Η καλλιέργεια καρότου βρίσκεται αυτή την περίοδο σε πλήρη εξέλιξη, με σπορές και συγκομιδές που διαδέχονται η μία την άλλη σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Παρά τις καλές αποδόσεις και τη σταθερή ζήτηση, οι παραγωγοί περιγράφουν μια γραμμή που απαιτεί συνεχή παρουσία και υψηλό κόστος, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές πραγματικότητες ανάμεσα στη συμβατική και τη βιολογική παραγωγή.
Η παραγωγή καρότου στη Θήβα: εικόνα και προβληματισμοί
Στον ΑγροΤύπο μίλησε ο γεωπόνος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Θηβών στη Βοιωτία, μεταφέροντας την εικόνα της καλλιέργειας καρότου αυτή την περίοδο. Η καλλιέργεια του καρότου στη Θήβα εξελίσσεται σε ετήσιο κύκλο, με συνεχείς σπορές και συγκομιδές. Όπως επισημαίνει ο γεωπόνος της Ένωσης, «η συγκομιδή για το καρότο είναι όλο τον χρόνο», ενώ αυτή την περίοδο αρκετοί παραγωγοί σπέρνουν για τη συγκομιδή της άνοιξης. Οι καλλιέργειες είναι ποτιστικές και κατευθυνόμενες, ενώ τα σκευάσματα φυτοπροστασίας εφαρμόζονται στο σωστό στάδιο, με εγκεκριμένα προϊόντα.
Φέτος οι καιρικές συνθήκες δεν δημιούργησαν προβλήματα και οι αποδόσεις κινούνται σε υψηλά επίπεδα, με ποικιλίες που ξεπερνούν τους 4 τόνους το στρέμμα. Μικρή υστέρηση παρουσιάζει μόνο η χειμερινή σπορά, που επηρεάζεται από το ψύχος. Η ποιότητα εξαρτάται από τη σωστή θρέψη του εδάφους και την απουσία εδαφογενών παθογόνων, καθώς τόσοι οι ασθένειες όσο και οι εχθροί του εδάφους μπορούν να υποβαθμίσουν το προϊόν.
Ένα σταθερό ζήτημα για τους καλλιεργητές της περιοχής είναι η «κούραση» των χωραφιών από τη συνεχή καλλιέργεια καρότου. Για τον λόγο αυτό, απαιτείται συχνή εναλλαγή αγρών, με επιστροφή στο ίδιο χωράφι μετά από περίπου τρία χρόνια — μια πρακτική που αυξάνει το κόστος παραγωγής. Παρά ταύτα, η καλλιέργεια θεωρείται σχετικά εύκολη και στη Θήβα έχει εκμηχανιστεί σε μεγάλο βαθμό, αν και το κόστος μηχανημάτων και χειριστών παραμένει σημαντικό.
Η τιμή παραγωγού παραμένει χαμηλή, γύρω στα 0,30–0,35 €/κιλό, κάτι που πιέζει έντονα τη βιωσιμότητα της καλλιέργειας, ιδιαίτερα με τα σημερινά κόστη για νερό, ρεύμα και εργατικά. Σύμφωνα με τον γεωπόνο, το ζητούμενο είναι να διασφαλιστεί μια τιμή βάσης: «όταν η τιμή ξεκινάει κάτω από το κοστολόγιο, τι να βγάλει ο παραγωγός». Η ύπαρξη ενός κατώτερου ορίου τιμής θεωρείται κρίσιμη ώστε η καλλιέργεια να παραμείνει βιώσιμη, ειδικά σε μια περίοδο όπου η αγορά παρουσιάζει υψηλή ζήτηση τόσο εσωτερικά όσο και σε εξαγωγές.
Η βιολογική πλευρά της καλλιέργειας καρότου
Μια διαφορετική εικόνα δίνει ο κ. Κόκαλας Δημήτρης, βιοκαλλιεργητής καρότου από τις Σέρρες, ο οποίος μιλά για μια καλλιέργεια «πλήρως βιολογική», χωρίς λιπάσματα ή φυτοφάρμακα. Η παραγωγή του βασίζεται αποκλειστικά σε κοπριά και χειρωνακτικές εργασίες σε όλα τα στάδια. Όπως λέει, η βιολογική καλλιέργεια απαιτεί «όρεξη και επιμονή», αλλά ανταμείβει, καθώς ο κόσμος «καταλαβαίνει τη διαφορά στη γεύση και στην ποιότητα».
Η καλλιέργεια εξελίσσεται σχεδόν όλο τον χρόνο. Αυτή την περίοδο βρίσκεται στη συγκομιδή, ενώ η επόμενη σπορά θα γίνει τον Μάρτιο. Ο κύκλος ανάπτυξης χρειάζεται περίπου 90 ημέρες, με τη συγκομιδή να φτάνει έως και το Πάσχα.
Οι καιρικές συνθήκες είναι ο παράγοντας που επηρεάζει περισσότερο τη βιολογική παραγωγή. Φέτος δεν εμφανίστηκαν ασθένειες ή εχθροί, όμως η ανομβρία των αρχών του φθινοπώρου «μας πάει λίγο πίσω», μετατοπίζοντας την ανάπτυξη κατά μία–δύο εβδομάδες. Παρ’ όλα αυτά, η εποχή θεωρείται ιδανική, με ήπιες θερμοκρασίες και σωστή υγρασία που ευνοούν το καρότο.
Σε ποσότητες, η εικόνα είναι αντίστοιχη με πέρυσι. Η ζήτηση παραμένει υψηλή, καθώς τα βιολογικά καρότα «τα ζητάει ο κόσμος». Ο κ. Κόκαλας τα διαθέτει στα 3 €/κιλό στη λιανική και περίπου 1,80 €/κιλό στη χονδρική. Όπως σημειώνει, «η δουλειά δεν σταματάει ποτέ», αλλά με συνέπεια και παρουσία ο παραγωγός μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα.
Το στοίχημα του παραγωγού
Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις στην καλλιέργεια, ένα στοιχείο μένει κοινό: το καρότο απαιτεί σταθερή παρουσία στο χωράφι και μια τιμή που να αντανακλά το πραγματικό κόστος παραγωγής. Από τις οργανωμένες γραμμές της συμβατικής γεωργίας μέχρι τις απαιτητικές βιολογικές εκτάσεις, το αποτέλεσμα στηρίζεται στις επιλογές και την επιμονή του ίδιου του παραγωγού — ενός κρίσιμου κρίκου που, όπως δείχνει η καθημερινότητά του, συνεχίζει να κρατά ενεργή μια καλλιέργεια που δεν σταματά ποτέ.