Έτσι ελαιοκαλλιεργητές με κάτω από 10 στρέμματα στην Κρήτη, όπου ο μέσος κλήρος είναι 11 στρέμματα, αποτελούν την πλειοψηφία, εξοστρακίζονται.
Επομένως η σύγκλιση, για τους συντάκτες των εθνικού σχεδίου της ΚΑΠ, δεν γίνεται με την μείωση των μεγάλων ενισχύσεων και αύξηση των μικρών αλλά με την εξαφάνιση των μικρών.

Τα επικίνδυνα Οικολογικά Σχήματα

Οι πράσινες ενισχύσεις ή τα λεγόμενα «οικολογικά σχήματα» αποτελούν μια άλλη ενίσχυση, η οποία, ενώ μέχρι τώρα παρεχόταν αυτοδίκαια στις ελιές, ως ποσοστό 30% της συνολικής, αφού τηρούν όλες τις περιβαλλοντικές προϋποθέσεις, με την ερχόμενη ΚΑΠ αποτιμούνται σε 35 €/στρ. και θα καταβάλλονται με τήρηση αντιφατικών όρων, που τις καθιστούν όχι μόνο ασύμφορες αλλά και ανασφαλείς από πλευράς ... Δάκου!
Οι ενδιαφερόμενοι γεωργοί για να τύχουν της ενίσχυσης των 35 €/στρ. μεταξύ άλλων πρέπει:
α) Να εφαρμόζουν για τον Δάκο τη μέθοδο της μαζικής παγίδευσης, μέθοδος που δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά ασφαλής και θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τα οικολογικούς αλλά και γενικά όλους τους γύρω από αυτούς ελαιώνες.
β) Να τηρούν Σχέδια Περιβαλλοντικής Διαχείρισης (ΣΠΔ), που απαιτούν επί πλέον δαπάνες.

Η εγκατάλειψη των δύσβατων ελαιώνων

Οι παραδοσιακοί ελαιώνες της χώρας, που βρίσκονται σε επικλινείς δύσβατες περιοχές, έχουν τεράστια κοινωνική και περιβαλλοντική αξία.
Λειτουργούν ως ένα φυσικό δάσος που με το αειθαλές φύλλωμά τους αποτελούν ένα μόνιμο και ανέξοδο απορροφητήρα CO2 που λειτουργεί σε ετήσια βάση, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αποτροπή της κλιματικής κρίσης.
Ωστόσο, έχουν υψηλότερο κόστος καλλιέργειας και χαμηλή παραγωγικότητα, η οποία οδηγεί σε συνεχή εγκατάλειψη και ακαλλιέργεια τους.
Έτσι, καταλαμβάνονται από ζιζάνια που λειτουργούν ως προσάναμμα για την καταστροφή τους από πυρκαγιές, με οδυνηρές συνέπειες στο περιβάλλον, το κλίμα και την διάβρωση του εδάφους!
Οι ελαιώνες αυτοί ήδη στην Ισπανία και πρόσφατα στην Ιταλία εντάσσονται σε ειδικά προγράμματα και ενισχύονται για την διατήρηση και ανάκαμψη.

Προτάσεις του ΣΕΔΗΚ για την ελαιοκομία

O ΣΕΔΗΚ με βάση τα όσα αναφέρθηκαν κατέληξε στο ότι για την ανακοπή και αναστροφή της πτωτικής πορείας της ελαιοκομίας, το ΥπΑΑΤ πρέπει, στα πλαίσια της ΚΑΠ και της Εθνικής πολιτικής, να εξετάσει τις εξής προτάσεις:

Προτάσεις στα πλαίσια της ΚΑΠ:

1. Οι ελαιώνες να ενταχτούν σε χωριστή ειδική κατηγορία ή «αγρονομική περιφέρεια» με το όνομα «Ελαιώνες», μέσα στην οποία οι άμεσες ενισχύσεις θα πρέπει να αυξηθούν στα προ της νέας ΚΑΠ επίπεδα και, αν χρειαστεί, να τεθούν σε πλαίσια μόνο αγρονομικής Περιφερειακής σύγκλισης.
2. Οι παραδοσιακοί ελαιώνες που βρίσκονται σε δύσβατες επικλινείς περιοχές, πρέπει να υποστηριχτούν ιδιαίτερα και να ενταχτούν στις συνδεδεμένες και αναδιανεμητικές ενισχύσεις, ανεξάρτητα από την έκταση τους.
3. Οι μικροί ελαιοπαρα-γωγοί με ελαιώνες κάτω των 4 στρ. και ενισχύσεις κάτω από 250 ευρώ, που έχουν εξαιρεθεί με την προηγούμενη ΚΑΠ, πρέπει να αποκατασταθούν και να υπαχθούν ανεξάρτητα από τη έκταση τους σε ειδικό μέτρο ενιαίας ενίσχυσης 1.000 € ανά εκμετάλλευση, όπως είχε προταθεί αρχικά από θεσμούς της ΕΕ για μικρούς παραγωγούς.
4. Η αναδιανεμητική ενίσχυση για τις ελιές πρέπει να ισχύσει για όλους τους μικρούς παραγωγούς, με εκτάσεις ελαιώνων κάτω από 20 στρ.
5. Στα πλαίσια των οικολογικών σχημάτων πρέπει να ενταχτούν όλοι οι ελαιώνες που προστατεύονται με την «συλλογική κρατική δολωματική δακοκτονία», η οποία, όπως αποδείχτηκε μετά από πολυετείς πειραματισμούς, αποτελεί την πλέον ασφαλή και οικολογική μέθοδο δακοπροστασίας.

Προτάσεις στα πλαίσια της εθνικής πολιτικής:

1. Η διάθεση του ελαιολάδου θα πρέπει να εξυγιανθεί, με θέσπιση μέτρων για τη διάθεση του χύμα με πλειοδοτικούς διαγωνισμούς από όλα τα Συν/κα και ιδιωτικά ελαιοτριβεία, που επιχορηγούνται από Εθνικά η Κοινοτικά προγράμματα.
2. Οι ζημιές από καύσωνες στους ελαιώνες ή και θερμούς ανέμους κατά την άνθηση – καρπόδεση θα πρέπει να τύχουν ασφαλιστικής κάλυψης από τον ΕΛΓΑ, διότι η εξαίρεση τους, με τον ισχύοντα κανονισμό, είναι άδικη και δεν έχει καμία επιστημονική ή αγρονομική βάση.
3. Η συλλογική δολωματική Δακοκτονία, που εφαρμόζεται επί δεκαετίες από το Κράτος, δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η να καταστεί ανασφαλής, χάρη άλλων ανασφαλών δράσεων. Αντίθετα πρέπει να αναδιοργανωθεί ριζικά, να χρηματοδοτηθεί ανάλογα και να περιφερειοποιηθεί διοικητικά και επιστημονικά.

Συνεχίζονται αλλά με αργούς ρυθμούς οι κοπές πορτοκαλιών με το εμπόριο αυτή την εποχή να μην δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον.

Αν και έχουμε μεγάλες ποσότητες ακόμη Μerlin σε εξέλιξη βρίσκεται η συλλογή στα Lane θα συνεχιστεί για περίπου δύο μήνες και στη συνέχεια τη σκυτάλη θα αναλάβουν τα Βαλέντσια.

Ο κ. Αριστοτέλης Μπακάκης, παραγωγός πορτοκαλιών από το Μάστρο του Μεσολογγίου, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «αυτή την εποχή στην περιοχή κάνουμε κοπές κυρίως πορτοκαλιών ποικιλίας Lane Late. Οι τιμές παραγωγού κυμαίνονται από 28 έως 30 λεπτά το κιλό και για τα καλής ποιότητας μπορεί να φτάσει στα 32 (στην τιμή δεν περιλαμβάνονται τα κοπτικά που κυμαίνονται 7 - 8 λεπτά το κιλό). Από τέλος του μήνα θα ξεκινήσουν δυναμικά και οι κοπές στα Βαλέντσια».

Ο κ. Γεώργιος Κογκόλης, παραγωγός εσπεριδοειδών από την Κατοχή της Αιτωλοακαρνανίας, τονίζει στον ΑγροΤύπο ότι «με αργούς ρυθμούς γίνονται οι κοπές πορτοκαλιών στην περιοχή μας. Στην ποικιλία Lane είμαστε περίπου στο 70% της συγκομιδής, ενώ έχουν ξεκινήσει με μικρές ποσότητες και τα Βαλέντσια. Σαν εικόνα φαίνεται να έχει ένα «πάγωμα» η ζήτηση από τους εμπόρους. Οι τιμές παραγωγού στα Lane αρχίζουν από 28 λεπτά και για καλά μεγέθη και ποιότητα μπορεί να φτάσουν στα 32 λεπτά. Τα Βαλέντσια κυμαίνονται από 20 έως 22 λεπτά. Τα κοπτικά έχουν αυξηθεί και είναι στα 6 λεπτά από 4 που ήταν στο παρελθόν».

Ο κ. Πέτρος Μπλέτας, παραγωγός από την Σκάλα Λακωνίας, δήλωσε στον ΑγροΤύπο ότι «με μέτριους ρυθμούς γίνονται αυτή την περίοδο οι κοπές πορτοκαλιών κυρίως Lane αλλά και λίγες κοπές στα Βαλέντσια. Οι τιμές παραγωγού αυτή την περίοδο είναι στα 30 λεπτά το κιλό και για τα καλά μεγέθη στα 32 λεπτά.
Πάντως οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές και τα πορτοκάλια έχουν καλό χρωματισμό και όλα τα μεγέθη (χοντρά, μέτρια και ψιλά). Μέχρι σήμερα έχει συγκομιστεί το 30 - 40% στην ποικιλία Lane. Μετά τις 10 Απριλίου θα ξεκινήσουν δυναμικά τα Βαλέντσια στην περιοχή.
Εκτός πάντως από το κόστος καλλιέργειας οι παραγωγοί έχουν και το κόστος στα κοπτικά, που σήμερα είναι στα 6 - 7 λεπτά το κιλό, αυξημένα σε σχέση με τα 2 - 3 λεπτά που ήταν στο παρελθόν. Επίσης οι παραγωγοί θα πρέπει να πληρώνουν και το εργόσημο 12%».

O κ. Θωμάς Φάκλαρης, από τον Συνεταιρισμό Σκαφιδακίου στην Αργολίδα, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «με αργούς ρυθμούς γίνονται αυτή την περίοδο οι κοπές στα Μέρλιν. Έχουν μείνει πίσω αρκετές ποσότητες. Φέτος ξεκίνησαν από καλά επίπεδα οι τιμές παραγωγού στα 37 λεπτά το κιλό (μικτά). Η συνέχεια όμως δεν φαίνεται καλή και όλα δείχνουν ότι πάμε για μια άσχημη χρονιά, με μειωμένο εμπορικό ενδιαφέρον και πτώση στις τιμές. Ευτυχώς μέχρι σήμερα οι τιμές για τα πορτοκάλια που πάνε για χυμό έχουν κρατηθεί στα 20 λεπτά το κιλό».

Συνεχίζεται η αντιπαράθεση για την ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτας» μεταξύ του βουλευτή της ΝΔ στην Μεσσηνία, Περικλή Μαντά, με την Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών – Τυποποιητών - Εξαγωγέων Επιτραπέζιων Ελιών (ΠΕΜΕΤΕ).

Όλα ξεκίνησαν όταν ο βουλευτής Μεσσηνίας κατέθεσε ερώτηση προς τον αρμόδιο Υπουργό ζητώντας συγκεκριμένες απαντήσεις για το θέμα και την προστασία του ΠΟΠ προϊόντος και η ΠΕΜΕΤΕ εξέδωσε ανακοίνωση επιτιθέμενη στον κ. Μαντά (είχαμε γράψει σχετικό ρεπορτάζ στον ΑγροΤύπο).

Αλλά είχαμε συνέχεια γιατί ακολούθησε η νέα απάντηση του βουλευτή Μεσσηνίας με τον ίδιο να τονίζει πως θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό των παραγωγών προστατεύοντας τα συμφέροντά τους.

Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής: «Με πρόσφατη παρέμβασή μου μέσω της Βουλής ζήτησα να ανοίξει ένας νέος διάλογος για την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, υπερασπιζόμενος την ευρωπαϊκή νομιμότητα, αλλά πρωτίστως αναδεικνύοντας τα συμφέροντα των Ελλήνων παραγωγών. Αφορμή ήταν το πρωτοφανές συμβάν, να διακινούνται πράσινες τουρκικές ελιές Καλαμών ως Ελιά Καλαμάτας. Ή, για να το πούμε ξεκάθαρα, «Ελιά Καλαμάτας» και η «ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας» και η ελληνική Καλαμών «Ελιά Καλαμάτας» και η πράσινη εισαγόμενη εκ Τουρκίας!

Σε αυτή τη τραγική εξέλιξη, για την οποία προειδοποιούμε εδώ και χρόνια, αντέδρασε η Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών - Τυποποιητών, με στόχο διττό και προφανή: Να με πιέσουν να σωπάσω. Αλλά και να ασκήσουν την όποια επιρροή τους εν όψει της απόφασης του ΣτΕ, κατόπιν προσφυγής του ΣΥΜΕΠΟΠ για το θέμα. Στην προσπάθεια, όμως, αυτή η έλλειψη των επιχειρημάτων είναι έκδηλη.

Πρώτον, διότι για πρώτη φορά γίνεται ανοικτή παραδοχή ότι υπάρχει «fake» και μάλιστα εισαγόμενο προϊόν. Και η απάντηση που δίνεται είναι ότι «δεν πειράζει, διότι είναι ποιοτικά υποδεέστερο και ο κόσμος το αναγνωρίζει». Μα είναι δυνατόν να αφήνουμε τον καταναλωτή στο έλεος της παραπληροφόρησης και να υποστηρίζουμε ότι δήθεν είναι σε θέση «να μην την πατήσει»;

Και δεύτερον, πραγματοποιείται και μια ακόμα παραδοχή: ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο η Ελιά Καλαμάτας να επανέλθει αποκλειστικά στη ζώνη ΠΟΠ. Και τι ζητούν να πράξουμε; Μα να αποσύρουμε μια κατά τη δική τους εκτίμηση βάσιμη και ουσιαστική προσφυγή, και στη συνέχεια να πάμε στο τραπέζι του διαλόγου!

Ας μη ματαιοπονούν οι συγγραφείς αυτής της ανακοίνωσης. Ας μην προσπαθούν να τρομοκρατήσουν με δήθεν “απώλεια 100.000 τόνων”. Και ας μην εγκαλούν ένα βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου, όταν αποκαλύπτονται οι πραγματικοί σκοποί και οι σχεδιασμοί τους.

Διότι με την καταστρατήγηση της προστασίας του ΠΟΠ, ζημιωμένοι βγαίνουν μόνο οι Έλληνες παραγωγοί, της Αιτωλοακαρνανίας, της Φθιώτιδας, της Λακωνίας και της Μεσσηνίας, την ώρα που οι εισαγωγές «Kalamata Olives» καλά κρατούν.

Και ωφελούμενοι είναι μόνο οι ξένοι και οι έμποροι, με την ονομασία να αποτελεί ουσιαστικά το «δούρειο ίππο» για τη «χύμα» διακίνηση επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών, από όπου κι αν προέρχεται, και στην πιο συμφέρουσα τιμή για το διακινητή.

Απέναντι στα συμφέροντα, η θέση μας είναι πάντα σαφής και ξεκάθαρη:

• Θωράκιση του ΠΟΠ και απόλυτη τήρηση της ευρωπαϊκής νομιμότητας
• Διεύρυνση της ζώνης ΠΟΠ και σε άλλους νομούς.
• Εκσυγχρονισμός των προδιαγραφών του ΠΟΠ.
• Θέσπιση νέων ΠΓΕ, προς όφελος κάθε Έλληνα παραγωγού επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών.

Θεσμικά, νόμιμα και καθαρά».

Στην συνέχεια η ΠΕΜΕΤΕ, στις 20 Μαρτίου, εξέδωσε νέα ανακοίνωση απάντηση στον βουλευτή, στην οποία αναφέρει τα εξής:
«Aκόμα μία φορά ο κύριος Μαντάς, ο οποίος μέχρι χθες εξέφραζε την πρόθεσή του να καθίσουμε στο τραπέζι του διαλόγου με στόχο την εξεύρεση κοινής πορείας για το προϊόν της επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών/Καλαμάτα, επιδίδεται σε προσωπική επίθεση εις βάρος της ΠΕΜΕΤΕ, με απαράδεκτες και άκρως συκοφαντικές δηλώσεις και υπονοούμενα εις βάρος της Ένωσης και για τους δήθεν υποκρυπτόμενους και αφανείς σκοπούς της.
Επιφυλασσόμαστε παντός νομίμου δικαιώματός μας».

Για να ακολουθήσει νέα ανακοίνωση από την πλευρά του βουλευτή της ΝΔ, η οποία αναφέρει τα εξής:
«Όσες προσωπικές επιθέσεις κι αν δεχθώ από την Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών Επιτραπέζιας Ελιάς υπερασπιζόμενος το ορθό και το δίκαιο, να έχουν υπόψη τους ότι δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να κάνω πίσω.
Δεν πρόκειται ποτέ να πάψω να υπερασπίζομαι τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα του Έλληνα παραγωγού και οι φωνές υπεράσπισης της νομιμότητας και της κανονικότητας δεν μπορούν να φιμωθούν.
Το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας αποτελεί άυλη πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας και είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς προγόνων μας, οι οποίοι με πολύ κόπο, μόχθο και μεράκι καλλιεργούσαν το προϊόν και το παρέδωσαν στις επόμενες γενιές να το διαχειριστούν. Είναι χρέος μας να το διαφυλάξουμε και να το προασπίσουμε από κάθε προσπάθεια υπονόμευσης και καταστρατήγησής του.
Να ξέρουν λοιπόν ότι με κάθε απειλή ή εκφοβισμό που εξαπολύουν, το μόνο που καταφέρνουν είναι να ενισχύουν την αποφασιστικότητά μου!».

Καμία προστασία για την ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτας» αναφέρει σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής Μεσσηνίας της ΝΔ κ. Περικλής Μαντάς, το προϊόν δεν κινδυνεύει από τους Τούρκους αλλά από τους Μεσσήνιους του απαντά η ΠΕΜΕΤΕ.

Την επιτακτική ανάγκη να ανοίξει εκ νέου και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς το ζήτημα της ονομασίας για την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, ανέδειξε με νέα του παρέμβαση μέσω της Βουλής ο βουλευτής Μεσσηνίας, Περικλής Μαντάς, στον απόηχο της εμφάνισης τουρκικών προϊόντων πράσινων και μαύρων επιτραπέζιων ελιών με την επωνυμία «ελιές Καλαμάτας», κατά τη διεθνή έκθεση αγροτικών προϊόντων Food Expo, η οποία πραγματοποιήθηκε, στις αρχές Μαρτίου, στην Αθήνα.

Στην ερώτηση που κατέθεσε ο κ. Μαντάς είναι εμφανής η δυσαρέσκεια του βουλευτή για αυτές τις εξελίξεις, τις οποίες συνδέει άμεσα με την απόφαση της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να καταχωρίσει τον όρο «Καλαμάτα» ως συνώνυμο της ποικιλίας επιτραπέζιας ελιάς «Καλαμών». Όπως σημειώνει μάλιστα ο βουλευτής, «με τον τρόπο αυτό δόθηκε σε κάθε προϊόν της ποικιλίας η δυνατότητα χρήσης ενός προστατευόμενου όρου, ο οποίος όφειλε να χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο από τα ΠΟΠ προϊόντα, τα οποία, ως γνωστόν, ακολουθούν πολύ συγκεκριμένες και αυστηρές προδιαγραφές», κάνοντας παράλληλα λόγο για «φθηνή και κοντόφθαλμη εκχώρηση μιας προστατευόμενης εθνικής ονομασίας».

Επίσης, αναφέρει ότι είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως για τις επιπτώσεις αυτής της απόφασης, κάνοντας χρήση πληθώρας κοινοβουλευτικών μέσων, χωρίς όμως ουδέποτε να λάβει, όπως σημειώνει, «πειστικές ή ικανοποιητικές απαντήσεις».

Κατά τον κ. Μαντά, με την επιλογή αυτή «όχι μόνο υπονομεύθηκαν οι προσπάθειες για επέκταση της ζώνης ΠΟΠ σε όμορους νομούς της Μεσσηνίας και ακυρώθηκαν στην πράξη οι ενέργειες για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό των προδιαγραφών του ΠΟΠ, αλλά κυρίως καταστρατηγήθηκε η θωράκιση της επωνυμίας ΠΟΠ απέναντι σε ξένα προϊόντα», ενώ πλέον έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες ώστε τα προϊόντα αυτά «να κάνουν ευρεία και ανεξέλεγκτη χρήση μιας καθ’ όλα προστατευόμενης ονομασίας, ακόμα και εντός της Ε.Ε.».

Ο κ. Μαντάς ζητά να ενημερωθεί για το σχεδιασμό του υπουργείου υπό το φως των νέων εξελίξεων για την προστασία της ΠΟΠ Ελιάς Καλαμάτας, καταθέτοντας εκ νέου την πρότασή του για «ανοικτό και ειλικρινή διάλογο», με τη συμμετοχή όλων των πλευρών και με στόχο την κατάρτιση μιας κοινά αποδεκτής και ολοκληρωμένης εθνικής λύσης.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η ΠΕΜΕΤΕ αναφέρει τα εξής:

«Ο Παρθενώνας είναι Ελλάδα και έτσι είναι καταχωρημένος στην συνείδηση των πολιτών του κόσμου. Έτσι ακριβώς και το kalamata olives είναι καταχωρημένο στην συνείδηση της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας και του καταναλωτή, ως ένα από τα πιο εμβληματικά ελληνικά προιόντα. Η μοναδική ποιότητα του προϊόντος που προσδίδει η ελληνική γη μαζί με τις ατέρμονες προσπάθειες δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων ελαιοκαλλιεργητών και δεκάδων μεταποιητικών/εξαγωγικών επιχειρήσεων επιτραπέζιων ελιών από όλη την χώρα, συνέβαλαν σε αυτή την θεαματική εξαγωγική επίδοση τα τελευταία 100 χρόνια. Οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές.

Το προϊόν ΔΕΝ κινδυνεύει από κανένα ποιοτικά υποδεέστερο «fake» προϊόν, Τουρκίας κ.λ.π. που εμφανίσθηκε αποδεδειγμένα από το 2006 και η αγορά δείχνει να μην εμπιστεύεται τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Κινδυνεύει όμως από το γεγονός ότι αυτό το μοναδικό προϊόν έχει συρθεί επίμονα στην αίθουσα των δικαστηρίων με απαίτηση την Ακύρωση Αποφάσεων δύο Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης, από δύο διαφορετικές κυβερνήσεις του δημοκρατικού τόξου.

Κινδυνεύει από μία ενδεχόμενη αλλά απευκταία απόφαση του ΣτΕ που θα αποκλείσει την χρήση του ονόματος kalamata για την εθνική ετήσια παραγωγή των 100.000 τόνων και θα την περιορίσει μόνο στους 1.500 τόνους της οριοθετημένης ζώνης του προιόντος ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτας»/ PDO «Elia Kalamatas». Τότε μόνο θα ανοίξουμε διάπλατα τις πόρτες της διεθνούς αγοράς στους επίδοξους ανταγωνιστές μας. Είναι σαν να γκρεμίζουμε τον Παρθενώνα με τα δικά μας χέρια.

Η πρόσφατη τοποθέτηση του κ. Μαντά στο Κοινοβούλιο έχει εσφαλμένο προσανατολισμό.

Εστιάζει μεταφορικά και κυριολεκτικά στο «δένδρο» (Π.Ε. Μεσσηνίας) και ΑΓΝΟΕΙ το «δάσος» (την Ελλάδα), στοχεύοντας ένα κλάδο δυναμικό που έχει προσφέρει τα μέγιστα στον τομέα των εξαγωγών και στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της χώρας και που έχει οδηγηθεί πολλές φορές σε απόγνωση από λάθος επιλογές τις τελευταίες δεκαετίες.

Αλλά το σημαντικότερο σε αυτή την κρίσιμη χρονική στιγμή είναι ότι δίνει -εν αγνοία; ή επί τούτου;- εσφαλμένα μηνύματα προς το Κοινοβούλιο, τους φορείς, τους ΘΕΣΜΟΥΣ και την κοινωνία.

Απευθυνόμενοι στον κ. Μαντά, αλλά και σε κάθε άλλον φορέα της Π.Ε. Μεσσηνίας τους καλούμε να αποδείξουν ότι ενδιαφέρονται πραγματικά και όχι προσχηματικά για το εθνικό μας προϊόν, αποσύροντας άμεσα την Αίτηση Ακύρωσης της «Απόφασης Γεωργαντά».

Έτσι μόνο θα εκλείψει το καθεστώς αβεβαιότητας που ταλανίζει τις ελληνικές εξαγωγές τα τελευταία 20 χρόνια και την αμέσως επόμενη ημέρα καλόπιστα όλοι οι φορείς να συνεργαστούμε, και κάτω από μία διευρυμένη γεωγραφική ομπρέλα που θα περιλαμβάνει τουλάχιστον τις Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, Λακωνίας και Φθιώτιδας - που καλύπτουν πλέον του 90% της εθνικής ετήσιας παραγωγής - να μπορέσουμε το Kalamata olives που είναι αναγνωρισμένο στην διεθνή αγορά ως ελληνικό προϊόν να το κατοχυρώσουμε και νομικά με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Έτσι μόνο θα υπηρετήσουμε το Εθνικό μας Προϊόν, έτσι μόνο θα υπηρετήσουμε το Εθνικό συμφέρον. Οτιδήποτε διαφορετικό είναι προς εξυπηρέτηση τοπικών εμμονικών συμφερόντων και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Ιδού η Ρόδος...».