Το Σάββατο και την Κυριακή, 27 και 28 Μαΐου 2023, θα πραγματοποιηθεί το «9ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Επιτραπέζιας Ελιάς Καλαμάτας».

Το Φεστιβάλ θα λάβει χώρα στο συνεδριακό κέντρο του Elite City Resort, στην παραλία της πόλης. Το συνδιοργανώνουν ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Καλαμάτας, η Περιφέρεια Πελοποννήσου, οι δήμοι Καλαμάτας, Πύλου - Νέστορος και Τριφυλίας, το Επιμελητήριο Μεσσηνίας και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.

Παράλληλα θα διεξαχθεί ο διαγωνισμός ελαιολάδου όπου επιτροπή γευσιγνωσίας των διαγωνιζόμενων ελαιολάδων θα απαρτίζεται από γευσιγνώστες ελαιολάδου, παραγωγούς, επισκέπτες και από εκπρόσωπους φορέων.

Ο ΑγροΤύπος είναι χορηγός επικοινωνίας του 9ου Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Επιτραπέζιας Ελιάς Καλαμάτας.

Ο κ. Μιχάλης Αντωνόπουλος, πρόεδρος Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού (ΑΕΣ) Καλαμάτας, που είναι ο συνδιοργανωτής της εκδήλωσης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «Θα πραγματοποιηθούν σημαντικές παρουσιάσεις και ομιλίες που αφορούν  το παρόν και το μέλλον της ελαιοπαραγωγής.

Οι βασικοί άξονες των ομιλητών θα αφορούν:

• Αθροιστική συσσώρευση Φυτοφαρμάκων στις τροφές και ελαιόλαδο
• Κλιματική αλλαγή και προσαρμογή στην ελαιοκαλλιέργεια του 2030
• Σύγχρονοι τρόποι ελαιοσυγκομιδής, ελαιοποίησης κόστος καλλιέργειας ανά εδαφικές ενότητες και ζώνες.
• Επισκέψεις στα ελαιοτριβεία με την καινούργια νομοθεσία 
• Νομοθετικές αλλαγές στη λειτουργία των ελαιοτριβείων και στην ελαιοκομία

Σημαντική ομιλία θα κάνει ο κ. Roberto Garcia Ruiz, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Xαέν (Ισπανία), στην οποία θα παρουσιάσει την έρευνα που έχει κάνει, με τη βοήθεια του προγράμματος Sunstolive, για την  ελαιοκαλλιέργεια της Ισπανίας και το πως έχει επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το θέμα που θα αναφερθεί ο κ. Χριστοφόρου Ευάγγελος, Διευθυντής Εργαστηρίου Ηλεκτρονικών Αισθητηρίων του ΕΜΠ, ο οποίος με την βοήθεια της τεχνολογίας κατάφερε να κάνει καταγραφεί του DNA του ελαιολάδου. Ουσιαστικά μιλάμε για την ιχνηλασιμότητα του ελαιολάδου με τεχνικές φθορισμού. Με αυτό τον τρόπο θα γνωρίζουμε από που προέρχεται το ελαιόλαδο που καταναλώνουμε.

Όλες τις εξελίξεις και τα νέα δεδομένα για την άρδευση αλλά και την μέτρηση των υπόγειων υδάτων θα αναφέρει ο κ. Κώστας  Χαρτζουλάκης, Γεωπόνος ερευνητής και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου ελιάς και υποτροπικών φυτών. Έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε τα αποθέματα των υδάτων που έχουμε γιατί έτσι μπορούμε να κάνουμε μια πιο ορθολογική χρήση τους.

Θα υπάρχει επίσης ομιλία και για τα επισκέψιμα ελαιοτριβεία, τις προδιαγραφές και παρεχόμενες υπηρεσίες που αναφέρει η ελληνική νομοθεσία. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τα ελαιοτριβεία της περιοχής να πάρουν την πιστοποίηση και να γίνουν επισκέψιμα. 

Ένα ακόμη θέμα που θα παρουσιαστεί είναι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για το ανθρακικό αποτύπωμα στην καλλιέργεια και πώς μπορούν να επωφεληθούν οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί. Ο ΑΕΣ Καλαμάτας έχει ήδη ξεκινήσει την σχετική διαδικασία και αναμένεται σε περίπου ένα έτος να έχει πάρει την σχετική πιστοποίηση».

Στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ερμού 114, βρίσκονται τα γραφεία του “Ευ Κίνηση”, ενός κόμματος που πραγματοποίησε φέτος την παρθενική του εμφάνιση στην πολιτική σκηνή της χώρας μ’ ένα τρόπο εναλλακτικό, κάνοντας ποδηλατάδα με τα χαρακτηριστικά ξύλινα ποδήλατα κάτω από την Ακρόπολη. Ιδρυτής και οραματιστής του κόμματος αυτού, το οποίο διακρίνεται για τις οικολογικές κυρίως ανησυχίες του, είναι ο επιχειρηματίας Πολ Ευμορφίδης, γνωστός και ως ο ιδρυτής της CocoMat. «Το όραμα του Ευ κίνηση είναι να μην δημιουργήσουμε ψηλότερα τείχη. Η Βουλή είναι και για τους βοσκούς και τους γεωργούς, μανάβηδες, κουρείς, όχι μόνο για τους μορφωμένους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πολ, ενώ, στην ερώτηση για το πως μπορεί κανείς να ταυτιστεί με το πολιτικό κόμμα “Ευ Κίνηση” ο ίδιος απάντησε, ότι αντιπροσωπεύουν τον απλό καθημερινό κόσμο κάθε ηλικίας.
Το νεοσύστατο αυτό πολιτικό κόμμα, ωστόσο, έμεινε εκτός της εκλογικής αναμέτρησης της 21ης Μαΐου, καθώς «κόπηκε» κατόπιν της απόφασης του Αρείου Πάγου. Ο ιδρυτής του κόμματος, Πολ, σχολιάζοντας την εξέλιξη αυτή ανέφερε, ότι ο «ο Άρειος Πάγος δεν κατανόησε αυτό που το Ευ Κίνηση κάνει». Το γεγονός αυτό, όμως, δεν αρκεί για να αποτελέσει τροχοπέδη στο όραμα του Πολ, με τον ίδιο να δηλώνει, ότι έχει αισιοδοξία για το μέλλον και προχωρώντας βήματα αργά, αλλά σταθερά, έχει το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Σε προηγούμενη τηλεοπτική του συνέντευξη ο Έλληνας επιχειρηματίας είχε διατυπώσει την ακόλουθη φράση: «Αν δεν μπει ένας βοσκός στη βουλή δεν θα σταματήσω». Την πολυσχολιασμένη αυτή φράση επεξηγεί σήμερα στον ΑγροΤύπο, λέγοντας ότι η βουλή αποπνέει αδικία όταν εκπροσωπείται μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της κοινωνίας, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της, που αποτελείται από «χειρώνακτες και ανθρώπους του μόχθου», δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί.
Ο οραματιστής και ιδρυτής του “Ευ Κίνηση” σκέφτηκε έναν καινοτόμο και μη παραδοσιακό τρόπο για να κάνει το κόμμα του γνωστό στο ευρύτερο κοινό, προβάλλοντας παράλληλα και τον οικολογικό του χαρακτήρα. Ειδικότερα, αντί φυλλαδίων οι πολίτες ενημερώνονται για την ύπαρξη του “Ευ Κίνηση” με μικρές ξύλινες καρδιές, οι οποίες έχουν κατασκευαστεί από απομεινάρια ξύλου των μεγάλων πυρκαγιών που ξέσπασαν στην Εύβοια το 2021 και οι οποίες έχουν χαραγμένο το λογότυπο του κόμματός του. Ο Πολ Ευμορφίδης πρόσθεσε, επιπλέον, ότι από τα καμένα της Εύβοιας δημιουργούν ένα πλήθος άλλων προϊόντων, όπως το ξύλινο ιστιοφόρο που βρίσκεται στην Αθήνα, στην περιοχή της Λυκόβρυσης.

Ο Πολ Ευμορφίδης, αναμφίβολα, είναι ένα ανήσυχο πνεύμα, που βρίσκεται σε μια διαρκή αναζήτηση. Μάλιστα, στην προσπάθεια του να τονίσει τις δοκιμασίες που καλείται να αντιμετωπίσει σε κάθε βήμα του, παρομοιάζει τον εαυτό του με τον Σίσυφο, σημειώνοντας, ότι «το ίδιο κάνω και με το Ευ Κίνηση, ανεβοκατεβάζω την πέτρα, όπως ο Σίσυφος, άλλωστε  αυτή είναι η μαγεία της ζωής».
Η οικογένεια Ευμορφίδη υπήρξε φτωχή, με τον ίδιο να εργάζεται οπουδήποτε για τα προς το ζην. Ως φάρο στην ζωή του, έχει τον πατέρα του, έναν άνθρωπο απλό, όπως τον χαρακτηρίζει, που εργαζόταν μακριά από την πατρίδα του, στη Γερμανία, για να στηρίξει την οικογένεια του. Όταν, μάλιστα, ο πατέρας του επέστρεψε στην Ελλάδα από το ποσό των 600 ευρώ, που λάμβανε ως σύνταξη, το ποσό των 400 ευρώ το παρείχε σε απόρους, χωρίς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας να γνωρίζουν την αγαθοεργία του αυτή, με τον ίδιο να σημειώνει, ότι «ο πατέρας μου ήταν σαν πουλί, πέταγε και το ίδιο θέλω να κάνω και εγώ»!

Η σχέση του Πολ Ευμορφίδη με τον πρωτογενή τομέα

Αναφορικά με τη σχέση του ιδίου με τον πρωτογενή τομέα, ανέφερε, ότι πρόκειται για «μια σχέση λατρείας», αφού στην κτήση του έχει εκτάσεις, τις οποίες καλλιεργεί και για τις οποίες μοχθεί. Ως γνήσιος φυσιολάτρης ασχολείται με ελαιώνες, καλλιεργεί οπωροκηπευτικά, ενώ όπου και αν βρεθεί στην κόσμο, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει, θα φυτέψει και από ένα δέντρο «για εκείνον που θα σταθεί κάποια στιγμή κάτω από τη σκιά του».
Τα ξενοδοχεία CocoMat προμηθεύονται τα διάφορα είδη των αγροτικών προϊόντων, των οποίων κάνουν χρήση, από Ελληνικές φάρμες, επιλέγοντας κατά κύριο λόγο μικρούς παραγωγούς, ενώ τόνισε, ότι είναι πάντοτε ανοιχτός να δεχτεί, κατόπιν σαφώς των απαραίτητων αξιολογήσεων, οποιοδήποτε παραγωγό του πρωτογενή τομέα. Άλλωστε, όπως ο ίδιος σημείωσε, τείνει πάντα να είναι με το μέρος του Δαβίδ και όχι με του Γολιάθ, αφού και ο ίδιος θεωρεί, ότι είναι ένας «Δαβίδ»!

COCO-MAT Farms

Η COCO-MAT Farms είναι μια νέα εταιρεία, υπό την αιγίδα του ομίλου COCO-MAT, στην οποία πρωτεύοντα ρόλο κατέχουν οι αξίες της αειφορίας, της οικολογία και της ποιότητας. Προϊόντα που είναι βαθιά συνδεδεμένα με την παράδοση και την ιστορία της Ελλάδα, όπως είναι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο, το θυμαρίσιο μέλι, η αρωματική ρίγανη, ο ανθός του αλατιού και το τσάι του βουνού. Στόχος της άνω εταιρείας η διάθεση, μέσα από συνεργασίες με μικρούς Έλληνες παραγωγούς, υψηλής ποιότητας προϊόντων, που βοηθούν στο χτίσιμο μιας σωστής διατροφής. Ο ανιψιός του, Δημήτρης, στα πλαίσια της COCO-MAT Farms, ασχολείται ενεργά με τον πρωτογενή τομέα, καθώς διατηρεί στρέμματα με ελιές στην περιοχή της Λακωνίας, και συγκεκριμένα στη Μονεμβασιά, με τον ίδιο να προτρέπει όλους τους μικροπαραγωγούς να τον προσεγγίσουν.

Φέτος υπάρχει μια ελαιοκομική χρονιά σχετικά όψιμη, λόγω των καιρικών συνθηκών που επικράτησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα.

Επίσης λόγω της μεγάλης περσινής παραγωγής ελαιολάδου στις περισσότερες περιοχές της χώρας αναμέναμε φέτος μικρότερη παραγωγή.

Όμως οι συνεχόμενες βροχοπτώσεις αρχίζουν να προβληματίζουν τους παραγωγούς σε θέματα φυτοπροσίας (μυκητολογικές και εντομολογικές ασθένειες).

Ο εκπρόσωπος της ΔΑΟΚ Λακωνίας, Ιωάννης Ράλλης, αναφέρει στον ΑγροΤύπο ότι «σε πολλά χωράφια της περιοχής είναι ορατός ο δάκος αν και ακόμη δεν έχουν τοποθετηθεί παγίδες. Οι καιρικές συνθήκες έχουν ευνοήσει τους πληθυσμούς. Θα πρέπει να υπάρξει προσοχή και συντονισμός φέτος στην δακοκτονία. Το θετικό είναι ότι έχουμε όψιμη ανθοφορία και καρπόδεση. Ελπίζουμε στα τέλη Ιουνίου που θα ξεκινήσουν οι ψεκασμοί από ΔΑΟΚ να υπάρχουν και καλές καιρικές συνθήκες για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε το δάκο και να μην δημιουργήσει προβλήματα στη νέα παραγωγή του ελαιολάδου».

Κάποιες περιοχές έχουν πρόβλημα με το δάκο, ενώ άλλες περιοχές με την ακαρπία.  Μειωμένη αναμένεται να είναι η φετινή παραγωγή στις ελιές Χαλκιδικής σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις. Μιλάμε για άδεια δέντρα που δεν άνθισαν ούτε έχουν καρπίδιο.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος της ΕΑΣ Πολυγύρου, Ευάγγελος Ευαγγελινός, «εξήντα χρόνια στην καλλιέργεια ελιάς δεν έχω ξαναδεί τέτοια εικόνα. Το 2021 είχαμε σοβαρά προβλήματα και οι παραγωγοί δεν πήραν καμιά ενίσχυση από το κράτος. Φέτος όμως η εικόνα στα δέντρα είναι ακόμη χειρότερη. Πολλές ελιές (επιτραπέζιες και ελαιοποιήσιμες) δεν άνθισαν και δεν πρόκειται να δώσουν καρπό. Θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς της Χαλκιδικής».

Ο πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου (Biolivia), Δημήτρης Ευαγγελινός, «ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει την ακαρπία. Περιμένουμε όμως ένα επίσημο έγγραφο από τον ΕΛΓΑ ότι έχουμε μείωση της παραγωγής λόγω ακαρπίας. Η προϊσταμένη του ΕΛΓΑ Θεσσαλονίκης έχει υποσχεθεί ότι μετά την καπρόδεση (μέσα Ιουνίου) θα πάνε εκτιμητές του Οργανισμού στα χωράφια να καταγράψουν το πρόβλημα. Επίσης έχει υποσχεθεί και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ότι θα πραγματοποιήσει μια έρευνα για το πρόβλημα στην περιοχή».  
 

Έχοντας ήδη φθάσει στο μέσον της καλλιεργητικής περιόδου για το 2023 κρίνεται επιτακτικό να προχωρήσουν οι διαδικασίες την άμεση έκδοση του εθνικού εφαρμοστικού πλαισίου για τα προγράμματα του τομέα ελαιόλαδου και επιτραπέζιας ελιάς. Αυτό ζητά σε επιστολή της προς το ΥπΑΑΤ η ΕΘΕΑΣ.

Αναφέρεται ειδικά στις διαδικασίες επιλογής και εφαρμογής των υποχρεωτικών συλλογικών οικολογικών σχημάτων (που ακόμη δεν έχουν βγει οι Εφαρμοστικές) αλλά και στους όρους και τις προϋποθέσεις αναγνώρισης των Οργανώσεων Παραγωγών ως Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (Ο.Ε.Φ.).

Η επιστολή της ΕΘΕΑΣ αναφέρει τα εξής:

«Ως γνωστό σημαντική αλλαγή στη νέα ΚΑΠ 2023-27, αποτελούν τα τομεακά προγράμματα, ένα εκ των οποίων αποτελεί αυτό του Ελαιόλαδου και της Επιτραπέζιας Ελιάς.

Η Εθνική Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών - ΕΘΕΑΣ στην οποία μέλη της είναι οι σημαντικότερες οργανώσεις αγροτών που δραστηριοποιούνται στην ελαιοκαλλιέργεια ζήτησε με τα δύο έγγραφά της στις 7.7.2022 και 20.12.022 να συμμετέχει θεσμικά και ενεργά στις υπηρεσιακές ομάδες έργου, που προετοιμάζουν, τις εφαρμοστικές των νέων τομεακών προγραμμάτων της νέας ΚΑΠ 2023-202, προκειμένου αυτά να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό για τους συνεταιρισμούς, τους παραγωγούς και την ίδια την καλλιέργεια.

Έχοντας ήδη φθάσει στο μέσον της καλλιεργητικής περιόδου για το 2023 κρίνεται επιτακτικό να προχωρήσουν οι διαδικασίες την άμεση έκδοση του εθνικού εφαρμοστικού πλαισίου για τα προγράμματα του τομέα ελαιόλαδου και επιτραπέζιας ελιάς, με το οποίο θα εξειδικευθούν όσα καταρχήν αναφέρονται στο κεφάλαιο του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου (Σ.Σ) “Ελαιόλαδο και επιτραπέζια ελιά” σελ. 663- 704 και ειδικότερα:

i. Τους όρους και τις προϋποθέσεις αναγνώρισης των Οργανώσεων Παραγωγών ως Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (Ο.Ε.Φ.) και μάλιστα με αυξημένο κύκλο εργασιών (μεγαλύτερο των 800.000€), όπως αναφέρεται στη σελίδα 672 του Σ.Σ. και

ii. Τις διαδικασίες επιλογής και εφαρμογής των υποχρεωτικών συλλογικών οικολογικών σχημάτων που αναφέρεται στη σελίδα 674 του Σ.Σ και μάλιστα με ποσοστό μεγαλύτερο ή ίσο του 45% του προϋπολογισμού του επιχειρησιακού σχεδίου.

Ζητούμε την άμεση σύγκλιση των ομάδων εργασίας προκειμένου να μη διακινδυνεύσουμε την απώλεια των σχετικών πόρων για τα νέα 5-ετή προγράμματα Ο.Ε.Φ., καθώς και τη συμμετοχή της ΕΘΕΑΣ κατά τη διαμόρφωση των σχεδίων, όπου έχουμε προετοιμασθεί για κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων, ώστε να αποφευχθούν προβλήματα εφαρμογής και απώλειας πόρων για την ελαιοκαλλιέργεια».

H FMC Χημικά Ελλάς ενημερώνει ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων χορήγησε κατά παρέκκλιση άδεια διάθεσης στην αγορά για το εντομοκτόνο EXIREL® ΒΑΙΤ (δραστική ουσία: cyantraniliprole) για την αντιμετώπιση του δάκου της ελιάς με ψεκασμούς φυλλώματος.

Η απόφαση αφορά τις περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Φθιώτιδας, Λασιθίου, Ηρακλείου, Χανίων, Ρεθύμνου, Αργολίδας, Αχαΐας, Ηλείας, Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Λακωνίας, Κορινθίας, Βοιωτίας, Λαρίσης, Μαγνησίας, Χαλκιδικής, Ροδόπης, Καβάλας, Αιτωλοακαρνανίας, Σερρών και Δωδεκανήσου.

Η χρήση του με ψεκασμούς φυλλώματος επιτρέπεται για την περίοδο από 15/06/2023 έως 12/10/2023.

Το EXIREL® ΒΑΙΤ παρέχει ένα νέο τρόπο δράσης για τον έλεγχο του Δάκου της ελιάς (IRAC group 28) και αποτελεί ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό προϊόν για να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή προστασία της παραγωγής. Το cyazypyr® δρα μέσω της ενεργοποίησης των υποδοχέων ρυανοδίνης των εντόμων. Αυτή η ενεργοποίηση προκαλεί την απελευθέρωση ασβεστίου από τις εσωτερικές αποθήκες των μυών των εντόμων, με άμεσο αποτέλεσμα την μειωμένη μυϊκή λειτουργία, παράλυση και ακολούθως θανάτωση των εντόμων-στόχων.

O Δάκος, αποτελεί αυτή τη στιγμή τον με διαφορά πιο επικίνδυνο εντομολογικό εχθρό της ελιάς. Όχι μόνο μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στην παραγωγή αλλά  και να υποβαθμίσει δραματικά την ποιότητα της. 

Μερικές φορές, τοπικές εξάρσεις στους πληθυσμούς του Δάκου, επιβάλλουν την επέμβαση του ελαιοπαραγωγού με επιπλέον ψεκασμούς, σε συνδυασμό με τα κρατικά προγράμματα δακοκτονίας. Το εντομοκτόνο EXIREL® ΒΑΙΤ εφαρμοζόμενο με ψεκασμούς καλύψεως, καλύπτει και αυτές τις περιπτώσεις και προσφέρει μια ιδιαίτερα αξιόπιστη λύση τη στιγμή που οι διαθέσιμες δραστικές ουσίες για τον έλεγχο του Δάκου είναι πια λιγοστές.

Η δόση εφαρμογής του εντομοκτόνου EXIREL® ΒΑΙΤ με ψεκασμό καλύψεως είναι 50-75 κ.εκ σκευάσματος ανά 100 λίτρα νερό, με όγκο ψεκαστικού υγρού 70-120 λίτρα/στρέμμα. Οι εφαρμογές αρχίζουν από την περίοδο που η ελιά έχει μέγεθος ίσο με το 20% του τελικού της μεγέθους, μέχρι την πλήρη ωρίμανση των καρπών.

Επιτρέπονται μέχρι δύο (2) εφαρμογές με 10-14 μέρες μεσοδιάστημα. 

Μέγιστος αριθμός εφαρμογών του σκευάσματος ανά καλλιεργητική περίοδο και με τους δύο τρόπους εφαρμογής (δολωματικοί ψεκασμοί και ψεκασμοί κάλυψης): τρεις (3).

Τελευταία επέμβαση πριν τη συγκομιδή: 14 ημέρες

Η γαλακτοβιομηχανία ΟΜΗΡΟΣ, της οικογένειας Γιαννίτση, προχώρησε σε συμφωνία εξαγοράς των εγκαταστάσεων από την ΔΕΛΤΑ, μια εκ των κορυφαίων εταιρειών τροφίμων στη χώρα. 

Ο σταθμός στη Συδινή Ξάνθης αφορά μία έκταση περίπου 7.500 τ.μ., στην οποία βρίσκονται βιομηχανικές κτιριακές εγκαταστάσεις 1.200 τ.μ. και εγκαταστάσεις βιολογικού εξοπλισμού, καθώς και βιολογικού καθαρισμού. Επιπλέον μπορεί να δεχθεί και να αποθηκεύσει 120 τόνους αιγοπρόβειου γάλακτος ημερησίως. 

Η ΟΜΗΡΟΣ έχει προγραμματίσει επιπλέον επενδύσεις στο σταθμό, για την ανανέωση και την αναβάθμιση του κτιριακού και μηχανολογικού εξοπλισμού, εξασφαλίζοντας να είναι όλα έτοιμα για την νέα γαλακτοκομική σεζόν.

Ο νέος υποσταθμός στη Συδινή προστίθεται στο δίκτυο υποσταθμών της Όμηρος που αριθμεί 6 συνολικά σε όλη την ελληνική επικράτεια και θα συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη της ζώνης γάλακτος και την αύξηση τη παραγωγής. 

Στόχος της ΟΜΗΡΟΣ είναι να ενδυναμώνει συνεχώς τα σημεία δράσης της, λειτουργώντας πάντα με γνώμονα την παραγωγή άριστων ποιοτικά προϊόντων. Η Όμηρος εργάζεται συνεχώς προς την ανάπτυξη των υποσταθμών της τόσο σε αριθμητικό επίπεδο, ενισχύοντας έτσι τη δυναμική της παρουσία, όσο και σε ποιοτικό δημιουργώντας τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για αποθήκευση και διαχείριση του γάλακτος σε ημερήσια βάση. 

Οι σταθμοί γάλακτος της ΟΜΗΡΟΣ πλέον θα χρησιμοποιούνται και από την νέα θυγατρική της εταιρίας, την AGROLACT, η οποία δημιουργήθηκε με βασικό στόχο να καλύψει τις ανάγκες των κτηνοτρόφων της ΟΜΗΡΟΣ, προμηθεύοντας τους με υψηλών προδιαγραφών και ποιότητας ζωοτροφές.

Η εταιρεία συμμετείχε στον 29ο Διάπλου Αιγαίου Πελάγους 2023.

Η Bayer Ελλάς συνεπής στη δέσμευσή της να συμβάλει με κάθε τρόπο στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ελλήνων και να σταθεί αρωγός στους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη, υποστήριξε για εντέκατη χρονιά την Ομάδα Αιγαίου και συμμετείχε στον 29ο Διάπλου Αιγαίου Πελάγους, που διενεργήθηκε από τις 4 έως και τις 14 Μαΐου 2023.

Η μακροχρόνια συνεργασία της εταιρείας με την Ομάδα Αιγαίου αναπτύσσεται με σημαντικές πρωτοβουλίες στις τοπικές κοινωνίες και εμπνέει αισιοδοξία όχι μόνο στους κατοίκους των μικρών ακριτικών νησιών αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Αυτή τη χρονιά, μεταξύ σειράς δράσεων και δωρεών εξοπλισμού, η εταιρεία παρέδωσε στους κατοίκους του μικρού νησιού της Ανάφης και ένα αξιόλογο έργο, με την κατασκευή μίας ράμπας για μη υποβοηθούμενη θαλάσσια πρόσβαση σε άτομα με κινητικά προβλήματα. Η ράμπα αυτή, δημιουργεί μια προσβάσιμη παραλία σε όλους ώστε να απολαύσουν απρόσκοπτα τις εκπληκτικές ομορφιές της Ανάφης, ενώ θα ωφελήσει και τους κατοίκους καθώς θα ικανοποιήσει τους επισκέπτες με κινητικά προβλήματα, αυξάνοντας τον τουρισμό στο μικρό νησί των Κυκλάδων και ενισχύοντας την τοπική κοινωνία. Επιπλέον, προωθείται με αυτόν τον τρόπο μια κουλτούρα κατανόησης, σεβασμού αλλά και ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών για όλους.

Η Διευθύντρια του Τμήματος Επικοινωνίας της Bayer Ελλάς και Υπεύθυνη των Προγραμμάτων Εταιρικής Κοινωνικής Υπευθυνότητας, κυρία Σόνια Μουσαβερέ, δήλωσε σχετικά: «Η Bayer Ελλάς, συνταξιδιώτης της Ομάδας Αιγαίου και του πολύτιμου έργου της για παραπάνω από μια δεκαετία, αποδεικνύει έμπρακτα με κάθε δράση της την αφοσίωσή της στον άνθρωπο και στο όραμά της για Υγεία και Τροφή για Όλους. Είμαστε προσηλωμένοι στα ιδανικά και τις αξίες της εταιρείας μας και υποστηρίζουμε συνεχώς πρωτοβουλίες που στοχεύουν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής των Ελλήνων τα τελευταία 65 χρόνια στην Ελλάδα και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Για αυτόν τον λόγο, η Bayer Ελλάς, συμμετείχε  και στον φετινό 29ο Διάπλου Αιγαίου Πελάγους με την κατασκευή της ράμπας για μη υποβοηθούμενη θαλάσσια πρόσβαση σε άτομα με κινητικά προβλήματα, ελπίζοντας έτσι να συμβάλουμε στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και να δώσουμε την ευκαιρία σε όλους να απολαύσουν τις ομορφιές  της ελληνικής θάλασσας».

Τι πιο σίγουρα φέρνει την αύξηση του καθαρού εισοδήματος του αγρότη;
Το μυαλό μας ξεκινά από την ευκολία (επιδοτήσεις), τις επενδύσεις (σύγχρονα μηχανήματα), τις επεμβάσεις (αγροχημικά), την εξυπνάδα (πατενταρισμένες ποικιλίες), την προνοητικότητα (δηλαδή υψηλότερες τιμές από κενά της ζήτησης στην αγορά). Όλα ισχύουν σε ένα βαθμό. Αλλά οι επιδοτήσεις μπορεί να παρασύρουν σε αστοχίες λόγω λανθασμένων υπολογισμών και στρεβλώσεων της αγοράς. Οι επενδύσεις κοστίζουν ακριβά. Τα αγροχημικά αυξάνουν τις αποδόσεις βραχυπρόθεσμα επιβαρύνοντας όμως μακροπρόθεσμα τη γονιμότητα και το περιβάλλον. Οι πατενταρισμένες ποικιλίες απαιτούν μεγάλη υπομονή χωρίς να είναι προσβάσιμες σε όλους. Τα κενά στη ζήτηση εξαρτώνται από την τύχη και την κυκλικότητα της αγοράς. Όλοι αυτοί οι τρόποι έχουν μεγάλο τίμημα για την αύξηση της αγροτικής απόδοσης. Επιπλέον, τα οφέλη τους έρχονται είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα. Τέλος, εξαρτώνται από τρίτους και όχι μόνο από τον ίδιο τον καλλιεργητή.
Τότε, μήπως αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ίδια η δουλειά του αγρότη, ο κόπος του, η τέχνη του; Κι όμως, πόσες φορές ο ιδρώτας του αγώνα στο χωράφι πέφτει σαν δάκρυ της αγωνίας ότι όσο και αν εργαστεί ένας επαγγελματίας, έμπειρος αγρότης, περισσότερο ή καλύτερα πάνω σε ένα κομμάτι γης, δεν πρόκειται να κάνει μεγάλη διαφορά στην απόδοση που θα έχει...

Ποια είναι, λοιπόν, η πιο σίγουρη μέθοδος για την αύξηση της παραγωγικότητας, που είναι και η μόνη λύση για την αύξηση του καθαρού εισοδήματος του αγρότη χωρίς μεγάλο τίμημα, χωρίς εξάρτηση από τρίτους και με σταθερό και βιώσιμο τρόπο;

Η απάντηση μας είναι η αύξηση της ενιαίας ιδιοκτησίας μέσα από την ανάσχεση του κατακερματισμού του αγροτικού κλήρου.
Η συνθήκη αυτή είναι που πολλαπλασιάζει τα οφέλη όλων των παραπάνω τρόπων αύξησης του εισοδήματος. Η μεγαλύτερη κλίμακα δικαιολογεί τις επενδύσεις όχι μόνο σε μεγαλύτερα (και άρα αποδοτικότερα) μηχανήματα, αλλά και σε νέες τεχνολογίες γεωργίας ακριβείας που εξορθολογίζουν τις δαπάνες για αγροχημικά βελτιστοποιώντας την χρήση τους. Ο ενιαίος κλήρος κρίσιμης μάζας είναι που εξοικονομεί μεγάλο χρόνο και μπελά στον αγρότη εκτινάσσοντας το πόσα μπορεί να κάνει σε μία μέρα. Ο μεγάλος κλήρος είναι που αναβαθμίζει τον χωρικό σε επιχειρηματία-αγρότη λιγότερο εξαρτημένο από επιδοτήσεις προετοιμάζοντάς τον για πατενταρισμένες ποικιλίες και το διεθνή ανταγωνισμό με συγκριτικά πλεονεκτήματα πέρα από το μοναδικό κλίμα της Ελλάδας και την πολυμηχανία των καλλιεργητών της. Η αύξηση της ιδιοκτησίας του αγρότη είναι μία μόνιμη αξία που αποδίδει και άμεσα και στο διηνεκές φυτεύοντας και τον σπόρο, να έχουν τα παιδιά του καλύτερες προοπτικές από τον ίδιο στον τόπο του.
Το πόσο μεγάλος πρέπει να είναι ο κλήρος, για να είναι αρκετός, είναι στο χέρι του καθενός να το αποφασίσει. Το σίγουρο είναι ότι σήμερα είναι πάρα πολύ μικρός, για να είναι αρκετός, για την πλειοψηφία των αγροτών.
Είναι βέβαια κοινό μυστικό το πρόβλημα του μικρού και κατακερματισμένου κλήρου στην χώρα μας. Και είναι τόσο σοβαρό που ενώ όλοι το γνωρίζουμε και το αναφέρουμε, δεν το αγγίζουμε, γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι μπορεί να επιλυθεί...

Γνωρίζετε ότι η χώρα μας κατέχει την τρίτη χαμηλότερη ευρωπαϊκή κατάταξη του μέσου αγροτικού κλήρου με 70 στρ., όταν ο ευρωπαϊκός ανέρχεται σε 170 στρ.;

Αυτή η καχεκτικότητα στην αγροτική ιδιοκτησία οδηγεί σε ένα έλλειμμα ανταγωνιστικότητας στον πρωτογενή τομέα, που γιγαντώνεται, καθώς μετακυλίεται στο εμπόριο και στη μεταποίηση. Στερεί από κλάδους της οικονομίας με εξαιρετικές προοπτικές, όπως οι εξαγωγές νωπών οπωροκηπευτικών, το κρασί, το λάδι, και άλλες καλλιέργειες με προστατευόμενες ενδείξεις προέλευσης, τη δυνατότητα εκ προοιμίου να ανταγωνιστούν από πλευράς και κλίμακας, αλλά και κόστους, στις διεθνείς αγορές.  Έτσι τελικά τα στενά περιθώρια προστιθέμενης αξίας συμπιέζουν το καθαρό εισόδημα του αγρότη οδηγώντας σε ένα φαύλο κύκλο επιδοτήσεων, για να επουλώνουν τις πληγές κάθε σοδειάς, αλλά και κατεβάζουν τις επιδόσεις των εξαγωγών, ζημιώνοντας τελικά και τον εγχώριο καταναλωτή με υψηλότερες τιμές από ό,τι θα μπορούσε διαφορετικά να απολαμβάνει.
Η θεραπεία που ενδείκνυται για τη μεγάλη ασθένεια αυτή της ελληνικής γεωργίας είναι προφανώς ο αναδασμός. Όπως τα περισσότερα πράγματα, καλώς ή κακώς περιμένουμε από το κράτος να λύνει τα προβλήματα των πολιτών. Παραδοσιακά έχουν αποπερατωθεί εκατοντάδες αναδασμοί. Στο παρελθόν, με αρκετά διαφορετικές συνθήκες κοινωνικοοικονομικής και τεχνολογικής υστέρησης, ήταν σαφώς μονόδρομος όχι μόνο την ευθύνη, αλλά και την πρωτοβουλία υλοποιήσης, να τις έχει και τις δύο αποκλειστικά και μόνον το κράτος. Και όντως απέδωσε καρπούς. Χάρη στους αναδασμούς η αύξηση του καθαρού εισοδήματος των αγροτών ιδιαίτερα το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα επιτεύχθηκε όχι μόνο χάρη στην αύξηση και ενοποίηση του κλήρου, αλλά και επειδή συνοδεύτηκε από εγγειοβελτιωτικά έργα, που συμβάλουν και στη συγκράτηση του πληθυσμού στις αγροτικές περιοχές.
Όμως οι αναδασμοί έχουν και αρκετά μειονεκτήματα: αποτελούν μία χρονοβόρα διαδικασία, όχι πάντοτε επιτυχή ανάλογα µε την δαπάνη, που οδηγεί σε νεό πολυτεμαχισμό (μη πρόβλεψη δια νόμου), χωρίς πάντοτε να τηρούνται τα κτηματολογικά δεδομένα. Επιπλέον ο κλήρος που προκύπτει ενίοτε δεν είναι βιώσιμος και δεν ολοκληρώνεται το απαραίτητο οδικό δίκτυο για την προσβασιμότητα. Τέλος και ίσως πιο σημαντικό πολλές φορές οι ιδιοκτήτες είναι απρόθυμοι να εγκατασταθούν στα νέα γεωτεμάχια.
Υπάρχουν βέβαια και ιδιωτικοί αναδασμοί, που έχουν γίνει με τεράστια επιτυχία για την αύξηση της παραγωγικότητας σε μη αμιγώς γεωργικούς τομείς (π.χ. τουριστικά συγκροτήματα, κτήματα οινοποιείων κ.ο.κ.). Το κόστος σε χρόνο και χρήμα είναι μάλλον ανυπολόγιστο ως αποτέλεσμα της επιμονής ενός οραματιστή επιχειρηματία. Ίσως και για αυτό οι ιδιωτικοί αναδασμοί είναι ελάχιστοι παραμένοντας εξαιρέσεις παρά ο κανόνας.

Εσείς γνωρίζετε κάποιον πρόσφατο αναδασμό που να έχει αποδώσει;

Αν ναι, παρακαλώ ενημερώστε μας! Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να αναδειχθούν οι βέλτιστες πρακτικές και να υιοθετηθούν ξανά και αλλού.
Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι ότι προσφάτως μέσω gov.gr τα ΚΑΕΚ κάθε αγροτεμαχίου οπουδήποτε στην Ελλάδα είναι πλέον ορατό για κάθε πολίτη. Και αυτή η συγκλονιστική εξέλιξη ανοίγει το δρόμο για μία νέα θεώρηση του ζητήματος.

Μήπως έχει έρθει η εποχή των ψηφιακών αναδασμών με κρατική μέριμνα, αλλά με όρους της ελεύθερης αγοράς;

Εξερευνώντας την προοπτική αυτού του ερωτήματος, η Αθρόα σε συνεργασία με το Χρηματιστήριο Αθηνών αναπτύσσει ένα «Ψηφιακό Συναλλακτήριο Γαιών». Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που αποσκοπεί στην εύκολη, διαφανή, και οικονομική συναλλαγή αγροτεμαχίων, προσβάσιμη άμεσα από οποιονδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Ανταλλαγές και μισθώσεις αρχικά, αλλά και αγοραπωλησίες στο μέλλον πρόκειται να γίνονται με έξυπνα συμβόλαια και δυναμικές δημοπρασίες μέσα από τα προηγμένα πληροφοριακά συστήματα του Χρηματιστηρίου Αθηνών με έναν συνδυασμό κρατικής αρωγής και εποπτείας, αλλά και την ισχύ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Επαγγελματίες (π.χ. κτηματομεσίτες, δικηγόροι, λογιστές, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, διαχειριστές δανείων κ.ο.κ.) και συναλλασσόμενοι (π.χ. αγρότες, ομάδες παραγωγών, συνιδιοκτήτες-κληρονόμοι, επενδυτές, εταιρείες κ.ο.κ.) θα μπορούν να αξιοποιήσουν διάφορα αυτοματοποιημένα εργαλεία για τη βέλτιστη χωροθέτηση ενοποιημένων κλήρων, με δυναμική διαμόρφωση των πραγματικών τιμών της αγοράς.

Η Αθρόα σε συνεργασία με το Χρηματιστήριο Αθηνών αναπτύσσει ένα «Ψηφιακό Συναλλακτήριο Γαιών»

Λάβετε μέρος στην έρευνα, συμπληρώνοντας το ερωτηματολόγιο

Πιστεύουμε ότι η ελληνική αγροτική γη είναι ένας κρυμμένος θησαυρός που μπορεί με την καταλυτική δράση ενός «Ψηφιακού Συναλλακτηρίου Γαιών» να ωφελήσει την ελληνική οικογένεια όχι μόνο της υπαίθρου, αλλά και της πόλης, με το συναπάντημα προσφοράς και ζήτησης που σήμερα χωλαίνει.

Αν το πιστεύετε και εσείς, ανταποκριθείτε στο κάλεσμά μας αφιερώνοντας ένα λεπτό κυριολεκτικά απαντώντας σε ένα πολύ απλό ερωτηματολόγιο, πατώντας εδώ.

Η πρωτοβουλία αυτή βρίσκεται στα σπάργανά της και απαιτεί ακόμα αρκετή διερεύνηση. Οι απαντήσεις είναι ανώνυμες και θα χρησιμοποιηθούν για στατιστική ανάλυση με σκοπό την καλύτερη υλοποίηση του «Ψηφιακού Συναλλακτηρίου Γαιών», που προβλέπεται να ξεκινήσει αισίως στις αρχές του 2024.
Μάθετε περισσότερα από τα νέα της Αθρόα ή/και το τοπικό γραφείο του Συνεταιρισμού σας.
Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής θα δημοσιευθούν αποκλειστικά στον ΑγροΤύπο τον επόμενο μήνα.

Μήπως έχει έρθει η εποχή των ψηφιακών αναδασμών με κρατική μέριμνα, αλλά με όρους της ελεύθερης αγοράς;
Εξερευνώντας την προοπτική αυτού του ερωτήματος, η Αθρόα σε συνεργασία με το Χρηματιστήριο Αθηνών αναπτύσσει ένα «Ψηφιακό Συναλλακτήριο Γαιών». Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που αποσκοπεί στην εύκολη, διαφανή, και οικονομική συναλλαγή αγροτεμαχίων, προσβάσιμη άμεσα από οποιονδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Ανταλλαγές και μισθώσεις αρχικά, αλλά και αγοραπωλησίες στο μέλλον πρόκειται να γίνονται με έξυπνα συμβόλαια και δυναμικές δημοπρασίες μέσα από τα προηγμένα πληροφοριακά συστήματα του Χρηματιστηρίου Αθηνών με έναν συνδυασμό κρατικής αρωγής και εποπτείας, αλλά και την ισχύ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Επαγγελματίες (π.χ. κτηματομεσίτες, δικηγόροι, λογιστές, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, διαχειριστές δανείων κ.ο.κ.) και συναλλασσόμενοι (π.χ. αγρότες, ομάδες παραγωγών, συνιδιοκτήτες-κληρονόμοι, επενδυτές, εταιρείες κ.ο.κ.) θα μπορούν να αξιοποιήσουν διάφορα αυτοματοποιημένα εργαλεία για τη βέλτιστη χωροθέτηση ενοποιημένων κλήρων, με δυναμική διαμόρφωση των πραγματικών τιμών της αγοράς.

Η Αθρόα σε συνεργασία με το Χρηματιστήριο Αθηνών αναπτύσσει ένα «Ψηφιακό Συναλλακτήριο Γαιών»

Λάβετε μέρος στην έρευνα, συμπληρώνοντας το ερωτηματολόγιο

Πιστεύουμε ότι η ελληνική αγροτική γη είναι ένας κρυμμένος θησαυρός που μπορεί με την καταλυτική δράση ενός «Ψηφιακού Συναλλακτηρίου Γαιών» να ωφελήσει την ελληνική οικογένεια όχι μόνο της υπαίθρου, αλλά και της πόλης, με το συναπάντημα προσφοράς και ζήτησης που σήμερα χωλαίνει.

Αν το πιστεύετε και εσείς, ανταποκριθείτε στο κάλεσμά μας αφιερώνοντας ένα λεπτό κυριολεκτικά απαντώντας σε ένα πολύ απλό ερωτηματολόγιο, πατώντας εδώ.

Η πρωτοβουλία αυτή βρίσκεται στα σπάργανά της και απαιτεί ακόμα αρκετή διερεύνηση. Οι απαντήσεις είναι ανώνυμες και θα χρησιμοποιηθούν για στατιστική ανάλυση με σκοπό την καλύτερη υλοποίηση του «Ψηφιακού Συναλλακτηρίου Γαιών», που προβλέπεται να ξεκινήσει αισίως στις αρχές του 2024.
Μάθετε περισσότερα από τα νέα της Αθρόα ή/και το τοπικό γραφείο του Συνεταιρισμού σας.
Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής θα δημοσιευθούν αποκλειστικά στον ΑγροΤύπο τον επόμενο μήνα.

Η ​​​​Green Land Co-farming καταγράφει μια μακρά πορεία επιτυχημένης δραστηριοποίησης στον τομέα της παραγωγής και της πώλησης ελαιοκομικών προϊόντων. 

Τα αδέλφια της οικογένειας Ξηρογιάννη συσπειρώθηκαν το 2013, έπειτα από την επίπονη περίοδο της οικονομικής κρίσης, και δημιούργησαν την άνω ομάδα, η οποία αποτελείται από νέους αγρότες και τεχνολόγους τροφίμων, με έδρα την Στέρνα Μεσσηνίας.

Κατά την προσπάθεια εκκίνησης του άνω επιχειρηματικού εγχειρήματος ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Στέρνας Μεσσηνίας, όπως σημειώνει η παραγωγός Ιουλία Ξηρόγιαννη, υπήρξε αρωγός, καθώς τους παρείχε τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και μηχανήματα με τη μορφή παροχής υπηρεσιών. Σήμερα, η Green Land Co-farming καλλιεργεί ένα μεγάλο αριθμό ελαιοδέντρων, που εκτείνονται σε χίλια στρέμματα γης. Παράλληλα, φροντίζει κάθε χρόνο να αυξάνει την παραγωγή της με την φύτευση νέων δένδρων ελιάς είτε σε νέες εκτάσεις, τις οποίες αγοράζουν, είτε σε εκτάσεις που ήδη κατέχουν. Βέβαια, όπως εξηγεί η κ. Ιουλία Ξηρόγιαννη, η αύξηση στην απόδοσης της ετήσιας παραγωγής με την φύτευση νέων ελαιοδένδρων είναι μικρή αλλά σταθερή, καθώς «τα ελαιόδεντρα τα οποία έχουν φυτευτεί την τελευταία τριετία, έχουν μικρότερη παραγωγικότητα».

Ελιές Καλαμών και η παραδοσιακή συνταγή του χαράγματος και του ξεπρικρίσματος

Δύο χρόνια έπειτα από το ξεκίνημα της, η Green Land Co-farming επέκτεινε την ενασχόληση της και στην παραγωγή της ελιάς Καλαμών. Έχοντας ως στόχο, μάλιστα, να διαφοροποιηθούν από την αγορά, ώστε να μπορέσουν να ανταγωνιστούν την παραγωγική δυναμικότητα των διάφορων άλλων εταιρειών στον χώρο των ελαιοκομικών προϊόντων, η οικογένεια Ξηρόγιαννη «επέστεψε» στην παραδοσιακή συνταγή του χαράγματος και του ξεπρικρίσματος της ελιάς. Η απόφαση τους αυτή όχι μόνο τους βοήθησε στο να διακριθούν από την υπόλοιπη αγορά αλλά και στο να κερδίσουν μια πληθώρα βραβείων σε διαγωνισμούς ποιότητας. Μέσα στην επόμενη διετία από την σύλληψη της άνω ιδέας δημιούργησαν και το πρώτο τους τυποποιητήριο ελιάς.

Η συγκομιδή των ελαιοδένδρων

Η διαδικασία της συγκομιδής έχει άμεση επίπτωση τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα της παραγωγής των ελαιοκομικών προϊόντων, είτε πρόκειται για ελαιόλαδο είτε για βρώσιμες ελιές. Μάλιστα, η παραγωγός Ιουλία Ξηρόγιαννη τόνισε ότι «η διαδικασία της συγκομιδής είναι αυτή που θα καθορίσει την ποιότητα της Κορωνέικης ποικιλίας, την οποία και παράγουμε, όσο και της ελιάς Καλαμών, η οποία, μάλιστα, είναι αρκετά ευαίσθητη».
Στην Green Land Co-farming κατά την συγκομηδή «ντύνουν» το κάτω μέρος της ελιάς με μεγάλα πανιά, ώστε η χρήση των μηχανημάτων, τα οποία έχουν τη μορφή «χτένας» με δόνηση, να μην «τραυματίζουν» το δένδρο. Εν συνεχεία, οι ελιές τοποθετούνται σε τελάρα χωρητικότητας 300 κιλών αντί των σακιών, καθώς, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η παραγωγός «οι ελιές στα σακιά συμπιέζονται, πατώντας η μια την άλλη». Την ίδια κιόλας ημέρα της συγκομιδής προχωρούν στην διαδικασία της ελαιοποίησης και έως τις 21:00 το βράδυ, η ποσότητα των ελαιοποιήσιμων ελιών μετατρέπεται σε λάδι, το οποίο μπαίνει σε ανοξείδωτες δεξαμενές, συνδυασμένες με συμπλήρωμα αδρανούς αζώτου.

Πιστοποιημένη βιολογική καλλιέργεια 

Η Green Land Co-farming, επιλέγοντας ορθές πρακτικές καλλιέργειας με φιλικές προς το περιβάλλον διαδικασίες, έχει λάβει πιστοποίηση για την βιολογική της καλλιέργεια, με την κα Ξηρόγιαννη να σημειώνει ότι «προσπαθούμε όσο το δυνατόν να μην επεμβαίνουμε στη φυσική χλωρίδα και πανίδα των εκτάσεων που έχουμε τις καλλιέργειες μας». Συγκεκριμένα: 

• Τα ξερά χορτάρια, που συλλέγονται κατά το «καθάρισμα» των εκτάσεων, χρησιμοποιούνται ως λίπασμα για τα δέντρα. 
• Επιλέγεται βιολογικό ράντισμα και όχι χρήση ισχυρών φαρμάκων. 
• Δεν οργώνουν το έδαφος, παρά μόνο όταν κάνουν χρήση γραβάλου, το οποίο δεν ανακατεύει το χώμα. 
• Προσεκτικό  κλάδεμα και μόνο όταν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Αναφορικά με το κλάδεμα η παραγωγός Ιουλία Ξηρόγιαννη εκμυστηρεύτηκε στον ΑγροΤύπο, ότι μπορεί να αφήσουν να περάσει ένα διάστημα 3 χρόνων προτού κλαδέψουν τις ελιές και μόνο, μάλιστα, όταν οι παραγωγοί κρίνουν ότι χρειάζεται να «καθαρίσουν» εσωτερικά τα δέντρα από ξηρά κλαριά και φύλλα. 
Ωστόσο, παρά τις εργασίες, στις οποίες επιδίδονται, για μια φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια, όπως η ίδια τονίζει, φέτος σε μέρος της καλλιέργειας τους ανιχνεύθηκαν στοιχεία φυτοφαρμάκων, γεγονός, το οποίο η παραγωγός αποδίδει στις ανελλιπείς μελέτες και στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται η περιφέρεια τον ψεκασμό για τον δάκο, επηρεάζοντας έτσι την ποιότητα της ελιάς και του ελαιόλαδου των καλλιεργητών, που επιθυμούν οι καλλιέργειες τους να λάβουν βιολογική πιστοποίηση. Εντούτοις, το βιολογικό λάδι διατηρεί την τιμή πώλησης σε ικανοποιητικά επίπεδα, γεγονός που  αποζημιώνει την σκληρή δουλειά για την εξασφάλιση της βιολογικής καλλιέργειας.

Εξαγωγή στο εξωτερικό και το πρότζεκτ Fruits of solidarity

Ήδη κατά το ξεκίνημα του άνω εγχειρήματος των αδερφών Ξηρόγιαννη η τύχη ήταν με το μέρος τους, καθώς η ποιότητα του λαδιού που παρήγαγαν ήταν πολύ καλή και αυτό τους οδήγησε στην απόφαση να στείλουν δείγματα σε αρκετούς διεθνείς διαγωνισμούς. Παράλληλα, στην εξαγωγή των ελαιοκομικών προϊόντων τους, συνέβαλε και το γεγονός, ότι αρκετοί φίλοι τους, που διέμεναν εκτός χώρας, λειτούργησαν ως δίαυλο επικοινωνίας με την αγορά στο εξωτερικό. 
Η Green Land Co-farming έχει καταφέρει μέσω του πρότζεκτ Fruits of solidarity, το οποίο αποτελείται από τρείς συνεταιρισμούς, με έναν εξ αυτών να είναι της οικογένειας Ξηρόγιαννη, να πουλά τα προϊόντα της κατευθείαν στους τελικούς καταναλωτές. Πιο συγκεκριμένα, σε συνεργασία με ορισμένους ΜΚΟ της Γερμανίας και της Αυστρίας διοργανώνεται μια φορά το χρόνο μια καμπάνια με online καταστήματα, από τα οποία παρέχεται η δυνατότητα σε κάποιον καταναλωτή των άνωθεν χωρών να παραγγείλει ένα προϊόν από την ηλεκτρονική πλατφόρμα και να το παραλάβει από ένα κεντρικό σημείο της χώρας του. Το 80% των πωλήσεων της Green Land Co-farming γίνεται με αυτόν τον τρόπο, ενώ αξίζει να σημειωθεί, ότι με το 10% από τα κέρδη υποστηρίζουν συλλόγους και δράσεις της χώρας μας με κοινωνικό ή περιβαλλοντολογικό περιεχόμενο. 

Καινοτομίες, βραβεία και αγροτουρισμός

Η Green Land Co-farming έχει αποσπάσει μια πληθώρα βραβείων ποιότητας από τις συμμετοχές της σε διεθνείς διαγωνισμούς, οι οποίοι έχουν πραγματοποιηθεί στην Ιταλία, το Λονδίνο, το Λος Άντζελες και το Τόκυο. Ιδιαίτερη θέση, ωστόσο, κατέχει το τελευταίο βραβείο που κατέκτησε στο Παρίσι, το οποίο μάλιστα αποτελεί βραβείο καινοτομίας, όπου διαγωνίστηκαν με τις «Kalamata baked olives», ένα υγιεινό σνακ ψημένων ελιών.
Επιπροσθέτως, με αφορμή το φόρουμ που διοργανώθηκε από το σύλλογο εστίασης Μεσσηνίας με θέμα την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας σε όλους τους τομείς που συνδέονται με την εστίαση, τα ξενοδοχεία και τις τοπικές εμπορικές επιχειρήσεις, η Green Land Co-farming παρουσίασε το «Μix ξηρών καρπών», με πρωταγωνιστή στη γεύση την ελιά «Kalamata baked olive», το αράπικο φιστίκι και τη σταφίδα. 
Αναμφισβήτητα, τα αδέλφια της οικογένειας Ξηρόγιαννη γνωρίζουν να τολμούν και ως αποτέλεσμα αυτού διακρίνονται και επεκτείνονται. Μάλιστα, ήδη από το 2019 έχουν στρέψει το βλέμμα τους προς τον αγροτουρισμό, όπου μέσω της πλατφόρμας Open Farms ομάδες ατόμων από διάφορα μέρη του κόσμου έρχονται στα κτήματα τους στη Στέρνα Μεσσηνίας με σκοπό να ζήσουν την εμπειρία της αγροτικής ζωής, καθώς και να μάθουν και να συμβάλλουν στην καλλιέργεια της ελιάς.

Οι ελαιοπαραγωγοί της Σάμου ζητούν να τους καταβληθούν αποζημιώσεις για ακαρπία την περίοδο 2020-2021, όπως έδωσαν στη Λέσβο.

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Γιώργος Λάφης, αγρότης και πρόεδρος Πανσαμιακός Αγροτικός Σύλλογος, «οι αγρότες στη Μυτιλήνη αποζημιώθηκαν για την ακαρπία στα ελαιόδεντρα για την ελαιοκομική περίοδο 2020-2021, με 21 ευρώ ανά στρέμμα. Αυτό σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση de minimis στους ελαιοκαλλιεργητές της Λέσβου που είχε δημοσιευτεί σε ΦΕΚ τον περασμένο Δεκέμβριο.

Στο νησί της Σάμου είχαμε το ίδιο πρόβλημα της ακαρπίας με αυτό της Λέσβου και την ίδια χρονική περίοδο. Κάναμε συζητήσεις με τοπικούς φορείς αλλά το μόνο που εισπράξαμε ήταν υποσχέσεις.

Το ΔΣ του Πανσαμιακού Αγροτικού Συλλόγου ήρθε σε επικοινωνία με εκπρόσωπο της Ομοσπονδίας των Αγροτικών Συλλόγων στη Μυτιλήνη, ο οποίος επιβεβαίωσε την πίστωση στους λογαριασμούς τους, τονίζοντας ότι δε σταμάτησαν να διεκδικούν και να καλούν τους αγρότες να συσπειρωθούν στους Συλλόγους τους για να ικανοποιηθεί τα συγκεκριμένο αίτημα καθώς και άλλα. 

Και ρωτάμε εμείς; Οι αγρότες στη Σάμο, ίδιας περιφέρειας με το νησί της Λέσβου, είναι δεύτερης κατηγορίας αγρότες; Καλώς αποζημιώθηκαν οι συνάδελφοί μας και πίεσαν τους αρμόδιους προς αυτή την κατεύθυνση. Εμείς εδώ στη Σάμο τα τελευταία χρόνια έχουμε έρθει αντιμέτωποι με καύσωνες, λειψυδρία, καταστροφή από δάκο. Είναι ώρα να μας λάβουν κι εμάς υπ’ όψιν. Πόσο μάλλον όταν την τελευταία χρονιά ήρθαμε αντιμέτωποι και με αύξηση του εκθλιπτικού δικαιώματος στα λιοτρίβια από 14% στο 18% και παρά τις παρεμβάσεις μας στους ελαιοτριβείς, σε βουλευτή, Περιφέρεια και Δήμους, απάντηση ακόμα δεν έχουμε λάβει. 

Επιπλέον, ενώ ήταν να πληρωθούμε την επιδότηση για τις συνδεδεμένες (διατήρηση παραδοσιακής ελιάς στα νησιά του Αιγαίου κ.α.) που πληρωνόμασταν μέχρι τέλη Μαρτίου, ακόμα δεν έχει μπει στους λογαριασμούς μας τίποτα. 

Με βάση τα παραπάνω ζητάμε την άμεση ενίσχυση - αποζημίωσή μας για την ακαρπία των ελαιώνων μας για τη χρονική περίοδο 2020-2021, όπως στο νησί της Μυτιλήνης, ενώ δε σταματάμε να διεκδικούμε: μείωση του κόστους παραγωγής, κατώτατες εγγυημένες τιμές, την αναπλήρωση του εισοδήματός μας, αλλαγή κανονισμού του ΕΛΓΑ για προστασία από κάθε φυσική καταστροφή και νόσο, τη μη περικοπή των επιδοτήσεών μας, τη μη περικοπή των βασικών ενισχύσεων, τη μη κατάργηση του πρασινίσματος, τη μη περικοπή των συνδεδεμένων ενισχύσεων σε προϊόντα, και γενικότερα στήριξη των βιοπαλαιστών αγροτών και του πρωτογενούς τομέα.

Συνεχίζουμε με συντονισμό της δράσης μας με τους αγροτικούς Συλλόγους ειδικά στην Περιφέρειά μας».

Θυμίζουμε ότι και οι ελαιοπαραγωγοί της Χαλκιδικής ζητούν αποζημιώσεις για την ακαρπία για το ίδιο χρονικό διάστημα.

Μειωμένη αναμένεται να είναι η φετινή παραγωγή στις ελιές Χαλκιδικής σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις. Όπως φαίνεται θα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επαναληφθεί το φαινόμενο της ακαρπίας που είχαμε το 2021 και δημιούργησε πολλά προβλήματα στους παραγωγούς.

Ο πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Βιολογικής Ελιάς Ολύνθου (Biolivia), Δημήτρης Ευαγγελινός, επισημαίνει στον ΑγροΤύπο ότι «τα δέντρα αυτή την εποχή είναι σε ταξιανθίες αλλά βλέπουμε παντού άδεια χωράφια. Οι γεωπόνοι στην περιοχή εκτιμούν ότι τα δέντρα θα ανθίσουν 15 - 20 Ιουνίου. Όμως ακόμη δεν έχουμε ταξιανθίες και είμαστε μήνα Μάιο. Έχω επισκεφτεί μεγάλο αριθμό χωραφιών και βλέπω παντού αυτή την εικόνα.

Πρέπει να μας προβληματίσει το φαινόμενο της ακαρπίας. Το 2021 είχαμε σοβαρά προβλήματα και οι παραγωγοί δεν πήραν καμιά ενίσχυση από το κράτος. Οι καιρικές συνθήκες φαίνεται ότι έχουν δημιουργήσει στρες στα δέντρα. Επίσης υπάρχουν και ποιλλές μυκητολογικές ασθένειες.

Εκτιμώ ότι υπάρχει πρόβλημα με θερμοκρασίες και ακραία καιρικά φαινόμενα. Τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου είχαμε ποιλύ χαμηλές θερμοκρασίες που επηρέασαν τα δέντρα. Πάντως σε αντίθεση με τις βρώσιμες ελιές οι λαδοελίες έχουν καλύτερη εικόνα και μιλάμε για δέντρα που είναι στο ίδιο χωράφι. Βλέπουμε ότι η βρώσιμη ελιά Χαλκιδικής βάλλεται πρώτη από όλες τις ποικιλίες από την κλιματική αλλαγή. 

Το 2022 είχαμε μια καλή χρονιά όσον αφορά την παραγωγή ελιάς Χαλκιδικής αλλά υπήρξε ανομοιογένεια στις αποδόσεις ανάλογα την κάθε περιοχή. Είχαμε μια παραγωγή γύρω στους 150.000 τόνους. Φέτος αναμένεται μια μείωση της παραγωγής και δεν είναι μόνο η παρενιαυτοφορία. Θα είμαστε πολύ τυχεροί αν δούμε την παραγωγή να φτάσει τους 40.000 τόνους. 

Οι παραγωγοί είναι προβληματισμένοι από την εικόνα των δέντρων. Πρόσφατα είχα ταξιδέψει στην Ιταλία και με ενημέρωσαν ότι η Κομισιόν διαθέτει ένα «ταμείο» με κονδύλια για τους παραγωγούς που έχουν προβλήματα στο εισόδημά τους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξουμε και τις καλλιεργητικές φροντίδες και να προσαρμοστούμε και εμείς οι παραγωγοί στα νέα δεδομένα. Θα πρέπει οι ελαιοπαραγωγοί πάντως να προετοιμαστούμε για μια δύσκολη χρονιά που έρχεται».  

Τις ποσότητες που διακινήθηκαν το 2022 στην ελληνική αγορά σκευασμάτων βιοδιεγερτών και μιγμάτων θρεπτικών στοιχείων με βιοδιεγερτικές ουσίες ανακοίνωσε ο Σύνδεσμος Παραγώγων και Εμπόρων Λιπασμάτων (ΣΠΕΛ).

Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει τα εξής:

Ο ΣΠΕΛ πρωτοπόρος για άλλη μια φορά πραγματοποίησε την πρώτη καταμέτρηση στα προϊόντα λίπανσης με βιοδιεγέρτες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά από τα μέλη του ΣΠΕΛ. 

Οι Εταιρείες - Μέλη του ΣΠΕΛ διαχρονικά είναι αυτές που έχουν φέρει στην Ελληνική Αγορά καινοτόμες τεχνολογίες και πρωτοπόρα προϊόντα θρέψης και λιπάσματα, καθώς και ολοκληρωμένες λύσεις για την ανάπτυξη της Ελληνικής Γεωργίας και την αντιμετώπιση σημαντικών προβλημάτων θρέψης των καλλιεργειών της χώρας μας. 

Ο κλάδος της θρέψης φυτών αναπτύσσει συνεχώς καινοτόμα προϊόντα βιοδιεγερτών που συμπληρώνουν τις λύσεις λίπανσης και είναι προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές συνθήκες της χώρας και τις ανάγκες του Έλληνα αγρότη. Συγκεκριμένα οι βιοδιεγέρτες αποτελούν προϊόντα που ενισχύουν το δυναμικό των καλλιεργειών, αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της λίπανσης, αντιμετωπίζουν τις αβιοτικές καταπονήσεις των καλλιεργειών, αυξάνοντας την αντοχή των φυτών σε συνθήκες στρες, μειώνουν τις απώλειες των θρεπτικών στοιχείων, βελτιώνουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αγροτικών προϊόντων και αυξάνουν το μετασυλλεκτικό χρόνο διατήρησής τους. 

Η διαμόρφωση της διαδικασίας για τη συγκέντρωση των στοιχείων για την αγορά των βιοδιεγερτών είναι το αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας που πραγματοποιείται εδώ και έναν χρόνο από τα μέλη του ΣΠΕΛ και συγκεκριμένα από την Επιτροπή των βιοδιεγερτών του ΣΠΕΛ. 

Για το σκοπό αυτό έχει αναπτύξει ειδική ψηφιακή πλατφόρμα καταμέτρησης, σε ένα περιβάλλον φιλικό προς το χρήστη, που εγγυάται την ασφάλεια της ψηφοφορίας, εξασφαλίζει τη μη ταυτοποίησης του χρήστη (ανωνυμία) και τη καταγραφή του περιεχομένου της κάθε συμμετοχής (μυστικότητα). Μεγάλη και αξιοσημείωτη ήταν η συμμετοχή των εταιρειών- μελών του ΣΠΕΛ που συμμετείχαν στη διαδικασία, αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη δυναμική αυτών των προϊόντων. Στη διαδικασία συμμετείχαν 42 εταιρείες, εκπροσωπώντας το 90% των εταιρειών που διακινούν προϊόντα λίπανσης με βιοδιεγέρτες στην Ελληνική αγορά. 

Οι κατηγορίες που συμπεριλήφθηκαν ως βιοδιεγέρτες είναι χουμικές ενώσεις, εκχυλίσματα φυκών, εκχυλίσματα φυτικών μερών, προϊόντα υδρόλυσης- αμινοξέα, μικροβιακά εμβόλια, ανόργανες ενώσεις, άλλες κατηγορίες, μίγματα βιοδιεγερτών -δυο ή περισσότερες βιοδιεγερτικές ουσίες χωρίς θρεπτικά στοιχεία-, καθώς και μίγματα ιχνοστοιχείων με βιοδιεγερτές (μια ή περισσότερες βιοδιεγερτικές ουσίες με ένα ή περισσότερα ιχνοστοιχεία). 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το 2022 στην Ελληνική Αγορά διακινηθήκαν σκευάσματα βιοδιεγερτών συνολικού όγκου 4.482 τόνοι.

Παράλληλα, καταμετρήθηκαν και τα μίγματα Θρεπτικών στοιχείων με βιοδιεγερτικές ουσίες (μια ή περισσότερες βιοδιεγερτικές ουσίες με ένα ή περισσότερα κύρια ή/και δευτερεύοντα ΘΣ) σε στερεή και υγρή μορφή. 

Με βάση τα αποτελέσματα τα μίγματα Θρεπτικών στοιχείων εμπλουτισμένων με βιοδιεγερτικές ουσίες που διακινήθηκαν το έτος 2022 στην ελληνική αγορά ήταν 9.626 τόνοι. 

Με βάση τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι ο κύριος όγκος των προϊόντων αυτών διακινούνται στην ελληνική αγορά με την εθνική νομοθεσία, δηλαδή είτε ως Λιπάσματα Νέου Τύπου (ΚΥΑ 291180_11034_02), είτε ως Υποβοηθητικά Ανάπτυξης Φυτών (ΚΥΑ 217217_04). 

Η συγκέντρωση στοιχείων για την αγορά των βιοδιεγερτών αναδεικνύει το σημαντικό ρόλο που κατέχουν αυτά τα προϊόντα στον κλάδο των λιπασμάτων, καθώς και τη μεγάλη προστιθέμενη αξία που προσδίδουν στα ελληνικά γεωργικά προϊόντα με όρους ποιότητας και ποσότητας

Νέα πώληση ελαιολάδου είχαμε στην Λακωνία στην τιμή των 5,70 ευρώ το κιλό. Η πώληση του ελαιολάδου έγινε από το ελαιοτριβείο Κολοκούρης - Βλάχος που είναι στην περιοχή Βλαχιώτη.

Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο κ. Γεώργιος Βλάχος, ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου, «την Τετάρτη (26/4) έγινε εμπορική συμφωνία για πώληση δύο βυτίων έξτρα παρθένου ελαιολάδου, οξύτητας 0,25, το οποίο είχε παραχθεί τον Οκτώβριο του 2022. Η τιμή πώλήσης ανήλθε στα 5,70 ευρώ το κιλό. Πάντως υπάρχουν ακόμη αρκετά αποθέματα ελαιολάδου στην περιοχή γιατί οι παραγωγοί δεν φαίνεται να βιάζονται να πουλήσουν».

Προβλήματα στην Ισπανία
Στο μεταξύ στην Ισπανία υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στον ελαιοκομικό κλάδο που απειλούν την βιωσιμότητά του, τονίστηκε σε συνέδριο για την καινοτομία που διοργανώθηκε από την ισπανική Ένωση Νέων Αγροτών (Asociación Agraria jovenes Agricultores - ASAJA) της Σεβίλλης.

Όπως τονίστηκε μεταξύ άλλων η αύξηση του κόστους, η μείωση της στήριξης από την ΚΑΠ και η ξηρασία απειλούν την επιβίωση των ελαιοκαλλιεργειών στην χώρα.

«Για την μείωση του κόστους καλλιέργειας και την προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες της αγοράς οι ελαιοπαραγωγοί θα πρέπει να στραφούν σε νέες ποικιλίες (ανθεκτικές στην ξηρασία) που θα πρέπει γίνουν σε πυκνές φυτεύσεις», ανέφεραν οι ομιλητές.

Πάντως ο ελαιοκομικός κλάδος της χώρας συμφωνεί ότι η νέα ΚΑΠ αφήνει μεγάλο αριθμό ελαιοκαλλιεργητών, που είναι ετεροεπαγγελματίες, εκτός ενισχύσεων, κάτι που μειώνει την ανταγωνιστικότητά τους και επιβαρύνει το κόστος παραγωγής.

Την Τετάρτη 5 Απριλίου, το Πολυτεχνείο Κρήτης στα πλαίσια του ερευνητικού έργου WaysTUP! πραγματοποίησε ανοικτό μαθησιακό σεμινάριο με θέμα τη «Μεταφορά καλών πρακτικών στην αξιοποίηση της λυματολάσπης, του κατσίγαρου και του κομπόστ ως αγροτικά προϊόντα».
Εισηγητής του σεμιναρίου ήταν ο καθηγητής Νικόλαος Νικολαΐδης ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της τετραετούς έρευνας της ομάδας του για τη μετατροπή της λυματολάσπης σε βιοκάρβουνο, καθώς και τα αποτελέσματα πιλοτικής εφαρμογής βιοκάρβουνου σε αγροτικές καλλιέργειες.
Ειδικότερα, παρουσίασε τα αποτελέσματα χρήσης του βιοκάρβουνου σε πειράματα αγρού και θερμοκηπίου για καλλιέργεια ντομάτας, την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του βιοκάρβουνου ως εδαφοβελτιωτικό και βιοδιεγερτικό, και τις διαδικασίες για τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης του (ιδιότητες και δοσολογίες). Επίσης έκανε οικονομική ανάλυση του προϊόντος και της διαδικασίας παραγωγής του, και συγκριτική αξιολόγηση με διεθνή, ευρωπαϊκά και ελληνικά πρότυπα.
Η συμμετοχή εκπροσώπων Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης, Περιφερειακών Διευθύνσεων, αγροτών και αγροτικών συνεταιρισμών από όλη την Ελλάδα, ήταν μεγάλη.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του WaysTUP!

Σε βροχοπτώσεις, τον υπόλοιπο Απρίλιο και τον μήνα Μάιο, ελπίζουν οι Ισπανοί για να καταφέρουν να έχουν φέτος μια μέση παραγωγή ελαιολάδου.

Οι καύσωνες όταν τα ελαιόδεντρα ανθούσαν την περασμένη άνοιξη και τα προβλήματα ξηρασίας από το περασμένο καλοκαίρι αναμένεται να επηρεάσουν και την φετινή παραγωγή. 

Όπως υποστηρίζουν οι ισπανικές αγροτικές οργανώσεις COAG, ASAJA, UPA και Cooperativas Agro-alimentarias, ο ελαιώνας έχει δύο κρίσιμες περιόδους, στις οποίες χρειάζεται το νερό, αυτές είναι οι μήνες Απρίλιος - Μάιος που έχουμε την ανθοφορία και αυτή της ωρίμανσης του καρπού που είναι τον μήνα Σεπτέμβριο.

Αυτή την εποχή τα ελαιόδεντρα φαίνεται να είναι στρεσαρισμένα λόγω της ξηρασίας των προηγούμενων ετών. Επίσης στις αρχές της Άνοιξης είχαμε υψηλές θερμοκρασίες, κάτι που αναμένεται να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη νέα παραγωγή. Από την άλλη οι υψηλές τιμές στα λιπάσματα ανάγκασαν πολλούς παραγωγούς να μην κάνουν καλές λιπάνσεις στα ελαιόδεντρα.

Η καλλιέργεια φαίνεται να έχει μια πρωιμότητα κατά δύο εβδομάδες. Το νερό αυτή την εποχή είναι απαραίτητο για να μην έχουμε προβλήματα στην επερχόμενη παραγωγή ελαιολάδου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της κρατικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και Ελέγχου Τροφίμων (AICA), που εξέδωσε τον Μάρτιο του 2023, η περυσινή ισπανική παραγωγή ελαιολάδου (περίοδος 2022/2023) ανήλθε στους 652.086 τόνους, ποσότητα που είναι μικρότερη και από το αρνητικό ρεκόρ παραγωγής που είχαμε την περίοδο 2012/2013, όταν παρήχθησαν στην χώρα 652.687 τόνοι.

Εκδικάστηκε, την Τρίτη (4/4/2023), στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) η προσφυγή του ΣΥΜΕΠΟΠ (Σύλλογος Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων Προστατευτόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και άλλων φορέων της Μεσσηνίας, κατά της πρόσφατης απόφασης του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Γεωργαντά, για το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Κατά της συγκεκριμένης απόφασης, που ουσιαστικά ενεργοποιεί την απόφαση του πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Βαγγέλη Αποστόλου και η οποία πριν ένα περίπου χρόνο είχε κριθεί αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας, έχει προσφύγει εκτός από τον ΣΥΜΕΠΟΠ, η Περιφέρειας Πελοποννήσου και δήμοι της Μεσσηνίας.

Απέναντι στους φορείς από τη Μεσσηνία βρίσκονται ενώσεις τυποποιητών, σύλλογοι και επιμελητήρια από άλλες περιοχές της χώρας, όπως η ΠΕΜΕΤΕ, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας κ.α.

Οι δύο πλευρές κατέθεσαν τους ισχυρισμούς τους, με τους Μεσσήνιους να υποστηρίζουν το δικαίωμά τους στην ονομασία ΠΟΠ και την αντίθετη πλευρά να ισχυρίζεται ότι τυχόν ακύρωση της απόφασης Γεωργαντά θα σήμαινε την απώλεια περίπου 200.000.000 ευρώ για το εθνικό εισόδημα, το οποίο αποφέρουν οι εξαγωγές της επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών.

Η νέα απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί τους επόμενους μήνες.

Υπενθυμίζεται από τον ΑγροΤύπο ότι στην πρώτη τους προσφυγή οι φορείς από τη Μεσσηνία δικαιώθηκαν στο ΣτΕ, αλλά ήρθε η απόφαση Γεωργαντά να ενεργοποιήσει και πάλι τις προβλέψεις της απόφασης Αποστόλου.

Η τακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πολλαπλασιαστικού Υλικού (ΣΕΠΥ) πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή (31/3) στην Αθήνα.

Στην συνέλευση παρευρέθηκε η κ. Χριστιάνα Καλογήρου, Γενική Γραμματέας στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, καθώς και στελέχη διοικήσεων του υπουργείου.

Η κ. Καλογήρου αναφέρθηκε στο σημαντικό ρόλο που έχει η παρουσία του ΣΕΠΥ στην προστασία και θωράκιση της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων της χώρας μας. Όπως τόνισε «από το πολλαπλασιαστικό υλικό ξεκινά η διαδικασία παραγωγής, η ποιότητα και η θωράκιση του προϊόντος». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην διαδικασία έκδοσης φυτοϋγειονομικού διαβατηρίου για πιστοποίηση του πολλαπλασιαστικού υλικού, σύμφωνα με τους Κανονισμούς της ΕΕ. «Αυτή η πιστοποίηση βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στην έναρξη εξαγωγών ακτινιδίων προς το Ισραήλ και τη Νότια Κορέα. Επίσης η χώρα μας κατάφερε μέχρι σήμερα να μην έχει προβλήματα με την ξυλέλα (Xylella fastidiosa) σε αντίθεση με άλλες χώρες της ΕΕ», τόνισε. Υποσχέθηκε ακόμη ότι το ΥπΑΑΤ θα προχωρήσει στην απλούστευση των διαδικασιών για την έκδοση φυτοϋγειονομικού διαβατηρίου. Επίσης έχει συσταθεί Ομάδα Εργασίας στο ΥπΑΑΤ που βλέπει θετικά την μείωση των ανταποδοτικών τελών που πληρώνουν τα μέλη του ΣΕΠΥ.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΕΠΥ, Αθανάσιος Τσούτσας, μίλησε για οργανωτικά κενά στο ΥπΑΑΤ λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών του. «Υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις λόγω φόρτου εργασίας», τόνισε στον ΑγροΤύπο.

Κατά την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση ο κ. Τσούτσας τόνισε ότι τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν τα μέλη του Συνδέσμου δεν έχουν ανταποδοτικό ρόλο. «Περίπου 3 εκατ. ευρώ που κάθε χρόνο πληρώνει ο κλάδος αλλά δεν παίρνουμε πίσω κάποια ανταποδοτική υπηρεσία», δήλωσε.

Απαντώντας εκ μέρους του ΥπΑΑΤ η κ. Καλογήρου ζητήσε τις προτάσεις του ΣΕΠΥ για τις ανταποδοτικές δράσεις που θα μπορούν να χρηματοδοτούν από τα ανταποδοτικά τέλη.

Από την πλευρά του ο Γενικός Διευθυντής του ΣΕΠΥ κ. Αλέξανδρος Διαμαντίδης, τόνισε ότι «πρέπει οι υπηρεσίες του ΥπΑΑΤ να βγουν έξω και να κάνουν ελέγχους στα φυτώρια. Πρέπει να γίνουν προσλήψεις γιατί εδώ και χρόνια γίνονται συνταξιοδοτήσεις και δεν αναπληρώνονται τα κενά».

Στελέχη του ΥπΑΑΤ πρόσθεσαν ότι εδώ και 3 χρόνια υπάρχουν αποφάσεις από το ΑΣΕΠ αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει κανένας γεωπόνος στο ΥπΑΑΤ.

Ο κ. Ευθύμιος Ν. Ευθυμιάδης, πρώην πρόεδρος και νυν μέλος της διοίκησης του ΣΕΠΥ επισήμανε ότι υπάρχουν δυναμικές βιομηχανίες σποροπαραγωγής στην χώρα που θέλουν να κάνουν εξαγωγές αλλά δεν μπορούν. Δύο μήνες χρειάζεται το ΥπΑΑΤ για να δώσει πιστοποίηση στους σπόρους. Αυτό είναι μεγάλο χρονικό διάστημα για να μπορέσει να γίνει κάποια εξαγωγή σπόρων στις αγορές του εξωτερικού.

Η κ. Α. Μαυρίδου, προϊστάμενη Δ/νσης Προστασίας Φυτικής Παραγωγής ΥπΑΑΤ, τόνισε ότι κάθε χρόνο η διαδικασίες στην ΕΕ γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Οι ρυθμοί της ΕΕ είναι υπερβολικά γρήγοροι για την Ελλάδα. Κάθε Ιούνιο γίνεται ένας αυστηρός Κοινοτικός Έλεγχος. Απαντώντας ο κ. Αθανάσιος Τσούτσας τόνισε ότι «ξαφνιαζόμαστε με τις αλλαγές σε Κοινοτικό Επίπεδο και βλέπουμε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων στελεχών του ΥπΑΑΤ η χώρα μας αδυνατεί να τις εφαρμόσει. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού στις υπηρεσίες του ΥπΑΑΤ»

Σε δύσκολη κατάσταση βρίσκονται οι παραγωγοί ελιάς Καλαμών που θέλησαν να αποθηκεύσουν το προϊόν τους. Η αγορά έχει παγώσει και οι έμποροι δίνουν τιμές σε πολύ χαμηλά επίπεδα. 

Από την άλλη οι παραγωγοί, που την περσινή χρονιά είχαν μεγάλα έξοδα, δεν είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν σε τόσο χαμηλές τιμές που ουσιαστικά είναι απαξιωτικές για αυτό το προϊόν. 

Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο κ. Χρήστος Καραδήμας, διευθυντής στον Αγροτικό Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Στυλίδας, «η αγορά έχει παγώσει και οι παραγωγοί είναι πολύ απογοητευμένοι από την όλη κατάσταση. Υπάρχει πρόβλημα στην ζήτηση και χαμηλές τιμές. Οι τιμές για όποιον επιθυμεί να πουλήσει αυτή την εποχή είναι... τελάρου, δηλαδή γύρω στα 1,10 έως 1,20 ευρώ το κιλό το 200άρι, όσο ξεκίνησε η ελιά στη συγκομιδή. Μόνο που τώρα ο παραγωγός έχει επωμιστεί και τη φύρα και δεν έχει περιθώριο κέρδους. Κανένας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην αγορά αλλά το σίγουρο είναι ότι στο εξωτερικό (η ελιά Καλαμών είναι εξαγώγιμο προϊόν) έχει πρόβλημα η ζήτηση λόγω της οικονομικής κρίσης και του πληθωρισμού».

Ο κ. Παναγιώτης Πουλάκος, τέλος, διαχειριστής στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Πετρίνας Λακωνίας δήλωσε στον ΑγροΤύπο τα εξής: «τον Φεβρουαρίου κάναμε μια δημοπρασία 90 τόνων ελιάς Καλαμών φετινής (2022) εσοδείας, με μέση τιμή στο 1 ευρώ το κιλό. Στην συνέχεια η τιμή έπεσε ακόμη περισσότερο και σήμερα έχει φτάσει να πωλούνται οι ελιές στα 80 και 90 λεπτά το κιλό το 200άρι. Πολλοί παραγωγοί στην περιοχή έχουν αποθηκεύσει ελιές. Έχουν έξοδα και απώλειες στην παραγωγή. Οι έμποροι δεν φαίνεται να θέλουν να ανεβάσουν τις τιμές αλλά καΙ οι παραγωγοί δεν σκοπεύουν να πουλήσουν σε τόσο χαμηλές τιμές».

Αναβολή για την επόμενη Τρίτη (4 Απριλίου) η προγραμματισμένη για σήμερα συζήτηση από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) της νέας προσφυγή φορέων της Μεσσηνίας ενάντια στην πρόσφατη απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Γιώργου Γεωργαντά, για το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Θυμίζουμε ότι η συνεδρίαση του ΣτΕ θα γίνει με νέα αναβαθμισμένη, επταμελή, αντί πενταμελή σύνθεση.

Η νέα προσφυγή, που αρχικά ήταν προγραμματισμένη να συζητηθεί στο ΣτΕ στις 24 Ιανουαρίου, έχει κατατεθεί από 12 φορείς της Μεσσηνίας (μεταξύ αυτών και Περιφέρεια Πελοποννήσου).

Απέναντι στους φορείς από τη Μεσσηνία βρίσκονται ενώσεις τυποποιητών, σύλλογοι και επιμελητήρια από άλλες περιοχές της χώρας, όπως η ΠΕΜΕΤΕ, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, τα Επιμελητήρια Αιτωλοακαρνανίας, Λακωνίας και Φθιώτιδας, οι Δήμοι Στυλίδας, Καμένων Βούρλων και Λοκρών.

Υπενθυμίζεται από τον ΑγροΤύπο ότι στην πρώτη τους προσφυγή οι φορείς από τη Μεσσηνία δικαιώθηκαν στο ΣτΕ, αλλά ήρθε η απόφαση Γεωργαντά να ενεργοποιήσει και πάλι τις προβλέψεις της απόφασης Αποστόλου.

Tην έντονη ανησυχία της για το μέλλον του ελαιοκομικού τομέα στη χώρα μας, εξαιτίας της ανεπάρκειας των όποιων προβλεπόμενων πολιτικών και μέτρων στήριξης, εκφράζει με επιστολή της η ΠΟΓΕΔΥ.

Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής: Η ελαιοκαλλιέργεια έχει ανεβάσει τη χώρα μας στην τρίτη θέση των ελαιοπαραγωγών χωρών παγκοσμίως με την ποιότητα (ποιοτικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που δίνουν την ευκαιρία ακόμη και για την εμπορία με ισχυρισμό διατροφής και υγείας) του ελληνικού ελαιολάδου να είναι ασυναγώνιστη καθιστώντας μας πρωταθλητές παγκόσμια, ενώ παράλληλα ο κλάδος της επιτραπέζιας ελιάς εμφάνισε ρεκόρ εξαγωγών την περυσινή χρονιά. 

Αναλογιστείτε έναν άλλο Τομέα στον οποίο είμαστε παγκόσμια πρωτοπόροι, πάρτε ως παράδειγμα την ποντοπόρο ναυτιλία και ψάξτε πως ως πολιτεία έχουμε ειδικές προβλέψεις για αυτήν. 

Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι οι Έλληνες αρμόδιοι θα έδιναν την δέουσα σημασία στην ελαιοκαλλιέργεια, παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα στο Στρατηγικό Σχέδιο της νέας ΚΑΠ, βαρύτητα που της ανήκει και που θα την αναγνώριζε ως θεμελιακό στοιχείο της Ελληνικής Γεωργίας αλλά και αυταπόδεικτο σήμα κατατεθέν του Ελληνικού Πολιτισμού και του αγροτικού μας περιβάλλοντος. 

Η εκούσια έλλειψη βαρύτητας στην νούμερο ένα δενδρώδη καλλιέργεια γίνεται χαρακτηριστική μέσα από την εκπεφρασμένη δημόσια άποψη που έχει διατυπωθεί από τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Υπ.Α.Α.Τ. κ. Μπαγινέτα, σε απάντηση των αιτημάτων Παραγωγικών Φορέων για την μεγαλύτερη ενίσχυση της ελαιοκαλλιέργειας, στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ 2023-2027. 

Άποψη κατά την οποία η ελαιοκαλλιέργεια δεν χρειάζεται πρόσθετη στήριξη καθώς τυγχάνει να έχει πολλούς ετεροεπαγγελματίες μιας και μόλις το 20% των εκμεταλλεύσεων κατέχονται από επαγγελματίες Αγρότες!! Άποψη η οποία ακόμη και αν αρχικά διατυπώθηκε από τον προαναφερθέντα Γενικό Γραμματέα, εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι υιοθετήθηκε από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του ΥπΑΑΤ. 

Πρέπει να σας αναφέρουμε ότι πέραν του ότι η υψηλή συμμετοχή ετεροεπαγγελματιών στους κλάδους της Γεωργικής Παραγωγής αποτελεί χαρακτηριστικό της Ελληνικής Γεωργίας γενικότερα, οι κύριοι στόχοι της ΚΑΠ είναι η ενίσχυση της παραγωγής ασφαλών και ποιοτικών τροφίμων και η ενίσχυση για τη διατήρηση της Περιβαλλοντικής Αειφορίας και του Αγροτικού Περιβάλλοντος. 

Για το λόγο αυτό οι ενισχύσεις χορηγούνται στους «ενεργούς Αγρότες», δηλαδή σε αυτούς που ασκούν αγροτική δραστηριότητα και όχι μόνο στους κατά κύριο επάγγελμα Αγρότες. Επιπλέον, η αποδοχή τέτοιων λογικών περί ετεροεπαγγελματιών οδηγεί στον αποκλεισμό από το σύστημα ενισχύσεων χιλιάδων μικροϊδιοκτητών (κάτω των 4 στρεμμάτων) οι οποίοι όμως ως σύνολο αποτελούν κρίσιμη μάζα για την Ελληνική ελαιοκαλλιέργεια, με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό για την εγχώρια ελαιοπαραγωγή. 

Φαίνεται όμως ότι μέσω της επίκλησης ύπαρξης των Ετεροεπαγγελματιών Ελαιοκαλλιεργητών προφανώς προκρίθηκε το «τσουβάλιασμα» της ελαιοκαλλιέργειας μέσα στην «περιφέρεια» βασικών ενισχύσεων των δενδρωδών καλλιεργειών, το οποίο συντελεί στην ανακατανομή της βασικής ενίσχυσης από τα υψηλής αξίας - πάλαι ποτέ – ιστορικά «ελαιοδικαιώματα» σε άλλα μικρότερης αξίας άλλων δενδρωδών καλλιεργειών. 

Η προσπάθεια σύγκλισης εντός μιας «περιφέρειας» ενισχύσεων, πέρα από το αφήγημα της «δίκαιης κατανομής», πρακτικά σημαίνει μεταφορά ενισχύσεων από καλλιέργειες (εν προκειμένω ελιά) – άρα και περιοχές όπου υπάρχουν – σε άλλες καλλιέργειες και συνεπώς σε άλλες περιοχές. Έτσι η κατέχουσα εξέχουσα θέση σε στρέμματα αλλά και σε όγκο παραγωγής ελαιοκαλλιέργεια «αιμορραγεί» ως προς την βασική ενίσχυση προς ήσσονος σημασίας δενδρώδεις καλλιέργειες (σε εκτάσεις, παραγωγή αλλά και μοναδική εμπορικότητα-brand) με τις οποίες μπαίνει στο ίδιο σακί ως προς την βασική ενίσχυση. 

Και στον Τομέα όμως των συνδεδεμένων ενισχύσεων, η μεταφορά αυτή και αιμορραγία του Ελαιοκομικού Κλάδου διευκολύνεται από την πολιτική επιλογή να μην στηριχθεί ο κλάδος επιτραπέζιας ελιάς, έστω και για την εμβληματική ποικιλία Καλαμών, όπως συνέβη π.χ. στα μήλα, μέσω των συνδεδεμένων ενισχύσεων. 

Αντί λοιπόν να ενισχυθεί περαιτέρω ο Τομέας, με ενίσχυση παραγωγής ποιοτικών προϊόντων, επιλέγεται η πλήρης απένταξή του από το σύστημα συνδεδεμένων ενισχύσεων, σαν να μην είναι γνωστό ότι η επιτραπέζια ελιά βάλλεται εμπορικά από ανταγωνίστριες χώρες οι οποίες καπηλεύονται το εμπορικό μας όνομα «Καλαμών», την ίδια στιγμή που θα έπρεπε να στηριχθεί η επέκταση της καλλιέργειας αυτής, ειδικά σε παραδοσιακές περιοχές της Νότιας Πελοποννήσου όπου φυλλοροεί. 

Το πρόβλημα της αναιμικής στήριξης της ελαιοκαλλιέργειας επιτείνεται και από την πρόταση εφαρμογής παρεμβάσεων μέσω των νεοσεισερχόμενων στην ΚΑΠ λεγόμενων «οικολογικών σχημάτων» όπου η οικονομική ενίσχυση που προβλέπεται για την ένταξη σε αυτά δεν αντανακλά ούτε στο ελάχιστο τις δεσμεύσεις που πρέπει να αναληφθούν για την λήψη της. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι το μέχρι τώρα πρασίνισμα είχε ως προϋπόθεση την τήρηση κωδίκων ορθής Γεωργικής πρακτικής, οι απαιτήσεις πλέον πολλαπλασιάζονται σε σχέση και με την εφαρμογή νέων μεθόδων ελέγχου (monitoring) και περιπλέκουν περισσότερο τα πράγματα. 

Πέρα όμως από την χρηματοδότηση του Ελαιοκομικού Τομέα από τον πρώην πρώτο πυλώνα και στον Τομέα της Εμπορίας της ελιάς και του ελαιολάδου, υπάρχουν πολλές φωνές που κάνουν λόγο για εκτεταμένα φαινόμενα «μη συμμορφώσεων», τα οποία ο Ελεγκτικός Μηχανισμός του ΕΦΕΤ αδυνατεί να αντιμετωπίσει λόγω υποστελέχωσης, απαξίωσης αλλά και ελλείμματος οράματος και στρατηγικής όλα τα τελευταία χρόνια. 

Συνέπεια της έλλειψης επαρκών ελέγχων στην αγορά είναι αφενός να κινδυνεύει η τιμή του Παραγωγού και αφετέρου να αμφισβητείται η γνησιότητα και η ποιότητα του ξακουστού Ελληνικού «έξτρα παρθένου ελαιόλαδου» και των επιτραπέζιων ελιών ποικιλίας «Καλαμών». Η εξαιρετική πρωτοβουλία, επί υπουργίας του κ. Λιβανού, για την στοχευμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων του κλάδου, φαίνεται ότι έχει μείνει στα αζήτητα καθώς ουδείς γνωρίζει τι απέγιναν οι προτάσεις που κατέθεσε η Ομάδα Εργασίας για την ανάπτυξη Εθνικής Στρατηγικής στον Τομέα του ελαιολάδου που είχε συσταθεί τον Οκτώβριο του 2021. 

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι οι προτάσεις της δεν έτυχαν σχετικής «έγκρισης» από τους γνωστούς Επαγγελματίες λομπίστες Συνδικαλιστές μιας και δεν διαθέτουν τέτοιες καλλιέργειες στα μέρη τους. Στον Τομέα των συλλογικοτήτων, οι Οργανώσεις Παραγωγών του κλάδου ακόμα αναμένουν με αγωνία την έκδοση σχετικής ΥΑ για τα νέα προγράμματα των Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων. 

Η προκήρυξη των νέων προγραμμάτων για την φετινή χρονιά έπρεπε να είχε βγει ήδη και ακόμα αγνοείται η τύχη της. Ακόμη και εκεί που φαίνεται ότι «καλά πήγε αυτό», καθιστώντας βέβαια το ΥπΑΑΤ ένα Υπουργείο Αγροτικών Αποζημιώσεων, ήταν στην ανέμελη χορήγηση ενισχύσεων και αποζημιώσεων λόγω του COVID, του παγετού, του πολέμου της Ουκρανίας κ.α.. 

Αλλά ακόμα και εκεί οι εξαγγελίες με την πραγματικότητα απέχουν παρασάγγας. Οι επιπτώσεις των καιρικών φαινομένων, της κλιματικής αλλαγής, του πολέμου και της πανδημίας εκδηλώθηκαν κυρίως και κατά προτίμηση μόνο στα πυρηνόκαρπα και όχι στις ελιές. Εάν σε αυτά συμπεριληφθεί και η νομοθετική εμπλοκή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την παροχή δυνατότητας απαλλοτρίωσης ιδιωτικών εκτάσεων (άρα και ελαιώνων) για την υλοποίηση έργων σχετικών με ΑΠΕ, τότε από όλα τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ελαιοκαλλιέργεια στη χώρα μας εισέρχεται σε επικίνδυνα μονοπάτια απαξίωσης και εγκατάλειψης, δείχνει δε την απομόνωση του ΥπΑΑΤ από την διαφύλαξη της Αγροτικής Παραγωγής. 

Βέβαια, την ίδια στιγμή που στην χώρα μας γίνονται τα παραπάνω οι άλλοι δύο βασικοί ανταγωνιστές μας, η Ισπανία και η Ιταλία, θωράκισαν την ελαιοκαλλιέργεια μέσα από τα στρατηγικά τους σχέδια για την ΚΑΠ με διάφορα ειδικά μέτρα, όπως εντάσσοντας μέρος ή το σύνολο των ελαιώνων τους στις συνδεδεμένες ενισχύσεις και φυσικά διαθέτοντας όλες τις απαραίτητες Διοικητικές Υποδομές για να στηρίξουν τον κλάδο, την ίδια στιγμή που το ελληνικό ΥπΑΑΤ, πολυδιασπασμένο σε Φορείς, Οργανισμούς και την εμβληματική κατά τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Βορίδη «πολυεπίπεδη διακυβέρνηση» παραπαίει, αδύναμο να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. 

Κατόπιν τούτων, σας καλούμε να αντιληφθείτε την κρισιμότητα της στιγμής και να υλοποιηθούν άμεσα, ειδικά μέτρα και δράσεις για τη στήριξη της ελαιοκαλλιέργειας της χώρας πριν είναι πολύ αργά, άλλως ο Αγροτικός Κόσμος γνωρίζει ότι …..«έχουμε ελιές και ελίδια, έχουμε και αγριελίδια».

Τα εγκαίνια των νέων εγκαταστάσεων της εταιρείας ΓΑΙΩΓΝΩΣΗ πραγματοποιήθηκαν, την Παρασκευή (17 Μαρτίου 2023), στην Μεταμόρφωση.

Η εταιρεία ΓΑΙΩΓΝΩΣΗ είναι ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος του σποροπαραγωγικού Ολλανδικού οίκου BEJO ZADEN στην Ελλάδα.

Όπως δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο κ. Βασίλειος Βελισσάρης, Γεωπόνος και μέλος της διοίκησης της εταιρείας, «με τα εγκαίνια των νέων γραφείων κάνουμε μια νέα αρχή.
Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2014 και εμπορεύεται υβρίδια κηπευτικών. Διαθέτουμε ευρύ κατάλογο υβριδίων καρότου, παντζαριού και κρεμμυδιού, που είναι ήδη καθιερωμένα στην ελληνική αγορά. Εκτός από αυτά διαθέτουμε και πιο εξειδικευμένα προϊόντα, όπως ραντίτσιο, kale κ.α.

Tα υβρίδιά μας διατίθενται σε όλη την Ελλάδα από τους κατά τόπους συνεργάτες μας, όπως είναι γεωπονικά καταστήματα και φυτώρια. Τον περασμένο Δεκέμβριο παρουσιάσαμε σε αποδεικτικό αγρό, στα Ίρια της Αργολίδας, 20 διαφορετικές ποικιλίες σαλάτας, μάλιστα έγινε και σχετική παρουσία στο περιοδικό Γεωργία - Κτηνοτροφία. Στόχος μας είναι να προτείνουμε στους παραγωγούς όσο το δυνατόν πιο ποιοτικά και παραγωγικά υβρίδια. 

Η εταιρεία διαθέτει με μια καταρτισμένη ομάδα γεωπόνων οι οποίοι ανά πάσα στιγμή βρίσκονται δίπλα στους κατά τόπους γεωπόνους - συνεργάτες και παραγωγούς, παρέχοντας συμβουλές και δημιουργώντας σχέσεις εμπιστοσύνης. Επιτέλους ήρθαμε στον δικό μας χώρο».

Από την πλευρά του ο κ. Nico Kikkert, διευθυντής της BEJO ZADEN και υπεύθυνος για την ανατολική Ευρώπη, τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι «η εταιρεία μας είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που σήμερα συνεργάζεται με 120 χώρες σε όλο τον κόσμο. Από το 2014 ξεκίνησε η συνεγρασία μας με την ΓΑΙΩΓΝΩΣΗ. Η Ελλάδα τότε είχε μια μεγάλη οικονομική κρίση με τα μνημόνια και στη συνέχεια ήρθε η πανδημία. Παρόλα αυτά μετά από 9 χρόνια έχουμε καταφέρει να πετύχουμε όλους τους στρατηγικούς στόχους που είχαμε κάνει στον αρχικό σχεδιασμό και υπερδιπλασιάσαμε τον τζίρο. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι σε αυτό το νέο χώρο μπορείς να κάνεις «πρωταθλητισμό» στην ελληνική αγορά».