Η φύση μπορεί να γίνει ο πιο αποτελεσματικός σύμμαχος του παραγωγού. Νέα ελληνική έρευνα δείχνει ότι με τις σωστές αγροοικολογικές πρακτικές — όπως οι ανθοφόρες ζώνες και οι τοπικές ποικιλίες φυτών — ο οπωρώνας μπορεί να λειτουργεί πιο ισορροπημένα, με λιγότερες παρεμβάσεις και περισσότερη ζωή.
Στο οροπέδιο της Τεγέας, στην Αρκαδία, μια ομάδα ερευνητών από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου διερεύνησε για τέσσερα χρόνια (2019–2022) πώς οι ανθοφόρες ζώνες και οι τοπικές ποικιλίες φυτών μπορούν να λειτουργήσουν ως οικολογικά εργαλεία για την ενίσχυση των φυσικών εχθρών και των επικονιαστών στους οπωρώνες μηλιάς.
Η μελέτη παρουσιάστηκε από την υποψήφια διδάκτορα Μ. Μπάρδα, του Εργαστηρίου Γεωργικής Ζωολογίας και Εντομολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Δ. Περδίκη, και προέδρου της Εντομολογικής Εταιρείας Ελλάδος.
Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν ακόμη ο Θ. Σταθάκης (ΓΠΑ), η Λ. Οικονόμου και η Φ. Καραμαούνα (Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο), η Β. Κατή (ΑΠθ) και ο T. Tscheulin (Πανεπιστήμιο Αιγαίου).
Το χωράφι ως “εργαστήριο”
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε οπωρώνες της ποικιλίας «Ντελίσιους Πιλαφά Τριπόλεως», όπου εγκαταστάθηκαν ανθοφόρες ζώνες – λωρίδες με μείγματα ανθοφόρων φυτών – και συγκρίθηκαν με ζώνες αυτοφυούς χλωρίδας. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά η ομιλίτρια, η ομάδα «επιδίωξε να δει αν η ίδια η φύση μπορεί να προσφέρει λύσεις μέσα στο χωράφι — χωρίς να χρειάζεται πάντα ανθρώπινη παρέμβαση», τονίζοντας τον αγροοικολογικό χαρακτήρα της έρευνας.
Για την εκτίμηση της επίδρασης των ανθοφόρων ζωνών πραγματοποιήθηκαν δειγματοληψίες αναρρόφησης και παγίδες παρεμβολής για την καταγραφή αρθρόποδων, καθώς και οπτικές παρατηρήσεις επισκέψεων μελισσών τόσο στην εδαφοκάλυψη όσο και στα δέντρα μηλιάς.
Παράλληλα, συγκρίθηκαν τοπική και εμπορική ποικιλία κουκιού, με καταγραφή των επισκέψεων επικονιαστών και συσχέτιση με διαφορές στα χαρακτηριστικά των ανθέων και τη σύσταση του νέκταρος.
Για την αξιολόγηση της επικονίασης, εφαρμόστηκαν πειράματα με εντομοστεγείς κλωβούς, ώστε να διαχωριστεί η επίδραση των εντόμων από εκείνη του ανέμου.
Τα αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ανθοφόρο μείγμα προσέλκυσε περισσότερα αρπακτικά είδη σε σχέση με την αυτοφυή χλωρίδα, σύμφωνα με τις δειγματοληψίες αναρρόφησης. Οι παγίδες παρεμβολής κατέγραψαν σημαντική ενίσχυση των Opiliones και Carabidae, ομάδων που περιλαμβάνουν ωφέλιμους οργανισμούς για τη γεωργία.
Δεν παρατηρήθηκε επίδραση του ανθοφόρου μείγματος στην αφθονία φυσικών εχθρών και επιζήμιων εντόμων στην κόμη των δέντρων μηλιάς, ωστόσο το ανθοφόρο μείγμα προσέλκυσε ποικιλότερους και περισσότερους επικονιαστές στην εδαφοκάλυψη σε σχέση με την αυτοφυή χλωρίδα.
Αντίθετα, δεν καταγράφηκε επίδραση στους επικονιαστές που επισκέφθηκαν τα άνθη της μηλιάς.
Στη σύγκριση των ποικιλιών κουκιού, η τοπική ποικιλία παρουσίασε περισσότερα γένη και επισκέψεις μελισσών σε σχέση με την εμπορική, γεγονός που υποστηρίζει ότι οι μορφολογικές και χημικές διαφορές των ανθέων επηρεάζουν τη συμπεριφορά των επικονιαστών.
Τέλος, για την ποικιλία «Ντελίσιους Πιλαφά Τριπόλεως», αποδείχθηκε ότι η παρουσία εντόμων επικονιαστών είναι απαραίτητη για επιτυχημένη επικονίαση και καρπόδεση, ενώ η ανεμοεπικονίαση από μόνη της δεν επαρκεί.
Από τη θεωρία στην πράξη
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης, τα ευρήματα μπορούν να αξιοποιηθούν στην πράξη ως οικολογικά εργαλεία που συμβάλλουν στη βιολογική αντιμετώπιση εχθρών και στην ενίσχυση της επικονίασης στους οπωρώνες μηλιάς.
«Οι ανθοφόρες ζώνες δεν είναι διακοσμητικές — είναι εργαλείο παραγωγής. Μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ του παραγωγού, αρκεί να τις εντάξει σωστά στο αγροτεμάχιό του», εξηγεί η υποψήφια διδάκτορας Μ. Μπάρδα, επισημαίνοντας τη δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής των ευρημάτων.
Η δημιουργία ανθοφόρων ζωνών και η χρήση τοπικών ποικιλιών φυτών προσφέρουν προστασία στους ωφέλιμους οργανισμούς, ενισχύουν την οικολογική ισορροπία του οπωρώνα και υποστηρίζουν τη βιώσιμη παραγωγή, χωρίς να απαιτούνται πρόσθετες παρεμβάσεις.
Η έρευνα με ελληνική υπογραφή
Η μελέτη υποστηρίχθηκε από την Εντομολογική Εταιρεία Ελλάδος, μέσω του Βραβείου Υποψηφίων Διδακτόρων (2021–2022), επιβεβαιώνοντας ότι η ελληνική επιστημονική κοινότητα μπορεί να παράγει γνώση με πρακτική αξία για τον αγρό.
Για τον παραγωγό, τα ευρήματα δείχνουν έναν δρόμο με λιγότερες εισροές, περισσότερη ισορροπία και καλύτερη αξιοποίηση της φυσικής βιοποικιλότητας. Όταν η επιστήμη συνεργάζεται με τη γη, ο αγρότης γίνεται ο πρώτος που ωφελείται — κι ο οπωρώνας του, ο πρώτος που ανθίζει.